Ritskoðun í Austurríki og KGB komið inn á bankareikninga allra Ítala

Ritskoðun í Austurríki

Gríski hagfræðiprófessorinn Yanis Varoufakis segir að ekki sé nóg með að hann sjálfur hafi verið svartlistaður af gríska ríkisútvarpinu, heldur hafi ritskoðun einnig verið tekin upp í Austurríki. Það vitna skrif Kunibert Raffer um; um það sem á gengur í hinu nýja stormsveitabæli evrunnar í ESB í Austurríki. Raffer er prófessor í hagfærði við Vínarháskólann í landi þar sem konur eru helst geymdar inni á skápum í afdölum svo þær mengi ekki fræðimannatölur landsins á sviði ESB-atvinnuleysis og ekki-atvinnuþátttöku. Lesa má skrif beggja prófssora hér, og tek ég stranglega fram að þetta hefði að sjálfsögðu ekki getað gerst nema að Austurríki væri og sé í Evrópusambandi við evru þess. Tala verður því varlega um slík mál eins og snemma á síðustu öldum. Sennilega best að segja sem minnst, eins og áður

Aðfangadagaöld gengur í garð á Ítalíu 

Og nú hefur sama stormsveitamennska undir sömu Evrópusambandsvernd riðið valhoppandi nátttröllum sínum sigri hrósandi inn í einkamál allra borgara á Ítalíu. Þar hefur ríkisstjórnin sem er skattheimtuvaldhafi eilífrar óstjórnar í þessu landi einnar ítalskrar mafíu undir yfirmafíuveldi Evrópusambandsins, fengið beinan og algerlega sjálfvirkan aðgang að öllum bankaviðskiptum og peningafærslum allra þeirra sem í landinu búa, eða eru skráðir fyrir bankareikningi á Ítalíu. Sigurfari evrunnar. Ekki þarf lengur að bíða eftir úrskurði neinna dómara til að fá aðgang að öllum færslum allra í þessu stofnríki Evrópusambands Rómarsáttmálans, sem frá upphafi gekk einmitt út á akkúrat þetta; þ.e. varðarveislu gagna gegn fólkinu. Öll þessi gögn streyma nú bara beint til stjórnvalda, alsjálfvirkt og án aðstoðar ómerkilegra manna og skítugra handa þeirra. Þetta mun að sjálfsögðu gerbylta lífinu í þessu ríki Evrópusvoétríkja ESB. Kannksi fellur þetta undir skipulagsbreytingar Evrópusambandsins (structural reforms) á Ítalíu:La Repubblica

Fyrri færsla

ESB: Leiðin til heljar 

ESB: Leiðin til heljar

 

Mynd; Stjörnumerki Evrópusambandsins; Massíft atvinnuleysi, hnignun og öfugsnúningur til hins verra í samfellt 30 ár

 

Atvinnuleysi í Portúgal hefur nú náð 37 prósent hærra hlutfalli en líkfylgi Samfylkingarinnar varð á jarðarför flokksins til Alþingis, þann 27. apríl í vor. Og er næstum því tvisvar sinnum hærra í loftinu en rústir Steingríms J. Sigfússonar formanns hvíla klesstar undir kistuþunga fyrrnefnds flokks

Atvinnuleysið í Portúgal er því komið upp í 17,7 prósentustig og er nú það mesta í sögu landsins. Evrópusambandið og evruhnefar þess hafa rústað Portúgal og kýlt landið út úr samfélagi þjóðanna. Kannski fyrir fullt og allt. Og sannarlega niður á nýlendustig, því Portúgalar flýja yfir til áðurtæmdra nýlendna landsins. Þetta land smitól af sér nýlenduframkvæmdastjóra Evrópusambandsins, er niður í vasa þríhyrnds elítuveldis Þýskalands á Parísaröxli Lotharinga er komið; eins og frú Margaret Thatcher spáði svo réttilega fyrir um í kjölfar sameiningar stórs hluta Sovétríkjanna við ESB

Líkfylgdarsveitir Evrópusambandsins storma Portúgal út í gegn og teppabomba landið með massífum ömurleika evrunnar. Land Evrópusambandsins —eins og fleiri lönd ESB— sem öngva þjóðaratkvæðagreiðslu hefur nokkurn tíma haldið um hvorki aðild landsins að stormsveitum Evrópusambandsins, né evru, né neinu öðru er viðkemur elítuveldi þess

Tæplega þrjátíu ára aðild Portúgals vinnur frá árinu 1999 verk sitt alsjálfvirkt með gríska bókstafinn € að vopni, sem er hnignunarstjarft merki klaufhalaveldis Evrópusovétríkja ESB

Þessi þróun er á ensku kölluð European Integration eða Structural and Cohesion Funded Ignition — þ.e. stórskalaskipulögð íkveikjutendrun — og ber að skoða "Evrópustofu" hér á landi í þeim tendrunarblossa eldhafsins frá ESB

Hvað tefur nýkjörna ríkisstjórn Lýðveldisins? 

Fyrri færsla

Þjóðhátíðardagurinn; Nú þarf síðan að draga ESB-umsóknina alveg til baka

Tengt

Structural reforms; skipulagsbreytingar ESB 

Þjóðhátíðardagurinn; Nú þarf síðan að draga ESB-umsóknina alveg til baka

 

 

Merki lýðveldis Íslendinga og þjóðfáni okkar

Nú þegar hlé hefur verið gert á umsóknarferli lýðveldis Íslendinga inn í Evrópusambandið, verður að fjarlægja umsóknina alveg á vegum Íslands. Fjarlægja verður hana alveg úr Evrópusambandinu. Svo að ekki verði hægt að láta hana taka gildi á ný. Þannig að þessi ólýðræðislegi og skammarlegi gjörningur sé afmáður - og að lýðveldið Ísland verði ekki skyndilega Möltuvætt. Svo verður að afmá aðlögunina sem fram fór, með lagabandormi. Rífa aðlögunina af Lýðveldinu!

Í dag er þjóðhátíðardagur lýðveldisins. Lengi lifi lýðveldi Íslendinga! Húrra, húrra, húrra, húrra. Og einu sinni enn; húrra! - og upp með fánann! 

Við sendum forfeðrum okkar í leiðinni ljúfan fingurkoss og hlýjan hug fyrir baráttu þeirra og hart unna sigra. Þeirra verður minnst. Og við sjálf getum ekki verið þeirra eftirbátar í baráttunni fyrir framtíð fullveldis íslenska lýðveldisins. Fyrir lýðveldinu. Fyrir heimili Íslendinga, um aldur og ævi: Húrra!

 

Leið Möltu til ánauðar

 

 

1987 - Victory of Nationalist Party marks move toward European integration. Eddie Fenech Adami becomes prime minister.

 

1989 - Malta hosts first summit between Soviet President Mikhail Gorbachev and US President George Bush.

 

1990 - Malta submits application for full membership of the European Union (EU).

 

1995 April - Malta joins Nato's Partnership for Peace programme, only to leave in October 1996 in order to maintain its neutrality

 

1996 - Labour Party, led by Alfred Sant, regains power and shelves application for EU membership.

 

1998 - Eddie Fenech Adami's Nationalist Party returns to power, revives application to enter EU.

 

1999 - Guido de Marco sworn in as president.

 

2001 May - Pope John Paul II visits Malta, where 98% of the population are Roman Catholic. The Pope beatifies three Maltese clerics at an open-air ceremony.

 

2002 December - EU summit in Copenhagen formally invites Malta to join in 2004.

 

2003 March - Just over 53% of voters say yes to EU membership in a referendum.

 

2003 April - Adami's ruling Nationalist Party claims victory in a general election, confirming the pro-EU referendum result.

 

2004 March - Lawrence Gonzi sworn in as prime minister following retirement of veteran leader Edward Fenech Adami.

 

2004 May - Malta is one of 10 new states to join the EU.

 

2005 July - Parliament ratifies proposed EU constitution.

 

Malta joins eurozone

 

2008 January - Malta adopts the euro.

 

2008 March - General elections. Ruling Nationalist Party wins by a razor-thin margin.

 

2009 April - Pope Benedict XVI makes pilgrimage to Malta, following in footsteps of early Christian missionary St Paul, who was shipwrecked on the island 1,950 years previously, in 60 AD.

 

2011 July - Maltese parliament passes law allowing divorce after the move was approved in a referendum in May; the mainly Catholic state had been the only country in Europe to ban divorce.

 

2012 January - Malta's credit rating, along with that of several eurozone countries, is downgraded by Standard and Poor's rating agency. The IMF warns that the Maltese economy is at risk of contagion from the global financial crisis.

 

Fyrri færsla

Starfsemi ECB-seðlabanka Evrópusambandsins samrýmist ekki Magna Carta

Vonsvikinn með ákvörðun Íslands

Starfsemi ECB-seðlabanka Evrópusambandsins samrýmist ekki Magna Carta

Hvorki starfsemi né straffsemi eða stjórn sem óstjórn ECB-seðlabanka Evrópusambandsins — alias sogrörsseðlabanki Þýskalands ofaní myntbandalagslönd Evrópusambandsins — né yfir höfuð sjálf tilvist þessa seðlabanka, samræmist lágmarks og frumkröfum frjálsborinna Engilsaxneskra manna til frelsisins, sem vannst frá árinu 1215 og frameftir með; Magna Carta Libertatum

Þessa var reyndar getið af vinsamlegum þýskum stjórnarmanni Bundesbankans í fyrirlestri sem haldinn var í Lundúnum, er elítuveldi ESB á sínum stolna tíma var að ganga frá rafstraumalögnum ófaranna yfir í hinn peningalega Frankenstein Evrópusambandsins; Marðarspelkusáttmálanum frá 1992 e.Kr

Þetta peningalega hlandgagn elítuveldis Evrópusambandsins skoppar nú um sem helfreðinn hlandklumpur á borðum stjórnlagadómstóls hins falska og upplogna ríkis Bismarcks frá 1871; Þýskalandi. Og hlýnun klumpsins er yfirvofandi. Það eina sem áfram getur haldið honum ólekandi gaddfreðnum, er stjórnarfarsleg ísöld í anda glæpaklíkuveldis Leníns með sovétreipið girt umhverfis þvagmyntarklumpinn

Bretar voru varaðir við því að EMU (e. Economic and Monetary Union) Evrópusambandsins myndi brjóta gegn grunngildum Magna Carta frá 1215 og því aldrei geta samrýmst frelsi. Þetta vissu Bretar þó vel sjálfir og höðfu vitað allar götur frá tilurð Rómarsáttmálans 1957. Og brennur því Evrópa samkvæmt marðarspelkuáætlunum Frankenstein-peningaveldis Evrópusambandsins, sem enginn frjálsborinn maður hefur neina lögsögu yfir. Myntbandalagið er orðið stjórnarfars- og peningalegt gettó; a-no-go-zone

Stærstu mistök efristríðsáranna undir PaxAmericana friði Bandaríkjamanna í Evrópu frá 1947, var að leyfa sameiningu tveggja þýskra ríkja í eitt, er Berlínarmúr glæpagengis Sovétríkjanna féll yfir Vestrið. Enda hafði Bandamönnum af þýskum þá verið gert ljóst að svo myndi alls ekki verða er múrinn féll. Skjöl úr skjalasafni frú Margrétar Thatcher sýna að ríkin tvö áttu samkvæmt þýskum yfirvöldum áfram að vera aðskilin sem tvö sjálfstæð ríki - en í ríkjasambandi. En svo gerðist stórslysið. Gamalt tók sig upp er Frankenstein fékk í sig þræddan strauminn á ný

Fyrri færsla

Kjósendur kláruðu Samfylkingar-málið

Kjósendur kláruðu Samfylkingar-málið

Eins og næstum alþjóð veit, þá afgreiddu kjósendur Samfylkingarmálið samkvæmt Samfylkingartungumálinu og kláruðu Samfylkinguna í þjóðaratkvæðagreiðslu um flokkinn þann og annan, þann 27. apríl 2013

Öll mál flokksins eru þar með úr sögunni. Þau hafa verið afgreidd og kláruð með því að þjóðin hafði í eitt skipti fyrir öll verið upplýst um aðild hennar að flokknum. Nú þarf því ekki að hugsa um þann flokk meira. Málið hefur verið afgreitt. Samfylkingin er afgreidd og öll mál hennar einnig. Aldrei þarf því aftur að kjósa um þann flokk, né málefni hans

Svíðandi þjóð Svíaríkis álpaðist eitt sinn inn í Evrópusambandið, vegna þess að 2.833.721 Svíar sögðu já undir massífum áróðri og í hræðslukasti í kjölfar eins bankahruns. Þeir sem sögðu nei voru hins vegar 2.539.132 talsins. Munurinn á já og nei voru aðeins 294.589 kjósendur

Í samfellt 18 ár hafa 2.539.132 kjósendur og ESB-andstæðingar í Svíþjóð þurft að lifa undir því sem aldrei verður aftur kosið um. Þetta kallar Samfylkingin fyrir bjarta framtíð kláraða málsins

Exit-sáttmáli er hvorki til í orðaforða né risavöxnum pappírsforða Evrópusambandsins. Ekki frekar en hann er til inni í svartholi. Að ætla sér að sækja um útgöngu með því að krefjast þess að exit-sáttmáli —sem enginn er til— fari síðan fyrir 28 þjóðþing 28 Evrópusambandslanda, er óhugsandi. Og sá ómöguleiki er skiljanlegur. Því að um leið og einu ríki yrði hleypt út í gegnum exit-sáttmála, þá yrði að hleypa þeim öllum út

Ekkert fullvita ríki myndi vilja gefa afkall til þeirra sáttmálabundu réttinda sem þau hafa í lögsögu annarra ríkja Evrópusambandsins. Réttinda sem unnust í gegnum alla sáttmála Evrópusambandsins sem orðnir eru langir, strangir, þversum og innbyrðis órjúfanlegir. Ekkert ríki. Svo einfalt er það

Þetta verða menn að skilja. Þeir verða að skilja að Evrópusambandsmálið er ekkert venjulegt mál. Það er einstefnuför til heljar, sem aldrei verður aftur ekin né tekin

Samruni Evrópusambandsríkja í eitt ríki, fyrir tilstilli allra sáttmálanna, er að mörgu leyti lengra á veg kominn en samruni sambandsríkja Kanada er kominn

Um leyfi til alls þessa, hefur enginn borgari í Evrópusambandinu verið spurður um. Enginn; aldrei. En þetta er samt að gerast

Fyrri færsla

Endurómur og Evrópunefndir 

Endurómur og Evrópunefndir

Hvaða stóra ríki Evrópusambandsins á sér einna stysta lýðræðislega sögu? Vestur- eða Austur-Þýskaland?

Hvaða Evrópunefndir höfðu ráðamenn Þriðja ríkisins skipað til að glíma við samruna þess sem með herjum hafði verið tekið? Og hvaða efnahagslegu áætlunum höfðu nefndir þessar skilað af sér til kanslara ríkisins?

Hver var til dæmis afstaða nefndarmanna til myntmála? Gerðu nefndirnar ráð fyrir að öll hin hernumdu ríki myndu vera látin taka upp sömu myntina öll í einu? Ef ekki, í hvaða skerfum átti upptakan að fara fram. Og hvað lagði myntmálanefndin áherslu á í Evrópumálum ríkisins?

Hvað varð síðar um nefndarmennina? Hvar fegnu þeir vinnu á ný eftir að öllu var tapað? Í hvaða stofnunum? Það veit Alþjóðamálastofnun há Háskóla Íslands örugglega allt um

Eitt var að hernema, en annað og miklu meira verk var að sameina hið hernumda. Halda því saman og halda því gangandi. Að fá fljótið til að halda áfram að streyma. Fáir hafa velt fyrir sér hinum hagsögulegu og efnahagslegu hliðum hliðsins inn til helvítis. Já, þær voru til; hinar efnahagslegu hliðar málsins

Eymd er ekki það sama og uppsöfnuð-eymd. Það er að segja; uppsöfnuð fjarvera hagvaxtar, framfara og atvinnu, er allt allt annað en eitt stakt slæmt kjörtímabil í lífi kjósenda og stjórnmálaflokka. Til dæmis uppsöfnuð þrjátíu sam-felld ár

Eignasafn Evrópueymdarinnar er voldugt og stórfenglegt orðið; þar safnast í sarpinn og hefur lengi gert. Sparnaðurinn er svo gífurlegur, en (á)vextirnir alls öngvir. Þeir eru nánast úthverfir, vextirnir.

Ávallt ber að muna það að lágir vextir eru að sjálfsögðu allt. Þið vitið; Evrópuvextir Össurar; Þeir eru allt - og komnir út um allt ESB

Fyrri færsla

En hvað nú ef þeir eru ekki geðbilaðir?

En hvað nú ef þeir eru ekki geðbilaðir?

- hinn stórpólitíski peningur Evrópusambandsins.

 

Aldrei var nein ástæða til að stofna hið alkalíska steypuskemmdarverk gengisskráningar gjaldmiðla í Evrópusambandinu —hið svo nefnda ERM eða Exchange Rate Mechanism— önnur en hin leynda dagskrá Rómarsáttmálans, sem frá byrjun lagði upp í falska för sína sem dulbúið nýtt keisaraveldi yfir meginlandi Evrópu á ný; og meðal annars í heiminn sett til höfuðs Bandaríkjum Norður-Ameríku

Þetta pólitíska skemmdarverk elítustétta stjórnmála- og embættismanna í Evrópusambandinu hefur rænt frá þjóðum sambandsins efnahagslegum tonnum af velmegun, miklum framförum og slökkt varanlega á dýnamískri virkni hagkerfa þeirra. Afleiðinguna sjáum við í dag sem visnaða stórgeldingu alls innan múra Evrópusambandsins; fólksins einnig. Fólkið á þrotabúgarði elítunnar í ESB er orðið hin eina óendurnýjanlega náttúruauðlind Evrópusambandsins, eins og gerðist í Sovétríkjunum. Mannlegt svartnætti blasir við sem aukaverkun

ERM-eiturskeytið hefur þrjú þrep. Fyrsta þrepið, ERM-I, er innleitt með því að gerast heilaþvegið glapmenni sem gengur þannig til brottfarar úr vitsmunalegri tilvist; beint inn í Evrópusambandið

 

ERM-II, eða þrep tvö, er pyntingarklefi hagkerfanna og fólksins sem í þeim búa. Þar er ríkjunum haldið lokuðum inni á efnahagslegri geðdeild í anda Sovétríkjanna sálugu, þar til að þau eru tannlaus, skaðlaus og brotin niður og uppfylla þar með skilyrði þeirrar varanlegu geðbilunar sem koma skal

 

Síðasta þrepið, ERM-III, er sjálf evran; sjálfsmorð eðlislægra vitsmuna fyrir fullt og allt

Er það fólk, sem hugsaði þetta upp og setti þetta í framkvæmd, geðbilað? Það væri hryllilegt ef svo væri. Sú skýring væri í sjálfri sér ofboðslega óhugnanleg. En þannig ástand geðbilunar höfum við áður séð í útbreiddri mynd á meginlandi Evrópu

 

En hvað nú ef fólkið sem hugsaði þetta upp og setti geðbilað verk sitt í framkvæmd og sem nú stendur fyrir rekstri brjálseminnar í Evrópusambandinu, er alls ekki geðbilað? Hvað þá? Sú staða væri miklu mun óhugnanlegri en fyrri skýringin. Miklu óhugnanlegri og stórkostlega hræðilegri í alla staði

Höfundur bókarinnar hið "Rotna hjarta Evrópu" sem í fyrsta sinn kom út árið 1996, segir hér frá í stuttu viðtali. Þeir sem þekkja til Bernards Connolly, þurfa ekki að efast hæfni hans og þekkingu. Þeir vita að Bernard hefur alltaf haft rétt fyrir sér um meginland Evrópu, frá því að öxull Berlín-Parísar tók að vinda meginlandinu upp á sig á ný í rústum fallinna keisaravelda fyrri borgarastyrjalda meginlands Evrópu. Í bestu kjöraðstæðum sem hugsast gátu fyrir brjálsemisverk elítunnar í ESB

 

Viðtalið

** En hvað nú ef þeir eru ekki geðbilaðir? ** 

5 mínútur og 31 sekúnda með Bernard Connolly

sem var gestur á CNBC þann 16. maí 2013

 

Fyrri færsla

 

Neytendur hafna fjármálaeftirlitinu 

 

Tengt

 

BBC ræðir við Bernard Connolly og Anatole Kaletsky um nýja endurútgáfu ofangreindrar bókar Bernards frá 1995

Neytendur hafna fjármálaeftirlitinu

Þetta getur alveg staðið þarna sem fyrirsögn, fyrst höfuð Fjármálaeftirlitsins segir standandi í ræðu að neytendur hafi "hafnað" verðtryggingu. Á þetta að vera fyndið? Og svo þetta þvaður um svo kallaðan "stöðugleika" og "örmynt". Á þetta virkilega að vera svona á fullum launum hjá íslenskum skattgreiðendum og viðskiptavinum bankanna? Eða spila ESB-styrkirnir þarna inn í málflutninginn?

Síðan hvenær á Fjármálaeftirlitið að fást við stjórnmál eða jafnvel pólitíska stefnu? Hvað kemur mynt Lýðveldis Íslendinga Fjármálaeftirlitinu við? Endurskoðendur fást við virki sitt á bak við luktar dyr, stunda þar endurskoðun sína og telja þar þau verðmæti eða töp sem aðrir búa til. Það sama gildir um eftirlit með fjármálastofnunum. Fjármálaeftirlitið er ríkisstofnun sem lýtur "sérstakri stjórn". Stofnunin heyrir undir atvinnuvega- og nýsköpunar(fliss)ráðherra. Er þetta á hreinu?

 

Íslenska krónan er ekki "örmynt". Hún er mynt fullvalda ríkis á átjándu stærstu eyju veraldar. Hún er nákvæmlega af þeirri stærð sem hún á að vera. Hvorki of lítil né of stór. Og hún er myntin okkar

Fyrst höfuð Fjármálaeftirlitsins segir að neytendur hafi "hafnað" verðtryggðum lánum, þá hlýtur almenningur í Evrópusambandinu að getað "hafnað" þeirri "stórmynt" sem er að murka lífið úr löndum þeirra. Þetta hlýtur að vera svona einfalt mál, fyrst höfuð Fjármálaeftirlitsins segir það

Það heimskulegasta sem menn geta gert í lágri verðbólgu er að hafna verðtryggðum lánum, því þau tryggja lántakendum alltaf lægstu mögulega vexti. Þá þurfa lánveitendur ekki að sullast niður við þá hálf vonlausu iðju að giska á hvað framtíðin muni bera af áföllum ofan í lánveitingar þeirra; inn í einmitt óráðna framtíðina. Nema að Fjármálaeftirlitið ætli að bjóða landsmönnum upp á lán inn í fortíðina

Fyrir mér mætti leggja Fjármálaeftirlitið alveg niður, því það er og verður alltaf 100 árum á eftir þeim höfðum sem ráðast til starfa í bönkum sem eru ekki reknir af stjórnmálamönnum, eins og til dæmis þeim í Evrópusambandinu þar sem Landesbankakerfi stjórnmálamanna Þýskalands liggur sem brunarúst eftir þá. Hægt er að nefna mýmörg dæmi um brunarústir stjórnmála- og embættismanna í bankarekstri

Bankarnir verða alltaf höfðinu á undan Fjármálaeftirlitinu því þeir eru einfaldlega betur gefnir, betur borgaðir og snúa andlitlum sínum fram, en ekki aftur eins og höfuðstöðvar Fjármálaeftirlitsins verða og eiga sannarlega að gera, lögum samkvæmt. Þetta er tvennt ólíkt að fást við. Nema að menn vilji gera sjálfa framtíðina ó-mögulega

 

Fyrri færsla

 

Anno 1970 vaxin inn í garð Samtaka atvinnurekenda á Ítalíu 

 

Erfitt að viðhalda stöðuleika með krónu

Anno 1970 vaxin inn í garð Samtaka atvinnurekenda á Ítalíu

Þessi vöxtur hófst reyndar í Róm, rúmum fimm mánuðum eftir að ég í byrjun vetrar 1956 fæddist heima í stofunni á Siglufirði. Þá voru liðin 96 ár frá því að Afríku var sundrað í norðri til að geta sameinast í einu ríki norðar í norðri; Ítalíu

En fyrir norðan það norður og niður, stendur nú það sem kallast Norður-Ítalía í dag. Og þar segja samtök atvinnurekenda, Confindustria, að árin 1970 og þar um bil séu afturgengin inn í garð þeirra á Norður-Ítalíu á ný. Að Norður-Ítalía standi á barmi hyldýpis sökum lausafjárskorts hjá fyrirtækjum atvinnurekenda, sem bæði ganga fyrir evrum og gera einnig upp en mest niður um sig í evrum 

Ástandið er svo slæmt, segja atvinnurekendur, að það, ástandið, er að flytja fyrirtæki samtakanna og rekstur þeirra ein fimmtíu ár aftur í tímann. Flytja þau til baka um hálfa öld í tímanum. Lánsfé, fjárfestingafé og rekstrarfé er ófáanlegt, þó svo að landið sé umvafið myntvafningi Þýskalands og Frakklands; landnámsevrunni

Það er ekki nóg með að allt hagkerfi Ítalíu hafi látið gírkassa sinn af hendi fyrir fullt og allt, meðal annars vegna áróðurs sömu Samtaka atvinnurekenda fyrir því að taka upp evru þann 1. janúar 1999. Heldur er alls ekkert samband lengur á milli bensíngjafar myntarinnar og hjóla atvinnulífsins í hagkerfinu. Þau standa bara kjurr á meðan gefið er í botn

Enginn monetary transsmission mekanismi er heldur til staðar í hagkerfinu. Það eina sem gerist er Ítali stígur á evrubensíngjöfina heima hjá sér í suðri er, að þá skoppar niður af færibandi norður í Þýskalandi ein vara, sem rúllar niður meginlandið og valtar yfir þann sem í hana gaf. Þetta er sjálfspyntingar-mekanismi myntbandalags Evrópusambandsins. Eins konar Louvre accord hans Trichet's í návígi. Heilaeitrun. Eitrað fyrir hagsæld 

Fyrirtækin segja að peningar þeirra verði uppurnir og reksturinn brunninn til ösku á fyrsta ársfjórðungi 2014. En þá er öskudagurinn í evrum

Rómarsáttmálinn frá 1957 lætur ekki að sér hæða. Sáttmálinn sem enginn bað um nema elítan, en allir fengu dreginn yfir höfuð sitt; Rauðahettan sem umturnaðist í ESB-trunspírur ESB-eltítunnar í Frankensteinfurt

Fyrri færsla

Fingurfimi verður að afmá gjörðir fingralangra

Fingurfimi verður að afmá gjörðir fingralangra

Visst fum og nokkurt fát er komið á nýja ríkisstjórn, nú þegar umsókn Íslands niður í Evrópusambandið bíður þess að hönd þjóðarinnar nái út til fingurgóma ríkisstjórnarinnar til að slökkva á umsókninni um aldur og ævi og ráðast því næst í smíði á lagabandormi sem afmá mun ólöglega aðlögun á Lýðveldi Íslendinga niður til Evrópusambandsins

Nú er eins og að nokkurt hik sé komið á þá fingur sem í ríkisstjórn eru fyrir hönd þjóðarinnar. Viss skjálfti virðist kominn í fingurfimi þá sem afmá á gjörðir fingralangra. Hikað er við að slökkva, með þeim rökum að eitthvað og kannski meira hangi á umsókninni en smásjáin umtalaða til að kíkja niður á pakkið í Brussel, var sögð vera. Að það séu jafnvel einhverjir styrkir í gangi hér og þar og því sé illframkvæmanlegt að þrýsta immed á hnappinn

Sem sagt; ekki þarf annað en að þefa niður til Evrópusambandsins til að álíta þjóðina á einhvern hátt bundna af þefinu og að erfitt sé því að bakka út úr hinum svarta mekki þokulúðrasveitar Evrópusambandsins. Erfitt að bakka, eins og venjulega, því þá á alltaf eitthvað visst að hrynja

Hvernig halda menn þá að það yrði fyrir smáríki að segja sig úr Evrópusambandinu ef mönnum í ríkisstjórn lands sem ekki einu sinni er í Evrópusambandinu hristist höndin við það eitt að sturta niður heima hjá sjálfum sér, óskilorðsbundið

Halda jafnframt sumir menn hér og þar að Bretland, sem er eitt af stærstu ríkjum Evrópusambandsins, geti sagt sig úr Evrópusambandinu eins og að drekka vatn. Það er ekki hægt. Sú úrsögn yrði jafnvel enn erfiðari og torsóttari en að fá sáttmálum sambandsins breytt sökum skyndilegrar endurupprisu Adolfs Hitlers heima hjá sér, eða hvað þá þeirrar myntar sem nú er að kyrkja stóran hluta meginlands Evrópu. Og sem önnum kafin er við að skapa þær sömu aðstæður og ríktu á meginlandinu frá 1930, heima hjá herr Hitler og míster Mussolini, sem með tilskipunum reyndi að lækka laun á Ítalíu 1929 og 1934 

Bretland mun ekki geta sagt sig úr Evrópusambandinu, því sú úrsögn yrði langtum erfiðari en sáttmálabreytingar eru meðal 28 og þó-nokkuð áður-sammála ríkja. Þetta yrðu hreinar martraðir sem murka myndu lífið úr hvaða ríkisstjórn Stóra-Bretlands sem er - og var. Stutt er að minnast þess er fjármálaráðherra Bandaríkjanna var af ókjörnu þríeyki hinnar sitjandi nomenklattúru ESB, varpað á dyr í hallarsölum klessuverksins í Brussel

 

Takið ykkur nú vinsamlegast strax saman og látið ekki fráfarandi hamar og sigð ömurleikans reisa neina þá nagla sem þið sjálfkrafa haldið að þið þurfið að negla, einungis vegna þess að þeir séu naglar. Þið eruð engin sigð og því síður neinn hamar, sem heldur að hann í heiminn sé fæddur til að reka alla þá nagla sem reistir eru af hverjum sem er. Þið eigið að þrýsta á hnappinn fyrir þjóðina og losa okkur út úr þessum hörmulega leik. Hildarleik sem Evrópusambandið mun sjá til að fái hár manna að rísa upp af skelfingu á komandi árum varnalegrar örkumlunar meginlandsins á ný

 

Svo eigið þið að reisa stefnumarkandi fánann okkar upp til vesturs. Upp með fánann! Það er ekki eftir neinu að bíða

 

Óska ég hér með hinni nýju ríkisstjórn Lýðveldis Íslendinga velfarnaðar og farsældar fyrir okkur öll

 

Fyrri færsla

 

Skýrsla um stjórnarmyndun um hlé