Forsendubrestur peningamáltíðar

Varðandi peningamál; ýmist til húsnæðiskaupa, hlutabréfakaupa ásamt öðrum lánamálum tengdum peningamálum í kjölfar hruns.

Efasemdir hafa nú vaknað um að summa peninga í umferð (M3) og útgefinna ríkisskuldabréfa ríkisstjórnar Japans í fórum seðlabanka penings þess lands, muni halda áfram að stemma yfir eins, frá og með nú. Japan liggur enn og samfellt sjötíu prósenta sokkið í peningahafinu, allar götur frá efnahagshruni landsins árið 1989. Fyrst fóru erlendar eigur Japana, síðan fóru utanlandsferðir þeirra, svo fóru sumarhúsin og þar á eftir fóru hinar fínni innfluttu bifreiðar hinna efnameiri. Alger öfugstöðnun ríkir. Göngugötur þúsunda gjaldþrota liggja og rotna tómar í einum allsherjar samdrætti og viðvarandi massífri hjöðnun. Samfélagið er fyrir löngu orðið demógrafískt gelt og mun ganga til grunna á næstu áratugum. Nútíminn kom aldrei til japanskra kvenna. Þær fóru í ævilangt frjósemisverkfall, meðal annars af innétnum stjórnmála- og stjórnarfasástæðum.

 

Um sama leyti hrundi fyrirmynd Evrópusambandsins eins og það er orðið í dag; Sovétríkin sálugu með hinum stóru neytendasamtökum þess. Evrópusambandið liggur því nú kyrrsett í hinum gömlu, genetísku og vel þekktu rústum meginlands Evrópu. Það fellur og fellur ókjörið ofan á borgarana (krækja leiðrétt). Evrópusambandið er að verða eins og Japan; næstum því komið í ævilangt frjósemisverkfall alls. Það rotnar hægfara burt.

 

Í öllu þessu er afar mikilvægt að gera sér grein fyrir því að engir peningar eru þar né hér tapaðir. Allir peningar alls þessa eru ennþá til. En þeir eru hjá kaupmanninum. Og hann hlær með þá alla leiðina í bankann. Jafn margir peningar eru til og áður. Þeir hafa ekki glatast.

 

Hins vegar er það sem mikið of margir keyptu fyrir peningana sína, það sem nú ónýtt er. Það sem keypt var fyrir peningana er að miklu leyti að eilífu glatað. Mjólkin sem menn keyptu fyrir lán og ólán peninga var ónýt. Og það áttu margir menn auðvitað að vita þegar þeir af kostgæfni og vandvirkni skoðuðu innihaldið í flöskunni; áður en þeir keyptu hana. Utan á henni stóð: "ónýt-mjólk til sölu"; keyptu mig, sértu kjáni í hjörð. Taktu mig!

Og hér er því miður ekki hægt að krefjast þess að með málið sé farið eins og að um náttúruhamfarir hafi verið að ræða. Hér er ekki hægt að ákalla Viðlagasjóði þjóða í þessu stóra peningamáli. Svo súrt sem það er að hafa asnast inn í hjörð á afglapastigum, þá er það öllum enn fullkomlega löglegt að fremja ömurleg mistök. Það hef ég sjálfur sannreynt.

 

Já, þetta er allt hið ömurlegasta mál. En mikilvægt er þó að gera sér grein fyrir því að enginn talaði um "forsendubresti" þegar gengið hækkaði, veðin hækkuðu, peningar fossuðu inn, bréfin hækkuðu og hluti þjóðar missti geðheilsu sína í vindhanablæstri sem átti sér engan líka. Þá var ekki talað um "forsendubresti". Þeir brestir voru því miður að miklu leyti hrossabrestir.

En það er líka hægt fyrir litla þjóð að líta á glasið sem verandi hálffullt og benda á augljósa traustsbresti þess; Trú ungrar þjóðar á framtíð sína undir gylltum vængjum hins nýstofnaða lýðveldis frelsis framtíðar frá 1944. Ungu þjóðina sem trúir á framtíðina í eigin landi. En sú trú á lítið skylt við góðtrú hjarðar í peningamálum. Hún liggur í blóðinu.

 

Þegar menn fyrir peninga kaupa hlut í fyrirtæki, þá verða þeir að vita af hverju þeir eru að gera það. Og þeir verða einnig að vera kappklæddir til að tapa þeim flestum, ef ekki öllum. Enginn ætti að panta steypubíl á staðinn, bara sér til skemmtunar. Þeir verða að vita til hvers þeir pöntuðu steypuna. Það er ekki hægt að skila henni.

Boðskapur Mitt Romneys var réttur; "breikka þarf grunninn" sem byggt er á. Og ég frábið mér kakkalakka-hugmyndir í peningamálum. Demógrafískur frjósemisdauði á sér sínar flóknu orsakir og peningamál er þar sterkt að finna.

 

Það eina sem er réttlátt og sanngjarnt í stöðunni er að koma aftur á fullri kröftugri atvinnu og læra af dýrkeyptri reynslu. Allar þjóðir þurfa því miður að prófa að minnsta kosti eina brotlendingu til að geta svo flogið áfram. Við ætlum unga lýðveldinu að fljúga aftur. 

En það gengur ekki á meðan sjávarútvegi sem og öðrum grunnstoðum lýðveldisins er verið að rústa, með vísvitandi aðstoð falskrar ríkisstjórnar og systurstöðvar norður-kóreanska sjónvarpsins; DDRÚV

 

Ég mun ávalt standa í stjórnarandstöðu við upplausn af þessu tagi. Gírkassi þessarar þjóðar hrekkur ekki í bakk upp brekkur. Hann brotnar ekki, því hann hefur gegn slíkum bakkbræðrum uppgjafar stjórnarandstöðuaflið innbyggt.

Við verðum að varðveita veginn, því annars er þýðingarlaust að tala um vegferð. This is where the rubber meets the road. Fullveldi og sjálfstæði lýðveldisins í peningamálum sem og öðrum málum þjóðar verður að varðveita. Við bökkum ekki!

 

Fyrri færsla

 

Peningastefna evrusvæðis til heljar

 

Peningastefna evrusvæðis til heljar

Engin peningastefna er nú í reynd við lýði á myntsvæði Evrópusambandsins. Það tók 28 ríki Evrópusambandsins 7 ár að njörva evru niður sem hina einu löglegu mynt í öllum löndum sambandsins. Aðeins tvö ríki —Danmörk og Bretland— komust hjá því að undirkasta sig evru sambandsins með þeim fyrirvörum sem þessi tvö ríki settu og gáfu sérstaklega út á undan sjálfri stofnun Evrópusambandsins. Innan sambandsins sem svo (bara) varð hefðu þessi tvö ríki ekki getað sett og gefið út slíka fyrirvara, hvorki upp né niður neitt.

Í kjölfar Maastrichtsáttmálans sem í gildi gekk þann 1. nóvember 1993 og sem markaði stofnun Evrópusambandsins sem sjálfstæðs ríkis yfir öllum ríkjum sambandsins, var síðan sjálfri yfirstjórnarskrá allra landa Evrópusambandsins —Lissabonsáttmálanum— samfellt í sjö ár nauðgað í gegnum þjóðþing þeirra landa sem í sambandinu eru. Enginn kjósandi var í því ferli spurður álits á neinu, nema á Írlandi. En þar var álitli írsku þjóðarinnar einróma hafnað í aðalstöðvum Evrópusambandsins. Írum var því af sambandinu skipað að skipta um skoðun á staðnum þar til hún fullnægði ókjörnu klíkuveldi Evrópusambandsins í Brussel. Ekkert eitt land skyldi stöðva ferlið. Þá hafði frú Margaret Thatcher því miður látið af embætti. Martröðin gamla varð því sambandinu orðin greiðfær. 

Michael Novak; "One of the most outstanding characteristics of our age is that ideas, even false and unworkable ideas, even ideas which are no longer believed in by their official guardians, rule the affairs of men and ride roughshod over stubborn facts. Ideas of enormous destructiveness, cruelty, and impracticality retain the allegiance of elites that benefit from them. The empirical record seems not to jut through into consciousness to break their spell. The class of persons who earn their livelihood from the making of ideas and symbols seems both unusually bewitched by falsehoods and absurdities and uniquely empowered to impose them on hapless individuals." 

Nú eru fimmtán ár næstum jafn margra landa liðin í faðmi hins eina lögeyris sambandsins. Einu ríki hefur myntvopnuðum yfirvöldum sambandsins þegar og algerlega tekist að rústa með hinum eina en geðklofna Delors-lögeyri ESB; það er Grikkland. Þrjú önnur ríki Suður-Evrópu eru fast rekin sömu leið. Þau færast nær og nær bjargbrún fastgengisglötunar með hverjum degi sem líður í dauðadansi evru. Á Írlandi hefur sambandinu á aðeins 15 árum tekist kálverk sitt betur upp en það tók áðurgengnar hörmungar landsins 600 ár að vinna. Húsnæðismarkaður landsins er fallinn um 60 prósent og ríkir svipað ömurlegt ástand í fleiri löndum myntsvæðis Evrópusambandsins.

Meira er nú að marka til-53-ára veðurspá kalkaðra kalkofnskústa í steyptri fötu en það er að marka peningastefnu ECB-seðlabanka Evrópusambandsins yfir einn dag. Í einu landi myntsvæðisins ríkja vextir X á meðan vextir Y vambast út yfir herragarða lands Þ og þar fram eftir glötuðum götum meginlands Evrópu. Fullt tungl nýs sovéts nálgast.

Smásala á Ítalíu hrundi um 35 prósent á þar síðasta ári og við það bætist síðan 10-prósentustiga fallin samdráttaröxi síðasta árs. Kýpur og 800-þúsund landsmenn þess ríkis tóku allir upp evru árið 2008 og þurfa því nú þegar stærsta björgunarhring sem um getur í sögu mannkyns. Hann þarf að nema 25 prósentustigum meira en öll landsframleiðsla landsins var á ári á meðan var. Á Spáni misstu 850 þúsund manns fulla vinnu sína á síðasta ári og er atvinnuleysi landsins meira og verra en það nokkurs staðar hefur áður verið í mannkynssögunni. Þýskalandsmegin við Frakkland benda uppglenntir fingur hinum fáu Frökkum á það, að tala atvinnulausra þar megin í hálfvíti sé nú miklu hærri en hún í þeirra heilvíti er, þó svo að Þjóðverjar séu nú loks og því miður 80 milljónir samankomnir í einu og sama ríki hinnar eilífu bölvunar Evrópu. Engu af þessu er bjargandi. Mekkanó transmission mekanisminn til drukknunar í Mónutjörn virkar, ja 

Fyrri færsla

Auðvald þjóðarinnar kostaði mikið. Því á ekki að forkasta. 

Auðvald þjóðarinnar kostaði mikið. Því á ekki að forkasta.

Ein helsta ástæða þess að margar erlendar fjármálastofnanir vilja ekki bjóða almennum borgurum margra þjóðríkja upp á verðtryggð lán, er afar einföld. Hún er sú að þá yrðu bankarnir einnig að bjóða borgurum þjóðríkjanna upp á verðtryggð innlán. En það vilja bankarnir helst ekki. Þeir vilja ekki þurfa að borga almenningi fyrir að taka fé þeirra að láni til að græða eða tapa oft harks- og kæruleysislega á því sjálfir. Þar stendur hnífurinn afar djúpt í kúnni. Þeir taka einfaldlega sparifé almennings með þokukenndri og paragraffsleyndri ófrelsishendi, eins og að um rusl væri að ræða, og greiða þeim sjaldnast neina raunvexti fyrir leiguna. Vaxtamismunur er það sem bankarnir lifa á, ásamt löngum valördögum. 

Ísland og Ísrael hafa séð við þessu og krefjast þess að báðir aðilar — innlánaveitendur og útlánaveitendur — sitji við sama borð. Milton Friedman varaði við afleiðingum andvaraleysis í þessum efnum þegar árið 1980. Hér er má lesa grein hans um þetta mál.

Allar fjármálastofnanir heimsins taka alltaf í notkun þau vopn sem best henta aðstæðum á hverjum tíma. Aðstæður mynda og móta rekstrarlíkön fjármálastofnana. Að minnsta kosti svo lengi sem þær komast upp með líkön sín.

Á heildsölumarkaði peninga ríkir hins vegar útbreidd verðtrygging og hefur hún færst í aukana á síðustu árum. Þar komast menn ekki upp með að eigna sér umráðin yfir auði annarra fyrir ekki neitt. Enda eigast þar við fjármálastofnanir gegn fjármálastofnunum. Gráar fyrir lögfræðingum í bak og fyrir. Þar sitja litli Jón og litla Gunna ekki nakin við borðið gegn ofuraflinu.

Vilt þú, kæri sparifjáreigandi, að fé þitt sé brennt til ösku í þágu afkomutalna fjármálastofnana? Að þær geti eignað sér til notkunar hart innunnið sparifé þitt fyrir ekki neitt.

 

Auðvald þjóðarinnar felst í valdi hennar yfir auði sínum. Þessu valdi, auðvaldinu, var meðal annars beitt með neyðarlögunum í bankahruninu og þegar Uppkastinu og fyrirhuguðum skuldaklafa þess á herðar þjóðarinnar var af sjálfstæðismönnum Íslendinga algerlega hafnað. Við verðum ávalt að varðveita þetta auðvald þjóðarinnar. Allir góðir varðstöðumenn þjóðríkisins verða að þekkja tímana og minnast sjálfstæðismannanna.

 

Varast skal ávalt að bera of mikinn áburð á tún. Þá brennur það. Galdurinn við peninga er að hafa þá

 

Fyrri færsla

 

Seðlabanki Bandaríkjanna 100 ára. Verðtryggður pappír Friedmans 30 ára 

Seðlabanki Bandaríkjanna 100 ára. Verðtryggður pappír Friedmans 30 ára

“There are also unknown unknowns”. 

John Brynjolfsson stjórnandi Armored Wolf skrifar ágætis grein í tilefni 100 ára afmælis seðlabanka þjóðríkis Bandaríkjamanna síðar á þessu ári. Brynjólfsson vann lengi hjá PIMCO, sem er heimsins stærsti fjárfestir og umsjónarmaður fjárfestinga í skuldabréfum. Hefur Brynjólfsson einnig skrifað bækur um verðtryggðar fjárskuldbindingar - og þann markað. Gaman er að sjá Vesturfara ganga svo vel

Brynjólfsson: Happy 100th Birthday to the U.S. Federal Reserve 

Tekið skal fram að seðlabanki Bandaríkjanna starfar í umboði og í þágu bandarísku þjóðarinnar. Enginn á seðlabanka Bandaríkjanna því hann á sig algerlga sjálfur fyrir fólkið, enga aðra og ekkert annað. 

Pappír Miltons Friedman um verðtryggð húsnæðislán hefur nú staðið af sér 30 ára svifryk undir innivinnu margra fjármálamarkaða í jafn langan tíma. Hann verður því þrítugur á þessu ári; sá verðtryggði pappír

“PLAM’s and PLAD’s” by Milton Friedman

Sagt er nú að Honeckerklíkuhagstjórn ECB-seðlabanka Evrópusambandsins sé þegar farin að bera svo mikla efnahagslega ávexti eftir 15 ára nýðstjórn, að Grikkland hefur nú verið plokkað niður til Austur-Berlínar sem fullþroskað þriðjaheimslík eftir þrjátíu og eins ára tilveru landsins í aðildargúlagi Evrópusambandsins að sovétríki ESB. Þessi kyndling tekur ekki lengri tíma í svo frjóum jarðvegi.

Hinn alþjóðlegi fjármálamarkaður er því önnum kafinn við að endurstilla hin peningalegu skiptiborð sín samkvæmt símaskrá þeirri er í gildi var áður en doktor Henry Kissinger fékk þá gölnu flugu í höfuð sitt, að eilífir afdalir meginlands Evrópu byðu nokkru sinni upp á eitthvað annað en hið eilífa Evrópusímasamband hamars við nagla.

Grundvöllur ECB-seðlabanka Evrópu(sovét)sambandsins — Maastrichtsáttmálinn sjálfur, aka Marðarspellkusáttmálinn — liggur nú sem gúanóafurð ruslatunnufélaga Lissabonsáttmálans yfir hömruðu naglameginlandi Evrópu. Og nær elítuþekkingarþefurinn brátt breiddar- og stærðargáfum nýs sovétríkis yfir Evrópu.

Fyrri færsla

Landsfundur: Maastricht-reglur eru ekki neitt sem neinn ætti að taka sér til fyrirmyndar