Dular(fjár)mögnun Þýskalandsgerfisins

Bloomberg; CDBR1U5:IND

 

Frá því að fjármálakreppan skall á árið 2008 hefur það verið mér hulin ráðgáta hvers vegna hinn svo kallaði fjárfestingaheimur hefur álitið ríkissjóð Þýskalands vera örugga höfn. Jú, mikið rétt, ávöxtunarkrafan á ríkissjóð Þýskalands hefur lækkað og lækkað. En það er nú bara það sem gerst hefur um víðan heim vegna þess að einkageirinn er enn í losti. En það hefur skuldatryggingaálagið á þýska ríkissjóðinn hins vegar ekki gert. Það hefur ekki lækkað, heldur bara hækkað og hækkað. Það er nú 104 punktar og fer sífellt hækkandi. Álagið á ríkissjóð Bandaríkjanna er 49 punktar og haggast varla þrátt fyrir að Standard & Poor's hafi eitt fyrirtækja lækkað landið í einkunn fyrir tæpu ári síðan. Og þrátt fyrir þessa lækkun S&P greiða fjárfestar nú ríkissjóði Bandaríkjanna fé fyrir að geyma peninga sína. Þeir borga með sér þegar um verðtryggð ríkisskuldabréfakaup er að ræða. 

En hér verðum við að muna fast að hið sama hélt þessi svo kallaði fjárfestingaheimur um evruríkissjóði Grikklands, Spánar, Portúgals og Ítalíu á skynvilluárum evrunnar frá 2002-2007. Þar leiddi frú hauslaus Frankenstína eiginmann sinn að veisluborðinu í fábjánalandi evrunnar í hinu margfræga boði Brusselveldisins. Þetta boðsborð og allt sem á því var er nú horfið og fjárfestar dingla um tómarúmið í lausu lofti. Vita ekki sitt rjúkandi ráð sem svo sannarlega var aldrei til, þegar betur var að gáð í langt og hart sóttar háskólagráður þeirra í búnkavís.

 

Hvar er betra sönnunargagn um þessa firru fábjánaskapar að finna en einmitt um borð í ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar. Þar er höndum og fótum klappað klárt í sokkna bátana sem sukku við bryggjuna vegna þess að stjórnin þorði aldrei að láta út höfn. Hún fann því ekki neitt og hefði aldrei fundið í Ísland. Liggur bara sem fúnaður sokkinn floti bundin við Noregsbryggju.

Halda fjárfestar virkilega að hin aldraði mannfjöldi Þýskalands, sem fækkar sér um nokkur hundur þúsund manns á ári, sé borgunarmaður fyrir einhverju? Að þýska þjóðin, sem á góðum degi tímir varla að snýta sér, ætli að borga þessa þvælu þegjandi?

 

Fróðlegt verður að fylgjast með útgöngum

 

Fyrri færsla

 

Áfram er ESB byggt eitthvað út í loftið 

Áfram er ESB byggt eitthvað út í loftið

Allir eru að reyna að átta sig á því hvað fram fer inni í sjálfri Frankensteinfabrikku Evrópusambandsins. Eru að reyna að átta sig á hinu upplýsta gegnsæi þess. Og enginn maður veit heldur hvar sjálf frabrikkan er staðsett né hvernig hún lítur út, utan frá séð. Þannig er að búa inni í svartholi.

 

Þeir sem þar eru í sínu vel þekkta öngva sambandi við sambandið — borgararnir sjálfir — og sem samtímis eru í engu sambandi við það_var_nefnilega_það_kjörna fulltrúa sína, bíða nú eftir að sveinsstykkið í buxum Brusselveldisins láti af sér vita þegar það verður loksins alveg tilbúið til að kollvarpa tilveru fólksins í nútíð og um langa framtíð.

Giskað er á að unnið sé að nýju Evrópubankasambandi - eða nýju Evrópuríkisstjórnaskuldasambandi - eða nýju Evrópubjörgunarsambandi sem bjarga á löndunum frá Evrópusambandinu - eða alla vega að einhverju sem leyst getur ókjósanleg fötin niður um fyrirbærið þannig að keisarinn fái nú loksins notið sín nakinn.

Það er ekki gott að segja hvað verður. Ríkissjóður Spánar hefur cirka þrjár vikur til að sjúga þann merg sem eftir í beinagrind Evrópusambandsins, áður en Ítalía syngur.

En eitt er þó hægt að segja hér: Þegar enginn veit lengur hvað fæst fyrir atkvæðin hjá þeim stjórnmálaflokkum sem stofnuðu allt Evrópusamband Brusselveldisins frá upphafi, án raunverulegs umboðs frá kjósendum, þá munu kjósendur í síauknum mæli kasta atkvæði sínu á þá flokka sem voru ekki viðriðnir byggingu ferlíkis þessa út í nótt og ekki neitt. Þeir munu kjósa þið_vitið_hvað. Og flýta sér að því áður en kosningar verða alveg bannaðar nema til Brussel

 

Fyrri færsla

 

Lærdómur kjósenda af Steingrími J. Sigfússyni 

Lærdómur kjósenda af Steingrími J. Sigfússyni

 

„Annars er lærdómurinn einfaldur og hægt að setja hann fram á mannamáli. Menn geta ekki eytt meira en þeir afla, óháð mynt. Ef þú gerir það kemur það í bakið á þér og skiptir ekki máli hvort það er í dollar, evru eða krónum,“ sagði Steingrímur.

 

Þetta er maðurinn og kosningasvikarinn Steingrímur J. Sigfússon sem hér talar. Hann sótti örvæntingafullur umboð sitt til kjósenda íslenska lýðveldisins í Alþingiskosningum vorið 2009, eftir áratuga höfnun kjósenda. Umboðið sem hann fór fram á að fá hjá kjósendum landsins var að vera alger ESB andstaða við allt það sem hann er og hefur verið að gera og er að pína aðra til að gera sem umboðslausir fulltrúar kjósenda sem veittu honum heldur ekki neitt slíkt umboð. Umboðið sem hann aflaði sér sveik hann út úr kjósendum. Það er öllum ljóst.

Hann eyddi ekki bara öllu því sem hann aflaði sér, heldur eyddi hann einnig því sem hann aflaði sér ekki. Pólitískur plattsmiður sem tekur atkvæði og selur þau til að snúa þeim upp í andhverfu sína. Þessi maður og flokkur hans hefðu annars ekki komist til valda. Hefðu ekki fengið svona mörg atkvæði nema með þeim loforðum sem gefin voru til þess aðeins að svíkja þau.

Þessi maður situr nú eins og elítær klessa ofan á kjósendum á miklum fullum launum við að svíkja allt og meira en það sem hann hafði aldrei fengið umboð til. Það eru svona menn sem rústa lýðræði, eyðileggja lönd og sundra þjóðum. Þetta er Evrópumaðurinn hinn margfaldi. Kosningasvikarinn og líklega huglausastur maður íslenskra stjórnmála nokkru sinni; Hinn gamli fulltrúi Sovétríkja og hinn nýji fulltrúi Evróputortímingarsambandsins. Tvífarinn Steingímur J. Sigfússon sem nú predikar brussleska þvælu í þingsal við Austurvöll. Styrktarfélagi vangefins Evrópusambands.

Hvaðan kemur þessi stjórnlausa pólitíska græðgi? Hversu ömurlegra getur þetta orðið, ég spyr. Mig langar að gráta.

Fyrri færsla

Hér hvílir 14. stærsta hagkerfi heimsins fallið úr evrulosti 

Stöndum frammi fyrir breyttu ESB

Hér hvílir 14. stærsta hagkerfi heimsins fallið úr evrulosti

Nú jæja. Þá er Spánn fallinn. Evru-bankakerfi landsins er komið í þrot. Komið í peningalegt mynt- og fullveldisþrot. Og á leið með að draga ríkissjóð Spánar með sér í eilífu falli ofan á borgarana í landinu sem var, en sem var þó aldrei í reynd. 1930-legt ástand ríkir á Spáni með hræðilegu atvinnuleysi sem mælist 51,5 prósent hjá ungu fólki og 24,3 prósent hjá þeim sem eftir eru á vinnualdri í þjóðinni. Fullveldið er farið og brauðmylsnu lýðræðisins hefur verið sópað af borðinu á ný. Allt er nú skammtað frá Brussel-Berlín-París samkvæmt skammtafræði meginlandsins alla daga vikunnar í 24 stunda 365 daglegu Brubepagate stjórnarfari sem ríkt hefur áratugum og jafnvel öldum saman.

 

Svo margir eru orðnir ónæmir fyrir hörmungarástandinu á Spáni og í öllu Evrópusambandinu, að þeir eru hættir að taka eftir dauðanum. Svartadauðamynt embættis- og stjórnmálamanna Evrópusambandsins í Brusselveldinu vinnur sína þöglu fjandans vinnu dag hvern. Þið vitið hvaða mynt er um að ræða; Gaukshreiðurs gjaldmiðil embættis- og stjórnmálamanna hinna Nýju Sovétríkja Evrópusambandsins. Gjaldmiðil nýja veldisins.

Fyrsti björgunarhringurinn handa bankakerfinu á Spáni nemur 10 hrikalegum prósentum af landsframleiðslu. Þessi pakki á eftir þrefaldast í það minnsta, því eins og er sést aðeins toppurinn á þeim borgarísjaka sem embættisstjórnmálamenn og seðlabankafyrirbæri Evrópusambandsins hafa skapað allar götur frá 1957. 

Áður fallin evrulönd eru Grikkland, Írland, Portúgal, Kýpur ásamt ERM II fylgihnöttum við Eystrasalt. Nú eru þau sem sagt fimm evruríkin sem komin eru í Blaupunkt öndunarvélina. Peningar landanna streyma því hraðar og hraðar inn til Berlín. Sem er eitt af höfuðvígum hinna sögulegu óreiðumanna Evrópu. Þar verða þeir slegnir til pólitísks ferlíkis.

Hvað á maður að segja? Á ég að segja hvað sagði ég 1000 sinnum? Nei það er ekki nóg. Hér ná engin orð yfir brjálæðið sem er í gangi í Evrópusambandinu. Þetta endar ekki. Endar ekki.

Á flestum heimsins blaðapappírum er fjallað um hvernig hægt sé að bjarga Evrópu frá Evrópu. Sannleikurinn er því miður sá að ekkert getur lengur bjargað Evrópu frá Evrópusambandinu. Þetta endar eins og áður, samkvæmt áætlun, eins og til var stofnað. Og það er aðeins ein ástæða fyrir því; meginland Evrópu er varanlega ónýtt. Svampétið og rotið niður í gegnum kjölinn sem eitt samfellt og órjúfanlegt 130 ára stórslys nútímans í langri mannkynssögu Jarðar.

 

Því miður er ekki hægt að skipta um heilabú í meginlandi Evrópu. Heilinn er áfastur. Og varanlega grætt í heila meginlands Evrópu er hið svarta heilabú Hegels; Sonderweg þvælan mikla sem svífur þar um; og svo hin díalektíska útópía sem gerir út af við hjartað. Lausamunir eru svo vel þekkt sænskt urg sem sarg og eitt og hið sama klessta verkið, ásamt hinu fimmta misheppnaða Frakklandi. En sjálfur Helgel og stærstur hluti Frakklands er það versta. Rætur Hegels ná svo víða á meginlandinu og þær ala af sér enn nýrri og eldfimari þvælur. Útkoman er ónýtt stjórnarfar, ónýt lög og ónýtur rent-seeking kapítalsmi af sérstakri tegund sem getur ekki þrifist í sterku lýðræði né stutt við lýðræðislega þróun í samfélögum.

Hér er eitt bréf frá Hegelian-heilabúnti til herra Wolf; Wolkenkuckucksheim

 

Fyrri færsla

 

Forsetaembættið krefst lýðveldis til að vera í 

 

 

Forsetaembættið krefst lýðveldis til að vera í

Sá eini frambjóðandi sem virðist gera sér grein fyrir því að spurningin um setu á Bessastöðum verður sú, hvort áfram sé og verði til eitthvað lýðveldi Íslendinga til að vera forseti í. Hver er sá frambjóðandi sem sér þetta? Jú, Ólafur Ragnar Grímsson. Hann virðist hafa það í sér að sjá. Hin sjá þetta ekki. Þau hafa það ekki í sér.

Án lýðveldis Íslendinga verður ekki um neitt forsetaembætti að ræða. Því yrði út varpað á götu DDRíkisúvarpsins og það yrði heimilislaust. Þetta er sjálf spurningin um að vera áfram lýðveldi eða ekki neitt. Um það snýst framtíðin hvað varðar Ísland og Evrópusambands helferðina. Hún er spurningin um það hvort Ísland lifi eða deyi. Gangi Ísland í sambandið þá deyr það.

Þegar lýðveldi Íslendinga færði út landhelgina þá stækkaði þjóðareign allra Íslendinga. Þjóðareign allra Íslendinga stækkaði. Það er því ekki hægt að tvísetja landhelgina í þjóðareign nema með því að verða ríkisvætt knésett sovétríki Steingríms og Jóhönnu; ríki fátæktarinnar á leið inn í vítsivél Evrópusambandsins í leit að ölmusu, samkvæmt áætlun.

 

Hér á EKKERT að gefa eftir. Ekkert!

 

 

Kaupgreiðendur ríkisstjórnarinnar mættir á Austurvöll

Aflvél íslenska þjóðríkisins er sjávarútvegur og landbúnaður. Með þessu tvennu hefur Ísland verið byggt upp með. Allt annað hvílir á þessum herðum. Og þetta eru um leið björgunarbátar Íslendinga þegar skipbrot hins einhvers annars verður. Það höfum við séð margsinnis.

Það er eins gott að þessi aflvél þjóðríkisins gefi fullt afl og mikið fyrir stóra peninginn sem festur hefur verið í henni. Sé rekin vel og með miklum gróða því annars erum við öll komin föst á klósettið, landhelgin dregin til baka og lögð niður til erlends yfirvalds.

Þetta fattar ríkisstjórn kommúnista og sósalista ekki. Og þó svo að allir útborgunardagar hennar byggi á þessu. Í ríkisstjórninni leika menn sér með eldinn eins og vanvitar sem lifa í furðuheimi.

Ég mæli með því að greiðslukort ríkisstjórnarinnar sé tekið af henni. Hún verðskuldar ekki þann stóra yfirdrátt sem hún sjálf hefur tekið sér. Og enginn borgunarmaður er hún fyrir honum. Ríkisstjórnin er gjaldþrota. Hún hefur lifað um efni fram og nærist einvöðrungu á pólitískri græðgi og hefndarheift.

Fyrri færsla

Evran sem átti að koma í veg fyrir fjármála- og bankakreppur 

 

Evran sem átti að koma í veg fyrir fjármála- og bankakreppur

Það er orðið erfitt að fylgjast með í því sem evran átti að gera fyrir ríki Evrópusambandsins en sem hún gerði ekki. Myntbandalag ESB er —þveröfugt við öll auglýst markmið— beinn skaðvaldur fyrir öll ríki sambandsins og hætta er á að það muni þurrka Evrópu út eins og við þekktum hana. Innan þessarar myntar kemst heimskulegasti seðlabanki plánetunnar upp með verstu sort peningapólitískrar stjórnunar. Aldrei hefur hann gert nokkurn hlut réttan. Enda var það aldrei á dagskrá hans.

Þriggja fasa ERM-grunnur myntbandalagsins (The European Exchange Rate Mechanism) var frá upphafi illilega rotið pólitískt fyrirbæri af allra verstu sort. Frá upphafi ERM sem formlega var stofnað til árið 1979, hefur hinum peningapólitíska raunveruleika verið tjaldað sem járntjaldi yfir meginland Evrópu og Írland. Það er dapurlegt að hugsa til þess að hámenntaðir hagfræðingar fyrir mikla peninga skuli nokkurn tíma hafa lagt nafn sitt við þetta peningapólitíska þvættisfyrirkomulag hinna fársjúku öxulvelda meginlands ESB.

 

Myntbandalag sjúkrar valdaelítu meginlands Evrópu er á góðri leið með að rústa flestu sem hægt er að rústa. Ekkert gott er í vændum þaðan hinar næstu margar aldir. Og DDR þess verður massíft.

 

"The problem with socialism is that you eventually

run out of other people’s money." 

— Margaret Thatcher

 

Það sama gildir um fullveldisframsal stjórnmálamanna. Það er skiptimynt þeirra til valda innan hinna Nýju Sovétríkja Evrópusambandsins

 

Fyrri færsla

 

Moody's sargar taktfast í sundur Sonderwegagerð brjálsemisbandalagsins 

Moody's sargar taktfast í sundur Sonderwegagerð brjálsemisbandalagsins

 

Í skömmtum er straumurinn tekinn af glasabörnunum í frystikistu Evrópusambandsins. ROM57-9000 tölvan um borð í Brussel hefur ekki klikkast neitt ferlíkislega miklu frekar en þvælan sem hún var mötuð á frá fæðingu fyrirskipaði henni um. Því hún var öll made in DDR frá upphafi. Þetta átti einmitt að fara svona.

Fíflin sem skrifuðu undir alla sáttmálana —sem sáttina svo kölluðu áttu að skapa— gráta nú þvagsýru sem leyst hefur upp handabök þeirra þannig að ekkert er þar ætilegt eftir nema nokkur bogin bein á beyglaðri grind hins gjaldþrota pólitíska hagkerfis ESB. Og sem nú er gjaldfallið ofan á borgarana. Hið sérfalska og óekta markaðshagkerfi meginlands Evrópu hofir í skelfinu á og riðar til falls yfir þjóðir sambandsins. Á meðan klappar og húrrar menningarelítan og hámenntuð gáfumennin saman.

Fíflin sem sögðu upp í opið geðið á kjósendum sínum árið 1986 að Evrópusambandið yrði örugglega og aldrei til, halla nú tómum höfðum sínum að lífeyðnissjóði þjóðríkja bandalagsins í skattaskjólum Brusselveldisins og dorma. Þá var okkur sagt að í himneska lagi væri að segja og kjósa já í þjóðaratkvæðagreiðslunni sem þá var haldin, því það yrði hvort sem er aldrei aldrei aldrei til neitt Evrópusamband úr því sem þá var verið að kjósa um.

 

Danmörk 1986; Evrópusambandið er steindautt 

 

Tuttugu og sex árum síðar er hin ókjörna forsetafýla þessa Evrópusambands — sem Dönum var sagt að yrði aldrei til — að undirbúa stofnun hinna Nýju Sovétríkja Evrópu í gegnum bakdyrnar á sáttmálasafni veldsins. Sú smíði fer fram inni í sjálfum hallargarði þessa non-existing European Union sem forsætisráðherra Danmerkur sagði okkur öllum að ætti ekki að geta orðið til.

Þannig; þegar Íslendingar heyra kratakombur segja sannleikann um það sem nú er þarna að gerast, þá ættu þeir að muna eftir sjúkdómseinkennum krónískra Evrópusamandssinna; þar ríkir hvíttað svart sem er ekki_satt og fúlt. Einskis munu þeir svífast til að koma Íslendingum út úr húsi þess sjálfstæðis og fullveldis sem forfeður okkar byggðu handa okkur hér á Íslandi. Þeir munu ekki hika við að segja að svartið sé hvítt. Og að eldurinn sé bara fallegt frost, þegar nánar er al-eldað.

 

Moody’s cuts ratings on German and Austrian groups - Spain makes explicit plea for bank aid

 

Fyrri færsla

 

ESB: Enginn er aðili að neinu; Bankitalia stampino l'euro 

 

 

ESB: Enginn er aðili að neinu; Bankitalia stampino l'euro

Hver er Evrópa. Hver er ESB.

 

=> Ítalía; Við skulum segja við Evrópu að . . 

=> Spánn; Við látum Evrópu skilja að . . 

=> Írland: Evrópa verður að skilja að Írland . . 

=> Frakkland; Evrópa fellur ef evran fellur . . 

=> Þýskaland; Falli evran fellur Evrópa . . 

Hafið þið séð svona félagsskap áður? Hafið þið séð hóp ísjaka sem hafa verið samhæfðir með því að frysta sig saman í einn klump? Nei það hafið þið ekki séð. Þetta gengur ekki þannig fyrir sig. Ísjakar sem hafa verið samhæfðir munu ávalt fylgja hreyfingum sjávar. Símasnúrur, tyggjó, reglu- og klessuverk mun aldrei halda þeim saman. Þeir brotna upp og fljóta. "A free-float" er það eina sem dugar.

Þeir sem vilja búa í heiminum og búa þar vel, verða að skilja að lífinu þar verður aldrei lifað sem samhæfðu. Nema að maður vilji búa inni í jökli. Samhæfing hagkerfa og þjóðríkja mun leiða efnahag þeirra inn í alkul. Samhæfing (e. coordination) er samsæri embættis- og stjórnmálamanna Evrópusambandsins gegn fólkinu. Samkeppni er hins vegar hið rétta. Samkeppni á milli landa. Hún skilar velmegun til borgaranna.

Hver er Evrópa? Hver er ESB? Svarið er; enginn 

Enginn er Evrópa og enginn er ESB þegar það kviknar í klósettinu undir þeim. Þá eru þeir allir ekkert og aldrei á því. Eins og þeir voru frá upphafi í Sovétríkinu. Umboðslaus massi. EU-rope til að hengja sig í. Leiðin til glötunar.

 

Godt begyndt

 

Berlusconi: la mia pazza idea per la crisi La Bce o Bankitalia stampino l'euro 

 

Fyrri færsla

 

Hvað mun gerast í rústum Evrópusambandsins?

 

Hvað mun gerast í rústum Evrópusambandsins?

Þetta er stóra spurningin. Evrópusambandið sem átti að vera er hrunið. Eftir stendur beinagrind þess í lausu lofti í tímarúminu og bíður þess að teiknimyndin af því segi zap-gonk-púff ef Þýskaland grípur ekki ranglega á því og afzappi það inn í vítisvél nýrrar v.5.2.1 útópíu meginlandsins. Þetta fyrirbæri í öllum myndum sínum er dæmt og var dæmt frá upphafi. Því miður fyrir borgarana, úr því sem þeir komu frá. En þeir voru ekki með í dæminu.

Vel er hugsanlegt að innan skamms muni lítið annað í heiminum standa gilt eftir á peningagólfi hans nema Bandaríkjadalur og gull. Dalurinn er betri því á honum stendur; á Guð við treystum. Það er það eina sem dugar þegar allt er sviðin jörð. Það er erfitt að burðast um á hælum með málmbyrðar eins og klyfjuð asnína.

Þessi stóri undirliggjandi upptaktur í reglulegt bankaáhlaup sem nú sést víða á evrusvæðinu, lofar hreint ekki góðu og gæti endað í tryllingsdansi. DXY-dollaravísitala heimsins lýgur ekki. Hún æðir upp í takt við óttastigið og flóttann úr bankalegum eignum í ESB. Það brakar í evrugólfinu. Snjóþrúgur ECB-seðlabankastjórnarinnar ná varla lengur yfir daglegar sprungur. Og spartslið er búið.

En hvað mun gerast í rústum Evrópusambandsins? Það er spurningin. To be, or not to be the U.S Dollar, með hinni réttu áletrun, verður þá í hæsta máta athyglisverð spurning, þegar svo margt annað verður bannað.

ESB tifar

 

Fyrri færsla

 

Evrópusambandið verður orðið vanþróað einræðisríki árið 2050