Leiðrétting: hrun evru-landsframleiðslu Finnlands í fyrra varð ekki 7,8% heldur varð hrunið heil 8%

Hið stóra 2009 hrun hagkerfis Finnlands undir evru og ESB.

Hin svo kallaða "finnska leið", eins og erlendir sem íslenskir blómaskreytingamenn Evrópusambandsins hafa kynnt hana á Íslandi, reyndist Finnum verri en nokkurn hafði órað fyrir. Finnland var um stund - ásamt Írlandi - kynnt á plakötum og skiltum seðlabanka Evrópusambandsins eins og undraverk á borð við Úkraínu var kynnt á póstkotum Intourist ferðaskrifstofu Sovétríkjanna. Einnig þá stóðu Aglir Helgasynir og álíka einfeldningar síðustu aldar og dáðust að skiltum og tímaritum þessum um undaverkin í litum og oft á rándýrum glanspappír. Kökuboðin breyttust því miður oft í trúarsamkomur fyrir tilstilli einfeldninganna. Þessa menn langar aftur í kökuboðin. Þeir hafa það of gott núna.   

Mynt Finnlands heitir evra og hefur engin önnur mynt reynst landinu svona hörmulega illa. Á síðasta ári hrundi því landsframleiðsla Finnlands um heil 8 prósent, samkvæmt endurskoðuðum tölum finnsku hagstofunnar. Þetta er enn verra en flestir gerðu ráð fyrir og mun verra en hrunið sem varð í landsframleiðslu Íslands sökum bankahrunsins í vanræksluvörslu Fjármálaeftirlits Íslands undir stjórn Samfylkingarinnar. Það ríkir ennþá samdráttur í landsframleiðslu Finnlands. Bæði ef mælt er á milli ársfjórðunga og miðað við sama fjórðung í fyrra.   

Uppá brúsapallinn sprettur því finnska evruhagkerfið sem efnahagsleg undanrenna ESB. Rjómanum í samfélaginu hefur verið þeytt frá. Finnska hagkerfið er rekið áfram með svo gott sem gagnslausum myntvafningi sem heldur hagkerfi Finnlands í járngreipum sem Finnar hafa alls enga stjórn á. Myntinni og peningamálum Finna er stjórnað af Þjóðverjum og Frökkum í Frankfurt og Brussel án nokkurs tillits til þarfa finnska hagkerfisins. Enda er það yfirlýstur vilji ókjörinna yfirmanna Evrópusambandsins að eyða sjálfstæðum hagkerfum og efnahagstjórn í öllum löndum Evrópusambandsins. Útflutningur Finnlands fór í klessu, innflutningur sömu leið og tekjur ríkisins stórféllu. Atvinnuleysi er að nálgast 9 prósent og hefur það verið krónískt hátt allan tímann sem landið hefur verið í ESB. Þetta er næstum algild regla fyrir öll lönd sem ganga í ESB. Eftir 29 ár í ESB verður Finnland líklega Grikkland norðursins.  

Þegar síðasta bankakreppa skall á Finnlandi árið 1991, féll landsframleiðsla Finnlands um 6 prósent það árið. Þetta varð svona slæmt því samtímis féll fyrsta kynslóð evrópskra áætlunarhagkerfa saman og ofan á alla þegnana í Sovétríkjunum nema elítuna, allar nýlendur þeirra og svo einnig ofan á Finnland, því Finnar áttu mikil viðskipti við Sovétríkin sem þeir stóðu í skugganum af. 

Árið 2009 endurtekur sagan sig. En nú bara sem enn verri, svæsnari en áður og svo að segja án íhlutunar Finna sjálfra. Það sem gerðist var að nýjasta kynslóð evrópskra áætlunarhagkerfa, Evrópusambandið sjálft, banka og myntkerfi þess, sýndi sig verandi verra og gagnslausara en ekki neitt. Evrópusambandið reyndist Finnum ennþá verra en vanræksluvarsla Fjármálaeftirlits Íslands varð undir stjórn Samfylkingarinnar á Íslandi. 

Hér ber að nefna að eini kosturinn við Samfylkinguna á meðan við erum ekki í ESB, er sá, að hægt er að losna alveg við hana á í mesta lagi fjórum árum í Alþingiskosningum sem haldnar eru á Íslandi fjórða hvert árið. Finnar geta hins vegar aldrei losnað úr Evrópusambandinu. Enginn getur losnað úr Evrópusambandinu ef einu sinni er gengið inn í það. Að ganga í Evrópusambandið er eins og að ganga í Samfylkinguna að eilífu. Aldrei er hægt að strjúka um frjálst höfuð aftur. Það er þetta sem er í "boðinu". Það er þetta sem er í "pakkanum". Samfylkingin er því að flýta sér mjög hratt núna og Vinstri grænir eru notaðir sem prímus, mótor og grænir rómenn af bæði fávisku og ógleði. 

En það sem verra varð, er það að Finnland gat ekki aðhafst neitt sér til sjálfshjálpar eins og áður. Þeir eru jú fastir í myntinni ógurlegu og fastir í Evrópusambandinu ömurlega. Þess vegna reyndist árið 2009 það langsamlega versta í hagsögu Finnlands frá árinu 1918. Myntin gagnslausa og Evrópusambandsaðildin sáu fyrir því. 

Svona mun velmegun og sjálfsbjargarviðleitni Finnlands fara því Finnland er fast í kökuboðinu. Eyðni fullveldis og lýðræðis mun smá saman gera útaf við Finnska samfélagið. Það mun því verða fátækt í framtíðinni og bíða sömu örlaga eins og hinna jaðarríkjanna sem álpuðust í hræðslukasti inn í nýjan evrópskan áætlunarbúskap sem nú heitir Evrópusambandið. Og sem er fullkomlega andlýðræðislegt fyrirbæri eins og Sovétríkin voru alltaf og alveg eins og Evrópusambandið hefur verið og verður alltaf. Því ber að farga og eyða áður en það sjálft eyðir gömlu Evrópu á ný.

 

Alltaf er best að halda sig frá svona evrópskum ömurleikakerfum. Best er að halda fast við fullveldið og sjálfstæðið. Það kostar oft líf þjóða að glata þessum tveim dýrgripum.

 

Hagstofa Finnlands: Gross domestic product decreased by 8 per cent last year

 

Svínaflói Samfylkingar í ESB-Víetnam styrjöld gegn Íslandi

Allir vita að myntin evra er dauðadæmd sem gagnlegt fyrirbæri. Allir vita nú að myntbandalaginu var logið inn á þjóðir ESB. Allir vita að myntin evra hefur ekki gagnast neinum nema Þýskalandi og hugsanlega Frakklandi. Evran hefur gert önnur lönd evrusvæðis að einka-útflutningsmarkaði Þjóðverja. Þeir einir geta keppt á forsendum myntbandalagsins. Líkja má þessu við nýrri en nú innvortis nýlendustefnu innan Evrópu. 

Allir vita að ESB-aðild hefur ekki fært neinum neitt. Það sjáum við vel á Grikklandi eftir 28 ára veru landsins í ESB og svo á Spáni. Þetta sjáum við líka á Finnlandi, Svíþjóð og Danmörku. ESB aðild hefur ekki gagnast þessum löndun hið minnsta, en hinsvegar stórskaðað Finnland því landið álpaðist til að taka upp myntina ömurlegu í hysterísku hræðslukasti seint á síðustu öld. 

Í Finnlandi var samdráttur landsframleiðslu á síðasta ári enn meiri en á Íslandi og landið þjáist enn af samdrætti í landsframleiðslu. Leita verður aftur til 1918 til að finna álíka slæmar hagtölur og skullu á Finnlandi á síðasta ári. Myntin gagnslausa og aðild Finna að ESB er hér helsti sökudólgur.  

Allir vita að myntin evra hefur eyðilagt mikið fyrir litlum ríkjum evrusvæðis.

 

Allir vita að það að reyna að taka upp evru þegar maður heitir ekki Þýskaland eða Frakkland, þýðir að heyja verður eins konar Evru-Víetnam styrjöld gegn þjóð sinni. 

Það er auðvelt að hefja upptökustyrjöldina, en um leið og hún er hafin er engin leið út úr styrjöldinni aftur. Smáþjóðir há þessa styrjöld jafnvel áratugum saman án þess að nokkuð gangi. Þær fara í stríð við hagkerfi sín og þær berja þjóðfélög sín sundur og saman til þess eins að taka upp mynt sem reynst hefur smáríkjum verri en engin.

Svona fyrirbæri er aðeins hægt að líkja við léleg trúarbrögð. Evru-upptökustyrjöldin minnir á Víetnam styrjöld Bandaríkjamanna á síðustu öld. Hún reyndist löndum sem kirkjugarður ríkisstjórna. Svo mun einnig verða á Íslandi.

Hér er svona áráttu og þráhyggju lýst vel í bíómynd Oliver Stone; stúdentinn ungi færir Richard M. Nixon nýjan sannleik á einfaldan hátt. Sannleik sem hafði tekið hinn vel þjálfaða stjórnmálamann Richard Nixon áratugi að skilja. Svona fattsöm þyrfti Samfylkingin á Íslandi að verða.

 

Úr NIXON: (skrúfið vel upp fyrir hljóðið) 

Um helgina rann þessi sannleikur upp fyrir Sjálfstæðisflokknum (xD). Því ber að hrósa og fagna. Sjálfstæðisflokkurinn ætlar áfram að vera Sjálfstæðisflokkur Íslands.

 

En Samfylkingin er hins allra vega blinduð af ESB-trú sinni. Samfylkingin á sér litla von. Hún mun líklega aldrei fatta neitt. Meðhjálparar hennar, Vinstri grænir, minna okkur svo eftirminnilega á hversu heiðarleiki stjórnmálamanna getur farið fyrir svo óskaplega örlítið og jafnvel ekki neitt. Þeim er mikil vorkunn. 

Þjóðin vill ekki ESB. Alþingi vill ekki ESB. Af hverju heldur þessi ESB-styrjöld gegn þjóðinni þá áfram? Ég spyr. 

Á skammbyssa Samfylkingar og hugleysi Vinstri grænna að ráða lýðveldinu Íslandi áfram? Á að leyfa þessu fólki að halda áfram að selja lýðveldi og þjóðríki okkar til kratamiðstöðvar Evrópu fyrir aðeins nokkur ár í ráðherrastólum? Selja landið okkar?

 

Fyrri færsla

 

ESB: Spánn, þjóð meðal ESB-þjóða í örvæntingu

ESB: Spánn, þjóð meðal ESB-þjóða í örvæntingu

Spánn sem gekk í Evrópusambandið árið 1986 er nú á barmi örvæntingar og hugsanlegs þjóðargjaldþrots. Aldarfjórðungur í Evrópusambandinu hefur skilað Spáni á endastöð þjóðanna; á kaf í evrusvaðið.

Á árunum frá 2002-2008 eyðilagði seðlabanki Evrópusambandsins efnahag Spánar með því að stilla raunstýrivexti landsins á neikvætt gildi. Slík efnahags- og peningastefna leggur þjóðarhag ríkja í rústir. Börn vita það. 

Á Spáni var atvinnuleysi 19,7 prósent í apríl. Atvinnuleysi hjá ungu fólki undir 25 ára aldri var á sama tímabili heil 40,3 prósent. Ungt fólk á því afar svarta framtíð fyrir sér í þessu Evrópusambandslandi. Flest þessara ungmenna myndu eflaust kjósa að flytja til Íslands ef þau mættu það og ættu peninga fyrir farmiðanum.   

Konur á Spáni vilja ekki fæða börn inn í það sem eftir er af þjóðríki Spánar í Evrópusambandinu. Frjósemishlutfall innfæddra kvenna er aðeins 1,33 fætt barn á æfi hverrar konu. Þetta er stórslys fyrir Spán og mun leggja landið að velli á næstu 50-150 árum. Svona hefur þetta verið allar götur frá því að landið gekk í Evrópusambandið árið 1986.

Eftir 24 ár í Evrópusambandinu vill enginn fæða börn á Spáni. En það vill heldur enginn lána Spánverjum peninga. Fjármálakerfi landsins hefur nú verið sparkað út úr samfélagi alþjóðabanka og útaf millibankamarkaði þeirra. Mynt Spánar er evra og er hún líklega um 50-70% of hátt metin fyrir spænskt atvinnulíf. Þess vegna eru allir atvinnulausir á Spáni. Of fáir vilja kaupa af þeim of dýrar vörur í of dýrum evrum. Spánn er full stopp. Börn vita að svona fer þegar gjaldmiðillinn er þjóðinni ónytjungur. 

Spánn getur ekki losnað úr þessu fangelsi þjóðarinnar. Engin leið er til önnur fyrir Spán en sú að drepast sem þjóð meðal þjóða í kirkjugarði ríkisstjórna í Evrópu þ.e. í evrukirkjugarðinum. 

Spánn var einu sinni land og þjóð. Nú er landið bara hluti af evrusvaðinu. 

 

Fyrri færsla

 

Megin markmið Evrópusambandsins eru varanleg vanræksla og niðurníðsla þjóðarhagsmuna 

Megin markmið Evrópusambandsins eru varanleg vanræksla og niðurníðsla þjóðarhagsmuna

Staðfast markmið Samfylkingar og Vinstri lyga-svartra um varanlega vanrækslu þjóðarhagsmuna Íslendinga er skráð með blóðrauðu bleki í skammbyssu einkaumsókn Samfylkingarinnar og vesalinga Vinstri grænna inn í ESB. Gersamlega í trássi við vilja Íslendinga.

Viðhafa þarf Kremlar-getgátuaðferðir anno 1950 í öllum tilraunum lýðsins til að afla sér frétta og vísbendinga um þessa einkasöluherferð ríkisstjórnar Íslands á bæði landi, verðmætum og sálum Íslendinga. Þarna fer allt svo leynt að hverjum manni með sæmilega samvisku verður óglatt. En einmitt svona er allt sem tengist Evrópusambandinu, sem er aðal óvinur lýðræðis í Evrópu og víðar. Ný en nútímavædd Sovétríki eru að fæðast eina ferðina enn í myrkrasmiðju Evrópu.   

Ekki var við öðru að búast frá djúpfrystum kommúnistum Íslands sem skyndilega þiðnuðu upp og geifluðu Melónu Brosinu framan í þjóðina í síðustu kosningum. Grænir að utan en Kremlarrauðir að innan. Þá létu margir blekkjast en eru nú rjúkandi reiðir. 

Samstakkar og Grænstakkar vilja auðvitað selja landið og fá frið til að vinna að því einkamáli samkvæmt meðfæddum erfðafræðilegum skoðanaeiginleikum forfeðra og afkomenda kommakynstofns Íslands. Þessi stofn sem þiðnaði upp úr frystikistum í síðustu kosningum. Nú höfum við frystikistu-ríkisstjórn sem hefur fryst sig inni í Stjórnarráðinu og reynir að frysta allt sem hún kemur nálægt - og þar á meðal er sjálft lýðræðið.   

Margir afkomendur þessa kynstofns hafa ekki enn ýtt steingeldum skoðunum forfeðra sinna fyrir björg. Nei lifandi verum var í staðinn varpað fyrir björgin. Og á morgun er þjóðhátíðardagurinn þar sem fagnað er sjálfstæði Íslands, en sem ríkisstjórnin gerir allt til að afnema á ný.  

Það undarlega er að stjórnmálaflokkar eru yfirleitt stofnaðir til að vinna að hagsmunum kjósenda. En það má ekki í Evrópusambandinu. Þar eiga öll ríki að vinna stanslaust að því að kúga þjóð sína og grafa undan ríki sínu, landi og lýð.  

Vinstri grænir lofuðu kjósendum sínum því að þeir myndu vinna að því að Ísland gengi ekki í Evrópusambandið. Þessi loforð, sem og flest önnur, hafa þeir svikið á hinn grófasta máta. Kosningasvikarar.

 

Í Evrópusambandinu eru ríkisstjórnir dæmdar eftir því hversu vel þeim tekst að vinna gegn þjóð sinni. Því meira sem þær grafa undan þjóðríkinu því betri meðlimir teljast þær vera í klúbbnum. Vinstri grænir og Samfylkingin myndu verða mikils metnir flokkar í Evrópusambandinu. Það hafa þessir tveir flokkar þegar sýnt.

 

Verða bankastjórar seðlabanka Evrópusambandsins ekki örugglega reknir?

Innskot um frétt af mbl.is: "Vandinn rakinn til fyrri styrks evrunnar"

 

Birtist fyrst þann 21. janúar 2010 á amx

 

Evrulöndin eru að endurtaka mistökin frá 1930 með næstum óaðfinnanlegri nákvæmni. Hagfræðingurinn Paul De Grauwe sagði í grein í Financial Times að peningayfirvöld evrusvæðis hafi og séu ennþá að endurtaka þau mistök sem hin svo kölluðu gullblokkarlönd Evrópu gerðu í stóru kreppunni 1930 (Frakkland, Ítalía, Belgía, Holland og Sviss). Þessi lönd héldu þá fast í það að binda gengi gjaldmiðla sinna við verðið á gulli. Á sama tíma hættu bæði Bretland og Bandaríkin bindingu punds og dals við gull og létu gengi mynta sinna falla. Myntir landanna í gullblokkinni urðu þá mjög of hátt metnar og framlengdu þessi lönd þannig kreppunni með eigin aðgerðum, eða réttara sagt, með aðgerðaleysi sínu. Það sama er að gerast í dag.

 

Gengi breska pundsins gagnvart evru er nú fallið hátt í 30%. Frá því í október 2008 hefur gengi Bandaríkjadals einnig fallið hátt í 20% gangvart evru, eftir að það styrktist skömmu fyrir upphaf kreppunnar. Þau 16 lönd sem binda sig saman í einni mynt sem nefnist evra, hafa verið og eru enn að endurtaka nákvæmlega þessi sömu mistök gömlu gullblokkarlandanna núna. Gengi evru er nú 20-30% of hátt fyrir meðaltal evrulanda.

Seinustu daga hefur þó gengi Bandaríkjadals gagnvart evru styrkst aðeins aftur. Að mestu vegna vandamála fjármála þess ríkis myntbandalags Evrópusambandsins sem nefnist Grikkland. Markaðurinn heldur nú um stundir að myntbandalagið sé að byrja að tvístrast. Enginn veit ennþá hvernig erfið málefni ríkisfjármála Grikklands munu fara. Bandaríkjadalur en enn álitinn vera örugg höfn á viðsjárverðum tímum.

Af hverju endurtaka peningayfirvöld á evrusvæði þessi mistök forfeðra sinna? Af hverju endurtekur seðlabanki Evrópusambandsins þessi mistök? Jú, segir Paul, þetta er rétttrúarlegs eðlis. Orsökin er peningastefnulegur rétttrúnaður seðlabanka Evrópusambandsins. Evrópski seðlabankinn (ECB) trúir því að aðilar á gjaldeyrismörkuðum séu þeir einu réttu sem stjórna eigi verðmyndun evru gagnvart öðrum gjaldmiðlum. Alveg eins og verðið á gulli í gamla daga stjórnaði gengi mynta þessara landa. Seðlabanki Evrópusambandsins trúir ekki á að gengi gjaldmiðilsins eigi að þjóna hagkerfinu með því að fylgja peningastefnu sem er hagstæð grundvallar þörfum myntsvæðisins, þ.e. atvinnu, atvinnusköpun og hagvexti. Hann trúir einungis því að eina hlutverk seðlabankans sé að stuðla að stöðugu verðlagi í löndunum myntbandalagsins. Enda er það hið eina opinbera og skjalfesta markmið seðlabanka Evrópusambandsins.

 

Þetta getur varla verið öðruvísi á meðan lönd evrusvæði eru ekki runnin saman í eitt stórríki með sameiginlegum sköttum og ríkisfjárlögum. Svo hér er auðvitað um peningastefnulega málamiðlun að ræða sökum meðfædds ófullkomleika myntbandalagsins. Annars hefði ESB aldrei tekist að selja evruhugmyndina til svona margra landa Evrópusambandsins. Núverandi kreppa, sem muna vara mörg næstu árin á evrusvæði, mun svo verða notuð til að þvinga lönd evrusvæðis út í enn meiri samruna með þeim rökum að ekki sé um annað að ræða. Að öðrum kosti eigi myntbandalagið á hættu að leysast upp eða tvístrast. Þau rök verða líka notuð að ekki verði hægt að tryggja þann lífsnauðsynlega hagvöxt sem er það eina sem getur forðað evrusvæðinu frá því að enda sem ríki fullkominnar stöðnunar með æ meiri fátækt og örbyrgð þegar fram sækir.

Evrópski seðlabankinn, segir Paul De Grauwe, er aðeins hálfdrættingur á við seðlabanka Bandaríkjanna og Bretlands þegar að efnahaglegri umhyggju fyrir afkomu íbúa hagkerfanna kemur. Þetta sést á því peningamangi sem seðlabankarnir hafa dælt út í hagkerfin í kreppunni með ýmsum hætti. Seðlabankar Bandaríkjanna og Bretlands hafa tvöfaldað efnahagsreikninga sína á meðan seðlabanki Evrópusambandsins hefur aðeins bætt 50% meira fjármangi við bækur bankans. Paul De Grauwe hefur áður harðlega gagnrýnt seðlabanka Evrópusambandsins fyrir að hafa leyft myntinni evru að hækka um 100% gagnvart Bandaríkjadal á aðeins nokkrum árum.

Í venjulegu árferði er óskemmtilegt að eiga svona mikið undir peningastefnulegum rétttrúarbrögðum komið. En ennþá meira óskemmtilegt er þetta þó fyrir þau evrulönd sem standa mjög illa í kreppunni núna. Hvort sem þeim líkar betur eða verr, standa þau núna öll með sömu þýsk/frönsku evruna sem sennilega er 50-70% of hátt metin miðað við þeirra eigin efnahag. Þessi lönd eru til dæmis Írland, Spánn, Ítalía, Grikkland, Portúgal, Lettland og Litháen.

 

Malbikaðir skrúðgarðar evrusvæðis

 

Er von til þess að út úr þessu myntsamstarfi geti komið eitthvað annað en malbikaður skrúðgarður fyrir hrörlegt fjölbýlishús sem þolir ekki að gengið sé á grasinu í garði þess? Samstarf þar sem allir íbúar verða að samþykkja málamiðlun drossíueigenda inn í hið óendanlega. Væntingar þeirra sem boða til húsfélagsfundar á evrusvæði eru þær að hægt sé að prýða sameiginlega garðinn með grænu grasi og blómum. En þegar fundi er slitið er niðurstaðan nær alltaf sú að einungis er hægt að velja á milli svarts malbiks eða grænnar málningar - og aldrei hvoru tveggja.

 

Við skulum ekkert minnast á stýrivaxtahækkun seðlabanka Evrópusambandsins tíu mínútur í algert hrun haustið 2008. Já, stýrivaxtahækkun þann 9. júlí 2008 þegar kjarnaverðbólga evrusvæðis sagði bankanum að engin hætta væri á ferðum. En þá hækkaði bankinn auðvitað stýrivexti í 15 löndum á einum og sama deginum og alveg án tillits til efnahaglegra þarfa flestra landanna. Sú ákvörðun var líka byggð á peningalegum rétttrúnaði og mun fara inn í sögubækurnar sem ein heimskulegasta stýrivaxtaákvörðun efnahagssögunnar. Við skulum heldur ekkert minnast á þau lönd sem bankinn fóðraði á endalausu lausafé á neikvæðum raunstýrivöxtum árum saman. Efnahagur þessara landa er nú sprunginn í tætlur. Aðallega sökum innbyggðrar kerfislægrar bólumyndunarviðleitni stjórnenda seðlabanka Evrópusambandsins, samkvæmt tilskipun.

Sagan talar ekki máli seðlabanka Evrópusambandsins. Þessi seðlabanki Evrópusambandsins er líklega verri en enginn. Auðveldlega væri hægt að komast af með nokkra starfsmenn myntslátturáðs og símsvara í stað hins mannlega herafla þessa seðlabanka. Útkoman yrði að minnsta kosti ekki verri hagvaxtarlega séð. Nógu slæm er hún nú þegar því hinum lélega hagvexti á evrusvæði síðastliðin 10-20 ár getur ekkert myntsvæði innan landa OECD slegið út, nema hið eina og fullkomlega staðnaða öldrunarhagkerfi Japans á barmi gjaldþrots. Ef seðlabanki Evrópusambandsins væri nútíma seðlabanki sjálfstæðs ríkis, væru stjórnendur hans allir komnir frekar illa haldnir út á gangstétt - og auðvitað miklu lengra ef um Ísland væri að ræða. 

 

Tengt efni:

 

Grein Paul De Grauwe í Financial Times þann 4. september 2008 - um 100% hækkun evru gegn dollar: The Bank must act to end the euro’s wild rise

 

ECB: Heimskulegasti seðlabanki mannkynssögunnar?

 

Samfylkingin og Jóhanna Sigurðardóttir krefst brottreksturs bankastjórnar seðlabanka Evrópusambandsins 

 

Fyrri færsla

Er til evra án handjárna og ánauðar þjóða? Nú fallin um 21% 

Vandinn rakinn til fyrri styrks evrunnar

Er til evra án handjárna og ánauðar þjóða? Nú fallin um 21%

Evrunni var logið inn á almenning í Evrópu.

Fallin um 35% gagnvart japanska yen frá júlí 2008 og um 21% gagnvart Bandaríkjadal frá nóvember 2009 

Forseti Evrópusambandsins, Herman Van Rompuy, viðurkenndi fyrir framan valdan áheyrendaskara embættis- og kaupsýslumanna að logið hafi verið að hinum almenna Evrópubúa þegar myntbandalagi Evrópusambandsins var þröngvað upp á Evrópu. En evran er "uppfinning Frakka og Þjóðverja", eins og José Manuel Barroso orðar það, - "spyrjið þá".

Hinum almenna borgara var aldrei sagt frá þeim félags- og efnahaglegu áhrifum sem evruaðild myndi hafa á þjóðfélag þeirra. "Enginn sagði fólki nokkru sinni frá því að þróun atburða í öðrum löndum myntbandalagsins myndi hafa áhrif heima í þeirra eigin landi. Það að taka upp evru þýðir í bókstaflegum og peningalegum skilningi að löndin verða hluti af Evrulandi." 

 

Reiði almennings í Þýskalandi eykst dag frá degi vegna óheyrilegra fjárútláta og skuldbindinga sem eiga að forða því að myntin sem þýska þjóðin deilir með Grikkjum, Spánverjum, Portúgölum, Írum og fleiri löndum, veslist upp og valdi efnahagslegu öngþveiti. Þessi reiði mun valda pólitískum óstöðugleika í Þýskalandi og jafnvel í fleiri evrulöndum.

 

Niðurstöður könnunar sem Stern blaðið þýska birti, segja að þremur af hverjum fjórum Þjóðverjum finnst að stjórnleysi ríki í skuldamálum þýska ríkisins. Ríkisskuldir Þýskalands hafa vaxið um 63 prósent frá því að björgunaraðgerðir evru hófust með tilkomu gríska bráða-vandamálsins. 

 

Herman Van Rompuy hinn ókjörni - eins og allir sem starfa hjá ESB - en útnefndi forseti Evrópusambandsins viðurkennir að hinn nýlega uppgötvaði skilningur almennings á vandamálum evruaðildar þeirra sé meiri háttar pólitískur atburður. "Fólk er núna að uppgötva hvað það þýðir í raun og veru að deila mynt með öðrum þjóðum. Fólk er að uppgötva að aðild þeirra að myntbandalaginu hefur áhrif á daglegt líf þess, sparnað, lífeyri og atvinnu. Þetta er sársaukafullt."

 

Van Rompuy viðurkenndi einnig að evran og myntbandalagið hefðu verið "gölluð" fyrirbæri frá fyrsta degi sköpunar árið 1992. Að búa til sameiginlega mynt án sameiginlegra ríkisfjármála var galli frá byrjun. Fólki var ekki sagt frá þessum göllum.

 

Breska hugveitan Open Europe benti í síðustu viku á misræmið á milli þess sem sagt var og þess sem gert var í ESB á undanförnum vikum: Kanslari Þýskalands sagði fyrir aðeins tveimur mánuðum að "aldrei kæmi til greina að bjarga ríkissjóðum annarra evrulanda frá gjaldþroti".

 

Vincenzo Scarpetta greinandi hjá Open Europe sagði: evrusvæðis-krísan fjallar ekki bara um efnahaglegt árangursleysi og mistök. Krísan hefur líka sýnt fram á skipbrot trausts almennings á hinni pólitísku yfirstétt Evrópusambandsins. Evran var og er mistök hinnar pólitísku yfirstéttar ESB; Telegraph

 

Fyrri færsla

 

Evran er fallin um tæp 20 prósent. Bæði kaupmáttur og vinsældir hennar fjara út 

Evran er fallin um tæp 20 prósent. Bæði kaupmáttur og vinsældir hennar fjara út

 

Frá 26. nóvember síðastliðnum hefur hinn pólitíski myntvafningur elítu og embættismanna Evrópu fallið um tæplega 20 prósent gagnvart Bandaríkjadal. Þetta þýðir að einn Bandaríkjadalur - með framtíðina fyrir sér - kostar nú um það bil 24 prósent meira, ef maður borgar fyrir hann í evrum sem eru að hverfa eins og mynt Sovétríkja og keisaradæma.

Þetta er í annað skiptið á 11 árum sem evrunni er ekki treyst sem gjaldmiðli. Í fyrra skiptið gerðist það þegar henni var þröngvað upp á íbúa evrusvæðis, gegn vilja þeirra. Þá féll hún 30 prósent vegna vantrausts (sjá: Ónýtir gjaldmiðlar) 

Fallið hjálpar þó fáum löndum evrusvæðis því þjóðirnar eru innbyrðis hlekkjaðar á sömu galeiðu innvortis viðskipta. Evrulönd eru því að verða framfaralega úrkynja gegn vilja þegnanna. Embættismenn og elíta Evrópu stjórna þessu. 

Það er ömurlegt að búa við svona lélega mynt og 10-50 prósent atvinnuleysi evrulanda áratugum saman. Þarna er framtíð ungs fólks kolsvört. Enda neita konur í evrulöndum að eingast börn inni í þeim skápum sem þær eru geymdar í afdölum karlpunga evrulanda.

 

Fyrri færsla

 

Sérstaða evrusvæðis sem efnahagslegt stöðnunar- og hnignunarbandalag að staðfestast 

Sérstaða evrusvæðis sem efnahagslegt stöðnunar- og hnignunarbandalag að staðfestast

 

Mynd; kauphöllin í New York - N.Y.S.E 

 

Sérdeild heimsviðskipta með gjaldmiðla hjá svissneska stórbankanum UBS segir að Bandaríkjadalur sé að byggja undir sig nýjan alþjóðlegan stökkpall sem framfara- og hagvaxtarmynt fyrir næsta áratuginn. Hagvöxtur í Bandaríkjunum verði 300% betri en á evrusvæði og Bretlandi, nú þegar á þessu ári. 

UBS segir að Bandaríkjadalur sé að endurnýja þá stöðu sem hann hafði á níunda og tíunda áratug síðustu aldar þar sem bæði fjármagnsflæði til hlutabréfa- og gjaldeyrisviðskipta juku eftirspurn eftir mynt Bandaríkjamanna það mikið að hvorki hækkandi olíu- né hárvöruverð megnaði að þrýsta gengi hans niður á gjaldeyrismörkuðum. Við fáum að sjá að hækkun olíu- og hrávöruverðs mun ekki lengur þýða lægra verð á Bandaríkjadal, segir UBS. Seðlabanki Bandaríkjanna verður fyrstur til að hækka stýrivexti.

Á næstu 10 árum munu afgerandi betri og meira aðlaðandi grundvallarhagstæðir Bandaríska hagkerfisins hafa þau jákvæðu áhrif á alþjóðlega fjárfesta, að þeir munu í auknum mæli sækja í að fjárfesta í Bandaríkjunum og í mynt Bandaríkjanna, frekar en á evrusvæði, Bretlandi eða Japan. Væntingarnar til þessara grundvallar-umskipta munu hafa stór og afgerandi áhrif á gjaldeyrismörkuðum heimsins næstu 10 árin; Bloomberg

 

Fyrri Færsla

 

Enn hægt að bjarga Evrópu með því að endurvekja þjóðarmyntir landanna 

Enn hægt að bjarga Evrópu með því að endurvekja þjóðarmyntir landanna

Franski þingmaðurinn Nicolas Dupont-Aignan segir í grein í Le Monde að hægt sé að bjarga löndum myntbandalags Evrópusambandsins með því að þau fái á ný sínar gömlu þjóðarmyntir. 

Það væri gott fyrir Evrópu ef löndin fengju aftur þjóðarmyntir sínar því aðeins þannig er hægt að bjarga Evrópu, segir Dupont-Aignan. Það er einber þvættingur að Evrópa þurfi standa og falla með evrunni - að það að bjarga myntbandalaginu sé það sama og bjarga hinu svo kallaða Evrópuverkefni, eins og kanslari Þýskalands, Angela Merkel, hefur sett hlutina fram til að réttlæta björgunarpakka evrulanda upp á 750 miljarða evrur.

"Augljóst er að það er ekki hægt að betrumbæta evruna þannig að hún virki". Eina lausnin á vandamálunum er að þjóðirnar fái sínar gömlu myntir aftur. Kannski væri hægt að nota evruna áfram sem eins konar varamynt handa þeim sem löndum sem sjálfviljug vilja samhæfa fjárlög og efnahag ríkja sinna. 

En því fyrr sem löndin fá sínar gömlu myntir til baka, því betra. Það er afar slæmt að bíða með þetta þangað til allt er um seinan og grípa þarf til örþrifaráða. Það þarf að hætta að troða þeim falska sannleika inn á Evrópubúa að ESB standi og falli með evrunni. Bæði Svíþjóð og Danmörk sem hafna alfarið evru eru ágætis dæmi um að þessi rök hafi ekki við neitt að styðjast, segir Dupont-Aignan: Le Monde

 

Fyrri færsla

 

Leiðin til ánauðar

Leiðin til ánauðar

 

Það var ekki að ástæðulausu að Friedrich von Hayek gaf út bókina Leiðin til ánauðar árið 1944. Mér hefur oft verið hugsað til þessarar bókar hin síðastliðnu 25 ár, búandi og starfandi í Evrópusambandinu. Síðastliðið ár hefur hin myndskreytta útgáfa bókarinnar staðið mér sérstaklega ljóslifandi fyrir hugskotssjónum, - svo að segja á hverjum degi. Sérstaklega þessi mynd hér fyrir ofan. Hún lýsir vel því sem er að gerast í Evrópusambandinu í dag. Áætlunin um að bjarga myntinni sem enginn bað um nema elíta ESB, verður tárum saltari fyrir þegna myntbandalagsins. 

 

Þær myndir sem koma á eftir þessari mynd erum við nú þegar að komast að. Þetta smá kemur. Sannið til. Evrópa mun sprengja sig í loft upp einu sinni enn. Þökk sé aðför elítu Evrópusambandsins að lýðræði í Evrópu.   

Leiðin til ánauðar fyrir þjóðir Evrópu felst í því að ganga í Evrópusambandið og taka upp myntvafning þess. Ég er ekki einn um þessa hugsun. Í vikunni birtu Simon Johnson fyrrverandi yfirhagfræðingur AGS og Peter Boone harðorða grein um sum myrkraverk evrópsku elítunnar undir titlinum: Leiðin til efnahagslegrar ánauðar: The Road To Economic Serfdom

Samfylkingin og Vinstri grænir vilja moka Íslendingum á mykjuhauga Evrópusambandsins. Þar eiga klaufhalar með evrumerki að aftan að hneppa íslensku þjóðina í ánauð. Einungis upplýst skítapakk gerir svona. 

 

Fyrri færsla

 

Jaðarlönd evrusvæðis: Laun þurfa að falla um 20-30 prósent