Never underestimate a minority, sagði Winston

Aldrei að vanmeta né troða á minnihluta, var áður sagt.

Sá minnihluti Íslendinga sem vill breyta og útþynna stjórnarskrá Lýðveldisins, komst til orða og lét til sín heyra. Hann krefst þess að í kjölfar eina bankahruns lýðveldissögunnar verði skipt um þá stjórnarskrá sem allir Íslendingar eiga að lifa og deyja undir. Ekki er enn vitað hvers þessi freki og ósvífni minnihluti krefst við næsta bankahrun. Kannski krefst hann þess að hinn mikli meirihluti Íslendinga sem fyrirlítur aðförina að fullra-sátta-stjórnarskránni frá 1944, verði rekinn úr eigin landi.

Eins og þorri landsmanna vita er blekið á stjórnarskrá Lýðveldisins varla þornað, eftir hina löngu og ströngu baráttu Íslendinga fyrir að fá að búa við fullveldi og sjálfstæði í okkar málum í eigin landi.

Mig hryllir, býður við og skelfir sú pólitíska sturlungaöld sem sitjandi ríkisstjórn hefur verið og er stanslaust að reyna að koma af stað og tendra á ný í Lýðveldi okkar Íslendinga. Mikið er ég reiður. Mikil er fyrirlitning mín á þeim sem standa fyrir þessu máli.

Ég er minnsti minnihluti Lýðveldis Íslendinga; ein lifandi persóna. Og mér er afar illt. Ég óttast framtíð okkar ef þessu heldur svona áfram. Óttast framtíð Íslands sem frjálss og sjálfstæðs Lýðveldis. Ég er fullur af reiði og heift eftir stjórnartíð ömurlegasta forsætisráðherra Lýðveldisins, sem einnig er handhafi handjárnaðra skjálfandi handa stærsta kosningasvikara Íslandssögunnar; Steingríms J. Sigfússonar, hins huglausa formanns Vinstri grænna

Þetta endar illa.

Athugasemdir

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 21.10.2012 kl. 23:14]

Hálft ár eftir af Jóhönnustjórninni. Síðan er hún farin og kemur aldrei aftur.

[Hrólfur Þ Hraundal, 22.10.2012 kl. 00:56]

Sæll Gunnar Rögnvaldsson.  Ég man að þá var Hjörleifur Guttormsson iðnaðarmála ráðherra og allt var stíflað mánuðum  saman í Straumsvík.  Það leit útfyrir að þetta fyrsta á álver á Íslandi yrði úr sögunni, en svo komu kosningar og hjólin fóru að snúast og hafa gert það síðan.  Einhvernvegin þá hét maður að svona vitfirring yrði aldrei aftur til í stjórnsýslunni, en það fer víst allt í hring.

 Í lýðræðissamfélögum er ekki hægt að banna fífl.  En Jóhanna sagði að stjórnarskránni yrði breitt hvað sem liði niðurstöðu kosninganna, enda var þetta bara til að taka athygli frá einhverju sem við höfum ekki en séð.  Ómarktækt fyrirbæri.  Það er bara verst að vera komin úr allri æfingu við að henda grjóti.

[Helga Kristjánsdóttir, 22.10.2012 kl. 02:41]

Ég þarfnast ekki æfinga til að girða mig belti,bara svona til að toppa þig Hrólfur minn.Hvað ég skil Gunnar og langar oft að kveða svo fast að orði. Væri ekki tilvalið að endurvekja neðanjarðar stjórnina,sem var svo öflug um árið,alveg sérstakt að hitta fólk,sem hugsaði nákvæmlega það sama,komandi úr sín hverri áttinni. Við skynjuðum strax hættuna og ekki að ófyrirsynju.Ég er til í að beita sikileyjarvörn og hafa sigur.ég er orðin svo vond að ég rasa ekki að neinu.

[Júlíus Björnsson, 22.10.2012 kl. 04:30]

Um stjórnarskrár þá er best að grunnsetningar sem leiða má rökrétt lög af séu sem abstarkt og almennar, þannig að ekki þurfi að lítisvirða stjórnskrána með breytingnum. Breyting er ekki það sama og fjölgun laga bókstafa. Stjórnskipunarskrá getur verið innifalin eða til hliðar við það sem varðar almennan rétt einstklinga. [Líka varnir honum til handa gegn valdníðslu stjórnsýlunnar, ofvirkni og skattagræðgi].

Ísland mun hafa hraðast breytt sinni stjórnarskrá í samhengi stjórnarskráa af sömu eða svipuðum rótum.  Fjöldabreytingin sem nú var sett í kosningaskoðinnar könnun er gerð er til skammar. Mikið um loðin hugtök, mörg mismunandi orð um sama lykil orðið. Það sem kallast réttur milli ríkja er sjálfgefið Ríkið á sig per se. Það viðurkenna önnur ríki hingað til. Óþarf að setja í stjórnskrá ákvæði um að sumt eigi ríkið ekki.   Það sem einstklingur á er skilyrt eign, sem hann missir alltaf við andlát.  Ríkið hinsvegar er lögaðil sem getur orðið eilíft og getur líka með lögum og ýmsum ráðum eignast allt beint sem þá á óbeint.  UK á sínum tíma var sniðugt og seldi erlendum auðmönnum mikið af menningverðmætum, sem kosta eiganda , eignaskatta og viðhald. Þess skatta má hækka endalaust meðan eigendum í þessum geira er ekki mismunað. Eða almanna heill krefjast.     Hvað þörf er á því að leyfa Íslensku ríkiborgurum að hafa marga ríkisborgararétti? EF erlendum að hafa Íslenskan til viðbótar við sinn eigin. Þetta gildir ekki í mörgum ríkjum heims.

Í EU kemur EU passi sem viðbót við ríkispassa en kemur ekki staðinn fyrir hann. Framfærslu skylda Ríkis á sínum borgurum er hennar einkamál.   Þjóðverjar eru með reglur að tekjur þjóðverja utan þýsklands er skattskyldar þrátt fyrir það.
Öll ríki EU er mikið meiri þjóðhollustu ríki en Ísland í dag.

 Þar er hollusta við EU miðstýringu í neyslugrunni byggð á hollustunni sem þjóðremburnar koma með að heiman.
Íslenskir ESB sinnar skilja ekki Borgarahugsun eins og  við sem erum genalega aftur í aldir borgarar. 10% mælast yfir greindir. Elítur Þýskalands Frakklands , Bretlands eru 80% bara samsettar úr slíkum einstaklingum , sam fá þjálfum frá fæðingu til efla sig hvað varðar úthald og þolinmæði,sjáfsaga,  og leggja ekki mat hvað þeim þykir skemmtilegt heldur geta gert það sem skyldan býður síðar. 

Forréttindi yfirgreindra  er að ekki lagt mat á greind þeirra sem eru minna greindar. Þeir vita því betur hvað á kjósa í kosningum er hinir meðalgreindu: 80% þegna.    Fjármál vegna orðskorts og lélegra skilgreinga þýðinga  er ekki hægt að greina af viti á Íslensku. Það sanna Íslendingar sjálfir þegar þeir tala á útlensku en hugsa á Íslensku.

[Halldór Jónsson, 22.10.2012 kl. 07:06]

Gunnar, ég skil tilfinniguna. En nú skulum við harðna enn í andstöðunni við landssöluna og úrræðaleysið. Þú getur hvergi fundið vopnabræður í pólitík nema í Sjálfstæðisflokknum. Ekki gera ekki neitt eins og þeir segja hjá rukkurunum. Gerðu þér það ljóst Gunnar minn. Allir verða að leggja hönd á einn plóg.

[Gunnar Rögnvaldsson, 22.10.2012 kl. 14:41]

Þakka ykkur fyrir 

Kæri Halldór vinur minn: Þegar formaður Sjálfstæðisflokksins hefur kropið, kysst krónuna og svarið henni eilífðar hollustueið, þá geng ég í Sjálfstæðisflokkinn. En ekki fyrr. 

Einnig hef ég og engin annar ekkert fengið við því svarið hvað varð um þá byggðastefnu fyrir Ísland sem ég lagði til á fundi Sjálfstæðismanna á Hvanneyri og sem af afar góðu Sjálfstæðisfólki borin var til borðs síðasta landsfundar og þar af grasrótinni samþykkt (já samþykkt!) á fundinum sem gersemi fyrir allt Ísland. Hvar er hún? Er kannski búið að selja hana fyrir botoxaðan-sleikipinna í Gaharrðarbæ? Hvar er hitt og hvar er þetta sem grasrótin í flokknum hefur borið til borðs fyrir Gnarrðarhahabæhæinga í Kremlar og Kredithörpuveldi Reykjavíkursukkara og omegns.

Kveðjur

[Ómar Ragnarsson, 22.10.2012 kl. 14:56]

Mikið væri gaman að hafa huglesturshæfileikana sem birtast í því að geta fullyrt að þeir, sem ekki taka þátt í kosningum séu á móti niðurstöðum þeirra.

Sé svo er fyrirséð að samtals um 75% bandarísku þjóðarinnar verði á móti þeim forseta sem minnihlutinn voðalegi mun velja.

Og líka ljóst að allt að 3/hlutar bandarísku þjóðarinnar hafa verið á móti öllum forsetum þess lands, sem kosnir hafa verið frá upphafi.  

[Gunnar Rögnvaldsson, 22.10.2012 kl. 15:18]

Sæll Ómar Ragnarsson

Þú ert að bera saman epli og banana. Þú allra manna ættir að vita að í Bandaríkjum Norður-Ameríku hefur maður ekki fyrir því að skrá sig sem löglegan kjósenda á kjörskrá nema að líkur séu á að Fylkið manns nái þeim lit sem maður aðhyllist. Sá litur sem vitað er að nái kjöri og sem síðan nær kjöri fær alla kjörmenn fylkisins og hinir engan. Þú ert að snúa út úr þegar þú þykist ekki vita þetta. Nema að þú sért svona heltekinn af fjandskap við flest það sem 98 prósent Íslendinga sögðu já við þegar þeir samþykktu fullra-sáttar stjórnarskrá Lýðveldisins árið 1944, að þú hreinlega viljir ekki sjá né vita þetta. 

Svo veistu einnig ofurvel að það er ekki hægt að líkja þjóðaratvæði um stjórnarskrármálefni nýlega stofnaðs lýðveldis við neitt annað sem kosið hefur verið um einversstaðar úti í heimi; til dæmis um turnspírur í Sviss og eða undanþágum frá vissum ákvæðum Lissabon-stjórnarsrkár Evrópusovétsambandsins.

Hefði ég ekki þurft að vera á kjörstað í kjörstjórn allan laugardaginn hefði ég ekki kosið. Svo einfalt er það. Ég vil EKKERT hafa með þessa aðför stjórnvalda að stjórnarsrká Lýðveldisins að gera. Ekki neitt. EKKERT! Það sama hugsa margir. Og það veit ég. 

Kveðjur

[Húsari. (IP-tala skráð) 22.10.2012 kl. 18:00]

Sæll Gunnar.

Hafðu sæll sagt það.

Get ekki stillt mig um að taka orðrétt upp það
sem Sigurður Líndal skrifar um "Merkingarlausa
þjóðaratkvæðagreiðslu" í Fréttablaðinu í dag en þar er
komið að kjarna máls:

Hér er unnið í anda sýndarlýðræðis sem er vísastur vegur til að rækta jarðveg fyrir pólitíska spillingu, þannig að hún verði stunduð í skjóli teygjanlegs lýðræðilegs umboðs sem túlka megi á hvaða veg sem er og réttlæta hvað sem er.

Forsætisráðherra lýsti því í Silfri Egils í gær að afgreiðsla endurskoðaðs stjórnarskrárfrumvarps yrði látin hafa algeran forgang á Alþingi og önnur mál látin bíða ef tími reynist ónógur. Þeirri hugsun verður nú varla varizt að með þessu sé verið að draga athyglina frá raunverulegum vandamálum, einkum atvinnumálum og skuldamálum heimila og fyrirtækja, enda skammt til kosninga. Og þá er spurningin hvort Alþingi standi í hlýðni við forsætisráðherra eða taki sjálft frumkvæði að því að taka á þeim vanda sem helzt brennur á þjóðinni.""

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 22.10.2012 kl. 18:00]

Annað sem kemst illa inn hjá Ómari er að þótt hjáseta í bindandi kosningu jafngildi því að samþykkja hverja þá niðurstöðu sem er þá á það ekki við ef um ráðgefandi kosningu er að ræða - sérstaklega ef lyktir málsins geta ómögulega ráðist fyrir almennar kosningar.

Þeir sem ekki kusu í kosningunum vita það beinlínis með fullri vissu að þeir munu hafa tækifæri til að hafa áhrif.  Það er með öllu ómögulegt að túlka þögn sem jafngildi samþykkis.

[Kristján P. Gudmundsson, 30.10.2012 kl. 06:43]

Vesalings, Ómar Ragnarsson, er okkur fyrrum samherjum hans, týndur og tröllum gefinn. En ég held í þá von, greindur sem hann er og vel af Guði gerður, að Ómar eigi eftir að snúa frá villu síns vegar og bæta ráð sitt ?

Kv., KPG.