Vextir á tveggja ára lánum til gríska esb-lýðveldisins nálgast nú 27 prósent

VISA VEXTIR EVRURÍKIS 

Mynd; Bloomberg. Vaxtakrafan á ríkissjóð Grikklands; tveggja ára lán pr. í gær 

Grikkland hefur verið í Evrópusambandinu í 29 ár. Lýðveldi Grikkja er nú gangandi gjaldþrota. Því þraut gjaldið. Grikkland hefur engan lánveitanda til þrautavarna og á enga mynt. Fjárfestar krefjast nú um það bil 27 prósent ársvaxta fyrir að lána gríska ríkinu einn túkall til tveggja ára, skyldi slíkt lán finnast. Skuldatryggingaálagið á þennan ríkissjóð evrulands var 1433 punktar í gær.

Evran herðist um háls grísku þjóðarinnar. Fjárfestar vita nú að Grikkland verður ríkisgjaldþrota á evrusvæðinu inni í Evrópusambandinu innan næstu tveggja ára. Þetta er að gerast eftir 29 ára samfellda aðild Grikklands að Evrópusambandinu. 

Ekkert land evrusvæðisins hefur lánveitanda til þratuavarna. Þess vegna er nú öskrað á stofnun Bandaríkja Evrópu.

Evran var og er enn eins vanhugsuð og innrás Þjóðverja út um allt í Evrópu var á síðustu öld. ESB einkennin eru vanvirðing við landamæri þjóðmenninga, siða, þjóðhátta og efnahagslegs raunveruleika. Ásamt algerri vanvirðingu við lýðræði og siðferði. Ofan í þetta eitur er hellt úr tunnum management by terror, sem er hin stjórnarfarslega stígvélaaðferð valdasjúkra manna sem fá sitt daglega dóp skammtað frá Brussel.

Þeir sem vilja verða hluti af Bandaríkjum Evrópu til bjargar gjaldþrota evru-bönkum, rétti vinsamlegast upp hönd - ef kraftar leyfa.

Evra ESB er óðs manns æði til friðarins í Evrópu. Rúgbrauðssymfóninan sú.

Bíddu: varð ekki bankahrun hér - og ekkert ESB til að taka fallið?

 

Nú nú. Þegar skuldatryggingaálag á ríkissjóð Íslands er skoðað í ljósi 36 mánaða non-stop ummæla og áróðurs íslenskra Evrópusambandssina - og sem margir hverjir virðast tilheyra eins konar apartheit-stétt Íslands, esbelítunni - þá bregður manni heldur betur í brún. Ég skil ekkert í þessu því hið Austur-Þýska Ríkisstjórnvarp Íslands, DDRÚV, sem er í sjálfboðavinnu á ótímatakmörkuðum launum hjá íslenskum skattgreiðendumm, hefur unnið nótt sem nýtan dag við að mylja og byggja undir málstað eins konar glænýs Sovét-sannleika úr austri, en sem í framkvæmd breytist sífellt hraðar í Evrópska apartheit-stefnu innan 27 ríkja Evrópusambandsins. Bæði í framkvæmd og fyrirætlunum. 

Í nær öllum löndum ESB hefur ráðið og ræður enn ríkjum Evrópusambandseltíta sem hefur aldrei verið og er ekki enn í neinu sambandi né samvistum við 500 milljónir íbúa sambandsins. Í engu sambandi við þann risavaxna fjölda manna sem býr við sífellt einangraðri tilvist þjóðfélaga sinna frá raunverulegu lýðræði. Risavaxins fjölda manna sem efnahagslega lifir sífellt krypplaðri brauðmolatilveru sem stangast algerlega á við þá tilveru sem þegnum þessum var lofað í síðustu mörgum 10 ára áætlunum Evrópusambandsins. Sem og hins vegar stangast eins og svart á hvítt við þá tilveru sem apartheit-elíta ESB lifir sjálf. Já, sú apartheit-elíta sem þiggur skattfrjáls laun sín frá heimsveldi miðstýringar Evrópu, Brussel - sem enginn kaus - en sem samt hefur völdin. 

 

Nú er sem sagt skuldatryggingaálag Íslands, eftir gagngert bankahrun og ekkert ESB, um það bil 230 punktar.

• Grikkland: 1297 punktar
• Portúgal: 624 punktar
• Írland; 609 punktar
• Spánn; 247 punktar

• Argentína: 570 punktar

Einar elítu-óhagstæðar þingkosningar í Finnlandi um helgina fá því næst talsmenn apartheit-elítu Evrópusambandsins til að segja svo mikið og langt að Finnland sé kannski að eyðileggja þetta allt saman fyrir hinum löndum evrusvæðisins, sem eru - og í sífellt svæsnara svitabaði - að reyna að halda myntinni evru saman sem þeim fyrirfram vonlausa pólitíska myntvafningi ESB-elítunnar sem hún hefur verið alveg frá upphafi.

 

How Dangerous Is Finland to the Euro? 

 

Þetta er svipað og að hlusta á Euffe Ellemann-Jensen og Mogens Eulykketoft gera sjálfa sig að fílfum í danska sjónvarpinu. Þeir vita væntanlega álíka mikið um Icesave og stjórnmál á Íslandi og þeir vita um þá ESB-samninga sem þeir hafa undirritað fyrir hönd Esbélítu Danmerkur gagnvart Evrópusambandinu. Kannski, þökk sé þeim, verður Jóhanna Sigurðardóttir bráðum áframseld til Jórdaníu. Á maður að hlægja eða gráta?

 

Og ekki haggaðist ávöxtunarkrafan á 10 ára skuldabréf ríkissjóðs Bandaríkjanna þó svo að Standard & Poors myndaðist við að setja bréf ríkissjóðs þessa á athugunarlistann. Hún lækkaði bara. Bandaríkin hafa sína eigin mynt og það vita fjármálamarkaðir mjög vel. Ekkert evruland hefur hins vegar sína eigin mynt. Meira að segja svo mikið vita fjármálamarkaðir heimsins nú; þökk sé m.a. bankahruni Íslands.  

 

Verða það þrátt fyrir allt fjármálamarkaðir hins Vestræna heims sem bjarga ríkjum Evrópusambandsins úr klóm aparteit-elítu Evrópusambandsins? Ég spyr. Og hvað ætlar elíta ESB þá að segja og gera? Grenja kannski úr frekju eins og Jóhanna?

 

Fyrri færsla

• Bjartur í Sumarhúsum kominn með hitaveitu, nóg rafmagn og 200 sjómílur 

 

Bjartur í Sumarhúsum kominn með hitaveitu, nóg rafmagn og 200 sjómílur

Mynd BBC: vísitala launakostnaðar nokkurra evrulanda 

All mikið vatn Bjarts í Sumarhúsum er nú runnið til sjávar í gegnum virkjanir þær sem sjávarútvegur og landbúnaður Íslands skaffaði öllum sveitungum þessa manns sem ákvað að ganga ekki í Sovétríkin á sínum tíma. Fyrir vikið hefur verið hægt að byggja hér upp heilar nýjar atvinnugreinar sem þó enn hvíla á breiðum öxlum landbúnaðar og sjávarútvegs Íslands. Tvíburar þeir sem ennþá eru og verða um langa framtíð undirstaða hinnar efnahagslegu tilveru okkar Íslendinga.  

Hans Bjarts er hér á þessu heimili minnst með virðingu. Samkvæmt arfleið þrjóskunnar vill Bjartur ekki láta af velmegun þeirri sem brjóstborin þrjóskan skaffaði okkur. Hann vill heldur ekki gifta afkvæmi sín þeirri þverrifnu flatbrjósta fjöl sem Paul Mason hjá BBC Newsnight kallar fyrir brúðina í hinu Feita Fíaskó-brúðkaupi Evrunnar, undir stjórn tréhestsins frá Lyon, Jean-Claude Trichet.

Trichet: welcome to my great big fat Euro fiasco 

Myndin hér fyrir ofan sýnir Íslendingum hve mikið mismunandi haltir í sumarvinnubúðum myntbandalags Evrópusambandsins hafa fengið í launahækkun síðustu 16 árin, eða svo. Við skulum byrja á Kínverjum Evrópu, Þjóðverjum; Þeir, mínar dömur og herrar, hafa fengið samtals 5 prósent launahækkun á 14 árum. Já, fimm prósent á 14 árum. Og það sem verra er; Evran falsaði á kínverskan hátt gengi hagkerfis Þýskalands of lágt svo útflutningur þess mætti óhindrað flæða til landa Suður-Evrópu en nákvæmlega ekkert komast þaðan inn í Þýskaland til baka. Ekkert var keypt af Suður-Evrópu í staðinn því hún varð auðvitað ósamkeppnishæf á fimm mínútum sléttum, fastlæst inni í myntbandalagi ESB.

Paul Krugman; During the eurobubble years, there were huge capital flows to peripheral economies, leading to a sharp rise in their costs relative to Germany. Now the bubble has burst, and one way or another those relative costs need to be brought back in line. But should that take place via German inflation or Spanish deflation? 

Þetta er þá samtals 15 ára innvortis gengisfelling Þýskalands í skjóli myntbandalags Evrópusambandsins sem árið 1999 tók útvortis gengi allra landanna og læsti það inni í skáp seðlabanka Evrópusambandsins, ásamt vaxtavopninu, sem varanlega var faststillt á þarfir Þýskalands, only.

Til að styðja við þetta fjarstýrðra efnahagslega sjálfsmorð Suður-Evrópu frá Frankfürt í Þýskalandi, var suðrinu um stundarsakir logið inn í bankakerfi heimsins á vaxtastigi Kínverja Evrópu, en sem reyndist falsað, eins og nú hefur komið í ljós. En á meðan lygin hélt gátu löndin í suðri fengið lán til innkaupaferða sinna inn í Þýskaland á vöxtum Þýskalands. 

Mynd; Paul Krugman; Langtímavextir; leiðir skilja á ný. Ekki lengur hægt að blöffa fjármálamarkaði með Jacques Delors lyginni um "einn markaður, einn peningur".

Nú skilja leiðir á ný. Fávísir þýskir Kínverjar Evrópu halda sig heppna að sitja í ordnung norðurfrá með fangið fullt af peningum þeim sem nú vantar á tóma kistubotna Suður-Evrópu. En þessi hlátur þeirra á leiðinni í bankann er við það að þagna og breytast í fimmtu hysteríu aftansöngs rúgbrauðsins. Heljargreipar fjármálamarkaða hafa nú læst risavöxnum járnkrumlum um þyrnibelli þá sem heima í Þýskalandi héldu að allt væri svo gott. Að þeir ættu einungis eftir að fá greitt fyrir græjurnar sem sendar voru af stað frá árinu 1999 til 2008. Hahahaha. Þeir halda ennþá að þeim verði greitt um hárin.

Krækjur:

• BBC; Trichet: welcome to my great big fat Euro fiasco
• Krugman; The Road to the Euro Crisis
• Krugman; Why People Say “Eeh!” When They Learn About the ECB
• FT/Alphaville; The IMF on the state of Europe’s banks | European banks by the (NPL) numbers
• Dönitz mynt Evrópusambandsins er hættulegur rekaviður  

Þrákelkni Bjarts í Sumarhúsum

Lars Christensen og hið tillærða atvinnuleysi EMU-hagfræðinga.

Fyrir mig sem bjó í dönsku hagkerfi síðustu 25 árin var það eins og að hlusta á 25 ár af ekki neinu með íslenskum undirtextum að hlusta á hagfræðinginn Lars Christensen í íslenskum fjölmiðlum. Ef lesendur skyldu ekki vita það þá hefur atvinnuleysi í Danmörku ekki farið undir þetta sjö til átta prósent nema í um það bil fimm ár af síðustu þrjátíu og þrem árum. 

En hvers vegna hefur þetta verið svona? Jú vegna þess að þar hefur aldrei mátt gera neitt sem ógnað gæti batanum sem alltaf átti að vera að koma og svo ríkisfjármálunum. Ekki má stíga á bensínið því þá er svo mikil hætta á því að ríkisfjármálin fari til fjandans og þá er allt glatað því atvinnuleysið er eini virki hnappurinn eftir í stjórntækjum hagkerfa sem hafa misst fullveldi sín í peninga- og myntmálum. 

Að hlusta á Lars Christensen eða Paul Krugman er eins og að hlusta á svart og hvítt talast við. Bandaríkjamann eru að farast af áhyggjum vegna 9 prósents atvinnuleysis þar í landi og segja að svo hátt atvinnuleysi muni eyðileggja samfélagið. 

Í Evrópu er þessu alveg öfugt farið. Þar er atvinnuleysi notað sem stjórntæki til að stýra því að eftirspurn fari nú ekki í gang þannig að fólkið í hagkerfinu passi nú áfram ofaní þýska stýrivexti, þýska peningapólitík og verði þannig ekki algerlega ósamkeppnishæft gagnvart einmitt Þýskalandi.

 

Eina hlutverk seðlabanka Evrópusambandsins og þar með Danmerkur er að halda verðlagi stöðugu. Það hefur mistekist meira en fullkomlega. Allt er sprungið í loft upp á Írlandi, Spáni, Grikklandi, Portúgal, Frakklandi, Finnlandi og víðar. Massíft aukinn launamismunur (launakostnaður) og massífar eignabólur hafa tætt í sundur hagkerfin inni í fangaklefum þeirra í myntbandalagi Evrópusambandsins. 

 

Í Bandaríkjunum hefur seðlabankinn tvöföldu hlutverki að gegna; að halda hagkerfinu í fullri atvinnu og að halda verðlagi sem stöðugustu. Þarna er regin munur á. Og fyrra hlutverkið er tekið mjög alvarlega því annars verður allt vitlaust.  

En það er einmitt vegna þessa sem myntbandalag Evrópusambandsins er að springa í loft upp. Samfélögin þola ekki meira. Þetta 30 ára massífa atvinnuleysi hefur eyðilagt Evrópu. Og það er Evrópusambandið sem hefur knúið fram þessa pólitík sem stendur fyrir eyðilegginu samfélagsins. Með fullri virðingu; þetta er það eina sem Lars Christiansen kann. Hann er EMU-hagfræðingur. Myntbandalagshagfræðingur úr ESB. Ágætur til heimabrúks. 

 

Ég ráðlegg Íslendingum að hlusta á sitt eigið brjóstvit og okkar eigin menn. Við kunnum þó í það minnsta að rífast við þá. Við tölum sömu tungu og deilum sömu örlögum. Þetta þýðir þó ekki að við getum ekki haft til hliðsjónar það sem er að gerast úti í hinum stóra heimi. 

 

Af hverju pissa íslenskir fjölmiðlar alltaf í buxnapils sín þegar útlendingur opnar munninn? Ok, ég skil; ef þeir komast ekki sjónvarpið heima hjá sér þá má alltaf reyna það íslenska.

 

Fyrri færsla

 

Gjaldeyrishöft bráðum innleidd á evrusvæðinu? 

 

Gjaldeyrishöft bráðum innleidd á evrusvæðinu?

Samkvæmt fréttum þýska viðskiptablaðsins Börsen-Zeitung (I & II) hefur Andreas Dombret sem situr í stjórn þýska seðlabankans lýst því yfir að ríki geti innleitt gjaldeyrishöft sem síðustu varnaraðgerðir gegn flóðbylgjum fjárstrauma í ólgusjó fjármálaöngþveitis ríkja. Þetta mál, gjaldeyrishöft, hefur hingað til verið algjört tabú í Evrópusambandinu. En sem kunnugt er hefur AGS undanfarið verið að dusta rykið af tabúteppum gjaldeyrishafta á skrifborðum málalengingarskrifstofa sjóðsins. 

Skyldi yfirlýsing Andreas Dombret sækja sér næringu í þá staðreynd að fjármálakerfi evrusvæðisins eru öll í fullkomnum molum (fragmented) og að sum ríki svæðisins eru nú orðin verr sett með fjármál sín í faðmi evrunnar en sum bananalýðveldi heimsins eru með fjármál sín með einræðisherra við völdin? 

Yfirlýsing Andreas Dombret ætti kannski að skoðast með vasaljósum þeim sem eru að kvikna á Írlandi, Portúgal, Grikklandi, Frakklandi og fleiri löndum evrusvæðis þar sem hættan á flótta fjármagns er gríðarleg og þar af leiddu innflæði fjármagns annars staðar sem þvengríður fjármálakerfum á hinn undarlegasta hátt.

Í gær sagði seðlabankastjóri Írlands, Patrick Honohan, frá því að írskir bankar myndu ekki geta fengið frekari miðlungs-tíma fyrirgreiðslu hjá seðlabanka Evrópusambandsins og yrðu því að reiða sig algerlega á skamm-tíma fyrirgreiðslu.

 

Hann bætti því við að það væri ekki hlutverk seðlabanka að bjarga bönkum frá gjaldþroti. Það væri hlutverk ríkisstjórna (skattgreiðenda auðvitað). Patrick Honohan er í því perversa hlutverki að sitja einnig í bankaráði seðlabanka Evrópusambandsins, sem hann þarna var að tjá sig sem talsmann fyrir. 

 

Og AGS varar nú snillingana í seðlabanka Evrópusambandsins við því að hækka stýrivexti enn frekar. En seðlabankinn hækkaði þá fyrir nokkrum dögum, líklega til þess eins að ýta löndum Suður-Evrópu og Írlandi alveg fram af bjargbrún algers hruns. Þetta er líklega önnur heimskulegasta stýrivaxtaákvörðun mannkynssögunnar á eftir þeirri fyrri frá ECB: Heimskulegasti seðlabanki mannkynssögunnar? 

Þetta er allt svo frábært þarna á evrusvæðinu! Hið fullkomna fjármálakerfi! Og regluverkurinn maður, regluverkurinn!

 

OMG! Lánasafn Landsbankans lenti því miður og algerlega óvænt í gjaldeyrishöftum og hruni evrusvæðis. Atburðum sem aðeins geta gerst samtímis einu sinni á hverjum 10 milljörðum ára. 

Þeir sem halda að bankarekstur verði nokkurn tíma aftur eins og hann var fyrir hrun, vaða í villum vegakerfa heimsins.

 

Fyrri færsla

• Plan B að fæðast sem ríkisstjórnar gjörningur dagsins

Ísland hefur sagt sig úr heimi Euffe Ellemann-Jensens

Mikið er ég feginn. Síðast þegar ég asnaðist til að andmæla skrifum þessa manns var lokað á umræðuna með ritskoðunarhnappi. Eins og venjulega. Og síðast þegar ég bjó í heimi þessa manns gekk hann um heiminn þann í bláum sokkum með tuttugu og eitthvað gulum stjörnum. Og þetta er ekki einu sinni lygi. Hvernig gat þetta endað öðruvísi en táfýla. Án þessara sokka hefði maðurinn aðeins verið á gatslitnum skóm.

Tuttugu og fimm árum seinna eru sjö af tuttugu og eitthvað gulum stjörnum gamla heims þessa manns enduð sem ruslahrúga í fanginu á Alþjóða Gjaldeyrissjóðnum. Þau þau þau fengu ekki lengur lán lán lán á peningamörkuðum myntsokkabandalags Evrópusambandsins, nema á okurvöxtum, hærri en bananalýðveldum bjóðast. 

Nú á að fara með AGS haldandi í höndina á sér og banka upp á hjá Gjaldþrotasjóði Evrópusambandsins, sem gjaldþrota lönd sambandsins ætla saman að borga í. Ég skal banka og þú (be)talar, verður sagt.

Nú hefur Þýskaland líka sagt sig úr heimi Euffe Ellemann-Jensens, segir hann sjálfur. Nei, en gaman! En var það ekki algerlega fyrirsjáanlegt? Ég spyr. Hver vill þá vera berfættur í slitnum skóm. Vera sokkalýðveldi án sokkaverksmiðju Þýskalands?

Eftir að Danmörk hætti að fá yfirfærslur frá sokkaverkinu þá er eins og að eitthvað hafi fölnað yfir ýmsu þar heima fyrir. Sérstaklega hafa vinsældir sokkaverksins fölnað og gult orðið frekar rauðleitt.

 

Disclaimer; höfundur, sem er (af)dalamaður í dal á Íslandi, gengur um í heimaprjónuðum ullarsokkum konunnar minnar, og er nýbúinn að panta sér sænska tréklossa úr trjám því gengi sænsku krónunnar var ekki bundið fast við staur í Þýskalandi. Þeir ganga því vel. Og stutt er í ull. Tramp tramp tramp.

 

Fyrri færsla

Ísland er með lús

Eignasafn evrusvæðis stækkar. Er 'Ísland' evrusvaðsins næst?

 

Restarnar af fullveldi Írlands, Grikklands og Portúgals eru þegar að mestu komnar upp á lyklakippu peningayfirvalda evrusvæðisins. Næst í röðinni er líklega Ísland evrusvæðisins; sem er smáríki  sem heitir Kýpur. Því verður líklega smokkað ósjálfbjarga og að þrotum komið upp á fullveldislyklakippu Brussels næst, svona rétt á undan Spáni. 

 

This tiny island economy, roughly a tenth the size of Portugal, might defy the PIIGS acronym by needing help sooner than its eurozone peers Spain or Italy 

Kýpur er eins þýðingarlaust og Ísland yrði ef það skriði inn í Evrópusambandið á úldnum aulafótum ríkisstjórnar Íslands gegn fólkinu í landinu. 

 

All of the boom-year gains have been wiped out and have yet to be recovered. 

Já Kýpur var það heillin. Litla örríkið sem tók upp evru er nú þegar á leið í þrot. Hlutabréfamarkaður er hvellsprunginn um 80 prósent - þrátt fyrir evruvæðingu - og peningalegur evruorgasmi upptökunnar er þegar orðinn að vandaliseruðum æðahnút sem nú situr klofvega drottnandi yfir evruunnendum þessa smáríkis. Bankakerfi landsins hefur þegar limpast niður og vantar ekki minna en 2,7 miljarða evrur til að fullnægja Brussel og viðhalda reisn. Landið sem telur 800.000 íbúa og asnaðist til að taka upp evru þann 1. janúar 2008, er þegar á leiðinni í evruþrotið í himnaríkjum Brussels. Það fór í bankaútrás til Grikklands sem er á leiðinni til Stóru Argentínu Evrópusambandsins. 

Hinn barnungi fávísi Bjarni Ben klaufahamar klauf það sem hann klofvega gat klofið. Steingrímur J. Sigfússon kommúnisti er orðinn einhvers konar Iceland fullveldis spákaupmaður af verstu sort. Og Össur-hér-hefði-ekkert-hrun-orðið-ef-við-bara-hefðum-haft-evru er enn og alltaf bara þessi alþjóðlegi asni í hundabandi fávísrar kerlingar sem ekki einu sinni væri hægt að grafa upp á neinu vaxmyndasafni heimsins. Mikið ótrúlega getur vont versnað langa lengi. Þvílíkt samansafn vesalinga. Hold da kæft mand!

 

Krækja; FT; The Cypriot question

 

Fyrri færsla

Í neðanjarðarbyrgjum strokleðra Samfylkingar Vinstri grænna

 

Evran lifir - einn dag í einu

Mynd Bloomberg * 

 

Það er kannski ekki furða þó Mário Soares fyrrverandi forsætisráðherra og forseti Portúgals spyrji hvort þriðja heimsumból Þýskalands yfir Evrópu sé nokkuð í undirbúningi. Þó svo að sameining Þýskalands hafi gerst með aðstoð nágranna Þjóðverja í Evrópu þá var tilgangur aðstoðarinnar ekki sá að gera Þýskaland að herra yfir Evrópu, braust út úr gamla manninum, sem greinlega er ofboðið þessa Brusseldagana þar sem strengjabrúður fjármála ESB þeysa með svip og svipur sínar um kirkjugarða fullveldis landa Evrópusambandsins.

Reyndar er ástandið svo slæmt í evruríkinu Portúgal að nú er krafist meira en 10 prósent ársvaxta af ríkissjóði landsins fyrir að fá tíkall að láni til fimm ára í fjármálaparadís Samfylkingarinnar í mynthálsbandi Evrópusambandsins um evrulöndin. Rúmlega 10 prósent, takk. Evran virkar!

 

Þetta eru rúmlega fjórum komma þrem sinnum hærri vextir en Svíþjóð þarf að greiða fyrir að fá sama lán hjá fjárfestum. En Svíar hafa jú sína eign mynt, sænsku krónuna, og það vita fjárfestar. Þeir óttast því ekki að tekjur sænska ríkisins og þar með greiðslugeta þess þorni upp sökum þess að allir verði atvinnulausir í sænska hagkerfinu vegna glataðrar samkeppnisaðstöðu þess. En það óttast þeir að gerist og sé reyndar að gerast í Portúgal og sem í síðasta enda mun þýða gjaldþrot fyrir ríkissjóð þessa evrulands án eigin myntar og fullveldis í peningamálum.    

Portúgalska bankakerfið sem hefur verið afskorið frá umheiminum í meira en heilt ár hótar nú að hætta að kaupa skuldabréf portúgalska ríkisins nema það leiti sér aðstoðar gegn afleiðingum evrunnar hjá Alþjóða Gjaldeyrissjóðnum og ríkisþrotasjóði myntbandalags Evrópusambandsins. Fjármálageirinn í Portúgal væntir líklega þess sama og snillingar atvinnulífsins og ASÍ-baráttusamtök verkalýðsins gegn sjálfum sér væntir af mynthálsbandi Evrópusambandsins um háls Íslendinga - að sjá 27 stjörnur.

Næst stærsti banki Portúgals, Banco Espirito Santo, segir að atburðarásin sé nú svo hröð og landið sigli svo hratt inn í ríkisgjaldþrot að ekki sé nægur tími til að sækja um aðstoð gegn evrunni hjá ESB-þrotasjóði evruríkja gegn afleiðingum evrunnar. Yfirvöld ættu því að biðja sjálfa framkvæmdastjórn Evrópusambandsins um skammtímalán til að brúa bilið inn í eilífð Portúgals handan myntbandalagsins. En það er staðurinn sem Írland og Grikkland eru stödd á núna.

Eina von Evrópu nú virðist vera að lífið eftir evrudauðann komi sem fyrst. Komi áður en þriðja rúgbrauðssymfónían sem Mário Soares nefndi verður leikin sem eina lagið við vinnuna við atvinnuleysið í Evrópu á ný.

 

* Mynd: Vaxtakostnaður ríkissjóðs Portúgals, 5 ára lán. Á 10 ára lánum er hann tæplega 9 prósent. Skuldatryggingaálag Portúgals er nú tæplega þrefalt hærra en á ríkissjóð Íslands, eða 585 punktar. 

 

Krækjur; Jornal de Negocios I II

 

Tengt

 

4. mars 2010 Myntbandalagið: Kirkjugarður ríkisstjórna Evrópu

 

Fyrri færsla

 

Móðir allra fjármálahruna veraldar glottir framan í Icesave áhættutöku stjórnvalda

Móðir allra fjármálahruna veraldar glottir framan í Icesave áhættutöku stjórnvalda

David McWilliams á Írlandi um álagspróf og 'Icesave' Írlands (tvísmellið til að opna í nýjum glugga)

 

Sendibréf apríl mánaðar frá Absolute Return Partners fjallar um hala áhættu, eða e. tail risk. Bréfið gaukar því að okkur að helmings líkur á nýju hruni með mjög alvarlegum afleiðingum fyrir heiminn allan sé vel hugsanlegt á næstu mánuðum. Og enn fremur að hættan á brotlendingu kínverska hagkerfisins með enn verri afleiðingum fyrir heiminn, sé enn meiri en sú fyrri. 

The Absolute Return bréf mánaðarins frá Niels C. Jensen hjá hjá ARP er góð en jafnframt nokkuð fyrirsjáanleg lesning í ljósi þess sem gerst hefur í heiminum síðustu nokkra mánuði, aðeins. Ég hef fylgst með skrifum Niels C. Jensen nokkur undanfarin ár og þykir þau ágæt. 

Ég hugsa að bandaríski fjárfestirinn Warren Buffet myndi álíta að allt það fólk sem er á myndinni hér til vinstri séu kjánar og óvitar. Þá sem vantar á myndina en bjuggu innihald hennar til, eru forsætisráðherra Íslands, Jóhanna Sigurðardóttir (í felum) og fjármálaráðherra Íslands, Steingrímur J. Sigfússon (eyðilegði ímyndina sem myndin á að skapa væri hann á henni).

Það sem stjórnvöld ættu að hafa lært af mistökum fjármálageirans er það að geta sjálf hugsað og metið áhættu án þess að blanda tölum og líkönum fjármálafólks inn í hugsanir sínar. Þegar heilinn fær tölur og áætlanir að glíma við, þá hættir hann að vinna sjálfstætt og verður að apaheila - eins og sá sem réði ferðinni í peningabönkum lands okkar og í fjármálafyrirtækjum.

Íslensk stjórnvöld og elíta lands okkar er hætt að hugsa núna. Þau sitja föst í áhættulíkönum þeirra sem bjuggu til hrunið og sem aðeins sum hver - en hins vegar öll við hin venjulegu - erum að glíma við núna. David McWilliams kemur inn á eftirfarandi hér að ofan; Álagsprófin á bankakerfi okkar áttu að prófa þol bankanna gegn áföllum. En það eru bankarnir sjálfir sem eru áhættuvaldurinn og enginn maður getur metið áhættuna við að vera hann sjálfur. Það áhættumat er einskis virði. Áhættumat og álagspróf ríkisstjórnarinnar á sjálfri sér er líka einskis viðri.  

 

So what does all of this mean? First of all it means that universities and business schools all over the world should clear up their acts. Two generations of so-called financial experts have been indoctrinated to believe that MPT is how you should approach the management of investments and risk whereas, in reality, nothing could be further from the truth. 

Í Japan áttu líkurnar á kjarnorkuslysinu í Fukushima, samkvæmt áhættumati sérfræðinga, að vera engar. Það var ekki jarðskjálftinn sem olli vandræðunum beint. Nei, það var halinn á áhættunni (tail risk) sem tók sérfræðinga í hnakkadrambið og tortímdi þeim öllum sem einum. Tail risk er það að komast óséður og brynvarinn í bak og fyrir fram hjá risaeðlu og að lauma sér síðan rólega og helst alveg hjóðlaust langt í burtu. En svo hnerrar risaeðlan og sveiflar um leið halanum og þurrkar þig út fyrir full og allt á leið þinni í öryggið (wipe out).

Kjarnorkuverin í Fukushima áttu að þola jarðskjálftann mikla og loka niður innan tveggja mínútna frá upphafi skjálftans. En þessi orkuver eru nokkuð gömul og þurfa stöðuga og utan að komandi orku til að geta haldið kælingu ragnaraka náttúrulögmálanna áfram eftir slys. 

Risajarðskjálftinn kom. Dísilknúin kæling orkuversins tók samkvæmt áætlun yfir og kæling kjarnaefnisins hélt áfram eins og gert var ráð fyrir. En svo kom flóðbylgjan. Umhverfis orkuverið var skjólveggur sem átti að standast 5,2 metra háar flóðbylgjur. En flóðbylgjan sem skall á strönd Fukushima var hins vegar móðir allra þekktra flóðbylgja. Hún var 14 metra há. Hún þurrkaði út allar díselrafstöðvarnar sem áttu að halda kælingunni áfram. En ef þær skyldu verða fyrir slysi þá áttu loks risarafhlöður að taka við og þær áttu að duga til kælingar í samfleytt níu klukkustundir. En þær níu klukkustundir voru eins og dropi í haf tímans. Því fór sem fór. Sagan er samt ekki öll enn. Hamfarirnar fara enn sínu fram þó lítt séu þær sýnilegar mönnum utan frá.

Líkurnar úr útreikningum sérfræðinga á að þetta gæti gerst, áttu að vera minni en ekki neitt. En þetta gerðist samt. Þessa tail risk áhættu er ekki hægt að setja tölur á. Hún er óskiljanleg og óskilgreinanleg og menn ættu því ekki að reyna að leggja mat á hana. Það mat mun alltaf segja þér að áhættan sé engin þegar hún hæglega getur samt þurrkað þig alveg út. Áhættan var greinilega ekki núll. Frá svona áhættutöku ættu menn að labba burt. Og forða sér hratt.  

Líkurnar á hruni hlutabréfamarkaðarins í New York í október 1987 áttu að vera það litlar að hrunið átti ekki að geta gerst nema hvert 44. ár sinnum 10 í 99. veldi eða einu sinni á hverjum 13,7 miljörðum ára. Hinn 19. október 1987 átti ekki að geta gerst, en gerði það samt og akkúrat þá. 

Sama sagan átti að vera með gjaldmiðla kreppuna í Asíu í október 1997. Áhættuútreikningar sérfræðinga sögðu að sá atburður átti aðeins að geta gerst á þriggja miljarða ára fresti. Til samanburðar er pláneta okkar tveggja miljarða ára gömul. 

Sama var með risagjaldþrot fjármálafyrirtækisins Long-Term Capital Management, sem ásamt fleirum var stjórnað af tveim hagfræðingum sem hlotið höfðu Nóbelsverðlaunin í fagi sínu. Þeir klessukeyrðu samt allt fyrirtækið í stórgjaldþrot árið 1998. Sá atburður átti ekki að geta gerst nema hvert tíunda 6,000,000,000,000,000,000,000'sta ár.

Þeir sem stjórnuðu Long-Term Capital Management fyrirtækinu voru svo öruggir með sig að þeir höfðu sett allt sitt undir í fyrirtækinu og töpuðu því öllu. Þeir töpuðu því sem þeir máttu ekki við að missa fyrir það sem þeir svo afskaplega vel gátu verið án. Þeir urðu gjaldþrota vegna óstjórnlegs veikleika (a blind spot).  

 

Warren Buffet um sjálfsöryggi og áhættumat stjórnenda Long-Term Capital Management fyrirtækisins

Við skulum ekki minnast á hrun íslensku bankana sem átti ekki að geta gerst en sem gerðist samt. Og heldur ekki á heimskreppu þá sem skall síðan eins og flóðbylgja á nær öllum löndum heimsins og nær algerlega að þeim óvörum.

Að hætta því sem maður má ekki við að missa - til dæmis fullveldi lands síns eða persónulegu sjálfstæði og afkomu fjölskyldunnar - fyrir það sem maður getur svo vel verið án, er geðbilun græðgis-sturlunar. Og við skulum minnast þess að pólitísk græðgi er peningalegri græðgi alls ekki göfugri. Pólitísk græðgi er eðlislega miklu verri og erfiðari viðfangs. Og hér hefur ríkisstjórn Íslands, klappliðið í kringum hana og margir fjölmiðlar sett allt sitt pólitíska kapítal undir í áhættutöku sem reynst gæti landi okkar miklu verr en sjálft hrun bankanna.

Aðeins menn sem hljóta að vera nýfæddir fjármálasnillingar, með öfugum formerkjum, - eins og ég giska á að gildi um fólk eins og Tryggva Þór Herbertsson ælugleypir, fjármálaráðherra Íslands, Steingrím J. Sigfússon og kjánann Jóhönnu Sigurðardóttir forsætisráðherra - vaða út í fen risaeðlunnar.

Þessi, ásamt stórum hóp elítunnar sem kom Íslandi á kné, ætlast nú til þess að hinn almenni þegn íslenska lýðveldisins taki á sig svo gerræðislega áhættu að hún ein geti leitt til þess að allir þegnar landsins verði efnahagslega og varanlega þurrkaðir út. Því sú er áhættan í raun og veru. 

Áhættan er sú að ekkert, ég endurtek, að ekkert og jafnvel ennþá minna, muni hafast út úr lánasafni Landsbankans. Að ALLT og miklu meira til lendi á herðum hins almenna þegns íslenska lýðveldisins ásamt því sem gerist þegar lýðveldi okkar færi inn í óstjórnlegt ríkisgjaldþrot vegna skulda og snjóboltaáhrifa vaxta og vaxta vaxta. Og hér get ég vel verið að tala um áhættuna á hverri sekúndu. Enginn þekkir þessa áhættu. En, hún er þarna, hún er mikil og hún er grafalvarleg.

Ef hættan á að Kína springi í loft upp á næstu mánuðum eða árum er metinn sem helmingur af fullkominni fullvissu, þá gætum við þar verið að tala um móður allra fjármálahruna í sögu plánetu okkar. Við vitum það ekki. Eins konar efnahagslegan Fukushima jarðskjálfta og flóðbylgjuna setta saman í einn atburð, sem aldrei endurtekur sig aftur. Við lifum því miður á válegum tímum núna. 

Ætti þessi hugsun ein og sér ekki að koma þér á rétt spor þegar þú skrifar undir stærstu áhættutöku íslenska lýðveldisins frá upphafi með atkvæði þínu í Icesave happdrætti ríkisstjórnar Íslands á laugardaginn? Vilt þú spila í þessu happdrætti? Ef ekki, segðu þá nei. Vilt þú byggja svona kjarnakljúf ríkisfjármála í iðrum ríkissjóðs og fullveldis Íslands? Ekki ég.

 

Krækja: www.arpllp.com bréf mánaðarins er til hægri þegar inn á síðu ARP er komið

 

Fyrri færsla

 

Spáð 20 ára núllvexti. Árið 1937 er afturgengið og menn hafa ekkert lært. 

Frá hverju ætti að bjarga Portúgal? Sjálfsmorði?

Mynd Bloomberg; Vaxtakostnaður evruríkisins Portúgals síðustu 12 mánuði. Meiri skuldir, lægri lánshæfni, verri vaxtakjör, meri áhætta. 10 ára ríkisbréf pr. 31. mars 2011.

 

Þegar ég las þessa grein á Bloomberg, vísað til hér að neðan, datt mér Icesave ósjálfrátt í hug. Að samþykkja Icesave fjárkröfurnar hér á Íslandi gæti hæglega leitt til greiðsluþrots ríkissjóðs; ríkisgjaldþrots. Þegar og ef það gerist; hvað munu þeir sem nú hræða þjóðina til að samþykkja þessa tröllvöxnu fjármálaáhættu ríkissjóðs okkar segja þá? Hvaða rök myndu þeir færa að samningaborðinu við gjaldþrot ríkissjóðs íslenska lýðveldisins? Að þeir vissu ekki hvað þeir voru að gera? En þeir vita nákvæmlega hvað þeir eru að gera. Taka áhættu. Mikla áhættu. 

 

It is hard to conclude that the problem was anything other than the currency itself -- and the way it affects countries that aren’t able to stay competitive with Germany. After this bailout, it will be impossible to claim that the euro represents a functioning monetary system with just a couple of rogue members. Its flaws will be impossible to ignore. 

Þannig er það með Portúgal. Engin fjármálabóla, ekkert uppsvíng, ekkert falsað ríkisbókhald og engin byggingabóla. Það eina sem Portúgal gerði af sér var að taka upp evru, samkvæmt læknisráði elítu Evrópusambandsins. En evran drap hagvöxtinn hjá þeim og hefur sú fjarvera hagvaxtar aukið stórkostlega á skuldabyrði landsins. Svo litlir og fáir peningar koma frá atvinnu í ríkissjóð þjóðarinnar því vöxtur hefur verið svo lélegur og atvinnuleysi massíft. Ríkissjóður Portúgals er að verða þurrausinn og landinu er ekki lengur treyst til að taka á sig fleiri lán. Greiðslugeta portúgalska lýðveldisins er að þorna upp vegna evrunnar. Nú þarf því að bjarga Portúgal frá áhrifum evrunnar. Kostnaðurinn við evru Evrópusambandsins hefur reynst landinu því sem næst banvænn. 

Mun samþykkt Icesave fara eins með ríkissjóð Íslands? Verður það þá túlkað sem sjálfsmorð?

Ég stofnaði ekki til skulda Landsbankans. Það gerðu hins vegar þeir sem fengu himinháu launin greidd fyrir það. Ríkisstjórn Íslands er talsmaður þeirra.

 

Ég vel að berjast til síðasta lagabókstafs og til síðasta dropa af sæmd. Ég ætla ekki að kála mér. Ég segi því nei.  

 

Krækja: Portuguese Bailout Costs More Than Money Alone

 

Fyrri færsla

 

Hvað á maður að segja?