Eftir þriðja orkupakka heimsveldis í smíðum

Það er ansi merkilegt að ríkisstjórn og Alþingi Íslendinga -nema Miðflokkurinn- með Sjálfstæðisflokkinn í fararbroddi, hafi ákveðið að taka lög imperíal-heimsveldis fram yfir lög íslenska þjóðríkisins, og meira að segja ákveðið að setja þau ofar íslenskum lögum. Þetta er ekkert minna en gerræði þegar um ofboðslega mikilvæg mál er að ræða. Og sama má reyndar segja um flest önnur mál, þegar nánar er skoðað

Íslenska þjóðin varð fullvalda til þess að hún gæti stjórnað ríki sínu sjálf; þjóð-ríki hennar. Hún varð ekki fullvalda til þess að láta erlent og í óþokkabót algjörlega umboðslaust vald skipa sér fyrir í sínu eigin þjóðríki

Íslenska þjóðin er fullvalda. Það er ríkisstjórnin hins vegar ekki, og það er Alþingi heldur ekki. Fullveldið er á höndum þjóðarinnar. Það er ekki á höndum Alþingis né heldur ríkisstjórnarinnar, sem eiga að vera á höndum þjóðarinnar. Þjóðin ein getur sparkað þinginu, ríkisstjórn og forseta. Enginn getur hins vegar sparkað þjóðinni. Samt er það það sem ríkisstjórnin, þingið og forsetinn eru að gera. Þau eru að sparka þjóðinni og í hana

Öldum saman var íslenska þjóðin ekki fullvalda. Hún gat því ekki haft sína eigin ríkisstjórn. Þing þjóðarinnar var lokað. Það mátti ekki setja þau lög sem þjóðin vildi að sett væru, í hennar þágu. Þjóðin var í vösum erlendra yfirdrottnara, sárfátæk, kúguð og þjáð. Með því að hefja það gamla ferli til heljar á ný, hefur Sjálfstæðisflokkurinn í höndum fáráðlinga gert sig brottnuminn af þeim vettvangi sem hann dregur nafn sitt af. Það verða flokksmenn að gera sér klárt. Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið þræddur upp á aðra lyklakippu

Harðir tímar eru framundan. En sem betur fer veit íslenska þjóðin, og reyndar margar aðrar þjóðir Vesturlanda líka, hver viðfangsefnin framundan eru: Þau eru að gera upp sakirnar milli þjóðríkjanna og hinna ýmsu heimsvelda sem þola þau ekki á ný. Sagan hefur því miður endurtekið sig og Vesturlönd þurfa að bretta upp ermar sínar á ný. Tungumál fólksins er sem betur fer að verða skýrt í þessum efnum. Fólkið er því vakna upp við vondan draum. Það er farið að gera sér grein fyrir því hvað er að gerast; Það er að segja, að mætt eru á vettvang hin gömlu skrímsli til að taka frelsið frá fólkinu; þjóðfrelsið

Evrópusambandið er imperíal-heimsveldi. Alþjóðaelítan er imperíal-heimsveldi. Glóbalisminn er imperíal-heimsveldi. "Alþjóðasamfélagið" er imperíal-heimsveldi. Sameinuðu þjóðirnar eru því miður að taka á sig þá mynd líka. Ómynd sem þeim var bara alls ekki ætluð. Sú stofnun hefur að miklu leyti verið grafin út innan frá af nýjum imperíal-heimsvaldasinnum

Það eina sem dugar á þetta er hin fróma Þjóðarstefna gegn imperíal-heimsveldum (e. nationalism vs. imperialism) sem gerði okkur á sínum tíma frjáls í okkar eigin landi, og sem önnur lönd tóku upp líka og urðu frjáls. Kirkjuklukkur þá hljómuðu og þjóðir skáluðu

Aðeins fullvalda þjóðríki geta boðið upp á lýðræði og aðeins þjóðríki geta boðið borgurunum upp á takmarkað ríkisvald. Heimsveldi geta hvorugt. Þau bjóða aðeins upp á það sama og síðast: kúgun, ótakmarkað ríkisvald -eins og sést til dæmis á erlendum orkupökkum- og endalausa harðstjórn og ánauð. Þeim verða þjóðirnar að fá að vera frjálsar frá. Bandamenn háðu Heimsstyrjöldina síðari og stuttu síðar Kalda stríðið til að kveða svona imperíal-heimsveldi niður. En þau eru komin til baka, hálfklædd og þegar byrjuð að þjarma að þjóðunum. Þau eru að þræða þjóðirnar upp á lyklakippur sínar

Látum hart mæta hörðu. Söfnum ofurefli. Því fyrr, því betra

Fyrri færsla

Kosningar á næsta leyti við næsta leiti