Boris ekki á leið út

Ekkert land í Evrópu gerði eins mikið fyrir þá lægst launuðu og verst settu og Boris Johnson gerði í Bretlandi á tímum kínversku Wuhanveirunnar, Spitfire-bóluefna hans gegn henni, lokana og afleiddra verðhækkana á heimsvísu í kjölfarið

Partý í forsætisráðherrabústaðnum verða gleymd og gufuð upp eftir vikur og eru reyndar nú þegar gleymd, nema í vernduðum piparsveinaklefum þeirra barnlausu einhleypinga í einsherbergis-íbúðum í útjöðrum borga og sem kalla sig blaðamenn og skríbenta á fjölmiðlum í dag. Til dæmis þeirra sem mynda toghlerana sem eru að drekkja Telegraph og BBC þessi árin, undir útfarargrenjum afkynjaðra kven- og karlkellinga

Skattalækkanir Borisar verða næst á dagskrá ásamt mögulegri gangsetningu Singapúr við Thames, nú þegar hin hefðbundna og ofkallaða alþjóðavæðing er að syngja sitt síðasta og heimurinn er að skiptast upp í; 0) ónýtt og stórbilað meginland Evrópu sem er að detta út úr vesturlöndum með sitt ónýta myntbandalag, ónýta fjármálamarkaði, ónýta heri, ónýta "björgunarsjóði", ónýta ríkissjóði og ónýtt Evrópusamband; og hins vegar 1) stórveldin Bandaríkin og Rússland og; 2) síðan restina af heiminum

Þá er enginn betri til að þjóna villta vestrinu og töpurunum á meginlandi Evrópu en einmitt gamla góða Breska heimsveldið; nú í Brexit-vexti og vaxtaafleiðum

Hvellkosningar á næsta ári munu skila Boris og Breska Íhaldsflokknum kosningasigri á ný. Það er engin múr sagði Tim, er hann gekk í gegnum fyrsta og ímyndaða billjón dala múr fjölmiðlanna. Blaður er ekki múr

Persónulega er ég lítt hrifinn af stjórnarstíl Borisar. En hann mun standa áfram -eins og Vladímír Pútin- því kjósendum er nákvæmlega sama um skoðanir álitsgjafa og pennahermanna, þegar í kjörklefann er komið

Fyrri færsla

Hvernig gengur stríðið? og T-62