Óútreiknanlegur kuldi

Ef maður bíður aðeins, þá er sjálf biðin óútreiknanleg, en útkoman úr henni er hins vegar ávallt fyrirsjáanleg. Kuldinn kemur á ný og bítur frá sér. Hlýnunin hættir og verður að kólnun. Það er þá sem grýlukertin steypa sig sterk, til að geta stungist fastar

Sovétríkin áttu aðeins einn banvænan óútreiknanleika og hann kostaði þau lífið. Hann hét lágt olíuverð í einræðisríki, sem engu gat stjórnað um einmitt það verð, því það var utanríkislega sett. Og það sem kostaði sovéska einræðisríkið lífið, hefur nú þegar kostað Rússland svo mikið, að á næstu árum mun kostnaðurinn koma þannig fram, að sagan getur hæglega endurtekið sig á ný, en samt og að sjálfsögðu í breyttri mynd

Raunverð hráolíu er valdaklíka Leonid Brezhnevs var að festa sig í sessi var 15 dalir á tunnuna, en það náði hámarki árið 1980 þegar það var 105 dalir tunnan, á verðlagi ársins 2013. Valdaklíkan hafði þá notið þess að allar götur frá 1970 hafði olíuverð farið mjög svo hækkandi. Árið 1979, rétt áður en olíuverð hrundi, ákvað valdaklíkan að ráðast inn í Afganistan, með Brezhnev gamla heilabilaðan á fjarstýrðu skafti. Svo hrundi olíuverð ári síðar og það hrun gerði útaf við efnahag landsins og einnig pólitíska þolinmæði fólksins sem í því bjó og var þá enn á lífi. Og olíuverið hélt áfram, þrotlaust, að hrynja næstu 17 árin. En um leið og það rétti úr kútnum upp úr 1998, stökk Pútín upp til valda og reið á hækkun þess fram til ársins 2013, með fjögurra ára valdafráviki til Medvedevs, sem tók á sig alþjóðlegu fjármálahrunsdýfuna 2009. Í millitíðinni eða frá og með 2013, höfðu Bandaríkin drekkt OPEC og Pútín fann lík þess persónulega sjálfur í tómri tunnu, er hann mætti til leiks á ný. Tómri tunnu sem enn reynir að hafa hátt. Nú er allt líf hans og ríkisins bara breið brekkan niður

Olían var helsta afurð Sovétríkjanna og hún stóð fyrir allt að 70 prósentum af allri gjaldeyrisöflun. Sovétríkin voru eiginlega byggð upp í kringum olíu. Þau stóðu fyrir 70-90 prósentum af þeirri hráolíu sem CMEA-löndin notuðu og allt að 10-20 prósentum af olíuvöru- og gasnotkun Vestur-Evrópu. Verðlagning til CMEA var háð heimsmarkaðsverði, en þó með vissri seinkun

Já, lýðræðisríki eru óútreiknanleg - en einræðisríki eru það hins vegar ekki. Og fólkið í þeim skilur ekki hvort annað, eins og sést vel í dag. Rússar skilja ekki af hverju Donald Trump þarf að hlusta á fulltrúa- og öldunadeildir þingsins, dómstólana, stofnanir og allskyns "rannsóknarnefndir" (pólitískar ofsóknir). Bandaríkjamenn skilja ekki hvað það er sem heldur Sambandsríki Rússlands saman; þ.e. "öryggisstofnanir" ríkisins og peningayfirfærslur út í jaðra þess (öfugt við ESB sem mjólkar jaðrana inn til miðstjórnar með erfðafræðilega geðklofnu miðflóttaafli Þýskalands sem tortímandi lokaorgasma ESB). Rússland eins og Kína verða alltaf fátæk ríki svo lengi sem þau heita þessum tveimur nöfnum. Landfræðilegur hæstiréttur hefur dæmt þau til eilífrar fátæktar svo lengi sem þau reyna að halda sér saman sem þessi tvö ómögulegu ríki. Og það munu þau gera, því þannig gera auðvitað öll ríki, með sögulega misjöfnum árangri, svo vægt sé til orða tekið

Það eru viss vonbrigði að sjá talandi höfuð í lýðræðisríkjum tala um önnur lýðræðisríki sem óútreiknanleg. Þeir sem sætta sig ekki við óútreiknanleika lýðræðisríkja eru kannski í raun að leita sér að einhverskonar einræði. Eitthvað fast til að halda sér í. Eitthvað sem komið getur í veg fyrir til dæmis Donald Trump sem ruggar bát þeirra og þeim þykir því óútreiknanlegur. Fátt bendir til annars en að úrslit fyrirstandandi kosninga í Rússlandi verði algerlega fyrirsjáanleg. Talandi lýðræðishöfuð stöðugleikans hljóta því að gleðjast ákaft

Í einræðisríkjum er flest fyrirsjáanlegt: sá sem faglega forhertastur er kemst til valda; þar með hefjast úthreinsanir og gúlögin fyllast (aðgangsorðið inn í þau heitir "spilling"). Þar næst er boðað til neyðarfunda um þá ógn sem að ríkinu steðjar frá ófyrirsjáanleika hvers konar frelsis. Það er því afnumið eða fósturdrepið í fæðingum og allt fer smám saman að verða algerlega fyrirsjáanlegt

Hvenær Rússland fellur veit enginn, en það er ekki langt í það. En falla mun það og Evrópusambandið líka, ásamt Kína. Það verður hlýnun. Og henni fylgja geigvænlegar umhleypingar. Tvö kjarnorkuvopnaveldi í upplausnarferli er ekki beint stöðugleikinn frægi. Hvar enda þá þau, vopnin. Í hverra höndum

Fyrri færsla

Léttir: "Fyrirsjáanlegur" forsætisráðherra

Léttir: "Fyrirsjáanlegur" forsætisráðherra

Það var varla að maður þyrfti að hlusta. Varalestur hefði sennilega verið nóg. En ég hlustaði nú samt. Engar bombur. Bara á okkur þá vondu. Allt sem hún sagði var fyrirsjáanlegt. Alt for damerne, næstum. Góð góð góð, voðalega góð. Næstum ógnandi góð. Hvernig fer hún að þessu?

Hinum megin, þ.e. frá heitasta helvítis helvíti, berast þær fréttir að James Mattis varnarmálaráðherra Bandaríkjanna, hafi ekki séð sér fært að hafa meðferðis viðurkenningarpeninga til hermanna sinna er hann sótti fund um hryðjuverkastarfsemi í Aqaba í Jórdan í desember. Hann sagðist nefnilega vera að spara peninga fyrir sprengjum

"I am saving money for bombs", saggði hann

Að hugsa sér. Hann ætlar að verja "mennskuna". Fyrir hverju skyldi forsætisráðherra okkar vera að spara. Vörnum Íslands?

Gleðilegt nýtt ár

Jú, hún snýst víst!

(hvenær?)

Fyrri færsla

Tölvunarbransinn kominn í dauðastríð

Tölvunarbransinn kominn í dauðastríð

Mynd: hráolíuútflutningur Bandaríkjanna í október 2017

Eitt öruggt merki um að eitt tímabil sé að líða undir lok og að annað sem enginn veit enn hvað er, er að hefjast, er þegar örvænting verður helsta söluvaran. Þá hefst sá tími er örvænting nær tökum á þeim sem þykjast vinna við smíði nýrrar framtíðar, en sem þeir vita samt ekki hver né hvar er

Segja má að allur tölvunargeirinn sé að líða undir lok sem sú þekkta stærð sem hann áður var. Hann var hnífseggin sem skar okkur leið inn í framtíðina sem einungis tækifyrirtæki sáu, vegna þess að þau voru einmitt tæknifyrirtæki

En nú er sú framtíð sem sá geiri sá, fyrir langa löngu hingað komin og alla leið niður í maga neytenda og jafnvel enn lengra. Enginn í bransanum veit hvað gerist næst og örvæntingin grípur um sig, vegna þess að það er hlutverk tækifyrirtækja að vita hver framtíðin er og hvar hún er

Bransinn er því byrjaður að tryllast vegna þess að hann hefur ekki minnstu hugmynd um hvað gerist næst né hvaða nýja tímabil er að hefjast á meðan því gamla sem hann kunni svo vel, er að ljúka. Bransinn er því að tryllast. Hann reynir að troða tækni sinni inn í til dæmis ísskápa og hrærivélar og tengja þau við veraldarvef, sem jafnframt einnig er að komast í þrot. Og hann reynir líka að troða sér inn í ökutæki. Þetta er merki um mikla örvæntingu. Að láta þakrennur vökva stofublóm, er nú eins og það er

En svæsnasta merkið um örvæntingu bransans eru svo kallaðar rafmyntir. Þegar þær takast á loft þá veit maður að bransinn er við það að byrja að falla saman undan eigin þunga. Hann veit í reynd ekki hvað hann á að taka sér fyrir hendur næst, því hann veit ekki enn að tímabili tölvunarbransans í núverandi mynd er lokið - og hann veit ekki hvað kemur næst. Það veit ég ekki heldur. En það verður ekkert af því sem nú glymur hæst í tómri tunnu

Tölvunartæknibransinn mun ekki bylta ökutækjabransanum, heldur mun tölvunartæknibransanum verða umbylt af hinum óþekktu. Bransinn stendur ekki lengur undir nafni. Hann er ekki lengur tæknibransi, nema að litlu leyti. En það verða sem sagt ekki bifreiðar, ótengdar hrærivélar né fáránlegar starfrænar rafmyntir sem leysa tilvistarvanda tölvunarbransans

En hitt veit ég, að hráolíuútflutningur Bandaríkjanna sló öll met í október. Hann var 1,73 milljón tunnur á dag. Take that Mr. Putín. Take that

Það styttist í rússnesku ragnarökin. Þau kínversku eru hins vegar þegar mætt á staðinn. Þau heita stórhert einræði og ekki að ástæðulausu. Kína er að falla saman. Tekst honum herranum að soppa það? Það veit ég ekki. Eitt er að segja en annað er að gera. Að gera, er alltaf það erfiða

Fyrri færsla

Ég óska öllum gleðilegra jóla

Ég óska öllum gleðilegra jóla

Miðnæturmessa Francis páfa í Róm, jólin 2017. Smellið á myndina til að horfa og ef til vill einnig á ferhyrninginn í neðra hægra horni til að fá myndina í fullri skjástærð

****

Uppfært 17:17: Þar sem engin miðnæturmessa var í ríkisfjölmiðli okkar þá set ég hér inn sjónvarpsstrauminn frá miðnæturmessu Kaþólsku kirkjunnar í Róm. Hana horfði ég á í nótt og naut þess, þar sem ég komst ekki frá í mína venjulegu aðfangadagskvöldmessu íslensku þjóðkirkjunnar í Reykholti

Ég óska öllum gleðilegra jóla

Fyrri færsla

Kína veikist og Rússland veslast upp

Kína veikist og Rússland veslast upp

Það er til marks um furðumikla firru hve margir eru áttavilltir þegar að málefnum Kína og Rússlands kemur

Staða Kína sem ríkis er sú, að gripið hefur verið til þess gamla og vonlausa ráðs að gera forsetann að full-hertum einræðisherra. Hann var hertur, en almennur borgarinn var hins vegar skertur, vegna þess að nú á að reyna, eina ferðina enn, að halda landinu saman með stórhertum terror, hrikalegum úthreinsunum og eignarnámi. Þetta er svo stórt og blikkandi veikleikamerki að engum nema hámenntuðum mönnum í gömlum sovétfræðum, alþjóðakukli eða slíku dettur í hug að túlka slíkt sem merki um styrkleika. Staða Kína er sú að það þarf á harðasta einræðisherra að halda til að halda sér saman sem ríki, því þar gengur flest hroðalega illa. Svo illa að hertur einræðisherra er settur fólkinu til höfuðs og hersýningar settar á svið suður í höfum og norður á hjörum, til þess eins að slá ryki í brostin augu borgaranna. Einræðisherrann og flokksklíkan í kringum hann veit auðvitað vel hvaða hörmungar eru í vændum. Þess vegna þarf að hella stórauknu einræði út í steypuna svo að hún hafi séns á að halda hinu kínverska misfósturs-klístri flokksins saman. Engin járnabinding er í þeirri steypu. Hún er bara einn gamaldags bunker í kringum komma með fjögur þúsund ára steypuklossa í bakpoka

Rússland er núna á sínum síðustu árum sem eitthvað er líkist því ríki sem varð til á meðan olíuverð var yfir 80 dalir tunnan. Þrír fjórðu hlutar ríkisfármala Rússlands koma frá orkusölu og varasjóðir þess frá henni eru nú að tæmast. Rússland getur ekki lengur sent peninga út í jaðrana sem halda ríkinu saman og verja það. Það hefur ekki efni á því. Almenningur er að missa þolinmæðina og ríkisstjórnin getur ekki lengur fóðrað hann á hersýningum í Austurlöndum nær. Förin þangað hafði engan annan tilgang en að reyna að blekkja kjósendur heima fyrir. Lágt olíuverð tók tappann úr Sovétríkjunum sálugu

Kína og sérstaklega Rússland eru að veikjast stórlega. Því veikari sem þau verða, því hættulegri eru þau sem ríki. Stórhættuleg öðrum ríkjum, en þó sérstaklega hættuleg sínum eigin borgurum. Þessi tvö ríki eru að komast í steik. Þau eru að veslast upp og mikil hætta mun stafa frá einmitt því ferli

Ef það eru einhver tvö stórríki sem þola ekki návist hvors annars þá eru það Rússland og Kína

Aldir Bandaríkja Norður-Ameríku eru að renna upp. Þær næstu aldir mun pólitískan stöðugleika að mestu aðeins vera að finna einmitt þar. Allur landmassi Evrópu-Asíu (EurAsia) og Austurlanda nær er að þykkna upp. Og hann mun aðeins halda áfram að þykkna- og brotna upp. Í ótal spóna

Aðeins vesturhvel jarðar verður pólitískt stöðugt. Þar á Ísland sem betur fer heima, en ekki Evrópa. Línan milli austur- og vesturhvels jarðar liggur í gegnum Greenwichþorp Bretlandseyja. Og Stóra-Bretlandið það, haggast bara ekki

Fyrri færsla

Smíði nýs NATO heldur áfram. Theresa May flaug til Varsjár

Smíði nýs NATO heldur áfram. Theresa May flaug til Varsjár

Mynd: jólagjöf Vestur-Þýskalands til Póllands 1981; herlög

****

Það var mikið að hún fékk að fljúga til Póllands í NSU

Evrópusambandið er að reyna að einangra Pólland inni í hinu nýja sovétríki sambandsins. Ef að þróun þess ömurlega sambands --sem flestu góðu reynir að rústa í Evrópu-- hefði verið nokkuð lengra á veg komin, þá hefði forsætrisráðherra Stóra-Bretlands sennilega ekki fengið að fljúga yfir einræðissvæði Nýju Sovétríkja ESB-sambandsins (NSU) og að lenda þar til að tala beint við Pólland; það væri þá algerlega einangrað land inni í NSU og öll samtöl við það færu fram í gegnum Miðstjórn. Og þannig stöðu þekkja Pólverjar allt of vel og ætla sér því alls ekki að lenda í henni á ný. Bara alls ekki

Og ef að NSU væri lengra á veg komið eftir hraðbraut ESB-ömurleikans, þá væri Póllandi bannað að gera varnarsamning við önnur ríki. Þannig er staðan með utanríkisviðskiptin í öllum löndum NSU. Þar og á ótalmörgum öðrum sviðum hafa ESB-löndin misst fullveldið, algerlega

En í gær sammæltust Pólland og Stóra-Bretland um að gera með sér, en ekki öðrum, varnarsamning sem breski forsætisráðherrann segir að sé öflugt merki um samvinnu þessara tveggja landa. En í reynd er samkomulagið fyrst og fremst öflugt merki um ormétna valdamiðju NSU sem er að detta í sundur eins og ostur, sem gráðug stétt ormamiðju hefur étið út að innan

Mynd; Theresa May forsætisráðherra Stóra-Bretlands undirritar úrsögn þess úr Evrópusambandinu 28. mars 2017

Nú styðja bæði Bandaríkin og Stóra-Bretland við Pólland og þar með alla Austur-Evrópu, en sem NSU hefur hins vegar ráðist gegn. Þýskalandi langar í nýtt hjónaband með Rússlandi (er að verða búið að þurrausa stuðaralönd sín í NSU) og vill alls ekki að leið þess austur sé lokað á þennan hátt. Það vill fórna Póllandi, en Pólland ætlar ekki að láta fórna sér fyrir útflutningsfíkn hins ósjálfbjarga Þýskalands

Í Kalda stríðinu kom þessi varaleið Þýskaland austur fram sem Ostpolitik undir Willy Brandt, Helmut Schmidt og Hans-Dietrich Genscher og hún malbikaði braut Jaruzelskis til valdbeitingar og setningu herlaga yfir Pólverjum í desember 1981. Herlögin voru jólagjöfin frá Vestur-Þýskalandi til Póllands það ár. Og Ostpólitíkusinn Egon Bahr, hægri hönd Brandts, skrifaði náttúrlega með penna til veraldarinnar að heimsfriðurinn væri mun mikilvægari en Pólland, einu sinni enn

Mynd; Donald J. Trump og Andrzej Duda forseti Póllands í Varsjá í júlí 2017

Þetta er víglínan í dag. Hún liggur beggja megin við Pólland. Úr austri er þrýstingur vegna Rússlands og úr vestri er þrýstingur vegna Þýskalands. Þessa stöðu hatar Pólland og mun ekki láta bjóða sér neitt slíkt á ný. Eftir nokkur ár í viðbót verður Pólland orðið eitt áhrifamesta land Evrópu. Það er undir sérvernd Bandaríkjanna og mun þannig eflast eins og öll ríki sem Bandaríkin álíta sérstaklega mikilvæg. Áður fyrr var Þýskaland í einmitt þeirri stöðu

En nú er NATO ónýtt þar sem ESB (NSU) er ónýtt. Og þarna sjáum við enn einn múrsteininn falla á réttan stað í nýju varnarbandalagi sem hægt verður að kalla Norður-varnar-bandalagið. Þetta var einn stór steinn frá Stóra-Bretlandi í þá nýsköpun, eina herveldinu í Evrópu (fyrir utan Frakkland sem býr bara alls ekki á sömu plánetu og Austur-Evrópa). Engin mun fórna lífi sínu fyrir NSU. Enginn

Fyrri færsla

Ógeðfellt samsæri gegn Ísrael

Ógeðfellt samsæri gegn Ísrael

Ef Ísraelsmenn leggðu niður vopn, þá yrðu þeir drepnir og þeim útrýmt. Ef Palestínumenn og bandamenn þeirra leggðu hins vegar niður vopn, þá yrði friður

Þessar tvær algerlega andstæðar niðurstöður þannig gjörða, útskýra í hnotskurn þá stöðu sem búið er að koma Ísraelsríki í. Sú staða hefur meðal annars orðið til fyrir tilstuðlan svo kallaðra "alþjóðlegra stofnana". Og það er virkilega ógeðfellt að aðildarríki stofnunar Sameinuðu þjóðanna skuli voga sér að fjalla um málefni Ísraelsríkis án beinnar aðkomu þess að því sem verið er véla um. Já þetta er ekkert annan en vélabrögð sem viðhöfð eru í þeirri samkundu sem hér er að verða sér algerlega til skammar. Hún á ekki langt eftir sú stofnun, skal ég segja ykkur

Það hefur fyrir löngu verið ákveðið að engin alþjóðleg stofnun eða samkunda skuli nokkru sinni blanda sér í málefni Ísraelsríkis án beinnar aðkomu þess að málum. Það er sú lágmarkssiðmenning sem hægt er að fara fram á þegar staðan fyrir það ríki er sú, að ef það leggur niður vopn, þá mun þjóð þess verða útrýmt; þ.e. henni slátrað

Ég skil því vel að Bandaríkin ætli sér að taka niður nöfn og heimilisföng á þeim ríkjum sem vinna að því að grafa undan tilvist þjóðar Gyðinga í sínu eigin landi. Það eru lágmarksviðbrögð. Og að skúfa fyrir þróunaraðstoð til þeirra er algerlega sjálfgefið, því þau sanna þar með að þeir peningar fara einungis í vanþróunaraðstoð þeim til handa. Það var aldrei tilgangurinn með að rétta öðrum hjálparhönd, að þeir vanþróuðust fyrir þær sakir

Fari þau ríki norður og niður sem haga sér þannig, því þannig hegðun átti að vera algerlega liðin tíð. Ég skil vel að Gyðingar flýi til Ísraelsríkis. Þar er einu vörnina gegn hatrinu á þeim að finna. Og þeir flýja í tugum þúsundum frá Evrópu núna, meira að segja á hverju einasta ári! Stór hluti Evrópu er hér gera sig að heimsskömm, einu sinni enn

Fyrri færsla

Talar ekki eins og þið og efnir kosningaloforð

Talar ekki eins og þið og efnir kosningaloforð

Mynd: Hin ógnvekjandi kvöldmáltíð. Þetta allt þyrfti að banna strax. Immed!

Svandís Svavarsdóttir segir að það sé "Ógn­vekj­andi hvað Trump er ófyr­ir­sjá­an­leg­ur"

Já það er ógnvekjandi þegar menn efna kosningaloforð. Þá fjarar harkalega undan þeim sem gera og gerðu það bara alls ekki. Það er ógnvekjandi já. Svandís sótti um í ESB, þvert á gefin loforð

Donald J. Trump hefur ekki enn ráðist að Kína, en þess þyrfti samt. Það kemur vonandi síðar. Hann lofaði því

En hann er þó byrjaður að sprengja Alþjóðaviðskiptastofnunina í loft upp og er svo sannarlega kominn tími til þess. Næst mun hann vonandi sópa subbuskapnum út úr Sameinuðu þjóðunum eða bara hætta í þeim vesælu samtökum

Hann hefur ekki enn þurrkað gengi Norður-Kóreu út, heldur sýnt varfærni. En það þýðir samt ekki að það verði ekki gert. Hann lofaði að taka sig af þessu máli og er að gera það

Hann hefur ekki enn dregið sig út úr NATO. En hins vegar hafið innheimtuaðgerðir sem enginn hingað til hefur þorað. Því hafi hann lofað. Maðurinn Trump lúllar þig því áfram í rólegan svefn, Svandís. Þú og börn þín geta sofið rótt. Bandaríkjamenn borga 75 prósent af reikningnum, en Ísland næstum ekkert

Hann hefur ekki enn leyst upp NAFTA. En mun líklega breyta því. Hann lofaði því

Hann hefur ekki dregið sig út úr Austurlöndum nær. En endurhugsar 40 ára vonlausa stefnu varðandi þau. Hann lofaði því. Og ISIS í núverandi mynd er næstum dautt. Því lofaði hann líka

Hann hefur dregið sig úr úr þeim kjaftaklúbbi sem settur er saman til höfuðs Bandaríkjunum og kallast Parísarsótthitinn. Allir menn með fullu viti og snefil af kjark hefðu gert það. Svo það gerði Donald J. Trump. Hann lofaði átaki í þeim efnum

Hvað hefur Trump gert sem kemur þér svona á óvart Svandís?

Jú sett í framkvæmd áratugagamla innanríkisákvörðun Bandaríkjaþings um flutning á einu sendiráði. En sendiráð er ekki það sama og óráð, þó svo að oft sé lítinn mun hægt að sjá á þeim tveim. Hann var búinn að lofa kjósendum þessu. Hvað er að?

Og nú er Evrópa að springa í loft upp án aðkomu Bandaríkjanna og Donalds J. Trump. Hvernig skyldi standa á því?

Hvað er það sem er svona ógnvekjandi að þú þarft að móðga besta, mesta og eina bandamann lýðveldis okkar Íslendinga? Ertu nokkuð með sótthitann þann Svandís? Ekki ertu með fullu viti, svo mikið er víst

Utanríkispólitík Bandaríkja Norður-Ameríku hefur ekki breyst. En þjóðaröryggisstefna þeirra er hins vegar að breytast því heimurinn er að breytast, þó svo að landafræði heimsins breytist ekkert

Ábyrgðarlaust Ísland hefur ekkert slíkt, því við höfum jú hina ógn­vekj­andi, þið vitið hverja, til að hræða líftóruna úr þeim sem reyna. Það vita allir

...ZZZZZZZzzzzzzzzz...

Fyrri færsla

Evrópusullið bobblar og sýður

Trump ógnvekjandi ófyrirsjáanlegur

Evrópusullið bobblar og sýður

Það er að skilja sig og skilvindan er sjálfsákvörðunarréttur þjóða

Ríkisstjórn Danmerkur er kannski að leysast upp fyrir jól. Flóttamenn og skattar. Ég neita að styðja skattalækkun nema að lokað verði enn meira á keðjuvirkni flóttamannafaraldurs, sem er að sprengja Danmörku í tætlur, segir næst stærsti flokkurinn í landinu, Dansk Folkeparti, sem heldur og hefur haldið ríkisstjórn uppi áratugum saman

Afbrigðilegasta land Evrópu, Þýskaland, sem reynt hefur að reka Evrópu sem sértrúarsöfnuð í eigin mynd, er að detta í sundur. Þar verða endalausar kosningar, stjórnarkreppur, sjónarskrárkreppur, flokkskreppur, fullveldiskreppur og ýmislegt annað gotterí á boðstólum næstu ár, ef ekki byltíng

Spánn er að molna upp. Grikkland er farið

Afbrigðilegasta land Evrópu hefur ýtt vestasta hluta álfunnar burt. Hann er farinn

Afbrigðilegasta land Evrópu er líka að sparka Austur-Evrópu burt. Hún er að fara

Afbrigðilegasta land Evrópu hefur lagt Suður-Evrópu í rúst. Hún er gjaldþrota

Eftir mun afbrigðilegasta land Evrópu standa eitt, án safnaðar, vegna einmitt þess að það er afbrigðilegasta land Evrópu

Það hlaut að koma að þessu, því þetta var alger firra og þvæla frá upphafi til enda. Og snérist um peninga og völd á kostnað annarra, eins og alltaf áður

En ýmislegt stórt getur þó gerst í millitíðinni, til hins helvítis verra, eins og oftast áður

Sull, sull og sull. Það bobblar og sýður

Mun Þýskaland loksins finna sér þann afbrigðilega maka sem það leitar að? Skipulagt hjónaband, ja?

Fyrri færsla

Bandaríkin eru að hefja feril sem stórveldi heimsins

Bandaríkin eru að hefja feril sem stórveldi heimsins

Ávarp Donalds J. Trump til bandarísku þjóðarinnar 12. desember 2017. Þjóðin og þjóðríkið er það sem mestu máli skiptir, segir forsetinn hér óbeint. Það er þjóðin og þjóðríkið sem er pólitíska frumstærðin í heiminum, en ekki alþjóða- "hitt eða þetta" fyrirbærið

****

Undrabarnið

Nýlega tilkynnti Xi Jinping einræðisherra Kína að landið ætli sér að vera orðið stórveldi eftir tæplega 50 ár. Þetta sagði hann á allsherjandi ráðstefnu kínverska kommúnistaflokksins á Kína í október. Loftið seig hljóðlaust úr flestum Kínadellumönnum Vesturlanda, er einræðisherrann upplýsti þá algerlega fyrirvaralaust um að Kína væri ekki enn orðið stórveldi. Þeir héldu nefnilega það. Ganga þeir menn nú í hugsunum sínum um á múrnum langa og brosa mjótt. Einræðisherrann sagði líka að Kína yrði heldur ekki herveldi fyrir en eftir 35 til 40 ár. Og hann sagði jafnframt að efnahags- og hagvaxtarlíkan landsins væri búið að vera. En hann sagðist samt ætla að reyna að bjarga landinu með því að búa til eitthvað annað en endalaust framboð af ódýru vinnuafli, með nýju einræði. Flytja þarf nú flesta fjármuni til í ríkinu til að komast hjá uppreisn tæplega þúsund milljón fátæklinga. Og að sjálfsögðu lét hann samtímis alla vita að hann einn -já hann einn- gæti komið þessum "áætlunum" um kring, en þyrfti til þess algert einræðisvald. Þetta mun reynast landinu mjög erfitt -svo ekki sé meira sagt- og að sjálfsögðu mistakast eins og flest það sem kommúnistar taka sér fyrir hendur. Tímabundið héraðslegt herveldi verður Kína því líklega orðið eftir 40 ár, næst á eftir Japan, eða rétt áður en það rennur sömu leið og öll önnur sovétríki renna; út í sandinn

Gamalt nýtt

Rússland er nú að syngja sína síðustu nýju daga. Ástandið þar er að verða sama eðlis og skömmu fyrir upplausn Sovétríkjanna. Efnahagurinn er slæmur og rússneska fólkið er byrjað að missa þolinmæðina. Það er að verða þreytt á því að þurfa að láta sér nægja að lifa á hersýningum Kremlverja í Austurlöndum nær. Fólkið vill fá gömlu góðu dagana til baka, er hátt olíuverð byggði upp nýtt hagkerfi undir stjórn hins elskaða Vladímírs Pútín forseta. En það verð mun ekki koma aftur. Sá mikli maður vann þá kraftaverk mikið, en nú blæs að honum flest mjög á móti. Rússland er því komið í þraukum-þorrann-gírinn aftur og erfiðir tímar eru framundan. Efnahagslegar refsiaðgerðir Vesturlanda eru ábyrgðarlaus hlutur sem naga mun göt á handarbök þeirra landa er fram líður. Þau skilja þá ekki af hverju þau voru svona heimsk, því aðþrengt Rússland er stórhættulegt land fyrir heiminn allan. En svona er mannkynssagan, full af misviturlegum gjörðum - og öfugt

Sértrúarsöfnuðurinn

Evru-hrópið í Evrópu er nú að þagna. Ekki er lengur kallað til bæna fimm sinnum á sólarhring við altari evrunnar, því sviðið hefur hún flest hár af höfðum sáttmálaríkjanna sem mynda Evrópusambandið, nema Þýskalands. En þar er samt síðasti skórinn við það að falla af efnahagnum. Þýskaland er nú statt á sama vegakafla og Japan rétt fyrir hrunið 1989. Þá voru hagtölurnar fallegar mjög, nema þær sem lutu að arðsemi og þar með bankakerfinu. Það var þá þegar í steiktum molum og á barmi gjaldþrots, þó svo að hagvöxtur væri ágætur, en hann var bara allur tapsgefandi. Já, stórfenglegur taprekstur kemur líka fram sem flottur hagvöxtur, þar til talið er upp úr sparibauknum. Þýskaland er þar, að telja núllin og bankarnir vobbla. Það er verið að opna niður í gjánna sem áratugaviss kreppa í Bandaríkjunum á næsta ári er að búa til fyrir landið. Evrópusambandið er í rusli og getur ekki lengur haldið Þýskalandi uppi. Bretland er að lokast. Og Kína er búið að vera um aldir. Rússland hangir á oddhvössum nöglunum og Tyrkland lítur ekki vel út. Hver á að kaupa útflutninginn af Þýskalandi, sem nemur helming landsframleiðslu þess? Að minnsta kosti ekki Sádí-Arabía. Helmingur landsframleiðslu er súrrealistísk hlutfallsleg stærð hjá einu meiri háttar hagkerfi veraldar, miðað við allt áður þekkt í þessum heimi. Heimurinn er að læsa klónum um þýskan efnahag. Útflutningsháða Þýskalandið er algerlega hjálparvana og ósjálfbært í alla staði. Það getur ekkert og krónísk vanneysla er þar orðin stofnanavædd, þökk sé skipulagsbreytingum kratans Gerhards Schröder sem breyttu Þýskalandi í láglaunaland og fluttu sparnað heimilanna yfir til fyrirtækja landsins sem síðan kveiktu í Suður-Evrópu með honum - og þar á undan vegna sameiningar-blindu Helmuts Kohl. Og nú eru þýsku stjórnmálin að leysast upp. Þýskaland á ekki nema nokkur ár eftir undir bara rétt svo tæplega þolanlegum stjórnarháttum. Þar er allt pólitískt kolsvart framundan. Algerlega kolsvart. Og já, fjármálakerfi landsins lifa í hinum pólitíska heimi, hvort sem þeim líkar það líf betur eða verr - og enginn þjóðríkislegur eldveggur mun halda þeim bruna á einum stað, því sá veggur liggur á evru-altarinu, steindauður. Þar mun loga glatt og Þýskaland breytast í nýtt framköllunarherbergi stórkostlegra geopólitískra breytinga, til hins verra, einu sinni enn

Mynd: Hráolíuútflutningur Bandaríkjanna í september, þúsundir tunna á dag

Réttingaverkstæðið

Nú hefur Donald J. Trump verið forseti Bandaríkjanna í næstum ellefu mánuði. Hann var kjörinn vegna þess að hann var ekki stjórnmálamaður og vegna þess að hann talar ekki eins og pólitísk öndunarvél. Í ellefu mánuði hefur honum tekist að móðga Sjibbóletta veraldar svo gróft, að þeir dyraverðir viðtekinnar rétthugsunar vita ekki enn hvaðan á þá stendur veðrið úr hinni gömlu Bilblíu Trumps, þó aðallega úr Gamla testamentinu: þ.e.a.s. að þjóðin og þjóðríkið er mikilvægasta stofnun mannkyns. Örvæntingarfullt túmúltast Sjibbólettarnir því hoppandi og skoppandi um á þeim öldum sem forsetinn veldur, og reyna að halda sér á pólítísku floti með því að hlusta á ný og gömul samkomulög úr Sjibbóletta-turnspírum kenndum við hina eða þessa borgina, helst staðsettri á meginlandi tapranna. Trump sparkar nú út hverja útópísku Sjibbóletbeygluna af annarri af Lýðveldi Bandaríkjanna. Þær urðu til þegar menn héldu að heimurinn væri frelsaður að eilífu eftir fall Sovétríkjanna og tilurð Evrópusambandsins, frá 1991 fram til 2008. Og þær beyglur eru margar og djúpar. Ískra mun réttingaverkstæði Trumps því hátt í henni veröld. Sjibbóletta-gengi veraldar mun varla þekkja sig í heiminum eftir átta ár með Trump sem verkstæðisformann. Þagna því þeir, eða farast

Aldir Bandaríkja Norður-Ameríku eru að renna upp - og fimm hundruð ára valdatímabili Evrópu er hér með lokið. Þar er ekkert sem á heimsvísu skiptir máli lengur. Lýðveldi Bandaríkja Norður-Ameríku mun fara hroðalega og ómjúkt í taugarnar á mjög mörgum á næstu árum. Sumum mun finnast veldi þeirra hart. Já, eftir útópíutímabilið mikla mun það koma mörgum fyrir sjónir sem verandi einmitt hart. Rétta orðið er hins vegar, raunsætt. Hitt var afbrigðilegt

 

Ávarp Donalds J. Trump til þjóðanna í byggingu Sameinuðu þjóðanna, september 2017. Einn mikilvægasti boðskapur sem þar hefur verið fluttur

(Ræðutextinn)

****

Fyrri færsla

Ríkið hefur ekki vit á þessu