Hvað mun gerast í rústum Evrópusambandsins?

Þetta er stóra spurningin. Evrópusambandið sem átti að vera er hrunið. Eftir stendur beinagrind þess í lausu lofti í tímarúminu og bíður þess að teiknimyndin af því segi zap-gonk-púff ef Þýskaland grípur ekki ranglega á því og afzappi það inn í vítisvél nýrrar v.5.2.1 útópíu meginlandsins. Þetta fyrirbæri í öllum myndum sínum er dæmt og var dæmt frá upphafi. Því miður fyrir borgarana, úr því sem þeir komu frá. En þeir voru ekki með í dæminu.

Vel er hugsanlegt að innan skamms muni lítið annað í heiminum standa gilt eftir á peningagólfi hans nema Bandaríkjadalur og gull. Dalurinn er betri því á honum stendur; á Guð við treystum. Það er það eina sem dugar þegar allt er sviðin jörð. Það er erfitt að burðast um á hælum með málmbyrðar eins og klyfjuð asnína.

Þessi stóri undirliggjandi upptaktur í reglulegt bankaáhlaup sem nú sést víða á evrusvæðinu, lofar hreint ekki góðu og gæti endað í tryllingsdansi. DXY-dollaravísitala heimsins lýgur ekki. Hún æðir upp í takt við óttastigið og flóttann úr bankalegum eignum í ESB. Það brakar í evrugólfinu. Snjóþrúgur ECB-seðlabankastjórnarinnar ná varla lengur yfir daglegar sprungur. Og spartslið er búið.

En hvað mun gerast í rústum Evrópusambandsins? Það er spurningin. To be, or not to be the U.S Dollar, með hinni réttu áletrun, verður þá í hæsta máta athyglisverð spurning, þegar svo margt annað verður bannað.

ESB tifar

 

Fyrri færsla

 

Evrópusambandið verður orðið vanþróað einræðisríki árið 2050