Spönsk gjábakkaveisla í boði seðlabanka Evrópusambandsins

Þegar lítið annað en tortíming opinberast fólkinu í pakkanum, þá mun Össur M. Skarphéðinsson birtast með hlutfallslega volgt skótau sitt og pússa það blankt með Ögmundarjoði Steingríms-samfylkingar Jóhönnu. Svo verður íbúum ESB-pakkans ekki gefin nein önnur skýring á hitatapinu en sú að hér sé um kostina við stöðugleikaaðild þeirra að þvagpakka Evrópusambandsins að ræða. Kostirnir munu vara að eilífu.     

Um þessar mundir standa yfir örvæntingarfullar tilraunir til að forða Spáni frá því að  banka- og sparisjóðakerfi landsins hengi þetta evruríki í hálsreipi því sem seðlabanki Evrópusambandsins óf handa spænska konungsríkinu á síðustu tíu árum. Stóran hluta tímabils landsins í evrupakkanum voru raunstýrivextir evruseðla neikvæðir á Spáni því ekkert tillit var tekið til verðbólgu né athafna í spænska hagkerfinu. 

Þetta þýddi m.a. að árið 2006 var 25 prósentum af allri steinsteypu sem notuð var í 27 og 500 milljóna manna löndum Evrópusambandsins hellt niður á Spáni. Sagt er að á hverjum degi hafi flatarmál sem svarar til þriggja fótboltavalla verið þakið með steinsteypu þarna í evru-sólinni. Einstaka þráhyggjumaður velti því þá fyrir sér hver fjármagnarinn væri, og hvað þetta myndi þýða fyrir íbúa landsins, síðar. 

Nú eru kostirnir komnir í ljós. Spánn nýtur minna fjármálalegs trausts hjá alþjóðlegum fjárfestum en Ísland. Skuldatryggingaálag er verra en á ríkissjóð Íslands. Atvinnuleysi er rúmlega 20 prósent hjá öllum og tæplega 43 prósent hjá ungu fólki. Spánn er steindautt og bankakerfi þess á kafi í þornaðri steinsteypu. Landið riðar til falls eftir aðeins 10 ár í evru-pakkanum. Lokað hefur verið á aðgengi spænska fjármálakerfisins að öllum peningamörkuðum heimsins.       

Liebherr International AG seldi 600 krana til Spánar árið 2006 og þeir peningar eru nú á stóra kistubotninum í Þýskalandi og næsta nágrenni þess, því þar hefur sögulega fátt vinnandi fólk ekki fengið neina launahækkun í samfleytt 13 ár og engin lágmarkslaun eru þar við lýði. Eftir þessum þýsku makró-efnahagsaðstæðum voru stýrivextir seðlabanka Evrópusambandsins alltaf stilltir. En árið 2009 seldi Liebherr International AG engan krana til Spánar því Spánn var þá umkomið í steypu. Þetta, ásamt svipuðu viðskiptaferli í hinum 25 löndum ESB, fékk þýsku evruvélina til að brasa saman og hagkerfið þýska fékk versta hagvaxtarhjartastopp allra meiriháttar hagkerfa heimsins. Það skrapp saman um 4,5 prósent árið 2009. Hvert fjórðungs prósentustigs ris þess upp úr kafinu er nú túlkað sem undraverk. 

Húsnæðisverð á Spáni þaut upp á evruáratug landsins. Svo mikið að verðið mun hrynja um helming á næstu 10 árum, og kannski meira ef ríkissjóður landsins verður gjaldþrota í miðjum evrupakkanum. Hættan á ríkisgjaldþroti Spánar er veruleg því fjárfestar vilja ekki lána Spáni peninga nema gegn gríðarlegri áhættuþóknun. Þeir vita að tekjur spænska ríkisins eru að þorna hratt upp því svo margir eru að verða atvinnulausir og skattatekjur frá atvinnu og rekstri koma ekki í ríkiskassann lengur. Óhætt er að segja að Spánn eigi kost á því að deyja hægfara dauða í þýskri Blaupunkt öndunarvél friðarbandalags Evrópu. Þar mun það kafna kæst í þvagpakka ESB. 

En peningar Spánverja, hvar eru þeir?  Jú, þeir eru í ESB-friði hjá Hansakaupum GmbH.

 

Fyrri fræsla

• Á þessum stað er Samfylkingin og Vinstri grænir orðin þreytt. Við viljum ekki þreytta menn 

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 2.2.2011 kl. 12:03]

Ég var mikið á þessum slóðum þegar túrismin var í uppsiglingu, og liðið úr Norðri eyddi drjúgt.  Síðan vegna EES voru þetta æ meira og meira erlendir fjárfestar og erlent vinnuafl sem sá um þetta, verðlag hækkaði dag frá degi enda sama lágvara út um alla EU.  Allmennir Spánverjar stökkbreyttust  og urðu hinir mestu námsmenn og allir þurftu nýtt lábyggingarverðshúsnæði á hagstæðum lánum. Eitt virðist hafa gleymst að erlend fjárfesting skilar skammtíma hagvexti en langtíma raun hagvöxtur rennur í vasa þess sem fjárfesti í vextinum.