Kalt stríð - heitt stríð - fullveldisstríð

Stríðið er bráðnað. Þeir sem stóðu í köldu stríði er nú með báða fætur í því heita og ylja sér. Þeir þekkja sig ekki lengur. Fjarlægðin er farin og stríðið komið inn í þá. Þeir fatta þó ekki það. Nú er sjálfur ground zero vígvöllurinn hér; Ríkisstjórnin, meirihluti Alþingis, er í heitu stríði við þjóðina sem undir yfirskini "þjóðareignar" er að falla sem ríkiseign. Nú á að farga öllu því sem vannst hjá okkur; fullveldi og sjálfstæði Íslands, undir herstjórn Samfylkingar Vinstri grænna gegn Íslandi og þeirri þjóð sem byggir landið nú. Bráðum verða Steingrímur J. Sigfússon og Jóhanna Sigurðardóttir og Össur Skarphéðinssin ein eftir í þjóðinni. Þá mun sú þrenna eiga allt. Allar auðlindirnar, ein. Þær verða jú í "þjóðareign". Allt hitt pakkið skorið og "eignabrennt" niður. 

Í augnablikinu freistast maður til að halda að náttúruöflin íslensku séu að gefa okkur ákveðin merki.

 

Gott að sjómenn Íslands eru ekki túristar og að flotinn er ekki alveg enn orðinn einn stór fljúgandi Hollendingur, fjarstýrt frá jarðfræðistofnun neðanjarðarríkisstjórnar Íslands í Brussel í "þjóðareign" Þjóðverja og Frakka. En þetta kemur.