Skyldi Ríkisútvarpið vita hvað "iðnaðarsalt" er?

Ríkisútvarp Íslands hefur nú komið upp neyðarsímanúmeri þar sem fréttastofa stofnunarinnar mun svara spurningum almennings um salt. Upplýsingar um þetta símanúmer er að finna á sömu textavarpssíðu stjórnkerfis fréttastofu RÚV og notað var til að upplýsa fólk um hvernig það gæti sagt upp áskrift sinni að Morgunblaðinu. Með því að hringja í þetta símanúmer geta allir landsmenn fengið að vita allt um muninn á salti og iðnaðarsalti, sem er enginn. 

Öll mál íslenska lýðveldisins — vegna ESB-salts og ESB-silikon - eru hér með komin upp í það ófremdar ástand að þjóðkjörinn þingmaður Borgarahreyfingarinnar, Hreyfingarinnar og formaður þingflokks Hreyfingarinnar síðan 2010, Margrét Tryggvadóttir, leggur til að allt "stjórnkerfið" — sem hún þiggur laun fyrir að sitja í — sé lagt niður og eitthvað annað verði byggt upp af væntanlega henni. Hún spyr hvort Ísland sé ónýtt. Þingmaður já.

Orsökin er sú að iðnaðarsalt (Vakuumsalt) sem erlendis er notað til matvælaframleiðslu og er einungis salt, var um þrettán ára skeið notað hér til matvælaframleiðslu. Salt er salt. Svo er það líklega tollflokkað í nokkur hundruð flokka svo sjúga megi úr því það mesta. Sú hefð liggur fyrir því áður fyrr var saltframleiðsla vernduð einokun hins alsjándi ríkis og "stjórnkerfis" þess. Til dæmis þess ítalska og auðvitað í öllum hinum góðu Sovétríkjum og "stjórnkerfi" þeirra. Hvað var einn og einn dauður fangi á milli saltkorna.  

En það er meira í þessu. Þessu salti (vakumsalti) úr regluverki Evrópusambandsins var síðan troðið inn í brjóst ungmæðra hérlendis, þannig að úr varð skelfilegur saltpækill sem gerði það að verkum kornabörn hættu að borða poppkornið sem sumir í "stjórnkerfinu" héldu að koma ættu úr sillykonum þessum.

Um daginn reyndi málvilltur aulinn ég að kaupa "vegasalt". Það gekk ekki vel fyrstu mínúturnar inni í versluninni, því hún seldi ekki leiktæki. En kílóverðið varð þó ekki það sama og Vegagerðin fékk þegar pokana bar ég út.

 

Merkilegt að innflutt fóður og korn frá Evrópusambandinu skulu fást flutt inn í "íslenska stjórnkerfið" fyrst það er ræktað í mannaskít á ökrum Evrópusambandsins.

Athugasemdir

[Ragnhildur Kolka, 15.1.2012 kl. 19:15]

Mæli með saltfiski frá Ektafiski.

[Gunnlaugur Ingvarsson (IP-tala skráð) 15.1.2012 kl. 21:53]

Sæll Gunnar.

Mig rennir nú sterklega í grun að öll þau tugir þúsunda tonna af saltfiski sem Ísland, Færeyjar Noregur og Damnmörk, flytja út til ESB ríkjanna við Miðjarðarhaf árlega sé allt saltað og verkað upp úr þessu svokallaða iðnaðarsalti. Síðan er þessi sami saltfiskur seldur sem rándýr lúxus vara í þessum löndum ?

Hvar er nú þetta rándýra og fullkomna neytendaeftirlit ESB ef það er ekki enn búið að uppgötva þetta og banna allan þennan stórhættulega innflutning ?

Í fullri alvöru þá væri mjög fróðlegt að kanna þetta ?

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 15.1.2012 kl. 22:12]

Saltar kveðjur úr silikonlandi Margrétar söltu Danadrottningar

http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1217308/

Hver hefur stráð glerbrotum í salt alþýðunnar?