Viðskiptastríð ljósmæðra - og Bandaríkjanna

Áhöfnin á Halastjörnunni (hans Gylfa): Ég hvísla yfir hafið

****

Í reynd er enginn eðlislægur munur á viðskiptastríði ljósmæðra og viðskiptastríði landa. Ljósmæður eru hluti af þjóðinni sem heldur þeim uppi. Þær eignast börn, borga skatta og geta því orðið fyrir barðinu á sjálfum sér eins og gerist í viðskiptastríðum á milli landa. En sum stríð eru þó mikilvægari en önnur, sérstaklega þau þar sem viðskipti flestra liggja undir. Allir geta eignast börn án ljósmæðra. Þær eru ekki afhendingarkeðja sem allt byggist á. Eins er það með afhendingarkeðjur í hinum stóra heimi. Hægt er að setja upp nýjar keðjur eins og hendi sé veifað. Það er í reynd auðveldara en margir halda. Þannig að viðskiptahallalöndin eru oftast sigurvegarar í viðskiptastríðum

Ljósmæður eru ekki með krónískan viðskiptahalla. Því er ekki hægt að halda fram. Og börn munu halda áfram að fæðast, án þeirra. En viðskiptahalli Bandaríkjanna er hins vegar kerfislega mikilvægur fyrir öll Vesturlönd, því án Bandaríkjanna hætta Vesturlönd að vera Vesturlönd. Viðskiptahagnaðarlöndin munu tapa viðskiptastríði við Bandaríkin, það segir sagan langa. Það er því rangt þegar háskóaliðið segir að "allir tapi" í viðskiptastríðum. Það er ekki rétt, því annars myndi enginn há kjarabaráttu. Háskólar vorir eru að verða ansi lélegir. Í þá mun brátt ei borga sig að fara

Fyrri færsla

Aðeins flokkur skíthæla hafnar forseta danska þjóðþingsins