Opnað fyrir fuglaskoðun á borði ríkisstjórnarinnar. Úrræði handan heimil(d)a

Skuldamál höfuðborgar fjármálageirans 

Hvað er hægt að gera á Íslandi ríkisstjórnarinnar núna? Skoða fugla?

Jú, það væri hægt að einangra Reykjavík & Co frá restinni af landinu og gera hana að "bad bank". Fólk í fjármálavandræðum skiptir einfaldlega um kennitölu og flytur út á land. Það skilur fasteignir sínar eftir ásamt dúkkulísumyndum af Jóni Gnarr, Ekkert B og ríkisstjórn fuglaskoðunar Íslands. Enginn mun þekkja muninn á lifandi dauðu né Gnarr og Engu B.

 

Nóg er til af landinu úti á landi. Þá mun hefjast mikið uppbyggingarskeið í sögu lands vors. Á þennan hátt mun hinn sósíaldemókrataíski metrópólítanmaður með heilabúið í skjalatöskunni komast mun fljótar í vinnuna sína í Reykjavík, því umferð verður þá svo lítil. Óskir rætast. Þar mun hann á ný geta sest upp í hina gömlu en stórvirku vinnuvél okkar gamaldags kapítalista. Þar getur hann á ný ýtt vitlaust á alla takka sem til eru, eins og á dýrðardögum fjármálageirans, sem hann auðvitað klessukeyrði á núll komma fimm.

 

Nei, bíddu aðeins. Hinn sósíaldemókrataíski metrópólítanmaður með heilabúið í skjalatöskunni kemst ekki upp í hina stórvirku vinnuvél okkar gamaldags kapítalista. Þar fyrir situr því miður öll ríkisstjórn Íslands og reynir að fálma sig út úr því hvernig fá mætti þetta gamla en stórvirka tæki gamaldags kapítalista til að virka eins og það á að gera. Ríkisstjórninni til skelfingar eru græjur made in USSR und DDR því miður ekki framleiddar lengur. Ákveðnir en erfiðir hönnunargallar komust þar seint um síðir illilega í ljósið.

 

En ríkisstjórnin kann ekki neitt. Hún getur ekki neitt. Hún hefur ekkert nýtt til málanna að leggja. Hún situr bara og þaulsitur í þessum gömlu stórvirku græjum og reynir að lesa sér til í úr sér gengnum leiðbeiningum að handan. Hún mun ýta og moka sjálfri sér og ykkur öllum út í sjó. Svona fer þegar kommar og hinn sósíaldemókrataíski metrópólítanmaður með heilabúið í skjalatöskunni ætla að nota hinar gömlu en stórvirku vinnuvélar kapítalistanna. Þeir kunna ekkert á þessa græju. Kíkið (skoðið) út um gluggann. 

 

Að vera skoðaður eða ekki. Það er málið. Allir verði borðliggjandi; það er takmarkið á borðeyri fuglaskoðunar ríkisins 101. Rúmliggjandi tilvera er þrátt fyrir allt mun skárri en öll þessi borðlega. 

 

Svipmyndir úr aðalstöðvum sósíaldemókrataískra metrópólítanmanna í ESB, - sótt um greiðsluaðlögun vegna Icesave

 

 

Tengt efni

 

Alþýðan og yfirstéttin 

 

Fyrri færsla

 

Nauðungaruppboð í Danmörku - september 

 

Athugasemdir

[Kristinn Pétursson, 16.10.2010 kl. 18:04]

Það var góður maður líka búinn að leysa  vandamál ráðyneyta - ekkert ólíkt "Bad Bank" ...

... stofna bara enn eitt ráðuneyti - vandamálaráðuneytið -

setja öll vandamál þar -

þá geta hin ráðuneytin farið að vinna fullri axjón....  

[Ragnhildur Kolka, 16.10.2010 kl. 20:42]

Þú ættir að senda þetta myndband til umboðsmanns skuldara, Gunnar. Þar munu starfsmenn fljótlega átta sig á að ósáttir viðskiptavinir geta lífgað upp á vinnudaginn.

Líf er betra en dauði.

[Anna Grétarsdóttir (IP-tala skráð) 17.10.2010 kl. 10:58]

Sæll Gunnar,

ég ætla að leggja fyrir þig eina stóra spurningu sem ég hef velt fyrir mér lengi.

Er það framkvæmanlegt að byggja upp algerlega nýtt fjármála-hagkerfi á Íslandi og þá er ég að tala um að byrja á 0 punkti ??????

Kv. Anna

[Gunnar Rögnvaldsson, 17.10.2010 kl. 13:45]

Þakka ykkur fyrir kærlega

Anna: það er lands- og þjóðarframleiðsla okkar sem býr til það sem við höfum með að gera í efnahagslífi Íslands. Fjármálakerfið er bara hluti af hagkerfi okkar. Reglum þess má svo sem alltaf breyta til og frá. En til þess að einhver vilji eiga viðskipti við land okkar þá þarf fjármálakerfið að geta tengst fjármálakerfi heimsins og unnið saman með því. Peningar þurfa að geta haft það gott hérna og notið sólar, annar far þeir. Traust á löggjöf og réttarfari þarf að styðja undir fjármálageirann. Þess vegna er ekki hægt að ýta bara á hina og þessa takka og beygja löggjöfina til dæmis undir þrýstihópa. Þá eyðileggjum við traust almennings á markaðs-mekanisma okkar og sem á endanum eyðileggur markaðinn sjálfan og þau verðmæti sem þar geta orðið til og sem fólk á og bindur vonir sína við. 

Það þýðir til dæmis ekki að breyta hlutum eins og ávöxtunarkröfum og svoleiðis. Því þá flýr fjármagnið bara til staða þar sem það hefur það betra. Það þýðir ekki að ausa út peningum ríkissjóðs til hægri og vinstri. Svo er það er fyrst og fremst atvinnuástandið hjá okkur sem býr til greiðslugetu ríkissjóðs og lánstraust hans erlendis sem innanlands. Ef allir verða atvinnulausir þá þorna tekjur ríkisjóðs upp og lán til hans verða á miklu hærri vöxtum (myndi gerast undir evru). Þá krefjast þeir sem eiga peninga stærri áhættuþóknunar fyrir að lána okkur (ríkinu) peninga. Það eru vaxtakjör ríkissjóðs erlendis sem mynda grunnvexti í samfélaginu okkar. En ríkið tekur lán til þess að fjármagna umframeyðslu (hallarekstur umfram tekjur) og til þess að fjárfesta í stórum framkvæmdum. Þetta gengur í bylgjum. Stundum er hagnaður og stundum er tap sem þarf á fjármagna með lánum. 

Ég vona svo sannarlega að við þurfum ekki að byrja á núllpunkti neins staðar. Það sem hinsvegar væri æskilegt er að stappa stálinu í fólk og fá það til að sætta sig við að það er hvergi neinn "free lunch" til í heiminum. Og að það ER kreppa hjá fólki í mörgum löndum heimsins. Við erum dálítið of kröfuhörð og oft ofdekruð orðin. 

Við höfum það gott miðað við flestar þjóðir. Við höfum staðið okkur vel því það er svo stutt síðan við vorum algerlega vanþróað hagkerfi. Fjármálakerfið okkar hefur staðið sig vel því við verðum að horfa á þá staðreynd að þetta fjármálakerfi okkar hefur þrátt fyrir allt þurft að þola mesta efnahagslega framgang nokkurs ríkis vesturlanda frá 1930. Ekkert annað kerfi hefur mátt þola eins mikla áreynslu, sveiflur, vöxt, framgang og þolgæði. Fá önnur fjármálakerfi hefðu þolað áreynsluna við að stökkva úr úr gömlu góðu torfbæjunum okkar og inn í glæsihallir á svona stuttum tíma, eða núll komma fimm. Við erum þó að mörgu leyti nýmarkaðsland ennþá.

Ísland er t.d. ekki á listnaum yfir þau lönd sem hafa mátt þola óðaverðbólgu. En óðaverðbólga er til dæmis allt yfir 500 prósent á ári og upp í 50.000 prósent á ári. Mörg vesturlönd eru þó á þessum lista síðustu 100 ára.

Það sem okkur vantar núna er ekki sundrungar- og sturlunar pólitík. Okkur vantar góða ríkisstjórn sem ber hag Íslands og þjóðarinnar fyrst og fremst fyrir brjósti sér - og góðan leiðtoga sem getur kallað það besta fram hjá þjóðinni. Undir þeim aðstæðum eru Íslendingar viljugir að vaða eld og brennistein. 

[Anna Grétarsdóttir (IP-tala skráð) 17.10.2010 kl. 19:45]

Þú ert ekki nándar nærri nógu róttækur, ég vil rífa þetta allt upp með rótum og til helvítis með alþjóðafjármálakerfið, sem er hvort eð er á heljarþröm, meðan við byggjum upp nýtt þjóðfélag á algerlega nýjum grunni......eeeen þett'er víst ekki raunhæft :(

[Gunnar Rögnvaldsson, 17.10.2010 kl. 20:23]

Þetta er að sjálfsöðu ákaflega mikilvæg spurning Anna. Skil vel að menn fyllist svartsýni á efasemdum um "kerfið".

Banakar eru rosalega mikilvægir þ.e. þeir peningar sem þú setur inn í þá. Því þeir eru svo lánaðir mörgum sinnum út til fyrirtækja og einstaklinga. Það er varla hægt að undurstrika hversu mikilvægt er að hafa góða og heilbrigða banka og fjármálastarfsemi því lánsfé virkar eins og vatn virkar í Sahara eða áburður í landbúnaði. Það fær hluti til að vaxa. 

En það er alltaf bakhlið á medalíunni. Mér virðast Bandaríkjamenn vera þeir einu sem þola svona sæmilega að það sé bakhlið á stundum groddalegum kapítalisma okkar án þess að fara að hugsa um byltingu, kommúnisma, fasisma, nasisma, þriðju leiðina eða uppreisn frá miðju og slíkt eða jafnvel Svíþjóð!