Sumir segja og skrifa "bandalag" í stað "sambands". Skiptir það máli?

Tekið hef ég eftir því að þegar rætt er um Evrópusambandið að þá er stundum notað hugtakið "bandalag" sem þá yrði "Evrópubandalagið" í stað "Evrópusambandsins". Skiptir þetta máli?

Já. Eins og eftirfarandi sýnir þá skiptir þetta máli. Yfirfærum þetta snöggvast yfir á Íslenskar aðstæður. Alþýðusambandið er jú "samband" og þar er þessi "forseti" þess á mjög háum launum á kostnað "þræla" sinna. Ef við notuðum "bandalags" hugtakið yfir þetta, þá myndi Alþýðusambandið verða Alþýðubandalagið!

Skiptir það máli? Já, því eins og í Evrópusambandinu er þar enginn kjörinn af neinum nema örfáum og oft engum. Allir sitja umboðslausir á löngu útrunnu umboði sem aldrei var neitt alvöru umboð frá upphafi og véla um stjórnmál sem þeir aldrei hafa verið kjörnir til. Alþýðusambandið stundar stjórnmál

Alþýðubandalagið var þó kjörið af kjósendum sem umboðsmenn þeirra á þingi

Að þessu leyti er mikill munur á Alþýðusambandinu og Alþýðubandalaginu. Og sá mikilvægi grunnleggjandi munur var auðvitað sá að þingmenn Alþýðubandalagsins stunduðu stjórnmálin sín á þjóðarsamkundunni Alþingi í umboði kjósenda, að minnsta kosti að mörgu leyti

Það gerir hins vegar dulbúið Alþýðubandalag undir nafni Alþýðusambandsins ekki. Það samband er skrímsli eins og Evrópusambandið sem einnig er samband sósíalista. Alþýðusambandið stundar stjórnmál sem það á ekki að gera. Og notar til þess peninga hinna sjónvarps-auglýstu "þræla" sinna 

Kommissarar Evrópusambandsins eru stjórnmálamenn þó svo að reynt sé að slá ryki í augu borgarana sem allir borga undir það, um að svo sé ekki. Kommissarar eru umboðslausir stjórnmálamenn. Enginn hefur kosið þá. Og skrumskælt þykjustu-umboð þeirra hefur aldrei verið endurnýjað, enda myndi það ekki fást endurnýjað undir stjórnarformi er lýðræði kallast - og sem sósíalistar flestir ávallt hafa hatað

Það er meðal annars þessa vegna sem Evrópusambandið er skrímsli sem kveikt hefur í Evrópu á ný. Hún logar glatt og mun springa

Nafn Sjálfstæðisflokksins er réttvísandi. Það er ekki notað sem "Alþýðubandalag" sem var framboðssamband kommúnista, eða "Alþýðusamband" sem er dautt Alþýðubandalag, eða Kvennaframboð, eða Samfylking komma og sósíalista, eða "Píratar" sem eru ekki ekta þjófar og glæpamenn heldur bara sósíalistar og kommúnistar, til að dekka yfir úldinn kommúnisma sem þolir ekki dagsins ljós undir sínu rétta nafni. Nasismi og kommúnismi eru bara sósíalismi, tvær hliðar á sama pening annarra. Þessi gíslataka þarf að hætta

Engar framfarir geta orðið nema að rétt nöfn í tungumálinu séu notuð yfir hið sanna ástand og eðli hlutanna. Það sagði Konfúsi einhver. Þessi leikur þarf að stoppa. Þessa confusion á að stoppa

Fyrri færsla

Vanabindandi slitlag í borgríkinu?

Krækjur

EU-talskvinde: Kommissærer er også politikere

Þrælabúð ASÍ

Athugasemdir

[Arnór Baldvinsson, 5.6.2015 kl. 15:20]

 Sæll Gunnar,

Mér finnst vera svolítill misskilningur hjá þér með nafngif Evrópusambandsins.  Þegar ég var að alast upp man ég ekki eftir því að það væri kallað annað en Evrópubandalag, oft skammstafað EB.  Það er ekki fyrr en á tíunda áratugnum eða svo að það er farið að tala um samband.  Velti því fyrir mér hvort það hafi komið með tilkomu myntbandalags Evrópu.

Hvað Alþýðu- eitthvað hefur að gera með nafngiftina á EU sé ég engan veginn, en á íslensku hafa lönd, álfur og ríkjasambönd verið kölluð ýmsum nöfnum.  Sem dæmi má nefna Bandaríkin, sem nafngiftin ber með sér að séu ríki í bandi.  Einnig Bandaríki Norður Ameríku, sem er engu betra.  

Samkvæmt íslenskri málvenju sé ég harla lítinn mun á Evrópubandalagi og Evrópusambandi.  Sjá http://lexis.hi.is/cgi-bin/ritmal/leitord.cgi?adg=daemi&n=394993&s=485967&l=samband og http://lexis.hi.is/cgi-bin/ritmal/leitord.cgi?adg=daemi&n=34092&s=40107&l=bandalag - ef eitthvað er finnst mér "bandalag" eiga betur við heldur en samband.  

Hvað varðar nasisma og kommúnisma þá er þetta tiltölulega ný rugl kenning að færa nasisma yfir á vinstri síðu stjórnmála - hefur mikið verið reynt til þess hér í Bandaríkjunum.  Ekkert hefur breyst í því, nasisminn er enn lengst til hægri og verður þar vonandi um ókomna framtíð til varúðar þeim sem sækja harðast í þá áttina, eins og kommúnismin þeim sem sækja í hina áttina ;)

Kveðja

[Gunnar Rögnvaldsson, 5.6.2015 kl. 16:07]

Þakka þér fyririnnlitið og skrif Arnór

Eins og ég sagði:

Engar framfarir geta orðið nema að rétt nöfn í tungumálinu séu notuð yfir hið sanna ástand og eðli hlutanna. Þessi leikur með tungumálið þarf að stoppa. Þessi confusion er afar slæm, því hún kemur í veg fyrir framfarir. Menn fela sig og hanna veruleikann.

Nasismi (Nationalsozialismus) er sósíalismi þar sem fólkið er þjóðnýtt í þágu pólitísks málstaðar. Það þótti hagkvæmara og gefa betri árangur en að þjóðnýta atvinnutækin eins og gert var í Sovétríkjunum. Bæði nasistar og kommúnistar hötuðu þjóðríkið sem manngæskuberandi stofnun.

Fremst á dagskrá sósíalistískrar ríkisstjórnar Adolfs Hitlers var að útrýma þjóðríkjunum og að bakka Þýskalandi burt af leið þess inn í þjóðríkið og aftur út í heimsveldið (Imperial State). Svipað má segja um sósíalistana í Kreml. Þeir hötuðu einnig þjóðríkið og höfðu stofað heimsveldi (Imperial State).

Hefði hið sósíalisíska morðgengi Nasista sigrað í styrjöld þess gegn frelsi mannanna, þá hefði ríki þeirra orðið nákvæmlega eins og Austur-Þýskaland kommúnistanna varð. Terrorríki. Svona er sósíalisminn.

Í sósíalistísku Evrópusambandinu hafa hins vegar sjálf stjórnmálin verið þjóðnýtt í þágu málsstaðar sem er pólitískur samruni Evrópu.

Stjórnarskrá og dómstólar sambandsins minna mjög á stjórnarskrá gömlu Sovétríkjanna, lagaheimspeki og æðstu dómstóla þeirra þar sem kommúnismi var eina löglega lífsformið innan landamæra þeirra.

Í Evrópusambandinu er það hins vegar Evrópusamruninn sem er eini löglegi lífsmátinn innan landamæra Evrópusambandsins. Allur laga- og reglugerðarammi ESB undir hæstarétti Evrópusambandsins (European Court of Justice, ECJ) byggir á hinni pólitísku hugmynd "Une certaine idée de l'Europe" eða "hinni sérstöku hugmynd um Evrópu(sambandið)". Þessi hugmyndagloría um sameinaða Evrópu er dómstólinn sjálfur, lög hans og túlkanir. Hún er dottin niður til Jarðar sem framandi geimvera, er illfygli mikið og er sósíalismi eins og kommúnisminn og nasisminn eru. Hún á ekkert skylt við þá heimspeki sem liggur að baki Magna Carta frá 1215 eða boðskap Kristini sem leiddi af sér frelsi manna. 

"Réttindi" borgranna eru af ECJ-dómstólnum aðeins leyfð ef þau stuðla að "meiri sameiningu" (e. integration)

Varðandi nafngiftina:

Evrópusambands varð sjálfstætt yfirríki yfir aðildarlöndunum frá og með 1. nóvember 1993 með tilkomu Maastrichtsáttmálans. Þar með var ekki lengur um bandalag að ræða, heldur eitt yfirríkislegt "samband" (Union). Markmið Evrópusambandsins er að útrýma þjóðríkjunum sem er hinn sami sósíalistíski draumur eins og áður er um getið, en sem þá var hersóttur undir nasisma í "Grosswirtschaftsraum Deutschlantis" (Nazi-Þýskalönd) og kommúnisma í Sovétríkjunum (Sovét Union).

Til að ESB geti loksins komið út úr skápnum sem fullvalda einræðisríki og heimsveldi með gervilýðræði, þá er eins og er, stanslaust verið að dæla fullveldinu hægt og rólega úr aðildarríkjunum og yfir í yfirríki Evrópusambandsins, sem þá verður bæði fullvalda OG sjálfstætt ríki og Union sem þá er orin Imperial State.

Bandaríkin eru hins vegar þjóðríki (Nation State), Eða "ein ósundranleg þjóð undir Guði" eins og þar stendur. Og þeir berjast sem slíkir undir þjóðfána sínum.

Kveðjur

[Gunnar Rögnvaldsson, 5.6.2015 kl. 17:23]

Einnig er rétt að geta þess hér, Arnór, að hinum "efnahaglsega samruna" Evrópusambandsins lauk formlega undir nafngiftinni "European Economic Community" eða EEC, sem Íslendingar þýddu á hinn vafasama hátt sem "Evrópubandalagið". Lagaramminn fyrir hinn efnahagslega samruna undir EEC dugði ekki lengra á hinni löngu vegferð sambandsins. En hann dugði samt til hins efnahaglsega samruna. 

Hinn pólitíski samruni, hins vegar, og sem menn þorðu ekki að opinbera fyrir kjósendum fyrr en að of seint væri að snúa af braut þeirri sem þegar var hugmyndafræðilega fullsamin áður en fyrri heimsstyrjöldin braust út, varð hins vegar að framkvæma undir nýjum og stórhertum lagalegum ramma og sáttmálum og sem nú ná yfir næstum allt líf borgarana í ESB-löndum. Þessi nýi sáttmáli var Maastricht sáttmálinn. Og ofan á hann hafa svo bæst enn hertari sáttmálar, síðast með sjálfri stjórnarkrá ESB sem til fegrunar er nefnd "Lissabon-sáttmálinn". En sem sagt; undir Maastricht var hægt að hefjast handa á hinum pólitíska samruna Evrópu. Brautin var rudd og allir vel blekktir. 

Og svo ber einnig að nefna það hér að hluti hönnunar teikninganna af EMU Myntbandalagi Evrópusambandsins (sem inniheldur þrjá fasa, ERM1+2+3), og sem aðeins gat orðið raunveruleiki með tilkomu Maastricht sáttmálans sem gekk í gildi 1. nóvember 1993, þeir voru sóttir aftur til ársins 1941 úr efnahagslegri samrunadeild hinna hernumdu svæða undir þýska seðlabankanum undir Adolf Hitler. Sá sem var ábyrgur fyrir þeim hluta sameiningar Evrópu undir Adolf Hitler var Bernhard Benning yfirmaður myntmála hinnar nýju Evrópu sem Nasistar voru að byggja.

Bernhard Benning átti svo eftir styrjöldina feril í Bank deutscher Länder og síðan í seðlabanka Þýskalands —Bundesbank— og sem er fyrirsætan á málverkinu af ECB-seðlabanka Evrópusambandsins.

Þar sat Benning svo í Directorate Bundesbankans fram til 1972, eða þar til að seðlabankastjórn Helmuts Schlesingers yfirtók myntbandalags teikningar hans frá 1941 svo þær mættu á sem hagkvæmastan hátt nýtast komandi nýjum peningayfirvöldum yfir meginlandi Evrópu.

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.6.2015 kl. 00:56]

“Efnahagssvæði Evrópu” hins Þriðja ríkisins álfunnar undir ríkisstjórn Adolfs Hitlers gerði í áætlununum frá 1941 ráð fyrir að þýska markið (German Reichsmark) yrði hin leiðandi mynt svæðisins frá byrjun og helsta mynt veraldar og þá önnur  af tvennum forðamyntum hennar. Breska pundið var sem sagt talið af.

Innan myntblokkarinnar yrði strax innleitt fastgengisfyrirkomulag á milli allra mynta svæðisins til að ryðja brautina fyrir mynt- og tollasamband Þriðja ríkisins.

Nýr Bank of Europe (Seðlabanki Evrópu) yrði stofnaður. En af "stjórnmálalegum ástæðum" taldi ríkisstjórn Hitlers að það myndi skaða restina af sjálfstrausti hinna hernumdu landa ef að sameiginleg mynt yrði látin útrýma eigin mynt landanna frá byrjun. Það yrði því um vissan aðlögunartíma að ræða. En í staðinn yrðu hin hernumdu lönd að samþykkja óafturkallanlegt fastgengi við German Reichsmark.

Þetta fyrirkomulag yrði kallað mark-svæðið (Reichsmarkzone) hins þýska stórefnahagssvæðis (German Grosswirtschafisraum).

Aðildarlönd svæðisins (R-mark zone) yrðu frá byrjun fyrst og fremst Þýskaland (hér undir innlimuð Austurríki, Bohemia og Moravia) og svo Holland, Belgía (og þar undir Lúxemborg sem hafði verið í myntbandalagi við Belgíu frá 1926), Danmörk, Noregur, Svíþjóð, Slóvakía, Rúmenía, Búlgaría, og Ungverjaland.

Hin öxulveldin, Ítalía og Japan, myndu hins vegar stjórna sínum eigin útibúum af stórefnahagssvæðum með Spán, Grikkland og Tyrkland undir Ítalíu.

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.6.2015 kl. 01:22]

Í þessu sambandi verða menn að hugsa smávegis. Hugtakið myntbandalag er ekki það sama hið íslenska hugtakið myntbandalag, sem er því miður villandi rangtúlkun.

Myntbandalag er á ensku "Currency- and/or Exchange Rate Union" (þ.e. mynt- og/eða gengisbandalag)

"Monetary Union" er allt annað. Hér heima er þetta líklega af slæmum og meðvituðum ásetningi kallað "myntbandalag" til að blekkja almenning og sem er rangnefni. Og ég tala nú ekki um "Economic and Monetary Union" (EMU), sem er það sem Myntbandalag Evrópusambandsins heitir hér heima. Að nota orðið myntbandalag yfir EMU er ófyrirgefanlega villandi.

Málið er nefnilega það að þegar um "Monetary Union" er að ræða, þá erum við komin yfir í stjórnmálin. Þá erum við komin að hinum peningapólitíska hluta hagkerfisins sem liggur í höndum stjórnmálamanna en ekki í höndum aðila markaðarins.

Þess vegna var ekki hægt að byggja og stofna Myntbandalag Evrópusambandsins undir þeim sáttmálum sem gerðu hinn efnahaglsega samruna ESB lagalega mögulegan, því sá samruni krafðist ekki þess að löndin afsöluðu sér ÖLLU peningapólitísku fullveldi ríkjanna. 

Þess vegna þurfti Maastricht til því hann færði fullveldi ríkjanna yfir til hins nýstofnaða sjálfstæða yfirríkis sem Evrópusambandið við þann áfanga varð.

Myntbandalagið (EMU) er því hluti af hinum pólitíska samruna Evrópu undir sósíalistísku Evrópusambandi. Það er ekki bara einfalt mynt- og gengisbandalag; það er pólitík og Seðlabanki Evrópusambandsins er fyrst og fremst pólitísk stofnun.

[Snorri Hansson, 6.6.2015 kl. 03:32]

Þakka þér fyrir Gunnar . Ég tel að samruni ESB landana sé falið mál . Svo rækilega að margir átta sig alls ekki á við hvað er átt.

 Ég held meira að seigja að stærsti hluti íbúa sambandssins séu ekki með á nótunum.

 Það rann samt  upp ljós fyrir mörgum þegar Nigel Farage  (Hinn Breski UKIP formaður) fór að tala umbúðalaust á Evrópuþinginu  (ath. fjöldi ræða á You Tube) og víðar.

 Það sem hann segir þar á afar kjarnmiklu máli vekur afar mikla athygli  og það sem meira er að það er allt dagsatt. 

 Hann notar litla Ísland sem dæmi í mörgum ræðum sínum. Þjóð sem plummar sig vel með eigin gjaldmiðil. Sem er með eigin stóru landhelgi sem þeir nýta sjálfir til fulls.

 En einna mest talar hann um að þetta pínu litla land hefur aðgang að fjölda ráðstefna með fullum réttindum , þar sem Bretum er ekki hleypt inn. Það er nefnilega  ESB sem fer með þennan málaflokk !

Það er þessi málflutningur Farage  sem hefur haft mikil áhrif á hina ýmsu efasemdaflokka innan ESB

og helsta vörn sambandssins við þeim hefur verið að kalla þá illum nöfnum. Sem auðvitað  í örfáum tilfellum eiga  við.

 

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.6.2015 kl. 23:08]

Þakka þér innlit og skrif Snorri.

Já stærsti hluti íbúa í ESB-löndum er ekki með á nótunum. Það er mikið rétt hjá þér. Og það eru stjórnmálamenn þeirra ekki heldur. Enda sést það langt að. Já Nigel Farage hefur kastað steini í ESB-pollinn. Svo mikið er víst. Og sletturnar fara í taugar ESB-elítunnar.

Kveðjur