Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, október 2012

"Skýjatölvun"

Í enda dags alla virka daga ársins eru sendir út tölvupóstar frá fjölmiðlum og fjármálafyrirtækjum sem bera yfirskriftina "lokarinn" (The Closer). Þá er átt við lokun kauphallar-markaða. Hvað gerðist í dag. 

En hvað ef markaðir hafa ekki náð að opna. Er þá hægt að skrifa heim um lokun. Og þá um lokun hvers? Lokun lokunnar? Og ef markaðir Bandaríkjanna eru lokaðir, er þá eitthvað um að skrifa heim til fólks í heimi þessum? Nei. Ekki svo mikið, nema þá einmitt um veðrið á lokuðum mörkuðum Bandaríkjanna.

Larry Leibowitz rekstrarstjóri kauphallar New York borgar (NYSE) sendi eftirfarandi frá sér í kvöld. 

The Closer: Larry Leibowitz, NYSE Euronext's chief operating officer, warned of continued market infrastructure problems. "We are shooting hard to open tomorrow and fully expect to do so, but lots of firms are going to have either connectivity problems, or other things, so we are urging all firms to get out there and test their back-up," Leibowitz said (Reuters).

Oh dear, backups!

Skýjatölva sú sem óvart gekk yfir austurströnd Bandaríkja Norður-Ameríku er enn að fara í stígvélin sín. Alltaf skal það því vera best að drepast íklæddur stígvélum sínum. Því annars þarf maður bara að fara í þau aftur; reboot.
 
Þetta verður spennandi.
 
Fyrri færsla
 

Evrustöðugleiki: Smásala á Spáni hrunin um 10,9 prósent á 12 mánuðum

ÞINGMENN SÆKJA UMBOÐ SITT TIL KJÓSENDA 

ESB-umsókn Jóhönnu & Steingríms

Hæsta mælda atvinnuleysi í hagsögu Spánar er nú að skila sér inn í tröllvaxnar talnaraðir Eurostat hagstofu Evrópusambandsins. Alla leið frá INE-hagstofu Spánar berast eftirfarandi fréttir frá þeim starfsmönnum INE sem enn er borgað fyrir halda utanum Kúbukúlupenna stofnunarinnar, og sem eitthvað svo undarlega eru að þorna upp í takt við uppgufun skattatekna spænska ríkisins í evrum. Skrítið.

ESB-umsókn Ögmundar & Steingríms (umboðslausir)

Atvinnuleysi meðal allra íbúa Spánar mælist nú það hæsta í hagsögu landsins: 25,02 prósent. Þar kom að því að tími ESB kæmi.

ESB-umsókn Ragnheiðar Ríkharðsdóttur (umboðslaus)

Rúmlega 5,7 milljónir Spánverja eru atvinnulausir í evrum.

ESB-umsókn Árna Þórs Sigurðssonar (umboðslaus)

Atvinnuleysi hjá ungu fólki er 52,34 prósent. Kannski heimsmet og einnig í evrum.

ESB umsókn Svandísar Svavarsdóttur (umboðslaus)

Tæplega 800 þúsund Spánverjar misstu vinnuna á síðustu 12 mánuðum. Stöðugleikinn.

ESB-umsókn Ögmundar & Álfheiðar (umboðslaus)

Um 1,7 milljónir heimila á Spáni eru þannig stödd að enginn á heimilinu hefur atvinnu; eru því orðin dæmigerðar sósíaldemókratískar geimverur í eigin hagkerfi og í evrum: allir á heimilinu eru atvinnulausir. Um 300.000 heimili bættust í þennan hóp á síðustu 12 mánuðum.

ESB-umsókn Lilju Mósesdóttur (umboðslaus)

Smásala í landinu dróst saman um 10,9 prósent á síðustu 12 mánuðum. Að hugsa sér. Hvernig getur staðið á því? Samkvæmt stjórnmáli Jóhönnu & Steingríms ætti hagkerfið í evrum að geta staðið eitt og sér - eins og monolit á geimferðalagi úr öðrum heimi

ESB-umsókn Jóhönnu & Steingríms


Nýja Evrópa: Sement nú óþarft, steinaldarstigi komið á

Í evruríki Spánar í Evrópusambandi Samfylkingar Vinstri grænna, hefur þeim ánægjulega áfanga verið náð að sementsframleiðsla og eftirspurn eftir sementi í hinu og áður fjórða stærsta hagkerfi myntsvæðisins, er nú komin niður á það magn sem þurfti til að undirbúa nýja afsteypu af einum einræðisherra árið 1967. Sem sagt; tæplega hálfa öld aftur í tímann.
 
ESB-stöðugleiki; Oficemen says the industry is suffering the "worst crisis in its history."

Þetta er þá niður um einn þriðja af því sementi sem þurfti til að steypa Spán niður á bak við járntjald evrunnar árið 2011. Stöðuglekinn er svona mikill. Og árið 2011 var miðað við árin þar á undan, niður um einn fjórða af því magni sements sem ECB-seðlabanki evrunnar notaði til að steypa landinu af stóli, öll árin sem evru brjálsemisbandalags ESB var hrært út í steypuklossa þá er nú hanga fastir um hálsa Spánverja sem ein milljón óseldra nýrra íbúða, eins og evran hangir um alla hálsa Grikkja, Portúgala, Íra, Slóvaka, Kýpur und so weiter. 

Furðulegt er nú að hugsa til þess hve mikil áhersla var lögð á að aðskilja bandaríska fólkið í herstöðinni í Keflavík frá Íslendingum á sínum tíma. Greinilegt er á fréttinni hér undir að sá aðskilnaður hefur ekki borið neina ávexti inn í speglasal stjórnarráðsins í Reykjavíkurkreml. En þar er nú unnið nótt sem alla ónýta daga að greftri grafar Lýðveldisins beint niður úr forsætisstólum ríkisstjórnarinnar, undir götur borgarinnar, og upp í aðalbækistöðvar Evrópusovétsambandsins á Íslandi, sem þaðan fjármagnar baráttu ríkisstjórnarinnar gegn lýðveldi Íslendinga.
 
Hin gildandi 10-ára áætlun Evrópusovétsambandsins ber nafnið Lissabon-2020. Hún heitir í höfuðuð á Lissabon 2000 markmiðum Evrópusambandsins. Þetta kemur.
 
Fyrri færsla
 
 

mbl.is Barist um nýja og gamla Ísland
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Höfuð Stefáns Ólafssonar að tærast upp ofaní sandi ?

Háskólafræðimaðurinn Stefán Ólafsson sem mér virðist vera eins konar þáttastjórnandi top-of-the-microhagfræði-pops á milli þjóða, skrifar á heimasíðu sinni að;

Írar kusu sjálfir að bjarga bönkunum en voru ekki neyddir til þess. ESB hjálpaði þeim hins vegar að glíma við skuldavandann, gegn kröfum um eigin aðhald og niðurskurð

 

Einmitt það Stefán. Elíta Evrópusambandsmanna smíðar bát sem heitir evra. Á einum góðviðrisdegi hagsögunnar er farið út að sigla á evrubátnum. En all skyndilega er góða veðrið búið og stormur er skollinn á. Þá segir stóra gula hænan við Írland; "ef þú stingur írsku þjóðinni í gatið á bátnum þá komumst við lifandi heim". Reynt er að róa í land. En báturinn er að brotna meira og meira í spón. Portúgölum er þá boðið að "bjarga sér" með því að troða þjóðinni í gat númer tvö, svo sökkvandi Þýskaland og Frakkland komist nú einhvern tíma heim í Wunderland. En allt í einu dettur vélin niður í gegnum þurrafúinn botninn á bátnum og Spáni er boðið að "bjarga sér" með því að troða sér í það risavaxna gat. Akkeri lýðræðisins er fyrir löngu dottið í sjóinn og virkar báturinn nú eins og trollhleraður ryðdallur; eða eins og síbakkandi steypubíll sem gubbar úr öfugt hannaðri rúllunni og steypir sig sjálfur í kaf.

Sem sagt: Elíta Evrópusambandsins í Brussel setur á laggirnar hið stórpólitíska myntbandalag Evrópusambandsins (EMU) sem var og er enn svo hörmulega gallað og illilega undirförult meint frá upphafi, að það setti Írland í þá aðstöðu að annað hvort myndi markaðurinn skjóta myntbandalagið allt í kaf og öll bankakerfi þess samtímis, nema að því tilskyldu að Írland gengist í ábyrgð fyrir öllu misfóstrinu heima í sínum veika hlekk EMU-keðjunnar; og það á meðan hálaunuð hrossháruð ESB-elítan fyndi sér brotlegar leiðir yfir alla sáttmála myntbandalagsins og bryti í leiðinni niður allar þær efnahagslegu sóttvarnargirðingar sem settar höfðu verið upp; til þess að einmitt það sem gerst hefur gæti ekki gerst, því það myndi eyðileggja sjálfa tilvist ríkjanna í myntbandalaginu og þeirra landa sem þar sitja nú einmitt inni sem fangar; allt samkvæmt áætlun. Hér er atburðarásin eins og hún var á Írlandi: 

Innvortis fjármálaleg borgarastyrjöld: hvað er það? 

 ***

Evru- og ERM II svæði Evrópusambandsins; mars 2009

Þegar fjármálakreppan skall á myntsvæði evru og allt brást

- nema saklausir skattgreiðendur

- fjármálalegur störuleikur eftir Gunnar Rögnvaldsson

 

 
E. Hlutabréfamarkaðir byrjuðu að gefa sig

V. Hlutabréf banka- og fjármálastofnana urðu verst úti því hér var einmitt bankabóla að springa

R. "Fjármálamiðstöðin Írland" sem átti orðið mikið undir bankastarfsemi komið, horfði fyrst evrulanda á hlutabréfaverð banka- og fjármálastofnana nálgast fastfrosin blómabeð millibankamarkaðs evrusvæðis á ljóshraða. Sumir bankar áttu aðeins fjögur cent eftir niður í ekki neitt, eftir hafa fallið frá 21 evru hátindi og niður í það núll sem þeir eru enn þann dag í dag

U. Í örvæntingu — og af því að Írar vissu að þeir höfðu enga mynt né seðlapressu — þá ákvað ríkisstjórnin að gangast í ábyrgð fyrir öllum skuldbindingum innlendra banka í landinu. Þetta var örvænting áttavilltra manna og gert til að reyna að sporna við því að allir peningar færu á brott til útlanda úr bankakerfi landsins. Þetta er að sumu leyti sænska EMS-örvæntingar-líkanið frá því í nóvember 1992. En Svíar gátu þetta þá, af því að þeir áttu sína eigin mynt og seðlabanka — og gátu í kjölfarið fellt gengi sænsku krónunnar um 35 prósent til að koma hjólunum í gang á ný — og þannig varðveitt ytra lánstraust og greiðslugetu ríkissjóðs sem þurfti þá ekki, einnar myntar vegna, að þurrausa út í ekki neitt í atvinnuleysisbætur. Sænska ofurríkið er þó ekki, 20 árum síðar, alveg komið út úr bönkunum enn

S. Við þetta minnkaði fjármagnsflóttinn frá Írlandi nokkuð og hrun hlutabréfaverðs fjármálastofnana landsins hægði dálítið á sér

V. En við þetta hófst ofsafenginn fjármagnsflótti frá þeim evruríkjum sem gáfu ekki út auknar ábyrgðir handa sínum bönkum. Hlutabréfaverð þeirra féll hraðar og hraðar. Fjármagnsflótti úr löndum þeirra jókst og jókst  þannig að eiginfé bankanna tók að gefa eftir og nálgast lögleysu

A. Þá kom ríkisstjórn Austurríkis sem peningalegur klæðaumskiptingur út úr skápnum og gekkst í auknar ábyrgðir fyrir sínu bankakerfi
 
Ð. Þar með voru fordæmin sett á myntsvæðinu og þau ríki sem gengust ekki í auknar ábyrgðir fyrir sínum bankakerfum, gátu valið um að horfa á hlutabréfaverð fjármálastofnana sinna keyrt niður í jörðina og peningana yfirgefa landið — þ.e. flýja til þeirra evrulanda sem buðu betri ábyrgðir - eða að öðrum kosti hósta upp þeim ábyrgðum sem þeim af bjálfum í Brussel hafði verið sagt að aldrei myndu þurfa að koma til. Löndin væru jú í skjóli stærstu fljótandi peningavitleysu heimsins; þ.e. í myntbandalagi Evrópusambandsins og seðlabanka þess. Þeim hafði verið sagt að sóttvarnargirðing Maastrichtsáttmálans myndi koma í veg fyrir að áhættutöku einkageirans væri smyglað svona yfir á herðar skattgreiðenda (ríkissjóðs). En nú er Maastrichtsáttmálinn sem sagt brotinn í spón og orðinn að gjalli á 20 ára afmæli sínu.

I. Þarna geisaði eins konar innvortis fjármálaleg borgarastyrjöld á milli evruríkja. Ríkin yfirbuðu hvert annað með ábyrgðum til þess að reyna að sporna við fjármagnsflótta og hruni hlutabréfaverðs fjármálastofnana í sínu landi, hvert fyrir sig. Svona er að vera á hættusvæði

Ð. Danska ríkisstjórnin, sem síðar varð að láta undan þrýstingi, kom frekar seint út til að veita aukna bankaábyrgð. Og í þeirri fréttatilkynningu sem danska ríkisstjórinn sendi frá sér, voru nokkrir frekar óljósir punktar um það winding-up company (hluti af Finansiel Stabilitet) sem átti að taka sig af föllnum bönkum undir líkfylgd ERM-II fyrirkomulagsins. Þetta varð til þess að Danske Bank í mars 2009 var aðeins hársbreidd frá því að verða lagður í rúst með þeim 30 krónum sem eftir voru af 230 króna hlutabréfaverði bankans. Danmörk er í ERM II og því bundið á báðar fætur og hendur. Hún varð að hlýða hjörðinni til heljar, því annars væri hætta á gengishruni og þá myndi umsaminn svo kallaður gagnkvæmur "ERM-II stuðningur" frá ECB-seðlabanka Evrópusambandsins gufa upp eins hratt og hann gerði gagnvart seðlabanka Bretlands, haustið 1992. Ný fréttatilkynning var því send út í hasti til að reyna að róa markaði, hindra fullkominn fjármagnsflótta úr landinu og þurrð. Nú er svo komið að fjórum björgunarpökkum hefur verið hent til bankakerfis Danmerkur og sá fimmti er í smíðum. Því góði minn, Þýskalandið sjálft hefur nefnilega varið einum stærsta hluta landsframleiðslu allra evruríkja til bjargar sínu eigin bankakerfi. Þýskaland ræður alltaf í praxís. Og þú fylgir eftir sem ESB hundur

Þegar þarna er komið sögu er peningagólfið á myntsvæði ECB-seðlabanka evrusvæðis orðið að eggjaskurn. Það er orðið svo þunnt að hundrað þrjátíu og sex tommu snjóþrúgur þurfti að panta fyrir hættuför bankastjórnar ECB út á það. Einn maður, stuttu síðar, stóð þó af eigin sannfæringu nægilega uppréttur til að geta náð því að kasta af sér þvaginu yfir lotnar axlir kanslara Þýskalands. Hún fékk í kjölfarið hárþurrku að gjöf frá Braun. Þetta var Axel Weber seðlabankastjóri Þýskalands, sem síðan gekk út og hætti af beinum viðbjóði. En vatn hans situr þó enn á sínum stað. Framundan er því browning-burst lagning fyrir öll lönd ESB í hárþurrku kanslarans

Og þarna sitja þessar ríkisstjórnir og Brussel evrulanda nú, með makkverk sín. Heimavinnan fór aldrei fram. Af evrum urðu þær apar. Gagnslausasta mynt veraldar var svo illa upp hugsuð að Evrópa liggur nú í rústum, hennar vegna

Það var gott að á Íslandi sátu ekki svona aular í forsæti og við peningavöld haustið 2008. Það hefði orðið óbærilegt fyrir okkur öll. Fullveldi Íslands var þá notað og sjálfstæð íslensk króna gerði þeim það mögulegt. Annars værum við bust
 
Það þarf að nota vöðva frelsisins. Annars visna þeir
 
Bankakerfi flestra evrulanda komust í lausafjárþrot frá og með árinu 2008 og svo aftur um miðbik síðasta árs og eru nú enn aftur að komast í sama þrot. Þetta gerðist vegna þess lánveitingar á milli banka —interbank-lending— stöðvuðust. Þær stöðvuðust vegna þess að bankarnir vissu ekki hver af þeim á markaðinum voru að deyja. Fullkomið vantraust ríkti því bankanna á milli. Þeir treystu ekki hvor öðrum fyrir einni evru yfir nóttina

Í Bandaríkjunum kom bandaríski seðlabankinn —The Federal Resverve— í veg fyrir svona vantrausts-ástand á millibankamarkaði innan þjóðríkis Bandaríkjamanna með því að þvinga (skylda) alla banka í landinu til að taka við björgun (bail-out-money). Alveg sama hver staða þeirra var. Þar með vissu allir bankar í landinu að enginn þeirra var á leið í þrot vegna erfiðrar lausafjárstöðu. Þetta gat bandaríski seðlabankinn gert af því að Bandaríkin eru sjálfstætt fullvalda alvöru þjóðríki - og þetta virkaði. Svona er að hafa skjöld, sverð og Þórshamar. Þá ræður maður

Tvisvar sinnum síðan kreppan skall á síðsumars 2008 hefur seðlabanki Bandaríkjanna enn fremur þurft að koma öllu bankakerfi evrulanda til björgunar vegna þess að millibankamarkaður evruríkja virkaði ekki vegna viðvarandi vantrausts bankanna á milli. Þeir gátu því ekki lengur staðið við dollara-skuldbindingar sínar. Og enginn alþjóðlegur banki vildi lána þeim dollara til að borga þessar dollara-skuldbindingar. The Fed opnaði þá FX-SWAP-línur, þ.e.a.s gjaldmiðlaskiptalínur yfir til ECB-seðlabanka Evrópusambandsins upp á gátt til að bjarga heiminum frá hruni. Ef millibanka-markaður evrusvæðis hefði virkað þá hefðu evrumenn átt að geta bjargað sér sjálfir fyrir tilstilli ECB-seðlabanka Evrópusambandsins

En ECB-seðlabanki Evrópusambandsins er ekki alvöru seðlabanki. Hann er einungis seðlabankalingur, sem enga stjórn hefur á neinum peningamálum

Svona er að búa við platmynt og seðlabankaling. Það gerir Írland því miður. Þar hefur skorturinn á alvöru mynt og peningastjórn valdið neikvæðu framlagi til hagvaxtar í landinu í samfleytt 38 mánuði í röð. Evran og vanskapað peningakerfi hennar hefur dregið írska hagkerfið niður í samfleytt 38 mánuði - ofan í allt annað. En fyrst sprengdi ECB-seðlabankalingurinn Írland í loft upp með því að búa til stærstu fjármálabólu veraldnar; EMU
 
Við skulum ekki minnast á sjálft Grikkland á þessu hættulega augnabliki í sögu hinnar innvortis fjármálalegu borgarastyrjaldar sem Evrópusambandið hefur stofnað til með evrunni inni í ESB. Samúð mín með Grikkjum er djúp. Hún er miklu dýpri en samúð mín er með Steingrími J. Sigfússyni fyrir froðusnakk sitt frá greiðsluvanda yfir í heilshugarþrot. Einungis blaðurmenni haga sér svona

Myntmálið er hundrað sinnum dýpra mál en þú heldur. Þau eru um það bil sjálft framkvæmdavald fullveldisins
 
Hugsið um þetta
 
Fyrri færsla
 

Never underestimate a minority, sagði Winston

Aldrei að vanmeta né troða á minnihluta, var áður sagt.

Sá minnihluti Íslendinga sem vill breyta og útþynna stjórnarskrá Lýðveldisins, komst til orða og lét til sín heyra. Hann krefst þess að í kjölfar eina bankahruns lýðveldissögunnar verði skipt um þá stjórnarskrá sem allir Íslendingar eiga að lifa og deyja undir. Ekki er enn vitað hvers þessi freki og ósvífni minnihluti krefst við næsta bankahrun. Kannski krefst hann þess að hinn mikli meirihluti Íslendinga sem fyrirlítur aðförina að fullra-sátta-stjórnarskránni frá 1944, verði rekinn úr eigin landi.

Eins og þorri landsmanna vita er blekið á stjórnarskrá Lýðveldisins varla þornað, eftir hina löngu og ströngu baráttu Íslendinga fyrir að fá að búa við fullveldi og sjálfstæði í okkar málum í eigin landi.

Mig hryllir, býður við og skelfir sú pólitíska sturlungaöld sem sitjandi ríkisstjórn hefur verið og er stanslaust að reyna að koma af stað og tendra á ný í Lýðveldi okkar Íslendinga. Mikið er ég reiður. Mikil er fyrirlitning mín á þeim sem standa fyrir þessu máli.

Ég er minnsti minnihluti Lýðveldis Íslendinga; ein lifandi persóna. Og mér er afar illt. Ég óttast framtíð okkar ef þessu heldur svona áfram. Óttast framtíð Íslands sem frjálss og sjálfstæðs Lýðveldis. Ég er fullur af reiði og heift eftir stjórnartíð ömurlegasta forsætisráðherra Lýðveldisins, sem einnig er handhafi handjárnaðra skjálfandi handa stærsta kosningasvikara Íslandssögunnar; Steingríms J. Sigfússonar, hins huglausa formanns Vinstri grænna

Þetta endar illa.


Björn Bjarnason veit og skilur

Ég leyfi mér að benda lesendum á bloggfærslu Björns Bjarnasonar. 

Þekking Björns er mikil og skilningur hans á þessu máli er djúpur og afar mikilvægur. Hann skilur málið til fulls þegar hann segir:

Í Evrópu hefur verið reynt að gera eitthvað nýtt eftir tvennar heimsstyrjaldir, skilin við hið gamla eru þó ekki nógu skýr og verða það ekki vegna sögulegra róta sem ekki þvældust fyrir mönnum í Bandaríkjunum.

Lesið alla færslu Björns hér: Miðvikudagur 17. 10. 12. Hún er góð. 

Það er víst óþarfi að endurtaka hér skoðun mína á því hvað Evrópusambandið mun breytast í. Hana má lesa um hér í fyrri færslum


Stærsta fyrirtæki Grikklands yfirgefur landið og Evrópusambandið

Fullveldi, peningastefna og vaxtavopn þeirra evrulanda sem heita ekki Þýskaland né Frakkland
 
Coca Cola Hellenic (CCH) yfirgefur Grikkland og flýr samtímis öll sovétríki Evrópusambandsins. Það skráir sig einnig samtímis af og á brott frá hlutabréfamarkaði Grikklands og alls myntsvæðis Evrópusovétsambandsins. 

Fyrirtækið —sem var Grikklands stærsta— endurstaðsetur sig nú í Sviss og segist ekki lengur vilja búa við það óöryggi og þá fjárhags og starfrænu áhættu sem fylgir því að vera með starfsemi á evrusvæðinu í Grikklandi. Vilja ekki vera í landi sem um þessar mundir hefur verið samfellt 30 ár í Evrópusambandinu og þegið á jafn mörgum árum samtals 97 miljarða af evrumútum frá aðalstöðvum hinna nýju sovétríkja Evrópu í Brussel, og sem nær hefur lagt þjóðríki Grikkja að velli í vöggustofu hins nýja einræðis Evrópu.
 
Hér eftir mun fyrirtækið starfa í Sviss og standa skráð á hinum Engilsaxneska hlutabréfamarkaði Lundúnaborgar sem nýtur þess öryggis að starfa í skjóli hins sjálfstæða gjaldmiðils Stóra Bretlands, Sterlingspundinu; The Great British Pound; ISO kóði; GBP.
 
Það má teljast nokkuð þegjandi segjandi fyrir ástandið á evrusvæðinu að CCH skuli ekki vilja flytja starfsemi sína til Þýskalands, þar sem raunlaun þýskra launþega hafa lækkað um samtals 4 prósent á síðustu 13 árum og hagvöxtur verið sá allra lélegasti í heiminum á eftir framskriðnu öldrunarhagkerfi Japans. Leið-togari Evrópu, Þýskaland, hefur kastað nýja trollinu. Hann fékk í það sinn stimulus —á kostnað annarra— og nýtur þess.
 
 
Alþjóðlegi Rauði-Krossinn hefur verið kvaddur á vettvang í hinu evruhrjáða ríki Spánar þar sem atvinnuleysi nálgast nú hinn þriðja tug 10-ára áætlana Lissabonmarkmiða Evrópusambandsins, eins og í Grikklandi. Samtímis hefur héraðsstjórn ferðamannabræðslu Kanaríeyja lagst á evrudyraþrepin í Madríd til að biðja svo að segja gjaldþrota ríkisstjórn landsins um efnahagslega aðstoð, sem hún auðvitað getur ekki veitt án þess að kála sér enn frekar. Kanaríeyjar eru sjötta hérað Spánar sem evra Evrópusovétsambandsins hefur kalt klukkað inn á dýrðarþrep evrumyntar Spánar í Madríd.
 
Fyrri færsla
 

Kappræður Mitt Romney (R) og Barack Obama (D) þann 3. október 2012

PRESIDENTIAL DEBATE ON DOMESTIC POLICY- UNIVERSITY OF DENVER, DENVER, CO 3 október 2012

C-SPAN: PRESIDENTIAL DEBATE ON DOMESTIC POLICY: UNIVERSITY OF DENVER, DENVER, CO - um innanríkismál.

Hér er kærkomið tækifæri til að horfa á kosningaframbjóðendur til forsetaembættis Bandaríkja Norður-Ameríku eigast við í kappræðum fyrir framan fundargesti í háskóla Denverborgar í Coloradofylki og alla sjónvarpsáhorfendur um gjörvöll Bandaríkin. Notið krækjuna fyrir neðan myndina hér að ofan til að fara inn á vef C-SPAN og horfa á.

Hér fyrir neðan er smávegis úr pokahorninu; Breytingar - en sem þegar hafa farið fram á heiminum eins og sum okkar þekktu hann og miklu meira en það. Fyrir okkur sem lifum núna og á þessari öld eru miklar breytingar á heiminum framundan. Framtíðin er alltaf mun erfiðari viðfangs en fortíðin. Mun erfiðari. Fyrir okkur veltur hún á Bandaríkjum Norður-Ameríku og hinum Engilsaxneska kapítalisma þeirra; Landi hinna frjáslu og hinnar vel varðveittu stjórnarskrár þeirra. Látið því ríkisstjórn Íslands ekki blekkja ykkur í þjóðhættulegri atlögu hennar að sjálfri stjónarskrá Lýðveldisins.

Fyrri færsla

Munkaþverskurðarmynd seðla


Munkaþverskurðarmynd seðla

Eins og allir sjá hafa munkaklaustur seðlabanka þegar bjargað heiminum. Svo kallað Twiggy sjálfstæði seðlabanka sem vannst eftir linnulausan þvætting hagfræðinga í Karnabæ heimskunnar, hefur nú bjargað heiminum. Það sjá allir. Og hin flottu verðbólgumarkmið (e. inflation targeting) seðlabanka heimsins undir fullu sjálfstæði þeirra hafa auðvitað þegar bjargað efnahag allra manna þessa bjargaða heims. Þið sjáið þetta; Grikkland - Portúgal - Írland - Spánn - Ítalía - Slóvenía - Kýpur - Slóvakía og svo þetta sértilfelli tólfmanna peningastefnunefndar Seðlabanka Íslands, þar sem yfirmunkur Már hefur peningastefnt ríkinu. Subby prime lán Vestanhafs urðu við það og löngu áður að ösku í bakka á meðan seðlabanki Þýskalands hefur aðeins í helmingi allra tilfella allt frá rústaforfæðingu sinni árið 1948 náð settum (en illilega fölskum) verðbólgumarkmiðum sínum. Fímmtíu prósent fíaskó eins og á auglýsingastofum. Enginn veit þar hvor helmingur hefur virkað né hvorn helming fræðanna á að skera burt úr budgettinu.

Peningastefnan — sjálfstæði seðlabanka og verðbólgumarkmið þeirra undir geislabaug fræða — hefur nú þegar unnið kraftaverk sitt á til dæmis apaplánetu sovétríkja Evrópusambandsins. Tveir þriðju af skattatekjum spænska ríkisins frá atvinnurekstri fyrirtækja er horfinn. Zapp! Rúmlega einn fjórði hluti alls vinnuafls Spánar er án atvinnu og mun verða það í enn ríkari mæli um langa langa framtíð. Ríkisstjórn landsins hefur því hafið stórfellt áhlaup á tíu ára gamalt ellilífeyrissjóðakerfi landsins. Hafið áhlaup á ellisparnað borgaranna, eftir fyrst að hafa þurrkað þá út sem smáhluthafa í sparisjóðakerfinu. Allt er og mun verða gert til þess eins að halda sér á floti í síkinu sem umlykur ECB-seðlabankahöll Evrópusambands sovétríkjanna, þar sem sogrör Þýskalands á inntak sitt. Enginn borgari kemst nokkurn tíma lifandi yfir síkið til að henda neinum matvælum upp í ECB-seðlabankann.
 
Þar inni þramma vitstola peningastefnumenn sovét-seðlabankans örmagna um næfurþunnt peningagólfið, íklæddir snjóþrúgum ofan á bólginni — und gagnsærri hah! og brestandi lífhimnu myntbandalagsins. Og nú segir FED'ið alla leið yfir frá Bandaríkjunum að ECB-seðlabanki sovétríkja Evrópusambandsins sé kominn ofan í vasa ESB-stjórnmálamanna; sem enginn kaus til neins. Eða öfugt; að stjórnmálamenn séu komnir ofan í vasa bankans, sem líklega er öllu réttara. Munkakuflar hafa jú enga vasa nema blómavasa, eins og allir vita. Þess vegna stefnir sannur seðlabankamaður ríkinu til þess að geta bætt í bankann blómum sínum.

Hámenntaðir vinstri- og miðlægir einfeldningar halda enn að fjármálakreppan hafi verið orsök þeirra hamfara sem þegar hafa orðið og bíða enn í stóru stóru dyragættinni. Að einn rétt stilltur takki inni í einhverjum eða öllum seðlabönkum heimsins, inni á þingi eða í ríkisstjórn stjórnmálamanna, geti lagað þetta. Of margir sannir hægri íhaldsmenn halda hins vegar að eitt dyggðar-fix-trix í ríkisfjármálum inni í ríkisstjórn muni lagfæra það sem þeir greinilega halda einnig að sé afleiðing en ekki orsök. Allir vængir fuglsins hafa hroðalega rangt fyrir sér. Hann baksar og hrapar.

Fjármálakreppan er afleiðing, en ekki orsök. Hún er afleiðing stjórnmála. Ekkert mun geta lagfært hin langvinnu áratugalöngu krónísku mistök stjórnmálamanna sem lifa á hærigraut úr fræðimannaforða seðlabanka; og sem samkvæmt áætlun stunda alþjóðlegt samsæri gegn fólki þjóðríkjanna í nafni "samhæfingar" (e. coordination). Undir þessu samsæri er auði þjóða tortímt.

Stóra súgþurrkunin undir þessu falska peningagólfi seðlabanka og stjórnmálamanna mun fara í gang. Þá verður ekki gott að vera of skeggi vaxinn. Þetta vita menn þegar í of mörgum bönkum veraldar.
 
*** 
 
Látum manninn eina aka bremsulausu píanóinu einu sinni enn. Hann þurfti aldrei bremsur því hann kunni á hraðann og hafði betri tilfinninu fyrir veginum en nokkur annar
 
 
Bein krækja á Horowitz
 
Fyrri færsla
 

MBL 1. október 2012; "Loks kom að því seint þó sé"

Leiðari Morgunblaðsins mánudaginn 1. október 2012 — sem allir ættu að lesa — hittir afskaplega vel í slímugt og sértilpassað mark sovétríkja Evrópusambandins, sem nú hefur náð byggingarstigi brennandi marglyttu, út um allt ESB:

En þegar þjóð hefur verið véluð til að segja já við aðild kemur til kasta Evrópudómstólsins, sem er raunar fráleitt að kalla „dómstól“ enda lýtur hann ekki þeim lögmálum sem um slíkar stofnanir verða að gilda

Nemlig!

Stjórnarskrá Evrópusambandsins fyrirskipar ákveðið "samfélags- og efnahagslegt lífsmódel" eða líferni í öllum ríkjum sambandsins fyrir alla þegna sovétsambands ESB, alveg eins og stjórnarskrá gömlu Sovétríkjanna gerði; en hún fyrirskipaði að kommúnismi væri hið eina leyfilega og löglega samfélags- og efnahaglega lífsform fyrir alla borgara og fyrirtæki innan landamæra Sovétríkjanna. Út frá stjórnarskránni þeirri ættu allir að skoða æðstu dómstóla gömlu Sovétríkjanna og því næst allan æðsta dómstól Evrópusambandsins, lög hans, dóma og túlkanir; þ.e.a.s. Evrópudómstóllinn (ECJ) e. European Court of Justice.

ECJ-dómstóll Evrópusambandsins styður aðeins þau "réttindi" borgara og fyrirtækja innan sambandsins sem stuðla, hvetja og vinna að ákveðnum málstað sem njörvaður er niður í undirstöðu allra sáttmála Evrópusambandsins; "Une certaine idée de l'Europe" eða "hinni sérstöku hugmynd um Evrópu(sambandið)". Þessi hugmyndagloría um Evrópu ER dómstólinn sjálfur, lög hans og túlkanir. Hún er Dottin niður til Jarðar sem framandi geimvera og illfygli mikið. "Réttindi" boragranna eru af ECJ-dómstólnum aðeins leyfð ef þau stuðla að "meiri sameiningu" (integration). 

Og það þýðir í praxís að dómstóllinn mun alltaf dæma þessari "samruna hugmynd um Evrópu" í hag og vaða yfir öll stjórnarskrárbundin réttindi þegnana í öllum aðildarríkjum. Réttindi borgarana á lagasvæði dómstólsins — og sem hann skammtar — eru bara til í raunveruleikanum ef þau gagnast, stuðla að og styðja við þessa "hugmynd um sameinaða Evrópu". Ef þau stangast hins vegar á við "hugmyndina um sameinaða Evrópu" þá eru réttindi borgarana ekki til (non existing) í augum dómstólsins.

Lengra nær hinn heimspekilegi grundvöllur og lagarammi dómstólsins ekki. Þetta er í eðli sínu einræðisleg uppskrift (e. totalitarian concept) að nýju helvíti á okkar Jörð. Þetta er kjarninn í ESB. Og þetta er nýtt sovét, eins og við mátti búast af meginlandi Evrópu. 

Við eigum að segja okkur úr EES og lifa undir þeim lögum sem aðeins við sjálf setjum fyrir okkur sjálf og bara fyrir okkur sjálf. Magna Carta frá 1215 verðum við ávalt að muna. Fátt verður mikilvægara í þeirri afar slæmu framtíð sem herja mun á okkur frá hinum nýju Evrópusovétríkjum ESB.


Höfundur

Gunnar Rögnvaldsson
Gunnar Rögnvaldsson

Búseta: Ísland.
Reynsla: 25 ára búseta í ESB og fyrirtækja-rekstur í DK/ESB frá 1985 til 2010. Samband:
tilveraniesb hjá mac.com

Ég er hvorki skráður á Facebook, Twitter, Linkedin né á neinum öðrum "félags-vefjum". Aðsetur skrifa minna er einungis að finna hér á þessari síðu og á tilveraniesb.net og í blöðum og tímaritum

Bloggvinir

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband