Ísland fékk allt það versta sem skuggaráðuneyti fjármálageirans gat boðið landinu okkar upp á - sjálfa ríkisstjórn Íslands

Þjóðin fékk sjálfan kosningasvikarann Steingrím J. Sigfússon. Sá er líklega haldinn sama sjúkdómi og Lenín var haldinn. Sannur pólitískur hryðjuverkamaður af fyrstu gráðu.

Svo fékk þjóðin geðrofa Samfylkingu undir stjórn óhæfasta forsætisráðherra veraldar. "Ég veit ekki annað; fæ ekki séð annað" - svo maður noti hennar eigin algengustu orð - að hún sé haldin sama sjúkdómi og fjármálaráðherrann.

Þetta, kæru lesendur, er sjálft skuggaráðuneyti fjármálageirans sem kom landi okkar á kaldan klaka. Þetta er þyngsta og aflmesta sundrungarafl Íslands frá upphafi alda. Steingrímur og Jóhanna. Sonur og dóttir Sovétríkjanna og ESB. Tveir óhæfir og hættulegir einstaklingar við stjórnvölinn á örlagatímum. Þvílíka reiði, hnignun, sviða, vesöld og fátækt sem þessi tvö kalla yfir þjóðina.   

Á meðan allur hinn sæmilega siðmenntaði heimur reynir að komast að því hvað olli fjármálakreppunni og bankahruni sem geisað hefur um heiminn allan, og svo í kjölfarið á þeirri niðurstöðu mun spyrja sig hvernig bregðast mætti við slíkum aðstæðum næst, þá stendur Steingrímur J. Sigfússon hinn sanni pólitíski hryðjuverkamaður af fyrstu gráðu og heimsins lélegasta forsætisráðherraína, og ríða blint á vaðið með pólitískum ofsóknum og pólitískum réttarhöldum yfir hinu óþekkta. Þau skjóta fyrst og spyrja svo. Maður er agndofa. USSR Moskva hefði varla getað gert þetta betur.

Mikið held ég að bankamönnunum sé skemmt. Þeirra er draumalífið og lúxusinn - að eilífu 

Davíð Oddsson hafði rétt fyrir sér; fjárfestar hafa nú meiri trú á Íslandi en á evruríkinu Írlandi

 

Evruskjól Samfylkingarinnar, hluti I

Myndi skuldatryggingaálag og vaxtakrafa á ríkissjóð Írlands lækka ef landið tæki upp evrur? Nei það myndi ekki lækka því Írland er nú þegar með evrur og hefur verið það í 10 ár.

 

David MCWilliams; "Iceland’s main interest rate was lowered on Friday to 6.25 per cent, while its ten-year debt is also trading around this level. Ireland’s cost of long-term, borrowing rose on Friday to 6.5 per cent. So Irish interest rates are now higher than Icelandic interest rates. Icelandic interest rates are now lower than Irish rates: just take that in for a second."

 

Myndu lánskjör írska hagkerfisins batna við það að taka upp íslenska krónu? Já, ef landið myndi fara eins að og landið í norðri, sem gerði allt "rangt" samkvæmt hinum viðtekna sannleika Samfylkinga Íslands, seðlabankastjóra Samfylkingarinnar við Kalkofnsveg og samkvæmt ESB-klappliði Írlands. En þetta getur Írland bara ekki gert því það hefur enga mynt nema þessa þýsku sem þeir ráða engu um. Írland er orðið ósjálfbjarga. Það varð afvelta í evrum.

 

"The country that defaulted on debts, shut down its delinquent banks, burned the bondholders, allowed its currency to fall and did everything ‘wrong’, according to the Irish establishment now, is regarded by the financial markets as a safer bet than Ireland"  

 

 

Nú eru sem sagt lánskjör íslenska ríkisins hagstæðari en þau lánskjör sem Írlandi bjóðast. Vextir eru lægri á Ísland. Alþjóðlegir fjárfestar líta alltaf fram á við. Þeir hugsa fyrst og fremst um það hvernig landinu mun vegna í framtíðinni en ekki hvernig því vegnar á ísaldar fortíð Steingríms J. Sigfússonar, sem getur ekki beiðið eftir að fá að troða skuldum óreiðumanna ofaní hálsa íslenskra skattgreiðenda. Þurrka tapinu yfir á almenning eftir að gróðinn fyrst hafði verið vinavæddur.

Það er deginum ljósara að Davíð Oddsson hafði rétt fyrir sér í flestu: 

• Bankarnir voru reknir af kjánum sem gátu lítið neitt nema eitt; svik & pretti H/F.
• Útrápsliðið var árangurslaus lofttegund
• Fjölmiðlar breyttust í málgögn svika & pretta H/F, eins og til dæmis Fréttablaðið
• Svo varð stór hluti Háskólaliðsins að imbasíldum.
• Lánskjör myndu batna við að henda þessu í ruslið 

 

Getum við ekki fengið Davíð Oddsson aftur. Við þörfnumst hans svo illilega núna. Það er varla mikið lengur hægt að halda út það auma lið sem nú skríður lárétt með bleyjur við stjórnvölinn í ráðsstjórnarhúsinu við Brusseltorg í Reykjavík. Ég hef aldrei séð annað eins. 

 

Það er ekki nema von að írski hagfræðingurinn David MCWilliams sitji og gráti söltum tárum yfir evrudauða þjóðar sinnar á Írlandi. Þessi þjóð hefur nú verið seld í brotajárn til að fylla upp í holur í heilabúum evrugerðarmannanna í Frankfürt. Öllu skal fórnað til að halda uppi vonlausu myntinni sem enginn í Evrópu bað um.

 

Megi allir góðir vættir forða íslensku þjóðinni frá því að lenda undir evruskjólmúr Jóhönnu Sigurðardóttur og Össurar Skarphéðinssonar

Krækja: David McWilliams: Recovery is going to be local

 

Tengt efni:

 

Maí 2009: Írski hagfræðingurinn David McWilliams: Förum íslensku leiðina. Hendum evrunni 

 

Fyrri færsla:

 

Hentistefna verðbólguhræddra Íslendinga

Hentistefna verðbólguhræddra Íslendinga

Íslendingum virðist, í orði, vera illa við verðbólgu. En samt ekki alla verðbólgu. Ein sérstök verðbólga virðist eiga meiri rétt á sér hjá mörgum á Íslandi en önnur. Það er húsnæðisverðbólgan. Flestir Íslendingar vilja að fasteignir þeirra hækki og hækki í verði, sérstaklega eftir að þeir hafa hafa keypt hana. En þeim er samt illa við að matvara og lífsnauðsynjar hækki í verði. Það er helst vegna þess að ekki er hægt að veðsetja ísskápinn og heldur ekki frystikistuna góðu.

Þegar fasteignir Íslendinga hækka í verði þá gerist eitt af tvennu. A) menn fyllast óánægju með háu fasteignagjöldin, eða, B) þeir fyllast ánægju og finnst þeir vera orðnir ríkari. Þegar það gerist fara þeir út að slá, ekki grasið, heldur slá lán út á eignamyndunina sem húsnæðisverðbólgan bjó til. Á þeirri stundu dettur þeim ekki í hug að lánaslátta ríkidæmisverðbólgu þeirra muni valda verðbólgu annars staðar í hagkerfinu. En það er einmitt þessi verðbólga sem er að valda mönnum höldnum stöðugleika-fetishisisma og evrópskum verðbólgunasisma nokkurs konar hjartaáfalli. Þessir sjá núna ESB sem bjargvætt. 

Stöðugleika fetishistar Brussels og evrópskir verðbólgunasistar öldrunarhagkerfa ESB drífa sig því í gang með að koma verðbólgunni, sem átti ekki að geta  átt sér stað undir galdramyntinni, fyrir kattarnef. 

Tvennt er þá gert samkvæmt læknisráði Brussels: allir eiga að hætta einkaneyslu og lántökum og fara í það að borga niður gömlu lánin sín - þetta er a.m.k það sem menn halda að sé nú þegar í gangi í Evrópu og jafnvel víðar. En þetta eru hrapalleg misráð og rangar ályktanir, því það sem er að gerast núna og sem menn halda að sé ekki að gerast núna er þetta: 

1) Ef allir fara í það að borga niður lánin sín á sama tíma þá falla verðin, líka húsnæðisverðin. En það gera lánin þeirra hins vegar ekki. Við þessa verðhjöðnun mun skuldahlutfall skuldara á móti eignum bara hækka. Ergo: skuldarar munu fyrir vikið skulda ennþá meira sem hlutfall af eignum sínum. Laun þeirra munu líka lækka og því mun greiðslubyrði þeirra hækka sem hlutfall af ráðstöfunartekjum. 

2) Þegar þetta ferli hófst þá sáu menn að skuldahlutfall í hagkerfinu byrjaði að smá lækka. En það gerðist einungis vegna þess að svo margir eru að fara á hausinn. Ekki vegna þess að þeir hafa verið að borga niður skuldir. Þeir verða bust í stað þess að borga niður skuldir. Þetta er það verst hugsanlega sem getur gerst í heiminum í dag. Þetta mun steinrota alla eftirspurn og koma af stað nýrri kollsteypu.   

Hin óhagganlega staðreynd er sú að hvergi í heiminum varð til eins mikil og slæm fasteignaverðbólga og sú sem gerðist fyrir framan nefið á seðlabanka Evrópusambandsins á evrusvæðinu. Og þessi húsnæðisverðbólga á evrusvæðinu var að engu leyti mannfjöldaknúin (demography driven). Hún var eingöngu spákaupmennskuknúin. Massíf útpumpun lána með veði í fasteignum varð reyndar svo hrottaleg að efnahagur nokkurra landa evrusvæðis var sprengdur í tætlur í því ferli. Allt með hjálp seðlabanka Evrópusambandsins; í sjálfri galdramyntinni; í evrum. 

Vegna alls þessa ættu menn í dag að vera dálítið þakklátir fyrir verðbólgu. Hún er merki þess að það er kannski ennþá smá lífsmark í íslenska hagkerfinu og sem er ekki Evrópusambandslegt elliheimili. Það eina sem Íslandi vantar núna er ný og betri ríkisstjórn og að innlimunarumsókn lýðveldis okkar inn í kolanámu Evrópusambandsins verði dregin til baka samstundis. Þessi umsókn er glæpur gegn lýðræði á Íslandi. Krugman; Default Is In Our Stars

 

Tengt efni:

 

ECB: Heimskulegasti seðlabanki mannkynssögunnar? 

 

Nokkrum dögum áður en allt myntbandalag Evrópusambandsins leitaði skjóls hjá Alþjóða Gjaldeyrissjóðnum: Nota þarf snjóþrúgur þegar gengið er á eggjaskurn myntbandalagsins 

 

Fyrri færsla

 

Fjórir mánuður eru síðan myntbandalag Evrópusambandsins hrundi 

Fjórir mánuður eru síðan myntbandalag Evrópusambandsins hrundi

Nú eru liðnir rúmir fjórir mánuður síðan myntbandalag Evrópusambandsins hrundi í fangið á embættis- og stjórnmálamönnum Evrópusambandsins. Helgina 7. til 9. maí 2010 þurfti að bjarga þessu myntbandalagi ESB frá því að hrynja gersamlega til grunna ofan á heiminn allan. Þetta fengum við, sem þá vorum í Evrópusambandinu, að vita að gæti ekki gerst. Þetta átti ekki að geta gerst því evran væri svo skotheld mynt. Hún var nefnilega byggð á regluverki embættismanna. En þetta hefur sem sagt gerst. Regluverkið reyndist ónýtt.

Næstu áratugina verður velmegun, velferð og innri frið landa myntbandalagsins fórnað á altari rétttrúnaðar til þess eins að halda þessum skelfilega vanskapaða sjúklingi elítu Evrópusambandsins lifandi áfram. Alveg eins og í Sovétinu forðum. Og ekki gátum við véfengt sérþekkingu þeirra á trúmálum stjórnmála án þess að verða fyrir aðkasti.   

Samt vill Ásgeir Jónsson hagfræðingur (sjá frétt Mbl neðar), sem svaf  fimm ára þyrnirósarsvefni á geðdeild Kaupþings Blanka, að Ísland taki upp evruna og troði henni beint upp í flugbeitt fullveldi Íslands. Svo við loksins getum endað sem Grikkland norðursins. Sem tannlausir vesalingar og karlkerlingar með evrur í heilastað.  

Því miður. Greiningarmenn virðast enn vinna að röngum málum í röngum stöðum og á röngum stað. Þeir finna sér líklega öngva aðra atvinnu og láta því plata út úr sér meira af þvættingi. Rangur staður fyrir marga góða menn var fjármálageirinn. En hann er gjaldþrota í dag og margir menn hans með honum. Jafnvel heil hagkerfi eru hálf gjaldþrota eða á barmi ríkisgjaldþrota vegna gjörða fjármálageirans. Ekki bara á Íslandi heldur einnig í Evrópusambandinu, og þó víðar væri leitað.

 

Geta góðir menn menn á borð við þennan ekki fundið upp á einhverju nytsamlegra að gera en þetta? Á að eyða restinni af ungri og vænlegri æfi á göngudeild Klepps Banka? Hve lágt er hægt að leggjast . . og það fyrir lítið sem ekki neitt.

 

PS: ég er þó sammála Ásgeiri Jónssyni um hlutabréfamarkaðinn, að nokkru leyti.

 

Tengt efni

 

Þá voru 155 hagfræðingar sammála um eitt 

 

Fyrri færsla

 

Landris Steingríms kaffærir Írland á ný 

Hleypa þarf lífi í markaðinn

Landris Steingríms kaffærir Írland á ný

Landsframleiðsla Írlands féll um 1,2% á milli fyrsta og annars fjórðungs á þessu ári. Þessu sagði írska hagstofan frá í dag (1). Þá hefur landsframleiðsla Írska evruhagkerfisins dregist saman á 10 af síðustu 12 ársfjórðungum. Landsframleiðsla þessa fræga evrulands hefur því dregist saman um 11,3% frá því á öðrum fjórðungi ársins 2007.

Atvinnuleysi á Írlandi er á bilinu 13,6 til 14%. Landsflótti er 65.000 manns á milli ára. Írum hefur fækkað um 34.500 manns nettó á milli ára. Þetta er mesti landsflótti síðan 1989, sagði írska hagstofan í fréttatilkynningu á þriðjudaginn (2).

Hvað skyldi hafa komið fyrir Írland? Fækkar Írum svona vegna þess að allir eru þar í stanslausum innkaupaferðum til útlanda - með alla vasa fulla af evruseðlum? Hvað er að? Getur það nokkuð verið að evrubankakerfi landsins sé hægfara að hrynja ofan á írsku þjóðina?

Eða eru það Steingrímur og Jóhanna sem eru að kaffæra Írland í brotsjó frá landrisi skattahækkana á Íslandi? Eins konar nýju Surtseyjargosi kolsvartra peninga sem sprautast út um og yfir hafið? Er Skjaldborgargos nokkuð hafið? Eða er þetta bara evruskjól Jóhönnu í praxís? 

Tengt efni

 

Sannleikurinn um efnahagsmál Írlands

 

Fyrri færsla

 

Fyrrv. fjármálaráðherra Þýskalands: Grikkland fer í ríkisgjaldþrot, sama hvað ESB segir. 

Fyrrv. fjármálaráðherra Þýskalands: Grikkland fer í ríkisgjaldþrot, sama hvað ESB segir.

Fyrrverandi fjármálaráðherra Þýskalands, Peer Steinbrück, segir í nýrri bók að evrulandið Grikkland muni verða ríkisgjaldþrota innan tíðar, sama hvað hver segir í Brussel. Það er óhjákvæmilegt, tölurnar eru þannig skrúfaðar saman, skrifar hann í bókinni sem Der Spiegel og Financial Times fjalla um. Steinbrück var fjármálaráðherra í síðustu ríkisstjórn Angelu Merkel, eða fram í október á síðasta ári; FT, DS

 

Steinbrück: "Greece will not manage to get back on its feet without restructuring its debt. There is no way around it. The country's creditors will have to reduce a portion of its debts by extending maturity dates, lowering interest rates or giving them what's called a "haircut" in financial jargon."  

 

 

Mín skoðun: 

29 ár í ESB komu Grikklandi í þrot. Það eru liðin heil 29 ár síðan landið gekk í þennan félagsskap sem svo margir kjánar hafa sagt að sé svo góður fyrir öll lönd Evrópu. Á þessu tímabili hafa hin ríkari lönd ESB - og sem nú eru að verða fátækari og fátækari - dælt hvorki meira né minna en 86,4 miljörðum evra í Grikkland. Samt er landið á barmi ríkisgjaldþrots. 

Mín skoðun er sú að Evrópusambandið hafi eyðilagt Grikkland. Að ganga í Evrópusambandið eyðileggur lönd. Það ætti öllum að vera ljóst nú. Grikkland missti myntina sína árið 2002. Síðan þá hafa raunstýrivextir í Grikklandi aldrei verið í takt við verðbólgustig hagkerfis Grikkja. Allir vita hvernig fer þegar peningar eru verðlagðir úr samhengi við hinn efnahagslega raunveruleika. Það sama hefur einnig gerst á Írlandi, Spáni og Portúgal. 

Þegar Grikkland verður ríkisgjaldþrota þá munu Grikkir ekki gleðja sig yfir að peningar þeirra - eins og peningar svo margra annarra evrulanda - hafa á endanum hafnað í hinum risavaxna jákvæða viðskiptajöfnuði Þýskalands. Þetta er svona því í samfleytt 12 ár hefur Þýskaland haft í gangi innvortis gengisfellingu í sínu eigin hagkerfi. Þessu er ekki hægt að verjast í læstu gengisfyrirkomulagi myntbandalags. Þá er ekki hægt að verjast með því að grípa til leiðréttingar-mekanismans - gengis gjaldmiðilsins. Mest allt evrusvæðið er svona orðið að einkaútflutningsmarkaði Þýskalands. Allt evrusvæðið er því í járngreipum Þýskalands. 

Svona myndi fara fyrir Íslandi ef það tæki upp evru. Hér myndi þetta bara gerast ennþá hraðar en það gerðist í Grikklandi, Írlandi og á Spáni.

 

Ef Ísland væri með evru sem gjaldmiðil þá er ég 100% viss um að Ísland myndi mjög hratt verðleggja sig út úr myntbandalaginu og reyndar heiminum öllum - og hætta að geta selt svo mikið sem einn sporð af fisk til útlanda sökum innri verðbólgu sem ekki væri lengur hægt að lagfæra í gegnum gengið. 

 

Hér er ekki um að ræða 77 sardínur í $28 dós á mann eða 2000 tonn á ári eins og á Möltu. Hér er um að ræða 1,3 milljón tonn á hverju ári. Þetta eru þeir fjármunir sem notaðir eru til að byggja restina af íslenska hagkerfinu með. Grunnur efnahagslegrar tilveru Íslendinga.

 

Eina leiðin til að nýta landhelgi og auðæfi sjávar Íslands væri þá að láta útlendinga um að veiða fiskinn okkar. Þeir einir gætu keppt á mörkuðunum með því að borga lág laun, lítinn kostnað, miklu lægri skatta og með því að sigla um í ryðhrúgudöllum. Öðru nafni: þrælakistum. Þetta yrði ekki skínandi falleg útgerð, heldur þrælakista. 

Þá myndu Íslendingar þurfa að flytja inn fisk sér til matar. Einungis vegna ógæfulegrar útópíu vissra kjána stjórnmálamanna og hagsmunasamtaka sem myndi banna Íslendingum að fella gengið, því þá væri ekki til neitt gengi sem hægt væri að fella. Það væri horfið. Horfið um alla eilífð til Þýskalands og kæmi aldrei þaðan aftur. 

Það er því virkilega mikið í húfi hér fyrir okkar góða land og okkur þjóðina. Mjög mikið í húfi. Sjálf tilvera þjóðarinnar er hér í húfi.

 

Þetta mál á ekki að vera pólitískt leikfang ríkisstjórnar Íslands. Ríkisstjórnin á ekki spila hazarspil með tilveru og framtíð íslensku þjóðarinnar - eins og hún gerir með flest það sem Vinstri grænir lofuðu kjósendum sínum að myndi ekki gerast fyrir og undir þeim Alþingiskosningum sem komu þeim til valda. Kosningasvik, léttúð þessa og ábyrgðarleysi er ekki hægt að þola lengur. Takið ykkur saman. Þetta er ekki leikur.

 

Fyrri færsla

 

Krónan er ekki hlutabréf. Hún er gjaldmiðill. 

Uppnámsstofnun ríkisstjórnarinnar auglýsir tvær lausar stöður

Um er að ræða stöður frumkvalara.

 

Í báðum tilfellum er krafist langrar þjálfunar á sviðnum almenningi og áunnins kvalarlosta. Á sviða eitt er laus staða uppnámsfulltrúa ófrjálshygginda. Laun eru ráðherrastóll (notaður) og námsferð til Norður-Kúbu.

 

Á sviða tvö er laus staða tannhreinsunar ríkisins. Aðeins fólk með engar hugmyndir kemur til greina. Fólk sem hefur kynnst atvinnurekstri getur ekki sótt um stöðurnar. Tvær persónur geta því sótt um störfin: fjármálaráðsherra Íslands og forsætisráðherraínan.

 

Ísland kemur illa út úr norrænni frumkvöðlakönnun

Krónan er ekki hlutabréf. Hún er gjaldmiðill.

Rallod 

Íslenska krónan er ekki hlutabréf. Hún er gjaldmiðill. Hún er mynteining og um leið leiðréttingar mekanismi hagkerfis okkar. Virkni hennar sem hagvaxtargjafi og áfallabráðavakt er óumdeilanleg.  

Bandaríkjadalur hefur misst 95% af verðgildi sínu gagnvart ýmsum myntum heimsins eftir að hann fór af gullfæti. Er hann þá slæmur gjaldmiðill?  Nei það er hann ekki. Hann er stærsti gjaldmiðill heimsins og kemst engin önnur mynt með tærnar þar sem hann hefur hælana. 

Evrópusambandið hefði sennilega átt að taka upp maltíska líru því lengi vel var hún hæst metni gjaldmiðill heimsins. Það einkennir marga ESB-sinna að þeir vilja helst fá gjaldmiðil sem hækkar bara og hækkar, no matter what. 

Nú er á ýmsum stöðum heimsins rætt um hvernig koma megi verðbólgu í gang á ný. Það þarf mikið og sterkt afl til að búa til verðbólgu. Ýmislegt kemur til greina. Til dæmis væri hægt að banna peninga í umferð og setja neikvæða vexti á innistæður. Þá myndu menn taka út peningana sína, eyða þeim og fjárfesta. 

Það er einnig hægt, með ýmsum aðferðum, að komast undir zero lower bound á nafnvöxtum myntar sem ekki nýtur hinnar eftirsóttu verðtryggingar sem alltaf styður svo dyggilega undir hagvöxt og fjárfestingar hagkerfisins - þ.e. það er hægt að skapa neikvæða vexti án þess að vera svo heppinn að vera aðnjótandi verðbólgu. Verðbólga er mikið eftirsótt fyrirbæri í dag.

 

Til dæmis væri hægt að banna mynt Evrópusambandsins, Japans og Bandaríkjanna. Þetta eru myntsvæði stödd í peningagildru og í verðhjöðnunarhættu.  Í staðinn er hægt tefla fram tímabundinni staðbundinni mynt sem konverterast yfir í þá upphaflegu á neikvæðu gengi þ.e. gengi sem er lægra en einn. Hægt væri þá að setja neikvæða vexti á innistæður í upprunalegu myntinni. Í alvöru: þetta er rætt núna af nokkuð fúlustu alvöru. En þessi umræða fer þó ekki hátt. Hún er einungis hvísl ennþá.  

 

Einn anga þessarar umræðu má þó finna hér í krækjunni að neðan, hjá manninum sem kom, sá og hélt evruguðsþjónustu í Háðsskólabíó Landsbankans, Glitnis og Kaupþings. Enn er verið að þurrka upp blessunarvökvann sem rann þar volgur niður alla palla.

Hvað getum við gert til að skapa verðbólgu sem svo mun knýja eyðslu og fjárfestingar í gang á ný? Það er málið. Fáar þjóðir heimsins eru svo vel settar að hafa V8 tryllitækið okkar; íslensku krónuna. Við erum öfunduð.

 

Grein Willem Buiter í WSJ: Is this the Right Time for the Fed to go Negative? Þess skal getið að nýr atvinnurekandi knýr þennan mann núna. 

 

Þeir sem eiga enn hlutabréf ættu að hugleiða þennan ómöguleika. Hætt er við að þeir myndu kjósa að eiga þau áfram. En það krefst þó hugsunar. Svo fáir virðast hugsa. Sem sagt: mynt er ekki hlutabréf og á heldur ekki að vera það.

 

Tengt efni

 

Poul Krugman; af hverju er verðbólga betri en verðhjöðnun? Inflation, Deflation, Debt

 

Fyrri færsla

 

Atvinnuleysi ungmenna í Evrópusambandinu - "tifandi tímasprengja" 

 

Atvinnuleysi ungmenna í Evrópusambandinu - "tifandi tímasprengja"

 

Hvað gerist þegar unga fólkið missir vonina?

 

Í framhaldi af umræðum sem spunnust vegna síðustu bloggfærslu minnar hér (Þýskur útflutningur fellur), er ekki úr vegi að endurbirta þessa bloggfærslu frá 19. apríl síðastliðnum - með viðauka.    

 

Norska dagblaðið Dagsavisen var með grein um atvinnuástand hjá ungmennum Evrópusambandsins undir fyrirsögninni "tifandi tímasprengja Evrópu". Eins og er standa 20% af ungmennum Evrópusambandsins án atvinnu og eru heldur ekki í skóla. Þetta er aldurshópurinn frá 15 ára og til 25 ára. Þetta þýðir að einn af hverjum fimm í þessum aldurshóp er hvorki í vinnu né skóla. Samtals er um 5,5 milljón ungmenni að ræða. Þetta er skuggalega há tala því um sögulega litla árganga er að ræða, hlutfallslega séð.

Blaðið bendir á að atvinnuleysi þessa hóps sé að aukast. Þetta er alveg rétt hjá blaðinu en málið er mun verra en þetta því atvinnuleysi evrópskra ungmenna hefur verið mjög hátt síðastliðin 10 ár og jafnvel miklu lengur. Það var aðeins í bóluástandi síðustu fárra ára að atvinnuleysi þessa hóps mjakaðist undir 15% í ca. eitt ár. Frá árinu 2000 hefur það verið mun hærra mestan hluta tímans.

 

– På 30-tallet opplevde vi at både brunskjortene, svartskjortene, men også rødskjortene marsjere i gatene i Tyskland. Historien viser at slike politiske reaksjoner kan slå begge veier. Høyere kriminalitet er ofte en direkte konsekvens av høy ledighet blant unge, noe de baltiske landene er et eksempel på, sier Aarebrot.

 

 

Ástandið er grafalvarlegt í Suður- og Austur-Evrópu. Tölurnar eru hvergi sæmilegar nema í Noregi og Hollandi. Einn af frammámönnum norsku verkalýðshreyfingarinnar, Knut Arne Sanden, bendir á að stór hluti Evrópu hafi misst mikið af sínu unga fólki í styrjöldum á síðastliðnum 100 árum. En í dag er það atvinnuleysið sem kemur í veg fyrir að unga fólkið komist inn á vinnumarkaðinn. Þetta er fólkið sem fær síðast atvinnu í uppsveiflum og það fyrsta sem sagt er upp þegar niðursveiflur koma.

Þetta er einnig pólitískt vandamál, segir Frank Aarebrot prófessor við háskólann í Bergen. "Það afl og þau áhrif sem svona stór hópur fólks getur haft má ekki vanmeta. Brúnstakkar, svartstakkar o.fl. komust til áhrifa í Þýskalandi 1930. Sagan segir okkur að pólitískir vindar geta blásið til beggja átta. Að hafa atvinnu er það sama og að tilheyra samfélaginu" | Dagsavisen

 

Mynd; kosningafylgi nasista og atvinnuleysi í Þýskalandi 1920-1932, Brad DeLong

 

Viðauki 

 

Í desember síðastliðnum kom Martin Schulz, sem er leiðtogi sósíalista á þingi Evrópusambandsins, og lýsti því yfir að frá og með þá séu 184 þingmenn þessa hóps sósíalista orðnir "hreyfing and-kapítalista" sem munu ráðast gegn "hagkerfi sem byggist á peningum eða sem er peningaknúið" (Við erum and-kapítalistar núna).

 

Undanfarnar vikur hefur Thilo Sarrazin-málið geisað í Þýskalandi (sjá frétt MBL; Sarrazin víkur úr bankaráði Bundesbank). Meirihluti þýsku þjóðarinnar er víst sammála honum, ef mig minnir rétt, og samkvæmt skoðanakönnun myndu um 18% þjóðarinnar kjósa anti-innflytjendavænan stjórnmálaflokk sem væri leiddur af Thilo Sarrazin. Það þarf ekki mikið til að kveikja í púðurtunnum sem hafa fengið að þroskast svona vel og lengi.

 

Meanwhile, opinion polls show a robust degree of support for Sarrazin and his views. According to a poll in the Sunday edition of Bild, 18 per cent of German would vote for an anti-immigration party headed by Sarrazin. The support is strongest among supporters of the Left party (We always through that the Left party is, deep down, a far right party). This follows several recent polls showing that there is a strong potential for a new party on the right side of the political spectrum, as chancellor Merkel’s CDU moved towards the centre; Eurointelligence

  

Fyrri færsla

 

Þýskur útflutningur fellur 

Þýskur útflutningur fellur

Eins og þeir vita sem hafa fylgst með hnignun Þýskalands hin síðustu 25 árin, þá standa málin þannig til í þessu stærsta hagkerfi Evrópusambandsins að Þýskaland er orðið varanlega ósjálfráða hagkerfi. Þýskaland er orðið ófært um að hafa áhrif á eigin efnahag því öldrun þegna samfélagsins er svo mikil og hröð. Þetta þýðir að þýska öldrunarhagkerfið verður að stóla algerlega á eftirspurn frá útlöndum og þá helst frá löndum utan evrusvæðis. Þýska þjóðin er sjálf orðin of gömul og veikburða til að geta skapað nauðsynlega eftirspurn innvortis í sínu eigin hagkerfi.

 

Landið og efnahagur þess þarf því að sitja, standa og falla samkvæmt ákvörðunum sem teknar eru í öðrum löndum heimsins, utan Evrópusambandsins. Þýskaland er orðið það sem kallað er "útflutningsháð öldrunarhagkerfi", ófært um að hafa áhrif á sín eigin efnahagslegu örlög. Þessu verður ekki breytt næstu mörg hundruð árin, því þannig virka aldurspýramídar sem snúa öfugt. Flestar mikilvægar efnahaglegar ákvarðanir Þýskalands eru teknar í Bandaríkjunum og nýmarkaðslöndum heimsins. Því miður er stærsti hluti Evrópusambandsins að verða eins og Þýskaland; öldrunarhagkerfi án innlenskrar eftirspurnar. Hægfara deyjandi samfélög.

 

Hagstofa Þýskalands sagði í morgun að útflutningur Þýskalands hefði dregist saman í júlí miðað við júní um 1,5% og innflutningur um 2,2%. Hrun útflutnings Þýskalands hófst um leið og umheimurinn fór í kreppu þ.e á öðrum ársfjórðungi ársins 2008 og féll stanslaust og hrikalega næstu 16-18 mánuðina, eða fram til janúar á þessu ári, þegar hann loksins náði botni er umheimurinn skipaði svo fyrir og fór að kaupa eitthvað aftur af vörum gamla heimsins í Þýskalandi. Í síðustu þingkosningum var helmingur þýskra kjósenda orðinn sextugur og eldri. Ritvélaiðnaður öldrunarhagkerfis Þýskalands, bílaiðnaðurinn, á ekki góða daga í vændum í þessu öldrunarsamfélagi. 

Þó svo að Þýskaland hefði ekki upplifað neina fasteignabólu í hagkerfi sínu þá féll landsframleiðsla landsins eins og steinn um 4,5% á árinu 2009. Þetta var mesta fall meiriháttar hagkerfis í heiminum. Auðvitað var engin húsnæðisbóla í gangi í Þýskalandi þegar heimskreppan skall á; hvernig ætti húsnæðisbóla að geta skapast á 80 milljón manna elliheimili? Reyndar hafði raunverð húsnæðis í Þýskalandi fallið um 20% frá aldamótum (sjá mynd Seðlabanka Íslands). Svo ekki var það fasteignabóla sem sökkti hagkerfi Þýskalands: það var umheimurinn. Eftirspurnin frá umheiminum fór í sumarfrí og því lokaði þýska elliheimilið strax. Þýskaland er oft kallað vélin í evrusvæðinu. Í nýrri skýrslu spáir Bank for International Settlements (BIS) því að fasteignaverð muni falla um 75% í Þýskalandi á næstu 40 árum.

 

Krækjur; Hagstofa Þýskalands | Bloomberg

 

Fyrri færsla

 

Dauðs kattar hoppið