Leita í fréttum mbl.is

Færsluflokkur: Evrópumál

Evrópusullið bobblar og sýður

Það er að skilja sig og skilvindan er sjálfsákvörðunarréttur þjóða

Ríkisstjórn Danmerkur er kannski að leysast upp fyrir jól. Flóttamenn og skattar. Ég neita að styðja skattalækkun nema að lokað verði enn meira á keðjuvirkni flóttamannafaraldurs, sem er að sprengja Danmörku í tætlur, segir næst stærsti flokkurinn í landinu, Dansk Folkeparti, sem heldur og hefur haldið ríkisstjórn uppi áratugum saman

Afbrigðilegasta land Evrópu, Þýskaland, sem reynt hefur að reka Evrópu sem sértrúarsöfnuð í eigin mynd, er að detta í sundur. Þar verða endalausar kosningar, stjórnarkreppur, sjónarskrárkreppur, flokkskreppur, fullveldiskreppur og ýmislegt annað gotterí á boðstólum næstu ár, ef ekki byltíng

Spánn er að molna upp. Grikkland er farið

Afbrigðilegasta land Evrópu hefur ýtt vestasta hluta álfunnar burt. Hann er farinn

Afbrigðilegasta land Evrópu er líka að sparka Austur-Evrópu burt. Hún er að fara

Afbrigðilegasta land Evrópu hefur lagt Suður-Evrópu í rúst. Hún er gjaldþrota

Eftir mun afbrigðilegasta land Evrópu standa eitt, án safnaðar, vegna einmitt þess að það er afbrigðilegasta land Evrópu

Það hlaut að koma að þessu, því þetta var alger firra og þvæla frá upphafi til enda. Og snérist um peninga og völd á kostnað annarra, eins og alltaf áður

En ýmislegt stórt getur þó gerst í millitíðinni, til hins helvítis verra, eins og oftast áður

Sull, sull og sull. Það bobblar og sýður

Mun Þýskaland loksins finna sér þann afbrigðilega maka sem það leitar að? Skipulagt hjónaband, ja?

Fyrri færsla

Bandaríkin eru að hefja feril sem stórveldi heimsins


Bandaríkin eru að hefja feril sem stórveldi heimsins

Ávarp Donalds J. Trump til bandarísku þjóðarinnar 12. desember 2017. Þjóðin og þjóðríkið er það sem mestu máli skiptir, segir forsetinn hér óbeint. Það er þjóðin og þjóðríkið sem er pólitíska frumstærðin í heiminum, en ekki alþjóða- "hitt eða þetta" fyrirbærið

****

Undrabarnið

Nýlega tilkynnti Xi Jinping einræðisherra Kína að landið ætli sér að vera orðið stórveldi eftir tæplega 50 ár. Þetta sagði hann á allsherjandi ráðstefnu kínverska kommúnistaflokksins á Kína í október. Loftið seig hljóðlaust úr flestum Kínadellumönnum Vesturlanda, er einræðisherrann upplýsti þá algerlega fyrirvaralaust um að Kína væri ekki enn orðið stórveldi. Þeir héldu nefnilega það. Ganga þeir menn nú í hugsunum sínum um á múrnum langa og brosa mjótt. Einræðisherrann sagði líka að Kína yrði heldur ekki herveldi fyrir en eftir 35 til 40 ár. Og hann sagði jafnframt að efnahags- og hagvaxtarlíkan landsins væri búið að vera. En hann sagðist samt ætla að reyna að bjarga landinu með því að búa til eitthvað annað en endalaust framboð af ódýru vinnuafli, með nýju einræði. Flytja þarf nú flesta fjármuni til í ríkinu til að komast hjá uppreisn tæplega þúsund milljón fátæklinga. Og að sjálfsögðu lét hann samtímis alla vita að hann einn -já hann einn- gæti komið þessum "áætlunum" um kring, en þyrfti til þess algert einræðisvald. Þetta mun reynast landinu mjög erfitt -svo ekki sé meira sagt- og að sjálfsögðu mistakast eins og flest það sem kommúnistar taka sér fyrir hendur. Tímabundið héraðslegt herveldi verður Kína því líklega orðið eftir 40 ár, næst á eftir Japan, eða rétt áður en það rennur sömu leið og öll önnur sovétríki renna; út í sandinn

Gamalt nýtt

Rússland er nú að syngja sína síðustu nýju daga. Ástandið þar er að verða sama eðlis og skömmu fyrir upplausn Sovétríkjanna. Efnahagurinn er slæmur og rússneska fólkið er byrjað að missa þolinmæðina. Það er að verða þreytt á því að þurfa að láta sér nægja að lifa á hersýningum Kremlverja í Austurlöndum nær. Fólkið vill fá gömlu góðu dagana til baka, er hátt olíuverð byggði upp nýtt hagkerfi undir stjórn hins elskaða Vladímírs Pútín forseta. En það verð mun ekki koma aftur. Sá mikli maður vann þá kraftaverk mikið, en nú blæs að honum flest mjög á móti. Rússland er því komið í þraukum-þorrann-gírinn aftur og erfiðir tímar eru framundan. Efnahagslegar refsiaðgerðir Vesturlanda eru ábyrgðarlaus hlutur sem naga mun göt á handarbök þeirra landa er fram líður. Þau skilja þá ekki af hverju þau voru svona heimsk, því aðþrengt Rússland er stórhættulegt land fyrir heiminn allan. En svona er mannkynssagan, full af misviturlegum gjörðum - og öfugt

Sértrúarsöfnuðurinn

Evru-hrópið í Evrópu er nú að þagna. Ekki er lengur kallað til bæna fimm sinnum á sólarhring við altari evrunnar, því sviðið hefur hún flest hár af höfðum sáttmálaríkjanna sem mynda Evrópusambandið, nema Þýskalands. En þar er samt síðasti skórinn við það að falla af efnahagnum. Þýskaland er nú statt á sama vegakafla og Japan rétt fyrir hrunið 1989. Þá voru hagtölurnar fallegar mjög, nema þær sem lutu að arðsemi og þar með bankakerfinu. Það var þá þegar í steiktum molum og á barmi gjaldþrots, þó svo að hagvöxtur væri ágætur, en hann var bara allur tapsgefandi. Já, stórfenglegur taprekstur kemur líka fram sem flottur hagvöxtur, þar til talið er upp úr sparibauknum. Þýskaland er þar, að telja núllin og bankarnir vobbla. Það er verið að opna niður í gjánna sem áratugaviss kreppa í Bandaríkjunum á næsta ári er að búa til fyrir landið. Evrópusambandið er í rusli og getur ekki lengur haldið Þýskalandi uppi. Bretland er að lokast. Og Kína er búið að vera um aldir. Rússland hangir á oddhvössum nöglunum og Tyrkland lítur ekki vel út. Hver á að kaupa útflutninginn af Þýskalandi, sem nemur helming landsframleiðslu þess? Að minnsta kosti ekki Sádí-Arabía. Helmingur landsframleiðslu er súrrealistísk hlutfallsleg stærð hjá einu meiri háttar hagkerfi veraldar, miðað við allt áður þekkt í þessum heimi. Heimurinn er að læsa klónum um þýskan efnahag. Útflutningsháða Þýskalandið er algerlega hjálparvana og ósjálfbært í alla staði. Það getur ekkert og krónísk vanneysla er þar orðin stofnanavædd, þökk sé skipulagsbreytingum kratans Gerhards Schröder sem breyttu Þýskalandi í láglaunaland og fluttu sparnað heimilanna yfir til fyrirtækja landsins sem síðan kveiktu í Suður-Evrópu með honum - og þar á undan vegna sameiningar-blindu Helmuts Kohl. Og nú eru þýsku stjórnmálin að leysast upp. Þýskaland á ekki nema nokkur ár eftir undir bara rétt svo tæplega þolanlegum stjórnarháttum. Þar er allt pólitískt kolsvart framundan. Algerlega kolsvart. Og já, fjármálakerfi landsins lifa í hinum pólitíska heimi, hvort sem þeim líkar það líf betur eða verr - og enginn þjóðríkislegur eldveggur mun halda þeim bruna á einum stað, því sá veggur liggur á evru-altarinu, steindauður. Þar mun loga glatt og Þýskaland breytast í nýtt framköllunarherbergi stórkostlegra geopólitískra breytinga, til hins verra, einu sinni enn

Hráolíuútflutningur Bandaríkjanna í september 2017 - þúsundir tunna á dag

Mynd: Hráolíuútflutningur Bandaríkjanna í september, þúsundir tunna á dag

Réttingaverkstæðið

Nú hefur Donald J. Trump verið forseti Bandaríkjanna í næstum ellefu mánuði. Hann var kjörinn vegna þess að hann var ekki stjórnmálamaður og vegna þess að hann talar ekki eins og pólitísk öndunarvél. Í ellefu mánuði hefur honum tekist að móðga Sjibbóletta veraldar svo gróft, að þeir dyraverðir viðtekinnar rétthugsunar vita ekki enn hvaðan á þá stendur veðrið úr hinni gömlu Bilblíu Trumps, þó aðallega úr Gamla testamentinu: þ.e.a.s. að þjóðin og þjóðríkið er mikilvægasta stofnun mannkyns. Örvæntingarfullt túmúltast Sjibbólettarnir því hoppandi og skoppandi um á þeim öldum sem forsetinn veldur, og reyna að halda sér á pólítísku floti með því að hlusta á ný og gömul samkomulög úr Sjibbóletta-turnspírum kenndum við hina eða þessa borgina, helst staðsettri á meginlandi tapranna. Trump sparkar nú út hverja útópísku Sjibbóletbeygluna af annarri af Lýðveldi Bandaríkjanna. Þær urðu til þegar menn héldu að heimurinn væri frelsaður að eilífu eftir fall Sovétríkjanna og tilurð Evrópusambandsins, frá 1991 fram til 2008. Og þær beyglur eru margar og djúpar. Ískra mun réttingaverkstæði Trumps því hátt í henni veröld. Sjibbóletta-gengi veraldar mun varla þekkja sig í heiminum eftir átta ár með Trump sem verkstæðisformann. Þagna því þeir, eða farast

Aldir Bandaríkja Norður-Ameríku eru að renna upp - og fimm hundruð ára valdatímabili Evrópu er hér með lokið. Þar er ekkert sem á heimsvísu skiptir máli lengur. Lýðveldi Bandaríkja Norður-Ameríku mun fara hroðalega og ómjúkt í taugarnar á mjög mörgum á næstu árum. Sumum mun finnast veldi þeirra hart. Já, eftir útópíutímabilið mikla mun það koma mörgum fyrir sjónir sem verandi einmitt hart. Rétta orðið er hins vegar, raunsætt. Hitt var afbrigðilegt

 

Ávarp Donalds J. Trump til þjóðanna í byggingu Sameinuðu þjóðanna, september 2017. Einn mikilvægasti boðskapur sem þar hefur verið fluttur

(Ræðutextinn)

****

Fyrri færsla

Ríkið hefur ekki vit á þessu


Evrópa er orðin ólæknandi og óferjandi, þökk sé ESB

Gamla hatrið sem sýnir ásýnd sína við útgöngutilraun Bretlands úr Evrópusambandinu, er nú orðið svo opinbert og augljóst að allir sem vilja, geta séð það. Hið umboðslausa Evrópusamband sem stjórnað er að mestu leyti úr einhverskonar pólitískum neðanjarðarbyrgjum sem enginn nema viss elíta veit hvar staðsett eru, er nú svo baðað í réttu og ömurlegu eigin ljósi sem það lýsir á sig sjálft, að engum fullvita manni dylst að sambandið hefur orðið getuna og burðina til að tortíma Evrópu

Sambandið er að taka alla sæmilega og bærilega framtíð frá öllum sem þar fæðast og alast upp við einræði og kúgun þess. Kúgunar til undirgefni allt þeirra vesæla líf án raunverulegs áhrifavalds á nokkurn hlut sem máli skiptir

Evrópusambandið er búið að þjóðnýta öll stjórnmál í aðildarlöndunum. Stjórnmálunum leyfist aðeins að snúast um ákveðinn málstað sem umboðslaust sambandið hefur skammtað. Þau mega bara snúast um samruna, samþættingu og samhæfingu. Ef stjórnmálin hins vegar stangast á við þetta, þá eru þau bönnuð. Í Sovétríkjunum var það einungis kommúnismi sem stjórnmálin og lífið máttu snúast um. Í ESB er stjórnmálunum og lífi fólksins aðeins heimilt að snúast um samruna, samþættingu og samhæfingu. Sambandið er ný uppskrift að gömlu einræði. Það er pólitískt samsæri allra gegn öllum. Nýtt lögverndað samsæri til að níðast á þjóðum og löndum þeirra

Firrta Evrópusambandið sem fékk friðarverðlaun Nóbels, er að rústa friði í Evrópu. Það er það sem sambandið er að gera. Við verðum að segja okkur frá EES-tengingu Íslands inn í ESB-helvíti. Þetta gengur ekki lengur

Fyrri færsla

Alþjóðaveldið missir andann vegna Jerúsalem


Katalónía ekki klár í borgarastyrjöld

Hér hvílir 70 ára tímablið frá 1945 til 2015 e.Kr.

Mynd: Hjér hvílir Kratinn "sérfræðingur"

****

Staðan er svona:

Katalónía hefur engan her
Hún getur því ekki varist
Katalónía hefur ekki landher
Katalónía hefur ekki sjóher
Katalónía hefur ekki flugher
Katalónía hefur ekki vopn
Katalónía hefur ekki þjóðvarðlið
Þjóðin er ekki nógu samtaka
Hún hefur ekki lögreglu
Hún hefur aðeins takmarkað 17 þúsund manna lögreglulið

Ísland hafði Atlantshafið og hefur enn
Ísland hafði eina sameinaða þjóð og hefur enn
Ísland hafði breska flotavernd
Ísland hafði og hefur Bandaríkin
Ísland hafði alla Íslendinga
Ísland þjáðist ekki af kratasýki

Ekkert þessa hefur Katalónía - og hún er sóttveikluð af kratisma niður í þjóðarrót

En hún mun kannski fá það, ef Spánn heldur áfram að reyna að vera Spánn í Evrópusambandi. Katalónía hefur aldrei litið á sig sem fastan hluta af Spáni. Hún hefur litið á sig sem lausan hluta af Spænska heimsveldinu, sem er ekki lengur til

Nýjar kynslóðir munu þurfa að alast upp sem annað hvort eldsneytið eða slökkviliðið á þjóð Katalóníu. Það fyrrnefnda er líklegt. En ef Spánn fellur sem ríki, sem alls ekki er ólíklegt, því Spánn er ekki ein þjóð heldur margar, þá mun Katalónía nýta sér það tækifæri, eða ekki

Spánn þynnti sig enn frekar út sem þunnt ríki með því að ganga í annað ríki, þ.e. í yfirríki Evrópusambandsins. Spánn getur ekki látið Katalóníu fara án þess um leið að leysa sig upp sem það ríki sem það þykist vera, en er samt ekki. Og Norður-Katalónía kemst ekkert því Frakkland mun aldrei aftur láta furstadæmi í suðri fá aukin völd, því án algerrar miðstjórnar Parísar er Frakkland óverjanlegt sem eitt ríki

Katalónía verður ekki sjálfstætt ríki í bráð. Skotland verður heldur ekki sjálfstætt ríki því það er of hættulegt að opna afturendann að fastlendi Bretlandseyja á þann hátt, eins og er. Og Kanada fær einungis að vera sjálfstætt ríki af því að afturendinn á því er lokaður. Ef hann væri hins vegar opinn, þá væri enska eina leyfða tungumálið í Kanada, því Kanada væri þá fyrir langa löngu orðið hluti af Bandaríkjum Norður-Ameríku. Staðreyndir lífsins eru harðar

Hin brennandi spurning vegna Katalóníu er frekar þessi: hvað verður um Spán? Því fastar sem hann reynir að halda í Katalóníu því þynnri verður hann sem eitt ríki. Fari hann í hart, því sterkar standa Katalónar

Atlantshafið er voldugt. Það drepur kratisma og kemur í veg fyrir að hann verði yfir höfuð til. Sjáið bara hina nýju ríkisstjórn Íslands; Kratinn engist um og volar sitt sérfróða væl

Við segjum því ferfalt húrra - og skál!

Fyrri færsla

Til hamingju ný ríkisstjórn


Taparar virðast ætla að snúa bökum saman

Vestur-Þýskalandi: fyrir tíma Evrópusambandsins - 1986

****

Verður Angela Merkel áfram leiðtogi taparanna ?

Nú berast þær fréttir frá Þýskalandi að íhaldsmenn og sósíaldemókratar hyggist halda tapsferðinni áfram í nýrri samsteypustjórn

Stjórnarmyndunarvandræði í Þýskalandi eru til komin vegna þess að kjósendur sáu ekki lengur mun á flokkunum tveimur sem ríkt hafa sem ein samsteypa yfir Þýskalandi í 12 ár. Þess vegna flúðu þeir þessa flokka. Og stjórnarflokkarnir tveir töpuðu því kosningunum

Tap CDU/CSU íhaldsflokks Angelu Merkels varð það versta í sögunni eftir síðasta stríð. Tap SPD sósíaldemókrataflokks sósíalista varð líka það versta í sögunni eftir stríð. Hrun þessara tveggja flokka varð vegna samvinnu þeirra

Samvinna flokkanna varð að samsæri gegn kjósendum. Og kjósendur brugðust við, vegna þess að hægri og vinstri mega aldrei vera sammála um allt það mikilvægasta. Það er stranglega bannað, því það er samsæri gegn kjósendum. Kjósendur fyrirlíta því tapsflokkana fyrir að þora ekki að halda skoðunum sínum á lofti

Og nú eru kjósendur þessara tapara farnir. Þeir sögðu bless. Og tapsflokkarnir tveir reyna að axlayppa þá staðreynd burt með því að snúa bökum saman um að þeir kjósendur sem flúðu einmitt þá, komist hvergi annarsstaðar í aðstöðu til að hafa áhrif á landsstjórnina. Þetta er ávísun á enn frekari harkfarir. Þetta er líka heilabilun

Tapararnir sigra. Sigurvegararnir tapa. Og sigurvegararnir komu flestir úr tapsflokki Angelu Merkels:

FDP eða Frjálsir demókratar fengu 2,2 milljón nýja kjósendur og töpuðu 40 þúsund af sínum gömlu yfir til AfD. Af þessum 2,2 milljónum nýju kjósendum komu 1,36 milljónir úr flokki Merkels og 0,45 milljónir komu frá sósíaldemókrötum

AfD eða Valkostur fyrir Þýskaland, fékk 2,27 milljón nýja kjósendur og komu tæplega milljón þeirra úr flokki Merkels. Hálf milljón kom frá sósíaldemókrötum og tæplega önnur hálf milljón kom frá Die Linke eða Vinstri. AfD fékk einnig 0,7 milljón nýja kjósendur sem ekki höfðu kosið síðast, eða voru nýir kjósendur

AfD er nú þriðji stærsti stjórnmálaflokkurinn í Þýskalandi. Næst verður hann orðinn næst stærsti flokkurinn og FDP sá þriðji stærsti, því miðvinstrið virðist búið að vera. Það er orðið svo ESB-klesst

Þýskaland þarfnast stjórnmálaflokka sem eru ósammála um þá framtíð sem bíður landsins og sem byggja á lærdóm um það slæma sem kom landinu í þessa aðstöðu; og hið slæma er einmitt sjálft Evrópusambandið, sem svo gerði. Það samband, sem í litlu sem engu sambandi er við neina kjósendur í Evrópu, er hægt en örugglega að rústa þýskum stjórnmálum

Kjósendur fyrirlíta meginflokkana fyrir að vera aular og eru þeir flokkar því óðum að breytast í flokkasprænur á meðan hinir byggja sig upp og taka við sem nýir meginflokkar. Þýskaland er byrjað að ramba og vambast. Það sullast til í 1949-sökklinum. Landið er ekki að hrynja, að minnsta kosti ekki enn sem komið er. En það mun ekki leiða neitt nema tap ofan á tap, ramb, vamb og sull næstu árin

Og næst þegar kosið verður, er eins líklegt að þá hefjist formleg endalok Evrópusambandsins, sem -eins og David Cameron orðaði það- hefur eitrað stjórnmálin, áratug eftir áratug eftir áratug

Unga fólkið í Þýskalandi þarf ekki lengur á samviskubitvopnum að halda. Það hefur ekkert með þau að gera. Íhaldsmenn geta eðli málsins samkvæmt ekki endalaust verið í stjórn með úniversalistum, án þess að rústa sjálfum sér í leiðinni. Íhaldssamt Þýskaland veit vel hvað slíkt þýðir

Hvað gerist næst í Þýskalandi? Það er nýja spurningin á meginlandi taparanna. Sú spurning þótti óhugsandi fyrir bara 9 árum síðan. Hvað gerist næst!

Fyrri færsla

Konungur Bandaríkjadalur ríkir enn og fastara


Konungur Bandaríkjadalur ríkir enn og fastara

Myndskeið: Bandaríkjadölum hent niður

Þrátt fyrir 40 ára samfelldar hrakspár um að konungsríki Bandaríkjadals sé að gufa upp, á ekkert slíkt sér stað í veruleikanum. Þar sannast að lítið er að marka það sem fólk segir og ættu menn frekar að fylgjast með því sem þeir og markaðir gera. Samkvæmt neytendakönnun sagðist til dæmis næstum enginn hafa keypt hljómplötu með Heino í Þýskalandi, en samt hafði hann selt meira en 50 milljón eintök í landinu. Og í Svíþjóð seldu Vikingarna fleiri plötur en Abba, þó svo að aðeins fáir segðust eiga þær. Líklegt er að Geimundur Valtýsson, BG og Ingibjörg lúti sömu lögmálum hér heima og við skulum ekki minnast á sjálfan Donald J. Trump sem enginn segist hafa kosið, því það þykir ekki nógu fínt til opinberrar frásagnar

Sem sagt, nú er Bandaríkjadalur með stærri hlutdeild í skuldbindingasafni evrópskra viðskiptabanka en evran er með. Það þýðir að öryggi er talið betra og stærra ef Bandaríkjadalur er notaður sem mynt þegar markaðsaðilar veita lán og þeir taka á sig skuldbindingar. Þá er það Bandaríkjadalur sem er myntin sem tekið er mark á frekar en allt annað í myntsafni veraldar. Einn vegur og Eitt belti Kína er nú byrjað að snúa upp á sig og mun enda sem óteljandi snærisspottar til að hengja upp skreið á turnspírur kínverska hagkerfisins sem falla mun saman í einn lágvaxinn hjall, sannið þið til - og lesið varir mínar; hjall

Hvað varðar seðlabanka veraldar þá eru þeir að auka hlutfall Bandaríkjadals í forðum sínum. Engum líkar kínversk gjaldeyrishöft til bjargar miðstýrðri gengisbindingu, pólitískar peningaskammtanir evrusvæðis og sú sívaxandi pólitíska áhætta sem orðin er krónískt vaxandi innbyggður veikleiki í myntir eins og evru og kaldri kommamynt Kína

Enginn getur hreyft litla fingur í veraldarhagkerfunum án þess að rekast á einn eða annan hátt á bandaríska hagkerfið, sem er svo yfirgnæfandi stórt og voldugt að allt sem þar gerist eða gerist ekki, hefur áhrif á alla

Ný stýrivaxtahækkun bandaríska seðlabankans mun líklega koma fyrir áramót og skattakerfisbreytingar Trumps forseta hafa getuna til að auka enn skort á dölum erlendis, því stór hluti bandarískra fyrirtækja mun þá taka hagnað sinn heim og telja hann fram þar. Samtímis er bandaríski seðlabankinn að sjúga inn það fé sem hann sleppti lausu sem fljótandi fúkkalyfi á síðustu kreppu. Hann lítur svo á að sjúklingurinn þurfi ekki lengur á lyfjagjöf að halda

Á sama tíma óttast Þjóðverjar manngerða verðbólgu úr turnspírum ECB-seðlabankans. Þeir vita sem er, að sá banki sprengdi Suður-Evrópu alla í loft upp með neikvæðum raunstýrivöxtum og þýskum peningum og óttast nú að þýska hagkerfið sé næst á sprengilista þess glataða seðlabanka heimilislausrar myntar

Í nótt hrundi Suður-Kóreanska Samsung um rúmlega fimm prósent á mörkuðum vegna lægri einkunnar frá Morgan Stanley, sem sagði að Suður-Kórea og stór hluti Asíu sé kominn of djúpt á kaf í hálfleiðara. Sá bisness er að mínu mati orðinn hálfleiðinlegur og hálfglataður, því stór hluti alls tölvunarbransa veraldar er kominn á síðasta snúning og stórkostleg töp bíða þeirra sem ráða ekki algerlega sjálfir yfir sínum platformi öllum, frá a til ö. Þ.e. bæði yfir vél- og hugbúnaði og þar með talinni hönnun og framleiðslu örgjörva. Og það gerir Samsung bara alls ekki. Fullt stopp..

Krækja, WSJ: King Dollar

Fyrri færsla

Gamaldags katalógar sendir í póstkassa fólksins á ný


Staðan í Evrópu og víðar 10 árum síðar

Miðað við hið langa ár í vörslu svo kallaðra "sérfræðinga" frá 1945 til 2007, hefur eftirfarandi gerst í Evrópu og heiminum öllum. Sérstaklega á útópíuárunum miklu frá 1990 til 2008:

Hagfræðikenningar sýndu sig sem verandi aðeins þunnur glær glassúr á veröldinni allri. Þær kenningar komu hvorki heiminum úr sporunum né stöðvuðu hann, nokkru sinni. Þær skipta svo litlu máli í samanburði við það sem mestu máli skiptir, og það er þetta: (1) Þjóðir. (2) Þjóðríki. (3) Geopólitík (þ.e. landfræðilega knúnir grundvallarhagsmunir þjóða). Þetta þrennt stjórnar heiminum en ekki hagfræði né pólitísk hugmyndafræði. Veröldin í dag er gerilsneydd af hugsjónum og pólitískri hugmyndafræði. Það sem stýrir henni eru þjóðir, þjóðríki, trú þeirra og geopólitískir hagsmunir þeirra. Öll skurðgoðin gömlu eru nú dauð og Guð einn lifir óháð öllum og öllu. Hagsmunir allra þjóða munu þó ekki ná fram að ganga og illa mun fara fyrir sumum

Hagkerfi þjóðanna eru að komast að því að þau hafa ekki lengur efni á kenningariðnaði sem framleiðir blaður, tonn-blaðsíður eftir tonn-blaðsíður. Endalaust tonna-magn af blaðri, bæði í hinum opinbera geira og einkageiranum. Og þjóðþingin munu komast að hinu sama. Þau geta ekki lengur lifað á blaðri. Og það getur hjálpariðnaður góða fólksins ekki heldur. Sumir háskólar munu loka, því þeir eru komnir út í rugl og framleiða tonn af rugli

Alþjóðastofnanir hafa runnið sitt blómaskeið vegna þess að þær eru orðnar meira til óþurftar en gagns. Þær lifa aðeins svo lengi sem þjóðirnar leyfa þeim að lifa, því allt vald er hjá þjóðunum en ekki hjá hinum alþjóðlegu stofnunum. Þegar þessar stofnanir hætta að þjóna þeim sem knýja þær og fjármagna, þá deyja alþjóðastofnanirnar sínum stofnanadauða eins og alltaf. Nýjar verða svo ef til vill til í kjölfar næstu stóru kasta

Evrópusambandið er lifandi dautt og í dauðteygjum. Þjóðirnar hafa fengið nóg af því, nema þær þjóðir sem nota það til að kúga aðrar þjóðir. Sambandið er að brotna og þorna upp í fjögur þurr á manninn brotabrot:

1. Intermarium-svæðið sem að öllu leyti er mikilvægasta svæðið í álfunni (stöðvunarlínan upp að Rússlandi og Úkraínu). Þetta er hin gamla Intermarium-hugmynd Józef Pilsudski sem er að fæðast í dag og hefur verið í fæðingu í nokkur ár. Grunnurinn er kominn

2. Miðjarðarhafsklúbbinn sem Frakkland mun ganga í að fullu aftur, ef ekki á að koma til uppreisnar meðal Frakka

3. Þýskalandsliðið, með nokkur keimlík lönd á sporbraut umhverfis sig, þ.e. ef Þýskaland kemst ekki austur

4. Sæfaraþjóðirnar í Skandinavíu og Stóra-Bretland

Athugið: Nýtt Tyrkjaveldi er í smíðum, sem svo mun éta sig uppeftir eins langt og það kemst, eins og síðast

Ísland mun þurfa að stórefla skipa- og loftrýmiskost Landhelgisgæslunnar og taka sig á í NATO. Sjóherir allra flotaþjóðanna standa frammi fyrir stóraukinni uppbyggingu í flotastyrk. Tröllaukinni uppbyggingu, því hann er ekki svipur hjá sjón miðað við áður

Nokkuð frjálsir kapítalmarkaðir verða áfram, þrátt fyrir dauðadá flestra hagfræðikenninga, nema að því leyti að öllum þjóðum veraldar verður ekki lengur leyft að henda öllum umframsparnaði hins opinbera og einkageirans í hausinn á galopnum kapítalmörkuðum Bandaríkjanna, nema með tröllslegri hækkun á Bandaríkjadal, sem þá lætur Bandaríkin kaupa heiminn upp, ef menn halda áfram að ætlast til að Bandaríkin taki við sparnaði veraldar sem enga vinnu kemst í heima hjá sér, eins og til dæmis er staðan í Þýskalandi

Pólitískan stöðugleika verður aðeins að finna í Bandaríkjum Norður-Ameríku alla þessa öld og næstu aldir. Restin af veröld okkar verður ófrýnileg ásýndar, nema aðstoðar Bandaríkjanna njóti við. En þau geta þó ekki verið allstaðar samtímis

Engin svo kölluð "fjórða iðnbylting" verður. Allir tölvunarinnviðir veraldar eru á síðasta snúning og sá iðnaður er búinn að vera nema að algerlega nýtt verði til. Og það er alls óvíst að það verði stafrænt

Enginn veit hvaðan næsti leggur iðnbyltingar mun koma, en hann mun þó ekki byggja á neinu sem þekkt er í dag og allra síst byggja á neinu sem tengist örgjörvum og stafrænni tækni, því það koncept allt saman, er ónýtt, eins og allir sjá, en vilja samt ekki horfast í augu við. Sú tækni er ekki komin til að vera, öfugt við iðnbyltingartækni eins og pípulagnir með rennandi vatni og salernum á hverju heimili. Hvað tekur við af þekktri tölvunartækni veit enginn opinberlega enn. En tími þekktrar tölvunartækni er að renna út

Fyrri færsla

Goðsögnin um "þýskan stöðugleika"


Þýskaland: Stjórnarmyndun í strand ?

Myndband: Donald J. Trump forseti Bandaríkja Norður-Ameríku gerir grein fyrir tólf daga ferð sinni til Asíulanda. Lengstu för Bandaríkjaforseta í aldarfjórðung. Allt skal reynt til að leysa Norður-Kóreu-málin á friðsaman hátt. Svo kallaðir blaðamenn náðu þessu með þurran munn, en ekki hinu. Skattakerfisbreytingar Trumps voru samþykktar í fulltrúadeild bandaríska þingsins í gær, en ekki í reykfylltu bakherbergi

****

Í gær hnutu stjórnarmyndunarviðræður í Þýskalandi um þann tímafrest sem stjórnarmyndunar-flokkarnir höfðu sett sér. Engin stjórn er enn mynduð eftir átta vikna óformlegar viðræður og landið þokast lítið í neina ákveðna átt, nema í átt til þess smitandi stjórnleysis sem evran og myntbandalag hennar hefur grafið sem óendanlega djúpa gröf handa öllum ríkisstjórnum evrusvæðis. Verstu þrætumálin tengjast meðal annars þeim pening og alls þess sem hann hefur eyðilagt í Evrópu. Formlegar stjórnarmyndunarviðræður eru ekki einu sinni hafnar enn. Kosið var 24. september

68 prósent þýskra kjósenda vilja nýjar kosningar í hvelli, ef þessi ákveðna stjórnarmyndun fer út um þúfur. Og þær kosningar myndu fara enn verr með flokk Angelu Merkels og sósíaldemókrata, ef marka má ZDF. Angela Merkel er nú leiðtogi hins stjórnlausa heims evruríkja og ný bankakreppa bankar á dyrastafi Ítalíu, eftir að evran sparkaði útidyrahurð ítölsku þjóðarinnar varanlega af hjörum - og við skulum ekki minnast hér á tifandi Spán og öll hin evrubrunalöndin í sárum

Gerhard Schröder fyrrverandi kanslari og formaður þeirra þýsku sósíaldemókrata sem enn eru eftir, segir að ef þessi ákveðna stjórnarmyndun CDU/CSU+FDP+græningja takist, sem hann telur ólíklegt, að þá muni sú stjórn ekki halda nema í tæpt ár, því CSU muni tapa kosningunum í Bæjaralandi næsta haust - og að SPD-flokkur sósíaldemókrata verði því að gera sig kláran fyrir kosningar frá og með nú, því þær verði ekki seinna en í ársbyrjun 2019, eftir rúmt ár

Sex til tuttugu prósent af öllum stórum fyrirtækjum á evrusvæðinu eru nú gangandi gjaldþrota og fara fjármunir bankakerfanna í að lána þeim áfram fyrir taprekstri svo þau taki ekki bankana með sér í fallinu. Bankarnir sækja sér þetta fé til ECB-seðlabankans og kveikja svo í því. Þess vegna geta þeir ekki lánað þeim fyrirtækjum fé sem enn eru heilbrigð. Fjármálakerfi evrunnar er orðið að múmíusafni í takt við steingervingamyndun fyrirtækjanna í evrum. Í Suður-Evrópu eru fyrirtækin svo illa farin að þau geta ekki einu sinni nýtt sér ferskt fjármagn; því þau eru einfaldlega orðin varanlega örkumla í evrum og verður ekki bjargað (krækjur WSJ | OECD)

Við erum að upplifa síðustu daga Þýskalans eins og við höfum þekkt landið frá styrjaldarlokum. Það stefnir líklega austur, því ESB er að verða þurrausið sem verndarkragi landsins (e. buffer zone) og komið inn í óafturkallanlegt upplausnarferli. Í fyrsta sinn síðan 1945 hefur þýska ríkisstjórnin látið herstjórn landsins framkvæma strategískt mat á stöðu Þýskalands, sem aldrei í sögunni hefur getað staðið sjálft. Sex sviðsmyndir voru dregnar upp í skýrslu sem heitir (e.) Strategic Perspective 2040. Í aðeins tvennum af sex sviðsmyndum varnarmálaráðuneytisins, inn í framtíðina, lifir Evrópusambandið sjálft sig af. Og þó var skýrslunni skilað árið 2014, þegar aðeins sást í efstu tinda borgarísjakanna. Þýskaland er því byrjað að búa sig undir það sem mörgum er að verða nokkuð ljóst; þ.e. hið versta. Það mun vopnast á ný og þar með talin verða líklega eigin kjarnorkuvopn, nema að þau falli Þýskalandi til úr austri, velji landið þá leið inn í óvissa þýska framtíð

Óvissa hefur einkennt Þýskaland frá stofnun þess 1871. Enginn í Evrópu veit með vissu hvert Þýskaland stefnir þá og þá stundina, því landið veit það ekki sjálft; það er óútreiknanlegt miðflóttaafl á meginlandi Evrópu og mun ávallt sundra því, frekar en allt annað. Það er ófært um hvíla í sjálfu sér

ESB-vandamálin í Evrópu hrannast óstöðvandi og stjórnlaust upp og þau koma einnig fram í NATO - þar sem Þýskaland krefst þess að NATO sé helst bara  "pólitískt bandalag" en ekki fyrst og fremst hernaðarlegt, svo það loki ekki á leið þess sjálfs austur. En Bandaríkjaher hefur nú rennt í hlaðið í Póllandi og örvænting Þýskalans eykst. Mun það lokast inni á ný?

Myndband: Bandaríkjaher -óháð NATO- rann í Intermarium-hlaðið í Póllandi í janúar. Landleið Þýskalands austur fer að verða grjóti stráð. Þýskaland með ESB í rassvasanum ofsækir því Pólland og Ungverjaland allt hvað það getur. Það á ekki sameiginlegra hagsmuna að gæta með Intermarium-löndum Austur-Evrópu. Þau lönd búa ekki á sömu plánetu og Þýskaland og Frakkland

****

Fyrri færsla

Stuttar en merkilegar fréttir


Spánn er smækkuð mynd af ástandinu í Evrópusambandinu

Francisco Franco reyndi í 40 ár að negla Spán saman sem eina þjóð. Mun hann snúa aftur?

Katalónía hefur aldrei litið á sig sem hluta af Spáni. Landið hefur alltaf litið á sig sem aðeins verandi lausan hluta af spænska heimsveldinu. Spánn er ekki til sem eitt land og Spánn er ekki til sem ein þjóð, nema á vissum undantekningatímabilum sögunnar. Gull frá Suður-Ameríku myndaði Spán sem heimsveldi og gullið var um tíma eldsneytið sem knúði það veldi til að leggja til atlögu við alla Evrópu. Svo varð spænska heimsveldið bensínlaust

Katalónía er land og Katalónía er þjóð, sem er meira en hægt er að segja um Spán. Spánn er hrúga af þjóðum inn á milli fjallgarða og árfarvega sem ávallt munu koma í veg fyrir að Spánn verði eitt land og ein þjóð

Katalónía neitar nú því sem næst að halda ímynduðu Spáni uppi umfram aðra. Madrídstjórnin sefur hjá París, Berlín, Brussel og Róm og sólundar auði Katalóníu. Aðeins harðræði hefur verið í pakkanum frá Brussel, þó svo að Spánn hafi gert allt sem Brussel bað um, bæði fyrir og eftir hrun. Gerræðislegt ástand hefur samt ríkt í landinu frá hruni 2009. Ekkert sem ESB sagði að myndi virka, virkaði

Evrópusambandið er að reyna það sama og Spánn, en með alla Evrópu undir. Þau lönd sem gegnu í sambandið héldu að þau væru að ganga í tollabandalag og peningalega vatnsveitu, þar sem seðlar kæmu úr krönunum. Löndin munu öll fara sömu leið og Katalónía, því ekkert var í ESB-krönunum, nema 30 ára kreppa, massíft atvinnuleysi, fjárkúgun, peningaskömmtun og allsherjar refsingar

Límið er þó meira á Spáni. En það er ekkert; nada, zero, núll í túbunni frá Brussel. Ófriðurinn blasir því við Evrópu. Bretland má teljast heppið að komast út, þökk sé herveldi þess, kjarnorkuvopnum og bandamanni í vestri. Og Evrópusambandið er nógu vitlaust og veruleikafirrt til að reyna að reyna að búa til nýjan Franco yfir því öllu. Þetta samband mun ekki enda vel og það sést nú þegar, langa vegu að

Norður-Kórea Reykjavíkurborgarveldisins þarf "pretty much" að fara að passa sig

Fyrri færsla

Við missum af heimsókn Trumps


mbl.is Puigdemont gaf sig fram við lögreglu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Klukku-ríkisstjórn eða gaukshreiður?

Þar sem Forseti Íslands hefur skipt um sokk þá hlýtur að vera komið að því að við fáum loksins klukkuríkisstjórn sem bjargað getur Íslandi frá ótímadauða GMT mínus einn. Stjórn sem skipt getur um tíma hér á landi, þannig að við fáum nýja tíma. Og kannski í leiðinni loksins stillt ártalið alveg á núll. Það yrði nú byltíng maður

Mikilhæfasti stjórnmálamaður landsins, Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins, sagði á kosningafundi um daginn að erfitt væri að starfa með örveiruflokkum, því efst á málefnalista þeirra hlypu um pólitískar bakteríur eins og til dæmis krónískar klukkubreytingar, sem yllu þeim þvílíkum sótthita að erfitt væri að nálgast pólitískan sjúkling á svo háu sótthitastigi sýndarveruleikans í geggjunarbúðum slíkra flokka

En nú er þetta leyst því Finnland krefst þess að klukkubreytingum sé hætt í fangabúðum Evrópuresta sambandsins, vegna þess skaða sem þær hafa á líf fólksins sem neyðist til að búa við þær. Kominn er tími á að þessum sovésku tímabreytingum sé hætt, segir Finnland. Þær valda svefnvandamálum (sem hert eru í sessi tvisvar á ári, öll ár), lægri framleiðni og hugsanlega alvarlegum heilsuvandamálum (ný og eftirsótt verkefni fyrir heilbrigðis "kerfin"). Rússland og Tyrkland hafa nú þegar drepið þessa pólitísku bakteríu, enda bæði Sovét- og Kambódíuveldin fallin um sig sjálf og eru Bandaríkjamenn komnir á sömu þanka. Það verður fróðlegt að heyra hvað klukkustjórnin í Brussel segir við þessari ofboðslegu uppreisn ofan úr Finnlandi. Hún er sennilega það eina sem landið getur gert sér til bjargar í myntfangabúðum Evrópuresta sambandsins

Á Íslandi hefur hinn gamli sokkur Forseta Íslands (þeir eru tveir: Mjanmar og Norður-Kórea) nú lagt blessun sína yfir að Vinstri rauðir, Framsóknarflokkur, Píratar og Sundurfylking afmyndi nýja ríkisstjórn yfir Íslandi. En í ljósi klukkubreytingafalls Finnlands er sú tilraun væntanlega dæmd til að mistakast. Finnska leiðin er einfaldlega að lokast. Stefnan verður því tekin á hina Nýju-Kambódíu Reykjavíkurborgar, þéttingu skatta og að ný pólitísk dellumál verði tekin upp. Hvor gamli súri sokkurinn skyldi það verða?

Fyrri færsla

Andsamfélagsmiðlar hafa það gott


mbl.is Atkvæðagreiðsla um ESB ekki skilyrði
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Gunnar Rögnvaldsson
Gunnar Rögnvaldsson

Búseta: Ísland.
Reynsla: 25 ára búseta í ESB og fyrirtækja-rekstur í DK/ESB frá 1985 til 2010. Samband:
tilveraniesb hjá mac.com

Ég er hvorki skráður á Facebook, Twitter, Linkedin né á neinum öðrum "félags-vefjum". Aðsetur skrifa minna er einungis að finna hér á þessari síðu og á tilveraniesb.net og í blöðum og tímaritum

Bloggvinir

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband