Moody's: Írland þarf brátt meira blátt blóð

Rauða blóðið í æðakerfi írska hagkerfisins á í vök að verjast, því þessum áfallasjúklingi evrumyntar hefur verið gefið mikið blátt blóð frá Brussel. Sú blóðgjöf er reyndar ekki gjöf, heldur blóðtaka.

Blóðinu er dælt með dælum í Brussel frá írskum almenningi og yfir í banka landsins, sem allir eru í þroti. Þeir eru svo kallaðir evrubankar og þeim er látnum haldið í öndunarvélum svo spasmar útlima þeirra nái ekki alla leið til bankakerfis megnlands Evrópusambandsins á meginlandi tapara taparabandalagsins. Hingað til hefur 67,5 miljörðum verið dælt úr almenningi, litað blátt og sprautað aftur inn í líkin sem eru í Blaupunkt öndunarvélum.

Moody's segir að nú sé ljóst að bláa blóðið sé ekki í nægilegu mangi í dauðum bankalíkama Írlands. Yfirvofandi hætta sé á nýjum evruspösmum og spörkum yfir til peningaútfararstofnana meginlandsins.

Hættan á því að bankakerfi Írlands lifni við fer sem betur fer minnkandi, því banakerfið er það dautt, lamað og dáið að það getur ekki gegnt hlutverki sínu af neinni þýðingu. Þýðingarleysi þess fyrir írska hagkerfið er orðið samdráttarafrek samkvæmt nýjustu mælingum á útlánum úr bankakerfum allra evrulanda. Þetta hefur þær heppilegu esb-orsaka og evruafleiðingar að svo að segja vonlaust er fyrir minni og millistór fyrirtæki að fá neina fyrirgreiðslu (lán) hjá hinu blaupúnkterða bankakerfi Írlands, þó svo að fyrirtækin skuldi ekki eina evru fyrir. 

“I am aware that we have many SMEs in trouble, unable to repay existent debts. But we also have loads of new companies – start-ups and existent enterprises – that can’t even get trade finance against clean balance sheets,”

Hvað mun hið fræga ESB-lýðhræslu lýðræði á Írlandi gera nú? Verður uppreisn? Eða verður Írum skipað að kjósa og kjósa og kjósa þar til eitthvað annað en nei heyrist út úr kosningafangabúðum Evrópusambandsins á Írlandi. 

Í gær höfðum við steiktan ORA fiskbúðing með íslenskum kartöflum og smásósu sem ég þori ekki að segja frá hér. Skyndimat. All made in Iceland - og keypt fyrir krónur. Ætti að kíkja á lambalifur næst. Það er orðið ansi langt síðan síðast. 

 

PS; Í Sovétríkjunum höfðu þeir það gott sem voru í æðstu opinberum stöðum eða höfðu aðgang að dollurum. Á Írlandi er evru-ástandið í landinu orðið þannig að þeir einir sem hafa bestu og tryggustu stöður hjá hinu opinbera — eða eru að öðrum kosti í vinnu hjá erlendum stórfyrirtækjum — geta fengið lán til húsnæðiskaupa. Og þá fá þeir ekki meira en sem svarar til 60 prósentum af kaupverði (bls. 14).

 

Krækjur

• Ireland likely to need second bailout warns rating agency Moody’s
• Ireland, debt and democracy risk

Fyrri færsla

 

Írskur blaðamaður gengur í skrokk á Iresave seðlabanka Evópusambandsins 

Írskur blaðamaður gengur í skrokk á Iresave seðlabanka Evópusambandsins

Skyldi myndskeiðið ekki virka, þá er hér bein krækja.

Klaus Masuch fulltrúi ECB-seðlabanka Evrópusambandsins kemur til Írlands og reynir að tala sig frá raunveruleikanum á Írlandi, þar sem skattgreiðendur hafa verið settir inn á vörslureikning ECB og eru þar sem gíslar gangandi gjaldþrota bankakerfis evrulanda. Þetta eru spurningarnar sem RÚV hefði átt að spyrja frá byrjun, en gerði ekki, því RÚV virðist vera í eins konar hlutverki ECB, sem gerandi fulltrúi brusselveldis hér á landi. 

Blaðamaðurinn spyr: Af hverju eru írskir skattgreiðendur látnir borga fyrir banka sem eru gjaldþrota og verða aldrei annað en gjaldþrota? Af hverju? Þýskur fulltrúi þessa erlenda peningayfirvalds Írlands getur ekki svarað. Hann getur ekki svarað, því hið rétta svar er þetta: írskir skattgreiðendur eru látnir borga út áhættusækna lánadrottna sem fjárfestu í glæfrabankafyrirtækjum sem nú eru gjaldþrota og urðu það undir umsjá- og meðal annars fyrir tilstilli ECB-seðlabanka Evrópusambandsins. Tapinu er öllu þurrkað yfir á írska skattgreiðendur, svo halda megi tímabundið lífinu í restinni af evrunni. Írlandi er fórnað, eins og fleiri evruríkjum. Er enginn Davíð, enginn Geir og enginn Ólafur á Írlandi?

Þetta er það sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar reyndi í þrígang að hella yfir á herðar íslenskra skattgreiðenda. Það var þetta sem Ólafur Ragnar Grímsson stöðvaði. Og það var einmitt þetta sem neyðarlög ríkisstjórnar Geirs Haarde komu upphaflega í veg fyrir, en sem núverandi ríkisstjórn Vinstri grænna og Samfylkingarinnar reyndi að annúllera í þrígang og koma yfir á herðar íslenskra skattgreiðenda. "Við ætlum ekki að greiða skuldir óreiðumanna!" Hver sagði þetta?

Ólafi forseta tókst síðar að koma í veg fyrir að Jóhanna, Steingrímur og Össur kæmust upp með það sem ECB-seðlabanki Evrópusambandsins kemst upp með á Írlandi. Þau vildu skríða í duftið fyrir Evrópusambandinu. Koma íslenskum þegnum í hættulega ánauð, því þau hafa sótt um ESB-inngöngu þar fyrir sig sjálf, í trássi við einlægan staðfastan vilja þjóðarinnar og í umboðsleysi, því Vinstri grænir sóttu ekki neitt umboð fyrir þessum gjörðum sínum til kjósenda. Þetta er einkaumsókn þessa fólks og þau ætlast til að hún sé fjármögnuð með því að íslenska þjóðin afsali sér fullveldinu í þeirra þágu. Umsókn hinna útvöldu á kostnað almúgans. Hér eru svik í tafli. 

 

Fyrri færsla

 

TARGET2: Luftwaffe sem innheimtustofnun?

 

TARGET2: Luftwaffe sem innheimtustofnun?

Fæstir stjórnmálamenn á Íslandi vita hvað TARGET2 er. Og ekki ætla ég að segja þeim hvað það kerfi er. En þér að segja, þá er þetta sjálft greiðslukerfi seðlabanka myntbandalags Evrópusambandsins. The Euro System.

Það er einnig of flókið mál að útskýra fyrir þeim sömu að í þessu greiðslukerfi evruseðlabanka — á barmi gjaldþrots — hafa seðlabankamenn um rúmlega fjögurra ára skeið leikið þann leik að senda innistæðulausar evrupeningaávísanir sínar niður í kjallara seðlabanka Þýskalands. Þar hafa nú hrúgast upp tölur sem innan skamms nálgast eina billjón evra (gríski bókstafurinn € með a trillion fyrir aftan). Tala þessi sýnir þær kröfur sem seðlabanki Þýskalands heldur nú í höndum sér gagnvart öllu seðlabankakerfi evrunnar. 

Bjartsýnismenn sögðu lengi vel að þetta væri ekkert mál, því það væri hlutverk ECB-seðlabanka Evrópusambandsins (evrunnar) að sjá um að innheimta þessar kröfur einstakra seðlabanka á hendur hvor öðrum. Ef illa færi þá myndi seðlabankinn bara prenta fyrir þessu (og um leið kaffæra Þjóðverja í verðbólgu). 

En þegar sökkulinn brast undan þessari ríkislausu ECB-peningamálastofnun fáráðlinga, þá er þeim sem seint hugsa að verða ljóst, að ECB mun ekki geta gegnt þessu útjöfnunar hlutverki þegar myntvafningurinn evra fellur saman og leysist upp í hinar upphaflegu öreindir sínar. Þetta mun óhagganlega gerast í bara einni af tveimur mögulegum útgáfum; 1) Sjálf evran fer inn í kjarnakljúfinn og verður leyst upp. 2) Sjálf evruríkin fara inn í kjarnakljúfinn og verða leyst upp sem sjálfstæð ríki. Hér er því miður engin lausn því evran er í eðli sínu eins og sníkjudýr úr hitabelti.

Þessi staðreynd stöðunnar er byrjuð að seytla agnar örlítið inn í meðvitund þýsku þjóðarinnar. Enginn hafði sagt henni frá neinu og allra síst frá eðli evrukerfisins. Seðlabankastjóri Þýskalands hefur nú lekið bréfi sínu til höfuðsalats ECB — sem órjúfanlega er nátengt pasta, tómatsósu og grískum bókstaf — til þýskra fjölmiðla. Lekinn fann sér stað fyrri parts síðustu viku.

Evrusjúkir eru orðnir það hræddir að þeir segja að kröfurnar í sendibréfi Jens seðlabankastjóra Weidmann í Bundesbankanum, til pastabanka evrunnar, um tryggingar fyrir innistæðulausum greiðslum, séu það alvarlega meintar að einungis sé hægt að uppfylla og innheima þær með hernaðarmætti (a military intervention). Þetta skrifa þeir í Financial Times í dag. Ég talaði þó um þetta við börnin mín um þar síðustu jól. Þau búa jú í ESB en vissu minna en ekki neitt, eins og flestir aðrir þar. 

Sem sagt; senda herinn til að innheimta þá gúmmítékka sem aðrir seðlabankar evruríkja hafa sent niður í kjallara þýska seðlabankans — og eiga ekki fyrir — því öngvar peningaprentvélar hafa þeir til þess. Þýski seðlabankinn er eini seðlabankinn í kerfinu sem ennþá á eftir pening fyrir kerfisgreiðslum. Það fer því að lækka risið á þaki ECB-seðlabankans, svo brátt gefst fólki tækifæri á komast þar að til að henda inn í hann matvælum.

Þessu til frekari staðfestingar leyfi ég mér að greina frá því hér að í ríkisstjórn Íslands sitja nú skjalfastir hættulega heimskustu menn allrar peningamálasögu Íslendinga. Það var og er sorglegt að Ísland skyldi þurfa að fara úr ösku banka- og útrásarvíkinga og yfir í eldborgargíg ESB-ríkisstjórnar Jóhönnu, Össurar og Steingríms

 

Fyrri færsla

 

Já en Kanadadalur er ónýt mynt 

Já en Kanadadalur er ónýt mynt

Eru menn búnir að gleyma því sem þeim var sagt hér á landi árið 1997? Þá var okkur sagt - í krafti hagfræðimenntunnar - að mynt Kanada væri ónýt og of lítil til að geta staðið ein. Okkur var einnig sagt að það væri alveg sama hvaða peninga- og efnahagsstjórn væri viðhöfð í hagkerfi Kanada. Myntin þeirra væri ónýt og gæti aldrei staðist.

Ég hélt satt að segja að menn hefðu annað og mikilvægra við tíma sinn að gera en gramsa í ruslatunnum eftir vopnum til að berja á íslensku krónunni með. Krónan haggast ekki. Sama hvaða rusli og drasli þið hendið í hana. Hún er mynt fullvalda Íslands, þjóðarinnar og allra auðæfa hennar. Hún er kjölfesta fullveldis og sjálfstæðis.

Eigum við nokkuð að minnast á evruna hér? Nei. Það tekur sig líklega ekki að gramsa dýrpa í þeirri botnlausu tunnu.

En þið eruð kannski að bíða eftir því að kjósendur hendi ykkur í ruslið? Sú athöfn myndi sumum þykja gustukaverk. Og lái ég þeim sú skoðun ekki. Höftin eru í höfðum ykkar sem þó og því miður eru bankabólugrafin. Við erum fullvalda ríki!

Fyrri færsla

Hirðlaus

Hirðlaus

Sendiherra Evrópusambandsins á Íslandi segir að sú umræða sem fram fer um ESB á Íslandi sé ekki sú rétta umræða sem eigi að fara fram. Finnst engum skrýtið að það sem kynnt var hér sem tollabandalag, sé nú komið með heilt sendiráð á Íslandi og önnum kafið við að hella hundruðum milljóna króna inn í pólitískan áróður fyrir sjálfu sér, - sem sagt; hér í sjálfu lýðveldi Íslendinga. Finnst mönnum þetta eðlilegt? Í sjálfu lýðveldi okkar sem enn er svo ungt að það öðlaðist sjálfstæði sitt fyrir aðeins 67 árum síðan. Og það eftir árhundruða harða baráttu forfeðra okkar.

Hér er sendiherranum vorkunn, því Ísland tilheyrir ekki hinni gömlu aristókratíu Evrópu. Þar sem því var bókstaflega trúað að blátt blóð rynni í æðum þeirra sem fæddust inn í korrréttar fjölskyldur. Aristókratía þessi er enn við lýði í Evrópu og hún er enn allsherjar smekksdómari yfir þeim skoðunum sem almenningur með rautt blóð í Evrópu má hafa. Þetta gildir enn um alla afkima samfélaga Evrópu.

 

Kúltúrelítan í ESB segir t.d. enn dauðlegum hvaða skoðanir á menningarmálum menn megi hafa. Hvað þeir megi og megi ekki borða, hvað þeir megi segja og hvar. Og enn fremur hvaða skoðanir á svo mörgu öðru dauðlegir menn megi hafa.

Fyrir vikið fyllist almenningur í Evrópu oft frústrasjónum þegar óskir hans eru dæmdar sem "ólögmætar" eða "rangar" af elítu ESB-landa. Og þá er Bandaríkjunum yfirleitt kennt um þessa vanlíðan. Almenningur í Evrópu má ekki eiga sér draum, nema að hann sé fyrst blástimplaður af elítunni. Þetta er einn munurinn á Bandaríkjunum og Evrópu.

Bandaríkjamenn búa í ameríska draumnum. Þeir þurfa ekki leyfi smekksdómara fyrir því að lita hárið á sér fjólublátt, borða bollur með múrskeið eða kaupa sér bifreið sem er trukksígildi. Þeir gera það sem þeim sýnist og þegar þeim sýnist. Í Evrópu þarf fólk að fá leyfi elítunnar fyrst. Hún ræður enn hvað, hvenær og hvernig. 

Í 27 ríkjum Evrópusambandsins hefur bláæða fólki Brusselveldis ESB tekist að selja þetta nýja konungsríki sitt sem fiðurfjaðrað Evrópusamband. Og sem fyrir elítunnnar tilstilli, hefur fengið kolaða stálvængi friðardúfu. Þessi friðardúfa á spariperum er að sögn forseta Evrópusambandsins, sem enginn kaus, komin svo hátt til flugs að hún hefur — að flestum forspurðum — útrýmt þjóðþingum 27 ríkja. Og enginn segir neitt. Já þetta er Evrópa; meginland tapara, einu sinni enn

Um helgina ætlum við að hafa svið. Saltinu er stráð

 

Fyrri færsla

200 sinnum allir Íslendingar atvinnulausir í ESB 

Þjóðþingin orðin að ESB-stofnunum

200 sinnum allir Íslendingar atvinnulausir í ESB

 

Nú eru 24,3 milljónir manna atvinnulausir í Evrópusambandinu. Þetta eru 10,7 prósent allra á vinnualdri í evrum og 10,1 prósent vinnufærra íbúa allra 27 ríkja Evrópusambandsins. Fimm hundruð milljón íbúar þrauka í ESB. Þar af eru áttatíu milljón fátæklingar. Fjörutíu og þrjár milljónir manns eru matvælafátæklingar. Þrettán milljónir manns fá úthlutað matarpökkum frá hjálparstofnunum og hinu opinbera. Og milljónir fjölskyldna í fullri vinnu í Þýskalandi þurfa fátæktarhjálp. Launin eru svo lág í evrum.

Samkvæmt nýjustu fréttatilkynningu frá hagstofu ESB — hún birtist í dag — er atvinnuleysið í ESB orðið svo skuggalegt að halda mætti að öll bankakerfi allra Evrópusambandslanda hefðu hrunið í tvígang, fjórum sinnum á Spáni og Grikklandi, þrisvar sinnum í Portúgal, Írlandi, Lettlandi, Litháen, Eistlandi og Slóvakíu og tæplega tvisvar sinnum í því sem eftir er.

 

Og nú er 791 dagur liðinn síðan Lissabon 2000 markmið Evrópusambandsins áttu að vera orðin að veruleika. En þá átti Evrópusambandið —samkvæmt 10-ára áætlun sovétmiðstjórar ESB— að vera orðið ríkasta hagkerfi í heiminum. Nú er stór hluti þess hins vegar á leið í gjaldþrot, restin fallin í hor eða komin með kryppu. Evrusvæðið er þvert á endalaus loforð orðið versta efnahagssvæði heimsins. Atvinnuleysi ungs fólks í evrum á Spáni er komið upp í fimmtíu prósent. Helming af hundraði. Allt landið er komið með 23,3 prósent atvinnuleysi.

Greinilegt er að framtíðarskipan gjaldmiðils- og gjaldeyrismála evrulanda hefur verið afnumin með upptöku evru og kostnaðurinn við hana að nálgast miðstýrt efnahagslegt sjálfsmorð.

Fyrirtækið Össur H/F lærði af þessu og hefur því flutt framleiðslu fyrirtækisins í land sem býður starfsemi þess upp á að planleggja viðskiptin í sjálfstæðum mexíkönskum pesó í stað þess að þurfa að planleggja sjálfsmorð í evrum. En þetta sjá ekki allir. Ég heiti ekki Allir og veit að Mexíkó upplifði afar erfiða gjaldmiðilskreppu árið 1994 og aftur á ný svo seint sem árið 2008. Þetta er ástæðan fyrir því að Mexíkó er í uppáhaldi hjá forstjórn fyrirtækisins. Gengi pesó féll svo mikið. Landið er samkeppnishæft. 

 

Fréttatilkynningin frá sjálfsvígastofnun ESB er hér:

Staða efnahagslegra sjálfsmorða ESB-landa janúar 2012 eKf

 

Það fyrsta sem fyrirtæki gera þegar þau ganga í evrusvæðið, er að segja upp fólki og reyna að þéna inn fimmkall á spákaupmennsku í erlendum gjaldmiðlum. Hagnaðarhlutfall fyrirtækja í evurlöndum er nær alltaf það lélegt. Enda sést það á atvinnuleysistölunum og litlum sem engum hagvexti áratugum saman. Það kostar að hafa enga framtíðarskipan í gjaldmiðils- og gjaldeyrismálum. Það kostar að eiga ekki krónu

 

Fyrri færsla

 

Munið þið eftir Tarik Aziz?