Stofnun Ríkisútvarpsins

Hvaða stofnanalega metnað -e.institutional ambition- hefur Ríkisútvarpið DDRÚV. Ég spyr. Öll starfsemi lifandi manna hefur einhvern ákveðinn metnað byggðan inn í sjálfa sig.

Jú. Þegar Sovétríkin voru og hétu þá var hinn stofnanalegi metnaður Ríkisútvarpsins að varpa fallegu ljósi daðrandi stofnanalegra einfeldninga þess ofan í lifandi líkhús hins mannlega fáránleika elítuvæddra Sovétríkja; á kostnað íslensku þjóðarinnar.

En eftir að sjálft Sovétríki sannleiksstofnana evrópuelítunnar sveik sjálft haldandi tilgangsúrverk Ríkisútvarpsins, þá hefur hinn stofnanalegi metnaður þess verið sá, að varpa fallegu ljósi daðrandi einfeldninga stofnunarinnar ofan á Evrópusambandið. Að frammstilla ESB sem nýrri himnaríkisstofnun Evrópu sem stofnanalega er tilbeðin þar á degi hverjum.

Hinn stofnanalegi metnaður Ríkisútvarpsins í æðsta veldi er nú bara einn; að þrýsta hinu rotnandi rotna Evrópusambandi inn í saklaus hjörtu Íslendinga.

Þetta apparat var ekki stofnað til þessa fyrirmáls. Það var upphaflega stofnað Íslandi til hagsbóta. Ekki til skaðræðis. En tilgangur er ekki það sama og metnaður.

Er þessi stofnun orðin óforbetranleg? Að minnsta kosti metnaður hennar er. Hann er rotinn.

Fyrri færsla

Bankia S.O.S 

Bankia S.O.S

Þriðji stærsti banki Spánar, Bankia, hefur skyndilega beið um að uppstilling sólstóla bankans á sólþilfari ESB-Titanic verði breytt, þannig að sólin skíni betur niður á botn bankakerfis þessa evruríkis. Þá finnst sólstóll herra Franco fyrr og áður en geislar evrunnar ná að skína úr sér allri birtunni ofan í fólkið í landinu.

Ríkisstjórn Spánar neitaði því harðlega fyrir aðeins nokkrum dögum síðan að bankakerfi Spánar þyrfti á nokkurri frekari rosalegri björgun frá ríkinu að halda. En nú verður peningum almennings á Spáni í 25 prósent depression atvinnuleysi hent inn í þennan banka sem stýrt var af herra Rodrigo Rato, fyrrverandi forstjóra Alþjóða Gjaldeyrissjóðsins. Hann hefur nú sagt af sér og er farinn heim að grenja, eftir aðeins tveggja ára lífslengd bankans, sem búinn var til sem þjónandi steypuklessulok ofan á brunarústir nokkurra annarra banka og sparisjóða landsins. Þetta er byrjunin á Spáni, 99 af 100 hlutum evrusprengjunnar sitja þar tifandi eftir.

Hvað skyldi hin nýja þýsk/franska sovétsósa jómfrúar Angelu Merkel frá fyrrverandi Deutsche Demokratische Republik (DDR) segja við þessu? Fyrrverandi fyrrverandi fyrrverandi er ekkert grín.

 

Fyrri færsla

 

"Kosningar" í Sovétríkjum Evrópu í dag: ESB

 

Krækja

 

FT; Spain to spend billions on bank rescue 

"Kosningar" í Sovétríkjum Evrópu í dag: ESB

Hin Nýju Sovétríki Evrópusambandsins voru efld að upplagi með "þingkosningum" í Grikklandi og Frakklandi í dag. Þessar valdalausu kosningar valdalauss fólks í hinum Nýju Sovétríkjum Evrópu sanna það sem hugsandi menn hafa lengi vitað; að nasismi, kommúnismi og fasismi geta aldrei þrifist og komist til valda í lýðræðislega sterkum þjóðríkjum. Það þarf alltaf skipbrot lýðræðisins og elítuvæðingu samfélagsins til, svo að þessi öfl geti komist til valda. Þau þrífast ekki í þjóðríkjum. Þau þrífast alltaf best í upplausn og stjórnleysi samansettra heimsvelda og keisaradæma. Nazi-Þýskaland var ekki þjóðríki, heldur var það var aðeins hin fyrsta útgáfa Evrópusambandsins sem ætlaði að verða heimsveldi og þar í gegn að krefjast síns "réttmæta sess" í heiminum. Góðar, sannar og frjálsar stofnanir geta aldrei andað, þrifist og lifað af í ríkjasamsteypum sem minna á heimsveldi látinna keisaradæma. En þannig er ESB.  

Hvað skyldi gríska stjórnarskráin segja við hina hina fimmföldu stjórnarskrá franska lýðveldisins í dag? Þær hljóta að tala saman í gegnum hina góðu sameiginlegu mynt sína og milljón síðna regluverk brjálsemisbandalags þeirra. Og nú á að stækka franska ríkisskammtinn enn meira. Gefa franska líkinu inn enn meiri ríkiskommúnisma á meðan Grikkland springur út sem hin fullkomna púðurtunnuafleiðing myntbrjálsemisverks Evrópusambandsins. Nasistískir kommúnistar Grikklands fengu samanlagt hátt í 20 prósent atkvæða. Í Frakklandi fékk fullkomin þjóðnýting alls 53 prósent atkvæða.

Tálsýnin sem blasað hefur við mönnum sem bláguli Evrópusambands-fjaðurfuglinn sem reis úr rústum hinnar fyrri sem og seinni heimsstyrjaldar meginlands Evrópu, var fölsk. Þetta var og er ennþá sami fuglinn og síðast, en nú dulbúinn sem nýtt Evrópusamband. Úr úr þessu 50 ára brjálsemisverki Evrópusambandselítunnar finnast ekki lengur neinar samfélags- og efnahagslegar lausnir sem rúmast innan ramma lýðræðislegs stjórnarfars. 200 ára fornöld er skollin á í ESB.

Til hamingju Evrópa. Einn eina skóflustunguna ofan í gröf þína tókstu í dag. Nú er bara eftir að sameinast Putin og troða Kínverjum upp í kjaftinn á fólkinu

Fyrri færsla

 

37 lítra V12 Rolls Royce Griffon enn í Spitfire í loftinu yfir dauðri Evrópu

 

37 lítra V12 Rolls Royce Griffon enn í Spitfire í loftinu yfir dauðri Evrópu

Í Spitfire sat stundum 37 lítra V12 Rolls Royce Griffon aflvél sem gat gefið einum manni 2400 hestöfl. Flugvélin gat með fiffi náð 974 kílómetra hraða á klukkustund, sem er nokkuð nálægt hraða hljóðsins. Margir drengjanna voru aðeins 17 ára gamlir þegar þeir fóru að æfa sig á vélunum í 7 klukkustundir áður en þeir fóru á þeim í bardaga. Nú geta þeir ekki einu sinni fengið leyfi til að vinna byggingavinnu fyrr en þeir eru orðnir 18 ára, að minnsta kosti víða í Evrópu, sem er sökkvandi. Þetta er ekki hlutfallslegur stöðugleiki, sagði hrossagaukurinn mér.

Hér ræða nokkrir menn um eitt stórt atriði. Vilt þú yfir höfuð fjárfesta annarra manna eða jafnvel þínum eigin peningum í Evrópusambandinu? Er aðeins eitt ár í það að gjaldeyrishöft verða innleidd á evrusvæðinu - og eignir fólks sem fyrirtækja gerðar upptækar? Eru þetta síðustu ár markaðskapítalisma í Evrópusambandinu? Stjórnmálamenn Evrópusambandsins hafa fallið gjaldþrota ofan á kjósendur sína og geta ekki lengur borgað það sem stóð á gúmmítékka þeirra allar götur hin síðustu 50 ár. Allt þetta og meira til var til umræðu í Milken stofnuninni í Bandaríkjunum fyrir nokkrum dögum. Hinir evrópsku gestir eru með báðar fætur á jörðinni og segja samhljóma að stjórnmál í Evrópusambandinu verði brátt þjóðnýtt á ný, því þau eru einfaldlega gjaldþrota.

Á meðan flýgur Bretland heim í sínum vélum, samhliða Bandaríkjamönnum, sem þegar árið 1930 skildu að vonlaust var að reyna að prenta gull. Þeir urðu hvorugir peningapólitískir monetzary fetishistar.

Evrópa er búin að vera. Þar er bannað að segja að keisarinn sé allsber. Og bráðum verður þar aftur bannað að tala. Þetta er fróðlegt

Skyldi myndbandið ekki spilast, þá er hér bein krækja á það: Is It Time to Invest in Europe?

Krækja

Hendry on Europe: ‘The reality is you just can’t make up how bad it is’ 

Tengt efni

Chinese palaces, in central Ireland (sjá umsókn um geðrannsókn til skipulagsnefndar hér) 

Fyrri færsla

Kaupmáttarjöfnuður Range Rovers

Kaupmáttarjöfnuður Range Rovers

 

Óþarft er að nota öll þrjú hugtökin þegar rætt er um Evrópusambandið. Fasistar, nasistar og kommúnistar eru eðli samkvæmt aðeins tveir hópar; ekki þrír. Nasistar og kommúnistar eru sósíalistar þar sem fyrr nefnda tilbrigðið í þriðju rúgbrauðssymfóníu Evrópu þjóðnýtti fólkið sjálft, en það síðar nefnda þjóðnýtti atvinnutækin, og setti allar auðlindir í þjóðareign, svo hún —já hún þjóðin— gæti dáið bláfátæk í þeim upp í háls. Fasistar eru að verða sjaldséður fugl því sósíalistar létu skjóta þann aðal sem færði fasistum völd. En þeir eru samt í Evrópusambandinu.

En sé kaupmáttarjöfnuður ráðstöfunartekna fimm Norðurlanda skoðaður eftir hrun - og eftir að búið er að núlla út áhrif fimm mismunandi gengisskráninga fimm gjaldmiðla - og umreikna kaupmáttinn yfir í mynt fasista, nasista og kommúnista Evrópusambandsins, sem nú heitir evra, já þá lítur myndin svona út eins og hér fyrir ofan, vel að merkja eftir bankahrunið á Íslandi. Kaupmátturinn sem sagt þarna kominn yfir í mynt fasista, nasista og kommúnista. Takið eftir hversu Norðmenn eru "varkárir" með greiðslur til gamla fólksins þrátt fyrir ríkidæmi hins opinbera.

Kaupmáttur ráðstöfunartekna á Íslandi nær ekki lengur alveg upp á Range Rover húddið handa öllum. Fallið er því töluvert. Og þessar fimmtíu og tvær árlegu fyrsta í maí utanlands martraðarferðir í Hennes Gucci, liggja ekki lengur alveg á laflausu. Því miður. Og bílar eru ekki pressaðir fyrir en á þriðja, fjórða og jafnvel á fimmta ári. Varalitað gangverð plastmála forsætisráðherraínunnar hækkar þó að utan, þrátt fyrir að vera tómt að innihaldi. 

 

Það sem fær verkalýðsforingja til að froðufella yfir myndinni hér að ofan er sú staðreynd að hún sýnir kaupmátt ráðstöfunartekna heimilanna í evrum. Takið hér vel eftir: Heimilanna. Bölið mikla fyrir verkalýsðforingjana er það að svo margir hafa hér haft fulla atvinnu á hverju heimili - og svo margir Íslendingar eru hafa verið þátttakendur á vinnumarkaði. Haft laun. Einmitt vegna þess að þeir hafa getað fengið atvinnu. Það gátu þeir vegna þess að hér var svo lengi forsætisráðherra við völd sem heitir Davíð Oddsson. Kjarabót Davíðs fólst í atvinnu handa öllum. Svoleiðs er illa séð í norrænum velferðarríkjum þar sem kassinn er dópsala stjórnmálamanna í kosningum. Og svo er þjóðin okkar svo ung því hér þorir fólkið að eignast börn því á Íslandi er fólkið ekki ESB-atvinnulaust lífið út. Hér er miklu yngri þjóð en þær sem búa á heimsins stærsta elliheimili er nefnist Evrópusambandið; sem orðið er örorkudeild hagkerfa heimsins vegna 30 ára samfellds massífs fjöldaatvinnuleysis, vegna einmitt sjálfrar tilvistar ESB.

 

Atvinnuþátttaka undir forsæti Davíðs Oddssonar varð sú mesta meðal beggja kynja í löndum OECD. Velmegun og kaupmáttaraukning varð einnig sú mesta í öllum löndum OECD. Davíð byggði það hagvegakerfi Íslands sem verkalýðforingjar landsins þola ekki, en þjóðin elskar. Hátt atvinnuhlutfall (allir ekki á kassanum) og lægsta atvinnuleysi í Evrópu árum og árum saman og lægri skattar. Endalausar framfarir og mikil þjóðhagsleg uppbygging varð. Fólk komst á bragðið og vandist góðu. Fallið var því töluvert hátt niður næsta þrep. 

 

Allar þjóðir þurfa —að því er virðist— að brotlenda að minnsta kosti einu sinni í lífi sínu á hinum alþjóðlega flugvelli fjármála; til að geta öðlast dýrmæta reynslu. Hefði bankakerfið ekki verið einkavætt undir stjórnartíð Davíðs Oddssonar þá hefðu það verið sjálfir ríkisbankarnir sem fóru á hausinn þarna haustið 2008 í stað einkabanka. Og umsvif þess og fjárglæfrar hefðu verið síst minni. 

 

Það var einmitt það sem gerðist og er enn að gerast í Landesbanka kerfi Þýskalands. Opinberir stjórnmálamenn fóru með fylkisbankakerfi Þýskalands í þrot því það var samkvæmt ESB-tilskipunum þvingað út á hinn alþjóðlega fjármálamarkað. Stjórnmálamönnum sem sátu í fylkisbönkum Þýskalands var bannað að einbeita sér að því sem var sérþekking þeirra; að lána út peninga til fyrirtækja í fylkjum sínum, sem þeir þekktu svo vel. Þekktu út og inn. Þeir voru þvingaðir út á alþjóðlegu fjármálamarkaðina vegna regluverks ESB og EES.

 

Hefði Davíðs ekki notið við þá hefði fjármálamiðstöðin Ísland orðið að falla gjaldþrota ríkisrekin í fang þjóðarinnar. Miðstöðinni heði þrotið gjaldið. Við værum því þjóðargjaldþrota nú. Það var svo sannarlega þarft þjóðþrifaverk sem Davíð vann. Að koma bankakerfinu af herðum þjóðarinnar og úr höndum stjórnmálamanna. Og það afrekaði hann í TVÍGANG!

 

 

Myndina allra efst hér að ofan geta Íslendingar notað sem tékkaávísun á þá staði í lokuðum ESB-heimi þar sem vöruverð er hvað lægst. Gott er að vera ekki læstur inni í Evrópusambandi fasista, nasista og kommúnista, því skyldu vörurnar nú fást á bestu kjörunum fyrir utan ESB, þá notum við frelsi fullveldis okkar til að kaupa þar inn. Slæm reynsla okkar af erlendum þráhyggju fyrirkomulögum einokunarkaupmennsku ætti að vera orðin okkur í blóð borin.

 

Síðan notum við næst efstu myndina hér að ofan —sem einnig er gjaldmiðla og gengisleiðrétt— og þessa hér til hliðar, sem kompás til að finna út úr því hvar við eigum ekki að kaupa inn fyrir það sem stendur á ávísuninni í efstu myndinni. Myndin hér að ofan sýnir okkur hvar við fáum mest og minnst fyrir peninginn. Við hljótum fyrst og fremst að versla við okkur sjálf og fara síðan neðar í bláu röðina þarna á myndinni, eftir því sem hér heima ekki fæst. En best er þó að komast út fyrir þessa mynd þegar þess þarf. Út í hinn stóra frjálsa heim fyrir utan lokað tollabandalag ESB, sem er eins og lokaður múr gagnvart umheiminum.

Svo eru það nauðungaruppboðin í Danmörku sem eina ferðina enn voru komin upp í 502 uppboð á mánuði, þegar danska hagstofan gaf út síðasta yfirlit sitt yfir helvítis fasteignamarkaðinn í landinu. Hann er búinn að hrynja þrisvar sinnum á síðustu 30 árum. 

Um 40 prósent húsnæðiseigenda undir 35 ára aldri í Danmörku skulda meiri peninga í fasteign sinni en hægt er að selja hana á. Alls er hver fimmti fasteignaeigandi í Danmörku eignalaus (staða 22/04/2010). Mörg ár munu líða þar til hægt er að komast út úr þessum festum. Fari allt á versta veg mun skuldari verða eltur uppi með rest-skuldina þar til yfir lýkur. Þess ber auðvitað að geta að Danmörk er í Evrópusambandinu og er norrænt velferðarsamfélag, stundum. Þar fást líka vínarbrauð. Allir Danir vita að ekkert verður gert þeim til aðstoðar, því Danmörk er jú í Evrópusambandinu - og getur því ekkert gert.

Í samfleytt 5 ár voru nauðungaruppboð í Danmörku yfir 1400 talsins í hverjum mánuði. Þetta var á árunum 1988 til 1992. Þið hafið eflaust ekki heyrt neitt um þetta, sem betur fer. Þarna lækkaði húsnæðisverð um 40 prósent. Í samfleytt 6 ár voru nauðungaruppboð yfir 1000 talsins í hverjum mánuði í þessu norræna velferðarríki. Það voru árin 1988 til 1994.

Eiginlega má segja að margir Íslendingar séu nú að upplifa í fyrsta skiptið hvernig það er að vera aðeins lúxusdýr í hæsta skala Evrópusambands fasista, nasista og kommúnista. Verkalýðsforystan hefur það helsta verk á höndum að viðhalda sjálfri sér. Fyrst og fremst. Það er hennar fyrsta boðorð. Að redda sjálfri sér frá afleiðingum fullrar atvinnu með því að transformera V8-aflvél samfélagsins yfir í vanmátta skattpínda strengjabrúðu Evrópusambandsins undir stjórn hinnar hreinu vinstrikomma ríkisstjórnar Íslands með aðstoð ríkisstjórnarútvarps DDRÚV.

 

Svo er það komman sem vantar á milli 5 og 5 og allt hitt þruglið sem agndofa ég get varla haft eftir úr þessu: Fasistar, nasistar og kommúnistar

 

Krækjur

 

Nordisk statistisk årsbok 2011 - Norden

Antallet af tvangsauktioner stiger fortsat - DST

Significant differences in consumer prices across Europe - Eurostat

Derfor falder din købekraft nu - Danske Bank

 

Fyrri færsla

 

Vönduð evrópsk pressa um vitleysu

Vönduð evrópsk pressa um vitleysu

Hún er varhugaverð vandmeðvirkni pressunnar, því mest af henni fjallar um vitleysu. Hver í spegli tímans getur endursagt það sem hin vandaða evrópska pressa sagði um sjósetningu hinnar sameiginlegu myntar Evrópusambandsins? Hvað átti myntin ekki að lækna? Hverju átti hún upphaflega að ráða bót á? Og hvað sagði hin vandaða evrópska pressa í Noregi og víðar um þá ísöld sem frysta myndi Norðmenn niður, segðu þeir aftur nei. Hvað sagði evrópska sænska pressan um vesalings seðlabankamynt Svía, yrði henni ekki strax ekið úr vegi fyrir vandalisma þeim sem verklega er boðinn út til ókjörinnar útfarardeildar fullveldisins hjá Evrópusambandinu. Í sjálfum kirkjugörðum ESBríkja og stjórna þeirra er hamast nú.

Og síðan er það hin pressíska vandmeðvirkni pressunnar um að taka upp mynt annars ríkis. Sem í reynd er eins og að gefa ískrandi dyrum og gluggum varasalva barna þinna áður en þeim er sparkað úr húsi fjölskyldunnar. Vandaðar galdraþulur pressunnar um kosti og galla gluggaleysisins verður þá að panta sem arsenik á dósum frá galdramönnum Varasalvadoor.

Yfir spegil tímans í Evrópusambandinu hefur verið límt eitt stórt klístursmerki: Hið blágula asnamark Evrópusambandsins í Brussel. Það lýtur úrklippulögmálum pressunnar í Vouge. Óleti hinnar vönduðu erlendu pressu trúa of margir hérlendis fastar á en hið eina fullkomna heimsveldi okkar sanna Hurðaskellis.

Út og endurupprunninn er nú dagurinn þar sem steyttum hnefum embættis- og stjórnmálamanna verður þrykkt sem rauðum varasalva framan á fólkið áður en því er sparkað út úr húsi fullveldisins. Enda bandarískur dagur að upplagi. Vandaður vondur og nú um ekki neitt nema þá.

 

Enn verri dagar verða þó brátt í húsi haldnir; í hinu pólitíska vændishúsi vinstristjórnar Íslands. Þar mun sjálfstæði og fullveldi Íslands ekki eiga sjö daga sæla. 

Fyrri færsla

 

Ójarðtengd samanburðarárátta háir Íslendingum 

Ójarðtengd samanburðarárátta háir Íslendingum

Ég verð að lýsa mig sem verandi á algerlega öndverðri skoðun við sumt það sem Pétur Gunnarsson rithöfundur segir í þessu viðtali. Þ.e.a.s ef ég les viðtalið rétt og sé ekki að misskilja það sem ég bendi á hér fyrir neðan.

Það var einmitt samanburðarárátta Íslendinga sem bjó til banka- og útrásarbóluhrunið hér. Þar báru toppfígúrur innlensku senunnar sig saman við það sem þeir sáu í útlöndum. Og án þess að gera sér grein fyrir eðli samanburðarins og eðli þeirra hvata sem samanburðurinn hafði þrýst þeim út í.

Bólur eru í eðli sínu samanburðar-vopnakapphlaup um að verða ekki álitinn heimskari, minna ríkur og að minnsta kosti jafn mikið vouge-horuð eða svart-sólbrúnni en nágranninn. Þetta er "hedging your self against stupidity". Ótrúlega margir hoppa á þennan vagn þegar honum er ekið inn götuna. Þegar það gersit þá verður til bóluferli og eins konar innvortis samanburðar styrjöld. En sjálfur hvatinn er oftast samanburðurinn við það sem stuttlega hugsandi gestir fá nasaþefinn af á of stuttum ferðum sínum erlendis.

Stundum finnst mér að Íslendingar séu samanburðaróðir í eina átt þ.e. inn_á_við þegar þeir eru heima hjá sér, en hins vegar þveröfugt þegar þeir eru á erlendri grundu. Þetta er þó skárra en að vera danskur, sænskur, þýskur eða franskur, þar sem allt er alltaf best heima — alveg sama hvað — séð jafnt utan frá sem innan.

Tímaritin og blöðin; hér vandast málið að sumu leyti nokkuð. Vönduð umfjöllun um vitleysu er varhugaverð, datt mér í hug, þegar einn virtasti prófessor danskrar þjóðhagfræði lét kandídatsritgerð dóttur minnar bíða dóms og laga, með þeirri afsökun að hann væri að ljúka við vandaða blaðagrein í Berlingske, um að Danir ættu að taka upp evruna, korter í hrun hennar. Það væri greinilega ekki lengur nóg að upplýsa efasemdarmenn með vandaðri blaðagrein í ny og næ í Information. Sem annað og einfaldara dæmi um evrópska útgáfuvöndun má nefna horrenglu tímaritið Vogue. Það selst í um það bil í 2-3 þúsund eintökum (sem er kannski upplag hins eftirlifandi aðals) í allri Evrópu. Kaupendur eru næstum alfarið auglýsingastofur sem nota blaðið til að klippa í það og herma eftir því í sínum blöðum. En sannleikurinn er sá að tímarit og dagblöð koma hvergi út í stórum upplögum í Evrópu, nema einmitt á Íslandi. Sannleikurinn er einnig sá að almenningur í Evrópu les hvorki tímarit né dagblöð. Hann les heldur ekki bækur. Hann er illa upplýstur, óvitandi og ótrúlega alltaf án náins jarðsambands við það sem er að gerast í elítuvæddu samfélagi flestra ríkja gömlu Evrópu. Stærsta prentaða tímaritið sem kemur út á hverjum degi í Evrópu er þýska s___ritið Bild.

Miðað við mannfjölda, aðstæður og forsendur er Vikan líklega stærsta, besta og vandaðasta tímarit í allri Evrópu. Hægt er að nefna fleiri dæmi.

Á velmektar árum Morgunblaðsins kom blaðið út í jafn mörgum eintökum og stærstu blöð á Norðurlöndum gera nú. Og nú er blaðið einnig lesið á tölvuskjám í stýrikerfum og á interneti því sem Ameríka skaffaði gömlu Evrópu, sem því miður enn er að lesa niður um sjálfa sig í Vouge.

Þetta er mín skoðun: Ég bjó í 25 ár í Evrópu og þrautreyndi þar áhrifamátt margra tímarita og dagblaða með því að kaupa af þeim hundrað sinnum of hátt verðlagt auglýsingapláss, undir beina markaðsfærslu. Ýmislegt er hægt að læra um það fólk sem les evrópsku pressuna með því að tala við fólkið sjálft og þjónusta það. Að tala persónulega við 25.000 manns var ansi lærdómsríkt.

Þessar tvær skoðanir um ofangreind atriði í ágætisviðtalinu við Pétur, finnst mér nokkuð góð dæmi um það sem ég vil kalla "vanhugsaða sveitamennsku". Afsakið. Mesta sveitamennskan á Íslandi á enn þá heima í Reykjavík. En ekta, upprunaleg og vel gróin íslensk sveitamennska er einn af hinum duldu fjársjóðum okkar lands. Ekkert jafnast á við "the real thing". Það var einmitt þessi "real sveita thing" sem kom í veg fyrir að við gengum í Sovétríkin á sínum tíma og að við fengum loksins fast slegnar okkar eigin 200 sjómílur. Reykjavík hefði þó sennilega gengið í Sovétið sjálft, hefði hún ráðið, en Ísland þó ekki. Landið ekki.

Stundum velti ég því fyrir mér hvort Sovétríkin væru ekki ennþá lifandi hefði viljað svo illa til að Margaret Thatcher og Ronald Reagan hefðu ekki verið á sínum stað á einmitt réttum tíma. Rétt fólk sem hafði rétt fyrir sér á réttum tíma. Eiginlega er ég nokkuð viss um að Sovétríkin væru enn lifandi og þá með aðstoð samburðarmanna þess í Vestri. Og einmitt vegna ótta burðarmanna þeirra við hrunið. Nú er það evran og esb sem mega ekki falla. Það verður að hindra hrunið. 

Ekki var skrítið að Pelle skyldi fara til Ameríku í kringum 1900, tæpum tveim öldum eftir að átthagafjötrakerfið og bændaánauðin voru tekin upp í Evrópu

Fyrri færsla

 

Spánn missir langtíma lánshæfnismat og einkunn. Evran virkar ekki

Samanburðarleysi háir Íslendingum

Spánn missir langtíma lánshæfnismat og einkunn. Evran virkar ekki

Fjármálakerfi evrusvæðis virka ekki. Tröllaukið 24,4 prósent atvinnuleysi ríkir á Spáni og skattatekjur ríkissjóðs féllu um 2,5 prósent á fyrsta fjórðungi ársins í þessu 12. stærsta hagkerfi heimsins.

 

Í gærkvöldi lækkaði matsfyrirtækið Standard & Poor's langtíma lánshæfnismat evruríkissjóðs Spánar um tvö þrep; niður í BBB+ flokk. Þarna missti ríkissjóður Spánar sitt síðasta A. Skuldatryggingaálag á ríkissjóð Spánar var 473 punktar í gær — 212 punktum hærra en á ríkissjóð íslensku krónunnar — og hver veit hvar það verður á morgun eftir tilkynningu gærkvöldsins.  

Sagði Standard & Poor's að horfurnar á því að ríkissjóður Spánar muni halda þessari nýju BBB+ einkunn áfram, væru neikvæðar, sem getur þýtt að lánshæfnismat ríkissjóðs landsins verði innan skamms lækkað enn frekar en fimm sinnum orðið er, frá 2008.

Helsta undirliggjandi orsök vandamála Spánar er sú að Spánn tók upp evru og situr fast undir skuldafjalli vanvita evrubankakerfis sem landið reis aldrei undir. Skuldirnar urðu til í stærstu byggingarbólu sögunnar — frá því pýramídar Egyptalands risu — þegar fjármálabóla evrunnar sprakk vorið 2009, eftir tíu ára peningastjórn ECB-seðlabanka Evrópusambandsins. Raunstýrivextir voru neikvæðir í langan tíma og peningar í landinu rangt verðlagðir. Fyrir þetta geldur nú varnarlaus spænska þjóðin með yfirvofandi ríkisgjaldþroti, tröllauknu atvinnuleysi, vaxandi óróleika, niðurbrotnu samfélagi og glötuðu fullveldi í peninga- og stjórnmálum.

Áður en þessi risavaxna fjármálabóla evrusvæðis sprakk, þá var ríkissjóður Spánar mun minna skuldsettur en ríkissjóður Þýskalands, þ.e.a.s hann skuldaði árið 2007 um það bil 35 prósent landsframleiðslu sinnar á meðan þýska ríkið skuldaði næstum tvöfalt hærra hlutfall sinnar landsframleiðslu. Skuldum einkageirans var síðan undir áföllum laumað yfir á ríkissjóð Spánar — skattgreiðendur — fyrir tilstuðlan og þrýsting yfirvalda evrusvæðis í örvæntingarfullum tilraunum þeirra til að bjarga myntbandalagi Evrópusambandsins frá óumflýjanlegri tortímingu. Yfirvöld evrusvæðis heita þýskir bankar í Þýskalandi og franskir bankar í Frakklandi. Svo getur farið að Spánverjar verði þjóðargjaldþrota eins og aðrar evruþjóðir eru nú þegar að verða í evrum og verði, evrunnar vegna, smá saman innlimaðir í nýtt ríki Evrópusambandsins, sem er í smíðum.

Össur Skarphéðinsson Samfylkingarráðherra er líklega fyrsta Evrópumennið í sögunni sem lýsir því opinberlega yfir að hin endanlega langtímalausn allra hagsmuna og vandamála þeirra, sé að finna í Evrópu. Ólíklegt er að nokkur annar í sögunni hafi áður þorað að stíga fram og segja þetta opinberlega. Krefst þessi vandamálagreining Össurar áður útgefinnar yfirlýsingar um hundsvit hans á banka- og peningamálum þjóðar?

Mikið hrun hefur verið og er nú í lánveitingum úr brotnum banakerfum evrusvæðis. Svo virðist sem bankakerfin séu að skrúfa evrusvæðið í sundur svo þau geti passað sig á því að verða ekki sá hluti þess sem lendir í langtímalausn Össurar. Þau draga til baka skuldbindingar sínar yfir landamæri evruríkja. Koma sér út úr öðrum evruríkjum eins hratt og þau geta. Þau eru að leysa evrusvæðið upp í reynd. Og ECB-seðlabanki Evrópusambandsins er búinn með peningana, einu sinni enn, segir FT

Sex vikna tímabili framtíðarlausnar evrunnar er nú lokið. Í millitíðinni hefur ECB notað tímann vel og gefið út margar neyðarskýrslur. Seðlabanki þessi án ríkis er að reyna að fylkja eftirlifandi mönnum á bak við þá seðla sína sem eftir eru, þ.e.a.s. áður en þeir stökkva fyrir borð og seðlabankinn glatar pólitískri viðskiptavild sinni meðal öxulvelda evrusvæðis. Ágætt er þá að rifja upp hið liðna;

Fimmtudagur, 15. mars 2012; Nýlegt "trilljón" evru upplausnar-neyðarlán ECB-seðlabankans til vissra bankakerfa evrulanda mun á móti upphaflegum væntingum aðeins hjálpa bönkunum og hvetja þá til að grafa sig enn dýpra niður í byrgi sín. Aðstoða þá við að einangra sig enn pottþéttar frá öðrum bankakerfum á millibankamarkaði evrusvæðis (loka landamærum) og undirbúa þá undir það sem koma skal. Þ.e.a.s lánin munu frekar leysa peningasvæði evrunnar upp en hitt. Ekkert af peningunum fer í útlán til fyrirtækja né heimila.

 

Veruleikafirrtur ECB-seðlabanki Evrópusambandsins ræður engu um hvað bankar gera við peninga sína. Hann veit að 3 ára LTRO-neyðarlánin hér fyrir ofan hafa mistekist. En kennir lélegri eftirspurn í hagkerfunum um að bankarnir noti peningana í annað en þeir áttu að fara í á sama tíma og hann og öxulyfirvöld evrulanda fyrirskipa enn meiri niðurskurð í þessum sömu hagkerfum sem eru hvort sem er að krypplast saman og þverra norður og niður skattagrunn sinn. Þetta er eins og Storm P. vélin í ríkisstjórnun Össurar á Helguvíkur Heidi í kofa Steingríms á Fjöllum með varalit Jóhönnu. Hér þarf greinilega að gefa út nýtt DIKTAT!

 

Krækjur 

AP: S&P cuts Spain's long-term credit rating 2 notches

CW: The ECB is on Mars 

FT: BBBasta — Spain cut to BBB+ 

FT: Debt fears return as ECB funds are used up

FT: De-euroisation chartpalooza

FT: That was your eurozone lending retreat, from the BIS

NYT: Europe’s Economic Suicide (16/4)

 

Fyrri fræsla

 

Fjárfestingarhlutfall í Danmörku fallið 30 ár aftur í ESB-tímann 

Fjárfestingarhlutfall í Danmörku fallið 30 ár aftur í ESB-tímann

 

Mynd; Arbejderbevægelsens Erhvervsråd.

 

Til að finna samsvarandi lágt hlutfall fjárfestinga atvinnulífsins í hagkerfi Danmerkur, verðum við að leita aftur í tímann til ársins 1982. Alveg út í vinstri kant myndarinnar, sem gerð er af samtökum launþegahreyfinga í Danmörku, AE. Myndin nær því miður ekki lengra en 30 ár aftur í ESB-tímann, sem hófst í Danmörku árið 1973.

Þessi mynd sýnir okkur þróun hins svo kallaða fjárfestingarhlutfalls atvinnulífsins í einkageiranum miðað við þá verðmætasköpun sem kemur út úr öllum fyrirtækjum landsins (þ.e.a.s: velta þeirra að frádregnum launum, vörunotkun, sköttum, gjöldum og verðbólgu).

 

Falli þetta hlutfall óeðlilega mikið þá þýðir það aðeins eitt; fyrirtækin eru að vinna með meira og meira úrelt framleiðsluapparat. Þegar það úreldist þá gerist tvennt; 1. Ef nýjungar og tækniframfarir eru ekki á ný byggðar inn í framleiðsluapparatið þá verður það úrelt og ónothæft, óarðbært og ósamkeppnishæft - eða - 2. Þá verður sjálft vinnuaflið sem vinnur við framleiðsluapparatið ónothæft, því það er ekki hægt að auka framleiðni þess á meðan það stendur og stundar störf sín með úr sér gengnu framleiðsluapparati. Ný tækni verður að koma til og byggjast inn í apparatið. Annars er engin ástæða til að festa fé í því sem úr apparatinu kemur. Þú ferð á hausinn og fólkið missir vinnuna. Eða, þú lækkar laun þess, kaupir þér svipu og pískar það áfram til að hlaupa hraðar og hraðar fyrir lægri og lægri laun. Dæmi; hin endurfrumvarpaða sovéska síðutogaraáætlun Steingríms J. Sigfússonar, Jóhönnu Sigurðardóttur og Össurar Skarphéðinssonar.

Takið eftir því að inn í myndina getum við bókfært fjögur voðalega merkileg ESB-ártöl; Það fyrsta; gengisbinding dönsku krónunnar við snúrustaur niðri í Þýskalandi árið 1982, sem fyrir alvöru markar upphaf ERM II og uppþornunar Danmörku. Hið annað; Þjóðaratkvæðis greiðslu Dana til Brussel um "EF-pakkann" árið 1986, sem samanstóð af miklum lagabálki sem átti að samhæfa fyrirtækjalöggjöf og búa til hinn svo kallaða innri markað, sem enn í praxís er einungis kenning á blaði í skúffufélagi embættismannaveldis Brussels. Það þriðja; Gangsetningu fullveldis- og peningalegs sýklahernaðar evrunnar á 12 lönd árið 1999. Hið fjórða; gildistaka hinnar nýju stjórnarskrár Evrópusambandsins, sem eftir níu ára baráttu gegn fólkinu og á barmi hruns í desember 2007, var loksins staðfest. Hún átti að bjarga Evrópu, hvorki meira né minna. Bjarga henni frá öllu því sem ESB hefur kallað yfir álfuna. 

Þið hljótið að sjá hve allt þetta mikla og stórfenglega bjargræði Evrópusambandskommúnismans hefur gagnast fjárfestingum í atvinnulífinu í Danmörku. Ef þið sjáið ekki árangurinn, ja, þá er bara að stara fastar og fastar á myndina þar til hún breytist í Össur. Sumir myndu þó segja, nei sé ekki neitt þvert á móti, þegar þeir horfa á myndina.

Talnasería AE nær ekki lengra aftur í tímann en til ársins 1982. Hvað skyldi gerast ef við förum lengra aftur í tímann. Aftur fyrir sköpun hins innri alheims Evrópusambandsins í Danmörku árið 1973. Út fyrir myndina (OMG)

Við finnum fram nýja en gamla og svipaða mynd úr skjalasafni danska seðlabankans. Hvað sýnir hún? Jú, hún sýnir okkur það sama og myndin frá AE. En hún nær hins vegar miklu lengra aftur í tímann. Og skali myndarinnar er annar. Hér er þetta fjárfestingarhlutfall atvinnulífsins sýnt sem hlutfall af allri landsframleiðslunni. Hin fyrri sýndi okkur hlutfallið og breytingar þess miðað við verðmætasköpun atvinnulífsins, aðeins. 

 

Mynd; Danmarks Nationalbank: 2003, síða 28

 

Hér sjáum við að fjárfestingarhlutfall atvinnulífsins var miklu miklu meira áður fyrr. En svo kom big bang: Danmörk gekk í ESB árið 1973. Siðan þá hefur landinu hreint ekki farnast vel hvað varðar fjárfestingar atvinnulífsins.

Úr heimilisgeira dönsku þjóðarinnar — sem dæmi um ESB styrkleikann — er vert að minnast þess að íbúðarbyggingar á Reykajvíkursvæðinu voru í langan tíma fleiri að fjölda til og að fermetratölu á ári hverju en þær voru á öllu Kaupmannahafnarsvæðinu. Jafnvel áður en Ísland fór út í bankagröft. Og ekkert nýtt veglegt hótel var til dæmis byggt á öllu Kaupmannahafnarsvæðinu frá cirka 1977 til 2002. Mynd 3.A (Investeirngskvote B&A) á blaðsíðu þrjú í skýslu AE, sýnir okkur fjárfestingarhlutfallið í bygginga- og mannvkirkjagerð fyrirtækjanna á móti verðmætasköpun þeirra. Byggingar endast lengur en sjálf framleiðslutækin. En hlutfallið er samt sífellt og næstum án 30 ára afláts niður á við.

Í Danmörku búa nú um 5,45 milljón sálir

• 1.200,000 eru eftirlauna- og ellilífeyrisþegar á framfræslu hins opinbera að mestum hluta til
• 840.000 manns á fullri framfærslu hins opinbera við að gera ekki neitt
• 700.000 eru opinberir starfsmenn á fullri framfærslu verðmætasköpunar einkageirans (búa ekki til nein verðmæti)
• 900.000 eru börn undir 14 ára aldri
• 300.000 eru námsmenn eða álíka

• Atvinnuleysi hefur ekki farið niður fyrir bankakreppuhlutfall í samfellt 30 ár, að fimm árum undanskildum; þ.e. á fjármálabóluárum ECB-seðlabanka Evrópusambandsins. Það er nú um 8 prósent.

3 af hverjum 4 kjósendum eru á framfærslu hins opinbera, að fullu leyti, að hluta til eða eru opinberir starfsmenn. Þetta er nokkurs konar dópsala stjórnmálamanna.

 

Vilt þú fjárfesta þig í bremsuklossum ESB?

 

Fyrri færsla

 

Stjórnmálaflokkar þurfa að eiga meira en góð stýrikerfi - og engin símafélög

Seðlabanki Vestfjarða yfirgefur krónuna

Úrsögn Vestfjaðra úr landshluta myntbandalagi Íslands kom seint í gærkvöldi. Þolinmæðin var þrotin. Vestfirðir hófu á miðnætti stimplun peningaseðla í umferð. Fjöldi manna voru að störfum í viðskiptabankakerfi Vestfjarða í nótt. Allir seðlar í viðskiptabönkum voru stimplaðir. Þegar þeir opna á ný mun hin nýja merkta mynt Vestfjarða taka gildi. Nýir peningaseðlar eru í prentun og koma þeir til seðlabanka Vestfjarða með næstu skipum. Þeir verða þá samstundis settir í umferð. Gömlu og stimpluðu seðlarnir munu strax verða innleysanlegir á genginu einn á móti einum. Gengið gagnvart Reykjavíkurhéraðskrónu mun líklega þróast á þeirri forsendu að bankakerfi Reykjavíkurhéraðs eru afar illa farin og útflutningstekjur þess svæðis myntbandalagsins litlar.

Enn fremur er talið að Reykjavíkurhéraðssvæðið hafi um all langt skeið lifað langt um efni fram. Atvinnuleysi í íslenska myntbandalaginu er hæst á Reykjavíkursvæðinu og hefur það verið mjög hátt of lengi. Telja hagfræðingar að framtíð Reykjavíkurhéraðs sé háð hæfni svæðisins til að fæða sig og klæða undir mynt sem þá er komin er út tengslum við það sem áður var.

Byggingariðnaður og hinar skapandi listir héraðsins munu eiga erfitt uppdráttar því öll innflutt aðföng og allur sá flugvéla- og skipafloti sem svæðið hefur notfært sér hingað til, hefur að mestu leyti verið fjármagnaður með gjaldeyristekjum sjávarútvegs ásamt gjaldeyrissparandi afurðum landbúnaðar; sem og íbúar Reykjavíkurhéraðs hafa einnig neytt. Hann er þá er ekki lengur viðstaddur á svæðinu, þ.e.a.s ef illa fer og myntbandalagið leysist alveg upp. Ljóst er að kvikmynda- og þáttagerð getur ekki staðið undir innflutningi matvæla fyrir alla íbúa Reykjavíkurhéraðs. Þróunaraðstoð frá alþjóðasamfélaginu þyrfti því að koma til. Hún væri væri æskileg sem fyrsta skref til að koma í veg fyrir hungursneyð. Á meðan vinnst tími fyrir skipulagsarkitekta svæðisins til að afmarka garða og beð fyrir þann aðkeypta búfénað sem hin skapandi stétt svæðisins gæti mögulega aflað. Einnig myndi þá skapast viss tími til að vinna margslungið skipulag fyrir húsdýrahald í bílskúrum svæðsins, samkvæmt ítarlega þróaðri byggingareglugerð hinna umsvifamiklu yfirvalda.

Skuldbindingar seðlabanka Reykjavíkurshéraðs gagnvart seðlabanka Vestfjarða er óleyst mál. En ljóst er að ef Norðurland, Vestmannaeyjar og Grímsey segja sig einnig úr myntbandalaginu, að þá mun gengi Reykjavíkurkrónu falla mikið sökum fyrrgreindrar innri ósjálfbærni. Innbyrðis ójafnvægi myntbandalagsins var orðið þannig að þegar Vestfirðir köstuðu einni krónu út í sameiginlegt hagkerfi myntbandalagsins, þá höfnuðu 80 af 100 aurum hennar í vösum íbúa Reykjavíkurshéraðs. Aðeins 20 af 100 aurum hverrar krónu sem leyst var úr læðingi í hagkerfi Reykjavíkurshéraðs enduðu í hagkerfum utan þess.

Aðalseðlabanki myntbandalagsins á Surtsey mun ekki geta jafnað út innbyrðis stöðu seðlabankakerfis svæðisins að svo stöddu. Fullt samkomulag allra seðlabanka þarf fyrir slíkum aðgerðum. Og sameiginleg mynt gæti þá þegar verið horfin. Því er líklegt að seðlabanki Vestfjarða muni hið fyrsta hefja beinar innheimtuaðgerðir upp á eigin spýtur og hefjast þær þá væntanlega á handritunum. Símsvarar sambandsins í aðalstöðvum þess á Surtsey eru hættir að taka við skilaboðum. Hið sama gildir um yfirstjórn fiskveiðilögsögu sambandsins. Líklegt er að embættismenn sambandsins séu þegar hættir að fá greidd laun og farnir.

Ekki er enn vitað hvort varðskýli Hvalfjarðarganga verður flutt yfir fjörðinn og spöl upp fyrir afleggjarann. En gjaldskránni hefur þegar verið breytt yfir í Vestfjarðakrónu. 

Heilbrigðisyfirvöld Vestfjarða gera ráð fyrir að stór hluti starfsmanna heilbrigðiskerfis Reykjavíkurshéraðs muni flytja og sækja þangað atvinnu sökum hærri launa, lægri skatta og betra gengis. En fyrst þurfa umsækjendur að læra vestfirsku og flýta sér að selja eignir sínar fyrir sunnan áður en þær falla í verði og ferli eignaupptöku fer af stað. 

 

Heppilegra hefði verið ef byggðastefna Íslands hefði verið hugsuð upp á undan byggingareglugerð. Þá hefði þetta varla getað gerst og 100 þúsund ferkílómetra tækifæri gæti þegar staðið opið

 

Fyrri færsla

 

Dómskerfið misnotað í pólitíksum tilgangi - aðfarastjórnin