SQL-fyrirspurnaframboð til Alþingis

Burt með ólöglega aðlögun Lýðveldis Íslendinga að Evrópusambandinu

Á meðan flokkar eru í stjórnarandstöðu þá eiga forystumenn þeirra að fylgjast með hverju skrefi sitjandi ríkisstjórnar og uppfæra skuggaráðuneyti sín stanslaust, án afláts. Algerlega óstöðvandi. Og svo þegar til þingkosninga kemur þá eiga ráðherrar skuggaráðuneyta flokksins að færa fram fullunnið kosningaprógramm, meðal annars, unnið upp úr gagnabrunnum skuggaráðuneyta flokksins

Það væri harla hlálegt að setjast sem forsætisráðherra, ráðherra eða þingmaður við æðstu stjórnvöld lýðveldis okkar Íslendinga, að kosningum loknum, án þess að vita haus né sporð á því sem þeir áttu að vita allt um. Ég vona að svo sé ekki. Að atkvæði kjósenda séu ekki notuð til að fá að keyra fyrirspurnir um þá vinnu sem þeir í framboðsræðum sínum á fullum launum, sögðust þekkja til hlítar

Nú bíð ég til dæmis eftir því að Sjálfstæðis-flokkurinn gangi í mig. Ég hef ekkert breyst. Ég er sjálfstæðismaður. En hvar er flokkurinn? Á hvaða markmið lýsir hann stefnuljósi sínu þessa stundina á? Er stefna flokksins kannski orðin námskeið í meðferð vasaljósa niðri í skoðunarkönnu? Að flokknum sé að verða orðskrípislega best borgið með SQL-fyrirspurnaframboðum til Alþingis? Snérist framboð hans um SQL-fyrirspurnir og til dæmis framlögð njósnafrumvörp gegn almenningi. Á bara að halda áfram í þessum könnunar-ökutímum til Alþingis?

Af hverju er ekki formlega búið að jarða falska og illa tilkomna umsókn Lýðveldisins inn í Evrópusambandið? Hvað er þetta mál að gera annarsstaðar en í höndum stjórnmálamanna sem kosnir voru til að grafa umsókninni þá gröf sem hún verður að deyja í

Einnig mætti spyrja sömu stjórnmálamenn af hverju gjaldeyriseftirlitið með borgurum landsins er ekki í þeirra höndum í stað stofnunar Seðlabankans. Af hverju vilja menn ennþá moka þeirri leðju upp á ókjörna embættismenn þeirrar stofnunar sem minnst má við þannig hlutverki. Af hverju er ekki gjaldeyriseftirlit stjórnmálamanna einfaldlega sett í hendur ríkislögreglunnar. Andi laganna og eftirlits þeirra vegna, er orðinn þess eðlis. Óþarfi er að svína út Seðlabanka þjóðarinnar með þessu lengur. Nóg hefur sú stofnun lýðveldisins mátt þola af skítugum skóm trampandi á gólfum hennar frá því að kommúnista ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna hóf þar herverk sín

Og af hverju er hið fyrsta lífs- og bráðnauðsynlega pólitíska verk nýrrar ríkisstjórnar ekki það að gangsetja laga-bandorminn, sem skilyrðislaust á að rífa af og afmá skemmdarverk fyrri ríkisstjórnar á lýðveldi Íslendinga; Það er að segja, þá ólöglegu aðlögun hennar á íslenska lýðveldinu að þeim lögum og reglum sem frá 1957-upphafi Evrópusambandsins, hafa, voru og eru enn alveg sérstaklega samin og sett í verk sem grundvallar aftökuvél og eyðileggingarafl sambandsins á þeirri hugsjón sem af Magna Carta breiddist út á meðal engilsaxneskra manna, og sem frá upphafi til enda fóstraði sjálfan sigurinn og árangurinn af seinni heimsstyrjöldinni og kalda-stríðinu á meginlandi Evrópu; Að lögin, samkvæmt þeirri Magna Carta grundvallarhugsjón og heimsspeki, séu samin, sett og innleidd fyrir borgarana; En ekki samin, sett og innleidd til að upprétthalda nomenklattúru-veldi elítunnar yfir borgunum. En það er það sem acquis Evrópusambandsins gengur út á; Að rústa þeim anda og þeim hugsjónum sem Magna Carta frá 1215 gekk út á;

acquis

“. . that philosophy is the idea of the acquis, a rejection of the snakes-and-ladders, winner-takes-all, creative-destruction nature of “Anglo-Saxon” capitalism; it is also a rejection of the individualism of that strand of capitalism . .”

 

- Bernard Connolly 27. maí 2004

Connolly Insight

 

- og viðtalið

En hvað nú ef þeir eru ekki geðbilaðir?

5 mínútur og 31 sekúnda með Bernard Connolly

sem var gestur á CNBC þann 16. maí 2013 

 

Uppfærðar á vefsetri mínu má nú finna tölur yfir: Atvinnuleysi í Evrópusambandinu núna: og frá 1983 (nefndin, þið vitið hver)

SQL er ensk skammstöfun yfir Structured Query Language; þ.e.a.s tölvumál til þess að heimta gögn úr gagnasafni og hugsanlega breyta þeim, nota þau, slá um sig með þeim, eða til að komast hjá því að hugsa, aðhafast eða framkvæma

Fyrri færsla

The mother of all sudden stops: Capital flows and reversals in Europe, 1919-1932

Við-bót

 acquis = rústun ríkja

"Accession negotiations"

(áherslur eru mínar) 

 

First, it is important to underline that the term “negotiation” can be misleading. Accession negotiations focus on the conditions and timing of the candidate’s adoption, implementation and application of EU rules – some 90,000 pages of them. And these rules (also known as “acquis”, French for “that which has been agreed”) are not negotiable.

 

For candidates, it is essentially a matter of agreeing on how and when to adopt and implement EU rules and procedures. For the EU, it is important to obtain guarantees on the date and effectiveness of each candidate’s implementation of the rules.

 

Negotiations are conducted individually with each candidate, and the pace depends on each country’s progress in meeting the requirements. Candidates consequently have an incentive to implement necessary reforms rapidly and effectively.

 

Some of these reforms (rústun ríkja, G.R.) require considerable and sometimes difficult transformations of a country’s political and economic structures.

 

It is therefore important that governments clearly and convincingly communicate the reasons for these reforms to the citizens of the country. Support from civil society is essential in this process.

 

Accession negotiations take place between the EU Member States and candidate countries. Negotiating sessions are held at the level of ministers or deputies, i.e. Permanent Representatives for the Member States, and Ambassadors or Chief Negotiators for the candidate countries.

 

To facilitate the negotiations, the whole body of EU law is divided into “chapters”, each corresponding to a policy area. The first step in negotiations is called “screening”; its purpose is to identify areas in need of alignment in the legislation, institutions or practices of a candidate country.

 

 

European Commission – Directorate General for Enlargement

Unit A2: Information and Communication

Office address: Rue de la Loi 200, B-1049 Brussels

Tel: [phone] Fax: [phone]

 

Viðhengd PDF-skrá;

rit númer NI78-07-352-EN-C 

enl-understand_en

creation date: 20.11.2007

kl: 16:16(GMT+1)

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• enl-understand_en - creation date 20-11-2007 kl 16:16

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 18.9.2013 kl. 22:43]

Bara svona utan dagskrár,ég velti fyrir mér hvort Guðmundur Franklín hefði verið búinn að sópa umsókninni út í hafsauga. Allir virka svo kaldir utan þings og stjórnar. ...Það þarf endalaust að verjast áróðri fyrri valdhafa,en eitthvert er nú aflið í lýðræðissinnum að halda velli og gott betur,með allar áróðursmaskínurnar glamrandi yfir lýðnum. Það má ekki slaka neins staðar á,leggja við hlustir og reikna út fláræðið,var þetta dónalegt,?? Mb.Kv.

[Gunnar Rögnvaldsson, 18.9.2013 kl. 23:27]

Þakka þér Helga

Og nú hefur svo kallaður "fréttamaður Ríkisútvarpsins" (DDRÚV, stefnt Páli Vilhjálmssyni; sjá: Fréttamaður RÚV stefnir bloggara.

Það kostar þá skattafjármögnuðu DDRÚV-stofnun ekkert að hefja skammbyssuna á loft. Peningar til hennar renna bara áfram ofan í hana án þess að nokkur almennur borgari í þjóðríki Íslendinga geti haft áhrif á fjárstreymið til hennar. Stofnunin er orðin að ríki í ríkinu. Hana þarf því nauðsynlega að leggja niður. Sést sú æpandi þörf úr langri fjarlægð.

Þetta minnir mig óneytanlega á herför Brusselveldisins á hendur Bernard Connolly: The Telegraph 7. mars 2001; Euro-court outlaws criticism of EU

Kveðjur