Frakkland: Líkaði morðin árið 2015 vel

SUNNUDAGUR 6. OKTÓBER 2019

****

"Ný-múslíminn" sem myrti fjóra lögreglumenn og særði þann fimmta í aðalstöðvum frönsku lögreglunnar í París, skrapp rétt aðeins úr vinnunni út í búð í hádeginu og keypti tvo hnífa úr stáli til að drepa kollega sína með. Hann starfaði í aðalstöðvum upplýsingaþjónustu frönsku lögreglunnar. Já þú last rétt; hann starfaði í leyniþjónustu frönsku lögreglunnar. Fyrst drap hann tvo yfirmenn lögreglunnar og einn aðstoðarmann, réðst því næst á konur, drap eina og særði aðra. Báðar störfuðu hjá lögreglunni

Sérstakur saksóknari franska ríkisins í hryðjuverkamálum, Jean-Francois Ricard, rannsakar nú morðin sem hryðjuverk. Hann segir að vopnin hafi verið úr málmi, en ekki keramik, eins og sumir fjölmiðlar skrifuðu. Og það vekur stórar spurningar um mikla bresti í öryggismálum frönsku lögreglunnar

Franska ríkisstjórnin –sérstaklega innanríkisráðherrann Cristophe Castaners– er nú ásökuð um að hafa ítrekað reynt að láta málið líta út fyrir að vera ekki hryðjuverk. Afsagnar innanríkisráðherrans er krafist

Saksóknarinn sagði í gær að morðinginn hefði gerst íslamstrúar fyrir heilum 10 árum síðan, eða um það leyti sem hann hóf störf hjá frönsku lögreglunni, og að hann hefði verið sérstaklega ánægður þegar múslímar drápu 12 og særðu 11 starfsmenn franska vikuritsins Charlie Hebdo árið 2015, í því sem þeir sjálfir kalla "heilagt stríð"

Fyrsta heilaga stríð múslíma var háð árið 636. Það kallast orrustan um Yarmuk sem nú er í Sýrlandi. Innan næstu 73 ára höfðu múslímar lagt undir sig 3/4 af öllu hinu upphaflega landsvæði kristninnar. Næstu 13 aldirnar voru svo meira eða minna blóðbað í nafni trúar múslíma. Það tók Spánverja og Portúgali nærri 800 ár að kasta oki þessu af sér á bara Íberíuskaganum einum og sér. Þeir héldu því upp á sigurinn í því Reconquista-stríði næstu nokkur hundruð árin, eða þar til Annað-Vatíkanráðið lagði hátíðarhöldin af, sem greinilega var ótímabært

Kristnir tóku sig fyrst saman í vörnum árið 1095 og riðu þúsundir kílómetra til að taka upp bardagann við íslam á landsvæði þess hinumegin Miðjarðarhafs. Krossfarar heita þeir. Og her þeirra var langtum og yfirburðarbetri en her múslíma. En svo kom að því að kristnir þreyttust á "fjarlægu stríði" gegn íslam, mörg þúsund kílómetrum í burtu, svipað og sumir kjánar eru þreyttir í dag. Hinn öflugi Krossfaraher í Palestínu fór því heim. Það var óþarfi og miður, því alla leið upp að Vín í Austurríki komst óvinurinn á næstu öldum

Restin af því landsvæði sem múslímar tóku ekki frá kristnum með heilögum hernaði, kallast Vesturlönd í dag. Það er að segja; litla hornið þarna uppi í vestri á skaganum sem stingst óvart út úr meginlandi Rússlands og kallast Evrópa; það er "Vesturlönd". Það svæði borast greinilega best út innan frá í dag, en þó alveg sérstaklega best með aðstoð evrópsku esb-kjánanna sjálfra sem vilja helst að það sé gert með kjarnorkuvopnum í höndum klerkaveldis íslams

Frakkar hafa kannski nú þegar gleymt orrustunni við íslam við Tours, 240 kílómetrum suður af París, árið 732. Líberalisminn í fyrsta, öðru, þriðja, fjórða og fimmta misheppnaða lýðveldi Frakklands, plús næstum óendanlega margar og misheppnaðar stjórnarskrár sósíalistans John Locke í Frakklandi, virka kannski svona vel að líberalisminn hefur jafnvel skaffað þeim sjálft vatnið til að ganga á

Kjánaveldi Vesturlanda væri ofboðslega stórt, ef Ameríka gæti talist með. En hún spilar ekki með í dauðadansi Evrópu. Sem betur fer

En hvernig skyldi annars "mannauðs"-stjórninni hjá frönsku lögreglunni líka "fjölbreytileikinn" núna. Því samkvæmt forystu Sjálfstæðisflokksins eru 50 flokkar á þingi mun betra en fjórir; Allt fyrir fjölbreytileikann. Valhöll á sínum bráðnandi ísjaka gæti jafnvel kennt frönsku lögreglunni allt um vandaðar mannaráðningar í framtíðinni, þ.e. skyldi einhver vilja vinna þar. Eða þarf kannski að kalla herinn til. En hvað með hann? Er hann kannski líka jafn "ríkur" af fjölbreytni og lögreglan. Og hvað þá? Stjórnlaust ríki - eða bara misheppnað ríki? Hvort viltu, því ekkert annað er í boði á hlaðborði fjölmenningarinnar

Hér er bókardómurinn um hina nýju bók Raymond Ibrahim; Sword and Scimitar: Fourteen Centuries of War Between Islam and the West. Þaðan hef ég sumt af þessu hér að ofan - plús Wall Street Journal og Le Figaro um blóðbaðið í aðalstöðvum lögreglunnar í Frakklandi núna. Raymond Ibrahim er ekki hver sem er

Fyrri færsla

Banna ætti þingmönnum að hafa aðstöðu á Alþingi

Árásarmaðurinn öfgafullur múslími