Álfhóll Evrópusovétsambandsins

Kosningaherferð François Mitterrand árið 1981 þegar hann í fyrsta skiptið var kjörinn forseti Frakklands, notaðist meðal annars við slagorðin "hreinn og beinn skilnaður Frakklands við kapítalismann" (e. a clean break with capitalism). Einnig notaðist herferðin við slagorðið "sósíalismi í einu landi".

François Mitterrand, hinn öfgasinnaði hægrimaður, fyrrum andlýðræðislegur Pétainisti, hafði áður verið ráðherra í ríkisstjórnum hins Fjórða í röð misheppnaðra lýðvelda Frakka. Í smástund miðjumaður, en loksins heimkominn sóslíalsti og stefnuskráður málefnalegur félagi kommúnista, sem sátu í ríkisstjórn hans. 

Peningar Frakka eru auðvitað löngu flúnir land og hugtakinu "sósíalismi" hefur verið skipt út með hugtakinu "Evrópa". Það er svona sem "Evrópa" mallar. Þar sem hreinn og beinn skilnaður Evrópu við kapítalismann er nú efst á dagskrá hinna nýju sovétríkja meginlandsins. Aðskilaður yfirvalda frá restinni af lýðræðinu og fólkinu hefur þegar farið fram.

Hagfræðilegur (ha! ha!) ráðgjafahópur ríkisstjórnar hinnar austur-þýsku Angelu Merkel segir að evran í núverandi formi sé sundurtætandi afl á hinu sósíalsírópaða meginlandi Mitterrands og í austrinu hans Helmuts Kohl. Kran der Sonderweg, ja!

Þetta gengur því allt samkvæmt áætlun. Bráðum hefst hinn heimsfrægi stjórnmálalegi stöðugleikaútflutningur Þýskalands til restarinnar af því sem einu sinni var Evrópa og sem vasapókerspilarinn Hans Olaf Heinkel kallar "some other places". Sósíalismi í "einu landi" virkaði auðvitað ekki. Það þarf heila heimsálfu til. Og það vita kommar eins og François Hollande manna best. Hitt form evrunnar verður svo flott. Svo flott og ekki unordentlich.

Fyrri færsla

Ríkisstjórn Íslands tekur upp evru sína og kemst loks í genetískar aðalstöðvar

Ríkisstjórn Íslands tekur upp evru sína og kemst loks í genetískar aðalstöðvar

Ræða frú Thatchers árið 1992 í heild sinni er hér.

 

Ráðherrar ríkisstjórnarinnar afhentu við upptökuna Þýskalandi seðlaveski sín og öll greiðslukort. Skartgripir Jóhönnu voru bræddir á staðnum í klump og honum skipað út. Steingrímur afhenti föt og bifreiðar sínar, lagði sitt fæðingarvottorð og vandamanna inn og gerðist síðan á staðnum meðlimur í grísk-spænska sjúkrasamlagi evrulands, sem framvegis mun lækna hann. Afgangur Össurar Skarphéðinssonar frá Íslandi var afmyndaður úr loftbelgjasamstæðu hans í ríkisstjórnini sem Co2 afgas. Klæðskerasaumuð föt hans höfðu áður verið lögð pressuð og frímerkt inn í evruríkið svo hann kæmist þar í gegn sem óþekkjanlegur sérfræðingur peningamála. Landhelgi Íslands var í leiðinni og sem frekari trygging tekin af íslensku þjóðinni og gerð upptæk. Öll ganga þau æskufélagar á opinberri framfærslu út úr íslenska lýðveldinu full bjartsýni og trausts til að taka sér bólfestu í austurhluta Berlínarborgar, þar sem fyrrum aðalstöðvar seríu-kommaflokka þeirra voru til húsa áður en hin nýju sovétríki Evrópusambandsins lögðu stássið eins og það í Berlínarmúrsrústir var lagt skömmu áður en það í sjálftið sitt gekk. Meðferðis hafa þau auðvitað sinn úttektarskerf af auðlindum Íslands sem komust jú loksins í þjóðareign þeirra í Evrópusambandinu.

 

"They spent what they didn’t have on what was superfluous", Spanish novelist Elvira Lindo wrote in Madrid’s El Pais newspaper on June 20. "Now all they can think about is cutting what is essential."

 

Krabbameinssjúklingar á Spáni — sem vegna greiðsluþurrðar ríkis og sveitafélaga þar í landi í evrum — eru nú sumir hverjir hættir að fá lyf sín á réttum tíma. Heilbrigðiskerfi landsins er komið 700 daga fram yfir síðasta greiðsludag útgjalda. Þolinmæði þeirra fyrirtækja sem framleiða lyfin ofan í evruparadís brusselskra stjórnmálamanna á Spáni er þrotin. Bjarga þarf nú einstaka sjúklingi út af fyrir sig með staðgreiðslum og sérstökum rauntímalegum SWIFT-bankatilfærslum yfir til lyfjaframleiðenda. Bankakerfið í landinu virkar ekki. Það er gjaldþrotið og evruríkissjóður Spánar hefur tæmt það endanlega til að halda sér ofan á evruflotinu þannig að hægt sé að geðjast og veifa aðalstöðvum evrunnar í Berlín, París og Brussel aðeins lengur. Hvert eitt veif þeirra gæti jú fært landinu heim eina lánsevru í einu. Lyfjaframleiðendur eru jafnvel hættir að taka við "ég skulda þér - I owe you" sjálfsskuldaábyrgðum spænskra yfirvalda á pappír. Þeim er ekki treyst fyrir neinu frekar en manni í skuldafangelsi er treyst fyrir blekpenna og skjalapappír.

Kvensjúkdóma- og fæðingalæknar eru hættir að fá lyf til neyðaraðgerða og erfiðra fæðinga undir keisararíki evrunnar. Sjúkrahússdeildir geta ekki lengur keypt krabbameinslyf handa sjúklingum og þurfa að ganga betligang á milli fjármálafyrirtækja út í bæ í leit að lánsfé til lyfjainnkaupa.

Norðan við stirndar strendur íslenskra bartúrista syðst á Spáni og í klukkustundar lestarfjarlægð frá Madríd, átti að byggja nýtt sjúkrahús handa því héraði í evrulandshluta hinnar öldruðu þjóðar og sem er á stærð við fylkið New Jersey í Bandaríkjunum. Ekkert verður af þessum áætlunum. Hið eina og gamla sjúkrahús landshlutans er þess í stað skorið svo mikið og neyðarlega niður að loka þarf heilum hæðum þess. Sjúklingum er síðan staflað upp sem í lofvarnarbyrgjum væru á meðan atvinnulaus þjóðin nagar af sér evruneglurnar í skjólbeltabandalagi Steingríms Jóhönnu og Össurar. 

Jose Soto forstjóri San Carlos sjúkrahússins í Madríd hefur þurft að skera 5000 manna starfslið sjúkrahússins það mikið niður að aðeins er nú pláss fyrir þúsund sjúkrarúm í stað sextán hundruð og fimmtíu á 18 ára starfsferli sínum í ESB-landi Spánar. Í næsta mánuði þarf hann að skera burt 200 rúm í viðbót og eru þá aðeins 800 af 1650 rúmum eftir í skurðarborðslegu faðmlagi sjúkrahússins við evruna.

Þúsund manna hérað Sotorribas sem samanstendur af átta smábæjum með einu apóteki fyrir þá alla, fær eina heimsókn af einum lækni einu sinni í viku. Þessa heimsókn læknisins og lyfjafræðings vilja yfirvöld skera alveg burt, svo að eina samgöngurúta héraðsins njóti sín betur þegar hún ekur allar hinar þrjár vikulegu ferðir sínar út og inn í evruríkið. Þetta er evrupúðurríki hins nýja sovéts Brussels. Kraftaverk gluggatjaldanna, eins og áður. 

Á síðasta ári þurfu 40 prósent spænsku þjóðarinnar að bíða að meðaltali 60 daga eftir að fá náðarsamlegast að tala við einn þeirra sérfræðimenntuðu lækna sem þessi evruþjóð Spánar menntar og borgar fyrir. Biðlistinn eftir að komast í skurðaðgerð lengdist um 17 prósent á síðasta ári þannig að biðtíminn er nú 73 dagar, að meðaltali. Á meðan tekur 150 miljarða nýbyggður evruflugvöllur sig vel út frá loftbelgjasamstæðu ríkisstjórnarinnar yfir Castellon. Engin flugvél né einn einasti farþegi hefur farið um hann frá því að byggingabólugreftri ECB-Aukaseðlabanka Þýskalands lauk á Spáni. Bólan var í verk sett svo eftirspurn gæti myndast handa svo að segja dauðvona Þjóðverjum í kjölfar sameiningar tveggja þýskra öldrunarhagkerfa. Hamast er við skera burt það sem fólkið á Spáni getur ekki án verið og pörtum þess skipað út til fölnaðs yfirelliheimilis Evrópu í Þýskaralandi. Staðan í Grikklandi er enn verri og þaggað er niður í Portúgal með síberjum ESB.

Hið nýja ríki öreiga heimsins er evruríkið. Ástandið innanlands í nýlendum evrunnar er orðið jafn þöggunarþurfi eins og það var í allri 69 ára sögu örbirgðar öreiga hinna gömlu Sovétríkja komma- og sósíalkratatitta frá 1922 til 1991. En fréttaveitu Bloomberg tókst þó að komast yfir nokkra pappíra úr felulitabúðum Brussels. Bifröst Brussels inn í heim þennan hefur nú skilað af sér afkvæmi sínu; hinu nýja tefloníska stórrki uppgefinnar Evrópu; The NSU. 

Árið 1992 varaði Margaret Thatcher við þróuninni í Evrópu og sagði í ræðu sinni að "dagar hinna vansköpuðu stórríkja væru liðnir". En í dag er því miður hægt að umskrifa þessa aðvörun Margrétar Thatchers yfir í rauntíma og segja; The day of the artificially constructed megastate has gone has arrived. Því miður my dear Margaret. Þú hafðir rétt fyrir þér og sást hvað myndi verða.

Það er hið sameinandi hatur valdaelítu meginlands Evrópu á Engilsaxnesku frelsi, kapítalisma og lýðræði sem knýr úrverk hinna nýju evrópsku sovétríkja Brussels, ESB, áfram. Og ekkert annað en það. Ekkert annað. Þetta ESB á á ný eftir að verða ferlegt heimsveldi hins evrópska illa.

 

Krækja

 

Spain Rescue Seen Worse Than Cure As Hospitals Make Cuts 

 

Fyrri færsla

 

Karl-Marx-Stadt er nú í landi x og heitir hvað? 

Karl-Marx-Stadt er nú í landi x og heitir hvað?

Og ég sem hélt að svona ummæli um bankakerfið ættu aðeins við um þá svo kölluðu óreiðu sem falskt geislabaugs heilagt Þýskaland segist sjá í óþýskum löndum suðursins. Eða að þau ættu helst við um bankakerfi bananalýðvelda. Hvernig getur það verið þessi skýrsla sé um það sem hún er? Hvernig getur verið að þríhyrnt elíta valdamanna —gegnumrotnir bankar í vösum stjórnmálamanna sem fóðra útflutnings iðnaðarmafíu gamla furstaaðalsins og sem nú stendur í háflæddum parísarlegum blómavösum á náttborðum Brusselveldisins — hafi þannig kverkatak á stjórnmálaöflum landsins að þau sitji eins og glansandi peningur í vasa þeirra. Sitji þar eins og vasapeningur. Að flest valdalegt í landinu og í nánasta umhverfi þess sitji við það sama enn þann dag í dag og svo mörgum dögum, miklum hryllingi og ónýtum árum síðan 1871.

Í þessu landi hefur í reynd aldrei verið lýðræði. Aldrei í reynd. Þetta ríki tifar. Það tifar. Það er ásamt maka sínum Evrópu stórhættulegt.

1992 

Evrópusambandið mun leiða til: 

• Óöryggis og ófriðarhættu
• Atvinnuleysis
• Hugarástands þjóðsvika meðal fólksins
• Þjóðarátaka

Krækja

Financial Times - (bls. 17)

Fyrri færsla

Áhlaupið

Áhlaupið

"Ég vinn fyrir fólkið"

Mottó þeirra sem stofna fyrirtæki og hefja rekstur fer nauðsynlega að verða þannig að aldrei ættu þeir að ráða til sín fyrsta starfsmanninn. Kostnaðurinn við fyrsta starfsmanninn í fyrirtækinu er orðinn óyfirstíganlegur. Og hann verður ekki þolanlegur fyrir reksturinn nema þá helst að um dópsölu sé að ræða. Proff fólk í rekstri ræður því aldrei til sín fyrsta starfsmanninn. Það kaupir utanfrá hjá öðrum það sem því vantar og þá helst hjá þeim sem engan starfsmann hafa. Rekvélablaðaþunnt er áleggið í rekstri allra nýrra fyrirtækja orðið. Svona er gjáin búin til og hyldýpið sprengt dýpra og dýpra. Þetta er hin samfélagslega skilvinda í verki, sem skapar misrétti og fátækt. Ólguna sem við sjáum. Fábjánar tölfræðinnar túlka þetta hins vegar í skýrslum sínum sem eins konar frumkvöðlun. Asnar.

Áhlaup hinna talandi stétta sem að mestu leyti eru á framfærslu hins opinbera og hálfopinbera, hér undir allir opinberir fjölmiðlar ásamt hinu massífa pólitíska opinbera hagkerfi stjórnmálamanna, á allt og alla, er allt að drepa. Og þessir aðilar hvetja samtímis almenning til áhlaups á grunnstoðir þjóðfélagsins. Stór hluti þessara talandi og þunnt þegjandi menntastétta nútímans, vinnur markvisst að því að eyðileggja vestræn kapítalistísk hagkerfi. Þetta er sérstaklega erfitt þegar einmitt þessi vestrænu hagkerfi eru í beinni samkeppni við þrælabúðahagkerfi kommúnista og ESB-ríkiskapítalista. Til þess að geta keppt við þræla-hagkerfi komma og ríkiskapítalista undir skemmdarverkastarfsemi hinna talandi opinberu stétta í vestrænum samfélögum — og þar í er sjálf menntaelítan — getur ekkert nýstofnað fyrirtæki með góðu móti leyft sér að ráða til sín fólk í vinnu.

Aðeins smábrot hinna langskólagengnu úr langgjaldþrota menntastofnunum hins opinbera skólakerfis, fara út í verðmætaskapandi atvinnustarfsemi og þora að taka áhættu. Stærsti hlutinn ætlar sér að lifa á drullumallinu í fyrrgreindum geirum samfélagins; sem vinna nótt sem nýtan dag við áhlaupið á sjálfa sig. Þetta eru að mestu leyti allt helvítis hálf- og heilkommar og DDRÚV'arar í búnkavís. Viðhald þessa fúna skógar krefst þess að ekkert fyrirtæki ráði nokkurn tíma til sín svo mikið sem einn starfsmann. Það er ekki lengur pláss til þess á þeirri rakvélablaðaþunnu egg sem eftir er þegar hinar talandi stéttir hafa tekið sitt. Gjalddagi glötunar nálgast. Á meðan munu hinar talandi stéttir raka til sín auðæfum samfélagsins í nafni "structural changes" - þ.e. í skjóli lygavefsins um þörfina á skipulagsbreytingum (og meiri menntun) á mér og þér. En það er einmitt ekkert að mér eða þér. Meinsemdin liggur hjá hinum impótent talandi stéttum og drullumalli þeirra sem meðal annars heitir ESB (evrópska sovétríki Brussels)

 

Fyrri færsla

 

Ekki öðruvísi í þetta skiptið, þökk sé ESB 

Ekki öðruvísi í þetta skiptið, þökk sé ESB

"This Time Is Different" er margumtalaður titill á bók Carmen M. Reinhart og Kenneth S. Rogoff.

Þegar við skoðum atvinnuleysistölur hins evrópska sovétríkis Brussels (ESB) sem komu út frá miðpunktargerðri hagstofu þess í dag, þá sjáum við að í þetta skiptið er sortimentið lítið frábrugðið hinu áðursmíðaða vöruúrvali í hryllingsbúðargluggum hinnar miðlægu Evrópu; þ. e. "This Time Is Not Different".

24 prósent atvinnuleysi ríkir á Spáni og er bankakerfi þess gjaldþrota. Ríkissjóður landsins er á sömu leið eftir fyrst að hafa étið evrufóðrað bankakerfið út á gaddinn. Samkeppnin um sovétfóðrið frá ECB-seðlabankanum er svona mikilvirk. Grikkland er þjóðargjaldþrota að flestu leyti og er atvinnuleysið þar tæplega 22 prósent. Kraftaverk ESB-aðildar Lettlands bjóða landsmönnum þar upp á 15,3 prósent atvinnuleysi og stórkreppusamdrátt sem ei hefur sést í heiminum síðan 1929. Brotlent Portúgal er inni í evrunni lokað af frá umheimi alþjóðlegra fjármála og andar hægar og hægar í öndunarvél ESB og AGS, með 15,2 prósent atvinnuleysi um háls sinn. Sömu sögu er að segja um kafbátafrísvæðið Írland. Hæ De Valera! 

Ítalía og Frakkland eru þyndarlögmálslega föst á sínu stórfenglega 10 prósenta 30 ára atvinnuleysisklósetti Evrópusovétsisins. Ríkissjóður Ítalíu riðar til falls og Frakkland er í svitabaði þrátt fyrir að myntbandalagsferðalag Henri Ardant aðalstjórnanda franska stórbankans Société Générale til Adolfs Hitlers — já, undir hersetnu Frakklandi — hafi borið þann árangur að bankinn nýtur nú skjóls þeirrar sameiginlegu myntar sem bankinn bað herr Hitler um á þeim samevrópska tíma. 

Okur- og orkukommissar sogrörs Þýskalands ofan í evrulönd —Günther Hermann Oettinger —beinir nú orku sinni í að formlega verði stofnað til hinna formlegu sovétríkja Evrópu - í stað hinna núverandi óformlegu Brusselsovétríkja ESB. Að múrinn verðir reistur að fullu svo að valdatakan innan hans geti formlega og að fullu farið fram. Þið munið líklega sum hver eftir formlegri stofnun alríkisins í blóðsundlaug öreiganna í austri, sem nomenklatura gömlu Sovétríkjanna synti í á hverjum degi sér til hressingar. Evrópa hefur sérfræðikunnáttu og algera sérstöðu í þessum málum.

 

“We have to transform the EU into a political union, into the United States of Europe…Germany’s Grundgesetz [stjórnarskrá] allows for further steps towards European integration. But if the EU is to receive its own statehood the constitution will need to be amended.” - á þýsku hér

 

Fyrri færsla

 

Hugmyndafræði og stefnuskrá

Hugmyndafræði og stefnuskrá

Hugmyndafræðin sem stefnuskráin byggir á hefur alltaf verið lykilatriðið í stjórnmálum. Forsetakosningar eru eitt, en alþingiskosningar og forsæti ríkisstjórnar upp úr þeim eru allt annar handleggur. Hugmyndafræði Sjálfstæðisflokksins er D. En kanntu að útsetja hana?  

Veist þú maður, hvað á eftir kemur þegar rúllan stoppar. Hvað?

Hvað kemur á eftir C þegar maður hefur sagt A og B. Þetta er ekki neitt einfalt mál og allra síst nú, á Krossgötum.

 

Og svo er það lokaatriðið: að trúa á verkið og að halda áfram með draumana

Tengt

Charles Wyplosz; One more summit: The crisis rolls on

Vouge seldist að venju aðeins vel á auglýsingastofum

Merkilegt er að heyra sítalað um hversu erfitt sé að ganga og aka á móti Ólafi um leið og sett er út á hversu mikið hann sé keyrður.

Ólafur jarðbor hikstaði ekki þegar hann lenti á jarðlögum jafnaðarmennsku hinnar yfirríkslegu uppgjafar og bræddi þau niður í koppafeiti.

Háskólamenntun á þessari könnu skoðana virðist mér vera sífellt beinni ávísun á glataðan málstað og stórkostlegt tap. Eins og að vitið sé þar barið úr fólki svo það fái inni vinnu á RÚV sem er hinn sanni sameinandi ósamfélagslegur miðill þess.

 

Frjálst sjálfstætt og fullvalda lýðveldi Íslendinga lifi ! 

 

Ætla að stíga út úr þjóðfélagi Ríkisútvarpsins og kjósa Ólaf

Sá eini forsetaframbjóðandi sem virðist gera sér grein fyrir því að spurningin um setu á Bessastöðum er sú, hvort áfram sé og verði til eitthvað lýðveldi Íslendinga til að vera forseti í, er að mínu mati Ólafur Ragnar Grímsson.

Því hefur ég mitt ákveðið um mig mitt, að við nokkuð samstiga ætlum stíga út úr þjóðfélagi Ríkisútvarpsins og inn í lýðveldi Íslendinga á morgun til að kjósa hann Ólaf Ragnar Grímsson. Ég gerist stigamaður.

Óska ykkur öllum til hamingju með hið dýrmæta fullveldi og sjálfstæði Íslands. Staðan er svona

Fyrri færsla

Gagn og gaman um evru í DDRÚV

Gagn og gaman um evru í DDRÚV

DDRíkisútvarpið sýndi fimmtán mínútum of seint í gærkvöldi nokkurs konar litla gula hænukverið úr Gagnlaust gaman fyrir forsætisráðherra Íslands. Þátturinn var eins yfirborðskenndur og við var að búast frá dagskrárgati DDRÚV um ESB. Samtök Evrópusambandssinna á Íslandi kölluðu þáttinn jafnvel fyrir "heimildarmynd".

Þátturinn gat þess ekki hvað evran er. En hún er reglugerðarbyggð mynt. Hún byggir á reglum sem Þýskaland samdi sérstaklega fyrir sig. Mikið var rætt um þessar reglur sem hvergi gilda um neina mynt heimsins nema þessu einu. Það er vegna þess að myntin byggir á "regluverki" sem koma á í veg fyrir að hún sé notuð sem neitt annað en hún er; pólitískt verkfæri. Þessi Marðarspelkusáttmáli Evrópusambandsins var vafinn utan um myntina til að reyna að forða ríkjum frá því að koma sér í þær aðstæður sem krefjast peningaprentunar.

 

Myntin þolir einfaldlega ekki að hún sé notuð sem mynt því á bak við hana vantar ennþá ríkið sem ber myntina raunverulega uppi. Þó svo að myntin sé eins konar einkamynt og aukaseðlabanki fyrir móralskan jöfnuð Þýskalands við umheiminn — sem aðeins má sýna hagnað á kostnað annarra — þá vantar myntina hinn sameiginlega skattgreiðanda. Þess vegna verður í hvelli að stofna ríkið sem á að bera uppi evrumyntina áður en hún rústar því sem hún var stofnuð til að sameina og slökkva á; þjóðríkjum Evrópu.

Og svo gleymdist að minnast á að nú er Þýskaland búið að handjárna 18 lönd í Evrópu við sig í læstu gengisfyrirkomulagi sem er mörgum sinnum verra en gamli gullfóturinn. Þetta er sogrör Þýskalands niður í öll ríki myntbandalagsins og með tímanum öll þau ríki sem hafa gengið í ESB; nema Stóra Bretland og Danmörk. Og í stjórnarskrá Evrópusovétsambandsins — sem öll ríkin hafa gengist undir — stendur svart á hvítu að mynt þess ER evra. Það tók 27 ríki sambandsins 7 ár, ég endurtek, heil sjö ár! að staðfesta þessa stjórnarskrá, þó svo að næstum enginn borgari í sambandinu hafi fengið að láta í ljós álit sitt á þessari stjórnarskrá sem þeir eiga að lifa og deyja undir.  

Stjórnarskrá Evrópusambandsins fyrirskipar ákveðið "samfélags- og efnahagslegt lífsmódel" eða líferni í öllum ríkjum sambandsins fyrir alla þegna sovétsambands ESB, alveg eins og stjórnarskrá gömlu Sovétríkjanna gerði; en hún fyrirskipaði að kommúnismi væri hið eina leyfilega og löglega samfélags- og efnahaglega lífsform fyrir alla borgara og fyrirtæki innan landamæra Sovétríkjanna. Út frá stjórnarskránni þeirri ættu allir að skoða æðstu dómstóla gömlu Sovétríkjanna og því næst allan æðsta dómstól Evrópusambandsins, lög hans, dóma og túlkanir; þ.e.a.s. Evrópudómstóllinn (ECJ) e. European Court of Justice.

ECJ-dómstóll Evrópusambandsins styður aðeins þau "réttindi" borgara og fyrirtækja innan sambandsins sem stuðla, hvetja og vinna að ákveðnum málstað sem njörvaður er niður í undirstöðu allra sáttmála Evrópusambandsins; "Une certaine idée de l'Europe" eða "hinni sérstöku hugmynd um Evrópu(sambandið)". Þessi hugmyndagloría um Evrópu ER dómstólinn sjálfur, lög hans og túlkanir. Hún er Dottin niður til Jarðar sem framandi geimvera og illfygli mikið. "Réttindi" boragranna eru af ECJ-dómstólnum aðeins leyfð ef þau stuðla að "meiri sameiningu" (integration). 

Og það þýðir í praxís að dómstóllinn mun alltaf dæma þessari "samruna hugmynd um Evrópu" í hag og vaða yfir öll stjórnarskrárbundin réttindi þegnana í öllum aðildarríkjum. Réttindi borgarana á lagasvæði dómstólsins — og sem hann skammtar — eru bara til í raunveruleikanum ef þau gagnast, stuðla að og styðja við þessa "hugmynd um sameinaða Evrópu". Ef þau stangast hins vegar á við "hugmyndina um sameinaða Evrópu" þá eru réttindi borgarana ekki til (non existing) í augum dómstólsins.

Lengra nær hinn heimspekilegi grundvöllur og lagarammi dómstólsins ekki. Þetta er í eðli sínu einræðisleg uppskrift (e. totalitarian concept) að nýju helvíti á okkar Jörð. Þetta er kjarninn í ESB. Og þetta er nýtt sovét, eins og við mátti búast af meginlandi Evrópu. 

Við eigum að segja okkur úr EES og lifa undir þeim lögum sem aðeins við sjálf setjum fyrir okkur sjálf og bara fyrir okkur sjálf. Magna Carta frá 1215 verðum við ávalt að muna. Fátt verður mikilvægara í þeirri afar slæmu framtíð sem herja mun á okkur frá hinum nýju Evrópusovétríkjum ESB.

 

Fyrri færsla

 

Ríkissjóði Kýpur hent út úr ECB-aukaseðlabanka Þýskalands 

Ríkissjóði Kýpur hent út úr ECB-aukaseðlabanka Þýskalands

Úr yfirlýsingu ECB til Financial Times í gær. 

 

Þá er það gert. Fyrsta ríkissjóði evrulanda hefur nú verið hent út úr ECB-seðlabanka Evrópusambandsins. Ríkissjóði Kýpur er frá og með í gær bannaður allur aðgangur að eina seðlabanka landsins. Kýpverska ríkið á enga mynt lengur og hefur algerlega misst hið fjármála- og peningalega fullveldi sitt. Því var hent í ruslið. Þetta gerðist fyrirvaralaust í gær. Bankakerfi Kýpur getur því ekki lengur farið með ríkisskuldabréf þjóðkjörinnar ríkisstjórnar fólksins á Kýpur inn í ECB-seðlabanka landsins í Frankfurt í Þýskalandi — eins og öll evrulönd verða að gera — og lagt þau þar inn sem veð gegn evrupeningum þeim sem koma út úr hinni sovétpólitísku peningaprentvél sem ECB Aukaseðlabanki Þýskalands einn hefur sovétsáttmálalegan einkarétt á að gefa út á Kýpur; sem og alls annars staðar í evrusovétríki Evrópusambandsins.

Þetta gerðist eftir að evruknúið bankakerfi Kýpur — samkvæmt 1979-fæddu ERM I, II og III harakiri sjálfsmorðsregluverki evrulanda — kyrkti á undanförnum árum ríkissjóð fólksins í landinu handa Þýskalandi, þannig að matsfyrirtækið Fitch lækkaði lánshæfniseinkunn evruríkissjóðs Kýpur niður í ruslflokk í gær. Lánstraust Kýpur er einungis metið af þrem alþjóðlegum matsfyrirtækjum þannig að ríkissjóður landsins getur ekki stutt sig við hækjumat hins fjórða fyrirbæris, eins og sum önnur og mikilvægari evrulönd gera. Og svo er Kýpur það fámennt land og ei á nokkurn hátt kerfislega mikilvægt fyrir ECB-seðlabanka Evrópusovétsambandsins, að vel er hægt að ganga í skrokk á því — skilja höfuð þess frá bolnum — og síðan útstilla þessu litla eyríki sem brennandi aðvörunarmerki í útstillingargluggum myntbandalagsins.

 

Á Kýpur sem sogaðist upp í evrumynt sovétsambandsins þann 1. janúar 2008, búa aðeins ein milljón manns og er þessi eyja því án mikilvægis fyrir neinn merkilegan í reykfylltum bakherbergjum ráðstjórnarríkis þess sem Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon hafa sótt um inngöngu í; fyrir þína hönd sem og allra annarra Íslendinga, með kosningasvikum og lygavefgerð.

Frelsið er forsenda lýðræðis. Ekkert land getur frjálst verið í Evrópusambandinu. Þess vegna verða þau öll sovétríki. Og einmitt þess vegna hafa Jóhanna Sigurðardóttir, Össur Skarphéðinsson, Steingrímur J. Sigfússon og Ögmundur Jónasson sótt um að Ísland verði eitt af sovétríkjum Evrópusambandsins. Þar munu þau geta setið fast eins og elítærar klessur ofan á Íslendingum, án nokkurrar ábyrgðar og áhættu. Þar ætla þau lýðveldi okkar Íslendinga dauða sinn.

Krækja

 

The world’s 81st-biggest island fell off the European Central Bank’s collateral lists on Tuesday (Financial Times)

 

Fyrri færsla

 

Sogrör Þýskalands