"Mönnum finnst"? En hvað finnst þér Bjarni?

Þú, Bjarni Benediktsson, varst kosinn til þess að hafa skoðun. Hvernig væri nú að þú segðir okkur sem kusu þig, bara svona einu sinni, hvaða skoðun þú hefur á til dæmis þessu máli. Þú ert ekki "skoðunarmaður" atkvæða. Það erum við kjósendur sem erum það og við erum ekki "aðilar". Hver er þín skoðun í málinu? Já þín eigin skoðun

Það var fullt af "mönnum sem fannst" að þú hefðir ekki átt að samþykkja orkupakka þrjú. Fullt af mönnum, reyndar næstum öllum kjósendum þínum og flokksins alls. Og okkur finnst það enn!

Það sama gildir um plebba-aðför Sjálfstæðisflokksins að íslenskri menningu og arfleið okkar: þ.e. íslenskum mannanöfnum. Þar finnst okkur mönnum og mér sjálfum að þú og þínir kumpánar í höllinni sem er að hrynja ofan á ykkur, séuð að verða algerlega fyrir utan það að geta kallast íslenskur stjórnmálaflokkur á Alþingi Íslendinga

Hvernig væri nú að taka sig saman áður en við tökum okkur saman og spörkum ykkur "aðilum" fyrir fullt og allt

Fyrri færsla

Neyðarástand ESB-elíta vegna dísilgate ESB-elíta

RÚV hluti af vandanum

Neyðarástand ESB-elíta vegna dísilgate ESB-elíta

STROMPSLAGSMÁLIN Í ESB

Gúmmíþing Evrópusambandsins sem mjög fáir hafa kosið til eins né neins, samþykkti að lýsa yfir "neyðarástandi" vegna ástandsins sem það bjó til með því að hálfpartinn þvinga alla til að kaupa sér dísilbifreiðar frá 1992 til 2010. Notaðar voru DDRÚV aðferðir í ríkisfjölmiðlum landanna. Dísilbifreiðar, sagði Evrópusambandið, og málaliðar þess í hverju landi fyrir sig, áttu að vera svo góðar fyrir umhverfið - og "vísindamenn" tóku náttúrlega undir sönginn - enda margir hluthafar í þessu öllu, eins og þeir eru í dag. Síðan aðstoðaði ESB bílaframleiðendur álfunnar við að koma dísilvörum sínum út, með því að smíða slá úr gúmmíi sem gæfi eftir, fyrst að svo gott sem enginn framleiðandi gat uppfyllt kröfur sambandsins hvað útblástur varðar. Og ekki nóg með það, þá sérhönnuðu þýskir bílaframleiðendur lygavél sem blekkti löggjafann í Evrópu, Bandaríkjunum og víðar. Upp komst um lygavélina frá ESB í Bandaríkjunum, því upp komst um svindl þýskra bílaframleiðenda, plús um svindl Deutsche Bank í húsnæðislánum, plús um svindl þýskra yfirvalda sem falið höfðu lífeyrisssjóði starfsmanna Þýska póstsins í skattaskjólum ESB á Írlandi, og sem notaðir voru til að bjarga gjaldþrota bönkum, sem lágu rambeltandi í þroti þvers á landamærum láglanda, en sem sagðar voru í fréttum skotheldar fjármálastofnanir

Næstum alls staðar þar sem upp komst um svindl, svik og pretti í heiminum, voru þýsk fyrirtæki innsti koppur í þeim búrum, stundum með aðstoð þýskra yfirvalda og náttúrlega ESB

Evrópskir bílaframleiðendur ætluðu þarna að breyta bílamarkaðnum í Evrópu sér í hag, því aðeins Þjóðverjar og Frakkar eru haldnir díslisfetisma. Bandaríkjamenn hafa alltaf haldið sig við bensínbíla og ekki viljað sjá dísil. Það átti einfaldlega að loka sem flesta erlenda keppinauta úti frá evrópska bílamarkaðnum og reyna að útbeiða dísilþvæluna í Bandaríkjunum; með aðstoð ESB. Þannig myndu ESB-framleiðendur ná forskoti beggja megin Atlantshafs. Nú er hins vegar þessi rýtingur kominn í bakið á íbúum Evrópu og hið þýska dísilgate er að sprengja stjórnmálin þar í loft upp. Þýskir bílaframleiðendur riða, og kannski til falls. Audi sagðist því í vikunni ætla segja upp 10 þúsund starfsmönnum á næstunni. Restin af þýska bílaiðnaðnum mun líklega gripa til svipaðra ráða

En nú hefur elítan sem dældi dísilmekki yfir borgir Evrópu og sem enginn kaus, lýst yfir neyðarástandi vegna dísilsins sem hún dýrkaði svo heitt. Þetta fólk kaus samt svo gott sem bara lítill minnihluti í flestum löndum álfunnar. Stundum bara 13 til 22 prósent kjósenda. Kosningaþátttakan í kosningunum til þessa gúmmíþings elíta varð þó 50,66 prósent í vor, vegna þess að borgararnir höfðu fengið mjög svo aukinn áhuga á að rústa sambandinu í þeim kosningum innanfrá. Kosningaþátttakan þar á undan var nefnilega bara 42,6 prósent, 2014

En sem sagt: 65 prósent greiddu sjálfsköpuðu neyðarástandinu atkvæði sitt í gær, þannig að fulltrúar 33 prósent íbúanna eru þarna að verki. Ekkert af þessari þvælu er "bindandi" heldur aðeins blindandi. En ef hún væri bindandi þá lokast náttúrlega á alla flóttamenn inn í Evrópusambandið, því hver ætlar að flýja þangað sem neyðin ríkir svona sárt - plús að um Evrópu-stóreinræðisherradæmi væri þá að ræða

Sameinuðu þjóðunum yrði þá ofboðslegur vandi á höndum, því varla ætti að senda flýjandi fólk utan úr heimi inn í neyðina sem ríkir nú í enn ríkara mæli en áður í því sem sumir kalla enn Evrópusambandið. Það hlakkar líklega enn í AfD-mönnum í dag, eins og í gær

En hvað með loftslagsflóttamennina frá Evrópu. Hvert skyldi eiga að senda þá? Til Kína eða Rússlands? Ekki er hægt að senda þá til vonda fólksins í Bandaríkjunum. Það myndi bara hlægja og Donald Trump hæst, og hann rétta því "big and beautiful clean coal" í staðinn fyrir brúnkolin í Þýskalandi, sem verða að duga landinu næstu 100 árin, ef komast á hjá þýsku þjóðargjaldþroti. En þá eru þau búin

Þjóðverjar hljóta að finna vísindalega lausn á þessu, ekki satt? Þeir gætu jafnvel kallað Katrínu svartkomma á vettvang sem allsherjar ráðgjafa, – um þið vitið hvað

En hvað skyldi eiga að kalla raunverulegt neyðarástand þegar það loksins kemur; frelsun manna eða hvað?

Fyrri færsla

Tillögur til breytinga á Mbl.is | Engin bylting hér

Tillögur til breytinga á Mbl.is | Engin bylting hér

MOGGAÚTGÁFAN Á NETINU - HTTP Þ.E. HYPERTEXT-FORMIÐ

Þar sem ég gefst næstum upp þegar ég sé forsíðu mbl.is og sný mér of oft á hina hliðina og aðhefst ekkert, þá eru hér nokkrar breytingartillögur um skipan hennar. Svona myndi ég hafa Moggavefinn ef ég ætti hann. Þessa flipa myndi ég hafa:

Fréttir: – þar undir væri: Ísland og Útlönd á tveimur flipum

Pólitíkin: – stjórnmál (íslensk)

Hagkerfið – Ísland, Útlönd

OMG: – allir vita hvað það er

Vikan: – samkeppni við besta blaðið (Vikuna)

Séð & heyrt: – ekta slúður

Hrunið: – brestandi bólur og bólutengd þvæla

Góða fólkið: – CO2 og grenjandi fólk

Bannorðið: – allt sem er bannfært og bannað

Smáauglýsingar: – tilkynningar og auglýsingar frá stjórnmálaflokkum

Tímasóun: – RSS-straumur frá keppinautunum (þá þarf maður ekki að fara þangað)

OMG yrði vinsælt og myndi hitta í mark. Vikan gæti orðið vönduð deild um aukna ediknotkun, húsráð, tertur, smurbrauð og dramatík. Séð & Heyrt vita allir hvað er. Óþarfi er að láta gott slúður fara til spillis. Þarna væri það allt, veðurspár og fréttir af veðrinu líka. Hrunið: gæti einnig orðið vinsælt, því þar myndi allt sem er að hrynja, á einn eða annan hátt, verða birt. Dæmi: ferðamannabólan. Fylgishrun flokka, sérstaklega Ríkisútvarpsflokksins. Ófærir vegir. Fólk sem fær ekki það sem það heimtar og tekur það bara frjálsri hendi, o.s.f.v. Góða fólkið: þarf varla að kynna sem þá lofttegund sem það er. Þarna yrði allt sem kostar aðra mikið en mig ekki neitt, og þar með talinn væri næstum allur vinstrivængurinn. Bannorðið: þar væri allt sem er bannað, sem er mikið. Og einnig þeir og það sem verið er að bannfæra þá og þá stundina, og listi yfir bannfærðar persónur og málefni, sem eru mörg. Hagkerfið: þarf ekki að kynna frekar og allir þekkja Stjórnmálin

Það vantar sennilega Sveitina eða Hektarann, því 200-mílur er mjög gott

Reglur um útlit sem menn verða að muna. 1) Þó svo að Apple og Microsoft breyti útliti sinna vefsetra og viðmóti í stýrikerfum, þá ætti aldrei að fylgja þeim breytingum né heldur þeim grafísku- og uppsetningar- straumum sem þar koma fram. Góð og notadrjúg vefhönnun er það sem bæði þessi fyrirtæki hata, þau lifa nefnilega á breytingum og að ekkert virki. Ekki herma eftir þessu rugli sem þannig verður til sem afleiða niðri á hönnunarstofum, sem að eðlisfari eru að minnsta kosti jafnlatar og blaðamenn. 2) Og vinsamlegast athugið að vefhönnun er í dag lægst launaða aukastarf sem hægt er að hafa. Þess vegna eru flestir vefir svo gott sem ónothæfir. Dæmi: flestir fjölmiðlar, Seðlabankinn, Hagstofan, bankar. 3) Ekki fylgja tískusveiflum bjána í rifnum gallabuxum sem halda að heimurinn sé iOS, fésbókar-forum í glamúrbúningi, athyglissjúkdóms-tíst eða insta-blekkingar. Takið vefinn jafnalvarlega og prentmiðilinn. Út með allar rifnar gallabuxur

Sjónvarp og útvarp er búið að vera sem fjölmiðill og alveg sérstaklega sem form á fjölmiðli. Sjónvarpskjárinn sem samkomustaður er búinn að vera, nema til að hofa í eldinn (afþreying). Það er hið ritaða mál á bæði prent- og dílaformi sem er framtíðin

****

 

Mynd: WSJ í gær: Fjarverslun sem hlutfall af heildarsmásöluverslun

ENGIN BYLTING HÉR

Ég get bara alls ekki séð þessa "byltingu" í smásöluverslun vegna internetsins sem allir eru búnir að vera að tala um síðan 1997. Þegar Freemans var upp á sitt besta hér á Íslandi voru þeir með 25.000 - 35.000 pantanir á ári í kringum 1988-1990 og Samtök verslunar höfðu miklar áhyggjur "af þróun póstverslunar". Ofboðslegar áhyggjur. Ofan í það eina fyrirtæki komu svo öll hin póstverslunarfyrirtækin, þannig að um 70-100 þúsund pantanir á ári var að ræða í bara tískufatnaði. Þegar ég rannsakaði hefðbundna póstverslun á þessum tíma versus "e-commerce" sem 10 árum síðar var "að koma" (þ.e.: mail order via pixel format), þá var hún á bilinu 2-8 prósent af heildarsmásölu í flestum löndum. Danmörk var mjög mjög lágt, Svíþjóð betri, Bretland og Frakkland enn betra, og Bandaríkin best. Ef teknir eru bílavarahlutir og tölvunartengdir hlutir frá, þá hugsa ég að ekkert hafi breyst miðað við áður. Þetta sést vel á myndinni frá greiningardeild hins kanadíska Scotiabank. Ergo: um er einungis að ræða enn eitt sölugasið vegna tæknibreytinga í kynningaraðferðum (e. technological transformation in sales presentation methods)

Hvernig mun þetta koma út í banka- og fjármálageiranum? Ég trúi ekki öðru en að þróunin verði á svipuðum nótum; Bankar breyta kúnnaviðmóti yfir á dílaform (e. pixel-mode). Ergo: bankar breytast, en ekki sjálf bankauppskriftin (e. the concept of banking). Hér þurfa menn að halda höfðinu köldu og ekki láta blekkast af gasorðinu "fjártækni"

Gömlu póstverslunarfyrirtækin urðu hluti af því sem kalla má "fjarverslun", þar sem bæði prentformið og dílaformið ríktu samhliða um tíma. Mörg hinna gömlu fyrirtækja gátu ekki verið með bæði formin í gangi samtímis, því póstverslun er einstakt verslunarfyrirkomulag, þar sem fyrirframgreiddur kostnaður er geigvænlegur, áður en ein króna kemur inn í kassann: þ.e. vöruþróun, trend-greiningar, samningar um innkaup og framleiðslu, ljósmyndun, grafísk hönnun, pappírsinnkaup, prentun, bókband, póstdreifing og beinar auglýsingar. Bara þessir kostnaðarliðir svara til þess að hefðbundin smásöluverslun þyrfti að byggja nýtt verslunarhúsnæði við hástræti tvisvar á ári, áður en ein króna kemur í kassann. Og þar sem allt í prentaða búðargluggunum þarf að vera til á lagar í sex mánuði. Sem sagt: "up front" kostnaður er ofboðslegur í hefðbundinni fyrsta flokks póstverslun. Þess vegna var það hálsbrjótandi fyrir þessi fyrirtæki að ætla að innleiða fjarverslun á stafrænu formi samhliða prentforminu, því sú tækni (dílatæknin) er enn dýrari en sú gamla

Að tengja kannski 10 til 15 risavaxin mainframe-backend færslukerfi hefðbundinna póstverslana sem afgreiða tvær til fjórar milljónir pantana úr eigin vöruhúsi á viku á háannatíma (sem koma inn í gegnum síma og póst) við HTTP-portið þ.e. við internetið, þ.e. við gagnvirkt pixel-viðmót, var hreinlega oft ekki mögulegt. Allt nýtt þurfti til. Þarna í hefðbundnum póstverslunum var um ein flóknustu tölvukerfi sem til eru að ræða. Engin hefðbundin verslunarmiðstöð þarf að vita kúnnanúmer, nafn og heimilisfang á hverjum einasta kúnna að hverju einasta smjörstykki eða rennilás sem hún selur. Og að taka á móti hálfri milljón símtala á dag og meira að segja borga fyrir þau, er ekki á færi hverra sem er. Það var því ekki tilviljun að tölvudeild hefðbundins póstverslunarfyrirtækis á borð við Freemans var staðsett rétt hjá tölvuháskólanum í Leeds. Þýska Ottó sem til dæmis þurfti 40 þúsund blaðsíður til að kynna vöruúrval sitt á tvisvar á ári, virðist hins vegar vera að takast umbylta öllu hjá sér yfir í "live on-line" starfsemi. En sú starfsemi er ekki eins skemmtileg og sú gamla, því hún verður vélræn eins og við færiband, og það mun draga andann úr viðskiptunum. Enginn tími er fyrir neinar "locations" við ljósmyndatökur með fyrirsætum. Flest fer fram innanhúss og spenningurinn minnkar því vertíðarbyrjunar-spenningurinn hverfur (e. season-start)

Aðeins þau hefðbundnu póstverslunarfyrirtæki sem áttu sand af eiginfé gátu gert bæði í einu og lifa enn. En þegar upp er staðið þá er fjarverslun ein erfiðasta grein smásöluverslunar sem til er. Hún krefst þess að allt sé tvöfalt betra en hjá hefðbundnum verslunum; þ.e. þjónusta, verð, hraði, tækni, markaðsfærsla, réttindi og dreifing. Ekkert af hinum nýju fyrirtækjum á sviði fjarverslunar geta gert það fyrir kúnnana sem gömlu fyrirtækin gátu. Engin þeirra ætla að nota lifandi manneskjur til að þjónusta kúnnana. Líf þeirra verður því stutt. Og um leið og þau verða arðvænleg þá drepast þau, því þá sjá fjárfestar hversu hagnaðarvonin er ofboðslega lítil og hlaupa öskrandi burt. Þarna spila nýju föt keisarans best á meðan þau eru ný, og enginn er búinn að átta sig á nektinni

Fyrri færsla

Fá Rússadindlar Íslands aldrei nóg?

Fá Rússadindlar Íslands aldrei nóg?

Krím var tyrkneskt frá 1441 til 1783, þegar það –eins og árið 2014– var bara sí svona tekið og innlimað í Rússneska heimsveldið. Rússar réðu svo yfir Krím næstu 171 árin. Síðan var því skellt inn í Sovétsambandið (Soviet Union þ.e. European Union þeirra daga). Þaðan fór Krím svo inn í Úkraínu þar sem handhafar fullveldis þess ríkis samþykktu það sem hluta af sínu ríki

Þetta er dálitið merkilegt, því sagt er að einhverskonar íbúar á Krím hafði árið 2014 samþykkt að verða hluti af Rússlandi, sem það aldrei áður hafði verið, því árið 1954 varð það ekki hluti af Rússlandi heldur hluti af Soviet Union, eins og Úkraína. Hefur einhver fengið að skoða kjörseðlana? Og hafa Rússadindlar Íslands skoðað andlit sín í spegli?

Ef þetta gengur upp, þá hlýtur það sama að gilda um Lettland, Litháen og Eistland, því öll þrjú voru hluti af Soviet Union

Og nú fyrst við erum að þessu, þá er dindla-orðið á sovétgötunni núna það, að íbúarnir í Donbasshéraði Úkraínu –sem dregur nafn sitt af Donetsfljóti– ættu jafnvel að fá að kjósa um að tilheyra Rússlandi. Bara sí svona, eins og að Akureyri dytti í hug að tilheyra Færeyjum –og þar með Danmörku– og notuðu sovétlýðræði sem röksemd fyrir því. Sú ákvörðun tilheyrir að sjálfsögðu öllum Íslendingum, og bara þeim, en ekki skrílslýðræði á borð við það rússneska. Það sama gilti auðvitað um gervikosningarnar á Krím. Sú ákvörðun átti heima í Kænugarði

Og fyrst að við erum enn að þessu, þá erum við einmitt hér að tala um fall Tyrkjaveldis, sem endalausir og gapandi röflarar Vesturlanda kenna Bretum og Frökkum um að hafa þurft að glíma við og ekki farnast það vel

Og þar erum við komin að því landsvæði sem upprunalega heitir Júdea og Ísrael. Þar hefur aldrei verið til neitt landsvæði sem heitir palestína. Það nafn var fundið upp til að fegra brottrekstur Gyðinga af landi sínu. Það nafn var málað yfir gamla nafnið. Það fólk sem kallar sig "palestínumenn" í dag tilheyrði Sýrlandsveldinu. Og þarna erum við aftur komin að Tyrkjaveldinu sem skalkaði og valkaði með allt fyrir botni Miðjarðarhafs og gott betur, eins og því sýndist þar til það veldi Tyrkja hrundi og var formlega leyst upp árið 1923

Þá, eða 1917, ákváðu þeirra daga sameinuðu þjóðir, þ.e. Frakkland, Ítalía, Benedikt XV í Páfagarði, Bretland og Bandaríkin –með samþykki Japans og Kína– að gefa út yfirlýsingu sem kennd er við breska Íhaldsmanninn Arthur Balfour forsætisráðherra, en sem þá var utanríkisráðherra breska Konungsdæmisins. Sú yfirlýsing var þess efnis að Gyðingaþjóðin sem gerð var heimilislaus og síðan hundelt og ofsótt í meira en tvö þúsund ár, fengi land sitt aftur. Eða að minnsta kosti hluta þess. Þjóðarbandalagið var svo sett í málið eftir að það var stofnað og Sameinuðu þjóðirnar staðfestu þjóðaréttrétt Gyðinga yfir heimili sínu. En þjóðríki Davíðs og Salómons, var hins vegar tvöfalt stærra en þjóðríkið Ísrael er í dag

Þó svo að það tækist að þurrka Ísraelsríki út í dag, þá myndi það ekki leysa neinn vanda þegar að þessum svokölluðu "palestínumönnum" kemur, því að Arabaríkjunum allt þar um kring, er enn meira illa við palestínumenn en þeim er illa við Ísraelsmenn. Þeir sem vita þetta ekki, þekkja ekki söguna. Og þeir (röflararnir) hafa þar af leiðandi enga samúð með því hlutverki sem Bandalagsþjóðirnar (e. The Allied powers) sem voru sigurvegararnir í Fyrri heimsstyrjöldinni, þurftu að glíma við í rústum Tyrkjaveldis. Þeirra hlutskipti átti ekki nándar nærri eins mikið skylt við nýlenduhugarfar eins og það hugtak á skylt við rússadindla og þýskalandsfetista Íslands. Af hverju talar þetta fólk ekki frekar um nýlendukúgun Tyrkjaveldis frá 1299 til 1923?

Georgía (komið!)
Krím (komið!)
Donbass og Transnistría (eru að koma!)
Vislubass, næst
Oderbass, kemur líka

Nei nei, við skulum horfa fram hjá þessu öllu, loka augunum, kreista þau saman og helst plokka þau úr okkur, og einbeita okkur að vesturbakka Jórdanfljóts. Þar býr nefnilega fólk sem þolir enn verr þá sem búa á hólmlendunni Gaza sem Egyptar þola ekki heldur, því þeir álíta það sína eign, en sem var og er eins og Hong-kong er í dag; hólmlenda eða nýlenda erlends veldis, í þessu tilfelli sennilega síðast Sýrlands, sem var hérað eða provins í Tyrkjaveldi, og sem það fyrir langa löngu hefur slegið hönd sinni af og meira að segja ráðist inn í Líbanon til að reyna að reka PLO þaðan út, til að kveða það í kútinn. Það gerðist á áttunda áratug síðustu aldar. Á vesturbakkanum er allt annað fólk. Sá Golíat sem Davíð konungur barðist við og lagði að velli þar sem er Gaza núna, var líka annað fólk. Það eina sem þeir sem kalla sig palestínumenn standa fyrir, er viðstöðulaus ófriður. Án hans eru þeir búnir að vera. Þeir hafa aldrei verið þjóð - aðeins vopnabræður

Hafa Rússadindlar Íslands, þegar hingað er komið, nokkuð fengið nóg? Eða þarf meira til. Hvað með Oderbass, Saxlandsbass eða Vislubass. Er allt í lagi með ykkur? Já já, leyfum þeim að kjósa og kjósa og kjósa. Mamma ég hef kosið hjá sjáfum mér um að ég fái meira nammi frá mömmu Sigga Jóns. Af stað með þig! Það útskýrir sig líka sjálft af hverju Hollywood, eins og rússadindlar Íslands, hefur aldrei þorað að gera sovéttímann upp eins og hann sannarlega á skilið

Fyrri færsla

Þjóðverjar eru að missa trúna á ríki sitt

Þjóðverjar eru að missa trúna á ríki sitt

ÞÝSKALAND

Það hefur orðið sundurlemjandi dramatískt hrun í stuðningi Þjóðverja við ríki sitt. Þeir virðast vera að missa trúna á þýska ríkið. Árið 2015 fannst 81 prósentum Þjóðverja að það ríkti pólitískur stöðugleiki í Þýskalandi. Ný rannsókn Allensbach-stofnunarinnar segir hins vegar að hlutfallið sé komið niður í 57 prósentur núna 2019. Þetta er dramatískt hrun í trú þýsku þjóðanna á pólitískan stöðugleika á mjög svo stuttum tíma í sambandsríkinu Þýskalandi

81 prósent 2015
57 prósent 2019

Og ekki nóg með það þá sögðust 62 prósent Þjóðverja hafa trú á pólitíska kerfinu í Þýskalandi árið 2015. En það hlutfall er hins vegar komið niður í 51 prósent núna 2019

62 prósent 2015
51 prósent 2019

Og aðeins 26 prósent Þjóðverja segja í dag að gæði ráði för í ríkisstjórnun landsins. Það hlutfall var 49 prósentur árið 2015. Stórt hrun þar líka

49 prósent 2015
26 prósent 2019

Sem sagt; dramatískt fall í trúnni á hina pólitísku hugmynd sem heitir Sambandsríkið Þýskaland, og á stjórnarfar þess. Hollt er að muna að Þýskaland er sambandsríki. Bæjaralandi væri sennilega nokkuð sama þó það væri hluti af Austurríki. Það eina sem hins vegar virðist sameina Þjóðverja núna, er ákall um "sterkan þjóðarleiðtoga”. Þið vitið sennilega öll hvað það getur þýtt 

Hvað er það sem er að hrynja í Þýskalandi. Og hvernig mun það lýsa sér? Þetta eru stórar spurningar, því þegar pólitískur stöðugleiki gufar upp í Þýskalandi þá þýðir það að stærsta pólitíska einingin í veraldarhafinu í Evrópu, er komin úr jafnvægi. Og eins og margir vita, þá er Þýskaland ekki neitt venjulegt ríki. Þar geta hlutirnir gerst ótrúlega hratt. Hvað er að gerast þarna?

Allir sem hugsa vita hins vegar að Evrópusambandið er nú þegar fallið sem hugmynd. Enginn fer því lengur eftir reglum þess né eftir sjálfri hugmyndinni um það. Það kostar ekkert. Nema náttúrlega kjánar hér heima. Þeir fara eftir öllu og skjálfa

KÍNA

Forsetinn Xi Jinping er að missa stjórn á landinu, þrátt fyrir ný og margföld einræðisherravöld. Það gæti styst í að honum verði sparkað. Fyrst missti hann stjórn á stærsta og lífsnauðsynlega kúnna sínum: Bandaríkjunum. Honum tókst að mishöndla sambandið þar á milli á hinn ótrúlegasta og barnalega hátt. Það mátti ekki gerast, frá Kína séð, því landið hefur ekki efni á því. Þar næst missti hann stjórn á Xinjiang. En það er stuðpúðaríki umhverfis Han-Kína –eins og Mansjúría, Innri-Mongólía og Tíbet eru líka– og formlegur hluti af Kína, en samt ekki etnískur hluti af Han-Kína. Síðan missti Peking stjórn á Hong-Kong. Macao er heldur ekki etnískt-Kína, því það er eins og Hong Kong; þ.e. evrópsk hólmlenda. Þarna er mjög margt á leiðinni í steik og kannski í hrun. Hvað gerist næst?

RÚSSLAND

Íbúar þess ríkis eru í miklum mæli að missa þolinmæðina. Það sem þeim var sagt og lofað að myndi verða þegar sovétstjórnin féll –sökum þess Rússar misstu trúna á pólitísku hugmyndina um Sovétríkið– hefur ekki ræst nógu vel. Borgararnir eru farnir að mótmæla og það er að hitna sumstaðar (of víða) í kolunum. Hvað gerist næst. Hvað gefur eftir?

Fyrri færsla

Sigmundur Davíð: "Örvæntið eigi vegna bráðnandi jökla"

Sigmundur Davíð: "Örvæntið eigi vegna bráðnandi jökla"

Jöklar bráðna, stjórnmálaflokkar deyja, fylgi þeirra bæði skapast og hverfur, og við lifum það allt saman af. Líka bráðnun Sjálfstæðisflokksins. Til verða svo nýir jöklar og flokkar, og við lærum að skoða þá, virða og kjósa

Hér er mjög svo klár blaðagreinin og skýr frá formanni Miðflokksins –Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni– í hinu breska blaði íhaldsmanna; The Spectator, sem hóf göngu sína árið 1828 eða fyrir meira en, tja, þremur Okum síðan. Kannski fyrir heilum níu mörkum (score) og ellefu árum síðan, sem gerir hjörð upp á hundrað níutíu og einn sauð. Hjörð sem vel væri hægt að lifa góðu lífi af, ef að Framsókn hefði ekki ákveðið að selja sveitina, leggja hana niður, til þess að sveit geti ekki áfram verið sveit með sitt gamla og náttúrlega sveitar-félag, en verði í staðinn félagið á sveitinni. Sveitarfélag krefst nefnilega sveitar. Það krefst hins vegar ekki Framsóknar lengur. Hér er grein Davíðs Gunnlaugssonar:

"Iceland’s melting glaciers are nothing to panic about

Is Iceland on the global warming front line? You’d be forgiven for thinking so. We’ve all seen the documentaries where teary-eyed reporters stand perilously close to melting glaciers. In August, a funeral was even held for the first Icelandic glacier ‘lost to climate change’. Foreign dignitaries now hardly visit my country without taking a trip to witness the ‘horror’ of what is unfolding. They return home telling stories of how they have seen for themselves the effects of climate change. But the truth is this: Iceland’s melting glaciers are nothing to panic about." | The Spectator

Viljinn hefur verið svo elskulegur að þýða alla hina góðu grein Sigmundar Davíðs, og hana má lesa hér. Það eina sem til þurfti var viljinn og SDG; Örvæntið eigi vegna bráðnandi jökla

Svona menn fást ekki á hverju lands-horni. Þeir eru eins og svalt skyr með rjóma að kvöldi sólríks sumardags, þar sem björt sumarnóttin kallar... áfram, áfram, áfram... og koma svo bláberin

Tengt

Tíu ár síðan upp komst um loftslagsvísindamennina

Fyrri færsla

Tvenn lagakerfi glóbalista keppa um völdin

Tvenn lagakerfi glóbalista keppa um völdin

SAMEINUÐU- OG SJARÍALÖGIN

Þessi árin fer fram barátta tveggja kerfa glóbalista um völdin

Fyrra kerfið samanstendur af allskyns vinstribúllum vestrænna úníversalista, með helstu bækistöðvar í kálgörðum Brussels, byggingum Sameinuðu þjóðanna og í Valhöll. Þar á búllum kyngja menn til dæmis erlendum lögum um raforkumál af ótta við refsingar að utan (heyrðu raddir að ofan). Og þar á bæ hyggjast menn jafnvel aðskilja ríkið frá þjóðinni, bara sí svona, eins og þeim datt á sínum tíma í hug að skilja frámálaeftirlitið að frá Seðlabankanum. Sú hugmynd var firrt tískuhugmynd firrtra tíma. Ekkert hafa menn þó lært í þeirri höll. Þess vegna segi ég að Valhöll sé orðin raðbilað eða raðfirrt fyrirbæri og komin í varanlega kryppu (sem er annað og betra nafn á kreppu)

Enginn stjórnmálaflokkur er með eins stóra kryppu og Sjálfstæðisflokkurinn því hann er orðinn samheitalyfjaflokkur fyrir KRATISMA. Og allir þeir flokkar eru ein stór kryppa á næstum öllum vesturlöndum vegna glóbalisma þeirra. Þeir eru umboðsmenn engra og fyrirlíta þá sem þeir sækjast eftir að láta kjósa sig. Kratar á öllum Vesturlöndum hata verkalýðinn sem þess vegna er hættur að kjósa þá

Hið síðara kerfi samanstendur hins vegar af íslamistum sem vilja að sjaríalög gildi alls staðar fyrir allt mannkyn. Hvar sem þeir setjast að í nægilega miklum mæli, innleiða þeir sjaríalög og reyna að afnema ríkið sem þeir komu til (e. deterritorialize)

Þessi tvö kerfi keppa um yfirráð yfir vígvellinum sem að mestu samanstendur af vesturlöndum í samviskubitskryppu með Karl Marxhor úníversalismans lekandi niður um sig næstum öll. Og ef fer sem horfir, þá munu íslamistar taka þessar vinstribúllu-kryppur í nefið og snýta þeim síðan úr sér, sem því sem þær eru

Þeir sem fyrirlíta bæði þessi kerfi –eins og til dæmis ég– vilja að leið Íhaldsmanna verði farin og að það sé Alþingi sem setji lögin sem gilda eiga fyrir alla á Íslandi og í ALLRI lögsögu þjóðarinnar. Þetta er leið Íhaldsmanna og þar með leið Jóns Sigurðssonar. Annars er úti um lýðræðið, og þrælaríki nýs Egyptalands bíður; imperíal-glóbal-heimsveldið, sem Bretland er að að brjótast úr núna, áður en það er of seint

Íslenska Þjóðkirkjan er ekki glóbalisti. Hún er þjóðkirkja. Hendum frekar stjórnmálaflokkum af fjárlögum þjóðarinnar en henni. Flestir þeirra kunna hvort sem er ekki þjóðlega samvinnu lengur, heldur bara alþjóðlega, þ.e. eru  of mikið glóbalistar. Vér, hins vegar, erum Mótmælendur og vér mótmælum því enn imperíal-glóbal-heimsveldinu sem þessir flokkar allir (þó ekki Miðflokkurinn) starfa of mikið fyrir. Þeir hlusta á raddir sem þeir halda að komi að ofan. Jafnvel eitt hvísl frá Brussel er nóg til að berja þá í kútinn, því þeir halda að það komi að ofan. Aðskilnaður íslensks ríkis og Brussels er því það sem menn eiga að berjast fyrir

Fyrri færsla

"Millistétt" Guðlaugs Þórs í Kína reyndist gangstétt

"Millistétt" Guðlaugs Þórs í Kína reyndist gangstétt

Ekki nóg með það að raðbilun formanns Sjálfstæðisflokksins og gangstéttar-gengis hans í Valhöll hafi dælt Bjarna Ben formanni flokksins í AIIB-bankaformennskufaðm Kínverska kommúnistaflokksins, þá er einnig ljóst að hin margumtalaða kínverska millistétt Guðlaugs Þórs utanríkisráðherra, reyndist aðeins vera sandburður á borð við þann sem lifir lífi sínu undir gangstétt; sem til dæmis bandaríska millistéttin gengur aðeins á í neyð, eða þegar átta strokka tryllitæki hennar er of stórt til að skjótast inn á eina ríkisrekna kontórinn sem til er þar vestra fyrir alla: þ.e. kontórinn fyrir númeraplötur ökutækis

Ekki nóg með það að bankakerfi Kínverska kommúnistaflokksins sé að hrynja og sé búið að vera hrynjandi síðan að það var opnað, þá hefur millistétt Guðlaugs Þórs sett enn eitt heimsmetið í fátækt. Síðustu tvo áratugina hefur hlutur kínversku þjóðarinnar í tekjum lands síns verið sá minnsti í gjörvallri sögu mannkyns á síðari tímum. Hvorki meira né minna. Það land sem kemst næst þessu misfóstri kommúnistaflokksins, er Þýskaland frá og með aldarbyrjun, eða frá og með Hartz vinnumarkaðs "umbótum" þýska sósíaldemókrataflokksins, hvers formaður nú sængar hjá Vladímír Pútín, einræðisherra hins rússneska sambandsríkis, sem enginn fær að yfirgefa eins og sást svo glöggt á tvennum stríðum um Tjéténíu, sem er Tíbet Kremlar

Kína er því að springa í loft upp, og næst þar á eftir er það Þýskaland. Gerræðislegur fjármagnsflótti af ólöglegu fé er nú frá Kína. Gerræðislegur! Bankakerfið hristist og skelfur eins og bleikur Royalbúðingur, og Hong Kong er komið í hakkavélina, þar sem kosningar er verið að banna

Aðeins þrír til fjórir pappírar halda heiminum saman núna og Bandaríkin bera þá alla uppi. Njáll minnist hér pappírsins frá 1839 og tveggja hinna:

1. NATO-sáttmálinn frá 4. apríl 1949
2. Taívan-samskipta sáttmálinn við Bandaríkin frá 10. apríl 1979
3. Varnarsamningur Japans og Bandaríkjanna
4. Vopnahléssamningur á Kóreuskaga

Forseti Tyrklands var í heimsókn hjá Donald Trump í Washington. En bandaríski forsetinn hefur lagt mikið á sig og hætt miklu til að reyna að halda NATO-saman með því að þola bandamann á borð við Tyrkland. Þar ættu menn ekki að láta glepjast, því öll ríkisyfirhöfuð Tyrklands hafa verið af einræðisherraætt frá og með 1919. Erdogan er bara annað nafn á herstjórnarlegu einræði Kemalista, eins og Pútín er annað nafn á Brjésnjéff, og Merkel annað nafn á Brüning. Tyrkland verður aldrei vestrænt. Aldrei. Og það verður Rússland heldur ekki, og því síður Kína. Endursameinað Þýskaland verður það ekki neitt sérlega mikið og hefur heldur aldrei verið það. Vestur-Þýskaland var innan-sviga fyrirbæri í sögunni. Þýskir hafa alltaf litið á sig sem sérfyrirbæri í Evrópu og æðri þeim sem lentu í Rómarveldi. Þetta verða menn að horfast í augu við og loka Ríkisútvarpinu í DDRÚV

Og svo er það Intermarium-heimshlutinn austur í Evrópu og inn í Asíu, sem aðeins fáir hér heima og enginn í Brussel veita athygli né sýna skilning á, nema Bandaríkin. Lokið því í guðanna bænum Ríkisútvarpinu, því þá fá menn bæði augu og eyru, alveg gratís

Við skulum því minnast hverjir það voru sem gerðu sjálfstæði Íslands mögulegt og verja fullveldi okkar. Minnast, en ekki gleyma. Guðlaugur Þór, þetta þarft þú að muna og minnast, og hætta ding-dong bulli á gangstétt. Miðflokkurinn er með þetta á hreinu... ég segi ekki meira... í bili...

Fyrri færsla

Af hverju tala menn um "uppljóstrara"?

Af hverju tala menn um "uppljóstrara"?

Var þá sviksamur starfsmaður Seðlabankans "uppljóstrari"? Nei það var hún ekki. Allt bendir til þess að hún hafi bara verið ósköp venjulegur og sviksamur starfsmaður á of háum launum og fríðindum hjá skattgreiðendum. Starfsmaður sem ætlaði að auðga kommaveldi landsins með sinni eigin útgáfu af réttlæti. Þetta fólk er kallað félagslegir stríðsmenn í dag, og það á ekki rétt á sér á opinberum launum

Þegar maður les viðtengda frétt Morgunblaðsins af hamfarafréttastofu DDRÚV í Austur-Berlín Reykjavíkurborgar, þá kemur þar glögglega í ljós hin undirliggjandi alræðisdagskrá austur-þýskalands þess, sem það sjálft kallar RÚV; sem er sú að ríki borgaranna skuli vera algerlega aftengt þjóðinni. Enginn sem hefur verið eitthvað –nema á DDRÚV– má koma nálægt stjórnmálum án þessa að fá stöðu hins grunaða, – en sem hins vegar ávallt og ætíð er sú staða sem ríkið á að hafa og þar með talið DDRÚV. Enginn sem unnið hefur þjóðinni gagn má koma nálægt stjórnmálum, nema ef hann kemur frá DDRÚV. Og enginn sem þekkir neinn, nema þá helst á vinstrihreiðrinu DDRÚV, má koma nálægt pólitík

Sviksamir starfsmenn eru bara sviksamir starfsmenn. Þeir eru ekki "uppljóstrarar" frekar en sumir ofsóknarbrjálæðingar, sem halda svo oft að þeir viti sannleikann um aðra og séu handhafar réttlætis fyrir alla, sbr. Seðlabankinn plús DDRÚV, gegn einkaframtaki Samherja. Fólk sem heldur að það viti allt, fyrst það veit tíu prósent

Allir vita að DDRÚV er ekki hlutlaus fréttastofa, því hlutlausir fjölmiðlar eru ekki til. Ríkisfréttastofur geta aldrei orðið annað en venjulegt pólitískt stjórnmálaafl

CNN segir til dæmis hreint út að það hati Donald J. Trump forseta Bandaríkjanna og starfi samkvæmt því. CNN er ekki að fela hatur sitt. Áhorfendur og auglýsendur eru því varaðir við. DDRÚV þarf að segja það hreint út að það hati hægrimenn (og alveg sérstaklega Sigmund Davíð Gunnlaugsson og krónískt Davíð Oddsson), fullvalda Ísland og einkaframtakið (sérstaklega Samherja H/F); svo að þvingaðir kúnnar þess og auglýsendur geti varast það og þurfi þar með ekki að borga fyrir það. Og þeir sem samt vilja borga, vita þá hvað þeir eru að borga fyrir

Það er kominn tími til að stinga á þjóðarmeininu DDRÚV á opinberum launum. Þetta gengur ekki svona lengur

Fyrri færsla

ESB-umsóknin er þegar dregin til baka [u]

„Láttu ekki svona, Einar“

ESB-umsóknin er þegar dregin til baka [u]

Að mínu mati gat Alþingi ekki sótt um aðild að Evrópusambandinu, vegna þess að sambandið má aðeins semja og eiga við pólitísk höfuð ríkja (e. heads of states)

Þess vegna var það ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna sem sótti um. Össur Skarphéðinsson var þá æðsti diplómat Íslands gagnvart útlöndum. Illa fengið samþykki Alþingis var aðeins til heimabrúks og sjónhverfingar einar

Og já Evrópusambandið er sjálfstætt ríki, þ.e. yfirríki (e. supra-national), en það er þó ekki fullvalda enn. Hins vegar er verið að dæla fullveldi aðildar-ríkjanna yfir í það á skrifandi stund, og í sumar naut ESB-yfirríkið til dæmis aðstoðar Sjálfstæðisflokksins til þess. Sá flokkur dældi þá fremstur í flokki fullveldi Íslands í orkumálum yfir í sambandið. Aðeins Miðflokkurinn stóð vaktina og barðist gegn því framsali. Þeir sem vita hvernig loðnu og síld er dælt úr skipum í bræðslur, vita hvernig fullveldisbræðsla á borð við ESB virkar

Og það sem meira er, Evrópusambandið myndi hafa tekið á móti og samþykkt umsókn frá ríkisstjórn Íslands þó svo að Alþingi hefði ekki lagt blessun sína yfir hana. Samþykki Alþingis er innanríkismál Íslendinga, segir sambandið í þessu sem öðrum tilfellum

Það er ekki okkar mál ef þið svíkið kjósendur ykkar eða brjótið eigin stjórnarskrá, segir sambandið ávallt. Þið megið bara ekki brjóta okkar eigin stjórnarskrá. Svo passið ykkur á því hvað þið eruð að skrifa undir, er þið til dæmis samþykkið orkupakka sem og aðra löggjöf okkar. Hvort þið gerið ykkur að fíflum og blekkið kjósendur eins og gert var þá og í kosningunum 2009, er ekki okkar mál

Þannig hefði sjálft Alþingi ekki getað dregið umsóknina til baka. Það getur ríkisstjórn Íslands aðeins gert. Og það hefur hún gert. Gunnar Bragi Sveinsson (takk!) var þá æðsti diplómat Íslands gagnvart útlöndum og ríkisstjórn Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar (takk!) var pólitískt yfirhöfuð landsins. Alþingi hefði getað mótmælt eða fellt ríkisstjórn hans –það kemur ESB ekkert við– en það gerði þingið ekki og veitti þar með samþykki sitt. Þess vegna heitir ríkis-stjórn ríkisstjórn

Alþingi er ekki pólitískt höfuð Íslands. Það er hins vegar ríkisstjórnin, og hún fer með utanríkismál Íslands. Og hún dró sem kunnugt er umsóknina til baka í mars 2015

- uppfært; mánudagur 11. nóvember 2019 kl. 19:26:57

Og eins og sjá má hér á heimasíðu sjálfrar fullveldisbræðslu Evrópusambandsins í Brussel, þá er Lýðveldið Ísland þann 7. ágúst 2019 hvorki með stöðu umsóknarríkis (e. Candidate Country), NÉ með stöðu hugsanlegs umsóknaríkis (e. Potential Candidates) - þökk sé Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni og Gunnari Braga Sveinssyni!

Svo, hvert er málið?

Fyrri færsla

Hvað gerðist í síðasta heiladauða Evrópu? Svar hefur borist að handan. ESB-svindl og NYT [u]