Hagvöxtur á Íslandi helmingi minni en á sama tíma í fyrra. Eurostat komið í Hagstofuna.

Það sætir lítilli furðu, að mínu mati, að Hagstofa okkar hér heima hafi fimmtudaginn 8. mars tilkynnt um helmingi minni hagvöxt og jafnvel fall í landsframleiðslu Íslendinga, miðað við sama fjórðung á síðasta ári. Hér er átt við síðasta fjórðung ársins 2010 á móti þeim sama á árinu 2011, eða þrjú prósent vöxt þá, en aðeins 1,9 prósent vöxt núna. Þrátt fyrir breytingar í ríkisstjórn.

Sjálfur bjóst ég fastlega við samdrætti í öllum meginþáttum, því ríkisstjórnin hefur unnið hart að því að grafa undan, skaða og skemma rekstrarskilyrði sjávarútvegs Íslendinga, sem stendur undir að minnsta kosti 1/4 af landsframleiðslunni, 35 þúsund störfum í landinu og frumborins fyrsta helmings allra útflutningstekna okkar. Með tekjum þessa fyrri helmings er seinni helmingur tekna okkar byggður.

Tölum Hagstofu Íslands ber að þessu sinni að taka með sterkt auknum fyrirvara, því í fréttatilkynningu frá stofnuninni er þess nú sérstaklega getið, að starfsmenn hagstofu Evrópusambands Grikklands, Portúgals, Írlands, stórhertogadæmis Luxembúrgar, Ítalíu og annarra vafasamra ESB-ríkja á barmi þjóðargjaldþrota, hafi jafnvel sterklega verið með í ráðum við þetta uppgjör.

En hagstofa Evrópusambandsins ráðlagði Grikklandi um fölsun ársreikninga gríska ríksins og lokaði augunum fyrir skemmdarverkastarfsemi ECB-seðlabanka Evrópusambandsins í flestum löndum hagstofu evrusvæðis frá árinu 2002 til 2008. 

Einnig aðstoðaði Eurostat-hagstofan evruríkin við að fegra þjóðhagsreikninga margra evruríkja þegar í ljós kom að aðeins eitt af ellefu ríkjum uppfylltu upphaflegu inngönguskilyrðin niður í svo kallað myntbandalag Evrópusambandsins. Sum ríki seldu t.d. símafélög til að fegra aumt ástand. Leiðréttingum vegna þessa þurfti svo með aðstoð Eurostat að læða inn í þjóðhagsreikninga þessara ríkja á ný, næstu mörg árin; sjá grein Wall Street Journal frá 3. mars 2010: Europe's Original Sin 

Í skýrslum sem ókjörin valdaklíka Evrópusambandsins samþykkti um Grikkland í samfellt 10 ár, sást allan tímann að landið hafði aldrei staðist Maastricht kröfur um ríkisskuldir, nema árið 2006. Undir umsjá Eurostat hagstofu Evrópusambandsins hafði Grikkland leiðrétt (fegrað) hallarekstur ríkisins í þjóðhagsreikningum allar götur frá 1997.

Árið 1995 stóð Belgía með ríkisskuldahlutfall miðað við landsframleiðslu upp á 131 prósent. Eurostat aðstoðaði framkvæmdavald Evrópusambandsins við að fegra þessar tölur þannig að þær litu út sem farandi minnkandi í augum umheimsins, svo landið gæti tekið upp evru þegar hún kom. Belgía skuldar enn tæplega 100 prósent af landsframleiðslu sinni þó svo að hún hafi tekið inn þessar evrur.

Þar næst lét ríkisstjórn Frakklands líta út fyrir að hafa fengið 5 miljarða evru greiðslu í þjóðhagsreikningum þegar ríkissjóður landsins þóttist ekki lengur þurfa að gera grein fyrir framtíðar lífeyrisskuldbindingum hins franska símafélags, því það var bara selt. 

Austan hæsta fjalls Hollands skipaði svo ríkisstjórn Þýskalands á sama tíma þýska seðlabankanum að endurmeta (froðufylla) virði gullforða landsins í þjóðhagsreikningum. Seðlabankinn neitaði og varð því Helmut Kohl kanslari að grípa til annarra fegrunaraðgerða. Vökul augu kola- og stálbandalagsskrifstofu Eruostat horfðu ráðgefandi og blessandi á. 

Fegrunaraðgerðum Frakklands (skuldum) var síðan lætt aftur inn í þjóðhagsreikninga landsins með samvinnu Eurostat allt fram til ársins 2007. Það sama gerðu Spánn og Portúgal. Síðar komu Þýskaland og Frakkland úr úr skápnum þegar froðufullar tölur þeirra sprungu loksins út í þjóðhagsreikningum sem lögbrot á Maastricht sáttmála Evrópusambandsins árin 2002, 2003 og 2004. Við þetta ultu Holland og Ítalía einnig út úr skápum Eurostat, með sömu sáttmálabrot. 

Ekki er nema von að Spánn skuli nú hafa ráðið til sín sem fjármálaráðherra hinn fyrrverandi yfirmann Lehmans bræðra bankans sem sprakk í tætlur yfir heiminn í september árið 2008. Mikið er í húfi.

The same diplomats confirmed the European statistical agency Eurostat had received data from Athens in 2008 that it found so peculiar it had suggested leaving the pages dedicated to Greece blank. (hér)

Þessu til frekari staðfestingar bendi ég á að ársreikningar yfir fjármunanotkun sjálfs Evrópusambandsins í Brussel hafa ekki fengist undirskrifaðir af löggiltum endurskoðendum í samfellt 12-14 ár. Þeir endurskoðendur sem vekja athygli á misferlinu eru bara reknir. Misferlið er geigvænlegt og sérstaklega í þeim hlutum starfsemi sambandsins sem heyrir undir þessa svo kölluðu hagstofu ESB er nefnist Eruostat, best nefnd í stuttu máli sem Eurostasi.

 

Greining Íslandsbanka: Að frádreginni fjárfestingu í skipum og flugvélum, jókst fjárfesting á árinu um 7,4% í stað 13,4%. Sem  hlutfall af VLF nam fjárfesting 14,1% og er þar með enn lágt í sögulegu samhengi, og má nefna að sambærilegt hlutfall fyrir OECD ríkin í heild hefur verið um 20% undanfarinn aldarfjórðung 

 

Það eina skip sem breytti fjárfestingarþætti þjóðhagsreikninga okkar að þessu sinni var ein hugrökk útgerð sem keypti og var fyrir löngu búin að panta sér eitt skip. Það mun nú verða notað á auglýsingaskiltum allsherjarráðherrans á meðan hann heggur fastar öxi sinni að atvinnugrein sjávarútvegsins. Væntanlega í spað.

 

En það voru þó skip útgerðarinnar sem björguðu ráðherranum af Skjaldburg að landi í þessu uppgjöri sem öðrum; allar götur frá stofnun lýðveldis Íslendinga á Þingvöllum 1944.

Á öllum öðrum vígstöðvum en fjármunamyndun einkageirans, þökk sé útgerðinni, var landsframleiðsluvöxtur fjórðungsins minni en í fyrra, þ.e. útflutningur jókst næstum ekki neitt vegna áhlaups ríkisstjórnarinnar á rekstrargrundvöll sjávarútvegsins. En innflutningur á ESB-embættsmönnum og ljósritunarvélum frá Brussel jókst svo mikið, að útflutningsjöfnuður var kveðinn upp sem jákvætt og vaxandi landris í heimi Skjaldborgar. Og einungis vegna þess að þar miðast nú allt við eitt allsherjar niðurfall og hrun Evrópusambandsins.

 

Takið eftir að skemmtisigling varðskipsins Þórs inn og út úr landsframleiðslu tímabilsins, var aðeins stimpluð inn í þjóðarbúið sem fjárfesting einu sinni; og það sem opinber.

 

Hefði nú ekki verið hægt að koma því við hér að ríkisstjórnin færi til viðgerðar hjá vinum Steingríms í Noregi á sama tíma? Mikið fé hefði mátt spara í einni ferð. En tillitssemin við áhöfina réði þessu, er mér sagt

 

Fyrri færsla

 

Leiðtogar almúgans hérlendis og aginn sem auðvitað er erlendis 

Krækja

 

Landsframleiðslan á 4. ársfjórðungi 2011 

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 9.3.2012 kl. 08:20]

Blessaður Gunnar.

Allt fróðlegt og gott hér, fer alltí minnisbankann.

Ég hjó í þetta með skipið, eru stærðinar virkilega svona litlar að eitt stykki skip nái að rífa upp svona mikla prósentuaukningu???

Annað, þú talar um faghjálp Eurokrata við að fá út þessa fögru stöðu.  Ég merki aukningu í sjávarútvegi en annars finnst manni dapurt hljóð í eiginlega öllum, og þá er ég að tala um þá jákvæðustu.

Svo ég hef oft spáð hvort hér sé um að ræða stýrða niðurstöðu sem er svo verið að leiðrétta næstu árin sbr þetta sem þú bendir á að Frakkarnir hafi mjatlað fiffi inn aftur í rólegheitum.

Svo ég komi mér að efninu, að fyrir utan þetta með fjárfestinguna þá festur þú ekki reiður á nákvæm atriði um skapandi bókhald þó þig gruni að séu til staðar.

Er einhver minnsti möguleiki fyrir utanaðkomandi að átta sig á því núna eða þarf sagnfræðin að koma til skjalanna eftir nokkur ár???  Líkt í tilviki Grikkja og annarra fórnarlamba hins skapandi Eurobókhalds???

Spáðu í þetta, vopn eru alltaf vel þegin.

Kveðja að austan.

[Júlíus Björnsson, 9.3.2012 kl. 09:20]

Ég myndi  fylgjast með breytingum á raunvirðri seldrar þjóðasölu PPP af Alþjóðagengismarkaðinum: staðreyndabreytingar sem þarf ekki leiðrétta eftir á, nema gangvart Íslensku hagvaxtar stjórnmálamati. Hér eru að koma kosningar og sennilega mun sagt í lok þess að árs að hagvöxtur hafi orðið talsvert meiri en í fyrra.

[Gunnar Rögnvaldsson, 9.3.2012 kl. 13:20]

Þakka ykkur innlitið

Stórar fjárfestingar geta hreyft mikið við tölum yfir fjárfestingar í þjóðhagsreikningum. Eitt fullkomið skip, ein flugvél og slíkt hafa oft mikil áhrif.

Það er þannig með það framleiðsluapparat sem við höfum fjárfest í til að skapa verðmæti landsframleiðslunnar, að það þarf að viðhalda því. Slitni það hraðar niður en því er viðhaldið þá dregst landsframleiðsla okkar saman og lífskjör almennings versna. Apparatið getur þá ekki afkastað eins miklum verðmætum.

Framleiðsluapparat okkar er afar stórt. Ef einhver maður væri í mönnum Hagstofu Íslands, þá væru þeir fyrir lögnu búnir að upplýsa fávísa ríkisfréttamenn RÚV um það að bústofn beinna erlendra fjárfestinga á Íslandi er miklu stærri en gengur og gerist. Til dæmis miklu stærri en þær beinu erlendu fjárfestingar sem danska hagkerfið hefur náð að laða að í því landi. 

En þessu mun RÚV aldrei segja frá því það er eins konar erlendur fulltrúi brusselveldis. Og svo svaf það djúpum svefni hinna heimsku á meðan bankabólan gróf um sig hérlendis sem erlendis. Hvar er ábyrgð RÚV? Af hvjeru er að ekki fyrir landsdómi?

Ef við viljum meiri fjárfestingar þá ættu þær helst að vera óbeinar (í gegnum hlutabréfamarkaðinn) og íslenskar. Og gagnsæar.

Hvar get ég fjárfest á Íslandi í dag? Mig langar að eiga hlut í landsframaleiðsluapparati lands míns, því ég hef mikla trú á því. Mig langar hins vegar EKKI að festa fé verslunarrekstri eða álíka undirklassa. Hvar er hlutabréfamarkaður sá sem smærri og millistór íslensk fyrirtæki geta sótt sér fé? Hvar er hann?

 

Svo þrufa Íslendignar að læra þá lexíu að síðasti staður til að leita sér þekkingar og ráðgjafar um fjármál er að fara inn í andskotans banka. Bankar eru síðasti staðurinn sem fólk á að leita sér ráðgjafar um peninga- og fjármál.

 

Hér þyrti að koma til sögunnar "grasrótarhreying smákapítalista".   

 

Kveðjur

 

[Þorgeir Ragnarsson (IP-tala skráð) 9.3.2012 kl. 13:51]

"Hér þyrti að koma til sögunnar "grasrótarhreying smákapítalista".  "

Hárrétt og hún mætti gjarnan vera vopnuð !

[Júlíus Björnsson, 9.3.2012 kl. 13:54]

EU notar HCIP til að meta meðalverð á evru-svæðinu, þar fæst talsvert meir fyrir verðflokka 3 til 5 og neðar  í tegundum, sem vega þungt í heildina, þökk fleiri ríkum sem bætast við með raunvirðiseftirpurnarmat neðar en Aljóðameðaltalið. Þetta skilar evru 30% meiri styrk en væri miðað við alla markaði jarðar. Þú færð því 30% meiri gæði fyrir dollar á mörkuðum USA en í dollar á mörkuðum EU að meðaltali. Ferðmenn frá USA sem ekki eru vanir þessari eftirspurn  finnst þeir fá 30% minna fyrir dollar á Evrusvæðinu. 

[Bragi, 9.3.2012 kl. 15:55]

Varðandi íslenskan hlutabréfamarkað, hann mætti alveg vera lengra á veg kominn. Hins vegar hafa stjórnvöld ákveðinn hvata til að halda honum niðri þessa stundina en slíkt er gert til að halda vaxtakostnaði opinberra skulda eins lágum og hægt er. Sjá t.d. http://www.imf.org/external/pubs/ft/fandd/2011/06/pdf/reinhart.pdf og almennt um "financial repression", http://en.wikipedia.org/wiki/Financial_repression

Slíkt er dragbítur á hagvöxt en getur reynst nauðsynlegt fyrir hið opinbera ef skuldirnar eru háar sem hlutfall af landsframleiðslu.

Þráinn Eggertsson skrifaði einnig pappír 1990 sem heitir Repressed financial systems as instruments of taxation : evidence from Iceland

[Júlíus Björnsson, 9.3.2012 kl. 17:10]

80% bréfa á frjáslum mörkuðum, það er Kauphöllum UK og USA eru í hlutbréf í raunvirðisaukaskapandi  [vsk] fyrirtækjum  á mót 20 % til verðtygginga, bankabréfu og ríkisdskuldbréfum.   Minna frjálsum mörkuð EU er hlutfall vsk. hlutabréfanna 20%.   
Ísland: kauphöllin  er talin festa peninga ekki frjálst jafnstreymi, og  vegna bréf Íbúðlánsjóðs þar þyngst, bréfa flokkur sem fjármagnaður með langtímaheimilsskuldum. Það er skýring á áhugleysi aðila erlendis sem ekki vilja festa peninga heldur kaup og selja á fullu á bréfum Íbúðlánsjóðs, hinir sem vilja ekki raunvexti ofan á verðtyggingu og vilja festa öruggt í lengri tíma, geta því ekki nýtt sér bréf Íbúðlánsjóð með hæstu grunnvexti í þessum geira í heimi.