Örkumlandi hátt atvinnuleysi í spennitreyju evru Evrópusambandsins

GD október 2011.

Á Spáni er atvinnuleysið komið upp í tuttugu og þrjú prósent. Það mesta sem mælst hefur síðan mánaðarlegar mælingar hófust þar árið 1996 og það mesta frá fyrsta fundi herra kolamola og frú stálbita í Róm árið 1957 - og það allra mesta alla tíð frá örófi alda. Aldrei áður hafa 4,4 milljónir Spánverja verið atvinnulausir. Svona er að vera í Evrópusambandi.

Þetta þýðir að næstum fjórði hver Spánverji er nú atvinnulaus í læstu pakkafaðmlagi landsins við pólitíska evruhækju Evrópusambandsins. Atvinnuleysi ungs fólks í þessu evrulandi fer nú að nálgast rúmlega fimmtíu prósentin. Enginn talar lengur í alvöru um að ungt fólk sé framtíðin á Spáni. Þar er engin framtíð; bara hinn upplýsti skítapakki Evrópusambandsins um alla eilífð. 

 

Skuldatryggingaálagið á ríkissjóð Spánar er nú 401 punktar á móti 317 hjá ríkissjóði Íslands í öryggi krónunnar. Skoðið álagið á ný þegar nokkrir risabankar evrulanda fara í þrot.

 

Á meðan skófla Þjóðverjar inn viðskipta- og gengishagnaði vegna 12 ára innri gengisfellingar þýska hagkerfisins gagnvart 16 löndum myntbandalagsins. Hefði gengi þýska hagkerfisins ekki verið falsað í samfleytt 12 ár með handjárnum hins læsta gengisfyrirkomulags þess við 16 önnur evrulönd, þá væri Þýskaland líklega gjaldþrota í dag. Hinn sjúki maður Evrópu, Þýskaland, fékk sér frímiða með því að læsa sér fast á bakreið á bökum vanþróaðri hagkerfa evrusvæðisins. Þessi skófla mokar nú inn því sem þetta stærsta elliheimili heimsins getur ekki skaffað sér sjálft; tekjur frá eftirspurn. Þýskaland hefur ekki þann aga sem til þarf til að reka sómasamlegt þjóðfélag. 

 

Skuldatryggingaálagið á ríkissjóð Þýskalands er á skrifandi stundu tvöfalt hærra en á ríkissjóð Bandaríkjanna. Það mun hvellspringa á Merkel von bráðar.

Frá upphafi kreppunnar 2008 hefur innra gengi þýska hagkerfisins lækkað um 6 prósent miðað við önnur ríki myntbandalagsins.

Þetta er draumur Samfylkingar Vinstri grænna: Að Ísland og lýðveldi okkar láti lífið í Evrópusambandinu.

Talsmjaður í heimastjórn Grikklands hótar nú setuliði Brussels, seðlabanka Evrópusambandsins og AGS í Aþenu því að vínka bless fái landið ekki þá peninga sem liggja í púðurdós jómfrú Angelu von Merkel. Skuldatryggingaálagið á ríkissjóð heimastjórnar Grikklands er nú 8617 punktar, tilbúið í ríkisgjaldþrot.

 

Allt evrusvæðið andar nú með aðstoð AGS, sem nálgast örmögnun.

 

Getraun: hvað heitir stærsti viðskiptabanki Frakklands? (nei, ekki Soc Gén og heldur ekki BNP)

 

FT.: Jobless data show twin-speed Europe

Mbl.: Grikkland yfirgefur evruna án aðstoðar 

 

Tengt: 1. nóvember 2010: Dönitz mynt Evrópusambandsins er hættulegur rekaviður 

2012 hagvöxturinn

"Einkaneysla" undir útrýmingu einkó einkaframtaksins á Íslandi mun ekki geta knúið fram hagvöxt á meðan húsnæðisverð í Evrópu og Bandaríkjunum mun halda áfram að falla næstu 5 árin og húsnæðisverð þar bombað 32 ár aftur í tímann. Og heldur ekki á meðan evrubankar og evruríki fara í gjaldþrot á árinu 2012. Og heldur ekki á meðan evran er í upplausnarfasa sínum til að verða reiknieiningin ECU á ný.

Í áramótaávarpi forsætisráðherra úr kvikmyndaveri ríkisstjórnarinnar var atvinnuvegum íslensku þjóðarinnar raðað á leiktjaldið eftir besta minni ; sjávarútvegur, landbúnaður og orkufrekur iðnaður komu síðast í rauðri röð hennar. Á eftir ljósmyndun. 

Því mun fara eins og fer. Hún veit ekki betur.

Eins og þið þegar vitið þá er það þessi ríkisstjórn þessa forsætisráðherra sem einmitt er eitthvað sjálftið annað. Það er hér komið og sést sem hvikul mynd af einum manni uppi á vegg.

 

Krónan okkar er því áfram í vinnufötunum 24 stundir á sólarhring. Hún er það eina sem getur forðað þjóðinni frá nýju stórslysi á meðan rauða ríkisstjórn landsins skemmtir sér áfram á kostnað þjóðarinnar.

 

Samskonar fulltrúar huldufólksins í Evrópu berjast hins vegar um á kanslaraklæðum við að bjarga myntinni evru, sem ekkert getur nema í nærgagn þeirra gert. Öfugsnúnari geta myntmálin víst ekki orðið.

Gleðilegt nýtt ár

Það góða var að sem betur fór seldi og sendi RÚV ekki upp flugeldana.

 

Ljóst er að húmormálastefna Ríkisútvarpsins hefur beðið skipbrot. Lánveitandi Ríkisútvarpsins til þrautleiðindavarna er ennþá hinn örláti hver? 

 

Slæmt er þegar klósettferð er skemmtilegri upplifun en sjálft áramótaskaup "samkomuhúss landsmanna", Ríkisútvarpið.

 

Vissi hreinlega ekki að þetta væri hægt.

 

 

 

 

Jólagjöf ECB-seðlabankans?

Í þessari viku tilkynnti ECB-seðlabanki Evrópusambandsins um neyðarlán til bankakerfa í myntlöndum evrusvæðisins. Upphæðin var sögð 489 miljarðar evrur. Lánstíminn var sagður til þriggja ára og vextir voru sagðir eitt prósent. 

Þetta er aðeins einn fimmti hluti sannleikans og jafnvel enn minna. Hið rétta er að af þessum 489 miljörðum evra eru 300 miljarðar þeir peningar sem bankakerfin höfðu þegar fengið sem neyðarlán hjá seðlabankanum til skemmri tíma. Lengt hefur því verið í hengingaról bankakerfa evrulanda, aðeins. Þetta var lífsnauðsynlegt því staðan var orðin þannig í síðustu viku að enginn aðili á hinum alþjóðelga fjármálamarkaði vildi lengur lána evrulandabönkum neina peninga. Bankarnir voru hreinlega að komast í þrot og afar hætt komnir.

Vextirnir eru ekki eitt prósent eins og sagt er, heldur verða þeir meðaltal endurfjármögnunarvaxta seðlabankans yfir næstu þrjú árin. Enginn banki þekkir því þá vaxtaprósentu sem þeir þurfa að greiða.

Til að fá þessi lán hjá ECB-seðlabankanum þurfa bankarnir að hósta upp eignum sem veði að markaðsverðgildi allt að 155 evrum fyrir hverja 100 evrur sem að láni eru teknar. Seðlabankinn reiknar svo út markaðsvirði þessara trygginga bankanna á hverjum degi. Falli þær í verði í markaðnum þá þurfa bankarnir að hósta upp meiri og stærri tryggingum.

Enginn banki mun nota þessa peninga til útlána. Þeir fara allir einungis í að forða sér frá alþurrð og gjaldþroti.

Stór hluti eignasafna banka evrusvæðisins eru ríkisskuldabréf ríkisstjórna evrulanda. Til dæmis Grikklands og Ítalíu. Eins og flestir vita þá er markaðsvirði þessara eigna bankanna að brenna hratt upp því svo fáir hafa lengur trú á því að evruríkin og um leið evrusvæðið sem heild muni komast lifandi út úr þeim hamförum fram fara þar daglega og sem bíða myntsvæðisins.

Restina af þessum 489 mínus 300 miljörðum evra fjármagnar ECB-seðlabankinn með því að taka þá frá reiðufésreikningi bankakerfanna hjá seðlabankanum. 

Það er ekki hægt að leysa evruskulda-tilvistarkreppu og ríkisgjaldþrotaáhættu evruríkja með því að flytja peninga frá reikningi a til b og skera niður á reikningi c. Evrusvæðið þarf á gjaldþrotameðferð að halda. Það er búið að vera.

Enginn fengi alvöru seðlabanka með alvöru mynt til svona aðgerða. Örvæntinginarhljóðin sem enduróma frá peningagólfi ECB-seðlabankans eru traustabrestir. Stærri og stærri snjóþrúga er sífellt krafist við þrautarþramm evruríkja á vatninu. Á ísnum yfir djúpinu leita þau með vasaljósi að raunverulegum bakhjarli til þrautavarna. Hvar er gamla myntin mín? Hvar eru peningavopn okkar? Djúpið svarar; með ískrandi braki og þyngri brestum. Donk!

 

 

Gleðileg jól

Hvort skiptir meira máli?

Spurning til Íslendinga. Hvort skiptir okkur meira máli hér á landi? 

• Hið innlenska hagkerfi Íslands
• eða heimurinn fyrir utan Ísland. 

Hvort er Íslendingum mikilvægara?

Þeir sem auðtrúa eru og hafa í gegnum söguna viljað ganga erlendum yfirvöldum á hönd, ættu að hugsa sig hér vandlega um.

Rétta svarið er þetta: Hið innlenska hagkerfi er þeim sem byggja þetta land óumræðilega mikilvægara en heimurinn fyrir utan Ísland. Umheimurinn skiptir vissulega miklu máli. En það er hér í landinu sem við lifum, öndum og deyjum. Íslenska krónan er þess vegna rétti gjaldmiðillinn hér í okkar innlenska hagkerfi. Ef hún væri það ekki, þá yrðum við að lúta erlendu yfirvaldi sem lítinn sem engan áhuga hefði á þeim sem hér lifa, anda, starfa og deyja. 

Þessi varð raunin í Grikklandi, Írlandi, Portúgal, Ítalíu og á Spáni. Þessi lönd misstu völdin yfir sínu innlenska hagkerfi. Þau hefðu aldrei átt að taka upp hvorki mynt Evrópusambandsins, né neinna annarra ríkja. Þarna —eftir aðeins 12 ár— er Evrópusambandið þegar orðið að ríki í ríkinu og hið innlenska hagkerfi fólksins sem ber það uppi skiptir ekki lengur máli. Svartnættið er komið.

 

Fólkið er smá saman að fatta að Evrópusambandið er einungis deyjandi smábrot af umheiminum.

Bankakerfi evrulanda nagandi gulnaðar rætur lokuð af frá umheiminum

Maður með minna en hundsvit á peningamálum veit auðvitað ekki að evruríkin urðu frá og með fyrsta upptökudegi evru að litlum varnarlausum en opnum hagkerfum, sem þar með mynduðu hið stóra en lokaða hagkerfi einræðis; sem í daglegu tali kallast evrusvæðið. Réttnefni þessa svæðis er druslusvaðið í dag. Þannig standa mál þessa myntsvæðis.

Maður með minna en hundsvit á peningamálum fyrir tveim áratugum síðan hefði að sjálfsögðu trúað því sem nýju neti þá að land hans dytti dautt og ómerkt niður tæki það ekki hundakexið evru upp og þjösnaði því þurru niður kok þjóðar sinnar. Sautján hundsvit í evrubúri hafa þannig í askana verið látin, engum til gagns, en öllum til ógagns.

Fyrst fór evrusvæðið inn í lausafjárkreppu heimsbyggðar. En af því að evrusvæðið samanstendur af litlum varnarlausum opnum hagkerfum sem mynda eitt stórt lokað hagkerfi evru-einræðis, þá varð þeim þar allt að ríkisskuldakreppu, sem síðan stökkbreyttist í ríkistilvistarkreppu evruríkja, og sem nú — eina ferðina enn — er reynt að leysa með því að hella enn meiru af snöggvast losuðu fé ofan í þessi granúleruðu bankakerfi evruríkja. Nú í þeirri von að bankar þeirra geti á einhvern dularfullan hátt lánað hinum varnarlausu ríkisstjórnum evruríkja þessa sömu peninga með því að kaupa af þeim ríkisskuldabréfin sem enginn ódrukkinn fjármálari með bara hálfu viti vill kaupa.

Svona verður þessu fyrirbæri er evrusvæði nefnist sparkað áfram niður götuna inn í hundabúrið til hans Össurar Skarphéðinssonar. Þar mátar hann sínar gulnuðu rætur á forsætisráðherraínu flokksins. Jafnvel háskólalygasögur Goríks toppa ekki þetta. En þaðan kemur næstum öll Jóhönnustjórnin. 

 

Ofurlauna elítan í Brusselgarði er nú orðin svo hrædd að hún þorir hvorki að selja sínar gulu rætur né fasteignir lengur, af ótta við að sitja uppi með andvirðið í einmitt evrum.

Fitch; tilvistarkreppa evrunnar er óleysanleg

Sumir kalla tilvistarkreppu myntbandalags Evrópusambandsins fyrir skuldakreppu. Sú nafngift er fullkomlega röng því skuldakreppu væri einfaldlega hægt að leysa með minni skuldum. Ríkisútvarp ESB-aðildarsinna, RÚV, reynir stanslaust að prenta þetta hugtak fast inn á hornhimnur landsmanna í þeim tilgangi að fegra málin.

Matsfyrirtækið Fitch hefur komist að réttri niðurstöðu í nýrri skýrslu þar sem fyrirtækið segir að lausn evrukreppunnar sé hvorki tæknilega né pólitískt möguleg. Það er engin lausn til á tilvistarkreppu evru myntbandalagsins. Ekki frekar en til er lausn frá þyngdarlögmálinu. Allir þurfa að lúta þyngdarlögmálinu. Enginn sleppur.

 

Following the EU Summit on 9-10 December, Fitch has concluded that a ‘comprehensive solution’ to the eurozone crisis is technically and politically beyond reach… FT  — og — “Of particular concern is the absence of a credible financial backstop,” Fitch said in an e-mailed statement. BB

 

Ef það væru bara skuldir sem ýtt hafa myntbandalagi Evrópusambandsins í útrýmingarhættu þá væri einfaldlega hægt að leysa það mál með því að borga þær með peningum. En það geta evruríkin ekki gert því þau hafa engan fjárhagslegan bakhjarl. Og það hafa þau ekki vegna þess að myntbandalagið er eðlislægt fjárhags- og efnahagslegt misfóstur. Það getur ekki fjármagnað sig því ekkert ríki myntbandalagsins vill lána hinum ríkjum bandalagsins greiðslukort sitt né peningaprentvélar og þau vilja heldur ekki lána út skattgreiðendur sína. Því mun tilvistarkreppa myntbandalags ESB ekki verða leyst. Myntbandalagið mun hins vegar enda líf sitt í sturlun, hamförum og líklega einnig í nýjum ófriði.

Nú hefur verið staðfest að opinbert alþjóðlegt lánstraust og lánshæfni Frakklands muni verða lækkað. Ein helsta ástæðan fyrir þessu er sú að landið tók upp evru og býr því ekki lengur við neinn fjárhagslegan bakhjarl. Frakkland — eins og öll önnur evruríki — svífur um í tómarúmi evrunnar og mun brátt lenda með braki og brestum á peningagólfi heimsins, eftir að landið hafði um stund læðst þar um á snjóþrúgum evrunnar undir stjórn trékarlsins frá Lyon í ECB. Hér eru engir góðir tímar í vændum. Áður fyrr hafði Frakkland verið aðalmaður í Club Med.

 

Frakkland rann opinberlega og að nýju inn í kreppu í fyrradag, samkvæmt fréttum frá hagstofu landsins.

Eitt af einkennum þess tómarúms sem evruríkin búa í lýsti sér í fyrradag sem froðufalli úr franska seðlabankastjóranum (seðlalaus maður) sem heimtar eins og fáráðlingur að lánshæfnismat Bretlands verði lækkað frekar en Frakklands. En lönd sem eigna sína eigin mynt og sem skulda í sinni eigin mynt verða ekki gjaldþrota. Þetta veit Christian Noyer ofurvel. Árás hans á Bretland sem gerð var í nafni Frakklandsforsetans Nicolas Sarkozy, sýnir okkur ágætlega að tilvistarkreppa myntbandalagsins nálgast nú sturlunarstigið frekar hratt. Þetta smá kemur. Frakkar undirbúa á heimavelli lost í lánstrausti landsins með því að ráðast á Breta. Lágt er lagst, skömmin og firran er alger.

 

Það er stórfurðulegt að hinir nýju einræðisherrar Evrópusambandsins skuli telja það vera nauðsynlegt að koma opinberlega fram til að segja umheiminum frá því að gamli bjargvættur þess, Stóra Bretland, sé ennþá "mikilvægur meðlimur" í Evrópu. Hvurslags er þetta eiginlega!!

 

Stigið út í steinöld Evrópusambandsins

Ég bjó í Evrópusambandinu í 25 ár. Ég veit með sanni að ekki er hægt að flytja til annars Norðurlands til þess að hafa það efnahagslega betra en hér á Íslandi. Einungis er hægt að hafa það efnahagslega öðruvísi. En aldrei í heildina efnahagslega betra, og verður aldrei hægt, svo lengi sem við göngum ekki í steinaldarbandalag Evrópusambandsins.

En með því að flytja sunnar til landa Evrópusambandsins er hægt að flytja aftur í tímann: efnahagslega, menningarlega, félagslega og allslega. Við skulum ekki minnast á málið bókmenntalega séð.

Hérna sjáið þið hve margir íbúar af hverjum hundrað íbúum Evrópusambandslanda hafa aldrei notað Internetið. Nokkur önnur lönd utan múranna voru mæld í leiðinni. Mælingin nær til íbúa á aldrinum 16 til 74 ára því þeir sem eldri eru voru því miður dauðir. Og engin börn fæðast lengur í stærstum hluta Evrópusambandsins. Fólkið þar þorir ekki að eignast börn vegna 30 ára samfellds massífs ömurlegs fjöldaatvinnuleysis, bágra kjara og svartra framtíðarmöguleika, að eilífu. Þetta er staðurinn sem ríkisstjórn Íslands vill flytja okkur til.

Þessu taka Íslendingar ekki eftir þegar þeir heimsækja þessi lönd sem ferðamenn og sjá lífið í gegnum íslenska greiðslukortið sem gengur fyrir krónum. Ykkur myndi aldrei detta í hug að það væri 35 prósent atvinnuleysi fyrir utan hótelvegginn ykkar. En það er það einmitt.

Hagstofa steinaldarbandalags ESB: Almost a quarter of persons aged 16-74 in the EU27 have never used the internet

Einangra þarf Bretland betur - frá þýskri óstjórn

Það hefur ríkt antipatí frá hugum þýskra og franskra stjórnvalda í garð Breta áratugum saman. Þessi minnimáttarkend meginlandsins í garð Bretlands er skiljanleg því Bretar björguðu Evrópu fyrir aðeins sex áratugum síðan.

 

Þjóðverjar eru fyrir löngu orðnir latir og vinna næst fæstar klukkustundir á ári í ESB og þeir eru orðnir svo gamlir að meira en helmingur kjósenda landsins eru orðnir sextugir og eldri. Þýsku þjóðinnni fækkar hratt og mun hún eyða sér um 20 milljón manns á næstu fimm áratugum. Þjóðverjar eiga enga olíu en tekst með útborgun lúsarlauna að halda ritvélaiðnaði landsins gangandi svo lengi sem til eru nýlendur í heiminum sem enn rísa úr rekkju. Þjóðverjar eiga engan fjármálageira, kunna ekkert á pappíra, en stunda í staðinn altarisgöngur myntmála. Þetta sést ágætlega á brunarústum fylkisbankakerfis Þýskalands (Landesbank), sem stjórnarseta þýskra stjórnmálamanna hefur lagt í rúst. Ríkisreknar brunarústir ljóma.  

Þýskaland er einn brotlegasti aðili að Stricht-massageparlor sáttmála myntbandalagsins sem ofbeldi landsins innan ESB braut í spón frá og með árinu 2002 og allar götur síðan, með aðeins þrem undantekningum í ríkistaprekstri, þ.e. árin þrjú frá 2006 til 2008. Skuldavandi Þýskalands hefur þverbrotið nuddstofusamninginn stranga öll ár þess í myntbandalaginu, nema árið 2001, þar sem landinu tókst að hagræða þjóðhagsreikningum sínum þannig að á pappírnum þóttust þeir aðeins skulda 59,1 prósent af ritvélalandsframleiðslu þjóðarbúsins. Ríkisskuldir Þýskalands eru hins vegar nú að nálgast 100 prósent af allri ritvélalandsframleiðslu þýska elliheimilisins í dag.

Frakkar vinna álíka lítið og Þjóðverjar en þeir vinna samt miklu færri vinnustundir á ári en Ítalir, eða 339 færri. En einhverra hluta vegna hefur ekki komið til tals að ilmvatnsframleiðsla landsins á ríkisteinum franskra járnbrauta eigi eftir að bjarga evrunni. Frakkland er aldrei nefnt í þessu samhengi sem bjargvættur eins né neins. 

Þjóðverjar hafa hvorki tímt né getað borgað reikninga sína til Evrópu í 100 ár eftir að hafa sviðið heimsálfuna í kapp við Sovétríkin niður að rótum í tvígang. Þeir kunna lítið sem ekkert fyrir sér í fjármálum nema þá ef væri að spara sig inn á gaddinn með hörmulegum afleiðingum fyrir þau lönd sem handjárnuð eru við það í læstu gengisfyrirkomulagi á altari þýskra myntmála. Viðskiptahagnaður Þýskalands er enn gróteskari en sá sem Kína safnar með fölsun gengis. Þetta eru þeir peningar sem nú vantar á kistubotn evrulanda í suðri. 

Kjaftaþvælan um agaða hagstjórn í Þýskalandi er álíka sönn og sagan um agaða stjórnkænsku herr Hitler, sem var fáráðlingur. Næst þegar einhver nefnir "agaða þýska hagstjórn" þá spring ég úr hlátri, missi kaffið mitt yfir lyklaborðið og dett (bump) úr stólnum af hlátri. Svo gerið mér vinsamlegast ekki þann grikk oftar.

Í Bretlandi er stærsti gjaldeyrismarkaður heimsins. Heimsins stærsta heimahöfn vaxtaafleiða sem veltir 1,4 billjónum dala á hverjum degi. Í landinu búa 251 erlendir bankar, sem er hærri tala en í nokkru öðru landi heimsins. Einn tíundi hluti landsframleiðslu Bretlands kemur frá fjármálageiranum og 11 prósent af skattatekjum ríkisins koma þaðan. Í þessum geira starfa um ein milljón manns og þar af tæplega 300 þúsund í City of London. Kreppan hefur þó séð til þess að hausum geirans hefur fækkað um tæplega tíu prósent. Þetta er hin norska olía Bretlands og hún þornar ekki upp, svo lengi sem landið brennir sér ekki af inni í Evrópusambruna meginlandsins. Helst þyrfti Bretland að segja sig alfarið úr kirkjugörðum ráðstjórna Evrópusambandsins. 

Þýskir peningamenn dæla nú sparnaði sínum yfir í pund Sterling, því öngva mynt eiga þeir sjálfir sem stólandi er á. Þeir búa sig undir það versta.  

Bretar geta þetta með fjármálin því þeir hafa óralanga hefð fyrir að sigla um öll heimsins höf og stunda viðskipti við heim þann allan. Kjánar Íslands héldu að þessi afstöðutaka til heimsins krefðist aðeins 18 mánaða undirbúnings og fimm mínútna til framkvæmda. Því fór sem fór. 

Að við Íslendingar náum áfram góðu marki krefst aðeins þess að Ísland loki sig ekki af frá umheiminum inni í ESB og að við höldum ótrauð áfram við það sem við höfum verið að gera allar götur frá fyrsta kjaftshöggi okkar til meðal annars breska flotans. Þetta er vegur okkar fram í heiminum. Og hann er góður. Nú er Bjartur í Sumarhúsum kominn með 200 sjómílur og 800 þúsund ferkílómetra til að boltra sig á. Fullt hús matar, hitaveitu og ógirni rafurmagns. Take that! 

Þýsk hagstjórn. Ha ha ha ha . . 

 

Krækjur

 

Italy Works Over 20% More Hours Than Germany and France

Europe’s suicide pact 

Stóra Bretland og ESB

Meint "einangrun" Bretlands felst í því að hafa bjargað heiminum frá Evrópu ESB um miðja síðustu öld. Fyrirtæki, fólk, peningar og viðskipti flytja til Bretlands til að tengjast heiminum, en ekki ESB.

Enginn í Bretlandi hefur áhyggjur af neinu er varðar væntanleg endalok ESB, nema einu: að helvítis evra Evrópusambandsins hrynji ofan á City of London og umheiminn allan. Og sú hætta vex dag frá degi.

 

Bretland er ennþá Stórt og við erum því ennþá þakklát. 

 

Tengt:

 

Alþingi Íslendinga sótti ekki um aðild að ESB II 

 

Fyrri færsla:

 

Botnfall lýðræðisins: Evrópusambandið