Stórsigur breskra þjóðaríhaldsmanna

Hvað er Íhaldsstefna? (ritgerð)

****

Jæja. Nú hafa öll 650 kjördæmi Stóra-Bretlands lokið talningu atkvæða. Stórsigur Borisar Johnsons er í höfn með 80 þingsæta meiri hluta. Þetta er stærsti sigur flokksins í 32 ár, eða frá því að barnónessan Margrét var við völd. Boris kom, sá alla lágkúruna, og sigraði allt og alla með sínum einfalda boðskap; Klárum brexit og endurheimtum fullveldi þjóðarinnar

Leiðtogaráð Evrópusambandsins situr hér með fastfrosið á sínum eigin kamri í miðju Evrópuþjóðsvikasambands, sem í engu sambandi er við kjósendur eins einasta lands. Það óráð hafði gengið í lið þeirra svikahrappa í Bretlandi sem neituðu að virða niðurstöður breska þjóðaratkvæðisins um Brexit 2016. Og það óráð vann viðstöðulaust að því að láta bresku þjóðina kjósa aftur um sama hlutinn; eða þar til að rétt niðurstaða kæmi sem úrkynjunarveldið í Brussel gæti samþykkt sem esb-sovéska útkomu, eins og þeim kamri einum er von og vísa

Jæja. Nú situr þetta svo kallaða leiðtogaráð Evrópusambandsins frosið fast í sínum eigin saur; alveg upp í háls - og nær ekki andanum

Boris Johnson mun frá og með nú ekki sætta sig við neitt minna en skilyrðislausa uppgjöf ESB í besta stíl U.S. Grants, því annars mun hann stinga út úr fjárhúsi þess og tæma kamar sambandsins sjálfs þar inn; losun!

Allir sem augu hafa –nema náttúrlega tómar augnatóftir hæstu Hollandsfjallaforystu Sjálfstæðisþykjustuflokksins hér heima– sjá að ekkert nema sár á afturendann er að hafa upp úr bæði aðild að ESB og hverskonar ill- og útkynja EES-samningum við sambandið. Að versla við heiminn á WTO-skilmálum skiptir engu máli miðað við það að láta bara brot af fullveldi lands síns í hendur kamars á borð við Evrópusambandið

Biðröð þeirra sem vilja eiga viðskipti við Bretland hefur þegar myndast við mynni Thamesfljótsins. Númer eitt í þeirri röð eru Bandaríki Norður-Ameríku. Bless bless verður ESB þá að segja við hinn risavaxna viðskiptahagnað þess við Bretland, og bless bless verður það að segja við strategíska samvinnu við Bretland, vegna þess að Evrópusambandið hefur fullsannað að það er kamar

Til hamingju með sigurinn breskir þjóðaríhaldsmenn. Til hamingju Stóra-Bretland!

Fyrri færsla

Bresku þingkosningarnar 2019: Talning hafin [u]

Stærsti sigur Íhaldsflokksins í 32 ár

Bresku þingkosningarnar 2019: Talning hafin [u]

fimmtudagur, 12. desember 2019 kl. 22:42:02

Útgönguspá lofar Íhaldsflokknum (nú Þjóðaríhaldsflokknum) traustum meirihluta þingsæta eða 368 (af 650), og Verkamannaflokkinum er spáð 191 sæti. En sjáum nú til...

Þeir sem hafa rafmagn og sitja með álpappírshjálm við tölvuna sína, geta fylgst með beinum útsendingum í vafra hér:

Bloomberg (hægt að líma slóð beint inn í t.d. Quick Time)

The Telegraph (í vafra)

Sky News (í vafra)

ITV (í vafra)

Við bíðum eftir tölum og ég mun reyna að uppfæra þessa færslu eins oft og gáfulegt er

Eftir þessar kosningar verða allir þingmenn breska Íhaldsflokksins ESB-andstæðingar. Hinir lifðu ekki makkverk sín af

Sterlingspundið hækkaði um 2,3 prósentur gagnvart Bandaríkjadal við þessar fréttir, og strax eru uppi getgátur um að villta bandaríska vinstrið fjúki þar með einnig um koll, reynist útgönguspáin rétt

föstudagur, 13. desember 2019 kl. 00:48:34

Talningu í nokkrum kjördæmum Noðraustur-Englands er lokið og ljóst er að tap Verkamannaflokksins er tilvistarlegs eðlis. Í atkvæðum talið er tapið 10 til 13 prósentustig. Forystu flokksins verður líklega mokað út með stórri skóflu. Þetta eru fjórðu kosningarnar í röð sem flokkurinn tapar

Nóttin gæti orðið á einum bestu nótum Margrétar Thatcher fyrir breska Íhaldsflokkinn, sem frá og með nú er þjóðaríhaldsflokkur eins og Miðflokkurinn er hér heima. Þetta kallar á hljóðpróf frá Blondie. Ótrúlegar tilfærslur í skara kjósenda eru að gerast í breska flokkakerfinu hér, burt frá vinstri yfir til hægri þ.e. yfir til fullveldis og sjálfstæðis

föstudagur, 13. desember 2019 kl. 01:41:31

Kjördæmin Workington í Cumbríu og Darlington í Norðaustur-Englandi, sem tilheyrt hafa Verkamannaflokknum stærstan hluta síðustu 100 ára, hafa fallið í hlut Íhaldsflokksins. Hið sama gerðist í Wrexham í Wales

föstudagur, 13. desember 2019 kl. 02:36:54

Atkvæði í 107 af 650 kjördæmum hafa nú verið talin. Íhaldsflokkurinn fékk 48 þeirra og bætti sex við sig. Verkamannaflokkurinn fékk 47 en tapaði átta kjördæmum. Skoski þjóðarflokkurinn er með 6 og hefur bætt tveimur við sig. Tap Verkamannaflokksins stendur eins og er í tæplega níu prósentustigum þegar um fjölda atkvæða er að ræða

Sprungur opnast

föstudagur, 13. desember 2019 kl. 03:01:18

Atkvæði í 177 af 650 kjördæmum hafa nú verið talin. Íhaldsflokkurinn fékk 81 þeirra og bætti 15 við sig. Verkamannaflokkurinn fékk 74 en tapaði 19 kjördæmum. Skoski þjóðarflokkurinn er með 13 og hefur bætt fjórum við sig. Tap Verkamannaflokksins stendur eins og er í -8,4 prósentustigum þegar um fjölda atkvæða er að ræða. Tölur eru nú byrjaðar að koma inn frá Mið-Englandi og staða Íhaldsflokksins er því að breytast hratt honum í vil

föstudagur, 13. desember 2019 kl. 03:26:09

Islington North: Jeremy Corbyn tapar 8,7 prósentum af fylgi sínu í hans eigin kjördæmi og verður áfram þingmaður þess, en boðar afsögn sína sem formaður Verkamannaflokksins einhvern tíma á þessari öld, sé flokkurinn þá enn til til þess að segja sig frá. Hann skrifar sig út, en án þess að fara, sem þýðir að hann ætlar að ganga alveg frá honum og fara niður með sjálfan sig hangandi við stýrið í þágu "réttlætis og jafnaðar" (Marx- og Stalín bræður). Kjördæmi Tony Blair breyttist rétt í þessu í þingsæti Íhaldsmanna

föstudagur, 13. desember 2019 kl. 03:35:10

Atkvæði í 315 af 650 kjördæmum hafa nú verið talin. Íhaldsflokkurinn fékk 161 þeirra og bætti 27 við sig. Verkamannaflokkurinn fékk 111 en tapaði 33 kjördæmum. Skoski þjóðarflokkurinn er með 22 og hefur bætt sex við sig. Tap Verkamannaflokksins stendur eins og er í 8,3 prósentustigum þegar um fjölda atkvæða er að ræða. Boris Johnson vann kjördæmi sitt kl. 03:40 og heldur nú tölu

föstudagur, 13. desember 2019 kl. 04:22:08

Atkvæði í 478 af 650 kjördæmum hafa nú verið talin. Íhaldsflokkurinn fékk 247 þeirra og bætti 34 við sig. Verkamannaflokkurinn fékk 166 en tapaði 46 kjördæmum. Skoski þjóðarflokkurinn er með 41 og hefur bætt 12 við sig. Tap Verkamannaflokksins stendur eins og er í 8,1 prósentustigum þegar um fjölda atkvæða er að ræða

föstudagur, 13. desember 2019 kl. 04:52:11

Atkvæði í 564 af 650 kjördæmum hafa nú verið talin. Íhaldsflokkurinn fékk 301 þeirra og bætti 41 við sig. Verkamannaflokkurinn fékk 192 en tapaði 53 kjördæmum. Skoski þjóðarflokkurinn er með 44 og hefur bætt 12 við sig. Tap Verkamannaflokksins stendur eins og er í 8 prósentustigum þegar um fjölda atkvæða er að ræða

Ljóst er að Boris Jonhson hefur unnið mikið afrek í þessari kosningabaráttu. Hvort að meirihluti hans verður +50 þingsæti, meira eða minna, mun koma í ljós. Þessi sigur Borisar er á við sigur Margrétar Thatcher 1987, segja sumir fréttamenn. Og að afhroð Jeremy Corbyn sé eitt það versta í sögunni. Læt þessu hér með lokið núna

Fyrri færsla

"Orkuskiptin" reyndust vera bleyjuskipti á burgeisum

"Orkuskiptin" reyndust vera bleyjuskipti á burgeisum

Þið hafði öll séð fyrirbærið sem þokumóðan mikla í Reykjavík kallar "orkuskipti". Þau eru súreyheysturn festur á bíl á fjórum hjólum sem síðan er fylltur af hitaveituvatni, og vúpti; til varð samlíkingin um að "rafbílavæðing" sé eins og þegar að hitaveitan leiddi heitt vatn úr ja-hérna-jarðvatnsefnum inn í óhreyfanlegar byggingar, sem kallaðar eru fasteignir í dag. Þetta voru "orkuskiptin". Heitt vatn kom úr fjarlægð í stað heits vatns hitað í húsinu, til að renna í gegnum ofna. Nema náttúrlega þegar rafmagnið fer af hitaveitunni, því þá hættir vatnið að koma. Það verður kalda vatnið og það frýs. Fólk og fé króknar

En nú vandast málið fyrir ráðherrann í vasaljóssbílnum, sem er risavaxið farsímabatterí á fjórum hjólum, þ.e. lélegasti, versti, subbulegasti, eitraðasti og ónothæfasti orkugjafi alheimsins. Hún kemst ekkert, því rafmagnið er farið. Kári tók það og hún er því orðin köld og hrakin. Og jafnvel byrjuð að skjálfa af allri þessari fimmtu iðnbyltingu í vasaljósinu á hjólum. Ráðherrann ætlar því ekki út úr byggingunni á vasaljóssbílnum sínum, heldur ætlar hún að gera eins og Dani sem keypti sér Jagúar til að hafa inni í stofu, því óbeinir tollar eru 180 prósent á þannig ökutæki, sé dönsk númeraplata skrúfuð á það í DDR-light. Hún kemst sem sagt ekkert

Ráðherrann ætlar því ekki út á land til að hafa orkuskipti á bílnum þar, því þar er ekkert rafmagn. Það kom nefnilega veður eins ávallt hafa komið ármilljónum saman. Vont veður. En kannski flýgur hún með vasaljósið sitt til Barþelóna til að aka um á því þar. Hver veit. Í flugvél með súrheysturn upp úr nefinu

Og myndast hafa nú loksins kjöraðstæður fyrir stjórnmálamenn (aðila). Kjósendur hafa nefnilega misst allt samband við umheiminn, geta ekki einu sinni hringt í næsta hús, því allt er svo stafrænt. Þeir sitja því króknandi í ofurskattlögðum húsum sínum og komast hvorki lönd né strönd. Á meðan ætlar Vegagerðin að skoða hvenær opna á vegina "í birtingu" –kannski með vasaljósi líka– eftir þrjá til fjóra hringi jarðar í kringum sjálfa sig í svartasta skammdeginu, þar sem birtir stundum bara alls ekki

Og ferðamennirnir eru líka á förum, óplokkaðir og koma ekki aftur. Þar fór gæsin sú og kemur ekki aftur, því margt er hér orðið uppétið og niðurslitið eftir hana sjálfa

En dýrasta þvæla mannkynssögunar í Reykjavík heldur áfram, þar sem kexruglað liðið úr öllum flokknum nema einum, situr daginn út, og daginn inn, við reiðilestur á súrheysturnherbergi Grétu Lennon; ímyndið ykkur, ímyndið ykkur, tralla la la, ímyndið ykkur, bla bla bla...

Geri aðrir betur!

Fyrri færsla

Hættulegt ár að byrja, frá og með nú

Snýst um þjóðaröryggi

Hættulegt ár að byrja, frá og með nú

Á þessum degi árið 1906 fæddist Grace Hopper sjóliðsforingi (Rear Admiral). Það var hún sem fann upp COBOL forritunarmálið, sem notað er enn þann dag í dag, sérstaklega í stórum miðlægum "mainframe" kerfum. Þarna sést hún á mynd við UNIVAC útstöð 1960. Grace lést í janúar 1992. Fleira fólk en stærðfræðingar gátu þar með notað tölvur

****

Nú er minna en ár í forsetakosningar í Bandaríkjunum. Þau lönd sem hve mestan hag hafa af því að Donald J. Trump nái ekki endurkjöri eru að minnsta kosti þrjú, plús bandamenn þeirra, sem eru hin ólíklegustu ríki jarðar. Þær efnahagslegu aðgerðir sem Trump hefur skrúfað saman og notað í stað hervalds til að þvinga þessi þrjú ríki til að huga að göngulagi sínu á brauðfótum –sem allir eru ofurháðir bandaríska brauðinu sem Trump og enginn annar bakar– eru farnar að bíta svo að þessi ríki eru komin á barm örvæntingar. Um er að ræða Kína, Íran og Norður-Kóreu. Hvað þau ríki gera næst er því að verða óútreiknanlegt. En svo mikið er þó vitað að allt sem þau gera, munu þau gera til að taka bandaríska forsetann með sér í fallinu. Þannig virkar örvænting

Vöruinnflutningur Bandaríkjanna frá Kína hefur dregist saman um nær fjórðung á síðustu 12 mánuðum (23 prósent) og heildarvöruviðskiptin (útflutningur plús innflutningur) hafa dregist saman um fimmtung, sem er meira en viðskiptin drógust saman þegar sérfræðingar Vesturlanda komu þeim næstum á hausinn árið 2008

Sjálfstæðisflokkurinn undir tapforystu Bjarna Benediktssonar hefur auðvitað lagt sitt af nytsamra kjánamörkum, til að gera lífið leitt fyrir þessum eina bandamanni Íslands, með því til dæmis að sitja í AIIB bankaráði Kínverska kommúnistaflokksins. Sá flokkur virðist þar með algerlega hafa yfirgefið sitt gamla hlutverk sem kjölfestan í lífvænlegum utanríkismálum fyrir landið okkar Ísland. Á Andríki –sem er samviska hægrimanna í Sjálfstæðisflokknum– fær því skylduskrifuð afmælisgrein um Sjálfstæðisflokkinn ekkert like á meðan greinar Andríkis um umhverfisfirru og loftslagsaxarsköft ríkisstjórnarinnar fá um og yfir þúsund likes hjá kjósendum. Þetta segir sína sögu um hvert Sjálfstæðisflokkurinn er kominn. Hann er að mestu kominn í ruslið hjá hægrimönnum og yfir í blóðrautt sólarlag

Kína mun því reyna að nota þennan ellefu mánaða glugga til að reyna að koma Trump frá völdum með einhverskonar aðgerðum sem verða viðskiptalegs eðlis, jafnvel hernaðarlegs, en líklega blanda beggja. Trump hefur neytt Kína til að taka afleiðingum gjörða þess undanfarin 30 ár. Hann er eini maðurinn sem hugrekki hefur haft til þess. Allt bandaríska þingið bakkar hins vegar forsetann upp í þessu máli. Og þó svo að "viðskiptasamningar" náist landanna á milli, þá mun deilustríð landanna ekki hætta. Allir slíkir samningar verða aðeins táknræns eðlis og deilan halda áfram næstu áratugi. Stjórnvöld í Kína eiga nú úr mjög vandsamri stöðu að ráða. Þau geta ekki vitað hvað Trump mun gera og þau geta ekki vitað hvað hann mun ekki gera. Trump hefur séð fyrir því að enginn fjandsamur Bandaríkjunum geti vitað hvar þau lönd hafa forsetann. Hvernig Trump mun bregðast við veit því enginn, og það eitt fælir menn frá því að taka Bandaríkin sem gefin. Slíkur er fælnimáttur þannig stefnu. Hvað mun Trump gera ef við gerum þetta eða hitt, reyna menn að reikna sig fram til í Peking, því um andlit þeirrar borgar gagnvart landinu öllu er hér að ræða. Kínverski kommúnistaflokkurinn þolir ekki að missa andlitið gagnvart þjóðinni, án stórkostlegra afleiðinga fyrir hann og þar með landið í heild

Sama staðan er uppi þegar að Íran kemur. Þar er ríki klerkaveldisins við það að falla saman undan þvingunum Trumps. Meira að segja olía er skömmtuð í olíuríkinu sjálfu. Verðbólga er himinhá, atvinnuleysi massíft og mótmæli borgaranna gegn kjarnorkuvopnastefnu klerkaveldisins magnast dag hvern. Klerkarnir í Teheran hafa reynt að fá Trump til að afhjúpa viðbúnað og viðbrögð sín við árásum á til dæmis skip og eignir á þurru landi bandamanna, en ekki haft erindi sem erfiði, því Trump er ekki sjálfskiptur krati. Írönsk stjórnvöld vita því ekki hversu langt þeim er óhætt að ganga í að koma endurkjöri Trump fyrir kattarnef. Næsta skerf þeirra gæti því orðið mun hættulegra og þar með áhættusamara fyrir þá sjálfa. Trump gæti lagt stóra hluta hers þeirra í rúst ef klerkaveldið myndi til dæmis gera beina árás á bandarískt herskip. Ef slíkt gerðist, hefði Trump tryggt sér ótakmarkaðan stuðning þjóðar sinnar til að leggja til dæmis heila herstöð klerkanna í rúst eða jafnvel jafna mörg hernaðarmannviki við jörðu. Bandaríska þjóðin sér þarna og þar með nú þegar, hversu galin stefna Baracks Obama vinstrimanns var í Íranmálinu. Allt það mál er honum að kenna. Skilti með Obama að kenna mun því blikka viðstöðulaust fram að kosningum. Og skyldi kerlaveldið hætta sér of langt, þá mun skiltið blikka næstu mörg kjörtímabilin. Demókrötum að kenna, demókrötum að kenna, demókrötum að kenna... eins og Víetnam var þeim að kenna líka

Norður-Kórea virðist rétt í þessu hafa pakkað inn jólagjöf til Bandaríkjanna og sennilega aflýst afvopnunarsamkomulagi því sem Trump gerði við einræðisherraveldið. Næstu skerf þess ríkis eru því að þjarma að bandaríska forsetanum til að reyna að tryggja brottför hans úr Hvíta húsinu og endurkomu bláeygðs demókrata. Það halda þeir í Pyongyang að minnsta kosti. En þarna er Trump búinn að tryggja sér stuðning þjóðarinnar með því að hafa gert allt það sem í hans valdi stóð –jafnvel meira en það, kvarta andstæðingar hans yfir– og hefur því þjóðina með sér þegar Pyongyang stígur í spínatið til að reyna spilla um fyrir bandaríska forsetanum. Þarna hafa efnahagsþvinganir Trumps virkað vel, því þær eru hinar hörðustu nokkru sinni. Rándýr kjarnorkuvopnastefna valdaklíku landsins er að éta þjóðina svo út á gaddinn að hungursneyð er á næsta leyti. Í slíkum aðstæðum hefur Pyongyang vanist því að geta þá kallað fram eins konar "samúð" frá hinum bláeygða heimi og þvingað ótrúlegustu lönd og fyrirmenni að samningaboði, með kröfum um að hörðustu þvingununum verði aflétt. Vonandi gengur Trump ekki í þá gildru með því að slaka á þumalskúrfunum, því bæði Íran og Kína og kumpánar þeirra eru að horfa á

Þarna, frá þessum þremur ríkjum er því ekki von á neinu góðu næstu 11 mánuðina. Hversu langt munu þau ganga - og hversu vel mun óvissustefna Trump virka? Það er stóra spurningin. Hversu langt er Trump viljugur að leyfa þessum þremur ríkjum að ganga á til dæmis rétt nágranna sinna. Hversu mikið mun hann líða áður en hann grípur til aðgerða. Hversu gott taumhald hefur hann á Japan, Suður-Kóreu og Taívan og á bandamönnum sínum í Fjórbandalaginu. Hvort að Rússland reyni einnig að spila hér inn til að fá vilja síum framgegnt í endurreisn sovétríkjanna, er ekki gott að segja. En hitt er þó vitað að ekkert getur Trump átt undir Evrópu komið í þeim efnum. Þess vegna hefur hann grafið sig niður með bandaríska herinn í Intermarium og reynir ákaft að halda Tyrklandi áfram sem þeim trygga en erfiða bandamanni sem ávallt stóð varðstöðuna á tyrkneska múrnum gegn sovét

Hvað ástand bandaríska heraflans varðar þá hefur hann sennilega aldrei áður á friðartímum verið eins öflugur og hann er núna. Með því að draga sig út úr ónauðsynlegum aðgerðum og hætta ofnotkun og veita til hans stórauknu fé, hefur Trump byggt upp hernaðarafl sem á sér fáa líka. Allar flugvélar eru flughæfar á ný og annar búnaður hersins er í toppstandi og mannskapurinn er ekki að niðurlotum kominn lengur og mistökum hefur því fækkað. Enginn veit hins vegar lengur, hvar og hvernig bandaríski herinn verður notaður næst. En ef og þegar að því kemur, er allt eins líklegt að honum verði beitt mjög svo öðruvísi en undanfarna áratugi. Eyrnapinnaaðgerðir bandaríska hersins heyra kannski sögunni til. Um afar stórt, velsmurt og banvænt prik er frá og með nú að ræða. Það veit Kína, það veit Íran og það veit Norður-Kórea. Hversu vel þessi staðreynd fælir þau frá óvitaskap, mun koma í ljós á næstu 11 mánuðum

Fyrri færsla

Hæstvirtir rasistar, fasistar og aðrir hvítir menn

Hæstvirtir rasistar, fasistar og aðrir hvítir menn

PÓLITÍKIN

Af hverju hafa þessi nöfn verið svo mikið á sveimi í hinni pólitísku umræðu vestanhafs undanfarin fjögur ár? Jú, í Bandaríkjunum er vel vitað að enginn vinnandi hvítur maður með bara sæmilega virðingu fyrir landi sínu, kýs flokk Demókrata lengur. Sá flokkur hefur ávallt haft tilhneigingu til að sveiflast til vinstriöfga og óbærilegs sósíalisma. Síðast var það Barack Obama sem tók flokkinn á ný inn á gamla afvegu vinstrisins. Obama var öfgavinstrimaður á bandarískan mælikvarða. Þess vegna veit flokkur Demókrata að hann getur ekki lengur komið forsetaefni sínu að í Hvíta húsinu, nema fyrir tilstilli hinna ýmsu hópa þjóðarinnar sem ekki eru hvítir. Donald Trump, annars vegar, veit þetta líka. Hann hefur því snúið sér til þessara hópa og sagt: "Þið þurfið ekki að reiða ykkur á ölmusur ríkisstjórnarinnar lengur. Ég ætla að efla ykkur og gera ykkur og vinnukrafta ykkar mikilvæga fyrir þjóðina alla. Þá getið þið sparkað ölmusuflokki Demókrata, sem lifir á því að halda ykkur niðri." Og það er þetta sem Trump hefur gert. Atvinnuástand meðal þessara hópa undir honum er orðið það besta í sögu Bandaríkjanna og lægstu laun og nemalaun hafa þotið upp. Viðbrögð Demókrataflokksins við þessum afrekum Trumps hafa því verið þau, að kalla hann öllum þeim illu nöfnum sem notuð eru meðal þessara hópa. Rasisti er númer eitt, síðan kemur ásökun um að vera hvítur og kristinn, og svo kemur öll runan af alls konar nýuppdiktuðum Metoo blótsyrðum úr Heiðnikirkjuveldi háskólanna, sem allir eru í höndum og stjórnað af krónískum aumingjum, sem hins vegar sjálfir hafa alls ekki hugsað sér að lifa samkvæmt aumingjaboðskap sínum - hvorki rauðum né grænum. "Við getum ekkert gegn þessum afreksmanni í venjulegri kosningabaráttu, þess vegna verður að reyna að skíta hann út í augum þessara hópa, eða að minnsta kosti reyna að koma í veg fyrir að hann geti boðið sig fram á ný", - segja Demókratar

Þess vegna er Trump hataður svona mikið af þessu fólki. Hann er að taka það frá því sem átti að koma þeim inn á bæði þing og í Hvíta húsið. Það öfundar hann allt fyrir hversu öflugur og mikill sigurvegari hann er. Öfunda hann öll, en eru sjálf ófær um að vera sú jarðýta sem hann er. Öll vildu þau geta hið sama, en ekkert þeirra vill hins vegar vera sjálfur Trump. Og þetta gildir um marga Repúblikana líka. Allir vilja að Dirty Harry komi og bjargi þeim. Allir vilja að hann komi og skeri meinið burt, jafnvel þó svo að hnífur hans sé ryðgaður og subbulegur, því alveg sama hvað, hann er svo öflugur að hann mun fjarlægja það. Meinið mun fara. Þetta fólk getur síðan ekki hugsað sér að drekka kaffi með honum á eftir, því hann lyktar eins og klóakmeistarinn sem kemur og bjargar málum fyrir hina sískítandi, og þar með okkur öll. Honum er ekki boðið í hanastélið á eftir, því hann lyktar. Þegar Trump svo hefur lokið verki sínu, ríður hann inn í sólarlagið, því hann veit að hann getur ekki búið meðal aumingja, svona öflugur og subbulegur sem hann er. Trump er nefnilega vestri. Allir öfunda hann, en enginn vill hafa svona Patton eða sir Bomber Harris í hanastélsboðum sínum, eftir verklok. Patton var snillingur og gáfumenni sem talaði bæði frönsku og þýsku, en umfram allt var hann hermaður. Það sama gildir um Bomber Harris í Bretlandi. Trump er eins. Þessir menn leysa vandamál. Fixa hluti. Alveg sama hvað, þeir skila sínu verki. Ég þekkti svona menn í byggingarbransanum. Það var klappað fyrir þeim þegar þeir komu á sínum átta strokka Pontiac Trans Am til að hvetja okkur áfram. Öflugir og hættulegir bjánum. Eða eins og Matthías Johannessen sagði; þar sem þeir sem byggðu virkjunina stóðu úti í rigningunni á meðan demókratarnir skáluðu fyrir afrekum þeirra innandyra

Aumingjaveldið hér heima apar svo samkvæmt venju allt upp sem að vestan kemur sbr. hippatímabilið, Metoo-apínur með eina græna og ofsoðna baun í heilastað, og svo auðvitað hið íslenska Heiðnikirkjuveldi háskólanna, sem eru yfirstéttaraumingjar Íslands

ER NATO BÚIÐ AÐ VERA?

Já. Það eru sennilega ekki nema nokkur ár eftir af því. Það sem mun koma í stað þess eru tvíhliða varnarsamningar á milli nokkurra strategískt mikilvægra landa við Bandaríkin. Þetta þýðir að Ísland þarf að byrja að læra að drepa, sprengja og skjóta niður flugvélar. Við kunnum sem betur fer enn að sökkva skipum, svo þar þarf aðeins að uppfæra græjurnar. Bandaríkin munu ekki nenna að halda í höndina á okkur ef við kunnum og getum ekki lágmarks-þetta. Barnfóstrutímabilinu er lokið, og þessa lágmarks mun verða ætlast til af okkur. Enda aðeins eðlilegt að svo ríki þjóð sem við erum, þökk sé Bandaríkjunum, hafi lágmarksviðbúnað sem nemur þremur prósentum af landsframleiðslu okkar

Staðan er hins vegar verri í Evrópu. Þar þykist Frakkland ætla að koma á fót varnarliði –innan morkinna vébanda ESB– sem á að vinna samkvæmt prinsippum um vesalinga. Þú, Þýskaland, átt að styðja stofnun ESB-hers þar sem þú, Þýskalaland, átt að vera rómverski hermaðurinn á meðan ég, Frakkland, verð gríski heimspekingurinn. Þú átt að koma þessu á fót, því án þín er ekkert ESB, og þú átt að fórna þér en ekki fyrir þig sjálft –það máttu alls ekki– heldur fyrir mig Frakkland. Þetta verður sem sagt stofnun evrópsks brandarahers, sem þýðir: verður aldrei

Bandaríkin munu hins vegar einbeita sér að Póllandi og Rúmeníu og þar með hlúa að uppbyggingu Intermarium-svæðis, þar sem 120-170 milljón manns búa (nenni ekki að reikna það nákvæmar). En Intermarium er landsvæðið á milli Þýskalands og Rússlands, sem Þjóðverjar álíta rusl og ruslahauginn sem hindrar hjónaband þess við Rússland

En nánar um allt þetta má lesa í blaðaviðtali Die Weltwoche við bandaríska sagnfræðinginn Victor Davis Hanson bónda. Það blað er í eigu og undir ritstjórn Roger Köppel, sem er þingmaður SVP, Schweizerische Volkspartei. Sá maður hafði þetta að segja um hugsanlegan EES-legan samning Sviss við ESB, eins og Ísland álpaðist því miður til að gera. Slíkan samning mun Sviss því aldrei gera

Hér er viðtalið við VDH: Trump er einskonar kemóterapía. Þetta er stórskemmtilegt viðtal og vel þess virði að hugsa mjög svo nánar um. Þar segir til dæmis Victor Davis Hanson að ESB sé svo gott sem hrunið

Fyrri færsla

"Fimmta iðnbyltingin" komin í lesturinn

"Fimmta iðnbyltingin" komin í lesturinn

Ég veltist um af hlátri í hvert skipti sem hin alóþjóðlega reglustrika OECD lemst niður í lönd og hræðir svo marga upp úr skónum, að þeir þora ekki annað en að ganga berfættir það sem eftir er leiðarinnar með sjálfa sig á öskuhauganna. Þetta al-óþjóðlega rugluverk sem PISA kallast, er hugsað upp til að auka svo við veldi alþjóðaismans að engin hætta sé á að neinn þar á bæ missi vinnuna

Í tæplega 30 ár, eða frá því að þátttaka þeirra í þessari óþjóðlegu PISA-firru hófst, horfði ég á Dani engjast sundur og saman vegna þessarar PISA-tuggu um lélega lestrar- og reikningshæfni. Tuggu sem veitir skömm og sjálfsfyrirlitningu óheftan aðgang að innstu koppum í forðabúrum þjóðarsála. Enda er það tilgangurinn með þessu; að berja þjóðir ofan í sama mótið

Þessi skrípaleikur er stundaður til að berja þjóðir til og láta þær passa ofan í eina skóinn í heiminum sem enginn passar í: INTER-NATIONALISM, þ.e. al-óþjóðlega embættismannaveldið

En svo gerðist eitthvað í Danmörku sem leiddi til þess að Danir hættu að falla á prófinu. Það sem gerðist var það að þeir lærðu að taka þetta próf. Ekkert annað gerðist. Þetta geta menn líka gert hér heima og þar með hætt að naga úr sér þjóðarsálina, gengisfella allt íslenskt og sjálfa sig líka

Það er merki um heilbrigði að falla á þessu prófi. Því hví ættu til dæmis sjálfstæðir strákar að eyða tíma í að taka próf sem gerir ekkert fyrir þá sjálfa. Aðeins Svíar henda sér gagnrýnislaust yfir hvern þann pappírsbunka sem settur er fyrir þá. Hvers vegna ættum við að vera að þessu, er lausnin að farsæld í lífinu. Þannig viðhorf gera þjóðir ríkar. Áfram strákar: falla!

Þeir sem hafa trú á þessu al-óþjóðlega OECD PISA klámi, verða að læra að lesa klámblöð þess. Þau eru skattfrjáls og það verða menn ætíð að muna. Og þetta er klám og ekkert annað en al-óþjóðlegt klám. Það verða menn einnig að muna

Þegar sú staðreynd er meðtekin, ættu Íslendingar að ganga til sinna starfa og hætta að láta al-óþjóðlegar tossastofnanir taka sig niður

En umfram allt, þá er það tímasóun að þurfa að taka þátt í þessu. Því er hins vegar hægt að breyta með því að hætta þátttöku í þessum skrípaleik og snúa sér að því sem kýlir upp íslensku þjóðarsálina og þar með landsframleiðslu hennar; já kýla hana og þjóðina upp, þrátt fyrir að þurfa að burðast með risavaxinn vandamálaiðnaðinn, eins og þennan, hangandi sem steypuklossa um hálsinn

Ekkert slíkt er OECD fært um að gera, því það á ekkert land til að þykja vænt um. Þess vegna er því illa við lönd og þjóðir. Þær skal því jafna við jörðu

Hver þjóð hafi sína skóla, sínar hefðir og siði; svo að þær allar verði ekki jafnheimskar og OECD

Fyrri færsla

"Mönnum finnst"? En hvað finnst þér Bjarni?

Staða íslenskra drengja enn verri en áður