Orkupakkinn mun eyðileggja stóriðju á Íslandi

Nokkuð líklegt má teljast að Evrópusambandið muni með samanlögðum og sístækkandi orkupökkum sínum geta með tíð og tíma náð að banna íslenskum stjórnvöldum að gera samninga við stóriðjufyrirtæki hér á Íslandi. Og með sömu tíð og tíma náð að eyðileggja rekstrargrundvöllinn fyrir stóriðju hér á landi. Íslenskum stjórnvöldum yrði smám saman óheimilt að nýta íslenskra raforku í þágu Íslendinga, eins og okkur sýnist, fram yfir önnur notkunarsvið erlendra ESB-hagsmuna, sem hvenær sem er geta tekið sér bólfestu hér á landi, og nánast gert hvað sem er í skjóli EES, sem bara stækkar og stækkar í trássi við það sem þjóðinni var sagt um samninginn í upphafi. Það sama mun verða látið gilda um raforku og hefði gilt um fiskveiðar í íslenskri lögsögu, ef að við hefðum gengið í Evrópusambandið

Það má kallast jaðra við landráðalegan aulaskap að forystumenn Sjálfstæðisflokksins skuli ekki allir sem einn sjá hætturnar sem fylgja því að leyfa umboðslausu yfirríkislegu embættismannaveldi á borð við Evrópusambandið komast með krumlurnar í íslenska raforkuframleiðslu, dreifingu hennar, verðlagningu og notkun. Þar setjast að ömurleg öfl eins og mýpakkar á mykjuskán út um alla Evrópu

Samhliða þessu áhlaupi á raforkumálin reyna íslenskir stjórnmála- og smásölumenn allt hvað þeir geta að fórna íslenskum landbúnaði á altari ríkisstyrkts ESB-landbúnaðar, og gengur þriðji-flokkur Framsóknarflokksins þar hve harðast fram. Ofan í þetta tvennt bætist svo sú staðreynd, að við Íslendingar ráðum varla lengur því hver býr í landinu okkar eða ekki; og svo því hverjum erlendum er verið að selja landið undan þjóðinni í skömmtum, eða ekki

Þegar ég hugsa um núverandi forystu Sjálfstæðisflokksins þá sé ég fyrir mér sennilega lélegasta formann flokksins frá upphafi, og sem fyrir aðeins nokkrum árum ætlaði sér að setja íslensku þjóðina í skuldafangelsi vegna skulda einkafyrirtækja. Við hverju má þá ekki búast þegar að íslensku olíunni kemur; raforkunni? Hvar er dómgreind hans? Formenn flokksins hafa verið þessir:

1. Jón Þorláksson
2. Ólafur Thors
3. Bjarni Benediktsson
4. Jóhann Hafstein
5. Geir Hallgrímsson
6. Þorsteinn Pálsson
7. Davíð Oddsson
8. Geir H. Haarde
9. Bjarni Benediktsson

Traust mitt á forystunni í flokki mínum er því miður ekki til staðar í þessum efnum. Það hefur þurft að mata hana eins og hvítvoðung með teskeið á fullveldis-staðreyndum lífsins í næstum því 10 ár, bara til þess eins að flokkurinn rétt næði að lifa forystuna af. Og aðeins eru nokkrir dagar liðnir frá síðasta mannfalli í flokknum. Þá vegna Evrópudómstóla sem fylgja uppskriftinni að einræði æ nánar. Evrópumálin eru að eyðileggja flokkinn, eins og þau mál hafa gert og gera út um alla Evrópu. Er ekki kominn tími til að ranka úr EES-rotinu, sem breyttist í bankarotið vegna eins EES-samnings. Á kannski að eyðileggja enn meira?

Þjóðaröryggisstefna getur aldrei byggst á því að vona það besta. Slík stefna er og verður alltaf þjóðar-óöryggisstefna

Fyrri færsla

Líberalismi hefur steikt heilabú margra Sjálfstæðismanna