Þýskaland: Verður stjórnarmyndunarviðræðum hafnað?

Þýskaland

Sósíaldemókratar (SPD) í Berlín höfnuðu í gær með 21 atkvæði gegn átta, að flokkurinn tæki þátt i myndun nýrrar samsteypu-ríkisstjórnar með CDU-flokki Angelu Merkel ásamt CSU-bróður hans í Bæjaralandi. Á laugardag höfnuðu einnig SPD-menn í Saxlandi-Anhalt því að flokkurinn tæki þátt í myndun slíkrar stjórnar. SPD heldur um helgina landsflokksráðstefnu þar sem kosið verður um málið. Takið eftir að hér er ekki verið að tala um að samþykkja það að fara í stjórn, heldur aðeins að hefja formlegar stjórnarmyndunarviðræður. Fjórir mánuðir eru liðnir frá kosningum

Fylgi SPD hefur samkvæmt skoðanakönnun dalað verulega frá kosningum, sem fram fóru 24. september, þar sem flokkurinn hlaut sína verstu úrreið frá stríðslokum. Það sama gerði flokkur Angelu Merkels. SPD-fékk þar aðeins 20,5 prósent atkvæðanna og tapaði 5,2 prósentum, en mælist nú með aðeins 18,5 prósent fylgi, eða rétt tæplega 6 prósentum meira en AfD-flokkurinn fékk í kosningunum. En í þessari INSA-skoðanakönnun sem ég nefni, mælist AfD hins vegar með 14 prósent fylgi. Þannig að á milli SPD og AfD standa samkvæmt þeirri könnun aðeins 4,5 prósentur í dag. Og í könnuninni er CDU/CSU-flokksbandalag Merkels komið niður í aðeins 31,5 prósent fylgi, en fékk 33 í kosningunum í haust með því að tapa þar heilum 8,5 prósentum kjósenda

Ljóst er að örvæntingin er smám saman að grípa um sig í þýskum stjórnmálum. Formaður SPD ríður gandreið um ríkið til að hotta á flokksmenn inn í þær tilvonandi limósínur sem pólitík flokksins hefur ávallt gengið út á; þ.e. að fá að lifa góðu lífi með völd og aka um í limósínum. En ljóst er að flokkurinn er svo klofinn að þó svo að formanni-Schulz, sem kominn er langt fram yfir síðasta söludag (og var jafnvel aldrei söluhæfur) eins og Merkel, takist að píska fram samþykki við stjórnarmyndunarviðræðum með taparanum-Merkel, að þá er lítil von til að sú stjórn haldi full af efasemdum kjörtímabilið út

Þýskaland þokast með öryggi í átt til stjórnleysis. Bæði SPD og CDU/CSU eru orðnir skýjaðir flokkar (e. clouded). SPD er að farast vegna þess að hann vann með CDU/CSU. Og CDU/CSU eru að farast vegna þess að þeir unnu með SPD. Fólk vill fá heiðskýra flokka (e.unclouded). Það sem við sjáum er einmitt árangur skýjastjórnmála. Þessir flokkar hafa með þokulúðrun gert sig að þokubökkum sem eru að leysast upp

Hagtölur og hagtölur

Þessa dagana er ég að hugsa á rannsóknarnótum um hagkerfi Kína og bera það saman við japanska viðundrið sem var á hagtölutoppinum 1993/4 (VLF). En þá var það hagkerfi hins vegar þegar búið að vera hvellsprungið í 5 ár. Eiginlega efast ég um að hagkerfi Kína sé í reynd meira en 30-40 prósent stærra en hagkerfi Japans er í dag. Það er aðeins 6 prósent af heiminum núna (VLF). Nánar um þetta síðar

Janúar 1997

Hreyfimynd: Evruguðsþjónusta í europhile-BBC, janúar 1997. Bernard Connolly yfirheyrður af rannsóknarréttinum sem geisaði í Evrópu á þessum tíma, þegar flestir voru haldnir eins konar evrugeðbilun og esb-múgsefjun

Bernard Connolly hafði rétt fyrir sér. Norman Lamont sem þarna spyr hann fyrst, var fjármálaráðherra barónessu Margaret Thatcher þegar ERM-gengisbindingarkerfi ESB hrundi til grunna árið 1992. Allt meginland Evrópu er nú í steik vegna ESB-evru og hún er að gera útaf við flest evrulöndin sem létu stjórnmála- og embættismenn ljúga henni inn á sig. Bretland hefur sagt bless og fleiri lönd vilja út, en komast ekki vegna evru, því það er ekki hægt að skila henni án þess að drepa sjálfan sig í leiðinni, enda var það hinn eini sanni tilgangur með henni. Og nýjustu rannsóknir segja þar að auki í dag, að hinn svo kallaði "innri-markaður ESB" (e. single market) hafi engum efnahagslegum árangri skilað ESB-löndum, og að í mörgum tilfellum séu afleiðingar hans neikvæðar fyrir minni og minnstu löndin. Meira að segja erfiðustu evrusjúklingarnir viðurkenna þetta núna (í örstuttu máli hér). Ég mun fjalla meira og ýtarlegar um þetta síðar. Ísland verður að segja sig frá EES-samningnum áður en hann skaðar okkur enn meira

Brexit

Bernard Connolly segir í nýjustu grein sinni í International-Economy, sem ber yfirskriftina "No Deal", að það séu aðeins þrjár ástæður fyrir því að Evrópusambandinu er illa við fjármálamarkaði Bretlands:

1. Þeir eru breskir
2. Þeir hafa með fjármál að gera
3. Þeir eru markaðir

Fyrri færsla

Ísland of dýrt fyrir þýska óðaöldrun

ESB-Ítalía að breytast í "skítaland"?

Mynd: Gallup - hlutfall íbúa sem vilja flýja landið sitt

Gallup hefur í áratug kannað hvernig fólk unir sér í 156 löndum. Og ef það unir sér ekki, þá til hvaða lands það myndi vilja forða sér ef það gæti

Allan þennan tíma eru Bandaríkin efst á listanum yfir þráða ákvörðunarstaði. BBC lét einnig áratugum saman fyrirtæki á borð við Gallup kanna hvernig landið liggur í þessum málum og þar var niðurstaðan ávallt sú sama og hjá Gallup: Bandaríkin trónuðu alltaf efst á listanum yfir þráða áfangastaði. 21 prósent vildu allra helst flytja þangað. Gallup-könnun þessi byggir á persónulegum viðtölum augliti til auglits við tæplega 600 þúsund manns í 156 löndum, sem eru heimili 98 prósent íbúa jarðar

Það sem vekur athygli mína núna er það að Ítalía er að komast ofarlega á listann yfir þau lönd sem eru mest í klessu hvað þetta varðar og sem hugsar kannski minnst vel um fólkið sitt. Þetta er rökrétt því engin ESB-lönd hugsa fyrst og fremst um sitt eigið fólk, því það er bannað. ESB er stofnun sem stangast á við og kemur í veg fyrir gott mannlíf, með því að banna ríkjum að hugsa fyrst og fremst best um sitt eigið fólk

Munurinn á ESB-Ítalíu og "skíta" El Salvador er að minnka til muna, enda bæði löndin með mynt sem þau ráða algerlega engu um. Ítalía hefur breyst til hins mun verra og stendur nú við hlið ESB-Kýpur. En átakanlegast er þó það að munurinn á Sýrlandi og Ítalíu minnkar óðum, því ESB-keisaraóvitinn Merkel bað um einmitt það. Það er ekki mjög langt í það að allt ESB verði eitt samfellt Sýrland. Sennilega styttra en flesta grunar

Þýskaland varð næstvinsælasta land á listanum að þessu sinni (6 prósent vilja flytja þangað), vegna þess að Angela Merkel sagaði heiminum öllum að engin efrimörk væru á því hve mörgu fólki hún ætlaði að hleypa inn í Þýskaland og þar með til annarra ESB-landa. Ítalía ræður engu í ESB og stefnir í að verða "skítaland" framleitt af skíta-ESB, ef landið er þá þegar ekki orðið einmitt það. Fasteignaverð á Ítalíu heldur því bara áfram að lækka og lækka og skuldastaða landsins að versna og versna

Eins og þið sjáið eru löndin sem Donald Trump nefndi í hásæti á listanum. Og þar að auki hefur mesta íbúahrun heimsins frá árinu 2000 orðið í ESB-Lettlandi, ESB-Litháen og Georgíu. Þessi lönd hafa misst um 18 prósent hluta af þjóðum sínum. Og þessi þrjú lönd eiga víst það sameiginlegt, að hafa upplifað verstu útreið nokkurs lands í þessum málum, samkvæmt vesalingaveldistölum Sameinuðu "skíta?" þjóðanna

Fyrri færsla

Áslaug Arna spyr hvort myndin sé við hæfi

Lengi lifi apalýðveldi okkar

Mynd: Leiðin inn í ormaveldið valin 1989

Það var í miklum mæli alþjóðlega stofnana- og fjármálakerfið sem stjórnaði heiminum frá og með falli Sovétríkjanna og fram til endurkomu Rússlands til sögunnar og falls Lehmansbræðra bankans haustið 2008. Og það var einmitt þar sem alþjóðlega stofnana- og fjármálakerfið hætti að stjórna heiminum, pakkaði saman og varð að svo gott sem engu, stjórnarfarslega séð. Sovétríkin sem einnig voru orðin að engu, snéru hins vegar á sama tíma aftur til sögunnar sem Rússland. Og endurkoma þess varð skyndilega mjög svo áþreifanleg á sál og líkama verulega margra. Þetta hafa margir varla fattað, því þeir halda að sumu leyti enn að hagfræði (ha ha ha) og bankar- og alþjóðavæðing (ho ho ho) séu enn stjórnarform við völd, en þetta tvennt er það bara alls ekki. Í dag er það hernaðarmáttur og þjóðarhagsmunir sem stjórna í heiminum og þeim mætti stjórna ekki bankar, heldur apar eins og ég og þú

Hitt stjórnarformið sannaði sig sem verandi orðið alþjóðlega ormaveldið. Það veldi sást síðast við völd hér á jörðu niðri seint á miðöldum. Þá var alþjóðlega ormaveldið kóngar og hirðir, konungaherir og klerkaveldi undir páfum. Þetta lið gat allt það sem ormaveldi fjármála- og alþjóðastofnana gat fyrir hrun; Ferðast hvar sem var og hvert sem var, og látið bera sig hvenær sem var, gratís. Öllum var skylt að fóðra þá, bera þá, hlusta á þá, segja amen og lifa samkvæmt þeim. En svo kom breska iðnbyltingin og leysti litla manninn úr læstum 50 kílómetra átthagafjötra-radíusi frá heimili hans, þ.e. okkur apana. Og í dag stjórnum við aparnir Íslandi og Bandaríkjunum sem stjórna heiminum. Við erum apaplánetan. Evrópusambandið er ekki með á þeirri plánetu, það er bara stjórnlaust ormaveldi

Það var einnig ormaveldi sem tók stjórnina í vissum hluta heimsins þegar annað og miklu betra stóð til boða - og sú öfuguggastjórn kallaði að mörgu leyti fram endalok ormaveldis nútímans og valdatöku okkar, apanna. Þetta var Kína. Það land stóð frammi fyrir tveimur afgerandi valkostum árið 1989, úti á miðju Torgi hins himneska friðar. Fyrirsjáanlega -eins og Sovétríkin voru óaðfinnanlega alltaf- valdi Kína leið ormsins inn í framtíðina. Það valdi ofbeldið, kúgun og steingeldingaríkið og einræðið. Af ormum er því Kína komið og að ormum mun það verða

Flotaveldi Ronalds Regan var 600 herskip. Sótsvartur Obama fór skilningssljór og visku rúinn frá borði aðeins 300 skipa. Trump þreif af honum stýrið og er að snarsnúa skipum okkar frá svörtum kúrs yfir í sól og jól í skipasmíðastöðvum

Og hananú. Áttu meiri harðfisk? Sem sönnunargagn býð ég endalok 14 ára áskriftar minnar að Financial Times, hún endar á morgun og verður ekki endurnýjuð. Ormablaðið það nenni ég ekki að lesa á lengur. Ég skipti yfir í Telegraph, held Wall Street Journal áfram og auðvitað Mogganum. Íhaldið ég. Andrés Önd er orðið svo miklu betra en Financial Sjibbólet Times. Lengi lifi apalýðveldi okkar Íhaldsmanna. Og sannir apar hafa nóg af þyrlum í landhelgisgæslum, en ormar kunna ekki að fljúga. Ert þú nokkuð ormur?

Fyrri færsla

Óheiðarleiki Angelu Merkel og SPD í lofslagsmálum

Óheiðarleiki Angelu Merkel og SPD í lofslagsmálum

Hreyfimynd: Fyrirsjáanleiki Merkels tekinn föstum tökum. Hér í meðförum hinna engilsaxnesku

****

Í gær bárust þær fréttir frá Þýskalandi að það liti betur út með stjórnarmyndun í þeim könnunarviðræðum sem fram fara á milli CDU-flokks Angelu Merkels og sósíaldemókrata (SPD), vegna þess að formönnum beggja flokka hefur tekist að afgreiða strax svo kölluð loftslagsmál með því að vera sammála um að engum markmiðum um losun svo kallaðra gróðurhúsalofttegunda verði náð. Hvorki þeim markmiðum sem Þýskaland setti sér einhliða sjálft, né þeim sem svo kallað Parísarsamkomulag snýst um - á plötuspilaranum

Þýskir segja nú að í loftslagsmálum hafi Donald J. Trump komið mjög heiðarlega fram en Þýskaland afar óheiðarlega. Búist er við brjálun svo kallaðra "umhverfissinna" í Þýskalandi vegna þessa máls í þessari annarri lotu stjórnarmyndunarviðræðna á byrjunarstigi í stjórnlausu Þýskalandi

Auðvitað ráða pólitískar staðreyndir hér för, þó svo að kjósendur hafi viljandi verið fylltir upp af blekkingum. Sósíaldemókratar þora ekki að horfast í augu við kolaknúna kjósendur í austurhlutum landsins og Angela Merkel þorir ekki að horfast í augu við kolaknúin fyrirtæki landsins sem hún myndi gjaldþrjóta með yfirlýstri dellu sinnu í þessum málum, og einhliða fljótfærni sem hún seldi græningjum um lokun kjarnorkuvera í fjölmiðlavænu samúðarkasti með Japan, sem er hinumegin á hnettinum

Þannig að bæði hið hlægilega og fjölmiðlavæna Parísarsamkomulag og eigin yfirlýsingar Þýskalands í þessum efnum eru svo sprenghlægilegar að Donald Trump hlýtur að kveinka sér af hlátursverkjum á leið sinni með Bandaríkin áfram. Og Bandaríkin eru nú orðin næstum eina tekjulind fjölmiðla veraldar á ný. Þetta er bara byrjunin hjá Trump, og það vita þeir vel, þessir svo kölluðu fjölmiðlar

Rauðgrænir eru blaðamenn í Þýskalandi flestir og höfðu þeir því miklu meiri áhuga á kollsigldum stjórnarmyndunarviðræðum Merkels, FDP og græningja. En í millitíðinni hefur þýskur almenningur, samkvæmt könnun ARD, misst trúna á hugsanlegri allsherjarsamsteypustjórn CDU/CSU og SPD. Og innan SPD er hræðslan orðin svo mikil við enn eina þannig stjórn, að ég tel eins víst að boðað verði til nýrra kosninga í landinu í vor -og þær haldnar næsta haust- þar sem hin laskaða og lamaða Angela Merkel verður ekki með á neinum lista. Hún verður hreinsuð út, vegna aulaháttar sem henni einni er lagið

Brandarinn í pylsuendanum varðandi samkomulag flokkanna um að engum markmiðum í loftslagsmálum verði náð, er sú afsökun Merkels að holskefla innflytjenda, farand- og flóttamanna geri það að verkum að erfiðara hefði verið að ná settum markmiðum en ella, hefðu þau verið látin standa. Það var hún sem bjó þá hörmung til sjálf. En markmiðin standa þó áfram á hljómplötunni með Parísarsamkomulaginu. Og hún verður spiluð áfram. Sirkusinn snýst áfram um sjálfan sig - eins og MeToo sem Catherine Deneuve hefur nú tosað nærbrækurnar af og rassskellt. Glæsileg er hún konan sú

Þetta er allt saman sprenghlægilegt, svo ekki sé minna sagt, en mjög svo fyrirsjáanlegt. Dulbúin aðförin að Bandaríkjunum er að renna út í sandinn

Fyrri færsla

Svíþjóð orðin skít-hrædd

Svíþjóð orðin skít-hrædd

Einu sinni enn hafa Kúrekarnir verið sóttir Evrópu til bjargar. John Fogerty styður auðvitað Donald J. Trump, hvað annað?

****

Það er með eindæmum að hlusta sjálfskaparvítisvolið sem kemur frá Svíþjóð um þessar mundir. Hræðslan við innlimun hluta Svíþjóðar í Rússland hefur allt í einu ekkert minnkað þrátt fyrir að Svíum af Svíum og ESB væri sagt að innlimun þeirra í Evrópusambandið 1994 væri "eini valkosturinn" við það að vera í bandalagi við hábölvuð Bandaríkin. Svíar eru orðnir verulega hræddir um að Rússland ráðist á land þeirra, þrátt fyrir að landið hafi til rústunar verið innlagt á Evrópusambandshælið frá 1994

Nú fer að líða að því að Múhameðstrúarlöndin í Svíþjóð neiti að viðurkenna Stokkhólm sem höfuðborg Svíþjóðar og flytji sendiráð sín til Malmö. Þaðan geta síðan pólitískt trúarlegar stofnanir hinnar nýju höfuðborgar Nýju norðausturlanda náð með eldflaugum sínum bæði til Stokkhólms, Kaupmannahafnar og í neyðartilfelum til Helsinki

"Alþjóðasamfélagið" mun svo ávíta Stokkhólm fyrir aðför að rétttrúnaði, sem er réttur en Stokkhólmur rangur. Svíþjóð verður að sjálfsögðu gert að klippa á öll tengsl sín við Norðurlönd. En bíddu, kannski verður það öfugt

Munu Pólverjar koma Svíþjóð til bjargar? og bjóða því inn í Intermarium, sem Donald Trump vígði ósýnilega sýnilega formlega í Varsjá síðasta sumar. Það er stóra spurningin

Ekkert hefur komið út úr vist Svíþjóðar í Evrópusambandinu annað en tært helvíti. Nálagst nú hin árlega heimsókn ECB-aukaseðlabanka Þýskalalands til nýlendunnar Svíþjóð, til að gera þar hina annaðhvort árslegu úttekt seðlabankans á því hvernig landinu gengur með að taka upp stálfátæktarevrur Þýskalands. Konvergens-rapppppport 2018 kemur svo út í júní, því sú síðasta var fyrir árið 2016

Tengt

Stærsta æfing sænska hersins í 20 ár hófst í dag. Edrúsaft sent til Stokkhólms (September 2017)

Fyrri færsla

Vírusvörnin sem reyndist njósnahugbúnaður

Donald J. Trump gerbyltir heilbrigðiskerfum Vesturlanda

Þetta er með eindæmum. Eftir að sérfræðingaveldi Vesturlanda -og einræðisherra eindæmi Evrópusambandsins- missti algerlega tökin á öllu því sem það hélt að það héldi traustum tökum um, með því að klessa veröldinni og kollvarpa henni algerlega í mörgum löndum, með hruni mest laga- og regluvædda bransa sama hluta heims -á eftir óheilbrigskerfunum- það er að segja sjálfum fjármálageiranum, já þá standa menn nú á öndinni yfir því að aðeins einn maður geti umbylt öllum óheilbrigðiskerfum sama heimshluta yfir í það að vera alvöru heilbrigðiskerfi

Maðurinn sá eini heitir að sjálfsögðu Donald J. Trump. Hann, já bara hann, getur þetta. Hann er búinn að spara skattgreiðendum þessa heimshluta ofboðslegt fé með því að taka heilbrigðisgeirann svo í gegn, að nú þurfa sérfróðir læknar (já sérfræðingar) ekki lengur að hitta sjúklinga sína né hvað þá heldur að tala við þá. Það er nóg að senda þeim bara mynd af sjúklingnum í snjallsíma. Sérfróða geðlækna- og sálfræðingastéttin er hér með orðin fær um að gefa út sjúkdómsgreiningu á fólki bara við það eitt að sjá ósamsetta og jafnvel samsetta ljósmynd af sjúklingnum. Sjúkdómsgreiningin kemur síðan í kvöldfréttum og hún er endanleg. Þetta er ofboðsleg framför, því nú þarf enginn lengur að efast um að 100 milljarðar drepnar klukkustundir Sigmundar Freud, voru einmitt bara fraud (svindl). Og var sú þekking þó þegar orðin óhagganleg staðreynd. Freud var tóm tjara

En það er þó strax komið að minnsta kosti eitt babb í bátinn. Stéttarfélag algerlega sérfróðra "geðlækna- og sálfræðinga" í Danmörku, hefur ávítt þar í landi búandi slíkan "lækni" fyrir að grafa undan sérfræðingaveldi "heilbrigðisstéttanna" með því að fjargreina þann eina mann sem umbyltir hér stétt þeirra með þessum hætti

Hvað skyldu þeir forhertu þorskhausar er hanga til þerris í hjalli íslenska utanríkisráðuneytisins segja við þessu?

Einu sinni voru til hellismenn. Þeir bjuggu í hellum. Og þeir krotuðu heimsmynd sína á hellisveggina og þær hafa fundist og jafnvel verið gefnar út í prentuðum bókum. Ekkert hefur samt breyst síðan þá. Allt er við það sama þrátt fyrir fossandi mikið meira fé. Enn hakka menn á sömu blaðsíðunni og selja fólki sömu gömlu snákaolíuna og þeir gerðu í hellunum. Og undir hinu sama gamla verndaða vörumerki: snákaolía sérfræðinnar

Fyrri færsla

Tölvuárásum verði svarað með kjarnorkuvopnum. "Fjórða iðnbyltingin" skollinn á

Vandamálin á Kóreuskaga í hnotskurn

Í reynd er erfiðasta vandamálið ekki sjálf Norður-Kórea. Það mál er að sjálfsögðu mjög slæmt, en verra er að það er Suður-Kórea sem allt snýst um, ef ráða á niðurlögum þeirrar bráðu hættu sem heimshlutanum og jafnvel veröldinni allri stafar af Norður-Kóreu

Norður-Kórea á nokkuð voldugan bandamann og hann heitir Kína. Hernaðaráætlun Norður-Kóreu gengur út á að þrýsta Bandaríkjaher burt af Kóreuskaga og þar með að raska valdahlutföllunum sér í hag og láta síðan tímann vinna með sér við að sameina Kóreu undir merkjum einhverskonar Norður-Kóreu. Og þarna renna hagsmunir Norður-Kóreu og Kína saman í eina allsherjar geopólitíska fullnægingu

Suður-Kórea hefur hingað til neitað að samþykkja hernaðarlausn sem leggja myndi veldi Norður-Kóreu í gips og fatla, með því að kjarnorkuvopnaáætlun hennar sé endanlega stöðvuð. Þarna er Suður-Kórea að vinna gegn trúverðugleika Bandaríkjanna í heimshlutanum og sem eru eina aflið er verndað getur heimshlutann gegn síseytlandi, æ meira umfaðmandi og ömurlega neikvæðum ógnaráhrifum einræðisríkis Kína. Þetta er sérstaklega ógnvænleg þróun fyrir Japan, því ef Bandaríkjunum er þrýst af Kóreuskaga, þá stendur ekkert lengur á milli Japans og annars vegar Kína og Norður-Kóreu. Miklu fleiri ríki í heimshlutanum eru einnig í hættu, ef valdahlutföllin raskast Bandaríkjunum verulega í óhag. Höfin í heimshlutanum verða ekki lengur örugg. Og enn sunnar eru Ástralía og Nýja Sjáland, sem hugsa sitt. Öndunarfæri beggja eru Kyrrahaf, þ.e. þau eru utanáliggjandi. Japan þarf til dæmis að flytja á þessum höfum inn öll hráefni sem það notar og svo skipa öllu út sömu sjóleiðir

Bandaríkin eiga afar erfitt með að vaða yfir vilja núverandi ríkisstjórnar Suður-Kóreu og hefja einhliða eyðileggingu á kjarnorkuvopna-apparati Norður-Kóreu, því höfuðborg Suður-Kóreu er í gíslingu stórskotaliðs Norðursins. Varnarmálaráðherra Bandaríkjanna hefur þó gefið til kynna að hægt sé að komast hjá borgaralegu mannfalli, þó svo að Bandaríkin grípi til vopna til þess einhliða að vernda þjóðaröryggi sitt óháð öllu öðru, sem er frumskylda hvers einasta þjóðkjörins forseta er þar situr, sama hvaða nafni hann nefnist. Úti er um þann forseta sem hættir sér of langt í þolinmæði vegna eins bandamanns sem stendur í vegi fyrir þjóðaröryggi Bandaríkjamanna. Og hernaðargeta Bandaríkjanna til að glíma við þetta mál er margföld. Hún er þarna til ráðstöfunar í einmitt svona málum

En það er meira. Suður-Kórea mun snúa sér í átt til Kína ef Bandaríkin missa þolinmæðina eftir lausn án ofbeldis. Og þar með gengi draumur Norður-Kóreu í uppfyllingu án þess að hún sjálf hafi þurft að lyfta litla fingri til að koma brottför Bandaríkjahers af Kóreuskaga í kring. Sunnar svitnar Japan vegna þessarar hættu og þróunar mála í ógæfuátt fyrir sig. Japan er því að vígbúast vegna þess að það efast meira og meira um að nógu öruggt sé að vera einungis undir varnarregnhlíf Bandaríkjanna, fyrst þau standa og geta lítið aðhafst vegna ríkisstjórnar Suður-Kóreu. Bandalag Suður-Kóreu og Bandaríkjanna er komið í verulega hættu

Allt hjal um þýðu vegna íþróttaleika er svæsin veruleikafirring. Þeir skipta hér engu máli og eru fullkomið sjónarspil eins og flest annað hingað til í þessu máli

Á meginlandi Evrópu er svipaður undirliggjandi valdahlutfallaleikur í gangi og þar er stóri óvissuþátturinn Þýskaland. Því landi hefur nú allt í einu dottið í hug að líta ekki lengur á Úkraínudeiluna sem verandi í djúpfrosti. Hvað gengur Þýskalandi til, spyrja menn. En sú spurning er einungis framkomin vegna fávísi. Þýskaland hefur alltaf verið og er enn algerlega óútreiknanleg stærð í Evrópu. Enginn veit í reynd hvar landið stendur. Þarna mun einnig hættuleg þróun valdahlutfalla verða, eins og sú sem við sjáum í Suðaustur-Asíu. Landmassi EvrópuAsíu og Austurlanda nær er að brotna upp. Það er að segja: Austurhvel jarðar er allt að riðlast, nema Indland. Spennið beltin

Fyrri færsla

Bandarísk verðbólga í Íran?

Óútreiknanlegur kuldi

Ef maður bíður aðeins, þá er sjálf biðin óútreiknanleg, en útkoman úr henni er hins vegar ávallt fyrirsjáanleg. Kuldinn kemur á ný og bítur frá sér. Hlýnunin hættir og verður að kólnun. Það er þá sem grýlukertin steypa sig sterk, til að geta stungist fastar

Sovétríkin áttu aðeins einn banvænan óútreiknanleika og hann kostaði þau lífið. Hann hét lágt olíuverð í einræðisríki, sem engu gat stjórnað um einmitt það verð, því það var utanríkislega sett. Og það sem kostaði sovéska einræðisríkið lífið, hefur nú þegar kostað Rússland svo mikið, að á næstu árum mun kostnaðurinn koma þannig fram, að sagan getur hæglega endurtekið sig á ný, en samt og að sjálfsögðu í breyttri mynd

Raunverð hráolíu er valdaklíka Leonid Brezhnevs var að festa sig í sessi var 15 dalir á tunnuna, en það náði hámarki árið 1980 þegar það var 105 dalir tunnan, á verðlagi ársins 2013. Valdaklíkan hafði þá notið þess að allar götur frá 1970 hafði olíuverð farið mjög svo hækkandi. Árið 1979, rétt áður en olíuverð hrundi, ákvað valdaklíkan að ráðast inn í Afganistan, með Brezhnev gamla heilabilaðan á fjarstýrðu skafti. Svo hrundi olíuverð ári síðar og það hrun gerði útaf við efnahag landsins og einnig pólitíska þolinmæði fólksins sem í því bjó og var þá enn á lífi. Og olíuverið hélt áfram, þrotlaust, að hrynja næstu 17 árin. En um leið og það rétti úr kútnum upp úr 1998, stökk Pútín upp til valda og reið á hækkun þess fram til ársins 2013, með fjögurra ára valdafráviki til Medvedevs, sem tók á sig alþjóðlegu fjármálahrunsdýfuna 2009. Í millitíðinni eða frá og með 2013, höfðu Bandaríkin drekkt OPEC og Pútín fann lík þess persónulega sjálfur í tómri tunnu, er hann mætti til leiks á ný. Tómri tunnu sem enn reynir að hafa hátt. Nú er allt líf hans og ríkisins bara breið brekkan niður

Olían var helsta afurð Sovétríkjanna og hún stóð fyrir allt að 70 prósentum af allri gjaldeyrisöflun. Sovétríkin voru eiginlega byggð upp í kringum olíu. Þau stóðu fyrir 70-90 prósentum af þeirri hráolíu sem CMEA-löndin notuðu og allt að 10-20 prósentum af olíuvöru- og gasnotkun Vestur-Evrópu. Verðlagning til CMEA var háð heimsmarkaðsverði, en þó með vissri seinkun

Já, lýðræðisríki eru óútreiknanleg - en einræðisríki eru það hins vegar ekki. Og fólkið í þeim skilur ekki hvort annað, eins og sést vel í dag. Rússar skilja ekki af hverju Donald Trump þarf að hlusta á fulltrúa- og öldunadeildir þingsins, dómstólana, stofnanir og allskyns "rannsóknarnefndir" (pólitískar ofsóknir). Bandaríkjamenn skilja ekki hvað það er sem heldur Sambandsríki Rússlands saman; þ.e. "öryggisstofnanir" ríkisins og peningayfirfærslur út í jaðra þess (öfugt við ESB sem mjólkar jaðrana inn til miðstjórnar með erfðafræðilega geðklofnu miðflóttaafli Þýskalands sem tortímandi lokaorgasma ESB). Rússland eins og Kína verða alltaf fátæk ríki svo lengi sem þau heita þessum tveimur nöfnum. Landfræðilegur hæstiréttur hefur dæmt þau til eilífrar fátæktar svo lengi sem þau reyna að halda sér saman sem þessi tvö ómögulegu ríki. Og það munu þau gera, því þannig gera auðvitað öll ríki, með sögulega misjöfnum árangri, svo vægt sé til orða tekið

Það eru viss vonbrigði að sjá talandi höfuð í lýðræðisríkjum tala um önnur lýðræðisríki sem óútreiknanleg. Þeir sem sætta sig ekki við óútreiknanleika lýðræðisríkja eru kannski í raun að leita sér að einhverskonar einræði. Eitthvað fast til að halda sér í. Eitthvað sem komið getur í veg fyrir til dæmis Donald Trump sem ruggar bát þeirra og þeim þykir því óútreiknanlegur. Fátt bendir til annars en að úrslit fyrirstandandi kosninga í Rússlandi verði algerlega fyrirsjáanleg. Talandi lýðræðishöfuð stöðugleikans hljóta því að gleðjast ákaft

Í einræðisríkjum er flest fyrirsjáanlegt: sá sem faglega forhertastur er kemst til valda; þar með hefjast úthreinsanir og gúlögin fyllast (aðgangsorðið inn í þau heitir "spilling"). Þar næst er boðað til neyðarfunda um þá ógn sem að ríkinu steðjar frá ófyrirsjáanleika hvers konar frelsis. Það er því afnumið eða fósturdrepið í fæðingum og allt fer smám saman að verða algerlega fyrirsjáanlegt

Hvenær Rússland fellur veit enginn, en það er ekki langt í það. En falla mun það og Evrópusambandið líka, ásamt Kína. Það verður hlýnun. Og henni fylgja geigvænlegar umhleypingar. Tvö kjarnorkuvopnaveldi í upplausnarferli er ekki beint stöðugleikinn frægi. Hvar enda þá þau, vopnin. Í hverra höndum

Fyrri færsla

Léttir: "Fyrirsjáanlegur" forsætisráðherra

Kína veikist og Rússland veslast upp

Það er til marks um furðumikla firru hve margir eru áttavilltir þegar að málefnum Kína og Rússlands kemur

Staða Kína sem ríkis er sú, að gripið hefur verið til þess gamla og vonlausa ráðs að gera forsetann að full-hertum einræðisherra. Hann var hertur, en almennur borgarinn var hins vegar skertur, vegna þess að nú á að reyna, eina ferðina enn, að halda landinu saman með stórhertum terror, hrikalegum úthreinsunum og eignarnámi. Þetta er svo stórt og blikkandi veikleikamerki að engum nema hámenntuðum mönnum í gömlum sovétfræðum, alþjóðakukli eða slíku dettur í hug að túlka slíkt sem merki um styrkleika. Staða Kína er sú að það þarf á harðasta einræðisherra að halda til að halda sér saman sem ríki, því þar gengur flest hroðalega illa. Svo illa að hertur einræðisherra er settur fólkinu til höfuðs og hersýningar settar á svið suður í höfum og norður á hjörum, til þess eins að slá ryki í brostin augu borgaranna. Einræðisherrann og flokksklíkan í kringum hann veit auðvitað vel hvaða hörmungar eru í vændum. Þess vegna þarf að hella stórauknu einræði út í steypuna svo að hún hafi séns á að halda hinu kínverska misfósturs-klístri flokksins saman. Engin járnabinding er í þeirri steypu. Hún er bara einn gamaldags bunker í kringum komma með fjögur þúsund ára steypuklossa í bakpoka

Rússland er núna á sínum síðustu árum sem eitthvað er líkist því ríki sem varð til á meðan olíuverð var yfir 80 dalir tunnan. Þrír fjórðu hlutar ríkisfármala Rússlands koma frá orkusölu og varasjóðir þess frá henni eru nú að tæmast. Rússland getur ekki lengur sent peninga út í jaðrana sem halda ríkinu saman og verja það. Það hefur ekki efni á því. Almenningur er að missa þolinmæðina og ríkisstjórnin getur ekki lengur fóðrað hann á hersýningum í Austurlöndum nær. Förin þangað hafði engan annan tilgang en að reyna að blekkja kjósendur heima fyrir. Lágt olíuverð tók tappann úr Sovétríkjunum sálugu

Kína og sérstaklega Rússland eru að veikjast stórlega. Því veikari sem þau verða, því hættulegri eru þau sem ríki. Stórhættuleg öðrum ríkjum, en þó sérstaklega hættuleg sínum eigin borgurum. Þessi tvö ríki eru að komast í steik. Þau eru að veslast upp og mikil hætta mun stafa frá einmitt því ferli

Ef það eru einhver tvö stórríki sem þola ekki návist hvors annars þá eru það Rússland og Kína

Aldir Bandaríkja Norður-Ameríku eru að renna upp. Þær næstu aldir mun pólitískan stöðugleika að mestu aðeins vera að finna einmitt þar. Allur landmassi Evrópu-Asíu (EurAsia) og Austurlanda nær er að þykkna upp. Og hann mun aðeins halda áfram að þykkna- og brotna upp. Í ótal spóna

Aðeins vesturhvel jarðar verður pólitískt stöðugt. Þar á Ísland sem betur fer heima, en ekki Evrópa. Línan milli austur- og vesturhvels jarðar liggur í gegnum Greenwichþorp Bretlandseyja. Og Stóra-Bretlandið það, haggast bara ekki

Fyrri færsla

Smíði nýs NATO heldur áfram. Theresa May flaug til Varsjár

Smíði nýs NATO heldur áfram. Theresa May flaug til Varsjár

Mynd: jólagjöf Vestur-Þýskalands til Póllands 1981; herlög

****

Það var mikið að hún fékk að fljúga til Póllands í NSU

Evrópusambandið er að reyna að einangra Pólland inni í hinu nýja sovétríki sambandsins. Ef að þróun þess ömurlega sambands --sem flestu góðu reynir að rústa í Evrópu-- hefði verið nokkuð lengra á veg komin, þá hefði forsætrisráðherra Stóra-Bretlands sennilega ekki fengið að fljúga yfir einræðissvæði Nýju Sovétríkja ESB-sambandsins (NSU) og að lenda þar til að tala beint við Pólland; það væri þá algerlega einangrað land inni í NSU og öll samtöl við það færu fram í gegnum Miðstjórn. Og þannig stöðu þekkja Pólverjar allt of vel og ætla sér því alls ekki að lenda í henni á ný. Bara alls ekki

Og ef að NSU væri lengra á veg komið eftir hraðbraut ESB-ömurleikans, þá væri Póllandi bannað að gera varnarsamning við önnur ríki. Þannig er staðan með utanríkisviðskiptin í öllum löndum NSU. Þar og á ótalmörgum öðrum sviðum hafa ESB-löndin misst fullveldið, algerlega

En í gær sammæltust Pólland og Stóra-Bretland um að gera með sér, en ekki öðrum, varnarsamning sem breski forsætisráðherrann segir að sé öflugt merki um samvinnu þessara tveggja landa. En í reynd er samkomulagið fyrst og fremst öflugt merki um ormétna valdamiðju NSU sem er að detta í sundur eins og ostur, sem gráðug stétt ormamiðju hefur étið út að innan

Mynd; Theresa May forsætisráðherra Stóra-Bretlands undirritar úrsögn þess úr Evrópusambandinu 28. mars 2017

Nú styðja bæði Bandaríkin og Stóra-Bretland við Pólland og þar með alla Austur-Evrópu, en sem NSU hefur hins vegar ráðist gegn. Þýskalandi langar í nýtt hjónaband með Rússlandi (er að verða búið að þurrausa stuðaralönd sín í NSU) og vill alls ekki að leið þess austur sé lokað á þennan hátt. Það vill fórna Póllandi, en Pólland ætlar ekki að láta fórna sér fyrir útflutningsfíkn hins ósjálfbjarga Þýskalands

Í Kalda stríðinu kom þessi varaleið Þýskaland austur fram sem Ostpolitik undir Willy Brandt, Helmut Schmidt og Hans-Dietrich Genscher og hún malbikaði braut Jaruzelskis til valdbeitingar og setningu herlaga yfir Pólverjum í desember 1981. Herlögin voru jólagjöfin frá Vestur-Þýskalandi til Póllands það ár. Og Ostpólitíkusinn Egon Bahr, hægri hönd Brandts, skrifaði náttúrlega með penna til veraldarinnar að heimsfriðurinn væri mun mikilvægari en Pólland, einu sinni enn

Mynd; Donald J. Trump og Andrzej Duda forseti Póllands í Varsjá í júlí 2017

Þetta er víglínan í dag. Hún liggur beggja megin við Pólland. Úr austri er þrýstingur vegna Rússlands og úr vestri er þrýstingur vegna Þýskalands. Þessa stöðu hatar Pólland og mun ekki láta bjóða sér neitt slíkt á ný. Eftir nokkur ár í viðbót verður Pólland orðið eitt áhrifamesta land Evrópu. Það er undir sérvernd Bandaríkjanna og mun þannig eflast eins og öll ríki sem Bandaríkin álíta sérstaklega mikilvæg. Áður fyrr var Þýskaland í einmitt þeirri stöðu

En nú er NATO ónýtt þar sem ESB (NSU) er ónýtt. Og þarna sjáum við enn einn múrsteininn falla á réttan stað í nýju varnarbandalagi sem hægt verður að kalla Norður-varnar-bandalagið. Þetta var einn stór steinn frá Stóra-Bretlandi í þá nýsköpun, eina herveldinu í Evrópu (fyrir utan Frakkland sem býr bara alls ekki á sömu plánetu og Austur-Evrópa). Engin mun fórna lífi sínu fyrir NSU. Enginn

Fyrri færsla

Ógeðfellt samsæri gegn Ísrael