Nú hefst kvöldsagan eftir Jóhönnu Sigurðardóttir

Skyldi maður lesa um þennan dagskrárlið í radíóprógrammi einhvers dagblaðs, myndi maður líklega hugsa sig tvisvar um. Ætti ég að þora að opna fyrir radíóið eða ekki. Er verið að gabba mig? Ef ég tek áhættuna og opna fyrir tækið, verð ég þá fyrir því áfalli að kvöldsagan er eftir Jóhönnu sjálfa, en ekki eftir hana, þ.e.a.s ekki eftir hennar tíma, og sem myndi þá fjalla um tímana eftir Jóhönnu . . . ó nei Tímarnir, eftir Jóhönnu, best að hætta hér . .  

Lesið upp  úr símaskránni . . 

Jón Jónsson, Vífilfelli 12

Jón Jónsson, Skjaldborg 1

Jón Jónsson, Faxafeni 1

. . 

Jón Samfellsson, Faxafeni 112

Jón Sigfússon, Faxafeni 113

Jón A. Sigmarsson, Faxafeni 114

Jón B. Si . . 

Þið hljótið að koma auga á spenninginn í þessari kvöldsögu. Engum í landinu kæmi dúr á auga á milli lestra. 

Hér er ágætis grein fyrir hrætt fólk. Bill Gross hjá PIMCO les bandarískum stjórnmálamönnum beggja átta pistilinn. Já, nú nálgast rétti tíminn til að vera alvöru hræddur um efnahagsmál heimsins. The Fed hefur hætt að prenta það sem hann prentaði aldrei. PIMCO og Bill er ekki hver sem er; PIMCO Founder To Deficit-Obsessed Congress: Get Back To Reality 

Krumgan er miður sín af reiði: Profiles in Fed Cowardice og meira um The Triumph of Bad Ideas

Og hættið að ganga í háskóla kæra fólk. Já ég veit, vel flest ykkar akið þangað. En þetta borgar sig ekki lengur. Samfylkingarmódelið hefur eyðilegt virði menntunar; segir Bill Gross einnig 

Þeir sem hræðast verðbólgu ættu að skoða þetta hér, svona eins og plús 15 árum eftir hrun í Japan og eftir 150 ára "sameiningarferli" Ítalíu. Hvað varð um alla verðbólguna sem menn hafa öskrað um í bráðum 20 ár í Japan? Hagkerfið að hverfa. Aðeins Evrópusambandið kemst þarna næst í ömurleika.  

Um daginn var mynd í Morgunblaðinu af 150 ára handbandalagi handabandaafmælis sameiningar Ítalíu. Þetta var misskilningur segja Norður-Ítalir. Það var ekki Ítalía sem var sameinuð, heldur vað það Norður-Afríku sem var sundrað. Rebecca Wilder er með réttu slóðina á þetta mál sem fjallað var um í The Economist; plús meira um Ítalíu og engan, alls engan árangur Myntbandalags Evrópusambandsins í samfellt 12 ár

 

Ítalía er transfer-union sem aldrei gekk upp. FT/Alpaville segir sögu dagsins um hið hægfara gangandi járnbrautarstórslys hagkerfis Ítalíu.

Ertu ennþá hræddur?

 

Lestu þá fyrri færslu

 

"Glæpsamlegt ábyrgðarleysi" - Grikkja 

 

 

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 23.6.2011 kl. 11:41]

Kvöldsögur Michael Hudson, eru meira fyrir minn smekk.

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2011 kl. 13:39]

Kærar þakkir fyrir þetta Jón Steinar, og fyrir innlitið. 

[Anna Grétarsdóttir (IP-tala skráð) 23.6.2011 kl. 20:36]

Ætla að halda mig við Fred Vargas í ögonblikinu :)

[Einar Björn Bjarnason, 23.6.2011 kl. 21:00]

Gunnar, þetta var víst peningaprentun, þó hún væri óbein - því Fed var að greiða fyrir hallann á ríkissjóði og sá halli var sannarlega að setja peninga inn í hagkerfið. Með því að borga hallann, þá var Fed að auka peningamagnið, eins og ég sagði, óbeint.

Þ.s. Krugman virðist meina, er að fara leið verðbólgu. En, stöðug prentun til að borga fyrir halla, mun framkalla stöðuga aukningu peningamagns í umferð, þannig verðfall peninganna og verðhækkanir þ.e. verðbólgu.

Sú verðbólga mun stöðug aukast, því lengur sem peningaprentun fyrir halla, heldur áfram.

Þetta er ein af gömlu hagfræði trixunum, þ.e. nota verðbólguaðferð, til að eyða skuldum - þ.e. ef bólgan verður nægilega mikil, fara skuldir að raunverðfalla þá skuldir ríkisins sem annarra sem eru bundnar í dollurum.

Ef þetta er gert, þá mun þessi verðbólga einnig færast yfir heiminn, þ.s. gjaldmiðlar munu hækka ganvart dollar en ekki bara það, því alþjóðamarkaðir miða gjarnan við dollar hækkar þá einnig verð á olíu og hráefnum, - hækkanir sem voru í gangi þangað til að QE2 hætti.

Þ.e. ekki tilviljun að olíuverð lækkaði þegar QE2 hætti, sama um hráefnaverð. 

Þannig, mun þessi verðbólga einnig dreifast um heiminn, kalla á vaxtahækkair seðlabanka víða - þær aðhaldsaðgerðir munu framkalla samdrátt.

Frá sjónarhóli Bandar. getur þetta samt verið þess virði.

Kv.

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2011 kl. 23:57]

Þakka ykkur fyrir innlitið. Bið kærlega að heilsa þér Anna kæra æskivinkona mín. 

Takk Einar Björn fyrir þitt stórgóða innlegg. On the other hand ;), þá er hægt að líta svona á málið;

1) Já já, það er hlutverk The Fed (seðlabanka Bandaríkjanna) að búa til verðbólgu ef hún er neikvæð og ekki til staðar til að hvetja menn til aðgerða í dag (the inflation view) frekar en á morgun (the deflaltion view). Við þurfum action now!

1.1) Réttur seðlabankans til að prenta peninga er alltaf til staðar. En það þýðir þó ekki að hann (rétturinn) sé alltaf í umferð. En rétturinn er þó þarna, og alltaf til staðar. Hann einn og sér hefur ekki áhrif, nema þá á væntingar manna. 

1.2) Heildarhlið skuldbindinga í efnahagsreikningi seðlabankans hefur lítið breyst síðan 2008 

2) Já, adjusted monetary base hefur blásið upp. En þetta eru eignir sem voru aldrei í umferð. Þ.e.a.s. voru ekki í peningakerfinu sjálfu heldur "assets" í vörslu seðlabankans. Hér er ekkert sem hefur farið í umferð og kemur ekki í umferð. Og þessu peningasviði hefur seðlabankinn mesta stjórn á. 

3) En svo er það þetta 600 miljarða dala ríkisskuldabréfa prógram seðlabankans sem einnig má líta á sem sölu á bréfum til skemmri tíma til að greiða upp bréf til lengri tíma á meðan vextir eru svona lágir og einnig til þess að tryggja að vextir til lengri tíma haldist lágir (undir 3 prósent til 10 ára á óverðtryggðum - og - mínus 1 prósent til tíu ára verðtryggð). Mæli með þessu myndbandi hafir þú tíma (18 mín 15 sek inni í myndinni)

Nú hafa menn (og þar á meðal ég sjálfur) öskrað verðbólgan kemur, verðbóga kemur í þrjú ár, stanslaust. Ég er hættur að trúa á þetta.

Þú manst örugglega einnig, Einar Björn, eftir hinni merkilegu og góðu grein Martin Wolf á FT um að heimurinn gæti valið um hvort hann vildi vinna saman með The Fed í því að koma þessu gríðarlega ójafnvægi (global imbalances) í efnahagsmálum heimsins fyrir kattarnef, eða að öðrum kosti verða kaffærður í Bandaríkjadölum til að knýja upp falskt gengi Kína, Asíu og Þýskalands. Á þessum hraða í aukningu peningamagns Bandaríkjadala í umferð tæki það um það bil 100 ár að kaffæra heiminn. Harðinn er ekki til staðar. 

Ég er svakalega svartsýnn á að einkageirinn geti komið okkur út úr þessari kreppu, því hann er svo hrikalega og ömurlega skuldsettur eftir lántökur fyrri áratuga, sem eiga sér enga hliðstæðu í mannkynssögunni. Þeir sem vilja og geta þolað fleiri og meiri lán, almenningur og smærri fyrirtæki, fá ekki lán. Það er staðreynd.

Það mun taka áratugi að vinda ofan af þessari skuldastöðu. Og það verður sárt. Ég held að bandaríska ríkið sé einkar vel í stakk búið til að taka á þessu ef svo ólíklega vill til að pólitísk sátt náist um það. Því skattagrunnur Bandaríkjanna er ekki ofnýttur og ofpíndur eins og þegar hefur gerst í Evrópu. Þar er ekkert að hafa lengur af þegnunum lengur. Þeir eru þurrausnir. En það þarf samstöðu til að taka málið tröllatökum í Bandaríkjunum. Full atvinna verður að komast á, næstum hvað sem það kostar.

Ég persónulega er ekki svo hræddur við verðbólgu hjá BNA og flestum G20 löndum því aðstaðan er allt önnur en hún var á sjötta og sjöunda áratugnum. Demógrafían er önnur og hvatar verðbólgu í svona skuldsettum einkageira eru ekki til staðar. Við erum að mínu mati stödd í miðju vaði "paradigm shift"; fólk hatar skuldir.

Já prentið bara. Frekar meira en minna. Bandaríkin eru ekki Þýskaland. Þýska hagkerfið þolir enga verðbólgu án þess að fara á hausinn því framfærslubyrði þess er hrikalega þung og næstum verðtryggð. Og svo eru verðbólguvæntingar Þjóðverja sögulegt fyrirbæri því þeir hafa áður á einu og sama árinu farið úr verðhjöðnun og yfir 500 prósent verðbólgu á einu og sama árinu; vegna brostinna verðbólguvæntinga, aðeins.  

Vissir þú: að á síðustu 211 árum hefur verðbóga verið í samtals 10 ár yfir 20 prósent á ári í Þýskalandi og í 4 ár yfir 40 prósent á ári.  Svo hefur hún verið nokkur þúsund prósent þar í nokkur ár í heilum tveim tímabilum af þýskri óðaverðbólgu. 

Svo hefur Þýskaland á þessum 211 árum orðið 8 sinnum ríkisgjaldþrota og verið í ríkisgjaldþroti í samtals 15 ár af þessum 211 árum. Did you know that?

Ísland hefur aldrei haft óðaverðbólgu og aldrei orðið ríkisgjaldþrota. Bandaríkin hafa heldur aldrei orðið ríkisgjaldþrota. 

Og Þýskaland hefur haft lýðræði í bara 65 ár - en Ísland í, tja, 1000 ár.

Þýskaland er frekar mikill og über-skipulagður dýragarður miðað við BNA og Ísland. Of-skipulagt samfélag þar sem allir hugsa eins og alltaf á sama tíma; og þetta collectíva hugsanaferli gildir einnig um verðbólguna. Þetta er ekki svona í BNA eða á Íslandi. Hér og þar búa einstaklingar. 

Það er sem sagt ekki sama hvar þú prentar peningana. Bara alls ekki sama. Þetta er ekki universalt mál. 

[Gunnar Rögnvaldsson, 24.6.2011 kl. 01:09]

Því skattagrunnur Bandaríkjanna er ekki ofnýttur og ofpíndur eins og þegar hefur gerst í Evrópu. Þar er ekkert að hafa lengur af þegnunum lengur. Þeir eru þurrausnir. En það þarf samstöðu til að taka málið tröllatökum í Bandaríkjunum. Full atvinna verður að komast á, næstum hvað sem það kostar.

Og hér á ég ekki við að það eigi að hækka skatta, heldur á ég við það að nota á þetta stærra svigrúm einkageirans í hagkerfinu til að nýta þá dýnamík sem aðeins getur orðið til í hagkerfum sem hafa ekki mergsogið og fullnýtt skatta-grundvöllinn. Ónýttur skattagrunnur er vopn sem hægt er að nota á svipaðan hátt og réttinn til að prenta peninga. Hann er þarna, og alltaf til staðar, en bara ekki í umferð. Hann verður að vera til staðar eins og peningaprentarinn. Til að skapa réttar aðstæður. 

[Jón Steinar Ragnarsson, 24.6.2011 kl. 02:56]

Jæja...þá þurfum við ekki að brjóta heilann um þetta meir.

[Gunnar Rögnvaldsson, 24.6.2011 kl. 09:54]

Þetta er ótrúlegt ef satt er, Jón Steinar. Vægast sagt.

[Einar Björn Bjarnason, 24.6.2011 kl. 17:31]

Gunnar, það var víst verðbólga - hún var bara ekki í Bandaríkjunum, heldur síst hún stað í hækkuðu olíuverði á heimsmörkuðum, hækkunum einnig á verði hráefna meira að segja matvæla, sem seld eru á alþjóðamörkuðum, vegna þess að dollar er hið alþjóðlega viðmið.

Í Bandaríkjunum, voru of sterk samdráttar-áhrif á móti, af mjög erfiðri skuldastöðu almennings, þannig að það var raunverulegur samdráttur í eftirspurn. Svo það "canncellaði" út þannig séð, áhrif peningaprentunarinnar innan bandar. hagkerfisins.

Á hinn bóginn, ef menn halda áfram að dæla peningum með þessum hætti þ.e. QE3, QE4 o.s.frv. - þá kemur að því að samdráttar-áhrif ná botni, og hætta því að útvatna verðbólguáhrif peningaprentunar.

Kv.

[Einar Björn Bjarnason, 24.6.2011 kl. 17:33]

"heldur síst hún stað" - heldur ekki síst átti hún sér stað.

Vantaði í þessa setningu.

-------------------

Verðbólguleið, getur verið leið út úr hremmingum.

Kv.