Leita í fréttum mbl.is

Færsluflokkur: Evrópumál

Svissnesku húsnæðislán íbúa evrusvæðis hafa hækkað um 44 prósent

Gegni evru gagnvart svissneska franka frá 2. nóv 2007 til 20. júlí 2011 
Mynd; gengi evru gagnvart svissneskum franka
 
Evran hefur nú fallið um 30,5 prósent gagnvart svissneskum franka síðan 2. nóvember 2007. Þetta er ívið minna gengishrun en þegar ESB-útrásarfjármálamiðstöð Samfylkingarinnar hrundi ofan á íslensku krónuna. Þá gaf krónan strax 39 prósent eftir gagnvart evru og hóf lækningu og afruglun íslenska hagkerfisins samstundis. Síðan jafnaði krónan sig um tíma en féll svo enn frekar. Allt í allt féll krónan um það bil 49 prósent gagnvart evru. Í millitíðinni hafa myntlausu evruríkin Grikkland, Írland og Portúgal náð frá því að vera "við erum ekki Ísland" til að vera ekki neitt. Ekki segjast þau heldur vera Ítalía og alls ekki Spánn.
 
Vísitala gengis ISK gagnvart EUR frá ágúst 2008 til 20. júlí 2011
Mynd; Vísitala gengis íslenskrar krónu gagnvart evru frá ágúst 2008 til 20. júlí 2011
 
Á milli þessara ríkja og Íslands skilur fullveldi okkar í peningamálum sem og öðrum málum. Við stungum ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna í steininn og sögðum þeim að fara með sitt Icesave_banka_ESB_brask til síns heima í tveimur þjóðaratkvæðagreiðslum. Þar situr þessi ríkisstjórn Íslands enn. Svört og yfirþreytt af skömm.

Sem sagt; bankakerfið hrynur ofan á þjóðina. Gjaldmiðillinn gefur samstundis og eðlilega eftir — fyrst um 39 prósent — og botnar svo á 49 prósenta falli gagnvart gjaldmiðli seðlabankalings Evrópusambandsins. Nú á krónan okkar — og við að sjálfsögðu með henni — uppstigið eftir, og okkur til góða. En það mun aldrei verða svo lengi sem þessi ESB-ríkisstjórn er hér við völd.

Í Austurríki neyddust yfirvöld stuttu seinna til að þjóðnýta tvo af sex kerfislega mikilvægum bönkum landsins sem höfðu meðal annars tekið upp Samfylkingarmódelið og hafið skæða útlánaútrás niður Balkanskaga og út og suður Austur-Evrópu. Ástandið var svo alvarlegt að seðlabankastjóri Evrópusambandsins neyddist til að gista og borða mat í Austurríki, sem kom ekki, svo vitað sé, alla leið frá Finnlandi. Um leið komust Austurrísk yfirvöld að því að allt að þriðjungur af nýlegum fasteignalánum landsmanna höfðu verið veitt í svissneskum frönkum og japönskum yenum, því þar, já þar, voru vextir svo miklu hagstæðari en í myntvafningi Evrópusambandsins sem nú er að rakna upp. Þessi lán voru þar næst bönnuð með gjaldeyrishöftum á alla nema auðvitað ríkt og sérstaklega mikilvægt ofurfólk landsins.

Nú eru (ó)lán þessi í erlendum gjaldmiðlum og lán þau sem austurískir bankar jusu yfir lönd Austur-Evrópu og niður Balkanskaga, orðin svo dýr, að í sumum löndum hefur greiðslubyrðin af þessum lánum margfaldast. Tifar þessi klukka nú vænt undir bankakerfum nokkurra evruríkja og sem lítið er minnst á í dag, því aðrir og verri fyrirburðir um hálsbrot myntvafningsins yfirskyggja allar fréttir, nema auðvitað þær sem eru ekki sagðar undir talibanni DDRÚV.  

Eina leiðin til að koma í veg fyrir svona ástand í svartri framtíðinni í Evrópusambandinu á ný, er auðvitað það að loka þarf ytri landamærum ríkjanna, taka völdin af ríkjunum, taka myntina af ríkjunum, taka ríkisfjármálin af ríkjunum og endurlífga Herra hringsins. Það gengur ekki lengur að ríkin séu að reyna að burðast með þetta litla fullveldi sitt í neinum málum. Það sjáum við greinilega.

Evrópusambandið hefur alltaf — og eingöngu — stækkað og treyst sig í sessi í krísum. Þetta er almenna reglan hjá þeim aðilum sem lifa best á óförum annarra. Og það er alltaf nóg af krísum í Evrópu.
 
Ó Sovét-Evrópa komi þú. Komdu og fáðu þér einn annan sjúss úr flösku minni, væni minn.
 
Tengt efni
Fyrri færsla
 

Grikkland án seðlabanka - á leið í ríkisgjaldþrot. Nýlendustaða

Steypireiður bankastjóri seðlabanka Evrópusambandsins, Trichet frá franska Lyon, segir að hann og seðlabanki hans muni ekki taka á móti ríkisskuldabréfum gríska lýðveldisins sem veðhæfum tryggingum ef landið fellur niður um eitt lánshæfnismatsþrep í viðbót. Næsta þrep fyrir neðan núverandi lánshæfniseinkunn Grikklands er D = ríkisgjaldþrot (e. sovereign default).

Sem sagt; Grikkland er á leiðinni í ríkisgjaldþrot án eigin myntar og eiginlegs seðlabanka. Hann er í Frankfurt. Engin mynt, engir seðlar, ekkert vaxtavopn. Ekkert nema ein gagnslaus mynt sem flýr landið hraðar en talnakerfi útrásarmiðstöðvar Samfylkingarinnar gat talið sér trú um að hafa þénað sér inn einn raunverulegan tíkall í hönd.

Annað kvöld fáum við líklega að sjá og heyra enn á ný þokulúðrasveitir evrunnar spila sinn reglulega aftansöng. Munið eftir poppkorni og evruhöttum úr áli. Allt getur gerst. Verið því viðbúin. 

Það er svo spennandi þetta út og suður myntbandalag sem spilast nú daginn út og inn á hverjum einasta helvítis degi Evrópusambands Brusselveldisins.
 
Vissir þú þetta; Nú er svo komið að ríkisstjórnar málgagnið talibann DDRÚV er jafnvel meira - en stundum minna - lesið á vefnum en veðurfréttir Veðurstofunnar. Þetta er Össurareffektinn í fjölmiðlun. Samkomuhúsið í sandinum.
 
Tengt efni;
 
 
Fyrri færsla


Evruskjól Samfylkingarinnar og ASÍ; 40 prósent okurvextir

ESB-sauðaburður ASÍ og Samfylkingarinnar. Er einhver heima?
 
Vaxtakostnaður evrulandsins Grikklands; tveggja ára lán til ríkissjóðs Grikklands, skyldi slíkt lán fást pr. 20 júlí 2011
Mynd Bloomberg pr. 20 júlí 2011;
 
Gríksu tveggja ára GGGB2YR ríkisbréfin í evruskjóli Samfylkingarinnar og ASÍ. Þessi dagur sem grískt evruland í samfellt 10 ár — og sem ESB-land í 30 ár — hófst með því að gríska ríkið þurfti að bjóða fjárfestum 40,37 prósenta ársávöxtun sem áhættuþóknun fyrir lán til tveggja ára, þ.e. skyldu yfir höfuð finnast svona áhættusæknir fjárfestar.
 
Þeir, fjárfestarnir, eru yfirleitt kallaðir spekúlantar þegar á móti blæs og þegar ríkisstjórnir og yfirvöld þurfa að ljúga sig frá gjörðum sínum. Þá heita þeir spekúlantar. En þegar ríkinu vantar peninga þá eru þeir kallaðir fjárfestar.
 
Alltaf er eitthvað nýtt á hverjum degi til að gleðja og glepja sig yfir sem evruríki. Vaxtakrafan á tveggja ára lánum til gríska evruríkisins fór sem sagt upp yfir 40 prósent ársvexti nú í morgun. Evran virkar. Skjaldborgin glæsilega. Óði hattarinn í ESB. 
 
 
Dear Uncle Trichet

Would you please be so kind as to whip out your impressive chequebook in the next few days and stem this self-fulfilling crisis in Europe.

The market is aware of your penchant for bizarre policy moves (e.g. rate rises when all around you is collapsing) but prepared to forgive and forget so long as you embark on another round of bond purchases. In addition, would you please be so kind as to change the rules once more as regards collateral eligibility . . No need to go as far as permitting office furtniture and window fittings into the collateral pool . . lesa meira
 
Fyrri færsla
 

Heilabúskapur Alþýðusambands Íslands að loka niður

Eins og þið hafið í Óséð & fáheyrt útgáfum ASÍ hvorki séð né heyrt, hefur þróun rafmagnsverðs til rafknúinnar heilastarfsemi forystu þessa alþýðlega sambands við ríkisstjórnina, haft afdrifaríkar afleiðingar fyrir Ísland. Heilastarfsemi ASÍ hefur orðið að lúta í lægra haldi fyrir rafmagnshækkunum. Og hér er ekki átt við neina umpólun eða spennuhækkun rafmagns. Nei, hér er átt við tæplega 50 prósenta verðhækkun á rafmagni og hita frá sumrinu 2008 til sumarsins í dag. 

Þessi sótthiti hljóp auðvitað líka yfir í íslensku hitaveiturnar beint til vogunarsjóða ríkisstjórnarinnar erlendis. Hitinn hefur því hækkað mikið. Annað veifið koma svo hingað til landsins vogunarmenn ríkisstjórnar ASÍ, til að mjólka landann. Engin þörf er lengur á að leggja neinar leiðslur eða línur til útlanda. Það hefur þegar verið gert í lokuðu bankakerfi alþýðulýðveldisins. Már passar svo það. 

Þessi helmingshækkun á raforku- og hitaveituverði hefur glatt alla alþýðu manna. Nú er loksins hægt að hefna sín og skrúfa fyrir. Völd alþýðunnar hafa aukist. Fólkið í landinu er samstundis komið í vopnakapphlaup við ríkisstjórn alþýðusambandsins í stjórnarráðinu. Við hækkum og þú skrúfar fyrir. "Ég skal banka en þú talar", er samið um á fundunum í stjórnarráðinu. ASÍ-rukkarinn bankar á dyrnar í sama mund og örþreyttur fjármálaráðherrann hvellbirtist á skermum útsendara DDRÚV. Þú bankar og ég tala. Svona er norræn velferð aukin. Just plane works!

Afleiðingarnar eru öllum auðskiljanelgar; Lambakjöt íslenskra bænda hefur ekki getað hækkað nema 8,7 um prósent á sama tíma. Sennilega minnsta verðhækkun í landinu í þessum þriggja ára ESB-sauðburði ASÍ, fyrir utan 13,4 prósenta hruns fasteignaverðs. Skýringin er auðvitað sú að svo erfitt er orðið fyrir íslenska neytendur að borða hrátt lambakjöt í frosti innandyra. Það frýs á milli tannanna. Til að bregðast við þessu verða tannlækningar frá og með nú framkvæmdar ókeypis. Tannlæknirinn þreytti, verður við arinn Bjarnasonar.

Dansk-norræna velferðarfyrirbærið kofanger (stuðari) hefur skyndilega fengið nýtt og stærra hlutverk í hinni nýju stjórnarskrá bifreiðargjalda alþýðulýðveldisins. Bændur; passið nú nautgripi ykkar!
 
Krækjur
 
Lambið er 14% dýrara  og á bls. 6 í Morgunblaðinu í dag.  
 
Fyrri færsla
 

Nýjum en götóttum netum trúað best

 
 
Hvernig stendur á því að flestu sem fjármálamiðstöðvarofnar Samfylkingarinnar sungu fyrir þjóðina, var trúað eins og nýjum netum? En þegar reynt er að halda málefnum sjávarútvegs og landbúnaðar á lofti, þá trúa menn oftast engu nema slæmu um þær greinar. Árangur; efnahagslegt hrun.

Með öðrum orðum; Alltaf var og er enn gert ráð fyrir því að atvinnugreinar kratískunnar tali sannleika. En þegar talað er um undirstöðuatvinnugreinar þjóðarinnar — sjálfan tilverugrundvöll Íslendinga í landi sínu — þá er oftast gert ráð fyrir því að verið sé að ljúga. Pr. Sjálfkrafa.

Er þetta ekki merkilegt? Hvert er svarið við þessu? Það hlýtur að vera það að kartabombur þjóðfélagsins ráða yfir gjallarhornum þess; ESB-fjölmiðlunum, ESB-DDRÚV, ESB-Baugsmiðlum, ESB-þokulúðrasveitum ASÍ og þar fram eftir götum.

Þetta er leiðin til glötunar fyrir Ísland. Þetta þarf að breytast.

Af ekki tilefnislausu bendi ég á nýja bloggfærslu Ásmundur Einars Daðasonar þingmanns Framsóknarflokksins og t.d. þátt Einars K. Guðfinnssonar, þingmanns Sjálfstæðisflokksins, um sjávarútvegsmál á INN (aðvörun; non_DDRÚV_stöð).
 
Stukaloftárás foringjaráðs ASÍ á íslenskan landbúnað er einnig hægt að lesa um hér. Sturzkampfflugzeug þokulúðrasveita ASÍ. 
 
Taumlaus nýjungagirni er sönn sveitamennska. Púðaupptaka.

Tengt efni
 
 
Fyrri færsla
 

Helgarpistill; Skammbyssur fjármálamarkaða virka ekki á lýðræðið í Bandaríkjunum

 
Olíumálverk: Þórdís Rögnvaldsóttir 
 
Af hverju ekki? Vegna þess að Bandaríkin hafa sína eigin mynt. Nokkuð fyrst og fremst vegna þess. En þarna eru auðvitað einnig fleiri mikilvægar ástæður.

Þessa dagana er mönnum nokkuð tíðrætt um það hvort bandaríska löggjafarsamkundan og forsetaembættið komi sér saman um auknar lántökuheimildir bandaríska lýðveldisins. Menn standa meira að segja margir hverjir nokkuð fast á öndinni yfir því að bandarískir stjórnmálamenn skuli ekki bara krjúpa og skríða í duftið fyrir "mörkuðunum". Að þeir haldi "mörkuðunum í gíslingu".

Rétti staðurinn til að ræða þessi mál er auðvitað í þinginu, og það gera Bandaríkjamenn. Þeir vilja ekki — og þurfa ekki — að ræða þessi mál standandi á balsaviðarplanka Evrópusambandsins, með skammbyssu fjármálamarkaða miðað að höfði sér, og horfandi framan í komandi kolsvarta bjargveggi einræðis við grátlega framskriðið sólsetur lýðræðis í ríkjalingum Evrópusambandsins.

Bandaríkjamenn ræða málin frá öllum hliðum. Sjónarmiðin fá að koma fram. Enginn með fullu viti vill þar láta stilla sér upp við vegg og mæta síðan með evrópska ESB-kryppu á bakinu til næstu kosninga. Svo tekur löggjafarsamkundan ákvörðun þegar hitinn í kolunum og lýðræðisferlið krefst þess. Þetta ferli kallast að vera fullvalda sjálfstætt ríki.

Enginn með bundið fé í ríkispappírum þessa lýðveldis Norður-Ameríku hefur hinar minnstu áhyggjur af peningum sínum. Þeir vita að í þessum heimi okkar er enginn annar varðstöðumaður sem getur neitt við gæslu þess frelsis sem er og hefur verið sökkull þessarar höfuðborgar frjálsra athafna mannanna, og viðskipta í heiminum.

Vaxtakrafan á bandarískum ríkispappírum til 10 ára haggast ekki. Hún bara lækkar ef eitthvað er. Skyldu lánshæfnismatsfyrirtæki lækka lánshæfniseinkunnir Bandaríkjanna, þá mun heldur ekki neitt gerast við það. Enginn mun hafa áhyggjur af því nema fréttamenn. Allir fjárfestar vita að Bandaríkin eru lýðveldi með sína eigin mynt. Með fjölda útgönguleiða úr vandræðum, skyldu þau birtast. Bandaríkin munu ekki og hafa aldrei svikist um að greiða skuldir lýðveldisins.

Þetta var auðvitað hárrétt sem fyrrverandi seðlabankastjóri Þýskalands, Hans Tietmeyer, benti á þegar verið var að koma myntbandalagi Evrópusambandsins á koppinn sem svo hellt var úr yfir þegna evruríkja ESB. Hann sagði;

Myntbandalag ESB verður eins og lokaður hraðsuðuketill án útöndunar. Þegar gengið er farið og möguleikinn á að laga verð og vexti gjaldmiðilsins að þörfum hagkerfisins er horfinn, þá þarf að sjóða samfélagsleg og fagleg réttindi almennings og verkalýðshreyfinga í graut - og helst í mús. Svo þarf að auglýsa andlát lýðræðisins. Stjórnmálamenn ættu að skilja að frá og með nú eru þeir komnir algerlega undir vald, náð og miskunn fjármálamarkaða. 

Hans Tietmeyer þekkti fag sitt vel og djúpt. Hann vissi að myntmál eru eins og borgarísjaki. Það sem sést og er talað um er aðeins einn tíundi hluti málsins. Rót myntmála nær alltaf alveg niður í dýpstu lög lýðræðis, fullveldis og sjálfstæðis þjóða. Þetta vissi Hans Tietmeyer afar vel þó svo að hér heima viti þetta einungis fáir en góðir menn. Hann varaði við því að svo ólík lönd ætluðu að nota saman einn og sama gjaldmiðil, eina stýrivexti og eina peningastjórn.

Í Evrópusambandinu hafa menn nú komið á kapítalisma án lýðræðis. Lýðræðið þar hefur verið einkavætt. Og áhættutöku einkageirans hefur í leyfisleysi verið smyglað yfir á herðar borgaranna. Virkt lýðræði krefst virkrar myntar sem er í höndum þjóðarinnar. Að kasta henni fyrri róða er leiðin til ánauðar og einræðis. Myntmálin eru óendanlega dýpri mál en fallbyssufóður Evrópusambandsins í stjórnarráði Íslands heldur.

Bíddu, það er aðeins meira; skuldastaða kommúnistaríkisins Kína !
 
Tengt efni

 
 
 
Fyrri færsla
 


Norræn ESB velferð: Þrjú hundruð þúsund Danir í lausu lofti ef illa fer

Sammenligning af arbejdsløshedsprocenter – registreret ledighed
Mynd, AE; Samanburður á atvinnuleysishlutfalli vinnumarkaðsrannsókna og hins vegar einungis hlutfall þeirra sem eru atvinnulausir og eiga rétt á bótum. "AKU ledihged" eru samhæfðar tölur á borð við vinnumarkaðsrannsóknir Hagstofu Íslands. Atvinnuleysi í Danmörku hefur aðeins farið niður fyrir 5-6 prósent í samtals 5-6 ár á síðustu 32 árum. Hlutfall þeirra sem eru atvinnulausir og eiga ekki rétt á bótum eykst og eykst; sjá rauðu súlurnar. Eins og er er atvinnuleysishlutfall í Danmörku það sama og á Íslandi, en hefur verið mun verra í Danmörku miðað við Ísland um næstum aldur og ævi. Við erum að glíma við afleiðingar bankahrunsins. Samt er eins og við séum þegar komin inn í ESB. Ástandið í atvinnumálum á Íslandi er þannig.
 
 
Um 300 þúsund vinnandi Danir — hver sjötti vinnandi maður — hafa enga afkomu, skyldu þeir missa vinnuna. Þeir geta hvorki fengið atvinnuleysisbætur né aðstoð hjá félagsmálastofnun. Með öðrum öðrum; þeir hafa ekkert öryggisnet

Til að fá atvinnuleysisbætur þurfa Danir — og allir þeir sem eru á dönskum vinnumarkaði — að hafa keypt sérstaklega atvinnuleysistrygginu sem þeir greiða fyrir af launum sínum, sem þýðir að menn þurfa að hafa haft fulla atvinnu í um það bil eitt ár og greitt skatta.
 
Hver syvende dansker i arbejde står uden indtægt, hvis de skulle blive fyret. Det skriver avisen.dk med henvisning til nye tal fra Arbejderbevægelsens Erhvervsråd, som viser, at 300.000 danskere hverken er berettiget til dagpenge eller kontanthjælp, hvis de skulle miste deres arbejde 
 
Þeir sem eru á lágum launum freistast oft til að láta hjá líða að kaupa sér þessa trygginu sem kostar 10 til 20 þúsund íslenskar krónur á mánuði. Það sama gildir um launþega á háum launum, en oftast er um ungt fólk að ræða því það fær alltaf lægstu launin í ESB, því atvinna hefur verið af svo skornum skammti þar öll hin síðustu 30 ár. 

Þá skyldi maður ætla að þessir 300.000 Danir gætu leitað til félagsmálastofnunar. Nei það geta þeir ekki, því ef þeir eru stóreignafólk sem á meira en 200 þúsund íslenskar krónur í bankanum, þá fá þeir ekki félagsmálaaðstoð nema að eyða þessu stórfé fyrst. Og ef maki þeirra er með góð laun þá fá þeir heldur ekki neitt frá féló. Félagsmálahjálpin er tekjutengd heimilistekjum.
 
Hið svo kallaða norræna velferðarsamfélag sem forsætisráðherra vor talar svo oft um, andaðist árið 1985 þegar Danmörk var að komast í þrot vegna einmitt þessa kerfis. Þegar Jóhanna missir vinnuna þá getur hún ekki farið á bæinn í Danmörku. Fyrst þyrfti hún að hafa búið þar í 5 ár og greitt skatta, því hún er útlendingur, og það þýðir ekkert að veifa þar skjaldarmerki Íslands né annarra Norður- eða ESB landa framan í neinn. Hún fengi í hæsta lagi aðstoð við að kaupa flugmiða til síns ömurlega heima á ný, sem hún m.a. stóð sjálf fyrir að búa til. Og nú er Danmörk verulega illa stödd á ný; vegna einmitt aðildar landsins að ESB. En áfram heldur Jóhanna að lesa í gömlum bæklingum. Um draumalandið. 
 
Historisk langsomt opsving i dansk økonomi. Frem mod 2013 kan vi kun se frem til moderate vækstrater, som på ingen måde kan skabe jobfest i Danmark. Imens risikerer arbejdsløsheden at bide sig fast på et for højt niveau til stor skade for væksten, velstanden og de offentlige finanser 

Svo er það - í íslenskri umræðu - hinn margumtalaði svo kallaði námsstrykur til danskra námsmanna. Af honum borga flestir Danir skatt, því enginn námsmaður getur lifað af þessum styrk, hvorki fyrir né eftir skatt. Hann bætist við þínar heildartekjur sem námsmaður og þú greiðir auðvitað tekjuskatt af þessu öllu saman. Og ef þú ert heimabúandi hjá foreldrum þá lækkar þessi skattskyldi "styrkur" líka og sem pabbi og mamma eru fyrir löngu búin að greiða til ríkisins í gegnum skatta sína, sem í heild eru þeir hæstu í heiminum. 

Svo er það hið fræga regluverk og svo kölluð stjórnsýsla 
 
Kynningarbæklingur ferðaskrifstofu Sovétríkjanna
Þú stofnar eftir námið fyrirtæki sem selur báta. En eitthvað fer úrskeiðis í tölvukerfi yfirvalda og skattayfirvöld gera þér allt í einu skylt að greiða 11,4 miljónir DKK í VASK. Þetta er mörgum sinnum hærra en þú átt í raun að borga. Þú kærir ákvörðunina og það lítur út fyrir að þú vinnir málið fyrir réttinum. En í millitíðinni hafa skattayfirvöld krafist að þú greiðir 4,9 milljónir DKK í tryggingu og þú átt þær ekki til og því fer fyrirtækið þitt í gjaldþrot á meðan þú vinnur málið í réttarsölum regluverksins. Þú vannst málið, áttir ekki að greiða nema brot af þessum 11,4 miljónum DKK, en þú átt því miður ekkert fyrirtæki lengur. Skattayfirvöldin tóku það og skiptu því á milli sín og annarra. Með öðrum orðum; það kostar skattayfirvöld ekkert hefja byssuna á loft, skjóta og eyðileggja einkafyrirtæki. Þau eru bara sett í þrot þó svo að þú á endanum hafir réttinn allann þín megin. Too bad, ups, sorry 
 
Danske virksomheder risikerer at blive tvangslukket af skattemyndighederne, inden deres sager er afgjort. "Det er hårdt at sluge, at retstilstanden er sådan i Danmark"
 
Þetta var Danmörk. Hin danska stjórnsýsla og regluverk þar sem skattalöggjöfin er svo flókin að enginn einn maður getur náð að þekkja hana til hlítar. Úrslit dómsmála eru háð stund, stað, túlkun og veðri. Sífellt er verið að loka holum en við það opnast nýjar holur og himininn hrynur ofan á borgarana. Regluverkið er eins flókið, óskiljanlegt og marg-gagnvirkt eins og tölvuvíravirki voru á lampatímunum. Togað er spotta kerfisins til að loka glugga á neðri hæðinni en við það hringir bjalla vestur í bæ, hurð opnast norður í landi, um leið og skólpi er hellt yfir hálendið og ljósastaurar blikka í sex mánuði á Vestfjörðum. Þetta er einmitt kerfið sem ríkisstjórn Íslands er að keppast við að innleiða hér á landi um þessar mundir.
 
Auðtrúa Íslendingum er hér heima sagt að eitthvað sem kallað er stjórnsýsla og regluverk sé svo gott í Evrópusambandinu. Framan í þessa sakleysingja hér heima veifa háskólamenntaðir íslenskir sérfræðingar ESB-glansmyndabæklingum úr síðustu prentbunu frá prentstofnunum ESB. En eitt er prentað mál og annað er raunveruleikinn. Þeir hefðu alveg eins getað veifað bæklingum frá Intourist, sem var ferðaskrifstofa Sovétríkjanna. Brussel er ekki heiðarlegri en Moskva var. Alls ekki. Og í Brussel er keyrt eftir 10 ára áætlunum. Moskva lét sér þó nægja 5 ára áætlanir.  

Hin danska stjórnsýsla og regluverk virkar illa og er hroðaleg viðureignar fyrir borgarana. Hið opinbera hefur byggt múr í kringum sig til að verja sig gegn borgunum sem hið opinbera mjólkar meira og meira út í gegnum lífið í hratt deyjandi skattagrunni. Óbeint og beint.
 
En hvernig heldur þú að þessi mál séu í Frakklandi? Þúsund sinnum verri en í Danmörku. Og hvernig halda menn að þessi mál séu á Ítalíu? Þúsund sinnum verri en í Frakklandi. Og hvernig halda menn að þessi mál séu í Austur-Evrópu? Eða í Eystrasaltslöndunum? Eða í Grikklandi, einhver? Kýpur, einhver? 
 
Ferskar yfirskriftir ESB-dagsins; Giulio Tremonti compares Merkel to a first-class passenger on the Titanic; og nú er krafist sérstaklega hærri vaxta á lánum á millibankamarkaði til hinna kerfislega mikilvægu ítölsku banka; UniCredit og Intesa Sanpaolo
 
Wall-Street-þingmenn þjóðþinganna og Kremlarliðið í Brussel finnst alltaf að þeir þurfi að vera gera eitthvað. Búa til amstur (e. generate activity, attention). Skýrslur, rannsóknir. Bara eitthvað, til að koma sér nú á framfæri. Lögin og reglurnar sprautast út eins kúlur úr vélbyssum. Liðið þarf að koma sér á framfæri. Reisa sér minnisvarða, og allt á kostnað borgaranna. Svo þarf að semja við mafíur hins opinbera og einkageirans í Evrópusambandinu. Þetta krefst auðvitað mikillar vinnu og mannafla. Það sjá allir.

Ég þori að veðja hatt mínum að í Evrópu finnst varla betri og skilvirkari opinber stjórnsýsla og meira mjúkt og sveigjanlegt regluverk en hér á Íslandi. Allt er ekki betra hér, en lagsamlega flest. Þið eruð bara svo góðu vön, og svo lengi. Eða réttara sagt, þannig var það áður en ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar tók til höndunum við að rífa niður Ísland.
 
Krækjur

 
Fyrri færsla
 
  

Lánskjör ríkissjóðs Ítalíu að verða verri en lánskjör Íslands

 Krafist er 4,93 prósent vaxta á peningaláni til fimm ára til ríkissjóðs Ítalíu 
 
Það er ekki ennþá búið að loka á öll 3000 útibú franskra banka á Ítalíu sem franskir skattgreiðendur verða fljótlega Samfylkingarlega Steingrímskallaðir út úr ESB-franskbrauðinu til að hjálpa. En þetta kemur. Eða haldið þið það?
 
En hitt er víst, að BNP Paribas heldur á fleiri rotnandi ríkisskuldabréfum Ítalíu en síns eigin heimalands; Upphæðin sem franskir bankar eiga bráðum í Sarkozy svitabaði á Ítalíu er smá 400 miljarðar Bandaríkjadala í ítölskum ríkispappírum, aðeins. 
 
Greek finance minister Evangelos Venizelos; ‘Greece is not Italy’
 
Ó hann Sarkozy er svo þreyttur, svo þreyttur.

En samt — og þrátt fyrir opna ítalska banka, esb evrur þeirra og tvöfalt nei okkar Íslendinga við Iceasve — eru lánskjör ríkissjóðs Ítalíu að verða verri en lánskjör ríkissjóðs Íslands undir íslenskri krónu á alþjóðlegum fjármálamörkuðum; þegar um lán til fimm ára er að ræða. Og skulda hræðslu álagið á Ítalíu er orðið miklu verra en á Ísland. Ítalía á ekki krónu. Á enga mynt. 

Þið munið auðvitað eftir hvað Steingrímur J. Sigfússon, Jóhanna Sigurðardóttir og Már Guðmundsson sögðu við okkur þegar við neituðum að taka á okkur skuldir bankakerfisins sem rotnuðu undir fótunum og ofaní andliti Fjármálaeftirlits Samfylkingarinnar fram að hruni þess haustið 2008. Sjálf Fjármálamiðstöð Samfylkingarinnar sem hrundi í umsjá Samfylkingarinnar.
 
Þetta — lánskjör á við Ítalíu — er sem sagt þessi "economic & financial chaos" sem Jóhanna Sigurðardóttir boðaði á Íslandi í óvitaviðtali við ca. 2000 endurvarpaða erlenda fjölmiðla, eftir tvöfalt nei þjóðarinnar í Icesave málinu. Þetta hlýtur að hafa verið tungumálamisskilningur, nema að hún hafi átt við hina pólitísku og peningalegu kaos ríkisstjórnar hennar og Steingríms. Mjög gagnlegt og nytsamlegt fyrir íslensku þjóðina, eða hitt þó heldur. 
 
Þarna krafðist Samfylking Jóhönnu Sigurðardóttur og kosningahrollur Íslands, Steingrímur J. Sigfússon, að íslenskir skattgreiðendur myndu kynda þessa miðstöð áfram til þess eins að halda setunum í ráðherrastólum þeirra heitum. Þvílík lítilmenni. Þvílík lítilmenni.
 
 
Svo er það flaggskip Evrópusambandsins við AGS, Grikkland; The International Monoline Fund - the longest IMF suicide note in history 
 
Fyrri færsla
 

Kalla verður Davíð Oddsson til starfa við ríkisstjórnun eða seðlabanka á ný

Tíu árum síðar
 
Yfirvofandi er hrun og tortíming millibankaviðskipta evrusvæðisins þar sem peningastraumar á milli landa eru að þorna upp. Fjármálafyrirtæki eru þegar farin að búa sig undir það versta. Nú þegar hafa þrjú evrulönd verið þurrkuð út af landakorti peningamála. Hrun myntsvæðisins getur haft alvarlegar afleiðingar fyrir Ísland og önnur ríki. Íslenska lýðveldið þarf á öflugum manni til starfa við varnir landsins og til að vinna gegn smitáhrifum á brothætta stöðu hérlendis.
 
 
Það er af ofsalegu mikilvægi fyrir Ísland að öflug ríkisstjórnun komist hér á, því mikil hætta er á að hið núverandi hörmulega mannlega sem efnahagslega ESB-ömurleikaástand núverandi ríkisstjórnar bíti sig annars varanlega fast við landið okkar. Við getum ekki vænst neins góðs frá umheiminum í þessum efnum. Við þurfum lífsnauðsynlega að fá öfluga ríkisstjórn. 
 

Við stjórn utanríkismála Íslands situr í dag fjármálalega ólæs trúðmaður sem að eigin sögn hefur ekki hundsvit á peningamálum þjóðarinnar. Í rassvasanum er hann með fullveldi þjóðarinnar sem hann fékk hjá kosningasvikurum Vinstri græningja.

Við stjórnvölinn í forsætisráðuneytinu er rúmliggjandi skjalborgarinn Jóhanna Sigurðardóttir, ómálga sérfræðingur í félagsmálum og rauðri skipamálningu.

Í fjármálaráðuneytinu liggja brunarústirnar af Steingrími J. Sigfússyni. Klofningsmanni, kosningasvikara og þreföldum Icesave baráttumanni gegn þjóð sinni.

Við stjórn seðlabanka lýðveldisins situr flæðarmálsvari munnvatnsins sem krafðist þess fyrir og eftir hrun að öllum skuldum gjaldþrota bankakerfis yrði varpað yfir á herðar íslenskra skattgreiðenda. 

Restin af ríkisstjórn Íslands eru pólitískir skafmiðar. Tapað fé.  

Við þurfum bráðnauðsynlega að fá vanann mann með sambönd, vit og reynslu til starfa. Þjóðhollan íslenskan þungavigtarmann á öllum ofangreindum sviðum, nema heimsku, svikum, heigulsháttar og félagsmálavaralit. Við þurfum á Davíð að halda. 

Fyrri færsla
 
 

Vaxtakjör kratabombu Ítalíu orðin verri en íslenska ríkisins

Vaxtakostnaður evrulandsins Ítalíu; fimm ára lán til ríkissjóðs Ítalíu á alþjóðlegum fjármálamarkaði.  

Vaxtakostnaður ríkissjóðs Ítalíu; fimm ára lán, pr. 11 júlí 2011

Evruupptaka átti að vera lausnin á svo að segja öllum vandamálum Íslands. En höfundar "Fjármálamiðstöðvar Íslands" í Samfylkingunni kunna ekki að reikna frekar en fyrri daginn er allt þeirra útreiknaða og útriðna bankakerfi hundi til grunna með þeim árangri að þeir fengu sér á ný sæti í nýrri hrunríkisstjórn sem nú er að rústa landinu innanfrá með því murka lífið úr þeim atvinnurekstri sem þeim tókst ekki að kála með þessu hrunbankakerfi sínu og svo síðar með skituskiptastjórnum yfir þrotabúum þeirra og þar næst með því að selja stubbana til erlendra vogunarsjóða sem nú mergsjúga íslensk fyrirtæki í gegnum rauðvaralitað stubbasafn Jóhönnnu & Co, og sem nú lifa eins og stökkbreyttar skelkaðar mýs innan girðinga skjaldborgarinnar gegn þjóðinni.

Nú er svo komið að evrusvæðið sem var hannað af samfylktum hugmyndafræðingum krataismans í Evrópu er að sprengja Evrópu í loft upp eina ferðina enn, eins og Samfyklingarbankakerfið gerði á Íslandi. Nú eru lánskjör ríkissjóðs Ítalíu orðin verri en þau sem ríkissjóði íslenska krónu hagkerfisins bjóðast.

Ef hægt væri að lækna heimsku Samfylkingarmanna þá myndi ég ekki fórna einni krónu á þá meðferð því sjúkdómur hennar, þjóðrægjan og þjóðfyrirlitningin, brýst alltaf út á ný við réttar aðstæður. Samfylkingin er ólæknandi sjúkdómur. Það verðum við að horfast í augu við. Leyfum henni því að deyja út. Brenna sér út. Útbrunninn Steingrímur hefur sannað virkni þessarar meðferðar.  

Skuldatryggingaálagið á Ítalíu (300 punktar) er þotið upp fyrir álagið á krónu-ríkissjóð Íslands (240 punktar)

Munið þið eftir Icesave 1 og Iceave 2 ?

Munið þið eftir manninum honum Davíð sem sagði að við ættum ekki að greiða skuldir fjármálamiðstöðvar Samfylkingarinnar. Hafa menn þakkað honum fyrir? Hann hefði alveg getað látið sér fátt um finnast og verið bara Már í klaustri. En það gerði hann ekki.  

Hvernig stendur á því að þessi ömurlegasta ríkisstjórn Íslandssögunnar er ennþá á lífi? Þetta er hvorki stór né flókin spurning. En hún er siðferðileg - í hæsta máta.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Gunnar Rögnvaldsson
Gunnar Rögnvaldsson

Búseta: Ísland.
Reynsla: 25 ára búseta í ESB og fyrirtækja-rekstur í DK/ESB frá 1985 til 2010. Samband:
tilveraniesb hjá mac.com

Ég er hvorki skráður á Facebook, Twitter, Linkedin né á neinum öðrum "félags-vefjum". Aðsetur skrifa minna er einungis að finna hér á þessari síðu og á tilveraniesb.net og í blöðum og tímaritum

Bloggvinir

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband