Bandaríska sendiráðið við Laufásveg taki við sér

Evrópuvaktin fimmtudagur, 9. maí 2013 08:57:01;

 

Það er kominn tími til að bandaríska sendiráðið við Laufásveg taki við sér og átti sig á því, sem hér er að gerast. Og raunar ástæða til að ætla að þar geri menn sér skýra grein fyrir þessari stöðu en spurning hversu vel þeim tekst að koma henni til skila í Washington

 

 

Uppskera vabblara lætur ekki á sér standa. Þetta er hárrétt hjá Styrmi, og þetta getur endað illa. Endað afar illa fyrir Lýðveldið Ísland. Það er vítavert kæruleysi íslenskra hvernig leikið sér er með fjöregg þess sjálfstæðis Íslands, sem Bandaríkjamenn stuðluðu að. Þetta er stórt mál og viðamikið því að; 

Það einfeldningslega og jafnframt klunnalega utanríkispólitíska view sem administration Grants forseta plantaði í jarðveg hinnar utanríkispólitísku stjórnsýslu Bandaríkjanna í kjölfar árins 1871, er Þýskaland varð eitt —en falskt— ríki, gildir að miklu leyti enn í Washington

 

Erfiða stöðu Stóra-Bretlands eftir 1945 og þar upp úr, ber að skoða í ljósi þess. Stóra-Bretlandi var af Bandaríkjunum ýtt upp til hliðar og sökkli þess nokkru síðar hálf partinn mjakað inn til upplausnar í fangelsi Evrópusambandsins, sem slegið hefur nýrri glýju á landshornhimnur stímsvaktar bandaríska lýðveldisins, eins og frændi Jósef Stalín gerði þar vestra eitt augnablik og örstutta stund undir ölvun sigursvímu. Stóra-Bretland átti og á enn miklu betra skilið. En hvað var það sem kom rjúkandi brunarústum meginlandsins í þá aðstöðu að get sagt sigurvegurunum Bretum að halda kjafti?

Einhverra hluta vegna grunar mig að ríkisstjórn George Walker Bush með Condoleezza Rice á utanríkispinnanum, hafi þótt tími kominn til að endurskoða þetta gamla view sem ríkt hefur svo allt of lengi sem grunnur fyrir utanríkismálastefnu Bandaríkjanna, hvað meginland Evrópu varðar. En allir vita hvernig tími þeirrar ríkisstjórnar fuðraði upp í kjölfar 11. september árið 2001. Það var óheppilegt fyrir Bandaríkjamenn og einnig fyrir okkur

 

En auðvitað get ég vel haft rangt fyrir mér um þau tvö, alveg eins og utanríkismálaútkíkk Bandaríkjanna hefur stanslaust haft rangt fyrir sér um stofnun Þýskalands í samfellt 142 ár. Og þar af leiðandi einnig um meginmál meginlands Evrópu, sem siglir fyrir harðbyr 180 gráður austar en utanríkismálagluggi Bandaríkjanna gerði ráð fyrir, er hann var múraður fastur á stjórnsýsl Washingtonbæjar 1871

Við getum sjálf gert margt og mikið í þessum efnum, því niður af íslenska lýðveldinu er nú að ganga sprittný ríkisstjórn, sem getur, ef hún vill, sett utanríkismálastímið hárnákvæmt og lýðveldi okkar algerlega sjálfu sér samkvæmt, í eðlislæga rétta átt á ný; Í Vestur

 

En fyrst af öllu þarf að draga umsókn Íslands inn hin verðandi sovétríki Evrópusambandsins til baka og loka Evrópustofu í höfuðborg Lýðveldisins; Reykjavík. Það er skýlaus ófrávíkjanleg lágmarkskrafa og forsenda framhalds

 

Fyrri færsla

 

Vörn og sókn

Vörn og sókn

Offensive vs. defensive strategía 

Að hafa lokað fyrir hringingu snjallsíma er snjallt: það er að vera í sókn

Að hafa alltaf opið fyrir hringingu snjallsíma er eins og það er: að vera í vörn

Um það að vera á Facebook gildir hið sama

Þeir sem eru ekki á Facebook eða öðrum svo kölluðum samskiptavefjum; eru í sókn

Þeir sem eru á Facebook og öðrum svo kölluðum samskiptavefjum; eru í vörn

Það er svona sem tæknin virkar best. Þetta er ekki ósvipað MAD-strategíunni sem Dwight D. Eisenhower hugsði út

Farðu nú á Facebook og verðu þig

Facebook er Intra-net fyrirtækisins Facebook á Inter-netinu

Sem sagt: 

OFF = offensive => að vera í sókn 

ON = defensive => að vera í vörn

Stigmögnun verður þegar beinan rafstraum þarf að senda í líkama manna til að ná athygli þeirra; en þangað stefnir þessi della. Það fyrirbæri kallast; escalation

Amen

Svo er ágætt að minnast dottunarinnar sem kom . . . og fór . . 

En svo eru sumir sem lifa á því að tala í síma. En það er annað mál . .

SIGN OFF

Fyrri færsla

Sagnfræðingar í rekstraráhættu og hugarburðarsérfræðingar 

Sagnfræðingar í rekstraráhættu og hugarburðarsérfræðingar

Ég ruglaðist auðvitað á stöfunum; en þó ekki á debet & kredit

"Orkuveita Reykjavíkur" auglýsir nú eftir "hæfum mönnum" upp á svið "fyrirtækisins". Stóð í helgarblaðinu því eina. Sækið endilega um

Kannski auglýsa þeir einnig til eld-hússins; sem var svo fullkomið að það bakaði jafnvel brauð. Að hugsa sér! Það bakaði jafnvel brauð. Tralla la la

Miðað við aðstöðu rekstursins þá finnst mér þó líklegt að brauð fyrirtækisins hafi komið úr eldgömlu innfluttu tilbúnu degi á tunnum, frá erlendum brauðbensínstöðvum, eins og því miður er svo um of discountlega algengt. Deig hrært með rasshendinni, sem dýrkuð var sem hið nýja net á fjárkláðabóluárunum. Þetta er kannski al alrangt hjá mér með deigið og biðst ég þá velvirðingar á því. En það myndi þó ríma eitthvað svo vel við smekkinn sem stjórnendur "fyrirtækisins" neyddust sýnilega til að hafa á sér allan sólarhringinn; til að slefa ofan í

Og nú setja þeir "menntunar- og hæfnikröfur" á umsækjendur. Er þetta brandari? Þetta er hljómar fyrir mér eins og að auglýsa eftir háskólamenntuðum aftöppunarmanni stöðumæla með doktor-doktorsbót í aflestri rafmagnsmæla eftir klukkan 22:00; og beitingu vasaljóss

Af hverju í andskotanum gátu þeir ekki sent fólk og þá sérstaklega gesti heim í saxbautamat eða út í bæ. Öll þessi margumtöluðu heimili standa að mestu aðgerðarlaus, fáum til gagns, nema yfir blánóttina. Nema að Orkuveitan sjálf hafi verið heimili; en þá hverra. Eða einfaldlega sent fólkið til dæmis í mat til Sigga Jóns á horninu, sem þó rekur fyrirtæki sitt eins og maður, borgar fyrir rafmagnið og þarf ekki sérfræðiaðstoð við að komast á klósett. Fólk hefði jafnvel, já jafnvel, getað tekið með sér nesti að heiman. Það myndi ríma ágætlega við rekstraraðstöðu svona fyrirtækis

Sérfræðistöðvar fyrirtækisins sjást hér glöggt á bólugrafinni loftmynd Orkuveitunnar. Hún er frá því nokkru áður en bakkelsi Orkuveitunnar hefaðist upp yfir sig og lagðist í skattlagningu afbakað ofaná hrepp sem einskonar sveitaómagi og brunarúst sérfræðinga; í einmitt rekstraráhættu. Auðvitað; því úr svona glorious-glimmer aðstæðum getur lítið annað sprottið en drasl

Ég þori varla að geta mér til um hvað Steve Jobs hefði gert hefði hann komið þarna í heimsókn á meðan hann lifði. Þó er ég nokkuð viss um að hann hefði allt-að-því ætl út um glugga fyrirtækisins. Svo voga menn sér að gagnrýna Kaþólsku kirkjuna og jafnvel hina íslensku Þjóðkirkju

Hvað skyldu margir sérfræðingar sækja um? Vonandi allir. Sagnfræðingar í rekstraráhættu fá þarna nóg að gera við að plægja sig í gegnum hættustig Orkuveitunnar á árgöngum hallarinnar

 

Bruðlið í Orkuveitunni - er myndband Orkuveitunnar. Það var upphefun Orkuveitunnar á sjálfri sér. Hún ein stendur eftir, þ.e.a.s upptakan, sem lifandi heimsmet í sveitamennsku

En nú hefur Kreditharpan tekið forystuna í sveitamennsku. Nýr öskubakki skattheimtufrekjunnar í höfnina er kominn

Einhverra hluta vegna breytast ofvaxin metropólítan-svæði alltaf með tímanum í krónískt geldar sósíaldemókratískar hagvaxtargildrur. Breytast í stoppklossa hinnar dýnamísku nauðsynjar, þegar svæðin verða hlutfallslega of-vaxin miðað við heildarmannfjölda þjóðríkisins. Marra þungt í höfninni og kæfa. Já, 64 prósent er þrefalt of mikið. Þrefalt of mikið

 

Pólitískt korrektar svipmyndir úr aðalstöðvum sósíaldemókrataískra metrópólítanmanna ESB 

Farið í greiðslu-lagningu hins opinbera

The Headquarters of Dynamic Inefficiency

Munkaklaustur macróiðnaðarins

Frjósemisbani hagkerfisins

 

Fyrri færsla

 

Evran: beyond point of no return 

Evran: beyond point of no return

Nú getur ekkert bjargað meginlandi Evrópu lengur

Jafnvel upplausn þjóðríkja myntbandalagsins og samruni þeirra í eitt ríki eða ríkisfjárlagasvæði er ekki nóg til að bjarga meginlandi Evrópu

Fljótlega eftir að fjármálamarkaðir heimsins gerðu sér grein fyrir slíkum fyrirætlunum, myndu þeir fara að óttast þá ófriðarhættu sem óhjákvæmilega skapaðist á myntsvæðinu vegna einmitt þannig tilrauna

Þjóðir myntbandalagsins, sjálft fólkið, vill hvorki leggja niður þjóðríki sín né lúta yfiráðum annarra yfir skatta- og ríkisfjármálum sínum

Stjórnmálamenn evrulanda og embættismannaverkið í Brussel eru þó nægilega heimsk til að reyna þetta. Hjá þeim er „meiri Evrópa“ alltaf svarið við öllu

Úr vandamálum evrunnar geta allir sem sjá og vilja lesið hversu gríðarlega mikilvægur hluti sjálfstæðis og fullveldis þjóðríkja sjálf myntmálin eru

En þjóðir myntbandalagsins myndu þó alltaf þiggja að fá að kjósa sig til auðæfa annarra, sé þeim boðið upp á það: kjósa sig til auðæfa þinna

Fyrri færsla

100 prósent atvinnuleysi á stóru hernumdu evrusvæði 

 

100 prósent atvinnuleysi á stóru hernumdu evrusvæði

Taki maður þær 19,2 milljónir íbúa 17 evrulanda sem eru atvinnulausir. Og hugsi síðan um þá óhugnanlegu tölu í samhengi við mannfjölda þeirra landa sem búa á hernámsvæði evrunnar, þá er niðurstaðan þessi:

Í eftirtöldum ríkjum eru 19,6 milljónir manns á vinnualdri. Umreiknað þýðir þetta þá að allir íbúar á vinnualdri í þessum löndum búa við 100 prósent atvinnuleysi

1. Malta
2. Lúxemborg
3. Kýpur
4. Eistland
5. Slóvenía
6. Írland
7. Finnland
8. Slóvakía
9. Austurríki

Þessi lönd eru öll á hernámssvæði evrunnar

Mín spurning er sú hvort einhver hafi hugsað út í afleiðingar hins 30 ára langtímaatvinnuleysis næstum allra landa Evrópusambandsins, þar sem nú búa alls 26,5 milljónir manns við ESB-atvinnuleysi

Bankakerfi evrulanda virka ekki því þau búa á hernumdu hættusvæði evrunnar. Atvinna getur ekki skapast. Og fjárfestingar hrynja. Bókstaflega hrynja. Framlag fjárfestinga til mögulegs hagvaxtar á evrusvæðinu er neikvætt og hefur verið neikvætt á 11 af síðustu 16 ársfjórðungum. Og fjárfestingahlutfall fyrirtækja á evrusvæðinu hefur hrunið: bókstaflega hrunið, allar götur margra ESB-ríkja frá 1980

Þróun heildarfjárfestinga frá 1980 og til í dag er til dæmis átakanleg í Finnlandi. Hreint átakanleg. Miðað við árin áður en Finnland fór að fikta við ESB, segja sig úr EFTA og þjást í evrum. Þar er ríkir nú 8,2 prósent atvinnuleysi í kjölfar mesta hruns landsframleiðslu Finnlands síðan 1918. Finnland á ekki afturkvæmt út úr evru

Og nú hefur síðasta verksmiðja Nokia í Vestur-Evrópu lokað. Álverið í Straumsvík stendur hins vegar óhagganlega og framleiðandi fast, eftir heil 44 ár síðan 1969. Það er sennilega eitt og sér þjóðhagslega mikilvægara fyrir hagkerfi Íslands en Nokia er fyrir hagkerfi Finnlands nú. Það haggast ekki

Umbylting meginlands Evrópu yfir í hættusvæði er að takast með mikilvirkri nákvæmni. Uppskeran mun síðan eftir miklar komandi hörmungar á endanum líkjast nýju Evrópusovétríki. Lagaramminn og sáttmálarnir að einræðinu hafa þegar tekið sér stöðu yfir meginlandi Evrópu. Sem samkvæmt áætlun, loksins er komið beyond point of no return

Fyrri færsla

Sjáðu Davíð! Þarna helltum við öli þjóðarinnar niður: í Samfylkinguna!

Sjáðu Davíð! Þarna helltum við öli þjóðarinnar niður: í Samfylkinguna!

Það var þá ekki ég sem var geðbilaður, eftir allt.

 

Endurflutt: svartholsviðtal DDRÚV við fjármálaráðherrann var fyrir neðan allar hellur þann 6. október 2010.

Fjármálaráðherrann er nýbúinn að flytja stefnuræðu og leggja þar fram framvirkt hrunfrumvarp (fjárlagafrumvarpið). Þar sker ríki fjármálaráðherrans hyldjúpt niður í stað þess að sýna Davíð (örugglega Oddssyni) hvar hann keypti ölið. Hér bauðst fjármálaráðherranum kærkomið tækifæri til að sýna okkur fram á það sem yfir höfuð getur réttlætt hið stóra og máttuga ríki eftirstríðsára Keynes, - ríkis sem nú læsir klóm sínum í allt að helming þjóðarköku þegnana, og jafnvel meira. Fyrir 80 árum þóttust ríkisstjórnir vesturlanda heppnar ef þær gátu kreist fimm prósent af þjóðarkökunni út úr höndum þegnanna. Nú sitja þær margar með miklu stærri hlut þjóðarkökunnar en knúði styrjaldarhagkerfi Winston Churchill's til sigurs í seinni heimsstyrjöld Evrópu Össurar. 

Hér hefði verið hægt að koma og segja: sjáið nú vinir mínir, þetta er okkar styrkur núna. Við látum ríkið okkar máttuga sækja fastar á gjöful miðin í þessum stórsjó, því við þessar aðstæður þorir einkaframtakið ekki að fjárfesta og sækja fast á miðin. Þar ríkir svo mikil óvissa núna. Einkafjármagnið er nefnilega ennþá í hræðslukasti eftir síðasta brotsjó. Við ætlum því að búa til öruggan stað þar sem hið risastóra fjármagn einkaframtaksins getur með ró í sinn parkerað peningum sínum í fárviðri. Við sýnum hér í verki styrk þess að hafa stóran opinberan geira sem krefst svona mikillar skattheimtu. Því búum við hér með til öruggt bílastæði fyrir peninga einkageirans í þágu þjóðarinnar allrar. Þar getur það fengið lága en örugga ávöxtun við erfiðar aðstæður í kjölfar fjármálakreppu veraldar. Svona virkjum við auðæfi samfélagsins. Komið því og fjárfestið í verkefnum okkar, kæru vinir. Svona vinnum við okkur út úr þessu. Við vöxum út úr vandanum. Við kýlum á þetta. Svo mun ríkið draga sig til hlés þegar einkafjármagnið er fært um að axla þetta forystuhlutverk á ný.

Í stað alls þessa velur fjármálaráðherrann að lúberja þjóðina og senda skilvirk flóttamerki til einkafjármagnsins (sem nóg er til af).

 

En nei

 

Steingrímur byrjar á því að ávarpa þjóðina með þessum orðum; "Ég ætla að tala um ástandið á Íslandi í dag en ekki um stjórnarandstöðuna." What?

Hvað var það sem fékk fjármálaráðherrann til að skipta um skoðun í þetta fimm hundraðasta skipti á 20 mánuðum? Voru það átta þúsund mótmælendur fyrir utan þinghúsið? Ef þeir hefðu ekki verið þarna, hefðum við þá þurft að hlusta á Steingrím J. Sigfússon tala um stjórnarandstöðuna í tíu þúsundasta skiptið á 20 mánuðum? Já það getum við verið alveg viss um, því flestir kraftar þessa manns hafa farið í það að rústa til langframa því samfélagi sem stjórnarandstaðan byggði upp. Fjárlagafrumvarpið er framlag hans til þeirra mála. Og svo er það Icesave. Og ESB.

Samsæri við djöfulinn? Hin leynda dagskrá. 

Ég er ekki mikið fyrir samsæriskenningar. En sú hugsun hefur ekki getað annað en læðst að mér að hjá ríkisstjórninni á Íslandi sé í gangi einskonar samsæri djöfulsins. Samsærið felst í því að á milli fjármálaráðherrans og utanríkisráðherrans sé í gangi staðfastur gagnkvæmur vilji um að koma ríkisfjármálum Íslands endanlega fyrir kattarnef og þar með samfélaginu öllu, svo inn á sviðið geti utanríkisráðherrann stigið sem töframaður með Evrópusambandið í pokahorninu. Þegar Íslendingar verði loksins orðnir svo vonlitlir, vonsviknir, illa farnir og fláðir, að þá muni þeir hrifsa til sín hinn eitraða poka utanríkisráðherrans og éta með græðgi úr honum maðkað músakorn Evrópusambandsins. Þetta er eina leiðin til að kýla ESB ofaní þjóðina. En mikið er reynt í þá veru - og í fullkomnu umboðsleysi kjósenda. Með ofbeldi!

Við vitum að það var ekkert að marka það sem Steingrímur J. Sigfússon sagði fyrir kosningar. Þar laug hann með mikilli virkni upp í opið geðið á hræddri þjóð og fór létt með það. Þetta kom honum inn í ríkisstjórn eftir 20 ára höfnun kjósenda. Svo gekk hann í heilagt hjónaband með Alþjóða Gjaldeyrissjóðnum, sem er hagsmunagæslu líkami ríkisstjórna Evrópu frá upphafi. 

Nú kvartar hann skyndilega yfir því að vaxtakostnaður ríkisins sé svo mikill að það verði að binda járnbenta skattasteypuklossa um háls launþega, rústa landsbyggðinni og gera sparnað gamla fólksins upptækann. Þá spyr ég: hvernig ætti þá þjóðin að þola Icesave álögur Steingríms? Hvernig? Þetta sem Steingrímur kynnir þjóðinni núna er eins og 38 gráðu heitt sturtubað miðað við alkul Icesave klyfjanna sem hann svo innilega langar að koma yfir á herðar almennings. Hvað á maður að segja? Leyfist mér að spyrja hvort maðurinn sé nokkuð geðbilaður? Eða er það ég sem er geðbilaður? Heiladauður? Á meðan niðurskurður Steingríms ógleður almenning þá fossa peningar okkar úr ríkissjóði þjóðarinnar í Evrópusambandsmálið. Þetta er því nú þegar orðið að helför í 100% umboðsleysi þjóðarinnar. Í lygavef ríkisstjórnarinnar - í aðlögunarferlinu - Össurar og Steingríms.  

Ég er hræddur. Ég er innilega hræddur um að hér séu afar ill öfl að verki. Heiðarleiki er ekki það sem Steingrímur J. Sigfússon er þekktur fyrir núna. Hann er orðinn þekktur sem ofstopamaður og kosningasvikari. Mér dettur aðeins Lenín í hug í þessu sambandi. En hann var sannarlega geðbilaður. Það vita menn núna.  

 

Hvað hefur Steingrímur yfir höfuð með ríkissjóð Íslendinga að gera? Þjóðin býr til þennan sjóð með vinnu sinni. Það er fólkið í landinu sem sem býr til greiðslugetu og lánstraust ríkissjóðs. En Steingrímur virkjar sjóðinn helst ekki í þágu samfélags Íslendinga. En hann vill ólmur virkja hann í þágu annarra. Og mest í þágu Evrópusambandsins og handlangara þess. Hann hefur hér einungis sýnt Davíð hvar hann hellti ölinu niður. Því mótmælir fólkið svona kröftuglega. Fólkið vill ekki láta hella sér niður. 

Sjálfur er ég að verða sannfærður um að ríkisstjórnin ætlar með okkur til helvítis. Hún er staðfastlega að rústa samfélagi Íslendinga. Ef ég ætti peninga til fjárfestinga myndi ég ekki fjárfesta einni krónu á Íslandi. Ég vona svo sannarlega að allir séu ekki eins skelfingu lostnir og ég. En staðföst sundrungarstefna ríkisstjórnarinnar er að kljúfa þjóðina í herðar niður, skapa öngþveiti og örvæntingu. Þessu þurftum við ekki á að halda eftir öll áföllin.

Á meðan; - hins djúpa hafs eystri Atlantsála

Eins og þýski blaðamaðurinn sagði við írska hagfræðinginn David McWilliams hér: "auðvitað spyr ég þig ekki um stjórnmálaástandið á Írlandi, því það er ekkert að spyrja um. Við í Þýskalandi eigum ykkur núna, þið getið ekkert gert. Ekkert. Það skiptir því engu máli hver er við völdin á Írlandi. Þið eru á okkar dópi: evrum; Elite is preparing to sell country down the river.

 

Er David McWillimas líka geðbilaður? Hann sagði: Förum íslensku leið Geirs H. Haarde 

 

Hér er líka enn hægt að lesa: Sannleikurinn um efnahagsmál Írlands; eftir Derek Scott - og "efnahagsvandi evrunnar"? ha ha ha

Tengt

 

Derek Scott látinn

 

Fyrri færsla

 

Grafreitur Evrópusambandsflokka er stórframkvæmd

Grafreitur Evrópusambandsflokka er stórframkvæmd

Það er harla ótrúlegt að ruslflokknum Samfylkingu skyldi takast að stilla Sjálfstæðisflokknum upp við Evrópusambandsmúr í kjölfar þeirrar fjármálabólu sem tilurð myntbandalags Evrópusambandsins skapaði úti í Evrópu

Í skjóli fyrirætlana um hina pólitísku mynt sambandsins —sem með svo hörmulega eyðileggjandi tilkomu ERM frá 1977 til 1998 og sem frá 1999 ól af sér eingetna evru— var byggð heil fæðingardeild sem ekkert annað gerði en að spýta á stórskala út yfir allt Evrópusambandið grasösnum inn í hinn pólitíska-sektor svæðisins; þeir nefnast europhiles

Nokkru síðar rann flokkað rusl þessa pólitíska-sektors inn í þann fjármálageira sem síðan keypti vörurnar af europhiles ösnunum í hinum pólitíska sektor. Heill sector var dreginn á asnaeyrum af sect. 

Bókin Sekir menn; eftir Peter Oborne og Frances Weaver er því komin út hér

Eiginlega er um byrjun bókaflóðs að ræða, því Alfred Sant fyrrverandi forsætisráðherra Möltu hefur gefið út bókina Malta & the euro um þetta sama flokkaða rusl Samfylkingar

Og hið sama hefur hinn fráfarandi forseti Tékklands einnig nýlega gert, með útgáfu bókarinnar; Europe: The Shattering of Illusions

Hve lágt gátu menn lagst í þessu samfylkta-sulli "evrópufræðimanna"?

Fyrri færsla

Framsóknarflokkurinn sigurvegari kosninganna

Framsóknarflokkurinn sigurvegari kosninganna

Það er mér meira en ljúft að óska Framsóknarflokknum til hamingju með stórkostlegan kosningasigur undir forystu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar. Ljósgeislans í íslenskum stjórnmálum

Óska ég honum og þeim velfarnaðar með þeirri von að þeir sýni valdinu virðingu og fari vel með það

Alveg óháð flokkasamsetningu í næstu ríkisstjórn þá mun Sigmundur Davíð sitja þar sem forsætisráðherra. Annað kæmi ekki til greina eftir þessar kosningar

Flokksforysta Sjálfstæðisflokksins virðist hafa bætt við stjórnmálaflokkinn núll komma sex sjö prósentustiga fylgi á ári á síðustu fjórum árum. Og allir vita gegn hverju hún hefur þurft að berjast; gegn grasrót flokksins og gegn loftssteinum

Árangur forystu Sjálfsæðisflokksins er áfram það hörmulegur að panta verður tíma fyrir hana hjá sálarrannsóknarfélagi vegna cannibalization. Tvö komma sjö prósent á fjórum árum gegn loftssteinum er hörmulegur og áfram hrynjandi árangur. Ef ekki verður grundvallarbreyting, þá endar Sjálfstæðisflokkurinn sem Schlüter

Sem sagt; Framsóknarflokkurinn er stórsigurvegari kosninganna. Innilega til hamingju, segi ég 

Við sendum forfeðrum okkar ljúfan fingurkoss fyrir að gefa okkur frjálsar kosningar í frjálsu landi. Að sjá fólkið okkar koma og kjósa, er alveg sérstök tilfinning. Takk. Þetta var gleðinnar dagur

Lengi lifi Lýðveldið

Fyrri færsla

Í dag ætla ég að kjósa Regnbogann - xJ

Í dag ætla ég að kjósa Regnbogann - xJ

Uppskeruhátíð frelsisins í lýðveldi Íslendinga er í dag, laugardaginn 27. apríl 2013

Tæp 69 ár eru liðin frá því að lýðveldi Íslendinga var stofnað og endurreist á Þingvöllum, þann 17. júní 1944

Ískalt mat mitt eftir 24 klukkustundir endaði bratt á fyrstu mínútum þeirra stunda

Ég ætla að kjósa Regnbogann xJ

Ég ætla að verðlauna Jón Bjarnason fyrir hollustu við Lýðveldið undir einstaklega ömurlegum og erfiðum aðstæðum. Hann stóð sína vakt sem heilt bjarg og snéri hart í bak þegar þess þurfti. Hann stóð - á meðan aðrir hrukku í brauðið

Núverandi forysta Sjálfstæðisflokksins sýndi skýrt á kjörtímabilinu að það hefur aldrei þurft kjark til að guggna og gefast upp. Þetta hefði ekki þurft að vera þannig. Bíða og vonast margir eftir heimkomu þeirra úr samfylkingaskipaðri evrópunefnd, heim til þess sjálfstæðis sem Jón Bjarnason varði

Ég kýs því kjarkmanninn Jón Bjarnason og Bjarna harðari. Annað get ég ekki

Ég er minnsti minnihluti lýðveldisins: ein persóna

Lengi lifi Lýðveldið

Fyrri færsla

Tónlistarhúsið Harpan lætur úr Reykjavíkurhöfn 

Tónlistarhúsið Harpan lætur úr Reykjavíkurhöfn

 

Er Landhelgisgæslan því nú aðeins með eina þyrlu, Syn til taks og er hún með takmarkaða björgunargetu. Líf er í reglubundinni skoðun og Gná biluð.  Landhelgisgæslan hefur ítrekað bent á þörfina fyrir endurnýjun þyrluflotans. Gná og Syn eru báðar leiguþyrlur, Syn verður skilað í haust en Gná á næsta ári. Stefnir þá allt í að aðeins verði ein þyrla, Líf í rekstri Landhelgisgæslunnar | Mbl 

 

Forgangsröðun á áður óþekktum kredit-mælikvarða jarðsögunnar

Tónlistarhúsið Harpan lætur nú úr höfn í Reykjavík til björgunar sjómönnum í lífsháska. Veltuhraði Hörpunnar slær strax hina einu flughæfu björgunarþyrlu Lýðveldisins út af laginu á 800 þúsund ferkílómetra lögsögu, sem svo hart var barist fyrir. En sjávarútvegur er undirstöðuatvinuvegur íslensku þjóðarinnar. Hann heldur henni uppréttri. Klappar nú menningin klárt í hörpubát. Þetta hlýtur þá að vera þetta eitthvað annað, er það ekki?

Þegar ég sé þetta hús í réttu samhengi við raunveruleikann þá mótvægis langar mig eiginlega mest að stimpla Framsókn hundrað sinnum hratt á kjörseðil minn

Mér liggur við að segja: Fljúgðu Sigmundur, fljúgðu. Ég skal hrapa

En mun ég gera það?

Sú ákvörðun mín krefst líklega allra fyrsts hins ískalda hagsmunamats, það hlýtur að vera, því að um þrennt er að ræða; hér í stafrófsröð

 xB Framsóknarflokkur

 xD Sjálfstæðisflokkur

 xJ Regnboginn (Bjarni harðari)

Fer nú málið, sem sagt, í ískalt mat

Og ég vil ekki láta neina ríkisstjórn bjarga mér, því rústum er ég vanur. Nóg væri fyrir mig að hún rústaði ekki Lýðveldinu okkar. Þar hefur því miður litlu munað og kraumar sjóðheit súpan sú ákaft enn. Hið eina rétta verð ég fyrst að gera til að geta síðan gert allt annað

Fyrri færsla

Þjóðin hefur aldrei beðið um innlimun

Þyrla Gæslunnar nauðlenti