Danir einangraðir í Evrópusambandinu

Þeir heimila ekki að þýskir né aðrir erlendir eigi sumarbústað í Danmörku. Kínverskur þyrfti ekki að kemba þar eyðublöðin undan þáguvatnsföllunum. 

Einangrun!!

Þeir heimila engum utanfrá að kaupa íbúðarhúsnæði í Danmörku nema að undanfengnu sérstöku leyfi frá innanríkisráðuneytinu. Og sem ekki er hægt að fá nema að vera innvortis í Danmörku. Þessar reglur ná einnig yfir Íslendinga sem hyggjast á slíkt. Jafnvel oft þó svo að þeir séu þegar orðnir bú- og yfirleitt afar skuldsettir í landinu. Og þeir vita og þekkja þjóðerni allra sem eiga svo mikið sem einn fersentímeter af landi eða byggt ból í landi dönsku þjóðarinnar.

Einangrun!!

Hvort eru það Danir eða Íslendingar sem eru hér bláeygðir grasasnar í beitilandi Fjalla?  

Flauelshanskarnir eru oft sagðir fara vel á dönskum járnhnefum. Reynslan hefur kennt Dönum að dulklæðast vel. 

Einangrun!!

Og svo er það norski fjallarefurinn. 

Einangrun!!

En hér — og mest í ríkisstjórninni — býr heilt stóð af óeinöngruðum ösnum. Hið jóska heiðarland Grímsstaða á Fjöllum gæti með tímanum orðið góður og einangraður staður fyrir Íslendinga. Meira en einn fjórði af landsvæði Hong Kong. Nóg pláss fyrir margfalda þjóð, en þá kannski í útrýmingarhættu.

Það er vegna alls þessa sem ríkisstjórn Jóhönnu og Steingríms hefur sótt um inngöngnuleyfi til að byggja hér Suður-Ítalíu norðursins. Handa Ösnum. Og sem margir hverjir hér áður fyrr klöppuðu ákaft fyrir stórfenglegum fólksflutningavögnum Jósefs Stalín & Co. Treystir þú þessu fólki? Maður stingur inn túkalli, og vupti; allt opnast. Túvolí. 

Hver einasta fimm ára íslensk stúlka myndi standa sig betur á hugsana- og gáfnaprófi en skarpasti hnífurinn í skúffufélagi Evrópusambandsins í ríkisstjórninni.

 

Fyrri færsla

 

Nokkur orð um erlenda fjárfesta og stjórnarfar

 

Nokkur orð um erlenda fjárfesta og stjórnarfar

Frumstæð og vanþróuð lönd þurfa mest á beinum erlendum fjárfestum að halda vegna þess að þau eru einmitt frumstæð og vanþróuð.

Þróuð lönd þurfa ekki á beinum erlendum fjárfestingum að halda. Þau nota hlutabréfamarkaðinn til að afla fjár. Þar geta fjárfestar og almenningur fest fé í opnum almenningshlutafélögum og þau þannig aflað sér fjármagns til sinna þarfa.

Það sem einkennir góða hlutabréfamarkaði almenningshlutafélaga er gagnsæi. Og svoleiðis gagnsæi getur aðeins þrifist í lýðræðislöndum sem byggja á frelsi og virðingu fyrir rétti og mikilvægi einstaklingsins. Þetta umhverfi hafa frumstæð lönd ekki og oft hafa þau ekki það stjórnarfar sem til þarf. Lýðræði, þó ófullkomið sé, er eina umhverfið sem getur fóstrað upp þá grasrót sem gefur af sér velmegun handa öllum, m.a. í gegnum heilbrigðar opnar fjárfestingar. Þ.e.a.s velmegun sem svo er veitt yfir í velferð fyrir tilstuðlan hófsamra stjórnmála lýðræðis og frelsis, ásamt staðfastri tryggð við fósturjörðina. 

Íslendingar gátu t.d. fyrir hrun eignast hlut í álverum landsins í gegnum opna hlutabréfamarkaði Bandaríkjanna. Núverandi gjaldeyrishöft hindra eins og er kaup fólksins í þessum fyrirtækjum landsins. Og virkjanir landsins eru í eigu lýðveldis okkar, eða það hafa þær að minnsta kosti verið þar til núverandi ríkisstjórn komst til valda. 

Við þurfum bráðnauðsynlega að koma á opnum og gagnsæum fyrsta flokks hlutabréfamarkaði hér á Íslandi — fyrir bæði smá og millistór fyrirtæki — og það gerist ekki með því að vinavæða brunaútsölu á fósturjörð Íslendinga til kommúnistaríkisstjórnar Kína. Bankabækur margra Íslendinga eru fullar af fé og þeim langar mörgum hverjum að festa fé sitt í góðum hlutum hér á Íslandi, í þeirra eigin landi. Þeim yrði það leikur einn að kaupa og koma Grímsstöðum á Fjöllum í það horf sem viðeigandi er, ef svo bæri undir. 

Enginn í Kína fer svo mikið sem á klósettið án samþykkis Kommúnistaflokksins sem er glæpaklíka útvaldra einræðisherra sem enginn kaus. Allt Kína er einskonar stórar og gerspilltar þrælabúðir þar sem þrælar yfirstjórnar Kommúnistaflokksins vinna við að framleiða ýmsan varning, sem seldur er á fölsuðu gengi falsks gjaldmiðils, sem svo aflar glæpaklíku Kommúnistaflokksins erlends gjaldeyris til að fjármagna geðbilaðar 5 ára áætlanir flokksins, sem eru í engu —ég endurtek— í engu samhengi við þarfir, fjárhag og vilja fólksins í landinu. Fólkið er þannig læst í þrælabúðum Kommúnistaflokksins sem leikur séð með það eins og að um lokaða risastóra einkalandeign á Grímsstöðum á Fjöllum væri að ræða. Súrrealistísk hugsun í landi Alþingis.

Þessar kínversku þrælabúðir á fölsuðu gengi ásamt evrusvæðinu eru tvær helstu orsakir þess stóra misvægis (e. global imbalances) sem kom af stað þeirri kreppu sem nú tröllríður Vesturlöndum. Þyngstu byrðarnar vegna þessa misvægis hafa Bandaríkjamenn og hrunin evrulönd þurft að bera. Tvö stærstu mistök Vesturlanda síðustu 25 árin voru að hleypa Kína eins og það var og er enn inn í alþjóðlegt viðskiptaumhverfi, og svo stofnun myntbandalags Evrópusambandsins, þar sem "kína Evrópu" er Þýskaland, sem keyrt hefur Evrópu í klessu á fölsuðu gengi þýska hagkerfisins. 

Forysta Sjálfstæðisflokksins þarf að koma með sitt álit á þessum málum áður en það er of seint og of falskt. Og ég vona, forystunnar vegna, að það álit verði í anda flokksins sem frá upphafi og kreddulaust fyrst og fremst á að gæta hagsmuna almennra Íslendinga til langframa.

Styðja þarf dyggilega við beint bak Ögmundar Jónassonar ráðherra í þessu máli, svo lengi sem það er óbrotið og ekki upp-spelkað með þeim pólitísku gaddaplönkum sem allsráðandi hafa verið sem undirförular burðarstoðir í þessum ógeðslega ríkisstjórnarskrípaleik ESB-skammbyssustjórnmála ríkisstjórnarinnar frá upphafi.

 

Þetta verðum við öll að gera, því ríkisstjórnin í heild er ófær um að leysa nein mál og því síður að gæta hagsmuna lýðveldis okkar á nokkurn hátt. Styðjum því Ögmund í þessu máli, þó erfitt sé fyrir suma.

Samtök ekki-ferðaþjónustu stofnuð

Stofnfundur þessara samtaka var haldinn í gær með sjálfum mér. Allir greiddum við atkvæðið um að bráðnauðsynlegt væri að stofna samtök til að halda utan um þetta mikla hagsmunamál sjálfs míns. Lífið í læstum skotgröfum félags- og samtakavelda Íslands er erfitt. Svo það dugar ekkert annað hér en að skella sér út í þetta. Kýla á þetta. 

Þessi nýju samtök munu byggja upp ekki-ferðaþjónustu með því að beita aðferðum síldaráranna. Þau þekki ég vel, því ég er frá Siglufirði. Fyllt verða skip, flugvélar og rútur, og farminum hent í land. Þegar þangað er komið munu löndunarkranar taka við farminum og vinnslan hefst. Verði löndunarbið, þá mun ferðaþjónustan verða veitt í formi bræðslu. RF46-ferðamannabræðsla ríkisins mun taka sig af því fólki. 

Úr kirkjugörðum landsins mun ég grafa upp látna forfeður okkar, uppstoppa þá, tjarga og voila, safnafloti landsins stórstækkar.

Um landið allt hyggst ég reisa um það bil 50 þúsund hamborgarastaði sem allir selja það sama. Makkarónur, í formi pasta sem við Íslendingar höfum nærst á um aldaraðir, verða einnig á matseðlinum alls staðar. Þetta er loforð. Á Þingballarvatni verða reistir 200 fljótandi kínarúllustaðir með neonljósum, sem blikka og snúast í hringi og veita ferðamönnum þannig útsýni. En til að hámarka afköstin verður það málað fast á gluggana. Passa þarf nauðsynlega að venjulegur íslenskur matur komi þarna hvergi nærri. Og verðin verða að vera ferðaþjónustuaðlöguð. Allir skuttogarar landsins verða dregnir upp á Vatnajökul. Í þeim geta Kínverjar rennt sér alla leið til sjávar. Bændaflotinn tekur sig af farmiðasölunni.  

Þetta eru aðeins fyrstu hugmyndirnar. Að sjálfsögðu þarf stóra erlenda fjárfesta hér til, því eins og  Borgarfjarðarbrúin gamla, sem byggð var snemma á síðustu öld, þá kunnum við Íslendingar ekki neitt fyrir okkur í neinum byggingum né neinum rekstri nema þá fjárrekstri og spilavítishappadrættum eins og þeim sem fjármögnuðu hringveginn sunnan jökla  — ásamt þeim 220 brúm sem alls eru á hringveginum — og sem auðvitað voru allar byggðar af erlendum erlendum og erlendum fjárfestum. Erlendir fjárfestar kunna þetta bara, eins og í Austur-Evrópu. 

Þetta verður auðvitað erfitt og mikið starf. En til mikils er að vinna og alls engu er hér að tapa. Lokatakmarkið er að minnst 200 milljón manns nái að skíta að minnsta kosti 10 sinnum hér á landi á hverju ári. Þetta er lífið fyrir landann. 

Svo þegar þetta er hvellsprungið, þá setjum allt draslið á safn - og lækkum verðin.

Fyrir hönd samtaka um ekki-ferðaþjónustu,

Glóballarsering ehf.

Gunnar Rögnvaldsson

 

 

Fyrri færsla

 

Íslandsútsala Samfylkingar Vinstri og grænna

Munu græðgismenn sameinast tröllríðandi fjöllum Grímsstaða? 

 

  

Íslandsútsala Samfylkingar Vinstri og grænna

Á meðan hneykslaður vestrænn heimur horfir á kínverja landsuppboðshaldara ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur sprengja sig dýpra ofan í farveg núllsins —sem komið og sest er hér að öllum málum— er flestum að verða hið algera svartnætti Jóhönnuástandsins ljóst. 

Ríkisstjórn Íslands, sem hangir á eina kvikumyndaða hári Þráins, hóf Íslandsbrunaútsöluna um leið og hún kunngerði alheimi það að hún væri orðin svo þreytt á að sitja ein og yfirgefin að efnahagslegum grundvelli íslensku þjóðarinnar, sem nemur öllu flatarmáli Frakklands, Vestur-Þýskalands og meira til. Ekki tekur sig hér að minnast á hið fyrrverandi flata mál Austur-Þýskalands. Það er fallnar rústir vinstrisins enn, þrátt fyrir að hafa gengið stanslaust fyrir skattapeningum fólksins úr vestrinu, sem það rauðhataðist við í 60 ár úr austri Samfylkingar Vinstri grænna. Sami dópfarvegur aumingjasköpunar Evrópusambandsins í eins konar transfer-union, hefur verið að verkum víða í Evrópu. Sér í lagi í Grikklandi, eins og því ríkisgjaldþrota 30 ára aumingjaverki Evrópusambandsins er lýst hér hjá Grikklandsfarnaum og stórkratanum Jean Quatremer. 

Persónunúmer Jóhönnuríkisstjórnarinnar er orðið svo lítið að skótauið slammast nú utan um kálfa hennar við hvert skref. Skjáðir sköflungar blasa við hverjum þeim sem af sjaldgæflega fúsum og frjálsum vilja opnar fyrir álagspróf DDRíkisútvarpsins á hendur sér og þjóðinni. Sköflungastjórn þessi sést helst þar að verkum sínum við að sparka Íslendinga sundur og saman. 

Furðulega margir Íslendingar halda nú orðið einhverra hluta vegna að fólk úti í heimi hafi það þar betra en hér heima. Þetta er alrangt. Nema að einu leyti; Ekkert land í hinum vestræna heimi hefur eins ömurlega ríkisstjórn eins og þá sem hér er í strandi í landi. Strokleðurslíkin af Samfylkingunni og Vinstri rauðum í grænum lit vottar hverjum sem sjá vill hinn algjöra hugmyndafræðilega dauða hennar fyrir Ísland og þjóðina. Miðað við þessa ríkisstjórn var hugmyndafræðin á bak við bankaútrásina, sem leiddi þessa ríkisstjórn til valda, hreint meistaraverk. Kannski var það líka ætlun Samfylkingarinnar frá byrjun. Að rústa því sem hægt er að rústa hverja einustu mínútu sem hún sæti í þessum tveim hrunstjórnum.

 

Fyrri færsla

 

Munu græðgismenn sameinast tröllríðandi fjöllum Grímsstaða? 

Munu græðgismenn sameinast tröllríðandi fjöllum Grímsstaða?

Nú verða bæði pólitískir sem og efnahagslegir græðgismenn að stíga af baki og kyssa landið sem ól þá. Tími kossins er kominn. Og ekki seinna en í gær. 

Hafið þið heyrt fréttirnar? Fyrrverandi opinbert áróðursvélmenni kínversku glæparíkisstjórnar kommúnista, sem áður í sögunni hefur þurrkað út 60 milljónir lifandi þegna landsins, hefur gert tilboð í að kaupa land sem svarar til stærðar Massachusetts fylkis Bandaríkjanna, hlutfallslega séð. Til að byggja eitt hóhóhótel. Mun aldrei gerast þar í landi. It ain't gonna happen!

Land sem ekki er notað verður alltaf á endanum tekið af okkur Íslendingum. Vélarúm sjálfseyðingarhvata malar í Reykjavík. Orðin virkilega svartur blettur á íslenskri byggðaþróun - og því er þetta að gerast nú. Þessi perversa byggðaþróun landsins er orðin hið leiðandi afl sjálfseyðingarmaskínu Íslands. Þetta eru afleiðingarnar. 

Það er algerlega klár svart/hvítur munur á öllu því sem við fram til þessa höfum veitt útlendingum aðgang að hér á landi, og hins vegar óljósum sem leyndum erindum erindreka glæpaklíku kommúnistaríkisstjórnar Kína. Geigvænlegur munur lífs og dauða.

Þetta má ekki gerast.

 

 

Frá forsíðu Financial Times í gær; Chinese tycoon seeks to buy tract of Iceland

Ályktunarskattur á stjórnmálamenn. Tryggingar krafist við opinbera framlagningu frumvarpa og ályktana.

Bráðnauðsynlega þarf að koma á hugsana- og ályktunarskatti á íslenska stjórnmálamenn. Svona getur það gengið best fyrir sig;

 

Þegar stjórnmálamenn leggja opinberlega fram hugmyndir sínar og í krafti stöðu sinnar þrýsta þeim áfram til löggildingar og framkvæmda í bæjar- og landsstjórn, þá þarf að krefjast þess að þeir leggi fyrst fram persónulega tryggingu. Dæmi: neðangreindur Þorleifur Gunnlaugsson varaborgarfulltrúi Vinstri grænna leggur fram perónulega tryggingu með veði í eignum sínum við opinbera framlögn skattahugmynda í krafti stöðu sinnar í íslenskum stjórnmálum.

Þannig er samkeppnisstaða almennings einkaframtaksins og hins vegar stjórnmálastéttarinnar jöfnuð. Meiri jöfnuður er þar með framkallaður í samfélaginu. Þetta hindrar að stjórnmálamenn reisi sér persónulega minnisvarða og komi sér að öðru leiti áfram í hinu pólitíska lífi sínu með því að skríða ókeypis og án persónulegrar áhættutöku ofan á herðum og bökum almennings, sem að stórum hluta til þarf að þrauka lífið út í gegn með brotin bök af völdum einmitt þessara ofangreindu stjórnmálamana

Verði enginn árangur af framlögðum hugsunum og frumvörpum stjórnmálamanna, þá yrði trygging þeirra gerð upptæk í ríkissjóð og persónulegar sektir útskrifaðar ef um samfélagslegt heildartap er að ræða, - og þá yrði einnig sektað framvirkt á alla fjölskyldu þeirra og afturvirkt á látna ættingja viðkomandi. Pólitískur erfðaskattur væri einnig æskilegur við hverjar kosningar. Enn meiri jöfnuður hlotnaðist þannig.

 

Þetta er einungis sanngjarnt. Svona má koma í veg fyrir pólitíska ofurgræðgi í stjórnmálastéttinni sem haldið er uppi af almenningi. Pólitísk græðgi stjórnmálastéttarinnar er og hefur alltaf verið öllum samfélögum veraldar mun stórhættulegri en efnahagsleg græðgi einkageirans, sbr. örlög þegna Sovétríkjanna, Þýskalands nasista, Kúbu kommúnista og Norður-Kóreu vinstri græðgi.

 

Takk

 

Tengt

 

Hvernig líkar ykkur pólitísk græðgi Vinstri grænna og pólitískt vændi Samfylkingar? 

Hækki fjármagnstekjuskatt

Löng og þörf upprifjun úr fangabúðum Evrópusambandsins

Evrópusambruninn

 

  

Nokkrir þættir úr stuttri sögu pólitískrar myntar Evrópusambandsins. Skjaldborginni. Járnslettur og stálbitar handa fólkinu úr 10 ára áætlunum Evrópusambandsins. 

Evrópsk "umræðuhefð", upphafin, 100 ára afmæli

Því er oft flaggað hér heima á Íslandi að hin svo kallaða "íslenska umræðuhefð" sé fyrir neðan hina evrópsku og á svo "lágu plani" að hún sé fyrir neðan "allar hellur".

Þá segi ég. Hafið þið prófað að búa í Evrópu í t.d. 25 ár? Hafið þið fylgst þar með og reynt að taka þátt í umræðunni þar? Það er mjög erfitt, því sú umræðuhefð er afar frábrugðin þeirri íslensku. Flestir Íslendingar gefast upp á evrópskri umræðuhefð og segja að þar sé ekkert hægt. Sem er alveg rétt hjá þeim.

Eftirfarandi eru nokkrar myndir frá evrópskri umræðuhefð síðusu 100 ára. Gjörið svo vel. Takið nú þátt.

 

EMU; Economic and Monetary Union of the European Union - Myntbandalag Evrópusambandsins. Economist 1996

Brusseldagar 1996; Ekkert var hlustað á fólkið. Allt er hvellspurnigð ofan á það eina ferðina enn. Evrópusambandið hefur eyðilagt það lýðræði sem nokkur hluti Vestur-Evrópu fékk að gjöf eftir seinni heimsstyrjöldina. Lýðræði er þó enn sjaldgæfara í stórum hluta Evrópu sem ekki snýr í vestur. Lítil sem engin lýðræðisleg umræðuhefð hefur náð að festa þar rætur.

Evrópsk umræðuherferð við Ísland

Vorið komið í Prag árið 1969. Evrópsk umræðuhefð á hávegum borgarinnar.

Gengið um stræti Evrópu. Evrópsk umræðuhefð í fullum skrúða.

Nýafstaðin evrópsk umræða 1918. Fundi lokið í æðri deild evrópskrar umræðuhefðar.

Fyrri færsla

Herðist að hálsum bankakerfa evrulanda 

Herðist að hálsum bankakerfa evrulanda

Eins og ég hef getið um áður hafa aðeins sex af samtals hundrað fjármálastofnunum Danmerkur aðgang að alþjóðlegum peningamörkuðum. Lokað er á hina níutíu og fjóra. Danmörk er myntbandalagsland ESB að tveimur þriðju hlutum til. 

Enginn portúgalskur banki hefur haft aðgang að alþjóðlegum peningamörkuðum síðastliðið eitt og hálft ár. Portúgal er evruland

Enginn erlendur banki vill lána írskum bönkum svo mikið sem eina evru yfir nóttina. Og það sama er að segja um gangandi beinagrindasafn seðlabanka Evrópusambandsins, Grikkland. Bæði þessi eru evrulönd. Nokkuð sama er að segja um evrulandið Spán. Ítalía færist nær og nær þessu stigi alvarleikans sem nú ríkir í myntfangabúðum Evrópusambandsins.  

Í gær gerðist það nokkuð merkilega að þeir bankar evrusvæðisins sem ennþá hafa haft aðgang að peningamörkuðum "alþjóðasamfélags" Samfylkingarinnar á sunnudögum, týndu tölunni um að minnsta kosti einn. Líklega er um einn stóran og kerfislega mikilvægan evrópskan banka að ræða. Þetta vitum við því gjaldeyrisskiptalína seðlabanka Evrópusambandsins til seðlabanka Bandaríkja Norður-Ameríku var virkjuð á ný í gær. Að minnsta kosti einn stór viðskiptabanki evrusvæðis var orðinn uppiskroppa með Bandaríkjadali til greiðslna og viðskiptavina sinna og þurfti að fá þá afgreidda í gegnum seðlabanka evrusvæðisins, sem dró þá á land í Evrópu í gegnum neyðarlánalínur sínar til seðlabanka Bandaríkjanna í Norður-Ameríku. Sem er mun dýrara að gera en bara að fá þá á peningamörkuðum heimsins. Það er því búið að loka þar á þennan banka.

Að vel ígrunduðu máli —og ef ég gæti— vildi ég helst ekki eiga nein hlutabréf í fyrirtækjum sem eru með aðalstöðvar sínar í löndum sem þvinguð eru til að lúta sameiginlegri efnahagsstjórn ráðamanna sem enginn hefur kosið, og sem enginn getur fjarlægt, og sem bera ekki ábyrgð á neinu sem þeir gera. Eins og nú hefur gerst og er að gerast í enn ríkari mæli með evrusvæði ESB. Svoleiðis fjárfestingar geta aldrei talist annað en stuðningur við að koma á fót stjórnarfyrirkomulagi einræðis. Sama gildir um kaup á ríkisskuldabréfum svoleiðis landa. Óetískar fjáfestingar.

 

Takk

 

Óánægja innan PASOK-"Erum að þurrka út grískt samfélag"

Markaðsknúin pólitík örvæntingarinnar

Markaðsknúin pólitík. Rekið í stjórnmálaréttir Evrópusambandsins

Undanfarna daga, vikur, mánuði og þrjú ár hefur myntbandalaf Evrópusambandsins verið hrakið út einum afréttinum í annan. Bandalagið á sér hvergi beitiland, afrétt né griðarstað. Og allra síst meðal þeirra sem þvingaðir eru til að lifa og anda undir því. Í byrjun var almenningi sagt að þetta furðufyrirbæri myntmála væri eins konar galdramynt sem hvíldi á svo sterku regluverki og svo sterkum seðlabanka, að ekkert gæti raskað þar neinu. 

Í gær þóttust Angela Merkel og Nicolas Sarkozy byggja enn eina regluna við regluverkið sem átti að halda myntinni uppi, en sem gerði það samt ekki. En þar með eru þau aðeins að taka enn eina skóflustunguna dýpra ofan í geislavirkan grafreit þann er Evrópusambandið er byggt á. Þau segjast hér með ætla að koma á fót enn einni stofnuninni í viðbót sem bjarga á Evrópu frá hamförum þeirra sjálfra, og sem heita skal "efnahagsleg ríkisstjórn" yfir 17 löndum evrusvæðisins. 

Í grein í Morgunblaðinu þann 5. apríl 2011, sagði ég frá fyrrum seðlabankastjóra Þýskalands. Sá var síðasti seðlabankastjóri Þýskalands sem gætti marksins sem þýsks gjaldmiðils Þýskalands. Hann sagði að myntbandalag Evópusambandsins yrði svona;

 

Myntbandalag ESB verður eins og lokaður hraðsuðuketill án útöndunar. Þegar gengið er farið og möguleikinn á að laga verð og vexti gjaldmiðilsins að þörfum hagkerfisins er horfinn, þá þarf að sjóða samfélagsleg og fagleg réttindi almennings og verkalýðshreyfinga í graut - og helst í mús. Svo þarf að auglýsa andlát lýðræðisins. Stjórnmálamenn ættu að skilja að frá og með nú eru þeir komnir algerlega undir vald, náð og miskunn fjármálamarkaða. 

 

Nú er myntbandalagið orðið svona. Þar reka fjármálamarkaðir stjórnmálamennina í réttir sínar. Pólitíkin er algerlega markaðsknúin. Og úr réttunum er ekið með þá til . . tja . .  þið vitið hvert. 

 

Hans Tietmeyer hafði ansi rétt fyrir sér. En nú er búið að binda fyrir munninn á honum sem öðrum. Hann þorir ekki lengur — af ótta við að myntbandalag Evrópusambandsins hrynji til grunna — að segja hlutina eins og þeir eru. Hér getum við Íslendingar sagt; been there, done that, seen it all.

 

Í myntbandalagi Evrópusambandsins ríkir sama ástand og ríkti á Íslandi árið 2007. Allir vita að allt er þar ónýtt. En næstum enginn þorir að rugga bátnum af ótta við drukknun þegar honum loksins hvolfir. 

 

No comment, no comment . .