Evran að verða sértrúarmynt. Að reikna sig í hel

Sjálfspyntingar evrulanda

Níu af hverjum tíu gjaldeyrisviðskiptafærslum í heiminum eru í Bandaríkjadölum. Umfangið er 5,1 billjón dala á dag, segir í grein Wall Street Journal í dag

Tveir þriðju allra forða seðlabanka heimsins eru í Bandaríkjadölum

Evran hefur sem forðamynt seðlabanka fallið úr 28 prósentu hlutfalli niður í 20 prósent eftir að í ljós kom að hún leiðir þau lönd sem tóku hana upp frekar inn í þjóðargjaldþrot, en til hagsældar

Hin kínverska mynt undralands á leið í japanskt hrun er 1,2 prósent af gjaldeyrisforðum seðlabanka heimsins og hún er notuð í 1,6 prósentum af greiðslum. Það undraland ásamt Íran bindast nú samtökum um að skáka Bandaríkjadal. Með hverju, veit ég hins vegar ekki

Fyrir evrulöndin snýr málið með evruna þannig að þeim var kastað á bál pólitísks rétttrúnaðar. Á því báli er efnahag evruríkja fórnað svo að pólitísk elíta í ESB-klaustrum geti baðað sig í ösku þeirra við bál rétttrúnaðar, og pískað sig daglega með evrum. Sjálfspyntingar í nafni rétttrúnaðar eru enda evrópsk sérfræði

Næsta skref evrulanda niður til botns er þegar tekið. Heimilum evrulanda var rústað svo að stærstu evruríkin gætu flutt út. Eru þau nú svo útflutningsháð að troll alþjóðavæðingar sem verið er að draga inn, áður tog þess tekur togaraflota heimsins niður, mun koma ESB endanlega fyrir sem hinum nýja þriðja heimi evruríkis. Evrusvæðið sjálft er í trollinu. Ekkert efnahagssvæði veraldar er eins fast í vösunum á viðskiptavinum sínum eins og evrusvæðið. Bara smávægileg pólitísk stefnubreyting í alþjóðaviðskiptum hefur afgerandi áhrif á evrusvæðið

Hinn svokallaði "innri-markaður" ESB var hættuleg tálsýn

Og það sem er enn verra, er að nýjustu rannsóknir á hinum svokallaða innri-markaði Evrópusambandsins (EU-single-market, og þar með einnig EES), sýna að efnahagslegur ávinningur við sameiginlegt markaðsvæði hans er í mesta lagi 1,2 prósent aukning landsframleiðslunnar í heild fyrir þau ríki sem gerðust aðilar að honum fyrst. Hér er átt við uppsafnaðan ávinning. Og fyrir þau ríki sem gerðust aðilar síðar, er ekki um nein jákvæð áhrif að ræða - og í sumum tilfellum eru áhrifin neikvæð. Sem sagt: sé tekið tillit til skekkjumarka er hægt að segja að hinn innri markaður Evrópusambandsins hafi ekkert jákvætt haft í för með sér. Og ef efnahagsleg einangrun í rústum Evrópusambandsins og útflutningsfíkn eru afleiðingar hans, þá hefur svæðið frekar málað sig út í horn heimsins, heldur en hitt

Það dýrmætasta sem til er í heiminum í dag er eftirspurn. Hana hefur Evrópusambandið ekki, því henni var fórnað á altari ESB-trúar. Sambandið er krónískt háð eftirspurn ríkja utan sértrúarprestakalls evrunnar og esb. Og þau segja stopp

Á fullu við að reikna sig í hel

Nú er hinn auglýsingaháði hluti tæknigeira veraldar sennilega á fullu við að reikna sig í hel. Alphabet (Google) kom með uppgjör sitt í fyrrakvöld og þar var kostnaðaraukningin svo hrikaleg að Wall Street sendi virði fyrirtækisins samstundis 5 prósent norður og niður. Þeim ofbauð. Kostnaður í gagnaverum og strengjum til að reikna út gagnslausa taugaveiklunarkippi manna við skjáinn -kallað stórgögn- er sennilega að rekast á vegg tækninnar sem getur ekki lengur fylgt taugaveiklun fólks með mús og fingur eftir. Þessi svo kölluðu tæknifyrirtæki sem byggja alla sína afkomu á auglýsingum eru að reikna sig í hel:

Auglýsingaháð (hlutfall tekna frá auglýsingum)

Google: 86%
Facebook: 98
Twitter: 86
Yelp: 90
Snap: 97
Pandora: 73
Zillow: 71

Ekki auglýsingaháð

Apple: 0%
Netflix: 0
Dropbox: 0
Amazon: 2,6
Microsoft : 7
Spotify: 10
Bookings: 6,6

En bitakeðjan (e. blockchain) er samt verst

Það sama er að gerast í gagnavera-bransa rafmynta. Ekki nóg með að virðisgeggjun rafmynta er orðin verri en túlípana-geggjunardellan var á 17. öld, þá hafa glöggir menn einnig komist að því að sú tækni sem kölluð er bitakeðja er í sjálfri sér enn verri en sjálf hugmyndin um rafmynt, og sem byggir á; jú geðbilun! Og allt bendir til að niðurstaða útreikninga á rafbílum verði sú sama. Þar er allt að verða kolsvart, en ekki grænt, undir húddinu

Fyrri færsla

Alvöru kona fer í framboð

Alvöru kona fer í framboð

Mynd: Repúblikaninn og Íhaldsmaðurinn Christina Hagan býður sig fram í 16. kjördæmi Ohio-fylkis. Hún vill setja fyrrverandi lögreglu- og hermenn við öryggisgæslu í skólum og hætta fjáraustri til útlanda

****

Það er sennilega erfitt fyrir marga Íslendinga -sem hvort eð er þurfa ekki byssur, eins og er, því þeir eru enn 330 þúsund kóngar sem lúta ekki neinni stjórn nema sinni eigin- að skilja hlutverk vopnsins í Bandaríkjunum og Bretlandi. Þau eru þarna fyrst og fremst til að verjast ríkisstjórninni og yfirvöldum

Það versta er að kóngaveldi hvers Íslendings minnkar í takt við fjölgun þeirra sem búa í landinu. Þegar faðir minn fæddist 1921 vorum við Íslendingar ekki nema 94 þúsund kóngar í ríkinu. Og sá eini danski var að missa öll þau völd sem sum ESB-fífl landsins fengu svo í vöggugjöf, en vilja samt af með á ný í dag

Brautryðjendum Íhaldsstefnunnar tókst loks að koma einræði konungs fyrir kattarnef á Englandi með því að segja að jafnvel hann væri ekki hafinn yfir lögin, - sem nýtt stjórnarskrárbundið þingræði setti. Ljósgeisli Vesturlanda. Þetta var mikið afrek. Konungurinn gat ekki lengur sent heri sína um landið, heimtað ókeypis gistinu og frítt fæði fyrir þá hjá bændum og búaliði, og hann gat ekki aflað tekna með þvinguðum lántökum, ósanngjörnum sektum og sköttum og bara stungið mönnum sem honum líkaði ekki við í Turninn. Og borgararnir fengu því loksins komið inn í stjórnarskrá að þeir hefðu rétt til að bera vopn sér til varnar. Maður veit jú aldrei hvenær kóngar, ríkisstjórnir, sýslumenn og önnur veraldleg kaskett breyta sér í sértrúar-ófögnuð eins og næstum óendanlega mörg dæmin sýna: Keisaraveldi; Sovétríki; Þriðja ríkið; Einræðisríki; Kína; Norður-Kórea; Evrópusamband; Venesúela; Icesave esb-níðstjórn og stjórnarskrár-kollvarpara; og Kúbur. Allt saman sértrúarsöfnuðir af verstu sort

Sem sagt. Þessi réttindi Englendinga fóru svo beint inn í bandarísku stjórnarskránna, því þau voru góð. Ríkisvaldinu er sjaldan treystandi til fulls

Mynd: Skilaboð til kjósenda

Christina Hagan býður sig fram til þings í einu kjördæmi Ohio-fljótsdalsins, vestrið, þaðan sem U.S. Grant hershöfðingi Abrahams Lincoln kom einnig frá. Hann, Ulysses S. Grant, var síðan kjörinn forseti Bandaríkjanna stuttu eftir dauða Linconls (sjá þættina um Grant: hermaður (I) og forseti (II)). Ég mæli líka með að menn horfi á það sem sagnfræðingurinn Jean Edward Smith hefur að segja um stjórnartíð Grants og um fullveldið. Vinstrisinnaðir sagnfræðingar reyndu lengi vel að skrifa Grant út úr sögunni sem einn lélegasta forseta Bandaríkjanna, en tókst það ekki. Sjálfsævisaga Grants forseta fæst ókeypis í íslensku iTunes rafbókhlöðunni. Lincoln og Grant skildu hvorn annan mjög vel, því báðir voru vestrar eða vesturfarar (Westerners), sem í dag eru kallaðir mið-vestrar (Mid-Westerners). William McKinley sem varð forseti Bandaríkjanna 1897 kom einmitt úr kjördæmi Christinu Hagan. Hann hækkaði innflutningstolla til verndar bandarískum iðnaði og Theodore Roosevelt tók svo við af honum. Segja má að sex til sjö Repúblikanar, ef ég man rétt, hafi sem forsetar byggt Bandaríkin upp úr rústum borgarstyrjaldarinnar, sem lauk 1865, yfir í það að framleiða helming alls þess sem framleitt var í veröldinni þegar Fyrri heimstyrjöldin skall á, með sínum keisaradæmum á meginlandi taparanna 1914

Hér fyrir neðan er á ensku brot af bakgrunni málsins sem Christina Hagan er með á hjarta sínu í framboði. Þessi bakgrunnur hverfur aldrei. Hann er úr ritgerðinni: What Is Conservatism? Og hér heima á Íslandi ættu menn að muna betur tímana tvenna á 100 ára afmæli fullveldis okkar Íslendinga. Það er íslenska þjóðin sem er fullvalda, en ekki einhver abstrakt stofnun, blettur eða bygging

Mynd: Og hún er móðir og eiginkona

Þessir straumar sem Hagan er með á skilti sínu hverfa ekki í bráð. Og í fyrradag heyrði ég í fyrsta sinn ESB-hólista í ESB-ríki tala um að Evrópusambandið væri orðið allt of háð hnattrænum afhendingar-keðjum (e. EU excessive dependence on global supply chains). Þ.e. birgjar eru staðsettir út um allan heim og allt á síðustu mínútu í afhendingum (e. just-in-time), þ.e. fáir eða engir innlendir birgjar og enginn lager í landinu

 

****

Mynd: V8-hælar við Hvíta húsið. Stríðsyfirlýsing Melaniu Trump

Frönsku forsetahjónin voru í heimsókn hjá forseta Bandaríkjanna og frú. Að hætti ameríska draums millistéttar, þá bætti Melania Trump 400 hestöflum við hælana, fötin og eyðsluna, og settist bókstaflega ofan á frönsku forsetafrúnna, sem vegna fjarlægðar gat ekki haft Versalahallirnar með sér í ferðatöskunni, til að berja Melaníu niður með. Drifskaftið bara brotnaði hjá þeirri frönsku og hún komst ekki þar sem Melania hafði 400 hestafla V8-hælana. Hvað skyldi Merkel á Sonderweg 27 (sem er sögulegt plat) segja við þessu?

****

Bakgrunnurinn

(úr ritgerðinni: What Is Conservatism?)

[..] When this question finally came to a head, most of the members of the English Parliament and common lawyers proved willing to risk their careers, their freedom, and even their lives in the defense of Fortescues "political and royal rule." Among these were eminent names such as Sir John Eliot and the chief justice of the Kings Bench, Sir Edward Coke. But in the generation that bore the full brunt of the new absolutist ideas, it was John Selden who stood above all others. The most important common lawyer of his generation, he was also a formidable political philosopher and polymath who knew more than twenty languages. Selden became a prominent leader in Parliament, where he joined the older Coke in a series of clashes with the king. In this period, Parliament denied the kings right to imprison Englishmen without showing cause, to impose taxes and forced loans without the approval of Parliament, to quarter soldiers in private homes, and to wield martial law in order to circumvent the laws of the land.

[..]

Selden thus offers us a picture of a philosophical parliamentarian or jurist. He must constantly maintain the strength and stability of the inherited national edifice as a whole—but also recognize the need to make repairs and improvements where these are needed. In doing so, he seeks to gradually approach, by trial and error, the best that is possible for each nation.

Seldens view of the underlying principles of what was to become the Anglo-American traditional constitution is perhaps the most balanced and sophisticated ever written. But neither his intellectual powers nor his personal bravery, nor that of his colleagues in Parliament, were enough to save the day. Stuart absolutism eventually pressed England toward civil war and, finally, to a Puritan military dictatorship that not only executed the king but destroyed Parliament and the constitution as well. Selden did not live to see the constitution restored. The regicide regime subsequently offered England several brand-new constitutions, none of which proved workable, and within eleven years it had collapsed.

In 1660, two eminent disciples of Selden, Edward Hyde (afterward Earl of Clarendon) and Sir Matthew Hale, played a leading role in restoring the constitution and the line of Stuart kings. When the Catholic James II succeeded to the throne in 1685, fear of a relapse into papism and even of a renewed attempt to establish absolutism moved the rival political factions of the country to unite in inviting the next Protestants in line to the throne. The kings daughter Mary and her husband, Prince William of Orange, the Stadtholder of the Dutch Republic, crossed the channel to save Protestant England and its constitution. Parliament, having confirmed the willingness of the new joint monarchs to protect the English from "all other attempts upon their religion, rights and liberties," in 1689 established the new king and queen on the throne and ratified Englands famous Bill of Rights. This new document reasserted the ancient rights invoked in the earlier Petition of Right, among other things affirming the right of Protestant subjects to "have arms for their defense" and the right of "freedom of speech and debates" in Parliament, and that "excessive bail ought not to be required, nor excessive fines imposed, nor cruel and unusual punishments inflicted"—the basis for the First, Second, and Eighth Amendments of the American Bill of Rights. Freedom of speech was quickly extended to the wider public, with the termination of English press licensing laws a few years later.

The restoration of a Protestant monarch and the adoption of the Bill of Rights were undertaken by a Parliament united around Seldenian principles. What came to be called the "Glorious Revolution" was glorious precisely because it reaffirmed the traditional English constitution and protected the English nation from renewed attacks on "their religion, rights and liberties." Such attacks came from absolutists like Sir Robert Filmer on the one hand, whose Patriarcha (published posthumously, 1680) advocated authoritarian government as the only legitimate one, and by radicals like John Locke on the other. Lockes Two Treatises of Government (1689) responded to the crisis by arguing for the right of the people to dissolve the traditional constitution and reestablish it according to universal reason. (útópía Locke)

Fyrri færsla

Spurt er: Hvers vega var sameining Þýskalands bölvun fyrir Evrópu?

Spurt er: Hvers vega var sameining Þýskalands bölvun fyrir Evrópu?

Vegna skrifa minna um Norður og Suður-Kóreu í síðustu bloggfærslu, spyr Daníel Sigurðsson mjög góðrar og þarfrar spurningar. Hann spyr: "Hver er rökstuðningurinn fyrir eftirfarandi og að mínu mati fráleitu fullyrðingu þinni":

“Eitt gott dæmi um misheppnaða sameinungu tveggja ríkja fyrir heila heimsálfu, stendur nú í logandi ljósum fyrir allra augum í dag; þ.e. sameining Þýskalands“ ?

Svar: Rökstuðningur minn er þessi:

Forsagan

Þýskumælandi fólk Evrópu hafði aldrei búið undir einni ríkisstjórn þegar prinsinn Bismarck reið með bæði hvítar og svartar lygar um þýsku löndin til að berja þau saman í það sem kalla má fyrirrennara Evrópusambandsins 1871, því það Þýskaland var fyrst og fremst stofnað sem Habsborgara-samkeppnisleg ríkiseining í eftirhermu-anda Fyrsta ríkisins og sem fyrirbyggjandi varnaraðgerð gegn því að verða vígvöllur styrjalda annarra ríkja á ný. Þýsku löndin höfðu aldrei verið fyrst og fremst lönd valdanna, þegar að 1871-sameiningunni var komið. Þau voru yfirleitt lönd menningar og þrifust best sem laust drit þýskumælandi ríkja sem lutu ekki fastri yfirstjórn, þ.e. einu ríkisvaldi. Og viti menn; lítið gott, en mikið slæmt, hefur komið úr úr Þýskalandi frá 1871 og ber þar hæst þýska keisaraveldið og svo Þriðja ríki Adolfs Hitlers

Hornsteinn Vesturlanda níddur niður

Adolf Hitler var ekki þjóðernissinni. Þvert á móti. Hann ætlaði að byggja hið nýja heimsveldi sitt á rústum þeirra þjóðríkja sem hann tortímdi. Hann hafði engan áhuga á þjóðríkinu sem vestrænni Biblíusögulegri vöggu þjóðfrelsis og lýðræðislegs stjórnarfars. Hann hafði engan áhuga á þjóðríkinu, þar sem þjóðernishyggjumenn á borð við Jón Sigurðsson hyggja að sínu eigin fólki eins og umhyggjusöm móðir hyggir fyrst og fremst að sínu eign barni en ekki óviðkomandi börnum annarra mæðra og feðra. Þjóðernishyggjumenn hafa ekki áhuga á að ráða yfir öðrum þjóðum og börnum þeirra. Þeir bera byrst og fremst umhyggju fyrir sinni eigin þjóð (sem einnig er Biblíusöguleg pólitísk grundvallareining Vesturlanda) og þeir hafa engan áhuga á að ráða né ráðskast með aðrar þjóðir. Þjóðernishyggjumenn þjóðfrelsis sækjast eftir að fá og varðveita fullveldi sinnar eigin þjóðar og fyrirlíta þá sem reyna að gerast konungar/keisarar yfir öðrum þjóðum, enda bannar Biblían það stranglega og setur því þjóðum landamæri sem þær eiga ekki að flæða út fyrir til að gleypa í sig heiminn, því það er slæmt og af hinu absalút-vonda þegar einhver reynir að ráða yfir heiminum öllum. Það er stranglega bannað samkvæmt Biblíu Vesturlanda. Og það var ekki tilviljun að það voru þjóðernissinnar Vesturlanda sem réðu niðurlögum Hitlers-heimsveldisins; þ.e. Bandaríkin, Bretland og Rússland (Stalín tók til þess verks heimsbyltingu marxismans tímabundið úr sambandi og höfðaði (tímabundið) til þjóðernishugsjóna Rússa til að berja á Hitlers-veldinu, en bannaði þjóðernishyggjuna svo á ný eftir stríðið og sovétið varð því uníversal-imperíal heimsveldi mannvonsku marxista á ný, og sem neitaði að hypja sig heim

.. og Evrópu rústað með guðleysi og kukli

Það voru þýskir menntamenn og heimspekingar sem komu svo eftir stríðið og sögðu við Evrópu að orsökin fyrir þessum óförum öllum væru þjóðríkin eða þjóðernishyggja þjóðfrelsismanna Vesturlanda. En sú fullyrðing var einungis enn ein hámenntaða lygin sem byggði að miklu leyti líf sitt á útópískum afglöpum Upplýsingarinnar -og sem eru stofnfeður háskóla Vesturlanda- sem reyndu allt hvað þeir gátu til að gerilsneyða Gamla testamentið út úr Ritningunum, því þar var uppskriftina að þjóðríkjum Vesturlanda að finna, og hvergi annarsstaðar í heiminum. Ein afleiðing þessarar illsku þeirra varð sú að Gyðingar urðu svo fyrir barðinu á þeim, að síðan þá hefur Gyðingahatur verið kerfislægt á Vesturlöndum og sérstaklega í háskólum þeirra. En stuttu áður höfðu Gyðingar hins vegar verið fyrirmyndin á Vesturlöndum og sjálfur Ritninga-neistinn sem byggði upp þingbundið lýðræðislegt stjórnarfar þjóðríkisins. En það þoldu menn Upplýsingarinnar ekki og eru því glundrauðir háskólar þeirra enn vígaheiður Gyðingahaturs á Vesturlöndum í dag. Spellvirkjar Upplýsingarinnar létu Nýja testamentið þó standa, þar sem það ógnaði þeim ekki, því það var að þeirra mati mest grískur harmleikur um lífið (og að miklu leyti eftir dauðan) og passaði vel við heimspekilegt kukl þeirra um Aþenu (borgríkið vesæla) og Róm (heimsveldið vonda), en sem er útópía fyrir allar þjóðir og getur ekki staðið undir neinu, ein og sér (veraldarhyggja)

Í rústunum byrja menn að vinda upp á sig

Nú erum við sem sagt komin að rústaveldi meinlands Evrópu eftir Síðari heimsstyrjöldina. Þýskaland liggur í rúst sem fyrrverandi af öllu því fyrrverandi sem hægt er að hugsa sér. Það er fullkomin rúst guðlausra imperíalista og hernumið stórhrúgald af misheppnuðu pólitísku þvaðri af verstu sort. Frakkland sem einnig hafði lagt Evrópu í rúst með Napóleonsstyrjaöldum guðlausra líberalista (sósíalista), er líka í rúst, einu sinni enn, og hefur misst svo gott sem allt pólitískt áhrifavald í heiminum. Það er rétt svo að Norður-Afríka hangir enn á klukkustreng Parísar. Þegar þarna er komið þá byrjar áhrifalaus og gjaldþrota pólitísk elíta þessara landa að hugsa fyrst og fremst um glötuð völd og eigið áhrifaleysi, en ekki um sitt eigið fólk, því Bandaríkin brauðfæddu það komu á vissri lögmætri ríkisstjórn í Þýskalandi. Það er við þessar aðstæður að elítur Þýskalands og Frakklands byrja að hugsa um framtíðina og vinda upp á sig í sínu sameiginlega volæði. "Hvernig fáum við völd aftur og hvernig getum við orðið einhverskonar heimsveldi á ný". Hugmyndin um einhverskonar Evrópusamband byrjar að verða til. Hjá Bandaríkjamönnum snýst þessi hugmynd fyrst og fremst um praktískt dreifingarkerfi og hvernig Bandaríkin geti komið sér sem fyrst heim á ný, því þau hafa engan áhuga á að ráðskast með líf annarra þjóða. En hjá elítum meginlandsins er hins vegar um algerlega annars konar hvata að ræða

Það er hér sem þýskir menntamenn og pólitískir heimspekingar byrja að tala þjóðríkið og þjóðir þess niður og að kenna því um ófarir Evrópu. Þeir byggja að miklu leyti pólitískt þvaður sitt á kuklurum Upplýsingarinnar. Til verður elítuvætt pólitískt þvaður um þjóðernishyggjumenn sem rót alls ills í Evrópu. Þeim er kennt um allt vont. Þessi herferð átti að selja Evrópusambandið ofan í hálsa meginlandsins. Og þar sem evrópskir stjórnmálamenn eru nú eins og þeir eru, þá byrja þeir að kaupa þessa hugmynd og selja út úr fullveldi þjóða sinna - en á laun fyrir kjósendum, sem aldrei er sagður sannleikurinn. Þjóðin er það vonda segja þeir, og þjóðríki hennar er enn verra. Þjóðríkið verður smám saman að Auswitch í hugum þessara manna. Geðbilun þessi er svo stofnanavædd

Falsið og firran opinberast

En svo kemur að því að heimsveldi mannvonskunnar Sovétríkið -sem var af sömu grundvallarpólitísku tegund og Evrópusambandið er í dag- byrjar að hrynja saman. Það átti náttúrlega ekki að geta gest því það var byggt upp á pólitísku grunnsteinaþvaðri Upplýsingarinnar, marxismanum og veraldarhyggju (grjóti fyrir sálir). En það hrynur samt. Og hvað gerist þá. Jú sú pólitíska elíta sem hafði bölvað þjóðinni og þjóðríki hennar til helvítis og sem orsök alls ills á meginlandi Evrópu og víðar, jú, hún kemur skríðandi til Bandamanna og segir að sameina eigi Austur- og Vestur-Þýskaland í eitt ríki. Hvers vegna ætti að gera það? - spyrja Bandamenn. Jú vegna þess að við erum ein þjóð!!! Við erum ein þjóð!! Wir Sind Ein Volk! Haha ha ha ha ha. Þá skipti þjóðin sem stofnun allt í einu máli! Þetta er hreint ótrúlegur tvískinnungur. Það sem var svo vont var nú allt í einu orðið það mikilvægasta á meginlandi Evrópu. Frú Thatcher var mjög svo skeptísk og sá hverjar afleiðingarnar yrðu. Bandaríkin, sem eru barngóð og vildu komast heim í þjóðríkið sitt til að hugsa um sína eigin þjóð, skildu þetta vel, en lokuðu augunum og sáu bara exit-ljósið. Komum okkur heim; exit, exit, exit!

Þarna er Þýskalalandi heimilað að verða Stór-Þýskaland á ný og það er fært inn í pólitíska strúktúrinn sem átti að koma í veg fyrir að það réði Evrópu á ný. Sá strúktúr hét Evrópusambandið. Hann datt að sjálfsögðu í sundur og varð að pólitísku gjalli undir nýrri vigt Þýskalands. Og nú ræður Þýskaland yfir meginlandi Evrópu í stað þess að lúta því. Ríkin á meginlandinu eru nú orðin efnahagslegar nýlendur og stuðpúðar Stór-Þýskalands sem ryksugar þau af fé og völdum sem aldrei áður. Allir varnargarðar sem byggðir voru upp í kjölfar Síðari heimsstyrjaldarinnar leggjast í rúst árið 2008, er fyrstu vindar tilverunnar blása á útópíska marxísku Evrópusambandsins. Allt rúllar um koll og Þýskaland drottnar yfir því þrotabúi sem færði því völdin yfir þjóðum meinlandsins á ný. Sameining Þýskaland varð akkúrat sú skelfing fyrir Evrópu sem frú barónessa Margaret Thatcher forsætisráðherra Englandsdrottningar sá fyrir og vissi

Án gamla áttavitans erum við týnd og leysumst upp

Þjóðir Vesturlanda verða að taka upp gamla áttavitann sinn á ný, sem er Biblía Vesturlanda. Líf þjóðanna án hennar fer illa og umturnast smám saman í ný heimsveldi sem stúta þjóðum Biblíunnar. Upplýsingin sem átti að verða okkur til framdráttar hefur engu skilað og ekkert byggt upp. Hún hefur þvert á móti fyrst og fremst kollvarpað. Enda var það tilgangur hennar; Að kollvarpa en ekki uppfylla. Og við sjálf, Íslendingar, eigum að ganga í Jón Sigurðsson á ný og umfaðma þjóðfrelsishugsjónir þjóðernissinna, því íslenska þjóðin er okkar barn. Hún er ekki barn annarra þjóða. Svo mætti gjarnan loka ríkisreknum og marxískum háskólum Upplýsingarinnar. Marxistar Upplýsingarinnar verða að fjármagna útópískt kukl sitt sjálfir. Og þeir sem vilja þrýsta íslensku þjóðinni í nýjan rafmangsstól þessa bölvaða nýja þýska heimsveldis, eiga allt það versta skilið, og þeir enda í þeim stól sjálfir, ef þeir gæta ekki hagsmuna íslensku þjóðarinnar, sem þeir voru kjörnir til að þjóna og lúta, því það er íslenska þjóðin sem er fullvalda og á Íslendingasöguna alla. Þær sögur og pólitískar óhlýðnisögur Biblíunnar ættu stjórnmálamenn að lesa, ef þeir þá yfirhöfuð kunna enn að lesa

Tvö Þýskalönd átti alls ekki að sameina á ný. Þau áttu á skilorði að fá að vera ríkjasamband tveggja sjálfstæðra ríkja áður en slíkt kæmi til greina. Enda var það það sem Helmut Kohl kanslari sagði forseta Bandaríkjanna í símasamtali þann 3. desember 1989. Sameiningu yrði aðeins af í framtíðinni, að þeim kafla loknum. En þetta er árangurinn; nýjar eldglæringar eru að hefjast á meginlandi Evrópu. Allt pólitískt mikilvægt er þar ónýtt, einu sinn enn. Aldrei átti að leyfa Evrópusambandinu að verða til, enda hefur það ekki umboð þjóðanna. Ekkert umboð. Það er enn eitt elítuveldið frá upphafi til enda. Laumufarþegi þess var og er uníversal-imperíal heimsveldið

Fyrri færsla

Kóreu-draumórar? Bandaríkin banna kínverska tækni. Jerúsalem

Kóreu-draumórar? Bandaríkin banna kínverska tækni. Jerúsalem

Oftast verið sundruð

Sameining Suður og Norður-Kóreu er tálsýn, held ég. Í fyrsta lagi brenna Suður-Kóreumenn í sífellt minna mæli fyrir að sameinast Norður-Kóreu. Þeir sem eru á þrítugsaldri vilja það alls ekki, 72 prósent þeirra segja nei. Í heildina hefur stuðningur við sameiningu fallið frá 69 prósentum niður í 58 prósentur frá árinu 2014. Þessir "landshlutar" hafa þess utan verið meira og minna tvö ríki síðastliðin nokkur þúsund ár. Suðrið hefur stundum bundist Japan og Norðrið bundist Kína, og þegar Norður og Suður hafa staðið sterkt sameinuð, þá hefur Kórea ráðið stórum hluta Kína, náð inn í þar sem Rússland er í dag og verið stórveldi. Komandi fjárkúgunarfundur Norðursins með forseta Bandaríkjanna verður sennilega lítið annað en einmitt það; þ.e. fjárkúgun. Eitt gott dæmi um misheppnaða sameinungu tveggja ríkja fyrir heila heimsálfu, stendur nú í logandi ljósum fyrir allra augum í dag; þ.e. sameining Þýskalands

Tölvuherdeildir Norður-Kóreu

Norður-Kórea ungar út háþróuðum tölvuþrjótum. Wall Street Journal er með ýtarlega grein um tölvuþrjótaherlið Norður-Kóreu í dag. Lofandi nemendur, allt frá 11 ára aldri, eru teknir frá og sendir í sérskóla til að læra tölvuglæpi. Þeir fá sérstöðu í þjóðinni og þurfa ekki að hafa áhyggjur af matar og fæðuskorti. Tölvuglæpaherlið Norður-Kóreu, segir greinin, telur um sjö þúsund manns. Blaðið segir einnig að óvinveitt lönd sendi forritara til starfa við hugbúnaðarframleiðslu á Vesturlöndum, svipað og þegar njósnarar eru sendir út af örkinni. Blaðið segir að þessu herliði Norður-Kóreu hafi tekist að ræna 81 milljónum dala frá seðlabanka Bangladesh og tekist að skjóta sér inn í Adobe Flash og þaðan inn í Microsoft Office skjöl

Bandaríkin banna kínverska tækni

Það gerðu þau með ákvörðun fjarskiptanefndar alríkisins. Nefndin ákvað með atkvæðagreiðslu á þriðjudaginn að þau símafélög í Bandaríkjunum sem þiggja fé af alríkisstjórninni megi ekki lengur kaupa fjarskiptatæknibúnað frá þeim löndum sem ógna öryggi Bandaríkjanna. Kínverski fjarskiptatækni- og snjallsímaframleiðandinn Huawei, ásamt ZTE sem einnig er kínverskt, eru þar á lista. Og bandarískum fyrirtækjum er einnig óheimilt að selja ZTE vél- og hugbúnað næstu sjö árin, því þaðan sulluðust bæði inn í Íran. Huawei missti nýlega sölusamning við ATogT og Verizon símafélögin um að þau seldu snjallsíma þess. Og Best Buy keðjan er hætt að selja vörur frá Huawei í verslunum sínum

Fleiri sendiráð flytja til Jerúsalem

Rúmenía hefur staðfest að landið ætli fljótlega flytja sendiráð sitt í Ísrael frá Tel Aviv til Jerúsalem og ísraelski forsætisráðherrann, Benjamin Netanyahu, segir að fleiri lönd séu á leiðinni með sendiráð sín til þangað. Rúmenía er fjórða landið sem tilkynnir um flutning sendiráðs til Jerúsalem

Fyrri færsla

Fjórðungur allra íbúða í Kína standa tómar

Fjórðungur allra íbúða í Kína standa tómar

Viðtal: "Eru Bandaríkin á sömu leið og Rómarríkið", er spurt. Popúlisti er einungis nafn sem menn gefa pólitískum andstæðingi sínum. En í reynd, þýðir það að tilheyra ekki stétt aristókrata - þ.e. að tilheyra ekki aðli eða elítum. Sama má segja um þá sem vinstrimenn kalla "illiberal" í dag, og sem erfitt er að þýða rétt á íslensku. Slíkir menn eru auðvitað ekki til, segir Yoram Hazony í Jerúsalembréfinu, sem birtist í Wall Street Journal. Og það er rétt hjá honum

****

Kínverska viðundrið

Kínverska hagkerfið er ekki það sem vestrænar þjóðir eiga að venjast. Þar gilda ekki þær uppgjörsreglur sem við eigum að venjast. Áratugum saman geta kínversk fyrirtæki starfað við að framleiða hluti sem ekkert virði hafa og engan auð skapa. Vegir eru lagðir sem enginn ekur á. Lestar eru byggðar til að flytja engan og ekkert sem virði hefur. Íbúðir eru byggðar sem enginn mun nokkru sinni nota. Hugtakið fjárfesting hefur ekki þá meiningu sem við eigum að venjast. Fjármálakerfið "fjárfestir" í hlutum sem ekkert virði hafa. Og þær "fjárfestingar" fjármálakerfisins eru ekki afskrifaðar, því þá myndi hagnaður alls fjármálakerfisins verða núll. Og ef um vestrænt ríki væri að ræða, þá þyrfti að afskrifa þann glataða hagnað þeirra allan út úr landsframleiðslunni. En það er ekki gert í Kína. Velkomin í Undraland - og fyrirstandandi stærstu og mestu afskriftir mannkynssögunnar

Til marks um þá firru sem fram fer í Kína, er hægt að nefna Sovétríkin sem ágætis dæmi um það sem verður um Kína. Vöxturinn í Sovétríkjunum var sagðir ótrúlega mikill eftir Síðari heimsstyrjöldina. Hann var svo mikill að í kringum 1968 reiknuðu hagfræðingar á Vesturlöndum það út, að Sovétríkin yrðu stærra hagkerfi en hið bandaríska árið 1982. Þarna í kringum 1968 var sovéska hagkerfið sagt vera 15 prósent af heiminum öllum og að vöxturinn væri hreint ævintýralegur. En þegar Sovétríkin féllu 1989 þá kom í ljós að þau voru bara 5 prósent af efnahag heimsins. Mismunurinn á 15 prósentum og fimm, var froða - eins og er í Kína

Stuttu síðar átti Japan að verða stærra en bandaríska hagkerfið, innan skamms. Það sögðu "allir" akkúrat um það leyti sem Japan fór inn í hrun ferlið, sem hófst 1989, komst á forsíður Vesturlanda árið 1993, og er enn að hrynja. Japan var sagt vera 17 prósent af öllu í heiminum árið 1990. Í dag er það aðeins 6 prósent af efnahag heimsins. Mismunurinn var froða - eins og er í Kína

Þegar froðan flettist af Kína, sem risavaxin birgðastöð fyrir fimm billjón ritvélar sem ekkert virði hafa, þá mun kínverska hagkerfið koma út úr þokunni sem um það bil 7-8 prósent af heiminum. Bandaríska hagkerfið um það bil 30 prósent af efnahag heimsins

Keynes sagði að markaðurinn gæti haldið sé óraunhæfum lengur en þú getur haldið lausafé þínu þurru og kláru í slaginn á ný. Hvað varðar Sovétríkin, Japan og Kína, þá virðast menn geta haldið sér heimskum lengur en heilabú þeirra getur starfað. Og það er afrek út af fyrir sig. Heimska manna er sem sagt ódauðleg

Tuttugu og fimm prósent af öllum íbúðum í Kína eru stútfullar af ritvélum - og bíða síns tíma, sem aldrei kemur. Ekki bara nýjum íbúðum, heldur öllum íbúðum í Kína

Fyrri færsla

Alþjóðavæðingin að detta í sundur næstu 40 árin

Alþjóðavæðingin að detta í sundur næstu 40 árin

Lýðræðisþjóðir þoldu ekki alþjóðavæðinguna vegna þess að hún tætti þær í sundur með ójöfnuði í tækifærum og þar með einnig í tekjum

Alþjóðleg viðskipti munu dragast saman næstu marga áratugina og engu máli skiptir hvert nafn neins forseta eða ráðherra er, því það er eina leiðin til að hækka laun og láta neyslu heimilanna en ekki utanríkisviðskipti knýja hagvöxt. Skuldasöfnun ríkja í fjárfestingaskyni og þar með í hagvaxtaskyni í þannig umhverfi, er útilokuð. Þvert á móti þá þurfa ríki að minnka ríkisskuldir sínar. Og útilokað er að reiða sig á viðskiptahagnað við útlönd, það gefur auga leið á meðan alþjóðavæðingin er dregin í land á næstu 40 árum. Hún fór of geyst og gekk allt of langt

Stuttbuxnatímabil veraldar, frá 1991 til 2008, er liðið og kemur aldrei aftur. Það var útópía. Við tekur viðskiptastríð, áratugum saman

Nú er annar skórinn dottinn af Kína og hinn er við það að fara sömu leið. Á meðan báðir voru á landinu þá notaði það 63 prósent af allri stálframleiðslu í heiminum. Aðeins kommúnistar geta framleitt þannig efnahagslega geðbilun. En það gerir Kína ekki lengur, heldur hendir það framleiðslunni í hausinn á heiminum, svo ekki þurfi að reka neinn í Kína, því þá er spilastokkur flokksins búinn og breytist í gapastokk

Já. Kommúnistaflokkurinn heldur framleiðslunni gangandi. Flokkurinn ákveður fyrirfram hver ársfjórðungslegur haghagvöxtur í landinu skuli vera. Honum er náð með því að pumpa upp skuldir og framleiða með þeim flugvelli sem enginn nokkru sinni mun nota. Skuldunum er hellt á könnuna sem kokkar hagvöxtinn, þannig að vöxturinn er afleiða, en ekki orsök. Og ekkert af glötuðu fjárfestingunum er afskrifað út úr landsframleiðslunni aftur, eins og gert er á Vesturlöndum. Skuldir eru inntakið (input). Þær nálgast nú 350 til 400 prósent af landsframleiðslu, hröðum skerfum. Og þegar veggurinn stöðvar skuldasöfnunina, þá fer loftið úr landinu og það mun aldrei á ný vaxa meira en 1-3 prósent á ári. Kína verður hálfköruð bygging um aldur og ævi. Þeir sem hugsa, munu líklega sjá hvert hráefnaverðið fer þegar þetta gerist. Og hvað gerist með útflutningsháðustu ríki veraldar. Þau fara á salernið og sturtast niður

Þýskaland er til dæmis útflutningsháðasta ríki veraldar, þegar horft er til stærri hagkerfa heims. Tilfelli þess er algerlega einstakt og hrikalega svæsið. Þar munu hlutirnir varla fara vel og Evrópa er tjóðruð við þann staur, eins og Frakkar eru farnir að lýsa leiðtoga Evrópu. Hún er staur, segja þeir. Við erum bundnir við staur

Fyrri færsla

Límdu sig við Rússana

Límdu sig við Rússana

Fum og fát einkenndi atganginn á jörðu niðri í Sýrlandi um leið og Donald J. Trump tísti að tauga- og efnavopnahernaði á saklaust fólk yrði svarað með enn öflugri aðvörunarárás en í fyrra. Tóku þá strax hernaðarlegar eigur Assads-liðsins að líma sig fastar við samskonar eigur Rússlands í Sýrlandi. Þannig átti að redda sér

En hversu lengi mun þannig sjónhvarf út af af síbreytilega sviðinu duga. Það er ekki gott að segja, því bandaríski forsetinn vildi að slegið yrði til gegn rússneskum og írönskum stríðstólum líka. Pentagon og James Mattis varnarmálaráðherra réðu forsetanum frá því, sökum mögulegrar "stigmögnunar"

Hinum nýja þjóðaröryggisráðgjafa Hvíta hússins, John Bolton, sem líklegt er að vildi sjá meira, tókst að sögn Wall Street Journal að hamra saman áætlun sem miðlaði málum á þann hátt að það skotmark sem ráðist yrði á, yrði rústað svo tryggilega að ekkert stæði eftir. Að það sem eyðilagt væri yrði þar eftir algerlega handónýtt. Og það var eins við manninn mælt: skotmörkin litu út eins og bílastæði fyrir utan súpermarkað að árás lokinni, tilbúin til malbikunar, þannig að bréfin í Caterpillar lækkuðu strax á mánudag

Þar sem Þýskaland á ekkert fljúgandi farartæki sem flogið getur í myrkri, og heldir ekkert slíkt sem uppfyllir til dæmis kröfur fyrir NATO-leiðangra, þá sat það að venju heima, enda ná nýjustu eldflaugar Írans nú til Saxlands í Þýskalandi

Og með dyggari aðstoð Norður-Kóreu ná þær brátt til Íslands og lengra. Það styttist í það og næstu tilrauna-sprengingar Norðursins, að loknum komandi platfundi, nema að eitthvað sem máli skiptir verði að gert

Eldflaugasýnigin á laugardag:

Bandaríkin: 88
******************************************** ********************************************

Frakkland: 9
*********

Bretland: 8
********

Þýskaland:
einn kínverji (rautt ekkert)

Fyrri færsla

Rússar hafa misst tökin

Rússar hafa misst tökin

Í annað sinn á stuttum tíma kemur upp grafalvarlegt mál með kúnna Rússlands í Sýrlandi. Í fyrra sendu Bandaríkin flugskeyti á lið Assads í Sýrlandi, eftir að það beitti eiturefnahernaði á blásaklaust fólk. Rússland hélt þá í höndina á Assad-stjórninni. Flestir ályktuðu þá sem svo, að Pútín hefði greinilega litla stjórn á þeim sem hann studdi

Á laugardag sendu Bandaríkin og! Frakkland og Bretland nýja hrinu flugskeyta á efnavopnabúr Assads-stjórnarinnar. Og í þetta sinn heldur Rússland enn fastar um hönd kúnnans og hefur að miklu leyti leitt hann til sigurs. Rússland heldur bókstaflega sigurhönd kúnnans á lofti núna. Eða svo virðist vera. En samt gerist það á ný að eiturefnavopnum er beitt á blásaklaust fólk, einu sinni enn. Hvað er að? Hvað er að gerast?

Jú það sem er að gerast er líklega þetta; Rússland var þegar byrjað að missa stjórn á Assad-stjórninni í fyrra. En síðan þá hefur enn einn aðilinn bæst fastar við jöfnuna. Aðili sem miklu máli skiptir fyrir flest í heimshlutanum. Þessi aðili er klerkaveldi Írans. Assad er þeirra maður

Staðan er í raun orðin sú að Rússar hafa ekki bara misst stjórn á Assad, heldur hafa þeir líka misst stjórn á Íran. Rússneska slökkviliðið ræður alls ekki við eldinn lengur og er því sem næst orðið að brunaliði í heimshlutanum. Það er nær öruggt að Rússar höfðu ekkert með efnavopnaárás Assads að gera, svo vitlausir eru þeir ekki. En nú hafa þeir tvöfaldar eitur-slettur frá kúnnanum á höndum sínum. Og það er ekki traustvekjandi fyrir neinn

Ergo: fjandinn sjálfur er að verða laus í heimshlutanum: þ.e. Íran og félagar þess, sem breiða munu út hin verstu vopn; þar á meðal eiturefnavopn. Landbrú Írans til Miðjarðarhafs og þar með til Ísraels, er komin til að vera. Og hún verður notuð. Loftárás Ísraels á herstöð Írans í nágrenni Palmyra í Sýrlandi um daginn, var líklega árás á enn eitt skrímslavopnabúrið. Þessa brú hafa Rússar lagt, en sennilega án þess að gera sér að fullu grein fyrir því. Stuðningur Rússlands við Assad átti einungis að veita því aukið vogarstangarafl gegn Bandaríkjunum á heimsvísu, sökum þess að Rússland er sökkvandi -en ekki rísandi- ríki í veraldarhafinu. Hvað gerist næst?

Með því að láta alla aðila bíða nógu lengi eftir árásinni með aðstoð löngu liðinnar tíst tilkynningar -um árás sem var óskilgreind, ótímasett og loðin- hefur Bandaríkjamönnum sennilega tekist að kortleggja betur hver er hvar í jöfnunni og hvað þeir hræðast mest, þ.e. hverjar eru fyrirætlanir þeirra; í hvaða skotstellingar menn setja sig og hvert er hefndar-skotmark þeirra, ef til kemur; hvað er þeim dýrmætt; hversu langt hyggjast þeir ganga; hver stendur með hverjum og hverjir tala saman og ekki saman; hverjar og hvar eru dýrmætar hernaðarlegar eigur þeirra, sérstaklega þær eitruðu. Hver þolir óvissuna, biðina, verst; hver er hræddastur, því enginn vissi hvar slegið yrði til og gegn hverju. Yrðu t.d. rússnesku loftvarnarkerfin tekin út eða ekki

Fyrri færsla

Bandaríkin, Frakkland og Bretland tíndu upp rusl í nótt

Bandaríkin, Frakkland og Bretland tíndu upp rusl í nótt

Merkel svaf í bankanum í nótt og Katrín í Útópíu

Sagt er að Angela Merkel hafi sofið með rúblusæng yfir sér inni í hvelfingu þýska seðlabankans í nótt, sem kyntur er upp með rússnesku gasi. Í dagbók sína skrifaði hún að þýski gullforðinn væri líklega of þungur til að hægt sé að varpa honum á efnavopnaframleiðslu Sýrlands. Og að slík aðgerð myndi bara fjölga "flóttamönnum" inn í Þýskaland og þar með þrýsta kjósendum samstundis út úr CDU-flokki hennar líka. Inn og út jafnan, debet og kredit. En CDU-flokkurinn hennar er nú aðframkominn af (ó)gleði yfir gangverandi Tyrkjaráni Merkels í Þýskalandi

Það voru sem sagt burtflogið Bretland úr ESB, Frakkland og Bandaríkin sem tóku til í heiminum í nótt, en ekki Angela Merkel. Fyrir Frakkland er Bretland nú að verða betri strategískur samstarfsaðili en Þýskaland

Háð sumra þýskra manna er svo mikið og sárt að sumir þeirra hafa sagt, að Þýskaland sé ekki með í neinu, en ef hins vegar nógu hart sé þrýst, þá væri jafnvel mögulegt að kreista þá játningu fram í Berlín, að Þýskaland haldi jafnvel enn að það sé bandalagsþjóð með þeim þjóðum sem það ætlist til að verji sig

Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra Íslands er hins vegar of hrædd við lífið til að geta tekið þátt í því. Hún hefur því valið sér og flokki sínum fasta búsetu í Útópíu, þar sem lífið er gamli góði marxisminn og fólkið andar sjálfviljugt að sér grænu eiturgasi nýmarxismans, því það rauða varð skyndilega uppselt

Seinkuð árásin hefur afhjúpað að Rússland er nakið á hundasundi sínu um heimshlutann. Eina sundfæra leiðin fyrir það núna er heim, þ.e. ef Trykir hleypa þeim heim á Bosporussundinu. Rússneski rað-kúnninn Assad-Sýrland kemst ekkert og Íran mun ekki gefa nýfengið klerkavald sitt eftir á landbrú þess yfir til fastrar sjía-íslam návígis-skotstöðu á Ísrael, sem yrði þá nýtt Gaza-svæði á útidyratröppum Ísraels í Suður-Sýrlandi. Rússlandi er hér með komið fyrir í föstu sæti á kamri, sem ekki verður tæmdur á næstunni. Norður-Kórea svitnar og líst ekki vel á að rauðlínuvarsla Trumps komi bara sí svona til framkvæmda eins og lofað var. Fyrirrennarar hans voru ekki svona. Og heldur ekki fyrirrennarar Macrons

Hér gerir bandaríska varnarmálaráðuneytið grein fyrir atburðum næturinnar, með frönskum og breskum bandamönnum sínum

 

 

Fyrri færsla

Svefngenglar koma ekki af stað styrjöld

„Eins og best verður á kosið“

Svefngenglar koma ekki af stað styrjöld

Auðlegð þjóðanna: Nýjasta stálstykkið á 1700 miljarða króna hóf sjópróf sín í fyrra. Þetta er enn eitt bandaríska ofurstálstykkið í röð ellefu slíkra. Aðeins 153 ár eru liðin frá því að Bandaríkin lágu í rústum borgarastyrjaldar. Ekkert annað ríki mannkynssögunnar hefur ráðið ríkjum á öllum höfum jarðar samtímis. Millistéttin er hryggsúlan

****

Fyrri heimsstyrjöldin skall ekki á vegna fyrst og fremst svo kallaðra "pólitískra svefngengla"

Kerfislægar styrjaldir verða fyrst og fremst vegna þess að ný ríki (veldi) eru að ryðja sér til rúms í veraldarhafinu. Og svo einnig vegna ríkja (velda) sem eru að sökkva í hinu sama pólitíska hafi heimsins

Fyrri heimsstyrjöldin varð vegna þess að þrjú ný ríki voru að ryðja sér til rúms í heiminum: 1. Japan, 2. Þýskaland og 3. Bandaríkin. Önnur ríki (veldi) voru þvinguð til hliðar og það gekk ekki þegjandi og hlóðalaust fyrir sig. Þegar skipan heimsmála riðlast, þá er um meiriháttar afleiðingar að ræða

Allir sem hugsuðu hefðu átt að vita að stofnun Þýskalands 1871 myndi hafa stórkostleg áhrif á önnur ríki í Evrópu og á heiminn allan. Það sama gildir um Japan. En það sem skipti mestu máli voru hin nýju Bandaríki Norður-Ameríku í vestri

Frá lokum borgarastyrjaldar Bandaríkjanna 1865 og á næstu 40 árum þróuðust þau úr stríðshrjáðu landi, yfir í að framleiða helming alls þess sem framleitt var í heiminum árið 1900. Já, stríð geta stundum leyst mál. Þarna urðu Bandaríkin ein ósundrandi þjóð. Blek á pappír á borð við sjálfstæðisyfirlýsingar býr ekki til þjóðir. Það gerir hins vegar blóð, sameiginlegar þjáningar og trú, saga, tungumál og áföll

Ris Bandaríkjanna kostaði önnur ríki stöðuna sem heimsveldi. Og það voru Bandaríkin sem í fyrsta skiptið í mannkynssögunni sendu milljón manns úr nýja heiminum yfir í gamla heiminn til að koma í veg fyrir að ein pólitísk eining myndi ráða yfir samfelldum landmassa frá ströndum Atlantshafs til Kyrrahafs, sem ógnað gæti hinu nýja lýðveldi Bandaríkjanna með tvennum vígstöðvum. Þetta endurtóku þau stuttu síðar í seinni fasa sömu styrjaldar

Í dag eru það bæði sökkvandi og rísandi ríki (veldi) sem móta söguna. Evrópa er að anda út sínum síðasta anda sem fyrrverandi ofaní fyrrverandi safn velda á borð Egyptaland hið forna. Evrópa réði heiminum í samfellt 500 ár. Sá tími er liðinn núna

Rússland er að sökkva sem síðasta veldið í Evrópu sem einhver áhrif hefur í sínum heimshluta. Með falli Sovétríkjanna féll síðasta veldi Evrópu sem hafði áhrifavald um allan heim; þ.e. heimsáhrif. En Evrópa hefur ekki lengur neitt heimsáhrifavald í neinum mikilvægum málum. Það er rétt svo að um heimshlutavald er að ræða, þegar menn nefna Evrópu á nafn. En án Bandaríkjanna getur Evrópa ekkert, því Evrópa er ekki eitt-ríki og getur ekki orðið eitt-ríki og verður aldrei eitt-ríki. Þannig er staða Evrópu orðin í dag

Og nú virðist tími Rússlands og Þýskalands kominn til að hverfa af sögusviðinu sem heimshluta-veldi. Það mun ekki ganga þegjandi og hljóðalaust fyrir sig. Ekkert getur stöðvað þetta ferli, sýnist mér

Næstu 500 árin í mannkynssögunni verða í nafni Bandaríkja Norður-Ameríku. Austurhvel jarðar, gamli heimurinn, er að brotna upp í pólitískar öreindir

Í síðustu færslu spurði ég: "Er það kannski einber tilviljun að gengi gjaldmiðla Rússlands, Tyrklands og Írans (Sýrland-potturinn) er á hraðri niðurleið, gagnvart Bandaríkjadal?

Ef þetta er ekki tilviljun, hver skyldi þá samnefnari þessa sameignlega gengisfalls þessara þriggja gjaldmiðla vera?"

Svarið er þetta; Þessi þrjú ríki eru andsnúin Bandaríkjunum. Það er það sem er að gerast. Slíkt er heimsáhrifavald Bandaríkjanna að erfitt er að sameinast gegn þeim. Það kostar. En hér er ekki um vísvitandi aðgerð af hálfu Bandaríkjanna að ræða. Heldur er þetta einungis dæmi sem sannar hvað það getur kostað að sameinast gegn Bandaríkjunum. Markaðurinn hugsar sitt og leitar í skjól tilvistarlegs öryggis. Slíkt pólitískt tilvistaröryggi er nú aðeins að finna á Vesturhveli jarðar í dag. Og svo mun verða um langa framtíð. Austurhvelið -gamli heimurinn- er að brotna upp

Almenningsálit hefur aldrei verið áhrifavald í heiminum. Það er eins og andvari eða goluþytur. Soft-power er einungis háskóla-fetismi til að breiða yfir ekkert-vald. Mjúkt-vald án raunverulegra valda er ekkert-vald

Fyrri færsla

Landgönguher í Japan endurreistur. Gengisfall ríal. Suðan í Sýrlands-pottinum. Þokubakkar