Moody's: Súper-öldrun Evrópu

Í skýrslu frá lánshæfnismatsfyrirtækinu Moody’s sem dagsett er þann 6. ágúst 2014 segir:

Í dag —árið 2014— er hægt að flokka þrjú hagkerfi sem verandi súper-öldruð (e. super-aged)

• Þýskaland
• Ítalía
• Japan

Ég man að danski Jyllands-Posten birti sérstakan öldrunar-viðauka í blaði sínu vegna þingkosninganna í Þýskalandi árið 2009, en þá var helmingur þýskra kjósenda orðinn 60 ára og eldri. Mynd af gömlum þrautreyndum heldri þykkum manni í sjómanni við horaðan ungling, prýddi eina síðu viðaukans. Hinn ungi tapaði auðvitað. Gömul dönsk kona, sérstök og kær vinkona okkar, sem lengi hafði búið og starfað í Þýskalandi, gaukaði þessu eintaki JP sérstaklega að mér, vel vitandi um efasemdir mínar um tilvist ESB og hvernig þessi mál hafa staðið í Þýskalandi allar götur frá 1972

Konur vilja ekki fæða börn inn í svona þjóðfélög. Nútíminn kom til dæmis aldrei til japanskra kvenna. Þær fóru því í ævilangt verkfall. Að læsast í gildru lágrar frjósemi (e. The Low Fertility Trap) er ekkert grín, því lönd sem lenda þar, ná sér aldrei upp úr þeirri gildru aftur. Þannig spilar sá samfélagslegi spírall stjórnarfarslegs svarta dauða 

Síðan þetta var, hefur óða-öldrunin í hagkerfi Þýskalands versnað svo hratt að stærsti aldurshópurinn í þingkosningunum árið 2013, voru þeir sem orðnir voru 70 ára og eldri, eða heil 20,1 prósent af öllum kjósendum. Þýskaland er orðið krónískt gelt. Og það mun aldrei lagast aftur

Enginn hagvöxtur hefur verið í súper-öldrunarhagkerfi Ítalíu samfellt hin síðustu 13 árin. Eftir samfelldan 13 ára barning, stendur Ítalía steinrunnin í sömu sporum og hún var árið 2000. Zap, zero, summan af 13 árum er ekkert; núll

Moody's heldur áfram; Á næsta ári, þ.e. 2015, munu eftirfarandi hagkerfi í Evrópu bætast í hóp þeirra súper-öldruðu:

• Finnland
• Grikkland

Á árinu 2020, eða eftir rúmlega fimm ár, munu svo eftirfarandi lönd bætast í hóp hinna súper-öldruðu hagkerfa Evrópu: 

• Svíþjóð
• Frakkland
• Holland
• Portúgal
• Slóvenía
• Malta
• Króatía
• Búlgaría

Fimm árum síðar, eða á árinu 2025, munu eftirfarandi lönd bætast í hóp hinna súper-öldruðu hagkerfa í Evrópu, ofan í þau sem þá verða þegar því sem næst dauð

• Austurríki
• Belgía
• Tékkland
• Danmörk
• Eistland
• Ungverjaland
• Pólland
• Spánn
• Sviss
• Bretland

Svartnættið sem blasir við frá Evrópusambandinu er svo kolsvart að ekkert ljós mun ná að flýja þær þjóðfélagslegu hörmungar sem bíður þessarar deyjandi samkundu sem kalla má mannlegt svarthol Evrópusambandsins. Skattabyrðin verður skelfileg. Húsnæðisverð mun samkvæmt vinnupappír BIS falla allt að 90 prósent á næstu áratugum

Þeir sem vilja binda unga Ísland við þennan stein-sökkvandi steingelda-pramma af steypuklossum, hljóta að hafa hálm í heilastað. Hvað halda menn að kosið verði um í þingkosningum í svona ríkjum? Fjárfestingar í innviðum og atvinnulífi? barnaheimili? skólamál? eða menntun?

Nei, því get ég lofað að þau málefni munu ekki liggja hátt á málefnaskrá evrópskra stjórnmála. Þar verður rætt um ódýrustu líkkisturnar og hverjir af þeim sem ennþá hafa tekjur, eigi að standa í skilum með erlendar skuldir ríkjanna

Það fáa unga fólk með atvinnu mun verða plokkað eins og hænsn í örvæntingarfullri tilraun Þýskalands til að ná peningum inn í örent skattafjármagnað ellilífeyriskerfi landsins sem verður stærsta gjaldþrot mannkynssögunnar (Þýskaland hefur fjórum sinnum orðið þjóðargjaldþrota, en það gerðist af annars konar ástæðum)

Allt ungt fólk sem mögulega getur mun kjósa með fótunum og flýja úr kirkjugörðum Evrópusambandsins. En það getur því miður ekki flúið, nema þeir best menntuðu, restin verður bundin við massífu skatta-staurana og húsnæðislánin sem aldrei fæst neitt fyrir, þegar selja á eignir og losa sig úr gildrunni

Þeir sem sækjast eftir aðild að kirkjugörðum Evrópusambandsins hljóta annað hvort að vera treggáfaðir eða jafnvel heimskingjar

Eins og þið kannski vitið þá er ekkert sem hræðir fjárfesta meira en deyjandi eignir. Deyjandi eignir í öldrunarhagkerfum og deyjandi eignir í eilífðar-spíral verðhjöðnunar sem þannig samfélögum fylgir; þau verða eins og niðurfallið í sundlaugum. Allur massi sogast þangað niður

Hér er Evrópusambandið alveg sér á parti. Það hefur drepið hið þjóðbernska afl ríkjanna (natal-energy). Það hefur búið til manngerðan Svarta-dauða á yfir-vakt sambandsins yfir eyðileggingu þess í Evrópu. Það er ekki hægt að kjósa það burt. Það er ekki hægt að skjóta það. Það er ekki hægt að hengja það. Það er algerlega vonlaust að losna við þann elítu-klossa sem Evrópusambandið er um hálsa Evrópubúa

Vinnumarkaðurinn fyrir ungt fólk er varanlega ónýtur, þökk sé ESB, ERM, Maastricht og Schengen. Þetta mun ekki enda vel. Bara alls ekki vel, skal ég segja ykkur

Gjaldþrota komu ríkin undan Sovétríkjunum og gjaldþrota munu þau koma undan Evrópusambandinu

Það er óþolandi að Ísland skuli ennþá standa sem umsækjandi að svartholi Evrópusambandsins. Hendið embættismanna-elítu-tregðunni út um glugga ráðuneytanna, brettið svo upp ermarnar og dragið þessa kosningasviknu umsókn inn í sambandið strax til baka. Til þess voruð þið kjörnir þingmenn. Umsóknin er opinber skömm á Lýðveldinu. Þetta gengur ekki lengur. Rífið svo aðlögunina, sem fram hefur farið í leyfisleysi, af Lýðveldinu með lagabandormi

Fyrri færsla

Að búa við þátíð Bjartrar framtíðar

Að búa við þátíð Bjartrar framtíðar

"In the long run we are all dead"

- John Maynard Keynes

Það er átakanlegt að hlusta á talsmenn hrópsins "Björt framtíð" óska eftir "gjaldmiðlastefnu til framtíðar” (já, í fleirtölu, fliss) —þ.e.a.s. óska eftir mótun stefnu í peningapólitískum málum hins peningapólitíska hluta hagkerfisins inn í framíðina— þegar enginn kjósandi hefur hugmynd um hver framtíðarstefna þessa flokks er næstu klukkustundirnar

Þessi hópur af einhverju, eða öllu heldur, þessi hópur af hverju sem er hvenær sem er, óskar sér framtíðarstefnu í peningamálum þjóðar, svo að flokkurinn geti gert hverjum kjósanda hvað sem er hvenær sem er, á hinu háa Alþingi Íslendinga. Enginn veit hvað flokkurinn stendur fyrir þar, nema ef vera skyldi þokulúðrun og spunnar gaddvírsflækjur til að festa sig við stólana á kostnað skattgreiðenda. Enginn veit einu sinni af hverju flokkurinn er til

Öll þau ríki sem vegna stórfelldra kosningasvika stjórnmálamanna áratugum saman, eru svo ólánsöm að þurfa búa við gjaldmiðilsstefnu munaðarlausrar myntar, eru öll evruríki

Þau ríki sem hins vegar sjálf eiga raunverulegar myntir sem búa við þjóðríkið og þjóna því, eru afar lánsöm; þau þurfa ekki að búa við mynt, heldur kjörna fulltrúa þeirrar þjóðar sem á myntina. Myntin þjónar þjóðríkinu. Þjóðríkið þjónar ekki myntinni; er ekki þræll hennar, nema þegar um perverst malignant gjaldmiðilssvæði er að ræða eins og evrusvæðið

"Mig langar", er hið gegnum gangandi falska stef of margra stjórnmálamanna sem kjósendur þurfa að búa við án þess að þeir geti hvorki séð fyrir haus né sporð á stefnu þeirra, nema svo sem einn centimeter inn framtíðina. Nær væri að trallsmaður Bjartrar þátíðar upplýsi kjósendur um til hvers hann stendur þarna. Hvert er hlutverk hans annað en að sitja fast og búa til gaddavírsflækjur

Það sem Björt framtíð ætti hins vegar að auglýsa eftir er þetta; Framtíðarstefnu fyrir nýtt fjármálakerfi þjóðarinnar. Fær fjármálakerfi lýðveldisins aftur að koma sér upp uppblásnum og allt of stórum spákaupmennskuknúnum (e. speculative driven) hluta innan íslenska fjármálakerfisins, sem er án nokkurs samhengis við þjóðhagslegt hlutfall fjármálakerfisins í þjóðarbúskapnum í heild? Og fjármálakerfið, það er ekki það sama og peningakerfið, bara svo það sé á hreinu

Að fjármálakerfið verði ekki eins og flokkurinn Björt framtíð: pólitískt spákaupmennsku knúinn hluti lýðræðisins, með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir þjóðarbúið og sjálft lýðræðið í landinu. Við höfum fengið of stóran skammt af svoleiðis pólitískt-spákaupmennsku-knúnum stjórnmálamönnum

"Fixed fortifications are monuments to man's stupidity."

- George S. Patton 

Íslenska þjóðríkið býr ekki við mynt. Það er hins vegar myntin okkar sem býr við þjóðríkið Ísland. Það er hið fróma hlutverk alvöru myntar. Að þjóna, en ekki drottna. Og það hefur íslenska krónan svo sannarlega gert. Eins og happafleytan sjávarútvegur og landbúnaður. Skipin þjóna sjávarútveginum sem um leið þjónar þjóðinni sem einn allsherjar björgunarbátur knúinn V8 strokka mynt lýðveldisins; íslensku krónunni. Þannig land sekkur ekki til botns, eins og til dæmis evrulönd eru að gera

ESB- og evrulöndin sökkva og sökkva. Ár eftir ár, áratug eftir áratug, þar til allt er um seinan; ERM fasarnir I og II og III hafa sökkt meginlandi Evrópu allar götur frá 1977, er hið peningapólitíska ERM-viðrini og drápsvél velmegunar á meginlandi Evrópu var í heiminn borið af valdasjúkum á öxli Lotharinga

Að búa við Bjarta framtíð er hins vegar engin framtíð, heldur er það þátíð, því flokkurinn byggir á því sem búið er að gerast; þátíðinni sjálfri. Hann hefur ekkert lært. Ekkert lært

"A good plan, violently executed now, is better than a perfect plan next week."

- George S. Patton

Mitt ráð til allra stjórnmálamanna er þetta: Labbið ykkur vinsamlegast niður í Seðlabanka íslenska Lýðveldisins og biðjið um að fá að skoða gjaldmiðilsstefnur þessarar æðstu stofnunar íslenska lýðveldisins í peningamálum. Það er til nóg af þeim stefnum og þær koma í öllum regnbogans (xL) litum. Og þær hafa í sameiningu haft þau áhrif að þjóðríkið Ísland er á undraskömmum tíma orðið eitt af ríkustu löndum veraldar

Þegar þeirri heimsókn er lokið, þá er hægt að símhringja inn í Alþjóða Gjaldeyrissjóðinn og spyrja hvers vegna sú stofnun sé rétt nýlega búin að henda 31-árs gamalli gjaldmiðilsstefnu sjóðsins til framtíðar, ofan í ruslatunnur sjóðsins. Það gerði sjóðurinn á þessu ári. Hin ómögulega þrenna hefur jafnvel kennt þursunum þeim eitt og annað; e. the impossible trinity

Fyrri færsla

Hinn "erlendi fjárfestir" og skýið

Tengt

Áhlaupið á íslensku krónuna

 

Móti gjaldmiðlastefnu til framtíðar

Hinn "erlendi fjárfestir" og skýið

Fátt fær annars fullvita fólk til að spretta upp og út úr ramma skynseminnar eins og fyrirbærið "erlendir fjárfestar". Þá er eins og að hið annars notarlega andrúmsloft breytist með einum hvelli í gastegund sem flestum þykir ei gaman að vera í á innsoginu sem fylgir þess konar hugarástandi meðvitundarleysis

Það er ekkert —ég endurtek, það er ekkert— merkilegt við "erlenda fjárfesta", annað en það að þeir eru í leit að afkasti, nema þegar um pólitíska ústendara er að ræða

Eftirspurnin eftir fjármagni til fjárfestinga (sem er eyðsla, e. spending) fer eftir því hvort hér sé full fullvita atvinna eða ekki. Full atvinna sem búið getur til eyðslu sem nýtir til fulls þá möguleika og tækifæri sem full atvinna gefur af sér til þjóðarbúsins

Og að þessi fulla (og vonandi fullvita) atvinna skili af sér nægjanlegri hröðun í heild í þjóðarbúskapnum sem gerir það að verkum að fjárfestar þefa hröðunina uppi og bjóði fram kapítal til að nýta þessa hröðun (hagvöxt) í heild gegn ákveðnu afkasti inn í framtíðina sem hröðunin skapar

Sé engin hröðun til staðar í þjóðfélaginu þá skapast engin þörf fyrir fjárfestingar og þeir erlendu láta ekki sjá sig nema til að sjúga blóðið úr þannig blæðandi hagkerfum, sem eru mörg

Erlendir fjárfestar geta til dæmis ekki búið til börn. Það geta einungis íslenskir fjárfestar gert. Geri þeir það, þá halda alþjóðleg þefdýr kapítalmarkaða áfram að renna á lyktina, eins og þau hafa svo sannarlega gert frá því að Ísland varð sjálfstætt fullvalda lýðveldi okkar Íslendinga

Engin þörf er þá fyrir lofttegund efstu málsgreinar. Sitjið bara kjurr og látið þá sjálfa koma og bjóða ykkur góðan daginn. Algert hallæri ríkir nú um víðan heim þar sem þeir "erlendu" fá minna en mínus fyrir kapítal sitt

Það sem laðar erlenda fjárfesta að þjóðarbúinu eru fyrst og fremst fjárfestingar Íslendinga sjálfra í sinni eigin framtíð. Og ekkert annað en það ásamt fullveldi og sjálfstæði Lýðveldisins

Það sem fælir þá erlendu hins vegar frá er til dæmis lyktin af Evrópusambandinu og öllu því sem þeim visnandi halloka garði fylgir í föstum hröðunar-bakkgír þess inn í stjórnarfarslegt örendi ESB-svartnættisins 

Þessa vegna skil ég ei af hverju vindmyllum Landsvirkjunar var ekki stungið í samband við íslenskt rafmagn og þeim komið fyrir inni í aðalstöðvum fyrirtækisins. Þannig að stjórn Landsvirkjunar þurfi ekki á innsoginu að vera sífellt kafnandi úr hinni ofangreindu sjálfsköpuðu lofttegund sem þar ríkir; með hugarástandi villuráfandi meðvitundarleysis sem afleiðingu, en ekki orsakar í heilabúskap fyrirtækisins inni í skýinu

Fyrri færsla

Evrusvæðið horfið, innri markaður ESB horfinn, Maastricht gjall 

Evrusvæðið horfið, innri markaður ESB horfinn, Maastricht gjall

Mynd: Bruegel 27. ágúst 2014: Hlutfall útflutnings á milli evru-landa annars vegar og esb-landa hins vegar 

Eurointelligence 1. september 2014;

"This is quite a shocking graph from Bruegel. It shows not only that intra-eurozone trade has been declining – but it also shows that the euro has had no effect on trade as there is no gap between intra-EU and intra-eurozone trade." 

ESB-ekkert + evru-ekkert + innri-markaðs-ekkert = ófriður

Hlutfall útflutnings evrulanda þeirra á milli er nú komið niður fyrir það sem var áður en sjálft Evrópusambandið var stofnað sem sjálfstætt en enn ófullvalda (e. Independent but not yet Sovereign) yfirríkisleg Union. Hann er orðinn minna hlutfall af heildarútflutningi en hann var árið 1985. Það sama gildir um allt Evrópusambandið. Hvorki Evrópusambandið né myntbandalag þess né hinn svo kallaði innri markaður þess hefur haft nokkuð að segja um þróun útflutnings evrulanda sín á milli. Það eina sem hefur skipt máli á meginlandi Evrópu er það sama og gildir um öll ríki veraldar; aukin alþjóðavæðing hefur þýtt meira magn útflutnings á plánetunni allt eftir því hvernig viðrar á heimsmarkaði. Hinn innri markaður Evrópusambandsins er og verður áfram aðeins kenning á blaði í Brussel. Og gegnrotin bankakerfi evrulanda hafa ef eitthvað er, grafið skotgrafir evru-landanna á milli

Það er orðið slæmt ástandið innanborðs í Evrópusambandinu þegar helsta framhaldslífs hugveita esbelíta hins Hegelska meginlands Evrópu —og það undir þrúgandi forsæti sjálfs Jean doctrine Claude von disinflation Trichet, úr x-énarque-elítu-setuliði Frakklands— hefur loksins skilið þessi sannindi sem svo margir hugsandi menn hafa svo lengi skilið; Að myntbandalag Evrópusambandsins með sína sameiginlegu mynt, evruna, hefur engin jákvæð áhrif haft á viðskipti á milli evrulanda. Engin jákvæð áhrif haft á viðskipti á milli landa á myntsvæðinu. Að hugsa sér að þetta skuli jafnvel nú skiljast í Bruegel-hugveitunni í Brussel, er Evrópa brennur vegna einmitt myntar þesskonar elíta sambandsins

Það er vel viðeigandi að koma með þessar tölur á 21 árs afmæli Maastricht-sáttmálans er liggur nú sem gjallhrúga af ósannindum á næfurþunnu peningagólfi evrunnar, sem stanslaust frá upphafi hennar, er að hrynja yfir íbúa evrulanda sem hið versta manngerða efnahagslega misfóstur meginlands Evrópu frá því að austurríski bankinn Kreditanstalt fór á hausinn og hóf Kreppuna miklu árið 1931; Ásamt myntbandalags uppbyggingar-áætlunum hins þriðja ríkis Adolfs Hitlers á meginlandinu nokkrum árum síðar; sem voru gerræðislegar. Og sem hvíla að hluta til endur-vélritaðar uppi á tröppu-númeri 1942 niður í kjallara ECB-stigamanna seðlabanka Þýskalands undir nafninu: Grosswirtschaftsraum Deutschlands

Þessi óvænti út á við Press-Relations-skilningur Bruegel-hugveitunnar á misfóstri sínu, evrunni og þýðingarleysi hennar í þá átt sem fyrirfram var vænst, boðar ekki neitt gott fyrir meginland Evrópu

Þessi skilningur hugveitunnar er allur samkvæmt áætlun og hann mun verða notaður til að klaska saman enn fleiri þvingunum yfir íbúa Evrópusambandsins í formi efnahagslegra hryðjuverka og enn fremur verða notaður til að reisa upp massífan elítuvegg af kröfum um að aðildarlöndin láti nú loksins alveg undan, þannig að hægt verði að stofna sameiginlegan ríkissjóð til að standa að baki þessari munaðarlausu elítu-mynt Evrópusambandsins

Nú verður aðildarríkjunum gert skiljanlegt að láti þau ekki leifarnar af fullveldi sínu af hendi til að troða því sem einum klask-ríkissjóði undir evruna, að þá bíði þeirra tortíming er myntbandalagið hrynur ofan á allan almenning og fyrirtæki hans í öllum regnbogans litum ásamt komandi ófriði ESB-landa á milli

Hér með er allra hæst- og vel- viðeigandi að skjalafalssafni Seðlabanka Íslands og ráðuneyta Stjórnarráðs Íslands um evruna og hinn innri markað hennar sé fyrir fullt og allt troðið inn í ofninn að Kalkofnsvegi 1, 150 Reykjavík. Og kveikt í því, þannig að eitthvað fáist nú loksins fyrir alla þá peninga skattgreiðenda sem búið er að eyða í über-þvaðrið um myntbandalag Evrópusambandsins og svo kallaðan innri markað þess hér á landi. Kveikið upp og hitið ykkur á því sem annars verður að sönnunargögnum, því vetur gengur í garð í Esbgrad. Ornið ykkur svo lengi sem logar í bunkunum

Í sjálfum aðalstöðvum ESB verður Úkraína hins vegar notuð til að kynda undir aðildarríkjunum um að kasta sér sjálfviljug á eldavélar Evrópusambandsins sem hannaðar eru sérstaklega til að kynda undir einmitt þeirri þróun í Evrópu; með því yfirlýsta markmiði eins helsta talsmanns þess, Charles de Gaulle, að sambandið eigi að ná frá vesturströnd Atlantshafs og austur að Úralfjöllum

Nuddar nú ESB-sjúklingurinn Anders Fogh hendurnar í embætti sínu. Svo mikið, að skil ég átakanlega vel talsímasamband Victoriu Jane Nuland

Fyrri færsla

Viðtal við Ambrose Evans-Pritchard

Tengt

Áhlaupið á íslensku krónuna (2011)

Seðlabankinn og þjóðfélagið (2008)

Þrífst frelsið í faðmi ESB og evru? (2008) 

Sameiginleg mynt hefur ekki leitt til meiri viðskipta á milli evrulanda (mars 2010)

Viðtal við Ambrose Evans-Pritchard

Til öryggis: Bein krækja á viðtalið á YouTube

Þau eru ekki á hverju strái viðtölin við Ambrose Evans-Pritchard viðskiptaritstjóra breska dagblaðsins The Telegraph. En hér er þó eitt þeirra frá þeim 26. degi síðasta mánaðar. Þýskur jakkafatamaður í óhirtum skóm með gull að hætti þýskra á heilanum, átti ágætis tal við manninn

Þetta með hið fyrirfram tapaða Kínahlaup undan eldfjalli kommúnismans, vissu allir hugsandi menn um frá byrjun. Hið vonalusa kapp Kína við vöðvabúnt frelsisins í Vestri var frá upphafi tapað

Evans-Pritchard þykir réttilega að hugarfar almennings í kínaríki Evrópu, Þýskalandi, sé orðið sérstaklega athyglisvert - e. "extraordinary interesting" (sem er kurteisleg understatement að hætti Breta)

Þegar að því kemur í viðtalinu að Evans-Pritchard minnist á hina lágt hangandi ávexti —low hanging fruits— ættu hugsandi Íslendingar að leggja við hlustir og minnast tveggja tvíeggja sverða þannig hagvaxtar; 1) fáráðlingahugmyndinni um útvortis alþjóðlega fjármálamiðstöð. Hugmynd sem var svo hroðalega illa hugsuð að leitun er að annarri eins hámenntaðri innvortis heilablæðingu í einu landi

Og svo 2) Ferðamannabræðslu-bransanum, sem á eftir að svíða skeggið af sjálfum Leifi Eiríkssyni. Og úr þeim bruna búa til öskufall sem falla mun yfir landið og skilja eftir sig þykkt slepjulegt gjaldþrútið öskulag ofan á krónískri minnimáttarkennd, sem því miður virðist hér landlæg sem how do you like Iceland plága. Please, akið yfir mig, akið yfir mig, aftur og aftur

Raunverulegir gullfiskar verða ekki upp úr flugvélasætum né göturæsum tíndir. Ekki nema í formi stubba með einum gratís smók í. Þegar sá stubbur er búinn þarf strax að hefja leitina að næsta stubbi, til að ná næsta smók. Þannig geta heil hagkerfi um aldur og ævi læst sig föst í göturæsinu, alltaf leitandi að hinum næsta gratís stubbi sem gefur því einn næsta smók

Þegar stór hluti hins hámenntaða vinnuafls vinnur við uppskriftir að stubbaleit og við það að kenna hagkerfinu að láta aka yfir sig, þá sest fátæktin að. Þá sest hún að. Ég tala nú ekki um þegar þriðjungur þjóðarinnar situr stanslaust á skólabekk. Til hvers eru t.d. 20 þúsund manns í háskólanámi? Til að læra að týna stubba upp úr göturæsinu og búa til heilablæðingar heils hagkerfis? Eða til að læra að tína hina lægst hangandi ávexti af neðstu greinunum?

Fyrri færsla

Móðan mikla á heimleið

Móðan mikla á heimleið

Segja má að "sjálfstæði seðlabanka" geti orðið efnahag og sjálfstæði ríkja að bana. Segja má að sænski seðlabankinn —til dæmis— hafi á tímabili verið Bjørnebanden í þjóðríki Svía með því að tengja gengi sænsku krónunnar við mynt sem var ekki til (ECU) nema í reiknivélum

Það gerði hann til að sýna peningalegum mónutjörutossaflokki esb-veraldar hversu tært hann skildi þvaðurkenninguna um hina óháðu seðlabanka mónutjörutossa. Aðeins tíu mínútum áður en að allt þetta hrundi haustið 1992 í skjálfandi höndum sænskra mónutjörutossa í sænska seðlabankanum —eftir gengisbindingarhækkun stýrivaxta þeirra upp í 500 prósent — var símhringt í forsætisráðherra landsins og honum tilkynnt í tólið að stjórn seðlabankans væru allir apar og mónutjörutossar

Stakkels forsætisráðherra landsins, fór þá strax úr öskunni og yfir í ESB-eldinn og tók upp þvaðurkenningar hins komandi heimskasta seðlabankastjóra veraldar — Jean Claude doctrine von disinflation Trichet úr X-énarque-elítu-setulið Frakklands— sem síðar kveikti í Evrópu um leið og hann settist með þýsku snjóþrúgurnar á báðum í stólinn í sogrörsturni ECB-aukaseðlabanka Þýskalands

Doctrine Competitive Disinflation (innvortis gengisfelling í evruhandjárnum) úr tréhestinum frá Lyon drap Svíþjóð með glans — eins og Lennart Erixon útskýrir í vinnupappír sínum þarna— og er sú sama doctrine nú að rúlla hinum svo kölluðu jaðarlöndum evrusvæðis upp, svo að þau geti hrunið í ljósum logum ofan á heimskingjana heima í Þýskalandi sem stofnuðu marðarspelku myntbandalag Evrópusambandsins til að verjast samkeppni frá þeim sem bráðum munu upprúllaðir grafa landið með gerræðislegu ofanáhruni. Hruni sem að leikslokum mun væntanlega krefjast byltingar

En svo heima í Svíþjóð birtist Lars Svensson sem sól í sænska seðlabankanum; sérþjálfaður í herbúðum Ben Shalom Bernanke, meistara hins peningalega gírkassa frumkvöðla. Þá birtingu þoldi ESB-tilvist Svíþjóðar ekki, því aðildar-sáttmálar ESB þola ekki þannig entrepreneurial birtu þar sem fleiri en bara eitt skot eru í byssunni. Sjálf ESB-tilvistin og sjálf ESB-aðildin þolir einungis yfirríkislegan sadomonetarisma. Alveg eins og DDRÚV þolir ekki Ísland og setur sig því í yfirríkislegar stellingar yfir þjóðríki okkar Íslendinga

Móðan mikla að austan hefur nú loksins náð til áfangastaðar og samtímis að sjálfum fæðingarstað hennar; Meginlandi Evrópusambandsins. Þar smýgur hún inn í höfuð fólksins áratugum saman. Eins og tilhlaup til landamæra ríkja, sem annað hvort eru kjurr í höfðum fólksins, eða ekki. Landamæri ríkja eru algerlega huglægt fyrirbæri

Móðan mikla —yfirríkið sem sovétríkið— er hins vegar gegnheilt heilaæxli sem krefst skurðaðgerðar. En þannig skurðaðgerðir geta hvorki í tilkostnaði né hraða keppt við hina einföldu fallöxi. Og sparað verður, því sparnaður er jú eftir allt saman, hin þýska dyggð

Fyrri færsla

Hrætt við endurkomu kommúnisma og Marxisma

Tengt

Hið tvöfalda umboð 

Evran ER mynt Evrópusambandsins, það er sænska krónan ekki

Hrætt við endurkomu kommúnisma og Marxisma

Segjum nú svo að ég sé venjulegur almennur rússneskur borgari. Það sem ég myndi óttast mest í samskiptum lands mín við Vestur-Evrópu, sem nú heitir Evrópusambandið, er nýr og endurtekinn kommúnismi og Marxismi þaðan

Þessar óværur komu til lands míns frá aðalstöðvum Hegels á meginlandinu og plöntuðu sér niður í móðurjörð mína Rússland, sem versta manngerða plága veraldarsögunnar. Ég myndi óttast að nýju sovétríki yrði smyglað inn í land mitt frá meginlandi Evrópu eins og síðast. Ég myndi sem sagt óttast Evrópusambandið alveg hroðalega mikið, því þar eru aðalstöðvar Hegels og því sem næst sovésk nomenklatura. Já, ókjörin ESB-sovésk nomenklatura við völd

Svo myndi ég segja að óþverrinn Marxísk-menningarbylting hefur þegar náð að festa rætur á Vesturlöndum. Versta dæmið í nánasta umhverfi mínu um Marxískt menningar-byltingarland er Svíþjóð, sem er að verða orðið er Marxískt menningarferlegt alræðisland

Svo myndi ég segja: Vesturlönd skilja land mitt og þjóð alls ekki. Bara alls ekki

Fyrri færsla

Kista full af stolnum þjóðargersemum 

Tengt

Ísland: leshringur um Marx-Lenínisma

Kista full af stolnum þjóðargersemum

Nú þurfa menn bara að fylgjast með því hvernig elítur Evrópusambandsins munu notfæra sér til hins ýtrasta vandamál Úkraínu sér til eigin framdráttar

ESB hefur frá byrjun staðið úti á götum Úkraínu og hellt bensíni á þá neista sem mættu koma frá samskiptum landsins við Rússland. Út á götur í Kiev mættu þeir í eigin persónu til að steyta hnefana

Hugsa sér að þetta geti gerst hjá þingmönnum ríkja sem eru í stjórnmálasambandi við Úkraínu í gegnum meðal annars utanríkisþjónustu og sendiráð

Hvað hefðu Íslendingar sagt ef Brusselmennin hefðu mætt hingað til óeirða með skrílsliði til árása á þinghús íslenskrar þjóðar og seðlabanka undir áföllum þjóðarinnar 2009. Reyndar hafa þeir síðan þá verið steyptir niður í skrílsvellina, því staðsettir eru þeir hér enn

Öll árin frá því að múrinn féll hefur Evrópusambandið tekið á móti stolnum þjóðarauði Rússlands og þar með sýnt rússneskum almenningi hvers eðlis Evrópusambandið í raun og veru er: kista full af stolnum þjóðargersemum í vörslu ókjörinnar klíku

Nú mun Evrópusovétsamband Brussels þenja sig út. Þetta eru kjöraðstæður fyrir sambandið til að hrifsa til sín enn stærra og valdameira umboðsleysi sitt. Á þessu nærist ESB; sprengingum

Brusselsk-Evrópa er frá 1987 af, skuldum vafin gagnvart rússneskum almenningi og stjórnvöldum hans. Rússum var meðal annars lofað því að Þýskaland og þar með Evrópusambandið yrði aldrei sú gerræðislega steypublanda til alræðis sem sullið ESB orðið er í dag. Því var frú Margaret Thatcher einnig lofað. Og líka þeim sem í Hvítu húsi sat

Fyrri færsla

Kapítalismi er ekki það sama og kapítalismi

Kapítalismi er ekki það sama og kapítalismi

Eitt land —og það stórt— virðist eiga erfitt með frjálsan kapítalisma. En það er Þýskaland. Þar er stundaður eins konar einka-aristo-þey-þey-krata kapítalismi þar sem þýskar þjóðir eru notaðar sem einkaþrælandi leiguliðar hans í eigin landi og bera lítið úr býtum

Kauphöllin í Frankfurt er ómerkilega lítil að stærð miðað við það kapítal sem innbyrðis er í einkageira þýska hagkerfisins. Hún er minni en kauphöllin í Toronto í Kanada, þar sem "aðeins" 35 milljón manns búa. Kauphallir eru skiptiborðs-heimkynni almenningshlutafélaga

Um þessar mundir er stærsta sogrör veraldarsögunnar —fram hjá seðlabönkum— að soga heim til sín það fjármagn sem Þýskalandinu tókst að soga upp úr einkageirum evrulanda í suðri —með því sem þá verandi hinn fársjúki maður Evrópu gerði— að læðast bakdyramegin út úr peningapólitískum- og reglusettaramma seðlabanka sambandsríkis Þýskalands, og alla leið upp í trun ECB-aukaseðlabanka Þýskalands - og þaðan að taka peningapólitíkina og stýrivextina immed niður í það lægsta sem sést hefur í þýsku landi frá lokum síðari heimsstyrjaldar. Þýskir settust við völd uppi í turni ECB og sprengdu meginlandið þaðan frá með fullum vilja í loft upp, eins og alltaf

Þannig varð Þýskaland sér úti um hina efnahagslegu örvun (e. stimulus) á bak við allar reglur, með því að setja Bundesbankann í Þýskalandi úr leik. Pumpað var svo einka-aristo-þey-þey-krata kapítali landsins niður og suður um evrulendur meginlands Þýskalands, til þess að búa þar til eftirspurn eftir vörum frá hinum helsjúka manni uppi í Evrópu

Nú er þýska sogrörið búið að ryksuga suðrið, velta vörukaupa-skuldabyrðunum í gegnum bankakerfin yfir á suðrænan almenning, þannig að í gangi er nú stærsta brottfarar heimför kapítals í sögu mannkyns; tvær billjónir evra hafa nú þegar verið sogaðar heim á kistubotninn í einka-aristo-þey-þey-krata kapítalgeymslurnar í Þýskalandi

Þetta er ónýtur kapítalismi Þýskalands frá fæðingu af. Þetta er sá kapítalismi sem er að sprengja meginland Evrópu í loft upp. Og ber Þýskaland með sínum vanskapaða Hegelska kapítalisma algerlega ábyrgðina á því hvernig komið er fyrir almenningi í skotgröfunum niðri í evrusvaðinu

Þegar Engilsaxneskur bílskúrskapítalismi mætir svona þjóðnýtingarkapítalisma eins og þeim þýska, þá er aðeins eitt að gera: taka hann úr umferð; Tröllríða honum massíft þar til þjóðin fær frelsi sitt

En það mun ekki gerast, því Bandaríkin fóru heim. Það mun ekki gerast fyrr en eftir hinn fyrirfram tifandi Nóbelsverðlaunaða-miklahvell hins rísandi Evrópusovétsambands ESB

Bandaríkin ættu bæði að stórherða og forherða njósnir sínar um aðalstöðvar Hegels

Fyrri færsla

Þjóðríkið og Evrópusambandið

Mæli með

Peggy Noonan: Politics in the Modest Age (WSJ)

Þjóðríkið og Evrópusambandið

Matreiddar fréttir fréttamanna af málefnum Ísraels hafa í fulla fjóra áratugi haft flest að gera með það hvort fréttamenn eru þeirrar skoðunar að dagar þjóðríkisins sem manngæskuberandi grunnstofnun þjóða séu taldir, eða ekki. Þeir sem aðhyllast grunnhugsjónir Evrópusambandsins eru þeirrar heilaþvegnu skoðunar haldnir að þjóðríkið sé undirrót alls ills sem átti sér stað á síðustu öld

Athugið að þetta er sama fréttamanna- og fjölmiðlastéttin sem sá ekki fyrir fall Sovétríkjanna með bara eins mánaðar fyrirvara. Þetta er einnig sama fréttamannastéttin sem var algerlega clueless um stofnun Ísraelsríkis, sem samfellt í 60 ár hafði verið í undirbúningi

EKKERT stendur um aðdraganda stofnunar þjóðríkis Ísraels á prenti í neinum fjölmiðlum þessarar stéttar. Ekki einn stafur á prenti, fyrr en aðkoma stéttarinnar að útrýmingarbúðum á borð við Auswitch —þar sem reynt var að slátra heillri heimilislausri þjóð inni í stjórn- og þjóðernislausu heimsveldi undir stjórn stjórnleysis þriðja ríkisins og handlangara þess— varð þeim svo munngapandi opinberandi hryllilegt horror-áfall, að um allan heim myndaðist þá sá algerlega heilagi sannleikur um það hvað heimilislaus þjóð inni í ríkjasamsteypum raunverulega þýddi. Um það barbaríska ástand ríkti þá loksins alger og heilagur sannleikur. Algerlega heilagur sannleikur

Þegar Evrópusambandssinnar sem nú orðið stalínistískt eru þeirrar skoðunar að allt þetta hafi verið þjóðríkinu að kenna, þá matreiða þeir fram þvaðurlausn sem heitir Evrópusambandið og bera hana á hlaðborð fyrir framleiðendur frétta, sem dæla þvaginu af fréttaborðinu áfram inn í almenning. Öllum hryllingnum er klesst yfir á þjóðríkið sem stofnun. Það sem þessarar skoðunar menn sjá fyrir sér þegar þeir skoða Auswitch er þetta; þjóðríkið

Þegar Gyðingar hins vegar sjá, skoða, endurupplifa og hugsa um Auswitch þá sjá þeir þetta; heimilislaus þjóð leidd verndar- og varnarlaus til slátrunar undir keisaraveldisstjórnarfari rústaríkis og ríkjasamsteypu. Þeir sjá að þetta hefði aldrei getað gerst ef Gyðingar hefðu átt sitt eigið heimili: þjóðríkið

Ekkert ríki og engin þjóð hefur mátt þola eins mikið skítkast, rógburð og niðurrífandi áróður og Ísrael hefur mátt þola síðustu fjóra áratugi —nema ef vera skyldi Bandaríki Norður-Ameríku og Serbía— við það eitt erfiða grundvallar-verkefni að vernda líf og limi borgara sinna í eigin landi og úti í hinum stóra heimi. Þegar Ísrael gerir eitthvað í þágu þjóðarinnar þá fá þeir skítkast fyrir að gera það, alveg sama hvað um er að ræða. Allt sem Ísrael gerir fær það skítkast fyrir. Alveg sama hvað. Það sama gildir um Bandaríkin er þau sinna frumskyldum sínum og gera eitthvað fyrir sjálf sig, en ekki fyrir aðra. Það sama gildir einnig um Serbíu

Þessi lygavefur hefur nú náð svo langt undir myndun Evrópusambandsins síðastliðna fjóra áratugi að þar sjá menn Auswitch sem Ísrael !! Áróðurinn er orðinn slíkur. Og Gyðingahatrið sem virðist vera genetískt fyrirbæri í stórum hluta Evrópu er nú orðið svo sýnilegt að það liggur við að maður kasti upp

Til þess að Evrópusambandið geti haldið áfram að vaxa inn í nýtt evrópskt helvíti elítustéttar þess, þá þarf það og nómenklattúrískt áróðusrsapparat þess nauðsynlega að kasta svo miklum skít á þjóðríkið sem manngæskuberandi stofnun, að aðildarlöndin láti sambandið leiða sig, fullveldi sitt og sjálfstæði þeirra til áframhaldandi slátrunar í útrýmingarbúðum þess í Brussel

Þessi þvaður heimspeki Evrópusambandsins um hinn meinta tilvistargrunn sinn —að þjóðríkið sem stofnun sé ónýtt— krefst þess að þjóðríkið Ísrael sem loksins varð heimili fyrir þjóð án ríkis, verði sem allra fyrst rifið niður til grunna og af-lögmætt, því það er ekki gott til afspurnar fyrir Evrópusambandið að það sjáist svart á hvítu hvað verður um þjóðir þegar þær missa heimili sín

Sjálf tilraunaþjóðin, Gyðingar, gaf skít í "Perpetual Peace: A Philosophical (Schizophrenial) Sketch" Emmanuels Kants, sem var fyrsta elítutæra skóflustungan niður í öskubakka meginlandsins í uppgreftri afglapa eftir þjóðríkisbananum Evrópusambandinu

Þjóðin Gyðingar stofnaði hins vegar þjóðríkið Ísrael og fékk sér vopn til að verjast með. Aldrei aftur, segir sú þjóð

Í þessu stóra samhengi heimilisleysis, hefði þjóðin Íslendingar kannski dáið út

En hér heima rembast gelgjukrónískir embættis- og stjórnmálamenn við koma þjóðríki Íslendinga fyrir kattarnef inn í Evrópusambandinu. Þeir leika sér að eldinum. Þeir leika sér að eldinum

Fyrri færsla

Búið að stofna þau

Tengt

"dwell upon its horrors"