Felutryggingaálagið á stjórnmálaflokkana hækkar

Það er vel þess virði að íhuga það sem Bjarni Harðarson skrifar um í dag. Í raun mætti hugsa sér felutryggingar stjórnmálaflokka sem nokkurs konar samsæri gegn kjósendum. Álagið á feluleiki stjórnmálamanna mun —eins og við þekkjum nú orðið svo vel— fyrr en síðar brjótast út sem lækkun kjósenda á trausthæfnismati flokkana. Atkvæðalínur flokkana munu þorna upp og enginn kjósandi mun veita né ljá þeim atkvæði sín til þrautavarna. Allir ættu að skoða uppgufandi lofandi-valkosti komandi þingkosninga með þessum augum. Látið ekki loka ykkur af inni í hverkví á ný;

sagði því Simon; only the paranoid survives

Ólafsvaka stendur því vakina enn . . 

í kjölfar yfirstandandi samsæris fatal kjörtímabils

á milli ríkisstjórnar(þings?) og þjóðar

Í Evrópusambandinu hefur samsæri stjórnmálamanna gegn kjósendum skilað af sér og reist eftirfarandi svikamyllu-park um háls kjósenda til varanlegrar hengingar:

Samsærið; Hvað fær stjórnmálamenn til að afsala fullveldi ríkja sinna yfir til Evrópusambandsins? Hvað er það í raun sem fær stjórnmálamenn til að selja og gefa burt fullveldi og sjálfstæði þjóðríkjanna í Evrópu?

Svar; þegar fullveldi og sjálfstæði ríkja verður óverjanlegt (e. indefensible), þá er mikil hætta á að þetta tvennt breytist smám saman í nokkurs konar pólitískan söluvarning. Breytist í pólitíska "skiptimynt" og sogist inn á kauphallargólf hinnar pólitísku græðgi hins pólitíska hagkerfis sem orðið er tröllrisavaxið;

"Ég skal svíkja þjóð mína ef þú firrir mig ábyrgð gagnvart kjósendum mínum í staðinn. Þá mun ég geta setið fastar í sessi og án ábyrgðar ofan á kjósendum mínum. Þegar ég hef smám saman selt og gefið burt fullveldi þjóðarinnar, þá mun ég geta sagt við kjósendur mína; sorry, sem þjóðkjörinn fulltrúi ykkar neyðist ég til að segja við ykkur að þetta er því miður ekki hægt, því þetta er ekki lengur á okkar höndum."

"Þetta "þetta" er komið yfir til Brusselveldisins og þeir ráða þessu um "þetta"." Þannig get ég sem liðleskja, stjórnmálalegur undirförull fölsungur og dagsdaglegur hug- og getuleysingi, setið áfram og enn fastar sem klístruð klessa á háum opinberum launum ofan á kjósendum, sem þá eru orðnir eins konar einkaþrælar valdaelítu sem enga ábyrgð ber gagnvart kjósendum, heldur er elítan þar með orðin eins konar sósíaldemókratískt og nomen-klessu-klattúru-fílter á milli einræðisformsins og gervilýðræðis."

Það er svona sem elítuvætt Evrópusambandið hefur risið upp til raunverulegra valda með lygum og falsi stjórnmálastéttarinnar í ESB. Evrópusambandið er í engu sambandi við fólkið. Það er einungis vel launuð stóðelíta á leið til hins erfðafræðilega einræðis valdastrúktúrs meginlands Evrópu.

Þetta sást vel í praxís og undir eins konar tímalegri hraðspólun í Noregi þar sem svo kallaðir "quislingar" spruttu upp í aðdraganda og undir valdatöku nasista í Noregi. Þegar fullveldi og sjálfstæði Noregs var orðið óverjanlegt, þá spruttu samskonar öfl úr læðingi og nú eru hægfara að verki í öllum löndum Evrópusambandsins. Þannig varð fullveldi Noregs að pólitískum viðskiptavarningi í hinum pólitíska sektor.

Þetta endar auðvitað aldrei vel því þetta er sjálf fæðingardeild ónýtra stofnana sem ala af sér eilífa hörmung. Undir áföllum höfum við séð ömurleg öfl leysast úr læðingi. Og trúið mér; á meginlandi Evrópu mun elíta Evrópusovétsambandsins nýta sér öll núverandi og framtíðaráföll til hins ýtrasta.

Fullveldisafsalið treystir ömurlega og andlýðræðislega stjórnmálamenn ófrelsisins í söðli sínum. Þeir eignast við afsalið verndara valda sinna hjá hinu yfirríkislega umboðsluasa valdi nómenklatúru-veldis ESB. Og þeir skýla sér þar á bak við rotnar einræðis- og umboðslausar- stofnanir þess.

Hafið er okkar stóra vörn. Við liggjum ekki í túnfæti Þýskalands eins og til dæmi Danmörk gerir. Um þessar mundir er síðasta tækifæri Dana á því að verða fullvalda þjóð að renna út, áður en Grænland lýsir yfir sjálfstæði. Þangað hefðu Danir getað flutt og notið og varið sjálfstæði sitt fram í rauðan dauðann. Í túnfæri Þýskalands getur ekkert sjálfstæði neinna ríkja þrifist eftir að stórveldi Bandaríkjamanna pakkaði saman og fór heim frá meginlandi taparanna í ESB.

Fyrir andvirði einnar Kredithörpu sem marrar þungt í höfninni í Reykjavík, hefði mátt kaupa 8 til 12 stykki af F-16 orustuþotum til ótvírætt að handhefja fullveldið í lofthelgi lýðveldis okkar Íslendinga. Sem samstilltur stórstrengur við Bandaríkjamenn væri hljómkviða framtíðar Íslendinga í eigin landi þar með orðin ósigrandi. Og undir 200 sjómílum og áframhaldandi sterkum og peningalega græðandi sjávarútvegi, hefði arður hans sjálfviljugur getað reist tónlistarhús sem hæfði landi fiskimanna og bænda. Tónlistarhús myntsvæðis íslensku krónunnar á átjándu stærstu eyju heimsins hefði þá getað orðið aðdáunarvert.

Í staðinn búum við við ríkisskipulagt undanhald sem koma mun á ánauðarríki fátæktarinnar í anda Evrópusovétsambandsins.

Hægt er enn að hysja upp um sig brækurnar, hæstvirtu drullumallarar

Fyrri færsla 

Manneldisstöðvar Össurar Skarphéðinssonar í ESB