Jólagjöf ECB-seðlabankans?

Í þessari viku tilkynnti ECB-seðlabanki Evrópusambandsins um neyðarlán til bankakerfa í myntlöndum evrusvæðisins. Upphæðin var sögð 489 miljarðar evrur. Lánstíminn var sagður til þriggja ára og vextir voru sagðir eitt prósent. 

Þetta er aðeins einn fimmti hluti sannleikans og jafnvel enn minna. Hið rétta er að af þessum 489 miljörðum evra eru 300 miljarðar þeir peningar sem bankakerfin höfðu þegar fengið sem neyðarlán hjá seðlabankanum til skemmri tíma. Lengt hefur því verið í hengingaról bankakerfa evrulanda, aðeins. Þetta var lífsnauðsynlegt því staðan var orðin þannig í síðustu viku að enginn aðili á hinum alþjóðelga fjármálamarkaði vildi lengur lána evrulandabönkum neina peninga. Bankarnir voru hreinlega að komast í þrot og afar hætt komnir.

Vextirnir eru ekki eitt prósent eins og sagt er, heldur verða þeir meðaltal endurfjármögnunarvaxta seðlabankans yfir næstu þrjú árin. Enginn banki þekkir því þá vaxtaprósentu sem þeir þurfa að greiða.

Til að fá þessi lán hjá ECB-seðlabankanum þurfa bankarnir að hósta upp eignum sem veði að markaðsverðgildi allt að 155 evrum fyrir hverja 100 evrur sem að láni eru teknar. Seðlabankinn reiknar svo út markaðsvirði þessara trygginga bankanna á hverjum degi. Falli þær í verði í markaðnum þá þurfa bankarnir að hósta upp meiri og stærri tryggingum.

Enginn banki mun nota þessa peninga til útlána. Þeir fara allir einungis í að forða sér frá alþurrð og gjaldþroti.

Stór hluti eignasafna banka evrusvæðisins eru ríkisskuldabréf ríkisstjórna evrulanda. Til dæmis Grikklands og Ítalíu. Eins og flestir vita þá er markaðsvirði þessara eigna bankanna að brenna hratt upp því svo fáir hafa lengur trú á því að evruríkin og um leið evrusvæðið sem heild muni komast lifandi út úr þeim hamförum fram fara þar daglega og sem bíða myntsvæðisins.

Restina af þessum 489 mínus 300 miljörðum evra fjármagnar ECB-seðlabankinn með því að taka þá frá reiðufésreikningi bankakerfanna hjá seðlabankanum. 

Það er ekki hægt að leysa evruskulda-tilvistarkreppu og ríkisgjaldþrotaáhættu evruríkja með því að flytja peninga frá reikningi a til b og skera niður á reikningi c. Evrusvæðið þarf á gjaldþrotameðferð að halda. Það er búið að vera.

Enginn fengi alvöru seðlabanka með alvöru mynt til svona aðgerða. Örvæntinginarhljóðin sem enduróma frá peningagólfi ECB-seðlabankans eru traustabrestir. Stærri og stærri snjóþrúga er sífellt krafist við þrautarþramm evruríkja á vatninu. Á ísnum yfir djúpinu leita þau með vasaljósi að raunverulegum bakhjarli til þrautavarna. Hvar er gamla myntin mín? Hvar eru peningavopn okkar? Djúpið svarar; með ískrandi braki og þyngri brestum. Donk!

 

 

Gleðileg jól

Hvort skiptir meira máli?

Spurning til Íslendinga. Hvort skiptir okkur meira máli hér á landi? 

• Hið innlenska hagkerfi Íslands
• eða heimurinn fyrir utan Ísland. 

Hvort er Íslendingum mikilvægara?

Þeir sem auðtrúa eru og hafa í gegnum söguna viljað ganga erlendum yfirvöldum á hönd, ættu að hugsa sig hér vandlega um.

Rétta svarið er þetta: Hið innlenska hagkerfi er þeim sem byggja þetta land óumræðilega mikilvægara en heimurinn fyrir utan Ísland. Umheimurinn skiptir vissulega miklu máli. En það er hér í landinu sem við lifum, öndum og deyjum. Íslenska krónan er þess vegna rétti gjaldmiðillinn hér í okkar innlenska hagkerfi. Ef hún væri það ekki, þá yrðum við að lúta erlendu yfirvaldi sem lítinn sem engan áhuga hefði á þeim sem hér lifa, anda, starfa og deyja. 

Þessi varð raunin í Grikklandi, Írlandi, Portúgal, Ítalíu og á Spáni. Þessi lönd misstu völdin yfir sínu innlenska hagkerfi. Þau hefðu aldrei átt að taka upp hvorki mynt Evrópusambandsins, né neinna annarra ríkja. Þarna —eftir aðeins 12 ár— er Evrópusambandið þegar orðið að ríki í ríkinu og hið innlenska hagkerfi fólksins sem ber það uppi skiptir ekki lengur máli. Svartnættið er komið.

 

Fólkið er smá saman að fatta að Evrópusambandið er einungis deyjandi smábrot af umheiminum.

Bankakerfi evrulanda nagandi gulnaðar rætur lokuð af frá umheiminum

Maður með minna en hundsvit á peningamálum veit auðvitað ekki að evruríkin urðu frá og með fyrsta upptökudegi evru að litlum varnarlausum en opnum hagkerfum, sem þar með mynduðu hið stóra en lokaða hagkerfi einræðis; sem í daglegu tali kallast evrusvæðið. Réttnefni þessa svæðis er druslusvaðið í dag. Þannig standa mál þessa myntsvæðis.

Maður með minna en hundsvit á peningamálum fyrir tveim áratugum síðan hefði að sjálfsögðu trúað því sem nýju neti þá að land hans dytti dautt og ómerkt niður tæki það ekki hundakexið evru upp og þjösnaði því þurru niður kok þjóðar sinnar. Sautján hundsvit í evrubúri hafa þannig í askana verið látin, engum til gagns, en öllum til ógagns.

Fyrst fór evrusvæðið inn í lausafjárkreppu heimsbyggðar. En af því að evrusvæðið samanstendur af litlum varnarlausum opnum hagkerfum sem mynda eitt stórt lokað hagkerfi evru-einræðis, þá varð þeim þar allt að ríkisskuldakreppu, sem síðan stökkbreyttist í ríkistilvistarkreppu evruríkja, og sem nú — eina ferðina enn — er reynt að leysa með því að hella enn meiru af snöggvast losuðu fé ofan í þessi granúleruðu bankakerfi evruríkja. Nú í þeirri von að bankar þeirra geti á einhvern dularfullan hátt lánað hinum varnarlausu ríkisstjórnum evruríkja þessa sömu peninga með því að kaupa af þeim ríkisskuldabréfin sem enginn ódrukkinn fjármálari með bara hálfu viti vill kaupa.

Svona verður þessu fyrirbæri er evrusvæði nefnist sparkað áfram niður götuna inn í hundabúrið til hans Össurar Skarphéðinssonar. Þar mátar hann sínar gulnuðu rætur á forsætisráðherraínu flokksins. Jafnvel háskólalygasögur Goríks toppa ekki þetta. En þaðan kemur næstum öll Jóhönnustjórnin. 

 

Ofurlauna elítan í Brusselgarði er nú orðin svo hrædd að hún þorir hvorki að selja sínar gulu rætur né fasteignir lengur, af ótta við að sitja uppi með andvirðið í einmitt evrum.

Fitch; tilvistarkreppa evrunnar er óleysanleg

Sumir kalla tilvistarkreppu myntbandalags Evrópusambandsins fyrir skuldakreppu. Sú nafngift er fullkomlega röng því skuldakreppu væri einfaldlega hægt að leysa með minni skuldum. Ríkisútvarp ESB-aðildarsinna, RÚV, reynir stanslaust að prenta þetta hugtak fast inn á hornhimnur landsmanna í þeim tilgangi að fegra málin.

Matsfyrirtækið Fitch hefur komist að réttri niðurstöðu í nýrri skýrslu þar sem fyrirtækið segir að lausn evrukreppunnar sé hvorki tæknilega né pólitískt möguleg. Það er engin lausn til á tilvistarkreppu evru myntbandalagsins. Ekki frekar en til er lausn frá þyngdarlögmálinu. Allir þurfa að lúta þyngdarlögmálinu. Enginn sleppur.

 

Following the EU Summit on 9-10 December, Fitch has concluded that a ‘comprehensive solution’ to the eurozone crisis is technically and politically beyond reach… FT  — og — “Of particular concern is the absence of a credible financial backstop,” Fitch said in an e-mailed statement. BB

 

Ef það væru bara skuldir sem ýtt hafa myntbandalagi Evrópusambandsins í útrýmingarhættu þá væri einfaldlega hægt að leysa það mál með því að borga þær með peningum. En það geta evruríkin ekki gert því þau hafa engan fjárhagslegan bakhjarl. Og það hafa þau ekki vegna þess að myntbandalagið er eðlislægt fjárhags- og efnahagslegt misfóstur. Það getur ekki fjármagnað sig því ekkert ríki myntbandalagsins vill lána hinum ríkjum bandalagsins greiðslukort sitt né peningaprentvélar og þau vilja heldur ekki lána út skattgreiðendur sína. Því mun tilvistarkreppa myntbandalags ESB ekki verða leyst. Myntbandalagið mun hins vegar enda líf sitt í sturlun, hamförum og líklega einnig í nýjum ófriði.

Nú hefur verið staðfest að opinbert alþjóðlegt lánstraust og lánshæfni Frakklands muni verða lækkað. Ein helsta ástæðan fyrir þessu er sú að landið tók upp evru og býr því ekki lengur við neinn fjárhagslegan bakhjarl. Frakkland — eins og öll önnur evruríki — svífur um í tómarúmi evrunnar og mun brátt lenda með braki og brestum á peningagólfi heimsins, eftir að landið hafði um stund læðst þar um á snjóþrúgum evrunnar undir stjórn trékarlsins frá Lyon í ECB. Hér eru engir góðir tímar í vændum. Áður fyrr hafði Frakkland verið aðalmaður í Club Med.

 

Frakkland rann opinberlega og að nýju inn í kreppu í fyrradag, samkvæmt fréttum frá hagstofu landsins.

Eitt af einkennum þess tómarúms sem evruríkin búa í lýsti sér í fyrradag sem froðufalli úr franska seðlabankastjóranum (seðlalaus maður) sem heimtar eins og fáráðlingur að lánshæfnismat Bretlands verði lækkað frekar en Frakklands. En lönd sem eigna sína eigin mynt og sem skulda í sinni eigin mynt verða ekki gjaldþrota. Þetta veit Christian Noyer ofurvel. Árás hans á Bretland sem gerð var í nafni Frakklandsforsetans Nicolas Sarkozy, sýnir okkur ágætlega að tilvistarkreppa myntbandalagsins nálgast nú sturlunarstigið frekar hratt. Þetta smá kemur. Frakkar undirbúa á heimavelli lost í lánstrausti landsins með því að ráðast á Breta. Lágt er lagst, skömmin og firran er alger.

 

Það er stórfurðulegt að hinir nýju einræðisherrar Evrópusambandsins skuli telja það vera nauðsynlegt að koma opinberlega fram til að segja umheiminum frá því að gamli bjargvættur þess, Stóra Bretland, sé ennþá "mikilvægur meðlimur" í Evrópu. Hvurslags er þetta eiginlega!!

 

Stigið út í steinöld Evrópusambandsins

Ég bjó í Evrópusambandinu í 25 ár. Ég veit með sanni að ekki er hægt að flytja til annars Norðurlands til þess að hafa það efnahagslega betra en hér á Íslandi. Einungis er hægt að hafa það efnahagslega öðruvísi. En aldrei í heildina efnahagslega betra, og verður aldrei hægt, svo lengi sem við göngum ekki í steinaldarbandalag Evrópusambandsins.

En með því að flytja sunnar til landa Evrópusambandsins er hægt að flytja aftur í tímann: efnahagslega, menningarlega, félagslega og allslega. Við skulum ekki minnast á málið bókmenntalega séð.

Hérna sjáið þið hve margir íbúar af hverjum hundrað íbúum Evrópusambandslanda hafa aldrei notað Internetið. Nokkur önnur lönd utan múranna voru mæld í leiðinni. Mælingin nær til íbúa á aldrinum 16 til 74 ára því þeir sem eldri eru voru því miður dauðir. Og engin börn fæðast lengur í stærstum hluta Evrópusambandsins. Fólkið þar þorir ekki að eignast börn vegna 30 ára samfellds massífs ömurlegs fjöldaatvinnuleysis, bágra kjara og svartra framtíðarmöguleika, að eilífu. Þetta er staðurinn sem ríkisstjórn Íslands vill flytja okkur til.

Þessu taka Íslendingar ekki eftir þegar þeir heimsækja þessi lönd sem ferðamenn og sjá lífið í gegnum íslenska greiðslukortið sem gengur fyrir krónum. Ykkur myndi aldrei detta í hug að það væri 35 prósent atvinnuleysi fyrir utan hótelvegginn ykkar. En það er það einmitt.

Hagstofa steinaldarbandalags ESB: Almost a quarter of persons aged 16-74 in the EU27 have never used the internet

Einangra þarf Bretland betur - frá þýskri óstjórn

Það hefur ríkt antipatí frá hugum þýskra og franskra stjórnvalda í garð Breta áratugum saman. Þessi minnimáttarkend meginlandsins í garð Bretlands er skiljanleg því Bretar björguðu Evrópu fyrir aðeins sex áratugum síðan.

 

Þjóðverjar eru fyrir löngu orðnir latir og vinna næst fæstar klukkustundir á ári í ESB og þeir eru orðnir svo gamlir að meira en helmingur kjósenda landsins eru orðnir sextugir og eldri. Þýsku þjóðinnni fækkar hratt og mun hún eyða sér um 20 milljón manns á næstu fimm áratugum. Þjóðverjar eiga enga olíu en tekst með útborgun lúsarlauna að halda ritvélaiðnaði landsins gangandi svo lengi sem til eru nýlendur í heiminum sem enn rísa úr rekkju. Þjóðverjar eiga engan fjármálageira, kunna ekkert á pappíra, en stunda í staðinn altarisgöngur myntmála. Þetta sést ágætlega á brunarústum fylkisbankakerfis Þýskalands (Landesbank), sem stjórnarseta þýskra stjórnmálamanna hefur lagt í rúst. Ríkisreknar brunarústir ljóma.  

Þýskaland er einn brotlegasti aðili að Stricht-massageparlor sáttmála myntbandalagsins sem ofbeldi landsins innan ESB braut í spón frá og með árinu 2002 og allar götur síðan, með aðeins þrem undantekningum í ríkistaprekstri, þ.e. árin þrjú frá 2006 til 2008. Skuldavandi Þýskalands hefur þverbrotið nuddstofusamninginn stranga öll ár þess í myntbandalaginu, nema árið 2001, þar sem landinu tókst að hagræða þjóðhagsreikningum sínum þannig að á pappírnum þóttust þeir aðeins skulda 59,1 prósent af ritvélalandsframleiðslu þjóðarbúsins. Ríkisskuldir Þýskalands eru hins vegar nú að nálgast 100 prósent af allri ritvélalandsframleiðslu þýska elliheimilisins í dag.

Frakkar vinna álíka lítið og Þjóðverjar en þeir vinna samt miklu færri vinnustundir á ári en Ítalir, eða 339 færri. En einhverra hluta vegna hefur ekki komið til tals að ilmvatnsframleiðsla landsins á ríkisteinum franskra járnbrauta eigi eftir að bjarga evrunni. Frakkland er aldrei nefnt í þessu samhengi sem bjargvættur eins né neins. 

Þjóðverjar hafa hvorki tímt né getað borgað reikninga sína til Evrópu í 100 ár eftir að hafa sviðið heimsálfuna í kapp við Sovétríkin niður að rótum í tvígang. Þeir kunna lítið sem ekkert fyrir sér í fjármálum nema þá ef væri að spara sig inn á gaddinn með hörmulegum afleiðingum fyrir þau lönd sem handjárnuð eru við það í læstu gengisfyrirkomulagi á altari þýskra myntmála. Viðskiptahagnaður Þýskalands er enn gróteskari en sá sem Kína safnar með fölsun gengis. Þetta eru þeir peningar sem nú vantar á kistubotn evrulanda í suðri. 

Kjaftaþvælan um agaða hagstjórn í Þýskalandi er álíka sönn og sagan um agaða stjórnkænsku herr Hitler, sem var fáráðlingur. Næst þegar einhver nefnir "agaða þýska hagstjórn" þá spring ég úr hlátri, missi kaffið mitt yfir lyklaborðið og dett (bump) úr stólnum af hlátri. Svo gerið mér vinsamlegast ekki þann grikk oftar.

Í Bretlandi er stærsti gjaldeyrismarkaður heimsins. Heimsins stærsta heimahöfn vaxtaafleiða sem veltir 1,4 billjónum dala á hverjum degi. Í landinu búa 251 erlendir bankar, sem er hærri tala en í nokkru öðru landi heimsins. Einn tíundi hluti landsframleiðslu Bretlands kemur frá fjármálageiranum og 11 prósent af skattatekjum ríkisins koma þaðan. Í þessum geira starfa um ein milljón manns og þar af tæplega 300 þúsund í City of London. Kreppan hefur þó séð til þess að hausum geirans hefur fækkað um tæplega tíu prósent. Þetta er hin norska olía Bretlands og hún þornar ekki upp, svo lengi sem landið brennir sér ekki af inni í Evrópusambruna meginlandsins. Helst þyrfti Bretland að segja sig alfarið úr kirkjugörðum ráðstjórna Evrópusambandsins. 

Þýskir peningamenn dæla nú sparnaði sínum yfir í pund Sterling, því öngva mynt eiga þeir sjálfir sem stólandi er á. Þeir búa sig undir það versta.  

Bretar geta þetta með fjármálin því þeir hafa óralanga hefð fyrir að sigla um öll heimsins höf og stunda viðskipti við heim þann allan. Kjánar Íslands héldu að þessi afstöðutaka til heimsins krefðist aðeins 18 mánaða undirbúnings og fimm mínútna til framkvæmda. Því fór sem fór. 

Að við Íslendingar náum áfram góðu marki krefst aðeins þess að Ísland loki sig ekki af frá umheiminum inni í ESB og að við höldum ótrauð áfram við það sem við höfum verið að gera allar götur frá fyrsta kjaftshöggi okkar til meðal annars breska flotans. Þetta er vegur okkar fram í heiminum. Og hann er góður. Nú er Bjartur í Sumarhúsum kominn með 200 sjómílur og 800 þúsund ferkílómetra til að boltra sig á. Fullt hús matar, hitaveitu og ógirni rafurmagns. Take that! 

Þýsk hagstjórn. Ha ha ha ha . . 

 

Krækjur

 

Italy Works Over 20% More Hours Than Germany and France

Europe’s suicide pact 

Stóra Bretland og ESB

Meint "einangrun" Bretlands felst í því að hafa bjargað heiminum frá Evrópu ESB um miðja síðustu öld. Fyrirtæki, fólk, peningar og viðskipti flytja til Bretlands til að tengjast heiminum, en ekki ESB.

Enginn í Bretlandi hefur áhyggjur af neinu er varðar væntanleg endalok ESB, nema einu: að helvítis evra Evrópusambandsins hrynji ofan á City of London og umheiminn allan. Og sú hætta vex dag frá degi.

 

Bretland er ennþá Stórt og við erum því ennþá þakklát. 

 

Tengt:

 

Alþingi Íslendinga sótti ekki um aðild að ESB II 

 

Fyrri færsla:

 

Botnfall lýðræðisins: Evrópusambandið 

Botnfall lýðræðisins: Evrópusambandið

Í Evrópusambandinu fellur lýðræðið hraðast til botns af einum einstökum heimshluta að vera. Minna en helmingur íbúa nýrra ríkja Evrópusambandsins aðhyllist lýðræði sem stjórnarform og fer þeim jafnvel frekar hratt fækkandi sem styðja þetta stjórnarform þar. 

Undir þessa þróun styður Þýskaland sem smáþefað hefur af lýðræði í föstu stjórnarformi í minna en sex áratugi. Síðasta þef Þýskalands af lýðræðinu braut upp á því andlitið og klessti herr Hitler upp á tröllskessuveggi meginlandsins sem eru margir. Hann missti síðan völdin í hendur Evrópusambandsins — sem eru margar en sem enginn kaus — eftir að Sovétríkin héldu fyrst á kyndli einræðisins fram til brunarústa Austur-Berlínar, sem nú heldur honum hátt yfir über ruslahaugi lýðræðis á meginlandi Evrópu: Evrópusambandinu sjálfu.

 

Um þessar mundir fræðir upplýst skítapakk Evrópusambandsins fólkið um gildi einangrunar, en þó alveg án þess að gera því grein fyrir að það er fólkið sjálft sem gera á að sjálfu einangrunarefninu.

Stalín hrærði líkum 300 þúsund manns út í steypu skipaskurðar eins frá Eystrasalti til Hvítahafs. Skurðurinn kemur sér líklega vel fyrir þær skurðaðgerðir ESB sem nú standa fyrir dyrum í meginlandi Evrópu á næstu áratugum. Evrópska apótekið hefur opnað og sjálf ríkisstjórn Íslands er komin þar í afgreiðsluna.

Ein skýrslan enn úr Evrópuforinni er til dæmis hér: European Bank for Reconstruction: Transition Report 2011 

Þjóðverjar óttast massífa verðbólgu undir evru

Handelsblatt

Níu af hverjum tíu Þjóðverjum óttast massífa verðbólgu undir evru vegna gengishruns. Þriðjungur Þjóðverja treysta alls ekki eða mjög lítið evru sem eigin gjaldmiðli og óttast um stöðugleika peningamála undir henni. Þriðjungur segist ennþá hafa eitthvað traust á þessum pening. Einn af hverjum þremur segjast þó treysta henni enn.

Í annarri könnun á síðustu vordögum sögðust 37 prósent Þjóðverja óttast eignatap vegna evru. Núna, aðeins hálfu ári síðar, segjast 46 prósent óttast eignatap undir evru. Það fjarar hratt undan traustinu í Þýskalandi. Nýlega sögðust fimmtíu og fjórir af hverjum hundrað Þjóðverjum vilja fá þýska markið aftur. 

Tuttugasti og fyrsti neyðarfundur hins efnahagslega örorkufélags Evrópusambandsins hefst á morgun. Aðgangskröfur eru hækjur. 

Síðast þegar verðbólguvæntingar í Þýskalandi fóru úr böndunum þá ríkti á tímabili verðhjöðnun á upphafsskeiði þess fræga tímabils brostinna verðbólguvæntinga. Aðeins 12 mánuðum síðar var verðbólgan komin upp í 500 prósent, eða í árslok 1922.

Eldfimi þessara mála í Þýskalandi er einstök á Vesturlöndum. Ég efast um að neinn þýskur stjórnmálamaður vilji veðja restinni af akkerisfestu verðbólguvæntinga í landinu. Seðlabankinn þýski hlýtur nú þegar að hafa gert nauðsynlegustu ráðstafanir.   

Reuters

Flogaveiki ECB: Vaxtaákvörðun um vaxtaákvörðun

Greinilegt er að stjórnendur ECB seðlabanka Evrópusambandsins vita ekki hvað þeir eru að gera. Þeir sjá ekki fortíðina, þeir sjá ekki nútíðina og þeir sjá ekki fimm mínútur inn í framtíðina. Þeir sjá heldur ekki sólina fyrir sjálfum sér. Því er bara ýtt á takka sem hækka stýrivextina í 17 löndum í hvert skipti sem þeir ættu ekki að gera það. Þetta er þeirra framlag til stofnunar Bandaríkja Evrópu. Að valda eins miklum skaða og hægt er sem síðan kyndir bálið undir hinum svo kölluðu "leiðtogum" Evrópusambandsins sem æða þá um 17 lönd evrusvæðisins eins og hundar í bandi þeirra fjármálamarkaða ESB sem seðlabanki Evrópusambandsins hefur lagt í rústir með verri en engri mynt, vanhæfni og spellvirkjum frá fyrsta degi þegar evran hrundi 30 prósent í gengi. Þar á eftir var myntvafningunum evru leyft að hækka um 100 prósent gagnvart Bandaríkjadal. Og hér er árangurinn; ný Sovétríki Evrópu í fæðingu. Þetta er Lenín aðferðin.

Þetta er í annað skiptið á örfáum árum sem seðlabankinn þarf að stroka út síðustu vaxtaákvarðanir sínar því þær voru svo heimskulegar. Fyrra skiptið átti sér stað stundarfjórðungi í hrun sumarið 2008 þegar vextir voru hækkaðir beint framan í ginningargap kreppunnar - og nú í seinna skiptið þarf bankinn að stroka út heilar tvær vaxtaákvarðanir; þ.e.a.s  hina veruleikafirrtu hækkun bankans þann 7. júlí 2011 og of litlu yfirbótar-lækkunina þann 3. nóvember 2011, fyrir fimm mínútum síðan.

 

Svo heldur ECB-bankinn áfram að gorta sig af "stöðugleikanum" og kraftaverkinu á Írlandi sem bankinn lagði í rúst, ásamt brunarústunum á Spáni, Portúgal og gangandi ríkisgjaldþrotinu í Grikklandi.

 

Firran er alger

 

Franco-British Fear of 1990 Reunification Coming True 

 

 

Stýrivextir á evrusvæði lækkaðir