Goðsagnir um EES-samninginn og "80-prósent" uppspuninn.

Þýðing 

Við þurfum að ryðja úr vegi nokkrum goðsögnum um EES-samninginn þannig að vitrænar umræður um þetta mál geti farið fram. 

Í fyrsta lagi:

 

Við þurfum ekki á EES að halda til þess að geta selt vörur okkar erlendis. Ef EES-samningurinn yrði felldur úr gildi þá mun fyrri fríverslunarsamningur okkar við ESB sjálfkrafa taka gildi. Þetta kemur gagngert fram í EES-samningnum. Noregur [Ísland] mun því geta selt vörur sínar án tolla og annarra viðskiptahindrana eins og áður. 

Samkvæmt WTO-reglunum getur ESB ekki lagt hærri tolla á Noreg [Ísland] en á önnur lönd utan Evrópusambandsins. Lausnin á hinu svo kallaða laxastríði, þar sem ESB var skikkað til að gefa sig samkvæmt fyrirmælum frá WTO, sýnir einmitt, óháð EES-samningnum, að ESB er skyldugt til að virða alþjóðlegar viðskiptareglur.

ESB hefur engan rétt til - eða hagsmuni af - að hefja viðskiptastríð við Noreg [Ísland] ef við skyldum segja EES-samningum upp. Stærsti hluti vöruútflutnings okkar til ESB eru hráefni og hálfunnar vörur sem eru notaðar til frekari vinnslu í framleiðslugeira ESB-landa. Kaupmáttur Noregs er sterkur [Ísland er t.d. besti útflutningsmarkaður Danmerkur á hvert mannsbarn og ætur fiskur er sjaldgæf vörutegund í ESB] og alls ekki smávægilegur markaður fyrir ESB. Frá janúar til nóvember í fyrra fluttum við inn vörur frá ESB fyrir 267,6 miljarða norskar krónur. Ef vil lítum burt frá olíu, gasi og skipum þá var samanburðarhæfur útflutningur Noregs til ESB 187,6 miljarðar norskar krónur. 

Það væri því beint óskynsamlegt af ESB að gera nokkuð sem helst til klúðra þessum gagnkvæmu viðskiptum.

Þjónustuviðskipti okkar myndu halda óbreytt áfram án EES-samningsins. Því sjá alþjóðlegar reglur GATS fyrir, sem er þjónustusamningshluti WTO-samninga [sjá utanríkisráðuneyti Noregs hér og Íslands hér (PDF-skjal horfið?)]. GATS-samningurinn mun samtímis veita Noregi [Íslandi] enn stærra alþjóðlegt ráðarúm. Til dæmis gæti þá meirihluti Stórþingsins [Alþingis] varðveitt einkarétt Póstsins á útburði bréfa án þess að komast í krambúlag við reglur EES. 

Í öðru lagi:

 

EES-samningurinn tryggir ekki öryggi atvinnu. ESB-dómstólinn hefur hvað eftir annað úrskurðað að réttindi sem kjarasamningar veita launþegum í landi okkar verða að víkja fyrir frjálsri samkeppni á hinum svo kallaða "innri markaði ESB" og reglum hans. Þetta er uppskriftin að sósíal-dumping sem við höfum séð mörg tilfelli af hér í Noregi á síðustu árum.

Í þriðja lagi:

 

EES-samningurinn er ekki forsendan fyrir samvinu um rannsóknir, vísindi og menntun. Samvinnan á milli Noregs[Íslands]/EFTA-landanna og ESB hófst mörgum árum áður en EES-samningurinn kom til skjalanna með vísan til Lúxemborg-yfirlýsingarinnar frá 1984. Noregur var - alveg utan við EES-samninginn - fullgildur meðlimur af til dæmis lyfja- og heilbrigðis rannsóknum, raunvísinda- og tæknirannsóknum (SCIENCE) og umhverfisrannsóknum (STEP). Á sviði menntamála tók Noregur þátt í mikilvægustu sviðum þess COMETT (frá 1990) og ERASMUS (frá 1992) áður en EES-samningurinn kom til.

Ef við göngum út úr EES-samningum mun veigamesti munurinn þar á eftir verða sá að við erum ekki skyldug til þess að taka þátt í allri samvinnu á sviði menntunar og rannsókna (nema kjarnorkurannsókna). Við gætum því sniðið áherslurnar á þessu sviði að okkar eigin þörfum.            

Samvinnuverkefni okkar við ESB í dag eru tapsgefandi verkefni. Noregur greiðir 9 miljarða norskar krónur í aðildargjald til rammaáætlunarinnar fyrir árin 2007-2013. Nú er þetta tímabil hálfnað og samkvæmt Rannsóknarnefnd Noregs höfum við aðeins fengið tvo miljarða af þessum níu til baka.

Að lokum:

 

EES-samningurinn er ekki "næstum því" jafngildi ESB-aðilar. Tollabandalag og viðskiptastefna ESB gagnvart þriðja landi, fiskveiðimálin, þrír fasar myntbandalagsins (EMU) og evran eru aðeins nokkur af þeim málum sem liggja alveg utan EES-samninginn. Frá byrjun ársins 2000 og til loka ársins 2009 voru alls 3.119 ný ákvæði, lög- og réttarfarslegar viðbætur settar inn í EES-samninginn. Á sama tíma samþykkti og meðtók ESB 34.733 ný ákvæði, laga- og réttarfarslegar viðbætur og breytingar.

Einungis 8,9 prósent af nýjum ESB-lögum og reglum var sem sagt bætt inn í EES-samninginn. Hann er því minna en 10 prósent af fullri ESB aðild.

 

 

| Lausleg er þessi ofangreinda þýðingin mín úr norsku. Upprunalega greinin, eftir Heming Olaussen formann Nej til EU, birtist þann 21. janúar 2011 m.a. hér hér á E24 í Noregi |

 

 

 

 

Eftirfarandi símtal fór fram einhvers staðar í ESB í gær (þó ekki í Frakklandi né Þýskalandi)

 

Lost in the legal corridors of the EU (former EC was the former EEC which was the former ECSC)

 

"Heyrðu nú forsætisráðherra minn. Nú þurfum við á fullveldi þjóðarinnar að halda í þessu máli og það strax. Immed! . . . Ekki hægt? . . Hvað áttu við? Erum við ekki fullvalda þjóð? . . . Þér getur ekki verið alvara? . . . Getum við ekki notað fullveldi landsins af því að við höfum deilt því og lánað það út til 28 annarra landa Evrópusambandsins? . . . Er þér alvara? Hverslags ástand er þetta! . . . Ekkert við því að gera? Hvað með þjóðina, fólkið okkar? . . .  Eigum við þá bara að bíða eftir því að þeir sem eru að nota fullveldið okkar núna skili því einhvern tíma aftur? . . . Nú jæja, hvenær fáum við það þá aftur? Veistu það ekki! Erum við þá hjálparlaus eins og er? . .  Einmitt það. Við erum sem sagt orðnir aumingjar aftur? Bless og farðu aftur til Brussel, þú ert þar alltaf hvort sem er." 

 

Fyrri fræsla

 

Spönsk gjábakkaveisla í boði seðlabanka Evrópusambandsins

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 2.2.2011 kl. 06:10]

Ef EU setur upp tolla hækkar verð á þeim hluta útflutings sem skilar mestum innri virðisauka inna EU í verði. Markaðir í Asíu og Ameríku er alls ekki full nýtir og þar er nóg af liði sem getur borgað fyrir gæðavöru. Stjónmálasamvinna Íslenskra stjórnmál flokka við þá í EU minnkar sem er kostur fyrir Íslenska skattgreiðendur. 

Svo er hér nokkra staðreyndir sem skipta máli um goðsagnir um EU, sem koma örugglega flestar úr þeirra eigin markaðs áróðurs maskínum.

a language barrier: gerir þjóðum erfit um vik að skilja hvor aðra 100 %. Þess vegna hafi þjóðir oftast og lengst í sögunni verið flokkaðar eftir grunntungumálinu sem er talið innan sama ríkis.

EU vill viðhalda þessum aðskilaði sem í raun er grunnvöllur  ójafnrar innri fullvinnslu samkeppni milli EU Ríkjanna.

Svo er önnur staðreynd sem fáir Íslendingar gera sér grein fyrir það er tvískipt tungumál með tiliti til yfirstéttar og allra hinna: 80% til 90% vinnuaflsins óháð menntun. 

Síu-menntakerfi lykil ríkja EU tryggir passlega fáum þennan yfirtéttar málskilning sem er nauðsynlegur til að lesa meðal annars öll lög og reglur EU með 100 % skilningin, neyðast því ekki til að falla fyrir goðsögnum.

Úr þessum hóp veljast svo hæstréttadómarar EU.

Það er gert ráð fyrir að Meðlima Ríki þýði lög og reglur EU yfir á sín mál vitlaust það er þau miskilji, enska, þýska og Franska grunntextanna. 

Flest fræði er metin í samræmi við lesskilning á fræðigreininni. 80% skilningur í lögum er slæmt þegar um hæstaréttar dómara er að ræða krafan er 100% á frönsku og þýsku og ensku. Viðtengingarháttur og skilddaga tíð ogg fleira verður að vera áhreinu þegar þýskir og franskir lagatextar eru lesnir.  Enska er með með staðlaðar setningar í staðinn þegar hann vantar til svarandi setningar.

Annars flokks menntamenn var stækkandi  stétt í EU hingað til og er tilraun að stórum hluta til að fela atvinnuleysi síðustu öld í EU.

EU er rekið á grunn skorthagfræði og flest ömurlegheitin hafa  innleidd hér er á þeim forsendum að svo sé þetta í EU. 

Allir sem verið í rekstri vita að hagræðing í greininni að breyta kostnaði [vsk] í vexti eða lægri útsöluverð. Markið Brussel er  halda verðum í samkeppni grunni EU sem lægstum á hverjum tíma í stóra alþjóða samanburðinum þar sem EU er ekki nema 8% minnihluti. 

Láta duglega sauði skera sig sjálfa niður geta þeir sem eru greindari.

Allir yfirgreindir segja kynslóð með kynslóð 30 ár eru ekki langur tími í sögu fjölskyldunnar. 

[Ragnhildur Kolka, 2.2.2011 kl. 11:06]

Það var hressandi og upplýsandi að fá þennan pistil eftir að hafa setið undir "80% uppspunanum" í ríkisstjórnar-Kastljósinu í gær. ESB-skilningur á fullveldi rann smurður út úr erindrekanum eins og hefði sjálfur Össur setið í settinu. Enda var áróðursdeildin í Brussel svo væn að sjá þættinum bæði fyrir spurningum og svörum.

[Valdimar Samúelsson, 2.2.2011 kl. 15:58]

Þakka góða grein. Þessa þarf að senda stjórnarráðinu og Alþingi

[Júlíus Björnsson, 2.2.2011 kl. 21:12]

Það eru grunnmarkmið EU Milliríkja Samninganna frá upphafi [um 1957] að lækka öllu verð í samkeppni grunni Meðlima-Ríkjanna. Þetta er ekki goðsögn heldur  markmið sem aldrei verður samið um  að veita afslátt af.

Til þess á að fækka starfandi í þeim greinum sem falla undir Brussel.

Þetta gerist á hraða EU, og er hagræðing sniðin að Meðlima Ríkinu sem ræðir.

Frönskum bændum fækkar mjög hægt en þeim fækkar það er aðalatriðið. 30 ár eða lengur skiptir engu máli.

Róm var ekki byggð á einum degi.

Einnig er skýrt tekið fram að greiða eigi fyrir að þeim sem hverfa úr greinum eigi að tryggja tekjur það sem eftir er ævi þeirri ekki minni en ef þeir hefði ekki horfið af braut.

Allir sjá að þetta fellu í kramið hjá 80% neytenda EU sem búa í stórborgum sem  með sínum héruðum [ ferskvöru] eru í raun lykil samningsaðilarnir.

Til að tryggja hagræðinguna er stjórnmálaflokka, fyrirfólks samvinna ekki verri.

Lánafyrirgreiðslur er ein leið til að greiða fyrir hagræðingunni.  

Færanlegt atvinnleysi styður aðalmarkmiðið.

Reglugerðafargan hindrar nýliðum og eyðir samkeppni þ.ar sem hún hefur gilt í þessum grunn geirum.

Reglugerðir er hlutfallslega oftar dýrir fyrir þá sem minni eru.

Um 1970 þá voru gömlu hráefnisuppboðsmarkaðir í hjarta stórborga EU ef syngja sitt síðasta og í framhaldi var lögð niður samkeppni  sem byggðist á umboðsheildsölum og fjölda smásala.

Skattheimta í gegnum þjóðholla  regluverks Seðlabanka fjármálgeira hefur vaxið á mótir lægri vsk.

Félagsleg þjónusta hefur minnkað sem hlutfalla af þjóðar tekjum í EU heildina.

Yfirstéttin fjárfestir í Mobil síma framleiðslu samkeppni og öðru sem fellur undir eðlilega hreinlega alvöru samkeppni  milli Meðlima Stórborga [Ríkja].

Allri samkeppni er samt sem áður stjórnað í gegnum lánafyrirgreiðslur  undir beinu eftirliti Seðlabanka kerfis EU, hinsvegar er Seðlabanki EU sá leiðir heildar stefnumörkum  Kommisionarinnar í Brussel. 

Þegar alvöru samkeppni Ríki renna undir Brussel og sameinast hinum um grunninn.

Er fallist  á þau sjónarmið að grunnur  þeirra eftir hagræðingu sé of stór í sumum geirum fyrir þeirra eigin neytenda markað, og of lítill í sumum geirum.

Ósamkeppni færi ríki frá alda öðli, auðlinda fátækt, greindarlega fátæk og varla sjálfþurftar, geta skipt á landsvæði og vinnuafli, gegn fjárfestingu [raunhagvöxtur rennur til fjárfesta] og úthlutun einhæfs grunngeira, mun tyggja þeim fjármagn fyrir nauðsynlegum lyfjum og móbíl símum t.d.

Svo líta hinir ráðandi lykilaðilar í Brussel á málið. Þetta sjónarmið byggir á þeirra yfirstéttar menningararfleið síðustu 1000 ár.

Þótt þeir séu í minnihluta íbúa, hafa þeir sem samt haldið sínu hingað til. Heldur sá sem veldur. 

Það skaðar ekki að skoða hlutina frá þeirra sjónarhól.

Hafið er sameign okkar allra og sér í lagi Norður heimsskautið segir París. Þetta er skoðun. Hinsvegar er það yfirlýst stefna að yfirráð yfir Atlandhafi eigi að falla undir EU ekki USA.