Lánasafn Landsbankans. Er það undirmálslánasúpa? Eða MBO?

 

Ráðherra úr ríkisstjórn Íslands, nú útfluttur til N-KórEU - nánar á AMX 

 

Þið munið öll eftir skothelt-öruggu eignavafningunum sem allir sögðu að væru svo öruggir. Þeir voru framleiddir í bönkum. Af mönnum í bönkum sem voru sérfræðingar í að meta áhættu. Stjórnmálamenn blástimpluðu svo áhættumat bankanna og þar með vöruna sjálfa. Síðan var varningur þessi seldur á fjármálamörkuðum um allan heim. Bíddu, þetta er ekki búið. Hvað gerðist svo? Jú, í ljós kom að áhættumatið var ekki til staðar og varningur þessi breytti eignasöfnum manna og fjármálastofnana í stærsta fjármálahrun sem riðið hefur yfir heiminn allar götur frá 1914. Það var sem sagt áhættumatið sem var ónýtt. Sama gilti um áhættustýringuna. Hún reyndist vera þorp í Rússlandi. Sem sagt: algert hrun. CMO, DCO og MBO (mortgage backed securities) sem til dæmis komu Roskilde bankanum fyrir kattarnef og síðan Amagerbankanum á hausinn í gegnum viðskiptavini bankanna og fjármálalegum sullveikisormum þeirra í eignasafni bankanna. 

Margt bendir til þess að ferlið sem kom af stað þeim ófyrirsjáanlega atburði sem fékk borgarísjakann til að snúa sér í sjónum haustið 2008 - og sem átti alls ekki að geta gerst - sé að mjakast af stað á ný. Það sést hugsanlega á því að "the credit quality cycle" er kominn á nýjan stað í hringrásinni og það "default event" sem þá leysist úr læðingi er byrjað að grína framan í þá sem eru í áhættustarfsemi og spilavítisrekstri eins og þeim sem ríkisstjórn Íslands er komin út í nú. Mannamál: sveifla kredit-gæða á fjármálamörkuðum er við það að snúa sér á ný til hins óhagstæðara; hin sjálfgefna þróun atburða (stórslysa) á fjármálamarkaði sem fylgir í kjölfarið á því, er komin í vont skap á ný. Monstrið er vaknað á ný. 

 

Ríkisstjórn Íslands er mönnuð mörgum og fullkomnum fáráðlingum. Munu þeir fullkomna verk útrásarvíkinganna og koma Íslandi endanlega fyrir kattarnef? Mér virðist það.

 

Tengt (krækja á grein Gavyn Davies í FT, skyldulesning) 

 

Why can’t economists predict disruptive events? 

 

Fyrri færsla

 

Líklega 

Líklega

Eignasafn Landsbankans er nú á líklegu. Ákafri líklegu. Þetta orð, líklega, er hægt að skilja á eitt hundrað og þrjá vegu. 

1. Um er að ræða eiginlega líklegu. Líkið liggur og rotnar á tilviljanakenndan hátt. 

2. Líkklæði Landsbankans eru færð inn í heim tölfræðinnar. Hér er um 101 möguleika að ræða. Núll eða einhverja tölu á bilinu einn til og með hundrað.

Í ljósi reynslunnar af eignum útrásarvíkina og strámanna þeirra, sem og nú eru til innheimtu, en sem að miklu leyti voru hugarfóstur (immaterial assets) í ársreikningum getulausra blómaskreytingamanna bankanna, þá er hægt að ganga út frá því með mikilli vissu, að hér og þar er ekki nándar nærri allt sem okkur sýnist.

Ég treysti ekki á eignasafn Landsbankans. En ég treysti ennþá minna á það sem stjórnmálamenn segja okkur um einmitt þetta sama "eignasafn". 

Þegar póltík blandast í eignasafn Landsbankans, getum við verið viss um að hér sé gengið áfram á vatni útrásarmanna. En í þetta skiptið á vatnið að halda allri þjóðinni uppi. Til að það gangi upp, þarf heitasta helvíti fyrst að hraðfrjósa þvert yfir.

 

Ríkisendurskoðun elskar orðið "líklega" svo óendanlega miklu meira en orðið "kannski". Ekki satt?

 

Fyrri færsla

 

Takk fyrir 1944. Ólafur sagði 1944

Takk fyrir 1944. Ólafur sagði 1944

 

Sjálfstæði og fullveldi Íslands er óendanlega dýrmætt. Bæði visna ef þau eru ekki notuð. Fjöregg þjóðarinnar er fullveldið. Í dag var það tekið í notkun.   

Lengi lifi 1944. Við stöndum í þakkarskuld við þá sem sköffuðu okkur 1944.

 

Þetta ár, 1944, fer að verða ártalið sem ríkisstjórnin þolir ekki. Og maðurinn sem ríkisstjórnin þolir ekki, heitir Ólafur Ragnar Grímsson. Það eru að mínu mati afar góð meðmæli með forseta Íslands.

Ríkisstjórnin á sér engan tilverurétt lengur. Hún er ekki ríkisstjórn fólksins. Og Bjarni Ben Jr. er orðinn núll eftir að hafa annúllerað grasrót og landsfund Sjálfstæðisflokksins. Ofan á kransæðaköku þessari drottna hjónin Júdas Vinstri Grænna, Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherraína og hirðfíflið Össur. 

Nýtt frá Evru-Víetnam styrjöldinni fyrir botni Brussels

Armageddon bankinn 

 

Skyndilegt gjaldþrot Armageddon bankans (Amagerbanken) í Danmörku hefur breytt miklu hvað varðar áhættumat fjárfesta í banka- og ríkisfjármálageira evrusvæðis. Starfsmenn danska ríkisins, Fjármálalegs stöðugleika, hafa hér framið stærstu fjármálalegu mistök í sögu Danmerkur segja sérfróðir. Þeir pumpuðu fyrst 1,2 miljörðum DKK í bankann fyrir 16 mánuðum. Svo komu þeir þrjá mánuði í gjaldþrot og pumpuðu 13,5 miljörðum DKK í þennan banka sem Financial Times nefnir Armageddonbanka. Þeir sáu ekki einu sinni þrjá mánuði fram í tímann. Eignasafnið gufaði bara upp. Fyrir þessa upphæð hefði danska ríkið getað byggt nýtt sjúkrahús og bætt heilbrigðiskerfi landsins sem áratugum saman hefur verið að þrotum komið; FT | Børsen

Portúgal

 

"Portúgal er að drukkna" (í evrum) segir ónefndur en greinilega nokkuð greindur starfsmaður Evru-Brussles við Reuters. Það sjá allir því lántökukostnaður portúgalska evruríkisins á Össurarlegum-okurvöxtum er orðinn ósjálfbær snjóblotahnoðari án enda fyrir fjármálastöðu ríkissjóðs landsins. Portúgal mun ekki halda út lengur en til loka mars mánaðar segir Brusselmaðurinn. Það verður þá þriðja evruríkið sem er að þrotum komið vegna þátttöku í myntbandalagi Evrópusambandsins, og sjötta ESB-landið sem fer á gjörgæslu Alþjóða Gjaldeyrissjoðsins og gjaldþrotasjóðs Evrulanda. Portúgal hefur ekkert annað gert af sér en að vera óþýskt land Suður-Evrópu sem tók upp evru. 

Írland 

 

Stærsta bankarán Írlands var framið af bönkunum sjálfum og í miðju regluverki Evrópusambandsins. Írland er þess vegna því sem næst ríkisgjaldþrota. Það álpaðist til að taka upp evru og var af eigin ríkisstjórn, Brussel og meðfæddum erfðagöllum myntbandalagsins, þvingað til að ábyrgjast skuldir bankaræningja: Bankarán

Þessar fréttir fást ekki á RÚV.

DDRÚV - skömm Íslands

 

Fréttastofa Ríkisútvarpsins sem heitir DDRÚV er rauð þjóðarskömm. Bjarga ætti menningararfi samtímasögu Íslands úr klóm þess. DDR-hönnunardeild fréttastofu þessarar stofnunar á sér varla tilverurétt lengur. 

 

Fyrri færsla

 

Hvort ætla menn að selja Reykjavík, Vestfirði eða Þingeyjarsýslur úr þjóðríkinu? 

Hvort ætla menn að selja Reykjavík, Vestfirði eða Þingeyjarsýslur úr þjóðríkinu?

Þegar Alþjóða Gjaldeyrissjóðurinn kemur aftur, en þá til að taka sig af greiðsluþroti íslenska ríkisins, hvað ætla Icesave-þingmenn þá að bjóða sjóðnum? Reykjavík og Vestfirði, eða Þingeyjarsýslur og Bessastaði? Það mun koma að þessu.

 

Þetta er sú ráðgjöf sem Evrópusambandsríkið Grikkland fær hjá sjóðnum í dag. Selið land, seljið landsvæði til að bjarga lánauppáskriftum þingmanna. Írinn David McWilliams segir að Írland sé næst í röðinni. Það er líka gjaldþrota í evrulandi Evrópusambandsins. 

Nú er það aðeins forseti Íslands sem getur hindrað að svona framtíð renni upp hér á landi. En David McWilliams segir einnig að það ætti að biðja þjóðina um leyfi fyrir þessu fyrst. Fáum við leyfi til þess?

Treystið þið þessu fólki fyrir auðlindinni okkar, sjálfu Íslandi? Já-listinn sem kaus hug- og dugleysið er þessi. Athugið: Já-listar vorra tíma eru ekki allir þar sem þeir eru séðir. En hér er hann, Icesave-flokkurinn gegn þjóðinni:

Atli Gíslason

Álfheiður Ingadóttir

Árni Johnsen

Árni Páll Árnason

Árni Þór Sigurðsson

Ásbjörn Óttarsson

Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir

Bjarni Benediktsson

Björgvin G. Sigurðsson

Björn Valur Gíslason

Einar K. Guðfinnsson

Guðbjartur Hannesson

Helgi Hjörvar

Jóhanna Sigurðardóttir

Jón Bjarnason

Jón Gunnarsson

Jónína Rós Guðmundsdóttir

Katrín Jakobsdóttir

Katrín Júlíusdóttir

Kristján L. Möller

Kristján Þór Júlíusson

Lilja Rafney Magnúsdóttir

Magnús Orri Schram

Mörður Árnason

Oddný Harðardóttir

Ólafur Gunnarsson

Ólína Þorvarðardóttir

Ólöf Nordal

Ragnheiður Elín Árnadóttir

Ragnheiður Ríkharðsdóttir

Róbert Marshall

Sigmundur Ernir Rúnarsson

Sigríður Inga Ingadóttir

Skúli Helgason

Steingrímur J. Sigfússon

Svanís Svavarsdóttir

Tryggvi Þór Herbertsson

Valgerður Bjarnadóttir

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir

Þórunn Sveinbjarnardóttir

Þráinn Bertelsson

Þuríður Backman

Ögmundur Jónasson

Össur Skarphéðinsson

 

Before we sell the country we should ask the people 

 

Fyrri færsla

 

Það gengur svo "óskiljanlega vel" hjá okkur 

Það gengur svo "óskiljanlega vel" hjá okkur

Det går "ufattelig godt", sagði Thor Pedersen. Þessi voru orð danska fjármálaráðherrans þegar hálftíma í hrun var såhh mikill hagnaður af fjármálum danska ríkisins. Verkalýðsfélög opinberra tóku hann á orðinu og fóru í kröfugöngur. Þau vildu fá arðinum úthlutað, fyrirfram. Einmitt. Óskiljanlegt var það væni minn. Óskiljanlega gott. 

En svo kom árið 2008 og þar næst árin 2009 og 2010. Á aðeins þremur árum var danska ríkið fláð úr skyrtunni. Bankapakki I, Bankapakki II, Bankapakki III og svo mesti samdráttur í útflutningi og landsframleiðslu frá lokum seinni heimsstyrjaldar. 

"Óskiljanlegt" dúndrandi tap danska ríkissjóðsins fékk Maastrichtmennin til að hoppa hæð sína í loft og skipun um immed niðurskurð kom í urgent SMS frá Brussel. Danska ríkið limpaðist niður og loftið lak óskiljanlega hratt úr ríkiskassanum.    

Gjaldþrot Amagerbankans í fyrri viku hefur gerbreytt afstöðu manna til danska bankakerfisins. Þetta lá ekki í augum uppi, en hefur nú samt gerst. Óskiljanlega hratt. Sleggjan kom í nótt og fláði lánshæfnismat danskra banka. Samt höfðu embættismenn Fjármálalegs stöðugleika danska ríkisins andað að sér upplýsingum um lánasafn bankans vikum saman og einni mínútu í gjaldþrot.

Þeir sem halda að Iceasave þýði betri aðstæður á fjármálamörkuðum fyrir Ísland eru að mínu mati geðbilaðar staðgöngumæður fyrir afkvæmi fjárglæframanna. Ef svona staðgöngumæður finnast á Alþingi þá þekkjast þær á völtum fótum, þungaðar mjög, og á hraða hlaupum frá þjóðinni, með lýðræði landsins í seðlaveskinu. Þær munu falla.  

Ég leyfi mér að efast um geðheilsu þeirra sem sitja í ríkisstjórn. Geðheilsu formanns Sjálfstæðisflokksins hefur sem kunnugt er hrakað mjög skyndilega og lýsir sér sem geðsýktri og óskiljanlegri þörf á að hlaupa fyrstur allra fyrir hvaða björg sem fótum eru næst.  

Þetta er sami andinn og var í íslenskum bönkum á fjárglæfraárunum. Við erum ósigrandi. Við vitum allt, við tökum áhættuna og stingum henni svo upp í kjaft þjóðarinnar.

 

Asnar!

 

Fyrri færsla

 

Þránuð hyggja: uppbygging valdabandalaga, til dæmis ESB 

Þránuð hyggja: uppbygging valdabandalaga, til dæmis ESB

Þegar valdabandalög hrynja saman í upprunalegar rústir sínar, þá leiðir það yfirleitt til styrjalda.

Evrópa er alltaf með vissu millibili nokkuð samfelld rjúkandi rúst. Það er vel hægt að fyrirgefa mönnum sem spyrja þeirrar spurningar hvort upphafs staða Evrópu sé sú að vera meginland rjúkandi rústa. 

Þegar allt er komið í rjúkandi rúst, þá byrjar uppbyggingin góða. Svo koma áætlunargerðarmennirnir snjöllu. Þeir selja þeim sem eru í rústunum enn eina útópíuna um hvernig megi nú forðast það að allt sé sprengt í tætlur á ný. Mikil uppbygging valda- og áhrifatóla hefst. Þau stækka og stækka. Meiri áhrif. Meiri völd. En svo kemur hið óhjákvæmilega. Í ljós kom að farið hafði verið einni evrunni of langt. Einum til tveimur Lissabon sáttmálanum riðið of oft. Og einum björgunaraðgerðunum þrýst of strangt.   

Margir halda að það sé manninum eðlilegt að vera vakandi en ekki sofandi. En svo er ekki. Þegar þú fæðist gefur líkami þinn frá sér efni sem vekur þig eftir langan svefn í móðurkviði. Ef þetta væri ekki svona, þá myndir þú fæðast sofandi og lifa sofandi alla þína æfi. Sem sagt: upphafs staða mannsins er að vera sofandi. En svo vaknar hann. Þeir sem geta ekki sofið framleiða of mikið af vökuefnum. Þetta er ekki öfugt. 

Glaðvakandi Evrópa er ekkert sem menn ættu að óska sér. Hún er best á meðgöngutímanum. Hann hentar henni best. Hér ættu allir heilbrigðir menn að byrja að vera hræddir.

WirtschaftsWoche: Axel Weber fer - verðbólgan kemur inn

Forsíða hins vikulega þýska viðskiptablaðs, Wirtschaftswoche.

Þess var ekki lengi að bíða að hin eina - en nú brostna - von Þjóðverja um stöðugan gjaldmiðil í Þýskalandi kæmi út á pappír. Almenningsálitið verður evrunni ekki hagstæðara en þetta blað atvinnurekenda sýnir hér á forsíðu sinni, sem helguð er brottför Axels Weber úr þýska seðlabankanum, og um leið sem kandídats til embættis seðlabankastjóra evrunnar.

 

 

Google þýðing, nokkuð hroðaleg, úr þýsku yfir á ensku, á fyrsta hluta greinarinnar. En skilaboðin eru skýr.

How this is actually when the pilot leaves the ship - or is gone? By Federal President Horst Köhler and Hessen Minister President Roland Koch has Axel Weber's no-longer-candidacy for the German Bundesbank and European Central Bank in just seven months another alpha male struggle for dominance in the pride of the German political elite unilaterally and prematurely terminated the said . But while the President gives more of a friendly breakfast and director of the Hessian Minister President emits only relevance in the radius of a large church tower, are time and context of the resignation of the Bundesbank president far more momentous:

Without Weber lacks the monetary policy hawks in the presidency of the European Central Bank (ECB), the guide, the German was seen as a guarantee that the ECB in tradition and inheritance of the German Bundesbank monetary stability to the utmost to defend, freeing up the central bank influences the policy and ensure that the monetary union are not completely degenerate to a European transfer union.

If Weber does not like, Chancellor Angela Merkel a candidate for the ECB to peak. Thus loses its policy for the EU common currency in political credibility - to the hard-held down critics, inflation, and redistribution-loads of German taxpayers fear get the upper hand; Þýska vefútgáfan 

Tengt efni

Þá voru 155 hagfræðingar sammála um eitt 

Fyrri færsla

Skortur á fjárfestingum hamlar samkeppnishæfni Frakklands

Skortur á fjárfestingum hamlar samkeppnishæfni Frakklands

Elie Cohen vísindalegur forstöðumaður miðstöðvar vísindalegra rannsókna í Frakklandi (CNRS ríkisrekið) segir að samkeppnishæfni Frakklands sé svona slæm vegna skorts á fjárfestingum, en ekki vegna hárra launa. 

Hér áður fyrr birtist Frakkland umheiminum sem formaður í klúbbi PIIGS-landa sem ennþá er nefndur Club Med. Átt er við Miðjarðarhafslönd. Af þýskum var og er þessi klúbbur ennþá álitinn krónískur eigandi efnahagsstefnu sem samræmist ekki þýskri peninga- og efnahagspólitík. En þýsk peningastefna einkenndist af algeru sjálfstæði þýska seðlabankans sem ávalt myndaði Þórshamarslegan þrumuhiminn yfir lífi þings og ríkisstjórnar. 

Stefna þýska seðlabankans var alltaf gerilsneydd af diplómatíu, fullkomlega gagnsæ, heiðarleg og örugg. Stjórnmálamenn vissu alltaf að þeir áttu minna en ekkert í seðlabankanum. Þeir vissu ávalt að Þórshamrar seðlabankans yrði reiddur til höggs ef þeir stigu út af í fjárlagagerð og efnahagsstefnu. Þýski seðlabankinn átti almenningsálitið. Stjórnmálamenn áttu yfirleitt ekkert í hvoru tveggja ef ágreiningur kom upp. 

Frá því evran kom, að frumkvæði Frakklands, hefur landið dulbúist sem ekki-PIIGS land með því að breiða þýska peningapólitík yfir öskuna á palli Club-Med bifreiðarinnar. Ekkert hefur samt breyst í Frakklandi sem er heimsveldi í vísindalegum rekstri málalengingastofnana ríkisins. Landið er ennþá sér-kommúnistískt á franska mátann, og ríkið er því miður varanlega komið í stað kirkjunnar sem sjálfkjörinn móralskur drottnari í gegnum skattheimtu sem er engu lík. Fjárfestar vita þetta. Þeir vilja ekki fjárfesta í kommúnisma frekar en fyrri daginn. Sama hvað myntin heitir.  

En nú er leikurinn búinn. Dulargerfi Frakklands er fallið því evran er komin þangað sem þýskir óttuðust alltaf; á öskuhaugana. Það er þess vegna sem upplærður heiðarleiki í góðri seðlabankamennsku fékk Axel Weber til að gera hið eina rétta; labba út í gegnum gler- og stálhurðir álitsgjafa Evrópu, því alveg sama hvað, þá er ekki lengur hægt að bjarga málunum. Hann vill ekkert hafa með þetta myntbandalag að gera. Fagmennskunni er svo ofboðið.  

Eftir sitja ökumenn evrópska seðlabankans fastir í vösum stjórnmálamanna sem vita minna en ekki neitt. Það barnalega við stöðuna er það að svo fáir skuli leggja réttan skilning í skyndilega brottför Axels Weber úr þýska seðlabankanum, og um leið sem kandídat til embættis seðlabankastjóra evrunnar. Þýskur almenningur skilur hins vegar Axel Weber. Hann veit að evran er orðin pólitísk peningaleg öskubifreið. Hún hefur reyndar verið það frá upphafi. Nú verður ekki aftur snúið. Mynt Þýskalands er ónýt. Koss dauðans er sestur að í Frankfurt.

 

Fyrri færsla

 

Ávöxtunarkrafan á evrulandið Portúgal: 10 ára ríkisskuldabréf => 7,31% 

Ávöxtunarkrafan á evrulandið Portúgal: 10 ára ríkisskuldabréf => 7,31%

The Euro: hedging against prosperitiy 

 

 

Mynd; Bloomberg 

Ávöxtunarkrafan á skuldabréfaútgáfu ríkissjóðs Portúgals er nú í hæstu hæðum. Á föstudaginn kröfðust fjárfestar rúmlega 400 punkta (4 prósentustig) hærri vaxta á lánum til portúgalska ríkisins en þeir krefjast á lánum sínum til ríkissjóðs Þýskalands. Svipaður vaxtamismunur ríkir á milli Portúgals-Svíþjóðar og Portúgals-Danmörku. Kosturinn við evruaðild Portúgals er smá saman að herða reipið um háls portúgalska ríkisins.

 

Áhlaup á ríkissjóð og fjármálakerfi landsins er í gangi. Portúgal hefur ekkert annað unnið sér til saka en að vera óþýskt evrópskt land sem kastaði sinni eigin mynt fyrir björg í múgæsingi stjórnmálamanna. Þeir eru að opna pakkana sína núna. Þjóð landsins borgar

 

Tengt efni

 

Myntbandalagið: Kirkjugarður ríkisstjórna Evrópu

 

Fyrri færsla

 

Búmerki Arion banka og Fjármálaeftirlits hans