Kína kaupir inn í Evrópu

Ferðalag kínverska forsætisráðherrans til ESB landa hélt áfram í dag. Á morgun hittir hann sjálfa kínverja Evrópu, Þjóðverja, þar sem Angela Merkel mun taka á móti honum á dráttarvél. Hún hefur farið á námskeið.

 

Koma Asíuútgáfu kínverska kanslarans til Þýskalands er til vottunar um það að Asíukínverjar munu halda áfram innkaupum sínum á uppgjafarríkisskuldabréfum evrulanda í merkelskum barmi upplausnar í skiptum fyrir þögn kínverja Evrópusambandsins þegar að siðferði, frelsi og mannréttindamálum kemur. En til kínverja Evrópusambandsins í Brussel hafa öll ESB-ríkin afsalað sér næstum öllu fullveldi sínu í innflytjenda- flóttamanna og mannréttindamálum og alveg öllu fullveldi þeirra í utanríkismálum. Draumurinn um hold kæft, trit og retning á því sviði er þegar uppfylltur í öllu Evrópusambandinu. Friðartollabandalagi Weimardúllara.

Íbúar í Evrópusambandinu óttast nú að þeir verði seldir til hæstbjóðenda og að restarnar af fullveldi ríkja þeirra fari sömu leið og vörurnar frá Þýskalandi fara. Þetta er sannarlega merkur dagur í sögu Íslands, að mati Össurar Skarphéðinssonar alþýðumanns og komma. En hann er um þessar mundir staddur í púðurdós frú Merkel. Þar er hann að skoða aðstæðurnar fyrir afhendingu fullveldis íslenska lýðveldisins yfir á lyklakippu stórhertogadæmis Evrópu, sem einnig hvílir í þessari sömu handtösku frú Merkel á dráttarvélinni.

  

 

Krækja. ABC OPINIÓN; El dictador solvente

 

Fyrri færsla

 

Það góða við Keynes er að hann minnkar ríkisafskiptin og styrkir fullveldi þjóða. 

Það góða við Keynes er að hann minnkar ríkisafskiptin og styrkir fullveldi þjóða.

Þeir sem aðhyllast myntbandalag Evrópusambandsins eru allir þar með mjög hlynntir miklum ríkisafskiptum. Þeir verða að vera það. Þegar samfélagshagkerfi missa sjálfstæða mynt og peningapólitík þá eru engin stjórntæki þar eftir nema ríkisafskiptin. Þar er aukið atvinnuleysi alltaf efst á listnaum. 

Þið sjáið þetta núna. Eins og hundar í bandi fjármálamarkaða sem pota stanslaust priki sínu í afturendann á ríkisstjórnum evrusvæðisins, eru ríkisafskiptin enn og aftur hið eina sem stendur þar til boða. Allar lausnir á öllum vandamálum evruríkja í gær, í dag eða á morgun - hvort sem um hrun eða þenslu er að ræða - eru allar útskrifaðar á sama lyfseðilinn; að ríkisvaldið skipti sér enn meira af lífi þegnana niður í minnstu smáatriði. Allt í þeim tilgangi að láta ríkisfjármálin stýra hagkerfinu. Hefta hitt eða þetta, berja niður og drepa. Þetta eru einu stjórntækin sem eru þarna eftir. Myntin er farin, vaxtavopnið er farið, peningastefnan læst inni í skáp í Frankfurt, og þingið þar með handjárnaður hundur í bandi fjármálamarkaða. Svona verður einræði til. Svona fæðast blá Sovétríki í Evrópu.

En allar eru þó macro_afleiðingar ríkisstjórna evrulandanna þær sömu og hefði Keynes staðið á lyfseðlinum frá byrjun og gefið þeim inn pillurnar. Afleiðingarnar (macro) eru allar Keynesian en kostirnir og jákvæðu áhrifin eru þeim alltaf alveg bönnuð. Svona klekjast "big government" út í Evrópu. Það var ekki Keynes. Það var mónutjaran.

 

DJ Newswires í gær; 71 pósent Þjóðverja hafa misst traustið á evrunni, eða treysta ekki evrunni sem gjaldmiðli. WSJ. En þeir hafa aldrei verið spurðir að neinu

Keynes er bara hægt að stunda ef maður er fullvalda ríki. Það er hin nýja og nokkuð merka uppgötvun sem við erum að gera í dag. En hitt vitum við líka; Keynes gagnast okkur aðeins ef og á meðan skattakerfið er látið í friði. Lyfin hans í dag eru "deficit spending" í hallæri. Nota fullveldið til að þenja út þá strengi sem þá þola álagið. En þetta krefst þó þess að ríkið sigli ekki á skallanum inn í hrunið.   

Einn af Evrópumeisturunum í ríkisafskiptum var herra Uffe Ellemann-Jensen í Danmörku. Lífið undir Úffa var ein samfelld hörmung og hún telur enn um 800.000 manns sem komið var fyrir kattarnef í nafni heilagra og endalausra ríkisafskipta hins opinbera. Danska leiðin; að henda vélinni fyrir borð til að koma sér af strandstað. 

 

Vöðvabúnt heilans er frelsi. Aðeins frjáls heili getur búið til velmegun.  

Þjóðrægjendur og Uffe Ellemann-stundum-Jensen

Skynglöggur Halldór Jónsson skrifar um hugtakið þjóðrægjendur. Einn slíkur skrifaði (næstum því í hel) grein á ritskoðað blogg sitt á Berlingske í Danmörku. Maðurinn heitir Uffe Ellemann-Jensen og er enn með vara skegg. 

 

Þar varpar hann fram þeirri skoðun, sumpart í háði en mest í bræði, að Danmörk ætti að segja sig úr Evrópusambandinu því það sé ekki hæft til að vera í þessu Evrópusambandi - þið vitið, danska þjóðin ónýt þar og íslenska krónan ónýt hér - og að úrsögn landsins gæti aukið líkurnar á að Evrópusambandið muni getað lifað af áfram. Að Danmörk fórni sér svo sambandið megi lifa. Voila!

Ehh, altså; fyrst hét það að Danmörk "yrði að fórna sér" til að komast þarna inn. En nú á hún að "fórna sér" til þess að þessir bloody foot-dragging Danes eyðileggi ekki sýninguna í Brussel, sem frá upphafi er víggirt einkaelliheimili elítunnar í Evrópusambandinu. Uffe er að segja að það gangi ekki upp lengur að Danir gangi ekki í takt (við þá sem setja þeim taktinn).

Í einni athugasemd við grein Uffe Ellemanns stendur skrifað að þetta sé orðið voðalegt með þessa "sirkussýningu elítunnar" sem nefnist Evrópusambandið. Þar hafi ekki verið gert ráð fyrir fólkinu. Það sé að eyðileggja sýninguna. Er ekki hægt að losna við það? Jú leysum upp fólkið!

Flestar athugasemdir lesenda eru fullar reiði og fyrirlitningar á ESB. Og öllu sem því tilheyrir. Flestir lesendur, að minnsta kosti ótrúlega margir, mælast til að Uffe sé tekinn á orðinu þ.e. að Danmörk segi sig úr þessu Evrópusambandi andskotans strax. 

Eins og þið vitið hafa Danir reynslu hér. Þeir eru í miðjum pakkanum og ekki bara gluggagæjarar á borð við fyrrverandi sendiherra sem búa enn hærra uppi og fjær þeirri upphækkuðu kíkja_í_pakkatilveru sem íslenskir námsmenn gera yfirleitt erlendis, og eru oftast allir sem einn persona_non_knowing þegar að lífi og kjörum hins almenna borgara kemur í Danmörku og öðrum lendum hinna nýju Sovétríkja Evrópusambandsins.

Íslenska þjóðin innsiglaði sjálfstæði og fullveldi Íslands á Þingvöllum árið 1944 með 98,5 prósenta meirihluta á móti 1,5 prósenta minnihluta. Alger þjóðarsátt var. En nú ætla nokkrar sósíaldemókratískar hrunkarlkerlingar og einn Joð-Júdas íslenskra tækifærisstjórnmála að rjúfa innsiglið og háma í sig allt innihaldið. Raka því til sín, en síðan að kasta því upp aftur yfir veisluborðin í Brussel. Þar er allt fljótandi í fullveldis átveislunni miklu. 

Reiðin kraumar í þjóðinni. Fyrirlitning hennar er næstum alger og þokast á ný upp í níutíu og átta komma fimm.

 

Krækjur

 

Berlingske; Hvad med at melde Danmark ud af EU? (margar athugasemdir)

JyllandsPosten; Ellemann: Skal vi ikke bare forlade EU? (margar athugasemdir)

 

Viðstaddur var ekki: Mogens Lykketoft, forsetasérfæðingur Íslands

 

Fyrri færsla

 

Þýskaland í gjaldþrot? "Skuldar Grikklandi 575 miljarða evra" 

Þýskaland í gjaldþrot? "Skuldar Grikklandi 575 miljarða evra"

Franski hagfræðingurinn Jacques Delpla segir að Þýskaland skuldi Grikklandi 575 miljarða evrur frá því að hið fyrr nefnda ríki réðst inn í það síðar nefnda, rændi þar, ruplaði og eyddi þar lifandi sem dauðu, fyrir aðeins 72 árum síðan. Þessi skuldasöfnun Þýskalands á að hafa gerst undir hinni fyrri stóru evrópsku sameiningartilraun Evrópusinnans og þjóðkjörna stjórnmálamanns, og síðar kanslara Þýskalands, Adolf Hitler, og ríkisstjórnar hans; Les Echos. 

Bíddu. Hvað skyldi Þýskaland þá skulda Póllandi mikið? Það þori ég hreinlega ekki að hugsa út í. 

Franski stjórnmálamaðurinn og yfirmaður fjárlaga franska ríkisins, Francois Baroin, fer fram á að sett verið á fót FBI-lögregla í Frakklandi (og ESB?) til að vinna bug á svindli með bæði bótagreiðslur úr hinu opinbera kerfi og svindli hins "svartra hluta hagkerfisins" sem hann segir að sé rosastór; Le Monde (hint; regluverkið fræga og stjórnsýslan góða)

Næsta skref verður auðvitað að taka þetta upp á "ESB-level", eins og flest annað sem lagt er fyrir valdalaus þjóðþing ríkja Evrópusambandsins. "Því miður væni minn, tillagan krefst þess að við leggjum málið fyrir yfirríki ríkjanna í Brussel". Fyrsta forstöðukona E-FBI gæti orðið brynjaða dísin Schram. 

Fyrst var það utanríkisþjónustan (er komið), svo varnarmálin (er byrjað) og næst er það evrópsk FBI-alríkislögregla sem eltir fyrirhugað "svindlandi fólk" og þá á milli ESB-fylkja, auðvitað.

Þetta kemur. Framsalið á milli landa er að minnsta kosti komið. Fólk í einu ESB landi getur verið dæmt fyrir brot í öðru ESB landi og sem þarf ekki að vera ólöglegt í heimalandi borgarns. Og síðan saksótt frá einu ESB-landi yfir í annað og framselt til fangavistar í öðru ESB-landi en heimalandi viðkomandi. Þetta kemur, og er þegar komið að hluta til.

Summa summarum; 

Þegar ég flutti til ESB árið 1985 var ESB ekki til. Og okkur var sagt að það yrði aldrei til því Evrópusambandið væri steindautt sem hugmynd. Það sagði forsætisráðherrann okkur. En lítið vissi sá maður þá, þótt sjálfur forsætisráðherra í litlu landi hann væri. ESB varð til aðeins nokkrum árum síðar. Og nú eru Svíar og sænskur sósíalismi - nokkrum árum eftir ESB inngöngu þeirra - að verða bannvæn vara í sjálfu ESB. Það sem fékk Svíþjóð til að ganga í ESB er horfið. Gríska ríkið stöðvar allar greiðslur sínar í júlí næstkomandi. Þá eru allir sjóðir landsins uppurnir eftir 30 ára aðild þess að Evrópusambandinu, 10 ár í myntbandalagi þess og eftir móttöku 80 miljarða evra í ölmusuhjálp á 30 árum. Þannig fór með ESB-sjóferð Grikkja. 

Þetta ESB er sem sagt það ESB sem löndin gengu upphaflega í, er það ekki?!. Nýtt stórslys Evrópu einu sinni enn! Það eina sem vantar er vopnin! En þau koma eðlilega í kjölfarið á þessu elítumyrkraverki ESB. Löndin ganga í skrokk og taka vopn upp úr jörðu, en ekki evrur.

Hét hún ekki annars Bryndís Schram, þ.e. bréfritarinn sá? Og gekk hún ekki um í Alþýðuflokknum? Hvar er hann nú? Bannaður?

Fyrst hægt er að gera þýska skattgreiðendur ábyrga - oftast aðeins í orði kveðnu en á slæmum stundum einnig í praxís - nú árið 2011 eða 72 árum síðar, mætti spyrja þeirrar spurningar hvort þeir, þ.e. þýskir skattgreiðendur, hafi í raun og veru "gengið í þriðja ríkið" á sínum tíma? Eða kom það bara? Þróaðist þriðja ríkið þannig? Tóku Þjóðverjar virkilega upp Adolf Hitler? - og sem síðar breyttist í ESB? Eða voru þeir bara að kíkja í pakkann?

Fyrri færsla

Nú hefst kvöldsagan eftir Jóhönnu Sigurðardóttir 

Nú hefst kvöldsagan eftir Jóhönnu Sigurðardóttir

Skyldi maður lesa um þennan dagskrárlið í radíóprógrammi einhvers dagblaðs, myndi maður líklega hugsa sig tvisvar um. Ætti ég að þora að opna fyrir radíóið eða ekki. Er verið að gabba mig? Ef ég tek áhættuna og opna fyrir tækið, verð ég þá fyrir því áfalli að kvöldsagan er eftir Jóhönnu sjálfa, en ekki eftir hana, þ.e.a.s ekki eftir hennar tíma, og sem myndi þá fjalla um tímana eftir Jóhönnu . . . ó nei Tímarnir, eftir Jóhönnu, best að hætta hér . .  

Lesið upp  úr símaskránni . . 

Jón Jónsson, Vífilfelli 12

Jón Jónsson, Skjaldborg 1

Jón Jónsson, Faxafeni 1

. . 

Jón Samfellsson, Faxafeni 112

Jón Sigfússon, Faxafeni 113

Jón A. Sigmarsson, Faxafeni 114

Jón B. Si . . 

Þið hljótið að koma auga á spenninginn í þessari kvöldsögu. Engum í landinu kæmi dúr á auga á milli lestra. 

Hér er ágætis grein fyrir hrætt fólk. Bill Gross hjá PIMCO les bandarískum stjórnmálamönnum beggja átta pistilinn. Já, nú nálgast rétti tíminn til að vera alvöru hræddur um efnahagsmál heimsins. The Fed hefur hætt að prenta það sem hann prentaði aldrei. PIMCO og Bill er ekki hver sem er; PIMCO Founder To Deficit-Obsessed Congress: Get Back To Reality 

Krumgan er miður sín af reiði: Profiles in Fed Cowardice og meira um The Triumph of Bad Ideas

Og hættið að ganga í háskóla kæra fólk. Já ég veit, vel flest ykkar akið þangað. En þetta borgar sig ekki lengur. Samfylkingarmódelið hefur eyðilegt virði menntunar; segir Bill Gross einnig 

Þeir sem hræðast verðbólgu ættu að skoða þetta hér, svona eins og plús 15 árum eftir hrun í Japan og eftir 150 ára "sameiningarferli" Ítalíu. Hvað varð um alla verðbólguna sem menn hafa öskrað um í bráðum 20 ár í Japan? Hagkerfið að hverfa. Aðeins Evrópusambandið kemst þarna næst í ömurleika.  

Um daginn var mynd í Morgunblaðinu af 150 ára handbandalagi handabandaafmælis sameiningar Ítalíu. Þetta var misskilningur segja Norður-Ítalir. Það var ekki Ítalía sem var sameinuð, heldur vað það Norður-Afríku sem var sundrað. Rebecca Wilder er með réttu slóðina á þetta mál sem fjallað var um í The Economist; plús meira um Ítalíu og engan, alls engan árangur Myntbandalags Evrópusambandsins í samfellt 12 ár

 

Ítalía er transfer-union sem aldrei gekk upp. FT/Alpaville segir sögu dagsins um hið hægfara gangandi járnbrautarstórslys hagkerfis Ítalíu.

Ertu ennþá hræddur?

 

Lestu þá fyrri færslu

 

"Glæpsamlegt ábyrgðarleysi" - Grikkja 

 

 

"Glæpsamlegt ábyrgðarleysi" - Grikkja

 

Mynd; Útför evrunnar á forsíðu þýsku útgáfu Der Spiegel. Rýnilíkfundir hefjast vonum bráðar.

Fjármálaráðherra Svíþjóðar - sem er esbland í Norður-Evrópu - og sem heitir Anders Borg, segir það jaðra við "glæpsamlegt ábyrgðarleysi" ef stjórnarandstaðan í Grikklandi neiti að taka þátt í mögulegri þjóðstjórn. Ekki fylgir sögunni hvort Borg þessi sé óborganlegur borgunarmaður.

Ó Davíð. Hvað hefur þú gjört.

 

 

Krækja: Borg: Grekiska oppositionen gränsar till "kriminell ansvarslöshet" 

 

Fyrri færsla

 

Fyrirlestur Paul Krugmans í Cambridge kl. 19:30 í kvöld 

Fyrirlestur Paul Krugmans í Cambridge kl. 19:30 í kvöld

Í tilefni 75 ára afmælis The General Theory heldur Paul Krugman fyrirlestur í Cambridge háskólanum í kvöld kl. 19:30 að Lundúna tíma, eftir að hafa fyrst snætt Fish & Chips (bráðum burtfloginn markaður Íslendinga til Noregs).

Hagfræðingurinn hefur verið svo elskulegur að birta fyrirlesturinn fyrst á bloggsíðu sinni, þannig að við komum fyrst, en þeir síðast. Allir vita hverjir þeir eru. Þeir eru alltaf út um allt að gera allt. Hérna er fyrirlesturinn; Keynes and the Moderns

Mér sýnist þarna vera um að ræða ævibirgðir af kinnroðalit fyrir næstum allt hagfræðingastóðið, plús núverandi forseta Bandaríkjanna, og til dæmis herra Rogoff og tefyllirafta hvar sem þeir finnast. Trichet frá Lyon fær stimpilinn dagdraumamaður (martraðir um hábjartan dag)

 

Kína_heldur_uppi_USA-menn eru rassskelltir. Meiri skuldir geta læknað of miklar skuldir er staðfest. En það er ekki sama hver á þær og hve mikið af þeim. 

Ef ég væri hagfræðingur í dag fengi ég mér hauspoka og herti að. Rektorar hagfræðiháskóla ættu að fá sér vinnu á hárgreiðslustofum, ef einhver skyldi vilja þá. Ef ekki, þá geta þeir reynt að sækja um aukavinnu á einkaleyfisskrifstofunni í Bern. Það hefur sýnt sig að borga sig áður því in the long run we are all dead.  

Krugman hreinsar rykið af Keynes, svo um munar. Nú þarf að endurmennta flest alla hagfræðinga sem hafa útskrifast eftir 1980. Skólamenntun þeirra hefur brugðist. Eða er það öfugt? 

 

Fæstir muna að Keynes var íhaldsmaður. Ég er íhaldsmaður.

 

Blaðamenn geta einnig vel gert sér mikinn mat úr þessum fyrirlestri, svo ekki sé minnst á undirsáta fjölmiðla; pakkamennin

 

Fyrri færsla

 

Bræðsluaðild Grikklands að evrubálinu

Bræðsluaðild Grikklands að evrubálinu

Athyglisvert er að fylgjast með eyðilegginu elítu peningayfirvalda Evrópusambandsins á grísku samfélagi. Því var haldið fram að aðild ESB-landa að sameiginlegri mynt myndi færa 13 hagkerfin nær hvort öðru. En árangurinn er hins vegar algerlega hinn gagnstæði. Löndin - og fólkið sem í þeim býr - sem standa að myntinni, hafa sjaldan eða aldrei verið stödd eins langt frá hvoru öðru, efnahagslega. Evran hefur sundrað Evrópu og aukið verulega við hættuna á ófriði í Evrópusambandinu. Og hún hefur ekki hið minnsta leitt til aukningar í viðskiptum á milli landanna. Sennilega hefur hún í reynd komið í veg fyrir eðlileg og sanngjörn viðskipti á milli landanna. Og er frekar að stöðva þau en hitt.

 

Mynd: Rebecca Wilder; Atvinnuleysi í Grikklandi frá 1998 til 2011. Miklu hærra nú en fyrir evruupptöku (Unemployment rate in Greece: seriously uncharted territory)

Í stað komu hvítra hesta í hlaðið, komu brennuvargar Evrópusambandsins í Brussel akandi í rósrauðum Traböntum Samfylkingarinnar frá austri. Svælan er geigvænleg. Grikkland er statt í innvortis gengisfellingu sem er að breytast i innvortis helvíti (infernal devaluation)

Svona er að missa fullveldið. 

Allir ættu einnig að sjá núna, að þvaðrið um að óháðir seðlabankar myndu koma i veg fyrir áföll og kreppur eins og afar okkar og ömmur þurftu að þreyja í kreppunni miklu 1929, er og var tómt þvaður frá upphafi. Óháðir seðlabankar hafa ekki komið í veg fyrir neitt. Flestir hafa hins vegar misskilið Milton Friedman og gleymt Keynes. Hagfræðideilir vorra daga eru því miður orðnar deildir í háðskólum.

 

Fyrri færsla

 

Í skugga pakkamanna 

Lýðveldisdagur Íslands árið 2011 í skugga pakkamanna. Jóni Sigurðssyni forseta pakkað saman?

Dagur sjálfstæðis Íslendinga 17. júní 2011

200 ára afmæli Jóns Sigurðssonar forseta

 

Olíumálverk: Þórdís Rögnvaldsdóttir

 

Í skugga pakkamanna 

 

Vilja að Svíþjóð hætti í Evrópusambandinu. Svíþjóð kíkti í pakkann en varð honum að bráð

Þeir sem kíkja í pakka eru ekki alltaf þeir sem hafa minnst og þarfnast mest. Oftar en ekki eru pakkaskoðendur þeir sem hafa allt. En svo eru pakkaskoðendur einnig sá fjölmenni hópur sem misst hefur hæfnina til skilja að pakkaþörf þeirra blundar í eigin vanhæfni. Hjónabönd sem leysast upp því makinn er alltaf að skoða í pakka? Radarinn í óstöðvandi leit að nýjum pökkum? Skógurinn sem sést ekki fyrir trjám? Eða fólkið sem hættir að draga andann nema það sé alltaf baðað í sviðsljósinu. Mikið sem vill meira? Spilafíklar fjármála eða stjórnmála? Eða bara einföld dekurdýr sem misst hafa lífsþróttinn í sínum eigin dekurleiðindum og eru orðin ófær um að koma auga á himinblámann og sæinn græna á fögrum degi. 

Í dag eru pakkamenn nokkrir komnir út í fullveldisspákaupmennsku með lýðveldið okkar, sem varð sjálfstætt og fullvalda ríki árið 1944, en bara ekki fyrir þeirra tilstilli. Pakksaddir 33 þingmenn lýðveldisins hafa att landi voru inn í hringiðu sem getur endað með því að Ísland missir sjálfstæði og fullveldi þjóðarinnar á ný. Morguninn eftir fullveldismissinn þurfa þeir auðvitað annan og nýjan pakka til að kíkja í, því þannig virkar þessi veikleiki. Hvað næst? Sjálfshjálp fyrir fólk sem haldið er pakkaveiki ætti ekki að vera til húsa í byggingu fullveldis þjóðarinnar. 

Pakkagægjur Svíþjóðar komu landinu inn í ESB-pakkann sem frá og með 7. febrúar 1992 varð sjálfsætt ríki í ríkinu undir nafninu Evrópusambandið. Þetta varð svona með tilkomu Maastricht sáttmálans sem þann 1. nóvember árinu seinna leysti formlega af hólmi EEC (The European Economic Community). Þá hætti ESB að vera efnahagsbandalag og varð eigna- og skuldabandalag og yfirríki ríkjanna. Þegar þarna var komið við sögu hafði lagarammanum fyrir hinum efnahagslega samruna ríkja Evrópusambandsins þegar verið komið á sinn stað, svo ekki þurfti að eyða frekara púðri í þá hlið málsins. Maastricht sáttmálinn og í leiðinni myntbandalagið (EMU) kom næst og svo nýja ESB-stjórnarskráin yfir 500 milljón manns. Hlutverk beggja er hinn pólitíski samruni landa ESB. Í og undir honum mun ESB þurfa að verða eitt ríki og fullveldi aðildarríkjanna að renna saman í eitt. Sem sagt; fyrst var það hinn efnahagslegi samruni ESB-ríkja og síðan hinn pólitíski samruni ríkjanna sem við sjáum birtast í dag. EEC hætti að vera efnahagsbandalag með tilkomu Evrópusambandsins. Nær enginn íbúi var spurður að neinu.  

Sannleikurinn er sá að íslenskir pakkamenn hafa ekki hugmynd um hvað þeir eru að gera. Þeir eru algerlega fávísir. Þeir pakkaskoða og pakkakíkja einungis samkvæmt eðli sjúkdómsins. Þeir eru spákaupmenn með fullveldi okkar. Og fara með það eins og sína einkaeign.

Í kreppunni miklu í Svíþjóð 1992 var það gengisfelling sænsku krónunnar sem kom sænska hagkerfinu á flot á ný. Sænska krónan féll. En áður en það gat gerst var þáverandi peningalegu pokadýri elítu Evrópusambandsins sleppt lausri á líf og efnahag Svía. Hér er átt við fyrri skammt lyfjagjafar huglækningafélags ESB-hagfræðinga sem tókst loksins að klekja út hinni margfrægu myntslöngu Evrópusambandsins en sem hrundi til grunna árið 1992. Þetta var slangan sem fékk þá menn, sem sænska fólkið trúði statt og stöðugt að væri háskólagengið, til að hækka stýrivexti sænsku krónunnar upp í fimm hundruð prósent þann 16. september 1992, svo verja mætti bindingu hennar við gjaldmiðlaslönguna EMS/ERM (The Europee Exchange Rate Mechanism) - en auðvitað algerlega án nokkurs árangurs.

 

Í dag segjast 64 af hverjum 100 Svíum ekki vilja sjá evruna sem gjaldmiðil í landi sínu. Enda ekki skrýtið þar sem vaxtakjör Svía eru mun hagstæðari þeim sem Þjóðverjum bjóðast undir myntinni evru. En Svíar hafa ekkert val í þessum efnum. Öll ríki sem ganga í Evrópusambandið eru skyldug til að taka upp evru og láta allt fullveldi landsins í peninga- og myntmálum renna óskorið til peningayfirvalda Evrópusambandsins í Brussel, til eilífðar.

Á þessu ári eru 10 ár liðin frá Gautaborgarfundinum árið 2001. Hvað hefur gerst í millitíðinni? Jú, sú margumtalaða jafnaðarmennska sem kom Svíþjóð inn í ESB í byrjun er orðin bannvara í sjálfu Evrópusambandinu. Ekki er lengur hægt að stunda hana þar, því ESB-fyrirbærið hefur tekið stökkbreytingu eins og þeirri sem varð forsætisráðherra Danmerkur til ævarandi skammar árið 1986 þegar hann sagði að Evrópusambandið væri steindautt. Sænsk jafnaðarmennska, og þar með vel flestir Svíar, eru orðnir bannvæn vara í sjálfu Evrópusambandinu. Einangrað fyrirbæri í Evrópusambandinu. 

Evrópusambandið er ekki pakki. Það er kamelljón sem enginn skilur, enginn stjórnar, enginn getur kosið burt og engum gagnast nema þeim sem sitja við ofnana og brenna sjálfstæði og fullveldi þjóðríkja Evrópu. Er Ísland næst á listanum?

 

Á stökkpalli Jóns Sigurðssonar forseta hafast menn misjafnt að. En njóta hans þó allir. 

 

Þeir þingmenn lýðveldisins sem sótt hafa um óafturkallanlega inngöngu Íslands í efnahagslegt og mannlegt svarthol framtíðarinnar í Evrópusambandinu til eilífðar, eru þessir; (The enlargement process is irreversible)

Álfheiður Ingadóttir (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Árni Páll Árnason

 

Árni Þór Sigurðsson (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Ásta R. Jóhannesdóttir

 

Birkir Jón Jónsson (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Bjarkey Gunnarsdóttir (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Björgvin G. Sigurðsson

 

Guðbjartur Hannesson 

 

Guðmundur Steingrímsson (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Helgi Hjörvar

 

Jóhanna Sigurðardóttir

 

Jónína Rós Guðmundsdóttir

 

Katrín Jakobsdóttir (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Katrín Júlíusdóttir

Kristján L. Möller

 

Lilja Mósesdóttir (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Magnús Orri Schram

Oddný G. Harðardóttir

 

Ólína Þorvarðardóttir

 

Ragnheiður Ríkharðsdóttir (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Róbert Marshall

 

Sigmundur Ernir Rúnarsson

 

Sigríður Ingibjörg Ingadóttir

 

Siv Friðleifsdóttir (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Skúli Helgason

 

Steingrímur J. Sigfússon (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Steinunn Valdís Óskarsdóttir

 

Svandís Svavarsdóttir (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Valgerður Bjarnadóttir

 

Þórunn Sveinbjarnardóttir

 

Þráinn Bertelsson (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Ögmundur Jónasson (hafði ekkert umboð frá kjósendum)

 

Össur Skarphéðinsson

 

Kosningasvik, þegar að sjálfstæði og fullveldi lýðveldis okkar kemur, eru meira en grafalvarlegur hlutur.

 

Þeir þingmenn lýðveldisins sem brugðust skyldum sínum við að koma umboði og vilja kjósenda sinna á framfæri, eru þessir:

 

Guðfríður Lilja Grétarsdóttir, Margrét Tryggvadóttir, Þorgerður K. Gunnarsdóttir  

 

Þeir þingmenn lýðveldisins  sem sögðu nei og voru trúir umboði því sem þeir sóttu til kjósenda, eru þessir:

 

Atli Gíslason, Árni Johnsen, Ásbjörn Óttarsson, Ásmundur Einar Daðason, Birgir Ármannsson, Birgitta Jónsdóttir, Bjarni Benediktsson, Einar K. Guðfinnsson, Eygló Harðardóttir, Guðlaugur Þór Þórðarson, Gunnar Bragi Sveinsson, Höskuldur Þórhallsson, Illugi Gunnarsson, Jón Bjarnason, Jón Gunnarsson, Kristján Þór Júlíusson, Lilja Rafney Magnúsdóttir, Ólöf Nordal, Pétur H. Blöndal, Ragnheiður E. Árnadóttir, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, Sigurður Ingi Jóhannsson, Tryggvi Þór Herbertsson, Unnur Brá Konráðsdóttir, Vigdís Hauksdóttir, Þór Saari, Þuríður Backman

 

Krækjur; 

• Tio år efter Göteborgstoppmötet – säg upp EU-medlemskapet
• Morgunblaðið laugardaginn 20. maí 1944
• Atkvæðagreiðsla

Niðurskurður, móralskur geislabaugur og geimverur

 

Er auður þjóða of dýrmætur vissum mönnum með völd til að bjarga þjóð frá hyldýpi hengiflugs?

Eftir allt saman þá er auður að stórum hluta til ríkiseign, og ríkið er þjóðin. Enginn nema krónískur nirfill lætur lífið vegna létt læknanlegra sjúkdóma, á götóttri brókinni, með allar hirslur fullar fjár.

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir og fjármálarameistari hennar, lét vera að bjarga þjóðinni vegna einkaumsóknar Samfylkingarinnar inn í Evrópusambandið. Hún er krónískur nirfill sem tímdi ekki að láta neitt nema brauðmola af hendi rakna til þjóðarinnar. Hún glataði stórkostlegasta tækifæri Íslandsögunnar til að sýna þjóðinni að sjúkrabíll hagkerfisins, sem að jafnaði kostar tæplega helming þjóðarkökunnar, væri ekki bara geymdur inni í bílskúr til einkaafnota og sérþarfa Evrópusambandsumsóknar nokkurra manna. En þetta er essensinn í ESB; að auður þjóða sé eingöngu notaður í þágu fimmtu rúgbrauðssymfóniu Evrópu; elítu Evrópusambandsins í Brussel. Til einkaafnota hennar. 

Jafnvel í aðalstöðvum fjanda kommanna, þ.e. í Washington, eru menn ekki svona andsovéskir. Þar stunda menn Keynes, sem er það eina sem getur hindrað nýja stóru kreppu heimsins.

 

Hér heima stunda kommar hina heimsku speki Evrópusambandsins - mónu-tjöru-ismann - og líklega án þess að vita af því. Við fórnum fólkinu. Og geymum sjúkrabíl hagkerfisins áfram í skúrnum á bak við asnaeyru ríkisstjórnar Jóhönnu.

 

Anti-stimulus (niðurskurður) er alltaf blástimplaður af hinum útvöldu með pólitíska hugrekkið í rassvasanum, nema auðvitað á kosningafundum. Svona álíka og hinn móralski jöfnuður Þýskalands við umheiminn á alltaf að vera gróði Þýskalands á kostnað annarra. Zero-sum leikur á kostnað annarra. 

 

Ef þið viljið skoða  stærsta anti-stimulus fyrirbæri heimsins í efnahagsmálum, Kína, þá skuluð þið hlusta og horfa á Paul Krugman lýsa þessu færirbæi í hér á myndbandinu að ofan. Næst stærsti anti-stimulus heimsins í efnahagsmálum er Evrópusambandið undir stjórn heimskulegasta seðlabanka veraldar.

 

Doktor Krumgan kemur með gott point; Bráðnauðsynlega þarf að auka við fjárlög NASA svo stofnunin geti hraðar fundið aðra plánetu til að taka við útflutningi þeirra stórþjóða heimsins (Kína-ESB-Asía) sem alltaf ætla að vinna sig út úr vandamálunum með auknum útflutningi - til annarra. Hjá þeim er innri eftirspurn eigin hagkerfa pláneta í næsta sólkerfi, eða bær í Langtíburtuztan.

 

Svo minni ég menn á að fullveldið og frelsið er þarna til þess að það sé notað. En hvorugt er og verður notað á meðan umsókn Íslands inn í Evrópusambandið stendur við lýði. Og hvorugt verður nokkurn tíma notað á ný ef Ísland gengur í svarthol þjóðríkis okkar; sjálft Evrópusambandið. 

 

Ég mæli eindregið með lestri; The Instability of Moderation

 

Fyrri færsla

 

Bjöllur í ESB-helvíti Eystrasaltsríkja hringja ekki dinga-linga-ling