Fyrst var það Norður-Kórea. Nú er það Evrópusambandið sjálft

Icesave forsætisráðherra Íslands, Jóhanna Sigurðardóttir, segir að ekkert annað komi til greina en að leggja niður Ísland og ganga í hafið fyrir Evrópusambandið. Í kjölfar þrefaldra dauðadóma Jóhönnu og stórráðherradæmis allsherjar Steingríms J. yfir landi og þjóð, kom hinn ókjörni fyrrverandi ráðherra þeirra Jóhönnu og stór Steingríms fram og sagði að val okkar stæði á milli Norður-Kóreu, Icesave og Norður-Kóreu". En hvað með Pólland?

Nú vill svo til að úti í Evrópu er sú skoðun að myndast að Norður-Kórea Gylfa, Jóhönnu og allsherjar Steingríms J. sé flutt út yfir hafið til Evrópusambandsins. Að Pólland verði næsta Norður-Kórea samfylkingar vinstri grænna í ESB. Því þar vilja menn ekki samþykkja umhverfismálapakka Evrópusambandsins. Pakkinn sem troða á í og út er sagður umhverfismálalegur í alla staði. En er þó fyrst og fremst viðskiptaumhverfislegur að eðlisfari.

 

Pólland á því á hættu að verða VARANLEGA, já VARANLEGA einangrað inni miðju í Evrópusambandinu. Sem sagt, inni í heilögu ESB. Og hvað þá með alþjóðasamfóið. Er næsta skref Póllands ekki svo að segja sjálfgefið?

Menn geta svo rétt ímyndað sér hvað bíður þeirra Evrópusambandsríkja sem leyfa sér þá hugsun að hugsa — og jafnvel ræða — að ætla sér að neita að bera fulla ábyrgð á evruríkisgjaldþroti Grikklands í Evrópusambandinu, sem þegar er orðið að raunveruleika. Og síðan þar á eftir þeirra evruríkja sem bíða með hálsmál sitt klárt á evrustokk og steini. 

Verður Pólland sett í ESB-lagningu? Og í permanent?

 

Will Poland become the new North Korea of Europe?

 

Hér má bæta því við að skjólbeltasérfræðingar Evrópusambandsins geta nú státað sig af því að atvinnuleysi ungs fólks í Grikklandi hefur náð 51,1 prósentum af öllum. Það hefur vaxið sig tvöfalt á aðeins þremur árum. Þetta er hið margrómaða öxullaga hagvaxtarafrek evruaðildar landsins. Hvað skyldi herr Adolf M. Stalín segja við þessu?

 

Fjármálaráðherra Þýskalands hefur harðlega gagnrýnt Grikki fyrir að ætla að halda þingkosningar í landi sínu. Hann segir að það séu ýmsir — bæði innanlands sem erlendis — sem setji ákveðin spurningarmerki við þessar fyrirhuguðu áætlanir Grikkja. Tímasetning þingkosninganna í Grikklandi sé þess utan hreint galin. Halda mætti að Steingrímur og Jóhanna séu þegar flutt út.

 

Fjármálaráðherra Þýskalands segir enn fremur að lágmarkslaun í Grikklandi, sem að kröfu kanslara Þýskalands voru lækkuð um 20 prósent í janúar, séu ennþá of há.  

 

Síðasta kjörna ríkisstjórn Grikklands var þann 4. október 2009 kosin til valda undir forsæti sósíaldemókratans George Papandreou, vegna þess að hún hafði lofað kjósendum bættri opinberri þjónustu og meiri velferð í landinu

 

Fyrri færsla

 

Til heiðurs Þrasastöðum

 

Tengt

 

Auf Wiedersehen Polen 

Til heiðurs Þrasastöðum

 

Það var yndislegt að lesa frásögn og viðtölin við Fljótafólkið á Þrasastöðum í Stíflu í sunnudagsmogganum. Takk fyrir að vera til og takk fyrir að byggja Ísland. Og takk til Morgunblaðsins. Hér er annað frá 1996. 

Þjóð sem notar ekki landið sitt í nútímanum mun alltaf fyrr en síðar standa frammi fyrir því að landið verður af henni tekið. Landið tekið frá þjóðinni. Numið af öðrum. Það búa jafn margir á Íslandi í dag og á tímum Snorra Sturlusonar. Höfuðborgarsvæðið hér frátalið. Það var heldur ekki til þá. Þetta er í einu orði sagt brjálæði! Það er ekki nóg að nota landið bara í handritum. 

Það ríkir ógnvænlegt misvægi í byggðum Íslands. Þetta misvægi ætti að blikka stanslaust á ljósatöflum Hagstofunnar, Seðlabankans og allra manna sem hafa með rannsóknir verðbólgu, misvægis og þjóðhagsreikninga að gera. Þýðingarlaust er að minnast á bjölluglamur í musteri forsætisráðaleysisins.

Rannsakið vinsamlegast hversu stór hluti verðbólgusögu íslenska hagkerfisins á sér rætur að rekja til síaukins og þyngra misvægis í byggðum landsins.

• Ónauðsynleg verðbólga
• Minni samkeppni
• Minni nýsköpun
• Glötuð tækifæri
• Ostaklukkuhugsun
• Hrun?

Höfuðborgarsvæði Íslands er að verða eins og svarthol í landinu. Blikkljósin frá Schrödingerkattaliði Stjórnarráðsins eru orðin venjulegum Íslendingum ósýnileg. Já það er þægilegt að vera á Alþingi; sama tölublaður. Engin alvöru og pólitískt djúpt hugsuð byggðastefna er í landinu. Engin.

Þess vegna þarf hið bráðasta að flytja þingstað þjóðainnar aftur til Þingvalla. Þetta gengur ekki lengur.

Í fögrum dal hjá fjalla bláum straumi

ég fríða meyju leit í sætum draumi;

það blöktu lausir lokkar um ljósan meyjar háls;

með blíðubros á munni hún byrjun tók svo máls:

"Sæludal sólar geislar hlúa,

sæludal sælt er í að búa."

 

Um brattan tind þótt blási köldum anda,

ei byljir storma dalnum fagra granda,

því honum helgar vættir með hlífðar skýla arm,

og hér er hlýtt í hlíðum og heitt við meyjar barm;

hjarta trútt hafa snótir dala,

hjarta trútt, hreint sem lindin svala.

 

Piltur og Stúlka; Emil Thoroddsen (1898-1944) - Sönglög úr sjónleiknum Piltur og Stúlka - Jón Thoroddsen (1819-1868)

Ljúft og yndislegt, Heimir. Hattur ofan . .  og takk fyrir tónleikana á föstudagskvöldið. Kvöldversið var klassi!

 

Fyrri færsla

 

Innrétting forsætisráðaleysis 

 

Tengt

 

Bjartur í Sumarhúsum kominn með hitaveitu, nóg rafmagn og 200 sjómílur

Ég spila ekki póker með fullveldi Íslands 

Vitsmunalegur stöðugleiki væri ágætur 

 

Innrétting forsætisráðaleysis

Nú skil ég þetta. Eftir að hafa hlustað á forsætisráðherra, föstudaginn 9. mars 2012, er mér ljóst að í þessu embætti situr verri en enginn.

Hún vill að embætti forsætisráðherra Íslands sé innréttað þannig að fimm ára barn geti gengt því. Hún vill fá bjölluþráð úr fjármálaeftirlitinu festan upp í innréttingum embættisins. Af hverju? Jú. Hún þarfnast að geta setið ólæs, ómálga og óskrifandi í embættinu. Komast hjá því að lesa, horfa, hlusta og skilja. Hún vill fá stuð úr bjölluvír FME þegar eitthvað óvænt á kannski eftir að gerast á morgun, hinn, eða á innan við næstu fimmtíu árum. Sprengjuvír lagðan í stólinn. Til að geta verið í lagningu, permanent.

Hún veit ekkert um eðli áfalla. Ef allir vissu fyrirfram að áföll væru í vændum, þá gerast engin áföll, heldur aðeins daglegt amstur. Eðli áfalla er að þau gerast óvænt. Þess vegna eru þau kölluð áföll. Þetta er það fyrsta sem menn læra í stjórnunarfræðum (e. management theory) fari þeir fyrir slysni í skóla. Áföll eru skilgreind sem áföll af því að þau gerast óvænt. Annars væru þau bara daglegt amstur á borð við það amstur sem menn ættu að sinna í forsætisráðaleysi sínu.

Þessi manneskja kæmist ekki í gegnum sauðburð, væri hún búandi. Hvað þá heldur í gegnum fimm mínútur á hlutabréfamarkaði.

Seðlabankastjóri Bandaríkjanna æðir upp í vinnu. "Gott kvöld: Ég er næstum viss um að eitthvað meira en venjulega slæmt gerist kannski á morgun. Við skulum ýta á takkana og sturta bankakerfi landsins í ruslið áður en þetta gerist. Við verðum fyrri til. Hringdu í forsetann og segðu honum að ég hafi rétt fyrir mér": Wake the president!

Var það ekki einmitt þetta sem gerðist í Evrópu, eða var það ekki þannig? Þeir eru enn að dæla. Sjórinn fossar inn á sjötta ár.

"Sæl. Þetta er FME. Við höfum rökstuddan grun um að allt sé á leið til helvítis. Við vitum þó ekki hvenær eða hvort". "Nú jæja. Best að sturta bankakerfi þjóðarinnar niður, svona til öryggis".

Í gær var fyrsta evrulandið lýst þjóðargjaldþrota. Grikkland fór í þrot, tíu árum eftir upptöku evru og þrjátíu árum eftir inngöngu í Evrópusambandið. En enn þegir bjalla forsætisráðherra Íslands.

Þegar fimm hundruð bjöllur hringja í innréttingum Jóhönnu, þá vitum við hvað er að gerast. Ekkert! 

Hún er í lagningu

 

Fyrri færsla

 

Hagvöxtur á Íslandi helmingi minni en á sama tíma í fyrra. Eurostat komið í Hagstofuna

Hagvöxtur á Íslandi helmingi minni en á sama tíma í fyrra. Eurostat komið í Hagstofuna.

Það sætir lítilli furðu, að mínu mati, að Hagstofa okkar hér heima hafi fimmtudaginn 8. mars tilkynnt um helmingi minni hagvöxt og jafnvel fall í landsframleiðslu Íslendinga, miðað við sama fjórðung á síðasta ári. Hér er átt við síðasta fjórðung ársins 2010 á móti þeim sama á árinu 2011, eða þrjú prósent vöxt þá, en aðeins 1,9 prósent vöxt núna. Þrátt fyrir breytingar í ríkisstjórn.

Sjálfur bjóst ég fastlega við samdrætti í öllum meginþáttum, því ríkisstjórnin hefur unnið hart að því að grafa undan, skaða og skemma rekstrarskilyrði sjávarútvegs Íslendinga, sem stendur undir að minnsta kosti 1/4 af landsframleiðslunni, 35 þúsund störfum í landinu og frumborins fyrsta helmings allra útflutningstekna okkar. Með tekjum þessa fyrri helmings er seinni helmingur tekna okkar byggður.

Tölum Hagstofu Íslands ber að þessu sinni að taka með sterkt auknum fyrirvara, því í fréttatilkynningu frá stofnuninni er þess nú sérstaklega getið, að starfsmenn hagstofu Evrópusambands Grikklands, Portúgals, Írlands, stórhertogadæmis Luxembúrgar, Ítalíu og annarra vafasamra ESB-ríkja á barmi þjóðargjaldþrota, hafi jafnvel sterklega verið með í ráðum við þetta uppgjör.

En hagstofa Evrópusambandsins ráðlagði Grikklandi um fölsun ársreikninga gríska ríksins og lokaði augunum fyrir skemmdarverkastarfsemi ECB-seðlabanka Evrópusambandsins í flestum löndum hagstofu evrusvæðis frá árinu 2002 til 2008. 

Einnig aðstoðaði Eurostat-hagstofan evruríkin við að fegra þjóðhagsreikninga margra evruríkja þegar í ljós kom að aðeins eitt af ellefu ríkjum uppfylltu upphaflegu inngönguskilyrðin niður í svo kallað myntbandalag Evrópusambandsins. Sum ríki seldu t.d. símafélög til að fegra aumt ástand. Leiðréttingum vegna þessa þurfti svo með aðstoð Eurostat að læða inn í þjóðhagsreikninga þessara ríkja á ný, næstu mörg árin; sjá grein Wall Street Journal frá 3. mars 2010: Europe's Original Sin 

Í skýrslum sem ókjörin valdaklíka Evrópusambandsins samþykkti um Grikkland í samfellt 10 ár, sást allan tímann að landið hafði aldrei staðist Maastricht kröfur um ríkisskuldir, nema árið 2006. Undir umsjá Eurostat hagstofu Evrópusambandsins hafði Grikkland leiðrétt (fegrað) hallarekstur ríkisins í þjóðhagsreikningum allar götur frá 1997.

Árið 1995 stóð Belgía með ríkisskuldahlutfall miðað við landsframleiðslu upp á 131 prósent. Eurostat aðstoðaði framkvæmdavald Evrópusambandsins við að fegra þessar tölur þannig að þær litu út sem farandi minnkandi í augum umheimsins, svo landið gæti tekið upp evru þegar hún kom. Belgía skuldar enn tæplega 100 prósent af landsframleiðslu sinni þó svo að hún hafi tekið inn þessar evrur.

Þar næst lét ríkisstjórn Frakklands líta út fyrir að hafa fengið 5 miljarða evru greiðslu í þjóðhagsreikningum þegar ríkissjóður landsins þóttist ekki lengur þurfa að gera grein fyrir framtíðar lífeyrisskuldbindingum hins franska símafélags, því það var bara selt. 

Austan hæsta fjalls Hollands skipaði svo ríkisstjórn Þýskalands á sama tíma þýska seðlabankanum að endurmeta (froðufylla) virði gullforða landsins í þjóðhagsreikningum. Seðlabankinn neitaði og varð því Helmut Kohl kanslari að grípa til annarra fegrunaraðgerða. Vökul augu kola- og stálbandalagsskrifstofu Eruostat horfðu ráðgefandi og blessandi á. 

Fegrunaraðgerðum Frakklands (skuldum) var síðan lætt aftur inn í þjóðhagsreikninga landsins með samvinnu Eurostat allt fram til ársins 2007. Það sama gerðu Spánn og Portúgal. Síðar komu Þýskaland og Frakkland úr úr skápnum þegar froðufullar tölur þeirra sprungu loksins út í þjóðhagsreikningum sem lögbrot á Maastricht sáttmála Evrópusambandsins árin 2002, 2003 og 2004. Við þetta ultu Holland og Ítalía einnig út úr skápum Eurostat, með sömu sáttmálabrot. 

Ekki er nema von að Spánn skuli nú hafa ráðið til sín sem fjármálaráðherra hinn fyrrverandi yfirmann Lehmans bræðra bankans sem sprakk í tætlur yfir heiminn í september árið 2008. Mikið er í húfi.

The same diplomats confirmed the European statistical agency Eurostat had received data from Athens in 2008 that it found so peculiar it had suggested leaving the pages dedicated to Greece blank. (hér)

Þessu til frekari staðfestingar bendi ég á að ársreikningar yfir fjármunanotkun sjálfs Evrópusambandsins í Brussel hafa ekki fengist undirskrifaðir af löggiltum endurskoðendum í samfellt 12-14 ár. Þeir endurskoðendur sem vekja athygli á misferlinu eru bara reknir. Misferlið er geigvænlegt og sérstaklega í þeim hlutum starfsemi sambandsins sem heyrir undir þessa svo kölluðu hagstofu ESB er nefnist Eruostat, best nefnd í stuttu máli sem Eurostasi.

 

Greining Íslandsbanka: Að frádreginni fjárfestingu í skipum og flugvélum, jókst fjárfesting á árinu um 7,4% í stað 13,4%. Sem  hlutfall af VLF nam fjárfesting 14,1% og er þar með enn lágt í sögulegu samhengi, og má nefna að sambærilegt hlutfall fyrir OECD ríkin í heild hefur verið um 20% undanfarinn aldarfjórðung 

 

Það eina skip sem breytti fjárfestingarþætti þjóðhagsreikninga okkar að þessu sinni var ein hugrökk útgerð sem keypti og var fyrir löngu búin að panta sér eitt skip. Það mun nú verða notað á auglýsingaskiltum allsherjarráðherrans á meðan hann heggur fastar öxi sinni að atvinnugrein sjávarútvegsins. Væntanlega í spað.

 

En það voru þó skip útgerðarinnar sem björguðu ráðherranum af Skjaldburg að landi í þessu uppgjöri sem öðrum; allar götur frá stofnun lýðveldis Íslendinga á Þingvöllum 1944.

Á öllum öðrum vígstöðvum en fjármunamyndun einkageirans, þökk sé útgerðinni, var landsframleiðsluvöxtur fjórðungsins minni en í fyrra, þ.e. útflutningur jókst næstum ekki neitt vegna áhlaups ríkisstjórnarinnar á rekstrargrundvöll sjávarútvegsins. En innflutningur á ESB-embættsmönnum og ljósritunarvélum frá Brussel jókst svo mikið, að útflutningsjöfnuður var kveðinn upp sem jákvætt og vaxandi landris í heimi Skjaldborgar. Og einungis vegna þess að þar miðast nú allt við eitt allsherjar niðurfall og hrun Evrópusambandsins.

 

Takið eftir að skemmtisigling varðskipsins Þórs inn og út úr landsframleiðslu tímabilsins, var aðeins stimpluð inn í þjóðarbúið sem fjárfesting einu sinni; og það sem opinber.

 

Hefði nú ekki verið hægt að koma því við hér að ríkisstjórnin færi til viðgerðar hjá vinum Steingríms í Noregi á sama tíma? Mikið fé hefði mátt spara í einni ferð. En tillitssemin við áhöfina réði þessu, er mér sagt

 

Fyrri færsla

 

Leiðtogar almúgans hérlendis og aginn sem auðvitað er erlendis 

Krækja

 

Landsframleiðslan á 4. ársfjórðungi 2011 

Leiðtogar almúgans hérlendis og aginn sem auðvitað er erlendis

Það er tilgangslaust að tala um leiðtoga landsins. Hér eru engir leiðtogar við völd.

 

Vol og væl margra Íslendinga yrði stimplað sem versta vanþakklæti og ofdekur í flestum ríkjum Evrópusambandsins. Þar hafa svo margir engu að tapa og þannig hefur það verið síðustu 30 ár. Engri vinnu að tapa því þeir hafa aldrei á ævinni haft neina vinnu til að tapa. Engri íbúð að tapa því svo margir hafa aldrei átt neina íbúð til að tapa. Engum bíl að tapa því hann hefur aldrei verið í augsýn. Engum sparnaði að tapa því hann hefur aldrei verið til. Fólk sem hefur ekkert til að missa rífur ekki kjaft í Evrópu. Það gengur bara í öfgasamtök. 

 

Athugasemdir sumra Íslendinga um "agaða hagstjórn" og "agaðar þjóðir" virðast byggðar á eftirfarandi staðreyndum um aga í flestu nema þessu:

 

• Launþegar í Þýskalandi hafa ekki fengið launahækkun í 15 ár. Þetta náttúrlega viss agi. 

• Raunverð húsnæðis er fallið um 25 prósent í Þýskalandi frá aldamótum. Þú borgar og borgar, en sífellt stærri hluti lækkandi eða staðnaðra launa þinna fer í afborganir, en þú átt sífellt minna. Hér er aginn til fyrirmyndar. Eitt herbergi íbúðar þinnar hverfur á hverjum 10 árum.   

• Um 30 ára skeið hefur atvinnuleysi í Þýskalandi marrað í kringum 8-10 prósentin. Sem sagt næstum því fullkominn stöðugleiki. 

• Frá 1977 hefur atvinnuleysi í Danmörku ekki farið niður fyrir það sem það er núna á Íslandi, nema í 5 ár. Semsagt hrun-atvinnustig í 29 ár af 35 mögulegum í Danmörku. 

Engin stýrivaxtabreyting í 7 ár (blindravinafélag hagfræðinga) 

• Frá 1985 hefur danskur húsnæðismarkaður hrunið tvisvar, með allt að 1600 nauðungaruppboðum yfir heimilum fólks í hverjum mánuði. Samfelldur terror var þá í átta ár. Ekkert var gert neinum til aðstoðar. Ekkert, enda bjóst enginn við því. Þar er fólk sumt enn að greiða skuldir af húsnæði sem það missti árið 1987. Þetta gerðist vegna þess að Danmörk tók upp fastgengi 1982. Danska krónan var bundin við agaðan staur niðri í Þýskalandi. Þetta var mjög öguð ákvörðun sem eingöngu byggðist á pólitík, sem auðvitað alltaf er mjög öguð, eins og þið vitið.

• Og nú eru nauðungaruppboð í Danmörku á leið upp aftur og komin yfir 400 talsins á mánuði. Og húsnæðisverð enn einu sinni í frjálsu falli. Þetta er svo agað.

• Smá yfirdráttarlán kostar þar í öguðum banka um 18 prósent í ársvexti í 2 prósent árverðbólgu, það er að segja, ef bankinn vill lána þér eftir að hafa röntgenmyndað allan fjárhag fjölsyldu þinnar fyrst - og beðið svo um belti og axlabönd. 

• Hér heima halda víst margir að innheimtustofnanir gangi hart til verks. Ég ráðlegg þessum sumum að prófa innheimtuaðgerðir erlendis.

• Á Ítalíu hefur enginn hagvöxtur verið í 10 ár. Fullkominn agaður stöðugleiki þar.

• Atvinnuleysi í Frakklandi hefur legið fast (já, aftur stöðugleiki) á 10 prósentum í meira en 30 ár.

• Grikkland er gjaldþrota, eftir 30 ár í esb.

• Írland er á skurðaborðinu

• Portúgal er í öndunarvél

• Spánn er sprunginn

• Lettland er horfið og þjóðin þar er að hverfa. 

• Eistland er að deyja.

• Lúx er skattaskjól.

• Og Austurríki er afdalir; þar sem konur virðast læstar inni í skápum upp í dal. Þannig er atvinnuleysinu haldið niðri. Atvinnuþátttaka kvenna þar í landi er undir 50 prósent. Og samt eignast þær færri en 1,4 barn á ævilengd hverrar konu í skáp. En samt er atvinnuleysi í Austurríki næstum það hæsta frá lokum seinni heimsstyrjaldar. Ég er hræddur um að það heyrðist hljóð úr kút ef atvinnuleysi á Íslandi ætti að leysa með því að reka konur heim af vinnumarkaði eins og í Austurríki.

• Í Hollandi er lágum atvinnuleysistölum náð með því að 40 prósent þeirra sem eru á vinnumarkaði vinna aðeins hlutastörf. Þetta er heimsmet, samkvæmt tölum OECD. Svo litla vinnu er að hafa í Hollandi.

 

Fasteignaverð á Spáni og Þýskalandi mun lækka um 75% á næstu 40 árum.

 

Þetta er svo agalega agað! - ekki satt?

 

Hvar fékk ég heimildir, er ég svo spurður um. Ég er alltaf krafinn um heimildir, því svo margir virðast vera afar heimildarlausir. 

 

Ég bjó í ESB í 25 ár, stundaði þar atvinnurekstur, og horfði á eftir helmingi iðnaðar- lanbúnaðar- og matvælafyrirtækja Danmerkur flýja niður til Þýskalands og til annarra landa, þar sem launin eru oft orðin aðeins helmingur af því sem þau eru í Danmörku. Það eru engin lágmarkslaun í Þýskalandi. Fólk stendur þar á verksmiðjugólfum oft fyrir minna en eina evru á tímann, jafnvel 60 cent.

Danir geta ekkert gert við þessu annað en leggja niður og rústa velferðarsamfélagi sínu. En þeir ösnuðust til að binda gengi dönsku krónunar fast við evruna og þýksa markið árið 1982. Agi: Danmörk er með gengi gjaldmiðils síns læst fast við efnahagslegt svarthol eða niðurfall. 

 

Figure 1. Unit labour costs in selected EU nations (nánar hér)

 

Í samfellt 15 ár og jafnvel lengur hefur Þýskaland stundað innvortis gengisfellingu gagnvart þeim löndum sem eru í læstu gengisfyrirkomulagi við það í gegnum myntbandalag Evrópusambandsins. Þýskaland er Kína Evrópu.

 

Raunverð húsnæðis í Þýskalandi frá aldamótum 

 

Þ.e.a.s launum í Þýskalandi er haldið niðri með járnhnefa og þau jafnvel lækkuð. Þýskir launþegar hafa ekki fengið neitt meira í pokann sinn síðustu 15 árin og litla sem enga kaupmáttaraukningu. Og svo er kostnaður lækkaður niður í það óendanlega. Keppa þarf nefnilega hin lönd evrusvæðisins í kaf. Þau mega ekki geta keppt við Þýskaland. Ef þau lækka sig, þá lækkar Þýskaland sig bara enn meira. Spírall niður á hinn samfélagslega botn. Hvert væri öryggisráð Ingibjargar til evrulanda í þessari stöðu? Peningastjórn og vopn farin. Vald og stjórn í ríkisfjármálum farið. Hvernig á að búa til vöxt þegar búið er að taka næstum öll mikilvæg stjórntæki af þjóðríkjunum? Á kannski að búa til vöxt með því að prumpa yfir landamærin?

Þýska þjóðin er að verða fátækari og fátækari og eldri og eldri því þar þora svo allt of fáir að eignast börn og þannig hefur það verið síðustu 40 árin. Mæli með gleðifréttum úr gamla heiminum í ESB.

 

Þjóðinni fækkrar nú um ca. 250.000 til 400.000 manns á ári og hraðinn á fólksfækkuninni eykst. Milljónir þýskra fjölskyldna þurfa fátæktarhjálp þó svo að bæði séu í fullri vinnu hvern dag ársins.

 

"Since 2000, productivity-adjusted wages have increased only 5% in Germany (they actually declined from 2000-2008)."  

Ef þú vissir aðeins eitt grjón af sannleika um Evrópusambandið þá væri þetta eitt af því fyrsta sem þú vissir.

 

Fyrri færsla

 

Moody's: Írland þarf brátt meira blátt blóð

 

Moody's: Írland þarf brátt meira blátt blóð

Rauða blóðið í æðakerfi írska hagkerfisins á í vök að verjast, því þessum áfallasjúklingi evrumyntar hefur verið gefið mikið blátt blóð frá Brussel. Sú blóðgjöf er reyndar ekki gjöf, heldur blóðtaka.

Blóðinu er dælt með dælum í Brussel frá írskum almenningi og yfir í banka landsins, sem allir eru í þroti. Þeir eru svo kallaðir evrubankar og þeim er látnum haldið í öndunarvélum svo spasmar útlima þeirra nái ekki alla leið til bankakerfis megnlands Evrópusambandsins á meginlandi tapara taparabandalagsins. Hingað til hefur 67,5 miljörðum verið dælt úr almenningi, litað blátt og sprautað aftur inn í líkin sem eru í Blaupunkt öndunarvélum.

Moody's segir að nú sé ljóst að bláa blóðið sé ekki í nægilegu mangi í dauðum bankalíkama Írlands. Yfirvofandi hætta sé á nýjum evruspösmum og spörkum yfir til peningaútfararstofnana meginlandsins.

Hættan á því að bankakerfi Írlands lifni við fer sem betur fer minnkandi, því banakerfið er það dautt, lamað og dáið að það getur ekki gegnt hlutverki sínu af neinni þýðingu. Þýðingarleysi þess fyrir írska hagkerfið er orðið samdráttarafrek samkvæmt nýjustu mælingum á útlánum úr bankakerfum allra evrulanda. Þetta hefur þær heppilegu esb-orsaka og evruafleiðingar að svo að segja vonlaust er fyrir minni og millistór fyrirtæki að fá neina fyrirgreiðslu (lán) hjá hinu blaupúnkterða bankakerfi Írlands, þó svo að fyrirtækin skuldi ekki eina evru fyrir. 

“I am aware that we have many SMEs in trouble, unable to repay existent debts. But we also have loads of new companies – start-ups and existent enterprises – that can’t even get trade finance against clean balance sheets,”

Hvað mun hið fræga ESB-lýðhræslu lýðræði á Írlandi gera nú? Verður uppreisn? Eða verður Írum skipað að kjósa og kjósa og kjósa þar til eitthvað annað en nei heyrist út úr kosningafangabúðum Evrópusambandsins á Írlandi. 

Í gær höfðum við steiktan ORA fiskbúðing með íslenskum kartöflum og smásósu sem ég þori ekki að segja frá hér. Skyndimat. All made in Iceland - og keypt fyrir krónur. Ætti að kíkja á lambalifur næst. Það er orðið ansi langt síðan síðast. 

 

PS; Í Sovétríkjunum höfðu þeir það gott sem voru í æðstu opinberum stöðum eða höfðu aðgang að dollurum. Á Írlandi er evru-ástandið í landinu orðið þannig að þeir einir sem hafa bestu og tryggustu stöður hjá hinu opinbera — eða eru að öðrum kosti í vinnu hjá erlendum stórfyrirtækjum — geta fengið lán til húsnæðiskaupa. Og þá fá þeir ekki meira en sem svarar til 60 prósentum af kaupverði (bls. 14).

 

Krækjur

• Ireland likely to need second bailout warns rating agency Moody’s
• Ireland, debt and democracy risk

Fyrri færsla

 

Írskur blaðamaður gengur í skrokk á Iresave seðlabanka Evópusambandsins 

Írskur blaðamaður gengur í skrokk á Iresave seðlabanka Evópusambandsins

Skyldi myndskeiðið ekki virka, þá er hér bein krækja.

Klaus Masuch fulltrúi ECB-seðlabanka Evrópusambandsins kemur til Írlands og reynir að tala sig frá raunveruleikanum á Írlandi, þar sem skattgreiðendur hafa verið settir inn á vörslureikning ECB og eru þar sem gíslar gangandi gjaldþrota bankakerfis evrulanda. Þetta eru spurningarnar sem RÚV hefði átt að spyrja frá byrjun, en gerði ekki, því RÚV virðist vera í eins konar hlutverki ECB, sem gerandi fulltrúi brusselveldis hér á landi. 

Blaðamaðurinn spyr: Af hverju eru írskir skattgreiðendur látnir borga fyrir banka sem eru gjaldþrota og verða aldrei annað en gjaldþrota? Af hverju? Þýskur fulltrúi þessa erlenda peningayfirvalds Írlands getur ekki svarað. Hann getur ekki svarað, því hið rétta svar er þetta: írskir skattgreiðendur eru látnir borga út áhættusækna lánadrottna sem fjárfestu í glæfrabankafyrirtækjum sem nú eru gjaldþrota og urðu það undir umsjá- og meðal annars fyrir tilstilli ECB-seðlabanka Evrópusambandsins. Tapinu er öllu þurrkað yfir á írska skattgreiðendur, svo halda megi tímabundið lífinu í restinni af evrunni. Írlandi er fórnað, eins og fleiri evruríkjum. Er enginn Davíð, enginn Geir og enginn Ólafur á Írlandi?

Þetta er það sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar reyndi í þrígang að hella yfir á herðar íslenskra skattgreiðenda. Það var þetta sem Ólafur Ragnar Grímsson stöðvaði. Og það var einmitt þetta sem neyðarlög ríkisstjórnar Geirs Haarde komu upphaflega í veg fyrir, en sem núverandi ríkisstjórn Vinstri grænna og Samfylkingarinnar reyndi að annúllera í þrígang og koma yfir á herðar íslenskra skattgreiðenda. "Við ætlum ekki að greiða skuldir óreiðumanna!" Hver sagði þetta?

Ólafi forseta tókst síðar að koma í veg fyrir að Jóhanna, Steingrímur og Össur kæmust upp með það sem ECB-seðlabanki Evrópusambandsins kemst upp með á Írlandi. Þau vildu skríða í duftið fyrir Evrópusambandinu. Koma íslenskum þegnum í hættulega ánauð, því þau hafa sótt um ESB-inngöngu þar fyrir sig sjálf, í trássi við einlægan staðfastan vilja þjóðarinnar og í umboðsleysi, því Vinstri grænir sóttu ekki neitt umboð fyrir þessum gjörðum sínum til kjósenda. Þetta er einkaumsókn þessa fólks og þau ætlast til að hún sé fjármögnuð með því að íslenska þjóðin afsali sér fullveldinu í þeirra þágu. Umsókn hinna útvöldu á kostnað almúgans. Hér eru svik í tafli. 

 

Fyrri færsla

 

TARGET2: Luftwaffe sem innheimtustofnun?

 

TARGET2: Luftwaffe sem innheimtustofnun?

Fæstir stjórnmálamenn á Íslandi vita hvað TARGET2 er. Og ekki ætla ég að segja þeim hvað það kerfi er. En þér að segja, þá er þetta sjálft greiðslukerfi seðlabanka myntbandalags Evrópusambandsins. The Euro System.

Það er einnig of flókið mál að útskýra fyrir þeim sömu að í þessu greiðslukerfi evruseðlabanka — á barmi gjaldþrots — hafa seðlabankamenn um rúmlega fjögurra ára skeið leikið þann leik að senda innistæðulausar evrupeningaávísanir sínar niður í kjallara seðlabanka Þýskalands. Þar hafa nú hrúgast upp tölur sem innan skamms nálgast eina billjón evra (gríski bókstafurinn € með a trillion fyrir aftan). Tala þessi sýnir þær kröfur sem seðlabanki Þýskalands heldur nú í höndum sér gagnvart öllu seðlabankakerfi evrunnar. 

Bjartsýnismenn sögðu lengi vel að þetta væri ekkert mál, því það væri hlutverk ECB-seðlabanka Evrópusambandsins (evrunnar) að sjá um að innheimta þessar kröfur einstakra seðlabanka á hendur hvor öðrum. Ef illa færi þá myndi seðlabankinn bara prenta fyrir þessu (og um leið kaffæra Þjóðverja í verðbólgu). 

En þegar sökkulinn brast undan þessari ríkislausu ECB-peningamálastofnun fáráðlinga, þá er þeim sem seint hugsa að verða ljóst, að ECB mun ekki geta gegnt þessu útjöfnunar hlutverki þegar myntvafningurinn evra fellur saman og leysist upp í hinar upphaflegu öreindir sínar. Þetta mun óhagganlega gerast í bara einni af tveimur mögulegum útgáfum; 1) Sjálf evran fer inn í kjarnakljúfinn og verður leyst upp. 2) Sjálf evruríkin fara inn í kjarnakljúfinn og verða leyst upp sem sjálfstæð ríki. Hér er því miður engin lausn því evran er í eðli sínu eins og sníkjudýr úr hitabelti.

Þessi staðreynd stöðunnar er byrjuð að seytla agnar örlítið inn í meðvitund þýsku þjóðarinnar. Enginn hafði sagt henni frá neinu og allra síst frá eðli evrukerfisins. Seðlabankastjóri Þýskalands hefur nú lekið bréfi sínu til höfuðsalats ECB — sem órjúfanlega er nátengt pasta, tómatsósu og grískum bókstaf — til þýskra fjölmiðla. Lekinn fann sér stað fyrri parts síðustu viku.

Evrusjúkir eru orðnir það hræddir að þeir segja að kröfurnar í sendibréfi Jens seðlabankastjóra Weidmann í Bundesbankanum, til pastabanka evrunnar, um tryggingar fyrir innistæðulausum greiðslum, séu það alvarlega meintar að einungis sé hægt að uppfylla og innheima þær með hernaðarmætti (a military intervention). Þetta skrifa þeir í Financial Times í dag. Ég talaði þó um þetta við börnin mín um þar síðustu jól. Þau búa jú í ESB en vissu minna en ekki neitt, eins og flestir aðrir þar. 

Sem sagt; senda herinn til að innheimta þá gúmmítékka sem aðrir seðlabankar evruríkja hafa sent niður í kjallara þýska seðlabankans — og eiga ekki fyrir — því öngvar peningaprentvélar hafa þeir til þess. Þýski seðlabankinn er eini seðlabankinn í kerfinu sem ennþá á eftir pening fyrir kerfisgreiðslum. Það fer því að lækka risið á þaki ECB-seðlabankans, svo brátt gefst fólki tækifæri á komast þar að til að henda inn í hann matvælum.

Þessu til frekari staðfestingar leyfi ég mér að greina frá því hér að í ríkisstjórn Íslands sitja nú skjalfastir hættulega heimskustu menn allrar peningamálasögu Íslendinga. Það var og er sorglegt að Ísland skyldi þurfa að fara úr ösku banka- og útrásarvíkinga og yfir í eldborgargíg ESB-ríkisstjórnar Jóhönnu, Össurar og Steingríms

 

Fyrri færsla

 

Já en Kanadadalur er ónýt mynt 

Já en Kanadadalur er ónýt mynt

Eru menn búnir að gleyma því sem þeim var sagt hér á landi árið 1997? Þá var okkur sagt - í krafti hagfræðimenntunnar - að mynt Kanada væri ónýt og of lítil til að geta staðið ein. Okkur var einnig sagt að það væri alveg sama hvaða peninga- og efnahagsstjórn væri viðhöfð í hagkerfi Kanada. Myntin þeirra væri ónýt og gæti aldrei staðist.

Ég hélt satt að segja að menn hefðu annað og mikilvægra við tíma sinn að gera en gramsa í ruslatunnum eftir vopnum til að berja á íslensku krónunni með. Krónan haggast ekki. Sama hvaða rusli og drasli þið hendið í hana. Hún er mynt fullvalda Íslands, þjóðarinnar og allra auðæfa hennar. Hún er kjölfesta fullveldis og sjálfstæðis.

Eigum við nokkuð að minnast á evruna hér? Nei. Það tekur sig líklega ekki að gramsa dýrpa í þeirri botnlausu tunnu.

En þið eruð kannski að bíða eftir því að kjósendur hendi ykkur í ruslið? Sú athöfn myndi sumum þykja gustukaverk. Og lái ég þeim sú skoðun ekki. Höftin eru í höfðum ykkar sem þó og því miður eru bankabólugrafin. Við erum fullvalda ríki!

Fyrri færsla

Hirðlaus

Hirðlaus

Sendiherra Evrópusambandsins á Íslandi segir að sú umræða sem fram fer um ESB á Íslandi sé ekki sú rétta umræða sem eigi að fara fram. Finnst engum skrýtið að það sem kynnt var hér sem tollabandalag, sé nú komið með heilt sendiráð á Íslandi og önnum kafið við að hella hundruðum milljóna króna inn í pólitískan áróður fyrir sjálfu sér, - sem sagt; hér í sjálfu lýðveldi Íslendinga. Finnst mönnum þetta eðlilegt? Í sjálfu lýðveldi okkar sem enn er svo ungt að það öðlaðist sjálfstæði sitt fyrir aðeins 67 árum síðan. Og það eftir árhundruða harða baráttu forfeðra okkar.

Hér er sendiherranum vorkunn, því Ísland tilheyrir ekki hinni gömlu aristókratíu Evrópu. Þar sem því var bókstaflega trúað að blátt blóð rynni í æðum þeirra sem fæddust inn í korrréttar fjölskyldur. Aristókratía þessi er enn við lýði í Evrópu og hún er enn allsherjar smekksdómari yfir þeim skoðunum sem almenningur með rautt blóð í Evrópu má hafa. Þetta gildir enn um alla afkima samfélaga Evrópu.

 

Kúltúrelítan í ESB segir t.d. enn dauðlegum hvaða skoðanir á menningarmálum menn megi hafa. Hvað þeir megi og megi ekki borða, hvað þeir megi segja og hvar. Og enn fremur hvaða skoðanir á svo mörgu öðru dauðlegir menn megi hafa.

Fyrir vikið fyllist almenningur í Evrópu oft frústrasjónum þegar óskir hans eru dæmdar sem "ólögmætar" eða "rangar" af elítu ESB-landa. Og þá er Bandaríkjunum yfirleitt kennt um þessa vanlíðan. Almenningur í Evrópu má ekki eiga sér draum, nema að hann sé fyrst blástimplaður af elítunni. Þetta er einn munurinn á Bandaríkjunum og Evrópu.

Bandaríkjamenn búa í ameríska draumnum. Þeir þurfa ekki leyfi smekksdómara fyrir því að lita hárið á sér fjólublátt, borða bollur með múrskeið eða kaupa sér bifreið sem er trukksígildi. Þeir gera það sem þeim sýnist og þegar þeim sýnist. Í Evrópu þarf fólk að fá leyfi elítunnar fyrst. Hún ræður enn hvað, hvenær og hvernig. 

Í 27 ríkjum Evrópusambandsins hefur bláæða fólki Brusselveldis ESB tekist að selja þetta nýja konungsríki sitt sem fiðurfjaðrað Evrópusamband. Og sem fyrir elítunnnar tilstilli, hefur fengið kolaða stálvængi friðardúfu. Þessi friðardúfa á spariperum er að sögn forseta Evrópusambandsins, sem enginn kaus, komin svo hátt til flugs að hún hefur — að flestum forspurðum — útrýmt þjóðþingum 27 ríkja. Og enginn segir neitt. Já þetta er Evrópa; meginland tapara, einu sinni enn

Um helgina ætlum við að hafa svið. Saltinu er stráð

 

Fyrri færsla

200 sinnum allir Íslendingar atvinnulausir í ESB 

Þjóðþingin orðin að ESB-stofnunum