Hvar eru goðorðin?

Mynd: Fyrrum breskur orrustuflugmaður að reykja pípu í 30 þúsund feta hæð um borð í bresku Vickers VC10 farþegaþotunni, sem enn á undir hljóðhraðametið yfir Atlantshaf. Klassi! Allt er hægt, sé viljinn fyrir hendi. Útsölur og uppgjöf eru ónauðsynleg - eins og gerðist þegar Bretland gekk í esb. VC-10 var 50 ár í loftinu

****

Gaman væri að fá að vita hvað alþingi gerði við goðorðin. Hvar eru þau núna? Hver er með þau? Ef enginn er með þau, hvað varð þá um þau? Geta alþingismenn gert okkur í þjóðinni grein fyrir hvar goðorðin eru núna? Hvar eru afsölin og hver var hin þinglega meðferð málsins?

Enn fremur: Hefur verið gerð tilraun til að rukka danska ríkið um þær eigur kirkjunnar á Íslandi sem runnu til danska ríkisins frá og með siðaskiptum? Þarna er um foss fjár að ræða

Hvers vegna hafa alltaf verið til Íslendingar sem vilja koma bæði eigum og réttindum okkar Íslendinga sem þjóðar yfir til útlanda? Ættum við kannski að skipa nýjan og endurmetinn Stóradóm þannig landsölumönnum til höfuðs? Ættum við að gera það?

Og hvað hefur íslenska ríkið gert við þær eigur sem það tók af kirkjunni?

Og þar sem íslenska hagkerfið er í dag stærra en hagkerfi Afganistans, og við það að ná hagkerfum Lettlands og Eistlands að stærð, þá finnst mér stórfurðulegt að við séum að úthýsa og flytja inn fljúgandi varnarlið erlendra ríkja –sem sum eru á skallanum– til að gæta loftrýmis íslenska lýðveldisins. Það finnst mér stórfurðulegt. Reyndar algerlega óskiljanlegt

Á sama tíma mokar íslenska ríkið út atvinnuleysisbótum í fólk sem misst hefur vinnuna vegna sóttarvarnarleysis Íslands og Stóra-Schengensáttmála. Sumt þetta vel menntaða fólk gæti mjög svo vel hugsað sér að vera í alíslenska flughernum að læra að fljúga okkar eigin orrustuþotum, viðhalda þeim og þjálfa nýtt fólk til starfa þar. Þau störf hverfa aldrei og þau eru öll hátæknistörf

Hugsið ykkur tækniaðföngin sem kæmu inn í landið og settust hér að í stað þess að leka burt úr því (e. technological transfers). Við værum komin með hátæknileg afleidd fyrirtæki í þessum bransa innan 10 ára, eins og við höfum gert svo glæsilega í sjávarútvegi. Og hvar er íslenski hátækni-ullariðnaðurinn og trend-institute Íslands í ullarefnum og ullartískustefnum?

Hvað eru menn að hugsa hér. Hver hefur dæmt okkur samkvæmt þessum aumingjadómi? Ég þekki náttúrlega svarið, en spyr samt

Hvernig væri nú að hysja upp um sig fossríkar brækurnar og hugsa í samræmi við íslenskar aðstæður

Fyrri færsla

Mikið hlakka ég til