Reykjavíkurbréf Morgunblaðsins: þriðja ríkasta þjóð Evrópu hefur ekki lengur efni á að vera sjálfstæð

Reykjavíkurbréf Morgunblaðsins segir að Ísland hafi ekki lengur efni á krónu: Við höfum ekki efni á krónunni lengur 

Á sama tíma og Silvio Berlusconi forsætisráðherra Ítalíu segir að Ítalía hafi ekki lengur efni á að vera með í myntbandalagi Evrópusambandsins, þá segir Reykjavíkurbréf stærsta dagblaðs þriðja ríkasta lands Evrópu, að lýðveldið Ísland, sem varð sjálfsætt fyrir nákvæmlega 64 árum, hafi ekki lengur efni á að vera sjálfstætt ríki. Það ætti eiginlega að snúa spurningunni á haus og spyrja Reykjavíkurbréf Morgunblaðsins hvort lýðveldið Ísland hafi ennþá efni á Morgunblaðinu?

Þetta gerist eftir að íslenska þjóðin hefur notið óslitins, mikils og samfellds hagvaxtar undanfarin 16 ár. Kaupmáttur Íslendinga hefur aukist um 80% frá 1994 (verðbólga hreinsuð út) og einkaneysla Íslendinga hefur aukist um 50% á síðustu 10 árum að raunvirði. Á meðan hefur einkaneysla í Þýsklandi aukist um 0,00% og um 20% í Danmörku.

Atvinnuleysi hefur verið næstum óþekkt á Íslandi öll þessi ár en á sama tíma hefur atvinnuleysi í Evrópusambandinu verið um og yfir 10% í áratug eftir áratug og hagvöxtur næstum enginn. Atvinnuleysi í Evrópusambandinu er núna í sögulegu lágmarki en er samt 7,5% og hefur hækkað um 0,4% á fjórum síðastliðnum mánuðum. Það á eftir að hækka í 12-15% á næstu misserum og árum. Atvinnuleysi ungmenna undir 25 ára aldri er 15%. Í sumum löndum nálgast það heil 30%. Er það þetta sem Reykjavíkurbréf vill Íslendingum? Er það þetta sem ASÍ vill íslenskum launþegum? Það er nefnilega þetta sem mun gerast ef Ísland gengur í Evrópusambandið. Það er eins öruggt og að sólin kemur upp á morgun. 

Nýjir innfæddir fátæklingar í Evrópu sækja nú í auknum mæli í súpueldhús fyrir fátæklinga þar sem hægt er að fá ókeypis heita máltíð hjá hjálparsamtökum. Þetta er fólk í fullri vinnu sem fær laun sín útborguð í evrum. Sem dæmi má nefna hann Stefano G. sem er afgreiðslumaður í verslun á Ítalíu. Hann sér einnig fyrir öldruðum foreldrum sínum og er í fullri vinnu. En hann hefur samt ekki efni á mat. Það er meira um Stefano G. í frétt Rauters hér að neðan 

Þeir Íslendingar sem halda að það drjúpi smjör á hverju strái í Evrópusambandinu eruð haldnir sambandsleysi við umheiminn. Því spyr ég: til hvers var verið að eyða peningum í að mennta sum ykkar? Sum ykkar kunnið greinilega ekki að lesa lengur. Menntamenn ykkar geta ekki lengur lagt saman tvo og tvo. Og núna fór allt til helvítis hjá þeim sem gerðu út á Evrópusambandið, já allt fór á hausinn hjá þeim í Evrópusambandinu, eins og beljum á svelli. Hvað ályktar Reykjavíkurbréf þá? Jú við þurfum að fara á hausinn öll saman. Fara í Evrópusambandið! Eða er þetta einungis sófakynslóðin sem er að skrifa sitt fyrsta Reykjavíkurbréf og sem fæddist á fyrsta farrými og sem er í timburmönnum núna og kallar á ferskan afréttara, strax. Mamma gefðu mér fix. 

Reykjavíkurbréfið segir einnig að enginn hafi áhuga á að fjárfesta á Íslandi. En þá spyr ég. Telur Alcoa ekki með, ásamt annari stóriðju? Eða á kanski að gera eitthvað annað núna, einu sinni enn? Teljast þeir ekki með sem fjárfestu í íslenskum bönkum sem núna eru komnir á hausinn í sjálfu Evrópusambandinu? Var það vantraustið sem fékk þá til að tapa miljörðum á því að fjárfesta í fjármálageira Íslands með lánum og lánafyrirgreiðslu?

Svo segist Reykjavíkurbréfið ekki skilja af hverju Sjálfstæðisflokkurinn hendi ekki Íslandi strax inn í Evrópusambandið og þar með afsali þjóðinni stórum hluta af sjálfstæði sínu. Bara sísvona strax. Skilur Reykjavíkurbréfið ekki að þá þyrfti að skipta um nafn á flokknum því Evrópusambandið er nýtt ríki í smíðum og Sjálfstæðisflokkurinn heitir Sjálfstæðis-flokkurinn. Þá yrði því miður enginn sem nennti að lesa Reykjavíkurbréfið eða fjárfesta á Íslandi því það verður orðið eins og restin af Evrópusambandinu með massífu atvinnuleysi, vesæld og fiskimiðin hvort sem er komin í eigu þjóða Evrópusambandsins, og fiskiskipaflotinn einnig. Þá geta Íslendingar fengið leyfi til að flytja inn fisk sér til matar, fisk frá Íslandsmiðum, og það verða sennilega gullfiskar samkvæmt hugsunarhætti Reykjavíkurbréfsins. 

Evrópusambandið er ekki mynt 

Þetta var stutt orðsending úr Evrópusambandinu til ofdekurdýra Reykjavíkurbréfs og nágrennis - og til menntamanna Alþýðusambands Íslands. Er ekki hægt að loka einhverjum af þessum skólum og menntastofnunum því þær skila greinilega út of miklu af "gerum eitthvað annað, förum öll á hausinn saman" - engum til gagns. 

"New poor" in Italy line up for free food  þetta er alls ekki einsdæmi í ESB.

Forseti Tékklands segir Evrópusambandið sé að verða háborg kommúnisma

Vaclav Klaus forseti Tékklands í blaðagrein þann 22. október 2008

 

The attempt to get rid of recessions and business cycles once and for all has already been undertaken. It was called communism 

 

Árið 2000 var Austurríki sett í pólitíska einangrun af rétttrúandi sósíal-demó-krötum í Evrópusambandinu vegna þess að þeim líkaði ekki úrslit kosninga þegna í Evrópusambandshéraðinu Austurríki.

Svona refsi og hefndaraðgerðir eru réttlættar á hæsta valdastigi í Evrópusambandinu. Gott að Ísland var ekki með í ESB núna því þá stæði Ísland pólitískt einangarð vegna rétttrúnaðarmanna í þessu nýja kommúnistabandalagi Evrópu. Bankar, sem önnur fyrirtæki, eiga að fá leyfi til að fara á hausinn. Skattgreiðendur eiga ekki að þurfa að borga brúsann fyrir vanhæfni Samfylkingarkónganna.

Klaus attacks Merkel and Sarkozy

Vaclav Klaus wrote an article in the Czech daily Mlada Fronta Dnes (aka Frankfurter Allgemeine, which has a summary), in which he attacked the bank rescues as an attempt to bring back socialism. He said crises were part of the market economy system. The attempt to get rid of recessions and business cycles once and for all has already been undertaken. It was called communism. Klaus blames specifically three factors for this crisis: excessive government intervention in the financial industry, high indebtedness, and bad regulation. He wrote that politicians had introduced rules (Basle I) that forced banks to hide their risks by creating ultra-complex financial instruments. He also warned against the fiscal implications of the crisis. The Maastricht criteria at least attempted to put a lid on excessive government spending. Now these criteria are being thrown overboard with great enthusiasm.

Íslenska lýðveldið er einungis túlkað sem hérað í gögnum Evrópusambandsins 

 

Úrdráttur úr ræðu Petr Mach ráðgjafa Vaclav Klaus forseta Tékklands á European Voice ráðstefnunni 2004

 

The main objective of the Lisbon Agenda, that Europe should become "the most competitive and most dynamic economy in the world by 2010," might sound like an innocent or even a good idea to the people who have been living in the West for decades. But to those who used to live under the Communist rule in Central Europe, such slogans about catching up with the United States sound all too familiar. The difference is that instead of promoting information technology, the communist planners put more emphasis on heavy industry. Whereas coal and steel used to be the fashion fifty years ago, now it is computers. But the principle remains the same – the politicians believe that they are better qualified than the people in a free market to decide how much money should be invested and in what industries. This principle did not work under communism, and it will not work this time either.

 

Ræðan í heild: Petr Mach ráðgjafi Vaclav Klaus forseta Tékklands  - á European Voice conference

Tengt efni:

Paul de Grauwe: ECB must act to end the euro’s wild rise 

Alþjóðleg vaxtarstefna íslenskra stórbanka reyndist blindgata

Gagnrýni á seðlabanka færist í aukana

Ónýtir gjaldmiðlar

Lenín verðbólga 

Forsíða þessa bloggs  

Aðildarviðræður við ESB strax

Fyrrv. bankamaður segir krónuna haldna sömu veiki og evran er haldin

Kæru lesendur

Sjá hér að neðan þá frétt sem þessi pistill er tengdur við: (Krónan stærsta vandamálið) 

Þetta er sama gamla sagan. Núna á að kenna gjaldmiðlinum um vanhæfa bankastjórn viðskiptabankanna.

Þetta er allt myntinni að kenna 

 

Hinn þekkti hagfræðingur Paul De Grauwe við Leuven and Centre for European Policy Studies segir svipaða sögu af þrautum efnahags Evrópusambandsins, en það er bara ekki gert á eins fáránlegum nótum og gert er í grein Morgunblaðsins, þar sem gert er ráð fyrir að það sé hægt að panta stýrivexti eftir hentugleika og eftir þörfum viðskiptabankanna. Ég læt greinina flygja með hér að neðan.

En stýrivextir koma því miður eftir verðbólgustigi og engu öðru. En kanski væri hægt að segja sem betur fer því sjálfur hef ég prófað að reka fyrirtæki og heimili í 1,2% verðbólgu með innfluttum 11,5% stýrivöxtum því þeir miðuðust við verðbólgu í öðru landi. Þessir innfluttu stýrivextir komu af stað einni stærstu gjaldþrotahrinu í Dönsku efnahagslífi nokkurntíma. 

Saga Íslenskra stórbanka er sú að þeir köfnuðu í eigin vanhæfni. Þessi vanhæfni var ekki léleg stjórnun eða rekstur. Nei nei, vanhæfnin fólst í alþjóðlegri stefnumörkun bankanna. Það var léleg stefnumörkun sem kom bönkunum á þann stað sem þeir eru núna: á ruslahaugana. Þann 27. ágúst skrifaði ég nokkrar línur í varðandi þetta, en þá var enn einn bankamaðurinn að kenna myntinni um allt: Alþjóðleg vaxtarstefna íslenskra stórbanka reyndist blindgata

 

The Bank must act to end the euro’s wild rise 

By Paul De GrauwePublished: September 4 2008 18:51 | Last updated: September 4 2008 18:51. The downturn of economic activity in the eurozone has come as a surprise to many observers. The credit crisis appeared to be less severe in the eurozone than in the US and, apart from Spain and Ireland, none of the eurozone member countries experienced serious problems in the housing market. Yet the eurozone now comes close to a full-fledged recession. What happened to cause such a rapid and intense deterioration in the eurozone business cycle? The key to answering this question is the exchange rate of the euro. From the start of 2007 until July 2008 the euro appreciated by about 14 per cent on average against its main trading partner s. This exchange rate shock came on top of a protracted appreciation in the preceding five years. The second shock hitting the eurozone was the doubling of crude oil prices since early 2007. The effect of the exchange rate shock on the profitability of the eurozone companies that compete internationally has been of the same order of magnitude as the oil price shock. Take an average eurozone exporting company selling a product worth €100 ($144, £81). Energy costs prior to the oil price shock represented €10. Now comes the doubling of oil prices leading to a doubling of the energy costs to €20. This would squeeze profits by the same amount, unless the company could raise its price in foreign markets. But let us assume the exporting firm “priced to market” so as not to lose market share. Now let us look at the implication of the appreciation of the euro during the same period. Our prototype exporting company has experienced a drop in revenues of 14 per cent; that is, the euro value of its export dropped from €100 to €88. This squeezed profits even more than the doubling of the oil price. Our company recuperated part of the revenue loss because the euro appreciation led to a drop in the euro price of oil, reducing the energy cost. But this effect was small given that the energy costs are a relatively small fraction of the total value of the product. There are many other effects of these two shocks, but they all point to the same conclusion. Since the start of 2007 the export sector in the eurozone has been hit by a twin shock – an oil price shock and an exchange rate shock – of approximately equal magnitudes. These two shocks squeezed profits of exporting firms twice. The opposite has happened in the US since the start of 2007. The effect of the oil price shock on export companies’ profitability was fully compensated by the depreciation of the dollar, which on average amounted to 11 per cent against the big trading partners. Thus the dollar depreciation allowed the US export companies to offset the profit squeeze resulting from higher oil prices. No wonder that the US export sector is booming and the exports of the eurozone countries are stalling. The oil price shock was an event that eurozone policymakers could not influence. The same cannot be said of the exchange rate shock. This occurred because the eurozone monetary authority, the European Central Bank, allowed it to happen. The simple fact is that the ECB neglected the exchange rate. The ECB was influenced by a theory that says that exchange markets are efficient and that therefore the exchange rate always reflects economic fundamentals. In this view it is both undesirable and futile to fight market forces, which are always right. In addition, the ECB managed to sell a minimalist interpretation of its mandate. In this view, the ECB is responsible only for price stability. Only if exchange rate movements threaten price stability are they worth looking into. Since 2001, the euro has more than doubled in value against the dollar. This appreciation can be interpreted only as a bubble driven by speculation gone wild. During the whole period of massive euro appreciation, the ECB stood by and watched approvingly. It did not threaten price stability so there was no reason to do anything. This neglect harms the competitiveness of the eurozone export sector and is an important cause of the slowdown in economic activity. The ECB has abdicated its responsibility to intervene in the foreign exchange market and to oppose exchange rate developments that are out of touch with economic forces. It is time to revise this minimalist view of its responsibilities. One way the ECB could do this today is by giving a forceful signal (including intervention) aimed at reinforcing the recent small downward correction in the value of the euro. The writer is professor of economics at the university of Leuven and Centre for European Policy Studies

 

Niðurstaðan hlýtur að vera sú að Evrópusambandið taki upp einhverja aðra mynt. Til dæmis norskar eða sænskar krónur eða svissneskan franka. Þetta gefur augaleið, þetta er allt evrunni að kenna

Bankarekstur næstu ára

Fjármála og bankageirinn mun hörfa 30-40 ár aftur í tímann um allan heim og sérstaklega í ESB. Millibankamarkaður mun hverfa eins og við þekkjum hann í dag. Fjármögnun verður eins og hún var fyrir átatugum síðan. Í ESB munu aðeins sterkustu og best fjármögnuðu stofnanir lifa af. Hvernig mun ESB takast á við þetta? Munu það eiga sér von?

Bankar í ESB eru núna að reyna að komast í gegnum lausafjárkreppu dagsins í dag, og það með risa-hjálp ríkisábyrgða og með risa-fjármagni frá ríkisstjórnum. Þegar þessi akút kreppa mun verða yfirstaðin þá mun þurfa að fjármagna bankana uppá nýtt því það verða settar miklu strangari kröfum um hærra eiginfé bankanna. Það mun flestum þeirra reynast mjög svo erfitt. Því munu þeir flestir deyja eða verða sameinaðir öðrum bönkum. Svo munu ríkisstjórnir ESB þurfa að fara út í stórkostlega skuldabréfaútgáfu og er þessi útgáfa nú þegar orðin mjög erfið fyrir mörg ríki í ESB. Það er alls óvíst að myntbandalagið muni þola þennan jarðskjálfta. Mestu erfiðleikarnir munu koma í ljós á næstu árum þar sem meðalatvinnuleysi í ESB mun hækka upp í 12-15% og því í 15-25% innan sumra ríkja ESB því húsnæðismarkaður er núna í frjálsu falli og á eftir að falla um 30-50% í sumum löndum. Þá verður ekki gott að hafa Ísland galopið með Shengen samningnum. Það verður hreint skelfilegt.

Það var enginn séns að íslensku bankarnir gætu staðið af sér þessar hörmungar. Enginn séns! Það vitum við núna og munum vita enn betur á næsta ári.

Slóð: Paul de Grauwe: ECB must act to end the euro’s wild rise

Tengt efni:

Alþjóðleg vaxtarstefna íslenskra stórbanka reyndist blindgata

Gagnrýni á seðlabanka færist í aukana

Ónýtir gjaldmiðlar

Lenín verðbólga 

Forsíða þessa bloggs 

Krónan stærsta vandamálið

Enn hrynur evran

Sælir kæru lesendur

Enn heldur evran áfram að hrynja

Evran er núna fallin um tæp 19% gagnvart Bandaríkjadal á þrem mánuðum og um heil 19.27% gagnvart japanska yen á aðeins 22 dögum. Fréttaskýrendur, fjárfestar og peningamenn ræða núna sín á milli hvað muni verða eftir og uppistandandi á fjármálamörkuðum árið 2010. Þeir vilja vita hvar þeir eiga að geyma fjármuni sína núna. Spurningin um hvort evra verði ennþá til árið 2010 er meðal þessara spurninga. Það er því mikill stöðugleiki á þessari stöðugleika-mynt. Ég velti vöngum yfir því hvort svona stór mynt hafi nokkurntíma fallið eins hratt áður? Þetta mun gera nauðsynlega vaxtalækkun erfiðari fyrir seðlabanka ESB. Nú er því töluverð hætta á "stagflation" í ESB

En það fellur fleira en evra. Flestir hlutabréfamarkaðir Evrópu voru blóðrauðir í dag. Dagurinn í dag er næstversti dagur nokkurntíma í kauphöllinni í Kaupmannahöfn. Skuldabréfamarkaður húsnæðislána í Danmörku á í miklum erfiðleikum með að skaffa fjármögnun fyrir danska húskaupendur á viðráðanlegum kjörum. Búist er við að þessi markaður muni sprengja stóra holu í ársreikninga Danske Bank á næstunni. Hlutabréf vindmylluframleiðandans Vestas misstu næstum 1/4 af verðgildi sínu í dag

Staðan á húsnæðismörkuðum í Evrópu er sú að þessi markaður á eftir að krefjast mun meiri fórna og skakkafalla en hin vel þekktu bandarísku undirmálslán hafa skapað fram að þessu. Fréttir berast af miljón tómum íbúðum á Íberíuskaga, 300.000 tómum íbúðum á Írlandi og grafalvarlegu ástandi á fasteignamörkuðum fleiri landa í Evrópu

Nú held ég að þetta sé að verða mörgum ljóst. Sú uppsveifla sem við höfum séð undanfarin ár mætti kalla fyrir bankabóluna. Upptök hennar mun ég hugsanlega reyna að fjalla um seinna. Að magra mati eru böndin farin að berast að vissum stjórnmálamönnum í BNA sem þvinguðu fjármálastofnanir til að veita þeim húsnæðislán sem ekki áttu að geta fengið svona lán undir venjulegum forsendum ásmt lélegu áhættumati lánastofnana í Evrópu. Óheilbrigt áhættumat lánveitenda ásamt illa reknum bönkum og fjármálastofnunum blésu upp fasteignabólur - bólur og bólusóttir. Núna erum við að borga brúsann. Þetta hrun verður kanski síðar hægt að kalla "hrun móralistanna". En englar hins hreina ríkisvalds eiga sér dýrðardaga núna, svo mikið er víst. Komma-væðing fjármálakerfisins er hafin hér í Evrópu, og jafnvel í Bandaríkjunum einnig. Þetta er vægast sagt pathetic!

150 dollara olíuverðið sem átti að vera komið til að vera. Nú er það 66 dollarar 

En hvar mun olíuverðið enda á næstunni. Mun það enda í 30 dollurum eða 35 dollurum. Ef svo fer þá meiga okkar kæru frændur í Noregi fara að biðja bænirnar, hækka stýrivexti til að verja norsku krónuna og finna sig í miklum verðlækkunum á húsnæði.

Norska króna er núna fallin um tæp 30% gagnvart dollar á þrem mánuðum og hún er einnig fallin um 12% gagnvart evru á síðustu 7 vikum og um 7% gagnvart sænsku krónunni á sama tímabili  

Hvernig munu málin þróast á næstunni? Það veit ég ekki. Hreint ekki. 

Fyrri færsla: Evran fallin um 17%

Tengt efni:

Germany rejects idea of eurozone 'economic government': report

Gleðifréttir úr gamla heiminum í ESB

Ónýtir gjaldmiðlar

Evruspá Jyske Bank frá 4. júlí 2008: úrelt

Gullna hliðið lokast - gengishrun evru yfirvofandi ?

Forsíða  

Evran fallin um 17%

Gjaldmiðill seðlabanka Evrópusambandsins ECB er fallinn um rúmlega 17% gagnvart bandaríkjadal á síðastliðnum þrem mánuðum

 

Mynd: Google Finance: EUR in USD 

 

Aðrar stórar hreyfingar gjaldmiðlapara það sem af er þessum mánuði

AUD-JPY	-23.51%
CAD-JPY	-21.25%
AUD-USD	-16.63%
NZD-JPY	-16.02%
EUR-JPY	-13.92%
USD-CAD	+12.74%
GBP-JPY	-11.59%
GBP-AUD	+9.61%
NZD-USD	-9.61%
CHF-JPY	-8.95%
GBP-CAD	+7.99%
EUR-AUD	+7.74%
EUR-USD	-7.61%

Peso: mynt 110 miljón manna þjóðar

 

Þess er einnig hægt að geta að Mexíkó hefur um tíma átt í erfiðleikum með að halda uppi eðlilegum gjaldeyrisviðskiptum með peso. Markaðurinn hefur ekki trú á peso og fáir vilja kaupa eða eiga mynt mexíkönsku þjóðarinnar sem telur 110 miljón manns. Peningarnir flúðu yfir til myntar Bandaríkjanna. Gegnið peso gangvart dollara féll um 12% á einum degi. Á tímabili var fallið 15% innan sama dags

 

Næsta færsla: Enn hrynur evran 

 

Fyrri færsla: Standa í fæturnar: Bandaríkin munu ná sér fljótt aftur og Ísland einnig. Bréf frá frænda

 

Forsíða 

Standa í fæturnar: Bandaríkin munu ná sér fljótt aftur og Ísland einnig. Bréf frá frænda

Nú hrynja gamlir blá- og rauðbirknir sófa-vitringar út úr skápunum í öllum flokkum. Nú er það gamla 78 snúninga hljómplatan sem er sett á fóninn aftur: Bandaríkin eru nefnilega búin að vera og hinn frjálsi markaður og hin svokallaða frjálshyggja er búin að vera. Frelsið og sjálfstæðið er ekki vinsælt lengur því það krefst að staðið sé fast í eigin fætur.

Á stöðnunartímabili áttunda áratugs síðustu aldar þá sprungu út bústnar kinnar akademískra sófamanna sem básúnuðu að Bandaríkin væru að tapa leiknum og það yrðu Sovétríkin sem myndu sigra og verða þjóðfélagsskipan framtíðarinnar. Gerum eitthvað annað. En nú eru Sovétríkin hrunin til grunna sem þjófélagsskipan og eftir standa Bandaríkin sem eina stórveldið í heiminum sem virkar, sterkari og öflugri en nokkru sinni fyrr.

Svo kom fjármálakreppa sparisjóða í Bandaríkjunum í enda níunda áratugs síðustu aldar. Þá komu bústnu sófa-kinnarnar aftur úr úr skápnum og nú var það Japan sem var viðundrið. Gerum eitthvað annað. En nei. Japanska undraverkið reyndist vera byggt á sandi. Þar hafði markaðurinn misst sjónar á eiganda sínum, þ.e. misst sjónar á hinum samfélagslegu undirstöðum sínum. Japanska viðundrið reyndist því miður vera bóla. Japan fór inn í varanlega kreppu á meðan Bandaríkin fóru inn stóru í hagvaxtarárin fram til 2001. Þessu missti ESB alveg af eins og öðrum framfaratímabilum

Bandaríkin yfirvinna yfirleitt kreppur og krísur mjög hratt. Það er vegna þess að markaðurinn er virkur, samkeppni er virk og skattalækkanir eru framkvæmdar þegar þess er þörf. Skattalækkanir sem lítil fyrirtæki á borð við litla Microsoft nutu góðs af á sínum sokkabandsárum. Hvaða þjófélag vill ekki eiga fyrirtæki á borð við Microsoft í dag? Eða Apple eða Cisco eða Intel eða AMD og IBM. Já skattalækkanir og hvatning til lítilla fyrirtækja sem vaxa sig stór og öflug. Nú þurfa fyrirtæki á borð við Microsoft og Apple ekki að leita til banka því þau eiga tonn af fjármunum sem þau hafa lagt fyrir í góðæri. Þau eru því það sem við köllum "stöndug". Þau standa á eigin fótum, standa sterk til að mæta erfiðum árum. Já tonn af peningum

Á Íslandi gerðist það sama og í Bandaríkjunum. Fjárhúsin voru opnuð og búfénaðurinn stökk bjartsýnn út í vorið. Ríkisvaldið var sett í megrun og frelsi okkar allra aukið. Flestum gékk vel og Ísland varð miklu ríkara fyrir vikið. Landið nötraði af orku og athafnagleði þegnana. En sum fyrirtæki gerðu afdrifarík og stefnumótandi grundvallarmistök í uppsetningarferli sínu og því eru þau dauð núna, eða í andaslitrunum. Þetta voru stór fjármálafyrirtæki sem gerðu afdrifarík mistök í stefnumótun sinni. Þau máluðu sig inni í horni og köfnuðu úr súrefnisleysi. En án mistaka munu aldrei koma neinar framfarir. En sjálft Ísland er ekki hlutaféalg heldur frjálst og sjálfstætt samfélag okkar mannana og mun því lifa að eilífu á meðan svo er. Þetta verðum við að muna

Öll fyrirtæki eiga eftirfarandi sameiginlegt: Þau eiga sér upphaf og endi. Fjarlægðin frá upphafi fyrirtækis til enda fyrirtækis er háð hæfileikum fyrirtækisins til að breyta og aðlaga sig að nýjum aðstæðum. Í stuttu máli – hæfileikinn til að breyta fyrirtækinu á réttann hátt og á réttum tíma er afgerandi fyrir lífslengd þess

Sveigjanleg hagkerfi munu vinna sig hraðar út úr erfiðlekum en önnur hagkerfi, miklu hraðar. Það er nefnilega frelsið, sterk sjálfsbjargarviðleitnin og sjálfsæðið sem vinnur verkin. Í núverandi ástandi er hætta á að stjórnmálamenn fari út í það að gefa út straum af nýjum og illa skilvirkum reglugerðum sem munu hefta virkni markaðssamfélags okkar og einnig hefta virkni sjálfstæðis okkar. Ef svo verður þá mun það einungis leiða til verri virkni hins frjálsa markaðar og til verri virkni okkar sjálfra sem þeirra einstaklinga sem skapa verðmætin sem allir aðrir munu njóta góðs af. Þetta ber að varast því annars munu allir verða fátækari

 

Það borgar sig alltaf að standa í eigin fætur. It just plain works

Við Íslendingar erum töffarar, það vita allir. Þessvegna mun Ísland taka sig saman og töffa sig út úr núverandi vandræðum - saman

Bréf frá frænda 

Ég fékk bréf frá ungum frænda mínum. Mér finnst það svo gott að ég tek mér það bessaleyfi að birta það hérna:

Kæri frændi. Já, það er af svo mörgu að taka að maður veit ekki hvar skal byrja. Það er svona helsta ástæðan að ég hef ekki haft samband fyrr en nú. Alltaf endað með að froðufella og rífa í hár mitt og skegg yfir heimsku og "nævisma" fólks áður en ég gat sett niður nokkur orð. Hlakka mjög til að heyra frá þér á morgun og vona svo sannarlega að Ísland verði enn inn á heims kortinu þegar þið komið næsta vor! Ef rétt verður staðið að hlutum hér þá er engin spurning að við munum koma okkur út þessu með slíkum hraða að það verður tilefni til enn frekari endurskoðunar á hagkerfum heimsins og virkni þeirra. Eftir að hafa legið yfir þessum kreppu og hagkerfis málum undanfarnar vikur verða ég að segja að ég sé Ísland í allt öðru ljósi en áður. Ég er vægast sagt stoltur af þjóðerni mínu og þessu dýrmæta og einstaka landi sem Ísland er. Að hugsa til þess að við gætum endað sem bara smá hérað í ESB er sorglegra en tárum tekur. Við mundum missa allt. ALLT. Nóg höfum við látið vaða yfir okkur núna. Ef við færum í ESB yrði okkur einfaldlega bara nauðgað og sagt að halda kjafti á meðan. Já já og jamm . . við skulum bara biðja um svipuna hjá IMF svo við getum síðan farið rakleitt á hreppinn hjá ESB. HVAÐ ER AÐ ÞESSU FÓLKI?? Spurning hvort Gunnar í Krossinum geti ekki bara af-ESBÉAÐ þetta fólk? Þetta ESB lið ætti að lesa Íslandsklukkuna eftir Laxness. Og spyrja sig síðan hvort við værum betur sett nú í ESB en þá, þegar Jón Hreggviðsson á Rein var dæmdur til hýðingar fyrir að stela snærisspotta.Manstu þegar Ísland var síðast í sviðsljósi heimspressunnar? 320.000 manna þjóð að keppa um gull í hóp-íþrótt á Ólympíuleikunum í Peking. Nokkuð sem ætti að vera tölfræðilega útilokað. Við munum aldrei gefast upp. Gordon Brown á eftir að komast að því.
ÁFRAM ÍSLAND!!!!

 

Eftirmáli: við verðum að muna þetta:

Þurfa Íslendingar að laga eitthvað hjá sér? Nei, ekkert að ráði. Þeir voru einungis að lenda á flugvelli frjálsra hagkerfa nútímans í fyrsta skipti, og það með braki og brestum. Það er erfitt að lenda á nýjum flugvelli í fyrsta skiptið. Það gerist aðeins einusinni í lífi hverrar þjóðar. Frá með núna munu Íslendingar aldrei fá tækifæri til að haga sér á sama hátt og þeir gátu síðan hið litla opna og alþjóðavædda hagkerfi þeirra var tekið í notkun, án þess að nokkur tæki eftir því. Einusinni kunnu Íslendingar lítið í fiskveiðum. En núna kunna þeir þær. Eins verður með það að reka opið og frjálst hagkerfi í ólgusjó alþjóðafjármála nútímans. Íslendingar mega fyrir alla muni aldrei hætta að vera þeir sjálfir, því þá myndu þeir hætta að virka. Íslendingar þurfa ekki á neinni fjarvistarsönnun að halda vegna svartar fortíðar. Það er ekkert að fela. Þeir þurfa ekki að dulbúa sig sem nýtt og fallegt heimsveldi sökum þess að gamla heimsveldi þeirra er runnið þeim úr greipum. Nýi Heimurinn er ekki þannig

Við skulum ekki gera eitthvað annað. Allt um þetta mál stendur í Sögum okkar því þetta er ekki neitt nýtt tilbrigði af raunveruleikanum. Okkar fólk hefur reynt þetta margoft áður - saga okkar er þarna til að læra af henni 

Deutsche Bank: kreppan verður dýpst á evrusvæði

Fyrir aðeins tveim vikum kom Deutsche Bank með mjög neikvæða hagspá fyrir öll hagkerfi heimsins. Þessi hagspá gerði ráð fyrir að hagvöxtur í heiminum yðri aðeins 2.0% næsta ár.

Núna kemur Deutsche Bank hinsvegar með nýja hagspá sem byggir á atburðum undanfarinna vikna og sem er næstum helmingi verri útlits

Hagspá Deutsche Bank:

• Heimsvöxturinn verður ekki nema 1,2 % árið 2009
• Evrusvæði verður versta efnahagsvæði í heimi
• Hagvöxtur evrusvæðis fellur um 1,4%
• Verst verður ástandið í Þýskaland með 1,5% fall í þjóðarframleiðslu
• ásamt Spáni sem mun upplifa 2.0% fall í þjóðarframleiðslu
• Bandaríkin sleppa með 1% fall í þjóðarframleiðslu
• Japan mun frá 1,2% fall í þjóðarframleiðslu

Vöxtuinn í Kína mun hrynja og bendir margt til að það sé einmitt nú þegar orðin raunin því á undanförnum vikum hafa t.d. aðeins 3.000 leikfangaverksmiðjur orðið gjaldþrota í Kína. Baltic Dry Ship vísitalan hefur fallið kröftuglega að undanförnu og bendir allt til þess að vöruflutningar frá Kína hafði fallið mjög mikið og harkalega. Það berast einnig fréttir um að bankar hlaupi frá útgefnum bankaábyrgðum til handa sumum þeirra fyrirtækja sem flytja inn vörur frá Kína og fleirum nýmarkaðslöndum.

Bankakreppan er nú þegar farin að herða kyrkingarólina um hálsa hinna raunverulegu grunnatvinnuvega heimsins. Svipuð saga veður með Indland, Brasilíu og Austur Evrópu.

Heimild: Deutsche Bank: Kraftig recession venter 

Forsíða þessa bloggs

Myntsamstarf við raunveruleikann

Það væri einnig athugandi fyrir Íslendinga að kanna möguleikana á því að taka upp myntsamstarf við Íslendinga sjálfa þ.e. við raunveruleikann. Horfurnar líta mun betur út þegar maður skoðar þetta í ljósi sprunginnar bankabólu sem svo knúði allsherjarbóluna, með hjálp alþjóðabólunnar, og sem núna einnig er spurngin. Ef maður horfir gagnrýnum augum á eftirfarandi mynd þá sést þar ákveðið orsakasamhengi við það sem við vitum núna - bæði í tíma og í rúmi og í peningum

Myntsamstarf við raunveruleikann og bólusóttir

 

 

Núna eru allar bólur sprungnar

• Fjármagns-bólan
• Banka-bólan
• Húsnæðis-bólan
• Olíuverðs-bólan
• Hrávöruverðs-bólan
• Matvælavöruverðs-bólan
• Global-warming-bólan
• Öryggisráðs- og heimsveldis-bólan 

Mr & Mrs Deflator & deleveraging

 

Seðlabanki Íslands:Verðlagsþróun 

 

Forsíða þessa bloggs  

Norðmenn afar vinsamlegir

Vasapeningar: of seint að ræna bankana

Verst að það skuli vera of seint að ræna bankana. Brown/Darling voru fyrri til

Ég hefði viljað senda manninn þarna til hægri á myndinni í heimsókn til Hr. G. Brown í Niðurstræti 10

En ég hélt að við hefðum allan tímann í heiminum til stefnu

Hugljúf minning við undirleik og söng Louis Armstrong. Ég sakna einfaldleikans, hreint og beint

Bara 

IMF - hvað er Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn ?

IMF? (Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn)

• Hvað er IMF? Það veit enginn lengur
• Hvert er þeirra umboð? Það veit enginn lengur
• Hvaðan koma fjármunir þeirra? Veit það einhver?
• Geta þeir prentað peninga? Nei
• Vita þeir hvað fljótandi gengi er? Nei varla, þeir vinna ennþá í anda gamallra hugmynda

Núna er hávertíð fyrir IMF - þeir eru nefnilega að sækjast eftir nýju hlutverki sem alþjóðlegur vakthundur efnahagsmála. Hmm, allra landa? Þegar það rignir þá reynir maður auðvitað að selja regnhlífar á háu verði, ekki satt? IMF er saga ein (history)

Sjá myndskeið CNN Money um IMF frá 1. þessa mánaðar: (aðvörun: það bregður fyrir þekktu andlit af vissum manni frá Evrópusambandinu, manni sem ekkert hefur heyrst frá nýlega, wonder why) IMF agenda for U.S. economy?

Meira um starfslið þessa andlits frá Evrópusambandinu: (aðvörun: það bregður aftur fyrir þekktu andlit af vissum manni frá Evrópusambandinu, manni sem ekkert hefur heyrst frá nýlega) 

Nigel Farage on who's who in the EU commission 

Eftirmáli:

And where was the European Commission?
The former German finance minister, Hans Eichel, has a comment in Frankfurter Allgemeine, in which he accuses the European Commission of inaction. He said the ECB, the eurogroup, all participated, but the Commission remained silent, which is odd given that this crisis has huge implications for competition policy, and the future of banking supervision. Eichel also said that the original Dutch proposal of a euro-level stabilisation fund is a good idea, and should be revived. A pure national approach is not going to work.
 
Writing in the FT, John Thornhill also asks the same question. While European governments acted, the European Commission was very notable in its silence (our view is that Barroso has been 100% occupied with his own reelection for the last couple of years, and he did not want to upset any leaders, least of all Angela Merkel)