Sir Winston Churchill fékk fimm hjartaáföll á ævinni

Það fyrsta gerðist um nótt þegar hann var að loka glugga í Hvíta Húsinu í heimsókn hjá Franklin D. Roosevelt forseta Bandaríkjanna. Erindi Churchills í þessari heimsókn var að biðja Bandaríkjamenn um stuðning. Þá stóð sem hæst baráttan um Bretland. Bretar stóðu þá aleinir í styrjöldinni gegn sameiningu Evrópu undir stjórn sósíalistans Adolfs Hitler. Læknir Churchills var auðvitað með í förinni og annaðist hann. En hvorki var hægt að segja Churchill sjálfum né umheiminum frá þessu hjartaáfalli. Það hefði grafið undan baráttuþreki bresku þjóðarinnar og orðið að vatni á myllu illra afla hins evrópska meginlands. 

Ef Sir Winston Churchill væri í heimsókn hjá Samfylkingunni og Vinstri grænum á Íslandi núna, fengi hann líklega hjartaáfall á hverjum degi. Ekki vegna hrifningar, heldur vegna sorgar yfir því hversu innilega fjandsamleg hin hreina vinstri ríkisstjórn Íslands er gegn landi sínu, íbúum þess og menningu Íslendinga. En Íslendingar standa því miður einir gegn ríkisstjórn Íslands, sem er á mála hjá þjóðfjandsamlegum öflum meginlands Evrópu.  

 

Ég er íhaldsmaður. Mér ofbýður.

 

Fyrri færsla

 

Veit Axel Weber að myntbandalagið mun leysast upp á næstunni?

 

Veit Axel Weber að myntbandalagið mun leysast upp á næstunni?

Bankastjóri þýska seðlabankans, Deutsche Bundesbank, heitir Axel A. Weber. Hann er fulltrúi Þýskalands í stjórn seðlabanka Evrópusambandsins, ECB. Hann hefur verið talinn líklegur eftirmaður núverandi stjóra ECB, Jean-Claude Trichet, sem lætur af störfum bráðum. 

En hvað gerir Axel Weber til þess að fá þetta embætti? Jú, hann mótmælir öllu sem Jean-Claude Trichet segir og gerir. Hann er ósammála núverandi stefnu ECB í öllum megin atriðum. Vextir ECB eru vitlausir segir Axel. Hann var andsnúinn því að brjóta grundvallareglur myntbandalagsins þegar bjarga þurfti evrunni frá því að leysast upp í maí í vor. Hann krefst þess að vextir séu hækkaðir og að ECB hætti að prenta evru seðla til að eyða þeim í uppkaup á rusl-ríkisskuldabréfum Grikklands. Hann gerir og segir allt sem þarf til þess að hann fái ekki þetta embætti. Hann segir allt það sem foringjaráð evru vill ekki heyra.  

Veit Axel Weber eitthvað sem við vitum ekki? Veit hann að myntbandalagið mun leysast upp á næstunni? Af hverju vill hann ekki starfið? Verður það hann sem mun leysa það upp og færa Þýskalandi á ný alvöru mynt, þýskt mark, hert í bak og fyrir. Svoleiðis er ekki hægt að gera innan frá úr ECB. Þennan greiða við Evrópu er aðeins hægt að gera henni utan frá; úr steinsteyptum aðalstöðvum Deutsche Bundesbank. Hver vill þá vera seðlabankastjóri ECB?; sennilega enginn.      

Við skulum ekki gleyma því að áður en evran komst á koppinn var Frakkland FPIGS-land. Það sat í framsæti Club Med öskubílsins, sem bílstjóri.

Allir sem þekkja til mála myntbandalags Evrópusambandsins vissu alltaf að eina landið sem myndi passa upp á að þessi mynt yrði ekki að gjalli í höndum Club Med og PIIGS-landa yðri Þýskaland. Myntbandalagið hvílir á velvilja og aga Þýskalands í peningamálum. Krækjur: (FT | WSJ) 

 

Björgun evrunnar í maí 2010

1. Bandaríkin rifu evruna upp á hársverði 16 landa myntbandalagsins
2. Annar hluti: björgun myntbandalags ESB vorið 2010. Kvöldverður á gjábakka hyldýpis
3. Þriðji hluti: Björgun evrunnar. Þess vegna eru Össur og Jóhanna hættuleg

 

Tengt

• Evru lygarar - "Die EZB hat den Rubikon überschritten" 
• Koss dauðans er sestur að í aðalstöðvum ECB, segir Handelsblatt
• Þá voru 155 hagfræðingar sammála um eitt

 

Svo dönsum við á tómri skjalatösku hins sósíaldemókrataíska metrópólítanmanns Evrópusambandsins

 

 

 

 

 

Fyrri færsla

 

Opnað fyrir fuglaskoðun á borði ríkisstjórnarinnar. Úrræði handan heimil(d)a

 

Nauðungaruppboð í Danmörku - september

 

 

Í september fóru 422 fasteignir á nauðungaruppboð í Danmörku. Talan er árstíðaleiðrétt. Annars hefðu nauðungaruppboðin á pappír dönsku hagstofunnar verið 451 talsins (DST)

155.000 íbúðir standa tómar í Danmörku. Um er að ræða bæði fjölbýli og sérbýli. Hver þriðja eign selst á lægra verði en hún var keypt á. Meðalsölutími allra eigna er um 8-10 mánuðir. Á Norður-Sjálandi selst annað hvert hús með tapi. Þar eru dýrustu eignir landsins. 

Eignalaust ungt fólk

Um 40 prósent húsnæðiseigenda undir 35 ára aldri í Danmörku skulda meiri peninga í fasteign sinni en hægt er að selja hana á. Alls er hver fimmti fasteignaeigandi í Danmörku eignalaus (staða 22/04/2010). Mörg ár munu líða þar til hægt er að komast út úr þessum festum. Fari allt á versta veg mun skuldari verða eltur uppi með rest-skuldina þar til yfir lýkur. Þess ber auðvitað að geta að Danmörk er í Evrópusambandinu og er norrænt velferðarsamfélag, stundum. Þar fást líka vínarbrauð. Allir Danir vita að ekkert verður gert þeim til aðstoðar, því Danmörk er jú í Evrópusambandinu - og getur því ekkert gert. Nánari upplýsingar (krækjur) um danskan húsnæðismakað er að finna í viðhengdri skrá neðst í þessari færslu. 

 

 

 

Svona er að vera í ESB

 

Í samfleytt 5 ár voru nauðungaruppboð í Danmörku yfir 1400 í hverjum mánuði. Þetta var á árunum 1988 til 1992. Þið hafið eflaust ekki heyrt neitt um þetta. Þarna lækkaði húsnæðisverð um 40 prósent. Í samfleytt 6 ár voru nauðungaruppboð yfir 1000 talsins í hverjum mánuði í þessu norræna velferðarríki. Það voru árin 1988 til 1994.

 

 

 

Þarna var verðbólgan um það bil eitt til þrjú prósent en stýrivextir voru iðulega nálægt 8-10 prósentum. Þeim var fjarstýrt frá útlöndum. Allt sem gat farið á hausinn fór á hausinn. Engum datt í hug að það yrði gert neitt neinum til hjálpar. Enda var það ekki gert. Svoleiðis er ekki gert í norrænum velferðar samfélögum né í ESB. Atvinnuleysi var 9-12% í samfellt 14 ár. Það er einmitt svona sem það er að vera í ESB. Eiginlega má segja að Íslendingar séu núna að upplifa í fyrsta skiptið hvernig það er að vera í Evrópusambandinu. 

Hvernig kemur maður í veg fyrir nauðungaruppboð?

 

Jú, með því að eiga ekki neitt. Með því að vera öreigi. Það er galdurinn. Á ekki neitt, gerði ekki neitt, sá ekki neitt og heyrði ekki neitt. Það borgar sig svo vel í mörgum löndum ESB þar sem svo fátt borgar sig lengur. Enda er það það sem Þjóðverjar gera. Þeir eiga ekki neitt. Svíar eignast heldur sjaldnast neitt. Þegar meðalsænskur deyr á hann um 40.000 SEK. Svona er það að þora ekki að hætta fé sínu í norrænum velferðarsamfélögum og í ESB.

 

 

 

ESB verðtrygging og "Evrópuvextir" (ekki til) Össurar Skarphéðinssonar

 

ESB verðtrygging Össurar fer þannig fram að þú skuldbreytir lánum þínum að meðaltali á þriggja ára fresti, eða jafnvel oftar í sumum löndum ESB. Þú færð sem sagt nýtt lán í stað þess gamla. Í hvert skipti koma til nýir vextir til eins, þriggja eða fimm ára í senn og það kostar oft mikið að komast út úr þeim gömlu. Bætist sá kostnaður við nýjan höfuðstól. Í hvert skipti myndast sem sagt nýr höfuðstóll og skuldbreytingar kostnaður leggst einnig við hann. Þessum kostnaði græða lánafyrirtækin mikið á. Svona virkar þessi verðtrygging. Þú eignast oft bara skuldir því verðin lækka eða þá að laun þín lækka því ESB-atvinnuástandið er oftast svo slæmt. Eða þú missir bara vinnuna til langframa - færð aldrei aftur vinnu á æfi þinni.  

Svo er líka til önnur verðtrygging. Verðtrygging skatta og verðtrygging mikils atvinnuleysis. Þar sem svo fáir eiga neitt því lífeyrissjóðir í ESB eru oft ekki til, eða litlir, þá er þessi útgjaldaliður hagkerfisins skattafjármagnaður. Bótagreiðslur til almennings eru oft dýrtíðartengdar. Því þolir ESB ekki neina verðbólgu án þess að ríkissjóðir þess fari hreinlega á hausinn. Níðþung framfærslubyrði ríkissjóða er því svo að segja verðtryggð. Skattar þar með líka. Fólkinu í ESB er ávalt tryggt hátt og langvarandi atvinnuleysi. Stjórnvöld Evrópusambandslanda sjá fyrir því. Í Þýskalandi eru engin lágmarkslaun til. Fjórir af tíu áhættusömustu ríkissjóðum heimsins eru nú í Evrópusambandinu. Ísland er ekki á þessum topp 10 lista. Vaxtakrafa fjárfesta endurspeglar þessa áhættu á hverjum tíma (bls. 2 vaxtamismunur á evrusvæði 6. október umfram þýska vexti og áhættumat CMA 3.ársfj. 2010). 

 

 

 

Í nýrri greinagerð hagfræðinga Bank for International Settlements (BIS) er gert ráð fyrir að húsnæðisverð í Þýskalandi og Spáni muni lækka um 75% á næstu 40 árum. Þetta vita þýskir líklega mæta vel, innra með sér. Enda hefur raunverð þýskra fasteigna fallið um 20% frá aldamótum. Engin fasteignabóla hefur verið í gangi í Þýskalandi. Þessi 75% lækkun til viðbótar bíður þeirra. Í Danmörku er "aðeins" gert ráð fyrir 35% lækkun á næstu 40 árum. Það sem ræður þessari þróun er öldrun samfélaga Evrópusambandsins. Þar mun ekkert borga sig næstu hundruð árin. Ekkert. (BIS)

 

 

 

Svona líta sumar verslunargötur úr í öldrunarhagkerfum. Myndin er frá bakhlið gjaldþrota verslunargötu í einu fremsta öldrunarhagkerfi heimsins; Japan - og er fengin að láni úr greininni: þúsund gjaldþrota verslunargatan. Óðaöldrun (e. hyper ageing) hinna barnlausu samfélaga Þýskalands, allrar Suður-Evrópu, allrar Austur-Evrópu, Eystrasaltsríkja og Japan er ekkert grín. Hver vil fjárfesta í deyjandi eignum?

 

 

Svona lítur niðurrif þriggja miljón þýskra íbúða út. Glæsileg þróun í hinu útflutningsháða öldrunarhagkerfi Þýskalands. Myndin er úr þættinum "dauði Evrópu" sem sýndur var danska sjónvarpinu í fyrra. Hin eina óendurnýjanlega náttúruauðlind Evrópusambandsins er að deyja: fólkið í ESB. Mikið verða þingkosningar spennandi í svona samfélögum þar sem 70 prósent kjósenda verða komnir yfir sextugt. Um helmingur kjósenda í Þýskalandi eru orðnir sextugir nú þegar. 

 

 

 

Þýskaland; öldrun samfélagsins

 

 

 

Tengt efni

 

Mynd af svartri framtíð: lífið eftir japönsku. Hugskot um fjölskyldu- og ættarsamfélagið 

 

Fyrri færsla

 

Þriðji hluti: Björgun evrunnar. Þess vegna eru Össur og Jóhanna hættuleg 

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Danmörk - greinar um húsnæðismarkað 2006 til 2010

Þriðji hluti: Björgun evrunnar. Þess vegna eru Össur og Jóhanna hættuleg

Í annarri grein af þremur í Financial Times - um björgun evrunnar frá algeru hruni - fengum við að innsýn í það sem leiddi til björgunar myntbandalags Evrópusambandsins í maí mánuði nú í vor. Við fengum að sjá inn á bak við leiktjöld myntbandalagsins. 

Ef Össur Skarphéðinsson og Jóhanna Sigurðardóttir hefðu bara einum degi áður verið á ferðalagi um lönd myntbandalagsins, hefðu stjórnmálaleiðtogar landa þess sagt þeim að evran væri fyrirtaks gjaldmiðill og stæði bjargföst. Að ekkert gæti haggað tilveru hennar. Og Össur og Jóhanna hefðu trúað þeim eins og nýju neti. Sérstaklega hefði Malta sagt þeim afrekssögur um myntina og bandalag þess. 

En á neyðarfundi deginum eftir var þessum stjórnmálaleiðtogum og embættismönnum Evrópusambandsins hins vegar gert skiljanlegt að þeir hefðu nokkra klukkutíma til að bjarga þessari mynt og myntbandalagi þess frá algeru hruni og öngþveiti. 

Síðast þegar eitthvað í líkingu við þetta gerðist var sennilega þegar Sovétríkin féllu saman ofan á þegnana. Það er öllum mönnum sem hugsa ljóst, að stjórnmálamenn Evrópusambandsins munu ekki hika við að halda áfram að bjarga þessu myntbandalagi sem þeim í áratugi hefur verið sagt að sé svo gott. Þeir eru að fórna velmegun. Þeir hafa nú þegar fórnað mögulegum hagvexti í löndum sínum. Þeir hafa þegar fórnað fólkinu í ríki sínu því myntbandalagið læsir löndin inni í massífu atvinnuleysi til langframa, sökum lélegs hagvaxtar. Það er regluverk myntarinnar sem sér fyrir þessu. Þetta regluverk hefur nú þegar eyðilagt stjórnmál í Evrópu. Stjórnmálin hafa verið þjóðnýtt í þágu myntbandalagsins og Evrópusamrunans. Regluverkið hindrar stjórnmálamenn ESB landa í því að sinna frumskyldum sínum, - að sinna því sem þeir eru kosnir til; að vinna fyrir kjósendur, að velferð þeirra og fyrir landið sitt í heild. Að vinna fyrir þjóðina. Reglur myntbandalagsins hindra stjórnmálamenn ESB í að sinna þessum frumskyldum. Þeir hafa nú þegar og eru alltaf að fórna lýðræði og frelsi í löndum sínum. Hvern dag ársins er hagsmunum kjósenda landa þeirra fórnað á altari regluverks myntbandalagsins. Við vitum öll hvernig fer þegar lýðræðið visnar og deyr. Þá tekur ófriðurinn við.  

Þetta er hreint ótrúlegt. En samt stendur Rauði Herinn ekki með byssustinginn við bak evrópskra stjórnmálamanna. Hvað er það sem fær fullorðna menn til að missa vitið og hætta að hugsa? Jú við sáum það greinilega á blaðamannafundi í ESB með Össuri Skarphéðinssyni um daginn. Það er trúin. Evrópusambandstrúin. Trúin á falskan Guð. Í hugarheimi Össurar og Jóhönnu er þessi atburður þegar kominn í non event, did not happen horn heilabús þeirra. Þau ganga ennþá um sem trúað fólk. Þetta er bæði hryggilegt og hættulegt fyrir Ísland. Það er hættulegt að hafa fólk við stjórn sem vinnur gegn hagsmunum lands okkar. En stjórnmálamenn viðurkenna aldrei mistök sín. Það eru aðeins til örfáar núlifandi undantekningar frá þeirri reglu. Kannski bara Mikhail Gorbachev?

Það væri einfaldlega of mikið að ætlast til þess að maður á borð við Nicolas Sarkozy hefði dag einn ákveðið að segja frönskum almenningi frá því að þetta sem átti að laga og bæta flest í Frakklandi og í Evrópu væri nú að eyðileggja samfélag þeirra að utan sem innan - og myndi halda áfram að eyðileggja samfélag þeirra, ef ekki væri gripið til róttækra aðgerða og gamla mynt landsins aftur tekin í notkun. Að hún væri svo órjúfanlega stór hluti af sjálfstæði lands þeirra. Að þessi evra myndi á endanum eyðileggja Evrópu og Frakkland að innan sem utan.

 

Enginn mun þora að koma og segja sig úr þessum klúbb. Það væri það sama og að fremja sjálfsmorð. Við munum ekki sjá neinn evrópskan stjórnmálamann gera þetta. Nema hugsanlega í Þýskalandi. Harakiri verða ekki framin í myntbandalagi Evrópusambandsins. 

Þess vegna gildir hér aðeins ein regla: maður á aldrei að ganga í Evrópusambandið og maður á aldrei að fórna sjálfstæðri mynt landsins, því hún er svo stór og órjúfanlegur hluti af sjálfstæði og fullveldi þjóðarinnar. Maður á ekki að brjóta á sér báðar fætur til þess eins að geta gengið í hækjufélag Frakklands og Þýskalands. En það er einmitt það sem Evrópusambandið fyrst og fremst er.

Hér er síðasti hluti greinaseríu Financial Times um björgun evrunnar frá algeru hruni og öngþveiti í maí mánuði síðastliðnum.

• Þriðji hluti: Saving the euro: Bound towards a tense future

 

Fyrri færsla

Annar hluti: björgun myntbandalags ESB vorið 2010. Kvöldverður á gjábakka hyldýpis 

 

Tengt efni

• Frábær grein Steingríms J. - frá árinu 2002 

Annar hluti: björgun myntbandalags ESB vorið 2010. Kvöldverður á gjábakka hyldýpis

Annar hluti: Björgun evru 

Í þessum öðrum hluta frásagnar Financial Times er rakið hvernig Bandaríkin opnuðu augu Evrópusambandsmanna fyrir því að myntin þeirra væri í þann mund að falla saman um sig sjálfa, væri erfðafræðilega ónýt og að hrun hennar ógnaði heimsbyggðinni allri. Alþjóða Gjaldeyrissjóðurinn tekur þátt í að vekja óábyrga draumóramenn ESB af værum 15 ára svefni og neyðist til að koma myntbandalaginu til björgunar. Myntbandalagið lifir nú örvæntingarfullri tilveru sinni í vernduðu umhverfi AGS og annarra. 

Hér sýnir það sig líka að aðal stjórnmálaleiðtogi Evrópusambandsins er embættismaður sem stundar stjórnmál sín úr höfuðstöðvum seðlabanka Evrópusambandsins. Þessi stjórnmálamaður var ekki kosinn af neinum og hefði verið tekinn af lífi í aðalstöðvum Samfylkingarinnar á Íslandi, hefði hann starfað innan íslenskrar lögsögu undir Samfylkingu Vinstri Grænna. Nafn mannsins er Jean-Claude Trichet.

Hér er þessi annar hluti greinaseríu Financial Times: Evrumyntinni bjargað frá hruni. Hluti tvö:

 

• Evran: Kvöldverður á gjábakka hyldýpis 

 

Í leiðinni er ekki úr vegi að geta þess að í Morgunblaðinu í dag er birt bréf frá framliðnum manni handan sólkerfis okkar. Sundrungarstjórnmál ríkisstjórnar Íslands halda áfram af fullum þunga. Bréfið er að ég held frá utanríkisráðherra Íslands (ráðherra utan Íslands), Össuri Skarphéðinssyni (er það ekki það sem hann heitir, það held ég). Þessa grein eftir þennan helsta sölumann Íslands utan sólkerfis okkar ættu allir að lesa. Þetta er sjálfur maðurinn sem sagði rannsóknarnefnd Alþingis að hann hefði ekki "hundsvit á peninga- og bankamálum".

 

En erindi Össurar að þessu sinni er að selja Íslendingum þessa hrundu evru sem Financial Times er að fjalla um. Össur skrifar um að festa fé, bankamál, peningamál og vexti. Kórónan á verki ráðherrans að þessu sinni er hin fræga atvinnusköðun myntbandalagsins á löndum þess. Að fá framlengt því ástandi sem ríkir á Íslandi núna: 30 ára Evrópusambandsástandi með massífu og enn hærra atvinnuleysi en það er hér núna, hrikalegum nauðungaruppboðum yfir almenningi árum saman, fátækt, vonleysi, gengishruni, mynthruni, eyðni sjálfstæðis og fullveldis, hvarf og eyðni velmegunar og velferðar, mannlegri hnignun og hvarfi hagvaxtar til frambúðar. 

• Grikkland þoldi ekki evru
• Spánn þoldi ekki evru
• Portúgal þoldi ekki evru
• Írland þoldi ekki evru
• Eystrasaltslöndin þoldu ekki pyntingarklefa ERM II
• Ítalía hangir enn á nöglunum
• Ísland þoldi ekki umsókn inn í Evrópusambandið 

Ef ég væri ritstjóri Morgunblaðsins hefði ég neitað að birta þessa grein. Ekki vegna þess hversu léleg hún er, ósvífin og lygin. Heldur vegna þess hversu ömurlegt innræti höfundarins er. Í krafti embættis síns reynir ráðherrann að að ljúga skelkaða Íslendinga til hlýðni við glataðan málstað viss hluta Samfylkingarinnar í tveim flokkum. Hann er svona eins og innheimtumaður á slysstað þar sem blóð fórnarlambsins flæðir og aðstandendur eiga um sárt að binda. Greinin sýnir fávísan vanhæfan Össur Skarphéðinsson í svo ákaflega réttu ljósi: sem sölumann án samvisku.

 

En auðvitað gat Morgunblaðið ekki neitað að birta grein eftir sjálfan utanríkisráðherra Íslands þó löngunin hafi eflaust verið afar sterkt til staðar. Já. Það er kannski svona sem það er að vera aumingjagóður.

 

Fyrri færsla

 

Fyrsti hluti: Bandaríkin rifu evruna upp á hársverði 16 landa myntbandalagsins 

Bandaríkin rifu evruna upp á hársverði 16 landa myntbandalagsins

Björgun evrunnar: fyrsti hluti

Eins og lesendum er ef til vill ekki kunnugt, þá hrundi hið rúmlega 10 vetra myntbandalag Evrópusambandsins í fang embættis og stjórnmálamanna í löndum sambandsins síðasta vor. Bjarga þurfti því sem hægt var að bjarga, þ.e.a.s hindra þurfti að þetta myntbandalag Evrópusambandsins, sem byggt er á regluverki embættismanna, myndi falla sem efnahagslegt gereyðingarvopn ofan á alla heimsbyggðina.

Bandaríkjamenn sem þekkja ekta Evrópumenn afar vel frá fyrri tímum, vissu að án íhlutunar þeirra myndi Evrópa ekki standa sig, frekar en fyrri daginn. Þeir vissu líka að eina landið sem nokkurn tíma myndi hirða um þetta myntbandalag væri Þýskaland. Allir vita að ef Þýskalands nyti ekki við í myntbandalaginu væri mynt þess orðin að gallsteinum í mörgum magasekkjum Brussels. En nú er allt myntbandalagið sem sagt komið í umsjá Alþjóða Gjaldeyrissjóðsins að hluta til. Bandaríkin og Þýskaland kröfðust þess. 

Á síðustu þrem vikum birti Wall Street Journal greinar um björgunina sem varð að gera á þessu myntbandalagi Evrópusambandsins í maí síðastliðnum. Þessar tvær greinar og nýrri grein Irwin Stelzer má lesa hér:

• WSJ 24. september 2010: On the Secret Committee to Save the Euro, a Dangerous Divide
• WSJ 27. september 2010: Currency Union Teetering, 'Mr. Euro' Is Forced to Act
• WSJ Irwin Stelzer: 4. október 2010: Borrowers of Euroland are Proving Einstein's Theory of Insanity Right

Í gær birti svo Financial Times fyrstu af þremur greinum blaðsins um björgun m.a. Bandaríkjanna á þessu myntbandalagi Evrópusambandsins:

• FT: 10. október 2010: How Washington pushed Europe to save the euro 

 

Einnig er vert að minnast nokkurra greina Simon Johnson's á Baseline Scenario um þetta efni og sem báru yfirskriftirnar:

• Janúar 2008 og 2009: PDF The Likely Future of the Eurozone  
• 3. febrúar 2009: Alþjóðagjaldeyrissjóðinn (IMF) vantar og vantar ekki fleiri peninga
• 11. mars 2010: Ábyrgðarlausir stjórnmálamenn = ESB 
• 28. Apríl 2010: Wake The President 

Fyrri færsla

Er Þorsteinn Pálsson jafnaður maður? Dæmigert Evrópusamband

Er Þorsteinn Pálsson jafnaður maður? Dæmigert Evrópusamband.

Hérna er Evrópusambandinu rétt lýst.

Hagfræðingurinn Nouriel Roubini deilir með okkur heimssýn sinni á hreyfimynd hér fyrir neðan. Japan er nú þegar farið í vaskinn til frambúðar. Vinnuafl í öldrunarhagkerfi Japans fer að verða álíka sjaldgæft og atvinnuleysi var á Íslandi áður en bankamenn landsins lærðu á sér handgenginn töflureikni og hættu að nota reiknivél með strimli. Evrópa er í dauðateygjum. Bandaríkin eiga við mikil vandamál að stríða. Hins vegar eiga nýmarkaðslönd heimsins framtíðina fyrir sér. Ísland er einmitt nýmarkaðsland og ætti því ekki að giftast hinu efnahagslega og mannlega öryrkjabandalagi Evrópusambandsins.   

Allt evrusvæðið hrundi í fangið á embættis- og stjórnmálamönnum Evrópusambandsins fyrir aðeins fimm mánuðum síðan (helgina 7. til 9. maí 2010). Myntsvæðið er þó rétt rúmlega tíu vetra gamalt. Grikkland varð gjaldþrota á því að taka upp evru og á því að vera í Evrópusambandinu í 29 ár. Spánn fylgir hægar en örugglega á eftir. Portúgal fylgir líka eftir en á aðeins meiri fallhraða. Ítalía er jafn vonlaus og hún var fyrir 15 árum. Írland er að verða glatað land og skuldum vafið fyrir komandi kynslóðir þess. Það tók nefnilega upp evru. Finnland er að undirbúa efnahagslegt sjálfsmorð í evrum. Öll þessi lönd þoldu ekki evruna. Eystrasaltslöndin þoldu heldur ekki pyntingarklefa ERM II. Brútalt setja Eystrasaltslöndin heimsmet í efnahagslegu hruni sem er enn verra en það var í þrúgum reiðinnar í Bandaríkjum kreppunnar miklu 1930. Sjálft Ísland þoldi ekki einu sinni umsókn inn í Evrópusambandið. Evrópa er að verða kirkjugarður þjóðfélaga og ríkisstjórna þeirra. Þökk sé Evrópusambands útópíunni í Brussel. 

Roubini hitti forsætisráðherra Belgíu um daginn. Land þess manns er að detta í sundur. En maðurinn sagði samt Roubini frá því  að Evrópusambandið myndi "sameinast" til að hindra splundrun þess myntbandalags sem sýnt hefur næst lélegasta hagvöxt heimsins á undanförnum 16 árum. þ.e.a.s á eftir Japan. Bara Japan er verra. Sem sagt: á meðan land þessa manns er að detta í sundur þá skálar hann fyrir Evrópusamrunanum á einhvers konar jafnaðardópi niðri í Brussel. Hann, þið vitið, er nefnilega að sameina Evrópu. Ég þyrfti eiginlega rifja upp bíómyndina Der Untergang og beina sérstakri athygli að Evrópusamruna fundarhöldum Speers með mið-evrópska manninum sem svo undarlega var . . . grænmetisæta!   

Sönnunargögnin hrannast upp. Forsætisráðherrann í landinu sem er að detta í sundur eyðir tíma sínum í Brussel. Það gera líka hinir í öllum ESB-löndunum. Þeir sitja og drekka kaffi lattég á bar í Brussel á meðan lönd þeirra detta í sundur og verða örkumla. Þetta sagði forsætisráðherra Svíþjóðar, herra Persson. Hann sagðist hafa eytt meiri tíma í kaffidrykkju í Brussel en hann eyddi með ríkisstjórn sinni heima. Svo eru það allir hinir fyrrverandi stjórnmálamenn í Evrópu, með aðeins fáum undantekningum. Í stað þess að hundskast til að hafa hægt um sig og verða venjulegir þegnar á ný, oft eftir misheppnaðan stjórnmálaferil, þá þráast þeir við, þeir þrá völd og sviðsljós svo heitt á ný. Þessir leita til Brussel. Þar geta þeir komist í kaffi og með því fyrir ekki neitt nema eitt, fullveldi og frelsi lands síns heima. Þetta eru jafnaðir menn. 

 

 

 

Áminning

 

Ritt Bjerregaard 1997; EU er et socialdemokratisk projekt 

 

Fyrri færsla

 

Er ég geðbilaður? Verndað viðtal við fjármálaráðherra 

 

Doktorsritgerð í Evrópufræðum: Sameining stjórnmálaflokka undir sama gjaldmiðli: þínu atkvæði

Pólitískt gengi stjórnmálaflokka er líklega mismunandi. Þessu þyrfti líklega að breyta í samræmi við samruna Evrópusambandsins. Það er líklega óviðunandi - og jafnvel hættulegt - fyrir marga í öðrum löndum, að sumir stjórnmálaflokkar í einu ESB-landi séu með hærra pólitískt gengi en sumir stjórnmálaflokkar í öðrum ESB-löndum. Þetta eykur líklega mjög hættuna á pólitískum óstöð . .  óstöðug . .  óstaur . . nei . . hvaaað er þetta eiginlega . . já . . á pólitískum óstöðugleika (það var mikið). 

Ritgerðin fjallar um forsendurnar fyrir hinu ákjósanlega pólitíska myntsvæði (e. the optimal political currency area). Það sjá líklega allir að nú þyrftum við líklega á framboði erlendra stjórnmálaflokka að halda á Íslandi. Gengi íslensku flokkana er líklega of flöktandi (e. volatile) og rýrnun á pólitískum kaupmætti þeirra er líklega yfirvofandi. Með tilkomu líklegrar erlendrar samkeppni frá til dæmis hollenskum, suður-ítölskum og rúmenskum stjórnmálamönnum, frá ESB-löndum, mun hið póltíska gengi líklega aftur verða afar stöðugt á Íslandi, eins og það hefur verið í Evrópu í 100 ár. Matvælaverð mun líka örugglega lækka, líklega.

Ritgerðin verður varin með valdboði í Skjaldborgarastofnun. Ritgerðin er styrkt með steypujárni Skjaldborgar Evrópusambandsins við Arnarhól og útbúi þess við Austurvöll. Frumflytjandi er doktor Össur Ötker Skarphéðinsson í hvítum slopp. Flettari er Jóhanna Sigurðardóttir með rauðan varalit. Fjármálin sá Steingrímur J. Sigfússon um. Ritgerðin verður gefin út í gulli frá fjárlögum niðurskurðar - sem verður borið út úr hverju húsi í landinu.

 

En svo kom þetta: Danskir embættismenn og ESB-sjúkir vilja veita erlendum embættismönnum Evrópusambandsins kosningarétt í Danmörku - og að þeir fái að bjóða sig fram til kosninga í landinu: DDR.DK

 

Það er svo gaman þegar aðrar þjóðir fá loksins tækifæri til að kjósa sig til auðæfa þinna. Reynslan sýnir að þegar kjósendum er veittur þessi möguleiki þá notfæra þeir sér hann, miskunnarlaust.

 

Með kveðjum

Kommissar Ímat Úrmat 

Evrópusamruninn über alles!

 

Uppgjöf hefst og endar með einu skrefi. Pennastrik duga líka, ef menn þora ekki öðru.  

 

Fyrri færsla

 

Er ég geðbilaður? Verndað viðtal við fjármálaráðherra 

Er ég geðbilaður? Verndað viðtal við fjármálaráðherra

Kastljósviðtalið við fjármálaráðherrann var fyrir neðan allar hellur.

Fjármálaráðherrann er nýbúinn að flytja stefnuræðu og leggja þar fram framvirkt hrunfrumvarp (fjárlagafrumvarpið). Þar sker ríki fjármálaráðherrans hyldjúpt niður í stað þess að sýna Davíð (örugglega Oddssyni) hvar hann keypti ölið. Hér bauðst fjármálaráðherranum kærkomið tækifæri til að sýna okkur fram á það sem yfir höfuð getur réttlætt hið stóra og máttuga ríki eftirstríðsára Keynes, - ríkis sem nú læsir klóm sínum í allt að helming þjóðarköku þegnana, og jafnvel meira. Fyrir 80 árum þóttust ríkisstjórnir vesturlanda heppnar ef þær gátu kreist fimm prósent af þjóðarkökunni út úr höndum þegnanna. Nú sitja þær margar með miklu stærri hlut þjóðarkökunnar en knúði styrjaldarhagkerfi Winston Churchill's til sigurs í seinni heimsstyrjöld Evrópu Össurar. 

Hér hefði verið hægt að koma og segja: sjáið nú vinir mínir, þetta er okkar styrkur núna. Við látum ríkið okkar máttuga sækja fastar á gjöful miðin í þessum stórsjó, því við þessar aðstæður þorir einkaframtakið ekki að fjárfesta og sækja fast á miðin. Þar ríkir svo mikil óvissa núna. Einkafjármagnið er nefnilega ennþá í hræðslukasti eftir síðasta brotsjó. Við ætlum því að búa til öruggan stað þar sem hið risastóra fjármagn einkaframtaksins getur með ró í sinni parkerað peningum sínum í fárviðri. Við sýnum hér í verki styrk þess að hafa stóran opinberan geira sem krefst svona mikillar skattheimtu. Því búum við hér með til öruggt bílastæði fyrir peninga einkageirans í þágu þjóðarinnar allrar. Þar getur það fengið lága en örugga ávöxtun við erfiðar aðstæður í kjölfar fjármálakreppu veraldar. Svona virkjum við auðæfi samfélagsins. Komið því og fjárfestið í verkefnum okkar, kæru vinir. Svona vinnum við okkur út úr þessu. Við vöxum út úr vandanum. Við kýlum á þetta. Svo mun ríkið draga sig til hlés þegar einkafjármagnið er fært um að axla þetta forystuhlutverk á ný.

Í stað alls þessa velur fjármálaráðherrann að lúberja þjóðina og senda skilvirk flóttamerki til einkafjármagnsins (sem nóg er til af).

 

En nei

 

Steingrímur byrjar á því að ávarpa þjóðina með þessum orðum; "Ég ætla að tala um ástandið á Íslandi í dag en ekki um stjórnarandstöðuna." What?

Hvað var það sem fékk fjármálaráðherrann til að skipta um skoðun í þetta fimm hundraðasta skipti á 20 mánuðum? Voru það átta þúsund mótmælendur fyrir utan þinghúsið? Ef þeir hefðu ekki verið þarna, hefðum við þá þurft að hlusta á Steingrím J. Sigfússon tala um stjórnarandstöðuna í tíu þúsundasta skiptið á 20 mánuðum? Já það getum við verið alveg viss um, því flestir kraftar þessa manns hafa farið í það að rústa til langframa því samfélagi sem stjórnarandstaðan byggði upp. Fjárlagafrumvarpið er framlag hans til þeirra mála. Og svo er það Icesave. Og ESB.

Samsæri við djöfulinn? Hin leynda dagskrá. 

Ég er ekki mikið fyrir samsæriskenningar. En sú hugsun hefur ekki getað annað en læðst að mér að hjá ríkisstjórninni á Íslandi sé í gangi einskonar samsæri djöfulsins. Samsærið felst í því að á milli fjármálaráðherrans og utanríkisráðherrans sé í gangi staðfastur gagnkvæmur vilji um að koma ríkisfjármálum Íslands endanlega fyrir kattarnef og þar með samfélaginu öllu, svo inn á sviðið geti utanríkisráðherrann stigið sem töframaður með Evrópusambandið í pokahorninu. Þegar Íslendingar verði loksins orðnir svo vonlitlir, vonsviknir, illa farnir og fláðir, að þá muni þeir hrifsa til sín hinn eitraða poka utanríkisráðherrans og éta með græðgi úr honum maðkað músakorn Evrópusambandsins. Þetta er eina leiðin til að kýla ESB ofaní þjóðina. En mikið er reynt í þá veru - og í fullkomnu umboðsleysi kjósenda. Með ofbeldi!

Við vitum að það var ekkert að marka það sem Steingrímur J. Sigfússon sagði fyrir kosningar. Þar laug hann með mikilli virkni upp í opið geðið á hræddri þjóð og fór létt með það. Þetta kom honum inn í ríkisstjórn eftir 20 ára höfnun kjósenda. Svo gekk hann í heilagt hjónaband með Alþjóða Gjaldeyrissjóðnum, sem er hagsmunagæslu líkami ríkisstjórna Evrópu frá upphafi. 

Nú kvartar hann skyndilega yfir því að vaxtakostnaður ríkisins sé svo mikill að það verði að binda járnbenta skattasteypuklossa um háls launþega, rústa landsbyggðinni og gera sparnað gamla fólksins upptækann. Þá spyr ég: hvernig ætti þá þjóðin að þola Icesave álögur Steingríms? Hvernig? Þetta sem Steingrímur kynnir þjóðinni núna er eins og 38 gráðu heitt sturtubað miðað við alkul Icesave klyfjanna sem hann svo innilega langar að koma yfir á herðar almennings. Hvað á maður að segja? Leyfist mér að spyrja hvort maðurinn sé nokkuð geðbilaður? Eða er það ég sem er geðbilaður? Heiladauður? Á meðan niðurskurður Steingríms ógleður almenning þá fossa peningar okkar úr ríkissjóði þjóðarinnar í Evrópusambandsmálið. Þetta er því nú þegar orðið að helför í 100% umboðsleysi þjóðarinnar. Í lygavef ríkisstjórnarinnar - í aðlögunarferlinu - Össurar og Steingríms.  

Ég er hræddur. Ég er innilega hræddur um að hér séu afar ill öfl að verki. Heiðarleiki er ekki það sem Steingrímur J. Sigfússon er þekktur fyrir núna. Hann er orðinn þekktur sem ofstopamaður og kosningasvikari. Mér dettur aðeins Lenín í hug í þessu sambandi. En hann var sannarlega geðbilaður. Það vita menn núna.  

 

Hvað hefur Steingrímur yfir höfuð með ríkissjóð Íslendinga að gera? Þjóðin býr til þennan sjóð með vinnu sinni. Það er fólkið í landinu sem sem býr til greiðslugetu og lánstraust ríkissjóðs. En Steingrímur virkjar sjóðinn helst ekki í þágu samfélags Íslendinga. En hann vill ólmur virkja hann í þágu annarra. Og mest í þágu Evrópusambandsins og handlangara þess. Hann hefur hér einungis sýnt Davíð hvar hann hellti ölinu niður. Því mótmælir fólkið svona kröftuglega. Fólkið vill ekki láta hella sér niður. 

Sjálfur er ég að verða sannfærður um að ríkisstjórnin ætlar með okkur til helvítis. Hún er staðfastlega að rústa samfélagi Íslendinga. Ef ég ætti peninga til fjárfestinga myndi ég ekki fjárfesta einni krónu á Íslandi. Ég vona svo sannarlega að allir séu ekki eins skelfingu lostnir og ég. En staðföst sundrungarstefna ríkisstjórnarinnar er að kljúfa þjóðina í herðar niður, skapa öngþveiti og örvæntingu. Þessu þurftum við ekki á að halda eftir öll áföllin. 

Á meðan; - hins djúpa hafs eystri Atlantsála

Eins og þýski blaðamaðurinn sagði við írska hagfræðinginn David McWilliams hér: "auðvitað spyr ég þig ekki um stjórnmálaástandið á Írlandi, því það er ekkert að spyrja um. Við í Þýskalandi eigum ykkur núna, þið getið ekkert gert. Ekkert. Það skiptir því engu máli hver er við völdin á Írlandi. Þið eru á okkar dópi: evrum; Elite is preparing to sell country down the river.

 

Er David McWillimas líka geðbilaður? Hann sagði: Förum íslensku leið Geirs H. Haarde 

 

Hér er líka hægt að lesa: Sannleikurinn um efnahagsmál Írlands

 

Fyrri færsla

 

Stjórnmálalegir afleiðugjörningar innherjaviðskipta Vinstri grænna 

Stjórnmálalegir afleiðugjörningar innherjaviðskipta Vinstri grænna

Það má vel færa rök fyrir því að stjórnarfar undanfarinna margra mánaða sem náði hámarki á síðustu 15 dögum sé afleiða andlýðræðislegra og stjórnmálalegra afleiðugjörninga innherjaviðskipta Vinstri grænna við Samfylkingu slæmra afla. Vinstri grænir sviku þjóðina svo hryllilega að allt ætlar nú um koll að keyra. Þeir sitja og starfa í trássi við kjósendur. Fullkomnu trássi. Útsala þeirra á lýðræði og fullveldi Ísland til ESB fer fram undir pólitískri hefndardrykkju. Forystan er ölvuð af hatri. Hún situr algerlega umboðslaus við ofnana sem brenna. Forhertri forystu flokksins virðist þó vera alveg sama. En grasrótin engist líklega hins allrar velsæmdar. Hún berst kannski um á hæla og hnakka undir sæng þöggunar og innri köfnunar. En lítið heyrist til hennar. Getur maður ennþá leyft sér að halda í vonina? Nei það getur maður ekki. Það væri ábyrgðarlaust.  

En ég hafði rangt fyrir mér.  

Þessi ömurlegu kosningasvik Vinstri hreyfingarinnar græns framboðs munu EKKI veikja samstarfsvilja Evrópusambands Brussels í garð fullveldis Íslands og Íslendinga því líkir mæta hér líkum. Svikin hafa séð til þess að þessi illi vilji hefur breyst í kúgun. Þetta er álitshlekkur og undirlægja sem getur haft afdrifaríkar afleiðingar fyrir landið okkar. Nú hefst einangrunar og einstefnuaksturinn inn í hið efnahagslega og andlýðræðislega öryrkjabandlag Evrópu, Evrópusambandið; greiddur út í evrum. Útboð á fullveldi Íslands er hafið í evrum. Auglýst er eftir verktökum. Verktakinn fær koss Steingríms.  

Þessu spellvirki þurfti Ísland ekki á að halda. Þessi ógagnsæu krosseignatengdu afleiðuviðskipti með fullveldið og lýðræði á Íslandi er smánarlegur blettur á landi okkar. Nú verður hlegið ennþá hærra að okkur fáráðlingunum frá Íslandi. Og trúið mér, mikið hefur verið hlegið að undanförnu að vindbelgjum og aulabárðum Íslands. En nú hefst sem sagt ný útrás í boði Steingríms Vinstri grænna

Fyrri færsla

Ræða forsætisráðherra Evrópusambands Samfylkingarinnar á Íslandi; stefnuræða um kosningasvik VG.