Alvöru kona fer í framboð

Mynd: Repúblikaninn og Íhaldsmaðurinn Christina Hagan býður sig fram í 16. kjördæmi Ohio-fylkis. Hún vill setja fyrrverandi lögreglu- og hermenn við öryggisgæslu í skólum og hætta fjáraustri til útlanda

****

Það er sennilega erfitt fyrir marga Íslendinga -sem hvort eð er þurfa ekki byssur, eins og er, því þeir eru enn 330 þúsund kóngar sem lúta ekki neinni stjórn nema sinni eigin- að skilja hlutverk vopnsins í Bandaríkjunum og Bretlandi. Þau eru þarna fyrst og fremst til að verjast ríkisstjórninni og yfirvöldum

Það versta er að kóngaveldi hvers Íslendings minnkar í takt við fjölgun þeirra sem búa í landinu. Þegar faðir minn fæddist 1921 vorum við Íslendingar ekki nema 94 þúsund kóngar í ríkinu. Og sá eini danski var að missa öll þau völd sem sum ESB-fífl landsins fengu svo í vöggugjöf, en vilja samt af með á ný í dag

Brautryðjendum Íhaldsstefnunnar tókst loks að koma einræði konungs fyrir kattarnef á Englandi með því að segja að jafnvel hann væri ekki hafinn yfir lögin, - sem nýtt stjórnarskrárbundið þingræði setti. Ljósgeisli Vesturlanda. Þetta var mikið afrek. Konungurinn gat ekki lengur sent heri sína um landið, heimtað ókeypis gistinu og frítt fæði fyrir þá hjá bændum og búaliði, og hann gat ekki aflað tekna með þvinguðum lántökum, ósanngjörnum sektum og sköttum og bara stungið mönnum sem honum líkaði ekki við í Turninn. Og borgararnir fengu því loksins komið inn í stjórnarskrá að þeir hefðu rétt til að bera vopn sér til varnar. Maður veit jú aldrei hvenær kóngar, ríkisstjórnir, sýslumenn og önnur veraldleg kaskett breyta sér í sértrúar-ófögnuð eins og næstum óendanlega mörg dæmin sýna: Keisaraveldi; Sovétríki; Þriðja ríkið; Einræðisríki; Kína; Norður-Kórea; Evrópusamband; Venesúela; Icesave esb-níðstjórn og stjórnarskrár-kollvarpara; og Kúbur. Allt saman sértrúarsöfnuðir af verstu sort

Sem sagt. Þessi réttindi Englendinga fóru svo beint inn í bandarísku stjórnarskránna, því þau voru góð. Ríkisvaldinu er sjaldan treystandi til fulls

Mynd: Skilaboð til kjósenda

Christina Hagan býður sig fram til þings í einu kjördæmi Ohio-fljótsdalsins, vestrið, þaðan sem U.S. Grant hershöfðingi Abrahams Lincoln kom einnig frá. Hann, Ulysses S. Grant, var síðan kjörinn forseti Bandaríkjanna stuttu eftir dauða Linconls (sjá þættina um Grant: hermaður (I) og forseti (II)). Ég mæli líka með að menn horfi á það sem sagnfræðingurinn Jean Edward Smith hefur að segja um stjórnartíð Grants og um fullveldið. Vinstrisinnaðir sagnfræðingar reyndu lengi vel að skrifa Grant út úr sögunni sem einn lélegasta forseta Bandaríkjanna, en tókst það ekki. Sjálfsævisaga Grants forseta fæst ókeypis í íslensku iTunes rafbókhlöðunni. Lincoln og Grant skildu hvorn annan mjög vel, því báðir voru vestrar eða vesturfarar (Westerners), sem í dag eru kallaðir mið-vestrar (Mid-Westerners). William McKinley sem varð forseti Bandaríkjanna 1897 kom einmitt úr kjördæmi Christinu Hagan. Hann hækkaði innflutningstolla til verndar bandarískum iðnaði og Theodore Roosevelt tók svo við af honum. Segja má að sex til sjö Repúblikanar, ef ég man rétt, hafi sem forsetar byggt Bandaríkin upp úr rústum borgarstyrjaldarinnar, sem lauk 1865, yfir í það að framleiða helming alls þess sem framleitt var í veröldinni þegar Fyrri heimstyrjöldin skall á, með sínum keisaradæmum á meginlandi taparanna 1914

Hér fyrir neðan er á ensku brot af bakgrunni málsins sem Christina Hagan er með á hjarta sínu í framboði. Þessi bakgrunnur hverfur aldrei. Hann er úr ritgerðinni: What Is Conservatism? Og hér heima á Íslandi ættu menn að muna betur tímana tvenna á 100 ára afmæli fullveldis okkar Íslendinga. Það er íslenska þjóðin sem er fullvalda, en ekki einhver abstrakt stofnun, blettur eða bygging

Mynd: Og hún er móðir og eiginkona

Þessir straumar sem Hagan er með á skilti sínu hverfa ekki í bráð. Og í fyrradag heyrði ég í fyrsta sinn ESB-hólista í ESB-ríki tala um að Evrópusambandið væri orðið allt of háð hnattrænum afhendingar-keðjum (e. EU excessive dependence on global supply chains). Þ.e. birgjar eru staðsettir út um allan heim og allt á síðustu mínútu í afhendingum (e. just-in-time), þ.e. fáir eða engir innlendir birgjar og enginn lager í landinu

 

****

Mynd: V8-hælar við Hvíta húsið. Stríðsyfirlýsing Melaniu Trump

Frönsku forsetahjónin voru í heimsókn hjá forseta Bandaríkjanna og frú. Að hætti ameríska draums millistéttar, þá bætti Melania Trump 400 hestöflum við hælana, fötin og eyðsluna, og settist bókstaflega ofan á frönsku forsetafrúnna, sem vegna fjarlægðar gat ekki haft Versalahallirnar með sér í ferðatöskunni, til að berja Melaníu niður með. Drifskaftið bara brotnaði hjá þeirri frönsku og hún komst ekki þar sem Melania hafði 400 hestafla V8-hælana. Hvað skyldi Merkel á Sonderweg 27 (sem er sögulegt plat) segja við þessu?

****

Bakgrunnurinn

(úr ritgerðinni: What Is Conservatism?)

[..] When this question finally came to a head, most of the members of the English Parliament and common lawyers proved willing to risk their careers, their freedom, and even their lives in the defense of Fortescues "political and royal rule." Among these were eminent names such as Sir John Eliot and the chief justice of the Kings Bench, Sir Edward Coke. But in the generation that bore the full brunt of the new absolutist ideas, it was John Selden who stood above all others. The most important common lawyer of his generation, he was also a formidable political philosopher and polymath who knew more than twenty languages. Selden became a prominent leader in Parliament, where he joined the older Coke in a series of clashes with the king. In this period, Parliament denied the kings right to imprison Englishmen without showing cause, to impose taxes and forced loans without the approval of Parliament, to quarter soldiers in private homes, and to wield martial law in order to circumvent the laws of the land.

[..]

Selden thus offers us a picture of a philosophical parliamentarian or jurist. He must constantly maintain the strength and stability of the inherited national edifice as a whole—but also recognize the need to make repairs and improvements where these are needed. In doing so, he seeks to gradually approach, by trial and error, the best that is possible for each nation.

Seldens view of the underlying principles of what was to become the Anglo-American traditional constitution is perhaps the most balanced and sophisticated ever written. But neither his intellectual powers nor his personal bravery, nor that of his colleagues in Parliament, were enough to save the day. Stuart absolutism eventually pressed England toward civil war and, finally, to a Puritan military dictatorship that not only executed the king but destroyed Parliament and the constitution as well. Selden did not live to see the constitution restored. The regicide regime subsequently offered England several brand-new constitutions, none of which proved workable, and within eleven years it had collapsed.

In 1660, two eminent disciples of Selden, Edward Hyde (afterward Earl of Clarendon) and Sir Matthew Hale, played a leading role in restoring the constitution and the line of Stuart kings. When the Catholic James II succeeded to the throne in 1685, fear of a relapse into papism and even of a renewed attempt to establish absolutism moved the rival political factions of the country to unite in inviting the next Protestants in line to the throne. The kings daughter Mary and her husband, Prince William of Orange, the Stadtholder of the Dutch Republic, crossed the channel to save Protestant England and its constitution. Parliament, having confirmed the willingness of the new joint monarchs to protect the English from "all other attempts upon their religion, rights and liberties," in 1689 established the new king and queen on the throne and ratified Englands famous Bill of Rights. This new document reasserted the ancient rights invoked in the earlier Petition of Right, among other things affirming the right of Protestant subjects to "have arms for their defense" and the right of "freedom of speech and debates" in Parliament, and that "excessive bail ought not to be required, nor excessive fines imposed, nor cruel and unusual punishments inflicted"—the basis for the First, Second, and Eighth Amendments of the American Bill of Rights. Freedom of speech was quickly extended to the wider public, with the termination of English press licensing laws a few years later.

The restoration of a Protestant monarch and the adoption of the Bill of Rights were undertaken by a Parliament united around Seldenian principles. What came to be called the "Glorious Revolution" was glorious precisely because it reaffirmed the traditional English constitution and protected the English nation from renewed attacks on "their religion, rights and liberties." Such attacks came from absolutists like Sir Robert Filmer on the one hand, whose Patriarcha (published posthumously, 1680) advocated authoritarian government as the only legitimate one, and by radicals like John Locke on the other. Lockes Two Treatises of Government (1689) responded to the crisis by arguing for the right of the people to dissolve the traditional constitution and reestablish it according to universal reason. (útópía Locke)

Fyrri færsla

Spurt er: Hvers vega var sameining Þýskalands bölvun fyrir Evrópu?

Athugasemdir

[Valdimar Samúelsson, 25.4.2018 kl. 13:15]

Góð grein eins og venjulega. Fólk skilur ekki vopnasögu bandaríkjamanna og líklega hefði þeim verið útrýmt hefði ekki komið til sögu 30 30 Winchesterinn og flestir vita ekki um sína eigin sögu þegar okkur var bannað að bera vopn hér c. 1252 eða svo.

Var það ekki Grant sem var vinur Jóns Ólafsonar Alaskafara.

[Valdimar Samúelsson, 25.4.2018 kl. 13:16]

Já ég myndi kjósa Hagan.

[Gunnar Rögnvaldsson, 25.4.2018 kl. 22:36]

Þakka þér Valdimar.

Þetta vissi ég ekki. þ.e. um Jón Ólafsson. Ágúst H. Bjarnason var með pistil um hann. Hann er hér: Jón Ólafsson ritstjóri, skáld, alþingis- og ævintýramaður 160 ára í dag.

Já já að sjálfsögðu myndum við kjósa konuna. Þó það nú væri.

Kveðjur