Never underestimate a minority, sagði Winston

Aldrei að vanmeta né troða á minnihluta, var áður sagt.

Sá minnihluti Íslendinga sem vill breyta og útþynna stjórnarskrá Lýðveldisins, komst til orða og lét til sín heyra. Hann krefst þess að í kjölfar eina bankahruns lýðveldissögunnar verði skipt um þá stjórnarskrá sem allir Íslendingar eiga að lifa og deyja undir. Ekki er enn vitað hvers þessi freki og ósvífni minnihluti krefst við næsta bankahrun. Kannski krefst hann þess að hinn mikli meirihluti Íslendinga sem fyrirlítur aðförina að fullra-sátta-stjórnarskránni frá 1944, verði rekinn úr eigin landi.

Eins og þorri landsmanna vita er blekið á stjórnarskrá Lýðveldisins varla þornað, eftir hina löngu og ströngu baráttu Íslendinga fyrir að fá að búa við fullveldi og sjálfstæði í okkar málum í eigin landi.

Mig hryllir, býður við og skelfir sú pólitíska sturlungaöld sem sitjandi ríkisstjórn hefur verið og er stanslaust að reyna að koma af stað og tendra á ný í Lýðveldi okkar Íslendinga. Mikið er ég reiður. Mikil er fyrirlitning mín á þeim sem standa fyrir þessu máli.

Ég er minnsti minnihluti Lýðveldis Íslendinga; ein lifandi persóna. Og mér er afar illt. Ég óttast framtíð okkar ef þessu heldur svona áfram. Óttast framtíð Íslands sem frjálss og sjálfstæðs Lýðveldis. Ég er fullur af reiði og heift eftir stjórnartíð ömurlegasta forsætisráðherra Lýðveldisins, sem einnig er handhafi handjárnaðra skjálfandi handa stærsta kosningasvikara Íslandssögunnar; Steingríms J. Sigfússonar, hins huglausa formanns Vinstri grænna

Þetta endar illa.

Björn Bjarnason veit og skilur

Ég leyfi mér að benda lesendum á bloggfærslu Björns Bjarnasonar. 

Þekking Björns er mikil og skilningur hans á þessu máli er djúpur og afar mikilvægur. Hann skilur málið til fulls þegar hann segir:

Í Evrópu hefur verið reynt að gera eitthvað nýtt eftir tvennar heimsstyrjaldir, skilin við hið gamla eru þó ekki nógu skýr og verða það ekki vegna sögulegra róta sem ekki þvældust fyrir mönnum í Bandaríkjunum.

Lesið alla færslu Björns hér: Miðvikudagur 17. 10. 12. Hún er góð. 

Það er víst óþarfi að endurtaka hér skoðun mína á því hvað Evrópusambandið mun breytast í. Hana má lesa um hér í fyrri færslum

Stærsta fyrirtæki Grikklands yfirgefur landið og Evrópusambandið

 

Coca Cola Hellenic (CCH) yfirgefur Grikkland og flýr samtímis öll sovétríki Evrópusambandsins. Það skráir sig einnig samtímis af og á brott frá hlutabréfamarkaði Grikklands og alls myntsvæðis Evrópusovétsambandsins. 

Fyrirtækið —sem var Grikklands stærsta— endurstaðsetur sig nú í Sviss og segist ekki lengur vilja búa við það óöryggi og þá fjárhags og starfrænu áhættu sem fylgir því að vera með starfsemi á evrusvæðinu í Grikklandi. Vilja ekki vera í landi sem um þessar mundir hefur verið samfellt 30 ár í Evrópusambandinu og þegið á jafn mörgum árum samtals 97 miljarða af evrumútum frá aðalstöðvum hinna nýju sovétríkja Evrópu í Brussel, og sem nær hefur lagt þjóðríki Grikkja að velli í vöggustofu hins nýja einræðis Evrópu.

 

Hér eftir mun fyrirtækið starfa í Sviss og standa skráð á hinum Engilsaxneska hlutabréfamarkaði Lundúnaborgar sem nýtur þess öryggis að starfa í skjóli hins sjálfstæða gjaldmiðils Stóra Bretlands, Sterlingspundinu; The Great British Pound; ISO kóði; GBP.

 

Það má teljast nokkuð þegjandi segjandi fyrir ástandið á evrusvæðinu að CCH skuli ekki vilja flytja starfsemi sína til Þýskalands, þar sem raunlaun þýskra launþega hafa lækkað um samtals 4 prósent á síðustu 13 árum og hagvöxtur verið sá allra lélegasti í heiminum á eftir framskriðnu öldrunarhagkerfi Japans. Leið-togari Evrópu, Þýskaland, hefur kastað nýja trollinu. Hann fékk í það sinn stimulus —á kostnað annarra— og nýtur þess.

 

Krækja, Reuters; Greece's biggest firm leaves, jobless rate soars

 

Alþjóðlegi Rauði-Krossinn hefur verið kvaddur á vettvang í hinu evruhrjáða ríki Spánar þar sem atvinnuleysi nálgast nú hinn þriðja tug 10-ára áætlana Lissabonmarkmiða Evrópusambandsins, eins og í Grikklandi. Samtímis hefur héraðsstjórn ferðamannabræðslu Kanaríeyja lagst á evrudyraþrepin í Madríd til að biðja svo að segja gjaldþrota ríkisstjórn landsins um efnahagslega aðstoð, sem hún auðvitað getur ekki veitt án þess að kála sér enn frekar. Kanaríeyjar eru sjötta hérað Spánar sem evra Evrópusovétsambandsins hefur kalt klukkað inn á dýrðarþrep evrumyntar Spánar í Madríd.

 

Fyrri færsla

 

Kappræður Mitt Romney (R) og Barack Obama (D) þann 3. október 2012 

Kappræður Mitt Romney (R) og Barack Obama (D) þann 3. október 2012

C-SPAN: PRESIDENTIAL DEBATE ON DOMESTIC POLICY: UNIVERSITY OF DENVER, DENVER, CO - um innanríkismál.

Hér er kærkomið tækifæri til að horfa á kosningaframbjóðendur til forsetaembættis Bandaríkja Norður-Ameríku eigast við í kappræðum fyrir framan fundargesti í háskóla Denverborgar í Coloradofylki og alla sjónvarpsáhorfendur um gjörvöll Bandaríkin. Notið krækjuna fyrir neðan myndina hér að ofan til að fara inn á vef C-SPAN og horfa á.

Hér fyrir neðan er smávegis úr pokahorninu; Breytingar - en sem þegar hafa farið fram á heiminum eins og sum okkar þekktu hann og miklu meira en það. Fyrir okkur sem lifum núna og á þessari öld eru miklar breytingar á heiminum framundan. Framtíðin er alltaf mun erfiðari viðfangs en fortíðin. Mun erfiðari. Fyrir okkur veltur hún á Bandaríkjum Norður-Ameríku og hinum Engilsaxneska kapítalisma þeirra; Landi hinna frjáslu og hinnar vel varðveittu stjórnarskrár þeirra. Látið því ríkisstjórn Íslands ekki blekkja ykkur í þjóðhættulegri atlögu hennar að sjálfri stjónarskrá Lýðveldisins.

Fyrri færsla

Munkaþverskurðarmynd seðla

Munkaþverskurðarmynd seðla

Eins og allir sjá hafa munkaklaustur seðlabanka þegar bjargað heiminum. Svo kallað Twiggy sjálfstæði seðlabanka sem vannst eftir linnulausan þvætting hagfræðinga í Karnabæ heimskunnar, hefur nú bjargað heiminum. Það sjá allir. Og hin flottu verðbólgumarkmið (e. inflation targeting) seðlabanka heimsins undir fullu sjálfstæði þeirra hafa auðvitað þegar bjargað efnahag allra manna þessa bjargaða heims. Þið sjáið þetta; Grikkland - Portúgal - Írland - Spánn - Ítalía - Slóvenía - Kýpur - Slóvakía og svo þetta sértilfelli tólfmanna peningastefnunefndar Seðlabanka Íslands, þar sem yfirmunkur Már hefur peningastefnt ríkinu. Subby prime lán Vestanhafs urðu við það og löngu áður að ösku í bakka á meðan seðlabanki Þýskalands hefur aðeins í helmingi allra tilfella allt frá rústaforfæðingu sinni árið 1948 náð settum (en illilega fölskum) verðbólgumarkmiðum sínum. Fímmtíu prósent fíaskó eins og á auglýsingastofum. Enginn veit þar hvor helmingur hefur virkað né hvorn helming fræðanna á að skera burt úr budgettinu.

Peningastefnan — sjálfstæði seðlabanka og verðbólgumarkmið þeirra undir geislabaug fræða — hefur nú þegar unnið kraftaverk sitt á til dæmis apaplánetu sovétríkja Evrópusambandsins. Tveir þriðju af skattatekjum spænska ríkisins frá atvinnurekstri fyrirtækja er horfinn. Zapp! Rúmlega einn fjórði hluti alls vinnuafls Spánar er án atvinnu og mun verða það í enn ríkari mæli um langa langa framtíð. Ríkisstjórn landsins hefur því hafið stórfellt áhlaup á tíu ára gamalt ellilífeyrissjóðakerfi landsins. Hafið áhlaup á ellisparnað borgaranna, eftir fyrst að hafa þurrkað þá út sem smáhluthafa í sparisjóðakerfinu. Allt er og mun verða gert til þess eins að halda sér á floti í síkinu sem umlykur ECB-seðlabankahöll Evrópusambands sovétríkjanna, þar sem sogrör Þýskalands á inntak sitt. Enginn borgari kemst nokkurn tíma lifandi yfir síkið til að henda neinum matvælum upp í ECB-seðlabankann.

 

Þar inni þramma vitstola peningastefnumenn sovét-seðlabankans örmagna um næfurþunnt peningagólfið, íklæddir snjóþrúgum ofan á bólginni — und gagnsærri hah!— og brestandi lífhimnu myntbandalagsins. Og nú segir FED'ið alla leið yfir frá Bandaríkjunum að ECB-seðlabanki sovétríkja Evrópusambandsins sé kominn ofan í vasa ESB-stjórnmálamanna; sem enginn kaus til neins. Eða öfugt; að stjórnmálamenn séu komnir ofan í vasa bankans, sem líklega er öllu réttara. Munkakuflar hafa jú enga vasa nema blómavasa, eins og allir vita. Þess vegna stefnir sannur seðlabankamaður ríkinu til þess að geta bætt í bankann blómum sínum.

Hámenntaðir vinstri- og miðlægir einfeldningar halda enn að fjármálakreppan hafi verið orsök þeirra hamfara sem þegar hafa orðið og bíða enn í stóru stóru dyragættinni. Að einn rétt stilltur takki inni í einhverjum eða öllum seðlabönkum heimsins, inni á þingi eða í ríkisstjórn stjórnmálamanna, geti lagað þetta. Of margir sannir hægri íhaldsmenn halda hins vegar að eitt dyggðar-fix-trix í ríkisfjármálum inni í ríkisstjórn muni lagfæra það sem þeir greinilega halda einnig að sé afleiðing en ekki orsök. Allir vængir fuglsins hafa hroðalega rangt fyrir sér. Hann baksar og hrapar.

Fjármálakreppan er afleiðing, en ekki orsök. Hún er afleiðing stjórnmála. Ekkert mun geta lagfært hin langvinnu áratugalöngu krónísku mistök stjórnmálamanna sem lifa á hærigraut úr fræðimannaforða seðlabanka; og sem samkvæmt áætlun stunda alþjóðlegt samsæri gegn fólki þjóðríkjanna í nafni "samhæfingar" (e. coordination). Undir þessu samsæri er auði þjóða tortímt.

Stóra súgþurrkunin undir þessu falska peningagólfi seðlabanka og stjórnmálamanna mun fara í gang. Þá verður ekki gott að vera of skeggi vaxinn. Þetta vita menn þegar í of mörgum bönkum veraldar.

 

*** 

 

Látum manninn eina aka bremsulausu píanóinu einu sinni enn. Hann þurfti aldrei bremsur því hann kunni á hraðann og hafði betri tilfinninu fyrir veginum en nokkur annar

 

 

Bein krækja á Horowitz

 

Fyrri færsla

 

MBL 1. október 2012; "Loks kom að því seint þó sé" 

MBL 1. október 2012; "Loks kom að því seint þó sé"

Leiðari Morgunblaðsins mánudaginn 1. október 2012 — sem allir ættu að lesa — hittir afskaplega vel í slímugt og sértilpassað mark sovétríkja Evrópusambandins, sem nú hefur náð byggingarstigi brennandi marglyttu, út um allt ESB:

En þegar þjóð hefur verið véluð til að segja já við aðild kemur til kasta Evrópudómstólsins, sem er raunar fráleitt að kalla „dómstól“ enda lýtur hann ekki þeim lögmálum sem um slíkar stofnanir verða að gilda

Nemlig!

Stjórnarskrá Evrópusambandsins fyrirskipar ákveðið "samfélags- og efnahagslegt lífsmódel" eða líferni í öllum ríkjum sambandsins fyrir alla þegna sovétsambands ESB, alveg eins og stjórnarskrá gömlu Sovétríkjanna gerði; en hún fyrirskipaði að kommúnismi væri hið eina leyfilega og löglega samfélags- og efnahaglega lífsform fyrir alla borgara og fyrirtæki innan landamæra Sovétríkjanna. Út frá stjórnarskránni þeirri ættu allir að skoða æðstu dómstóla gömlu Sovétríkjanna og því næst allan æðsta dómstól Evrópusambandsins, lög hans, dóma og túlkanir; þ.e.a.s. Evrópudómstóllinn (ECJ) e. European Court of Justice.

ECJ-dómstóll Evrópusambandsins styður aðeins þau "réttindi" borgara og fyrirtækja innan sambandsins sem stuðla, hvetja og vinna að ákveðnum málstað sem njörvaður er niður í undirstöðu allra sáttmála Evrópusambandsins; "Une certaine idée de l'Europe" eða "hinni sérstöku hugmynd um Evrópu(sambandið)". Þessi hugmyndagloría um Evrópu ER dómstólinn sjálfur, lög hans og túlkanir. Hún er Dottin niður til Jarðar sem framandi geimvera og illfygli mikið. "Réttindi" boragranna eru af ECJ-dómstólnum aðeins leyfð ef þau stuðla að "meiri sameiningu" (integration). 

Og það þýðir í praxís að dómstóllinn mun alltaf dæma þessari "samruna hugmynd um Evrópu" í hag og vaða yfir öll stjórnarskrárbundin réttindi þegnana í öllum aðildarríkjum. Réttindi borgarana á lagasvæði dómstólsins — og sem hann skammtar — eru bara til í raunveruleikanum ef þau gagnast, stuðla að og styðja við þessa "hugmynd um sameinaða Evrópu". Ef þau stangast hins vegar á við "hugmyndina um sameinaða Evrópu" þá eru réttindi borgarana ekki til (non existing) í augum dómstólsins.

Lengra nær hinn heimspekilegi grundvöllur og lagarammi dómstólsins ekki. Þetta er í eðli sínu einræðisleg uppskrift (e. totalitarian concept) að nýju helvíti á okkar Jörð. Þetta er kjarninn í ESB. Og þetta er nýtt sovét, eins og við mátti búast af meginlandi Evrópu. 

Við eigum að segja okkur úr EES og lifa undir þeim lögum sem aðeins við sjálf setjum fyrir okkur sjálf og bara fyrir okkur sjálf. Magna Carta frá 1215 verðum við ávalt að muna. Fátt verður mikilvægara í þeirri afar slæmu framtíð sem herja mun á okkur frá hinum nýju Evrópusovétríkjum ESB.

Ítalir í ESB hafa ekki lengur efni á ítölskum mat

Útbreiðsla myntar sovétríkja Evrópusambandsins yfir stærsta hluta meginlands Evrópu hefur haft þá mikilvægu samevrópsku þýðingu á Ítalíu, að borgarar landsins hafa ekki lengur efni á þeim matvælum sem ítalska þjóðin er vön að nærast á.

Ítölsku neytendasamtökin, Codacons, segja að kaupmáttur borgaranna til matvælainnkaupa á Ítalíu sé nú kominn niður á það stig sem hann var árið 1979. Evruupptaka á Ítalíu hefur bæði endurreist Berlínarmúrverkið og skipað Leonid Ilyich Brezhnev sem aðalritara kommúnistaflokks bræðrabandalags Evrópusambandsins á ný, á meðan vorið í Prag sprakk loks út sem pakk.   

Ellilífeyrisþegar á Ítalíu reyna að sporna við þessum framförum hins upplýsta og vellaunaða skítapakks Evrópusambandsins í Brussel, París og Berlín með því að stofna eigin innkaupafélög, því aðeins þöglar grafhvelfingar lágvörudraslsverslana standa þeim nú opnar. Fjárhagur Ítala er orðinn það bágborinn að almenningur neyðist til að hætta að kaupa þann mat sem ítalskir matvælaframleiðendur hafa svo lengi séð þjóð sinni fyrir. 

Grafhvelfingar lágvörudraslsverslana eru þeir einu á nauðsynjavörumarkaði sem hafa náð að komast hjá miklu veltufalli. Á boðstólum grafhvelfinganna er hin dæmigerða samsoðna, samrunna og samevrópska discountruslatunna; til dæmis þýskt drasl úr þýskum þrælabúðum, belgískar bílaolíur úr smurstöðvum, hollenskar skólptunnur og hinar ævinlega óætu dönsku afpyslur úr beinamjölsúrgangi sem fátækustu Rússar geta ekki einu sinni horft á án þess að kasta upp.  

Fallið í matvælakaupmætti Ítala virðist óstöðvandi, segir Verslunar- og viðskiptaráðið á Ítalíu. Confcommercio segir að fallið á þessu ári verði það mesta í sögu ítalska lýðveldisins sem stofnað var til í byrjun sumars árið 1946; sem í tímarúminu var frekar stuttlega eftir að launlækkunar-diktat Mussolini á Ítalíu hafði tvívegis brugðist honum við ESB-hagstjórnina árin 1928 og 1934. Míster Mussolini leitaði sér því stuttu síðar svo nefndrar þýskrar ráðdeildar og launalækkkunaraðstoðar hjá herr þjóðkjörnum kanslara Hitler, sem þá hafði auðvitað með mikilli ordnung komist til þýskra ráðdeildarvalda uppi í gjörvöllu Þýskaralandi — og jafnvel víðar — í kjölfarið á og í gegnum Hans & Grétu þensluskapandi sjálfsmorðs-niðurskurðaraðgerða kanslara herr Brüning af afglöpungzigi.

Ufficio Studi: "Il 2012 dovrebbe presentare la peggiore variazione negativa dei consumi pro capite della storia della Repubblica (oltre il -3 per cento)". Sempre meno i piccoli esercizi al dettaglio mentre crescono discount e media e grande distribuzione.

Hin mikla og grunnleggjandi vanþróun í sovétríkjum Evrópusambandsins á hinum síðustu þrjátíu árum hefur enn frekar stutt við ömurlegar framtíðarhorfur fyrir ungt fólk á Ítalíu. Meira en 60 af hverjum 100 ungmennum á aldrinum 18-29 ára neyðist til að búa áfram á heimili sífellt aldraðri og hratt fækkandi foreldra landsins. Þessi vanþróun hefur versnað mikið síðan Ítalía tók upp evru. Ungt fólk á svo litla framtíð fyrir sér í þessu evrulandi að það hvorki getur né hefur efni á að stofna til fjölskyldu sem bera á framtíð landsins uppi. Um þriðjungur allra Ítala búa heima hjá mömmu sinni. En þær eru við það að klárast því svo fáar nýjar verða til. Já. debitorar landsins búa heima hjá mömmu. Þið getið því ímyndað ykkur styrkleika kreditora þessa evrulands.

 

Komst aðeins til valda undir rústaáfalli

Hafa tengsl bankakerfis fólksins og ríkisvaldsins orðið nánari og skaðlegri borgurum landsins eftir hrun bankakerfisins en fyrir hrun þess? Eitt einkenni bankakerfis og fjármálastofnana sem eru að kafna í öndunarvél stjórnvalda, eru auknar kröfur um svo kallaðan "móral" sem ríkisvaldið hefur einkaútgáfurétt á og t.d. kröfur um aukna bindiskyldu og/eða eiginfjárstöðu í bönkum, svo að sogrör ríkisvalds án lánstrausts hafi auðveldari aðgang að því. Hafi auðveldari aðgang að fé til að halda sér áfram við völdin.

Í dag ná tengsl ríkisvaldsins ekki aðeins inn í innstu afkima bankakerfis og fjármálastofnana fólksins í krafti reglu- og haftafrumskóga, heldur er ríkisstjórnar-ríkisfjölmiðill borgaranna þar að auki alfarið og enn frekar kominn í vasana á ríkisvaldinu. Báðir aðilar virðast komast upp með það í krafti liðinna en sögulegra áfalla. Það mætti því halda að við værum þegar komin inn í sovétríki Evrópusambandsins.

 

Fólkið í landinu á betra skilið. Frelsis-dýnamík hagkerfisins sem bera á framtíð borgaranna uppi, fjarar nú út. Áhifin inn í framtíð fólksins verða eins og þegar steini er kastað í blauta steinsteypu. Ekkert haggast. Engar bylgjur og engir straumar munu ná að myndast.

 

Að þessu leyti er ríkisstjórnin sennilega verri fyrir landið okkar en verstu bankar voru fyrir hrun. Hún gerir fólkið og framtíð þess að öreigum fyrir völdin í landinu. Þessi ríkisstjórn komst auðvitað aðeins til valda undir rústaáfalli í brunarústum og undir svo kallaðri "byltingu".

 

Sagan endurtekur sig víða, en allra mest í Evrópu. Þess má geta hér í leiðinni að nasisminn komst aðeins til valda í brunarústum fallinna keisaravelda. Og nú er verið að endurbyggja hin föllnu veldi á meginlandi Evrópu. ESBið rís. Ríkisstjórn Íslands er að sjálfsögðu þegar kappklædd til þátttöku í draumnum.

 

Austur er alltaf blindgata.

Skrifta-skýrsla Seðlabanka Íslands um snúð

Það er ekki bara stórfurðulegt, heldur einnig geðsjúkt, hvernig hámenntaðir menn fjalla um myntmál fullvalda þjóðríkja eins og að um uppstillingu á snúðum í búðargluggaborði Hérastubbs bakara væri að ræða. Öll er þessi umræða komin úr einu og sama bakaríkinu á meginlandi Evrópu. Hún er til jafns við þá umræðu sem á sjaldgæfum stundum fór fram á bekkjum stilltum upp við fimm þúsund tonna líkneski af Stalín og Lenín um gjörvöll Sovétríkin v1.

 

Á bekkjum þessum ræddu rétttrúandi einsflokksmenn —ESBmenn þeirra daga og þess ríkis— um hvað væri nú hægt að gera til að auka stöðugleika byltingarinnar og óhagsæld fólksins í sovétríkinu án þess að þurfa að stroka út stytturnar tvær sem stanslaust hertu drykkjuhraða þeirra úr flöskunni. Kæmi aðvífandi til þeirra allsgáður maður sem segði þeim að nóg væri að fjarlægja einræðið og að láta frelsið renna til borgaranna; já, þá var viðkomandi umsvifalaust lokaður inni á geðveikrahæli og komst þaðan sjaldnast út aftur án þess að verða að fyrrverandi manneskju. Þetta er einnig svona í Evrópusambandinu. Og svona er skýrsla Seðlabanka Íslands um myntmálin unnin því vanir menn iðka þar skriftir sem engar fóru um nokkurn liðinn tíma til neinna afskrifta. Áfram er heilaþvegið.

Vestar á meginlandi Evrópu sáu hinir innfæddu þrír-til-sex fljótlega að afbaka mætti frelsi, uppbyggingu og efnahagslegar framfarir undir þeim PaxAmericana-friði sem þegar hafði þar náðst — en sem þeir sjálfir urðu að lúsum undir — á öllu hinu rústalagða meginlandi taparanna þegar árið 1953. Þessi friður gerði þar með alla tilurð og falskt útbásúnaðan tilgang Evrópusambandsins algerlega tilgangslausan og void frá upphafi. En með því að troða friðaregginu aftur inn í hænuna og berja hana síðan til að verpa páskaeggjum úr valdasúkkulaði á borð við stytturnar hér að ofan, þá var það von þessara þriggja-til-sex að þeir þyrftu ekki mikið lengur að sitja sem ruglaðir dallar í rústum sjálfra síns á þessu blessaða meginlandi hinna stórkostlegu en krónísku evrópsku tapara. 

Þegar PaxAmericana friðaregginu hafði verið troðið inn í hænuna var henni síðan skipað að verpa füleggi zem von zíðar fékk nafnið ERM á meðan hinir þrír-til-sex undu áfram uppá sig á öxlinum. Þetta ERM-fyrirbæri var fundið upp til þess að hægt væri að byggja eins konar nýtt Ottómanskt dreifingarkerfi fyrir landbúnaðarstryki og margt annað, sem síðan sá um að reisa upp Mörfjöll og stytturnar sem þessi elíta meginlandsins nú stendur á. 

Vinnupallarnir umhverfis báknið sem þessir þrír-til-sex ætluðu sér alltaf að byggja allar götur frá því fyrir asnareið Hitlers um Evrópu, varð alveg bráðnauðsynlega að reisa umhverfis ríki Evrópu. Án vinnupalla á borð við ERM yrðu engar styttur nokkurn tíma byggðar. ERM var notað til að dæla peningaskólpinu í gegnum styrkjakerfið sem auðvitað þóttist ekki án þess geta reiknað út hlutfallslega heimsku í líkneskjuríki því sem verið var að hlaða upp innan í þessum múr af vinnupöllum sem ERM smám saman varð. Ekkert hefur drepið Evrópu eins mikið og þetta áveitu ERM-kerfi peningaskólpsins. Og sem er Evrópusambandsbákninu og elíturótum þess jafn mikilvægt og Gúlag-fangabúðakerfi Sovétríkjanna varð brjálæðingunum og vinum Más í Moskvu svo hratt.

Og nú finnst mér brátt tími til kominn að íslenskir Þýskalandsfetistar fari að splæsa í nýjan búning. Dulbúningur þeirra fer brátt að verða algerlega óþarfur. Mér þykir þetta (af)leitt.

 

600 taumlausir sjónarmiðar á gjaldeyrisuppboði

Gasbrak & Skýrslubrestaframleiðsla Seðlabanka Íslands tók óvænt við sér um leið og handverks dugmanninum og Íslendingnum mikla, Davíði Oddssyni og jarðbundnum kraftliðsmönnum hans tveim, var pólitískt gasað út úr æðstu peningastofnun íslenska lýðveldisins sem stofnað hafði verið til í fullkominni sátt og sameiningu allra Íslendinga svo seint sem árið 1944.

 

Þetta gasverk gerðist undir stjórn krónískra ríkiskommúnista og ríkissósíalista sem sjálfir heimtuðu að tími þeirra væri loksins kominn til að hefna frelsisins sem fryst hafði þá úti frá völdum svo lengi. Þetta gerðist og allt undir lítilmannlegri umsjá gestapólísu kommakrata og ESB-karlkerlingaveldis hinnar hundraðfalt getulausu ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur og kosningasvikarans Steingríms J. Sigfússonar, sem loksins tókst að smygla sér til valda, með hörmulegum afleiðingum fyrir hið nýja lýðveldi Íslendinga.

Þessir 622 taumlausu blaðsíðu sjónarmiðar á gjaldeyrisuppboði Seðlabankans gilda allir inn á happdrættis spurninguna um hvers vegna best sé að taka gírkassann úr öllum bifreiðum allra micro-agenta og gerenda íslenska macro-hagkerfisins. Skýrslan, sem greinilega er úr DDR-lúsugu tölvuherfi heilasamstöppu stofnunarinnar, inniheldur einnig leiðbeiningar um notkun nýs skotvopns fyrir alla þessa sömu gerendur hagkerfisins. Vopnið heitir Einn séns, og er aðeins einn séns. Það lítur svona út.

Katalógurinn yfir þessi nýju frysti- og verkfælnitækni Seðlabankans út úr raunveruleikanum, er á sama formi og 600 blaðsíðna svo gott sem í KEA leiðarvísi fyrir uppsetningu drasls og meira drasls út um allt og alltaf.

 

Þetta er því ekkert Patton-plan til viðureignar við þeirri eyðileggjandi fjármálalegu og pólitísku borgarastryrjöld sem nú geisar og sem stofnað var með fullum vilja til á evrusvæðinu eftir upphrópan sérfræðinga afglapaherveldis Brussels, sem bæði er í höndum og ofan í djúpum vösum þýskra kanslara og franskra forseta, sem stanslaust og klofvega húka sem kommissarískir púkar á Lotharingen-öxli þeim er vegur saltið sem fyrirbærið stráir stanslaust í sár Evrópu og sem því alltaf eru opin og hafa opnast mest undir vaxandi völdum Evrópusambandsins af Lotharingen.

 

Í ljósi þessa öxulveldis Lotharingen ber að skoða frönsku hrópin "frekar Hitler en Blum" og heimsókn Henri Ardant aðalstjórnanda franska stórbankans Société Générale nokkrum árum síðar — en þá undir hernámi nasista í Frakklandi — þegar hann lýsti þeirri "björtu von" út yfir allt Frakkland sitt að þriðja ríki Adolfs Hitlers myndi sem fyrst setja á laggirnar "tollabandalag og sameiginlega mynt" þessara tveggja ríkja.

 

Þess vegna rúmast skýrsla Seðlabankans mjög vel í tóma hyldjúpinu undir hásætisstól heimskunnar hjá ríkisstjórn ríkiskommúnista, ríkissósíalista og DDRÚVista, þar sem flestu öðru hefur verið drekkt á meðan ráðherraínan í stólnum horfir blá í framan út í ESB-loftið og mábar.

 

Það eru alltaf grundvallarmistök að blanda peningum og Þýskalandi saman, því það þýðir aðeins eitt stórt og mergsogið ríkisgjaldþrot, fátækt og endalausar hörmungar fyrir alla. Það verður gaman — eða hitt þó heldur — fyrir Frakka að sjá herr Hollande af Frankíu koma sem fallin spýta og rúinn öllu kosningafleski sem gangandi beinagrind kjósenda útaf útskurðarnámskeiði hjá Gerhard Schröder jakkafatastjórnanda þýska elítufræsarans af Treuhandanstaltinu. Allar gerðir kapítalisma meginlands Evrópu eru erfðafræðilega dæmdar til að enda sem ný misfóstur og sovétríki. Hann er algerlega frá fæðingu af gerónýtur, gagnslaus og mun aldrei rúmast innan veggja frelsis og hvað þá lýðræðis. Meginland Evrópu er því miður varanlega ónýtt. 

Hver greiðir fólki fyrir að fara í turnháskóla á kostnað skattgreiðenda til að verða síðan að tólf manna heilastöppustelli? Bein og beinhörð peningastefna seðlabankastjórans á ríkissjóð lýðveldisins heldur því áfram. Þessi sogrör eru með ólíkindum. Bráðum mun allt hafa verið tæmt og tjónið eitt sitja eftir.