Botnfall lýðræðisins: Evrópusambandið

Í Evrópusambandinu fellur lýðræðið hraðast til botns af einum einstökum heimshluta að vera. Minna en helmingur íbúa nýrra ríkja Evrópusambandsins aðhyllist lýðræði sem stjórnarform og fer þeim jafnvel frekar hratt fækkandi sem styðja þetta stjórnarform þar. 

Undir þessa þróun styður Þýskaland sem smáþefað hefur af lýðræði í föstu stjórnarformi í minna en sex áratugi. Síðasta þef Þýskalands af lýðræðinu braut upp á því andlitið og klessti herr Hitler upp á tröllskessuveggi meginlandsins sem eru margir. Hann missti síðan völdin í hendur Evrópusambandsins — sem eru margar en sem enginn kaus — eftir að Sovétríkin héldu fyrst á kyndli einræðisins fram til brunarústa Austur-Berlínar, sem nú heldur honum hátt yfir über ruslahaugi lýðræðis á meginlandi Evrópu: Evrópusambandinu sjálfu.

 

Um þessar mundir fræðir upplýst skítapakk Evrópusambandsins fólkið um gildi einangrunar, en þó alveg án þess að gera því grein fyrir að það er fólkið sjálft sem gera á að sjálfu einangrunarefninu.

Stalín hrærði líkum 300 þúsund manns út í steypu skipaskurðar eins frá Eystrasalti til Hvítahafs. Skurðurinn kemur sér líklega vel fyrir þær skurðaðgerðir ESB sem nú standa fyrir dyrum í meginlandi Evrópu á næstu áratugum. Evrópska apótekið hefur opnað og sjálf ríkisstjórn Íslands er komin þar í afgreiðsluna.

Ein skýrslan enn úr Evrópuforinni er til dæmis hér: European Bank for Reconstruction: Transition Report 2011