Derek Scott látinn

Andlát

Breski hagfræðingurinn Derek Scott er látinn, aðeins 65 ára að aldri. Hann var efnahagsráðunautur Tony Blairs forsætisráðherra Stóra-Bretlands, en sem aldrei hlustaði á hin réttu ráð Scott's, með þeim rökum þau væru ekki nógu fín til að standa í nótnahefti þokulúðrasveitar Evrópu. Þokulúðrasveit Evrópusambandsins lifir því enn hátt á innsoginu úr almenningi með því að bresta alltaf á hann í formi samsærisverka svo kallaðrar samhæfingar og samruna. Sagði Brusselveikur Blair að diplómatía Derek Scott's væri ígildi vetursetu Dirty Harry's í hallargörðum Brusselveldsins. 

Scott sá frá byrjun í gegnum myntbandalag Evrópusambandsins og var í hóp örfárra allsgáðra evrópskra hagfræðinga sem vissu nákvæmlega hvaða ömurlegu hvatir voru að verki við stofnun myntbandalagsins frá upphafi. Hann sá snemma í gegnum Ajax-Heidi-þvaðrið um Þjóðverja og vissi út í gegn að Þýskaland stendur í dag hvorki upprétt né í neinar lappir fyrir eigin tilstuðlan, heldur er það m.a. Suður-Evrópa sem hefur haldið Þýskalandi uppi og forðað landinu frá því að verða að alþjóðlegu athlægi fyrir ódug, lýðræðisleti og króníska nísku í lokuðum þvaðurspekiheimi Hegels og hins Sonderwegaða 1871-upplogna ríkis Bismarcks á meginlandi Evrópu, eilíft á kostnað annarra. 

Scott fórnaði persónulegum frama í stjórnmálum innan hins enn svo nefnds Verkamannaflokks Bretlands til að geta rifið kjaft við eigin menn og sagt vinum okkar Bretum sannleikann um Evrópusambandið. Hann benti réttilega á að eina samhæfingin sem fram færi í Evrópusambandinu undir evrumyntinni væri samhrun ríkisfjármála og sameiginlegt brotthvarf hagvaxtar og lýðræðis í öllum evruríkjum. Sem íhalds- og hægrimaður ber ég virðingu fyrir Derek Scott sem málsvara frelsis þjóðríkisins innan uppgjafarstjórnmálahreyfinga í breska Verkamannaflokknum. Hér má sjá stutt erindi hans á ráðstefnu Bryggjuhópsins í fyrra og hér má einnig lesa lauslega íslenska þýðingu mína á grein Scott's sem hann birti í Wall Street Journal þann 28. september 2009, í aðdraganda tilskipaðrar endurgreiðslu Íra á þjóðaratkvæði sínu til Brusselveldisins, um sjálfa stjórnarskrá Evrópusambandsins, sem enginn borgari kaus yfir sjálfan sig neins staðar á meginlandi Evrópu. Derek Scott varpaði einnig óþægilegu ljósi á eigin flokk með útgáfu bókarinnar Off Whitehall árið 2003.

Síðustu nótt

Geimferðastofnun Bandaríkjamanna, NASA, lenti Boeing-vélknúnu ökutæki sínu djarft og snilldarlega á reikistjörnunni Mars í dagrenningu hálf sex leytisins í gærmorgun. Þar mun ökutækið vinna verk sitt í samfellt 20 ár á meðan meginland Evrópu breytist í nýtt sovétríki, sem ekkert getur gert og aldrei kemst neitt. Gert er ráð fyrir að Bandaríkjamenn fari síðan sjálfir í eigin persónu til Mars á innan við næstu 25 árum, á meðan Evrópusambandið fer með Evrópu til heljar á ný.

Þorskastríðin

Á meðan ég beið eftir beinni útsendingu frá lendingu NASA og Boeingfyrirtækisins á reikistjörnunni Mars, horfði ég á netinu á sjónvarpsþátt um sögu Þorskastríða Íslendinga við Breta. Varð mér þá ósjálfrátt hugsað til þessarar eins konar "ríkisslitastjórnar" Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar, hins helsta kosningasvikara Vinstri grænna. Varð mér hugsað til hversu hörmulega illa íslenska þjóðin væri stödd í dag ef slík ríkisstjórn hefði nokkru sinni komist til valda hér á landi, áður en við í mikilli samstöðu náðum að tryggja Íslendingum það sem ríkisstjórn Jóhönnu og Steingríms er nú sem ákafast að eyðileggja. Þá værum það við sjálf sem værum í sporum fólksins sem missti allt í Bretlandi til Evrópusambandsins.

 

Meiri líkur eru nú en nokkru sinni áður á því að yfirvöldum ríkisstjórnar Evrópusambandsumsóknarmannanna Jóhönnu, Steingríms, Össurar og Ögmundar Jónassonar takist að koma landbúnaði og bændastétt Íslands fyrir undir sama rógburðarhatti og íslenskum útgerðarmönnum hefur þegar verið komið fyrir undir; Sem eins konar pakki í stað björgunarmanna. Þannig vinnur ESB-ríkisstjórn Jóhönnu, umboðslauss Steingríms, Össurar og umboðslauss Ögmundar

Krækjur

Saga Þorskastríðanna

History of the Cod Wars Part 1

History of the Cod Wars Part 2

History of the Cod Wars Part 3

History of the Cod Wars Part 4

History of the Cod Wars Part 5 

Fyrri færsla

 

"Efnahagsvandi evrunnar"? Ha ha ha

 

"Efnahagsvandi evrunnar"? Ha ha ha

Peningaviss Skarphéðinsson talar neðan tungumáls fullvita manna um eitthvað sem hann kallar "efnahagsvanda evrunnar". Hver nema fávís talar svona? Það gerir að sjálfsögðu enginn nema þessi landsóviðkomandi utanríkisráðherra sem greinilega heldur að evran sé lífvera. Þetta er eins og að hann sé að tala um efnahagsvanda krónunnar á jarðhitasvæðum, súrefnisvandamál súrefnis, tómt vandamál tómarúmsins í höfði ráðherra, eða um hið fossandi munnvatnsfroðubað neðri tanngarðs til vinstri við gómsviknar kosningar VG. Góðan daginn; ég ætla að fá einn þokubakka, takk. Á honum hef ég hugsað mér að bera bull mitt á borð fyrir íslensku þjóðina.

Hvers konar mann höfum við sem þennan svo kallaða "utanríkisráðherra". Er hann tómur í hausnum. Hann heldur greinilega að myntir séu til þess gerðar að fólk búi við þær. Sannur tilgangur ekta myntar er þveröfugur við þokubakkaburð ráðherrans. Það er myntin sem býr við fólkið. Hún þjónar fólkinu. Hún endurspeglar gjörðir manna rétt. Nema að um þessa fölsku þokumynt hins landsóviðkomandi ráðherra sé að ræða. Og sem frá upphafi var slegin til einræðisherra í pólitískri myntsláttuvél hinnar leyndu dagskrár sitjandi nomenklatúru ESB. Þessa nú lítt dulbúnu Frankensteinamynt embættis- og stjórnmálamanna meginlands Evrópusambandsins, er evra kallast.

Evran er ekki mynt. Hún er ógnarvopn sem lengi var beðið eftir í Brussel. Henni er haldið að höfðum ríkja Evrópusovétsambandsins og þeim skipað að afhenda hinum myntvopnaða handhafa bæði fullveldi og sjálfstæði þjóðríkjanna. Láti ríkin ekki undan, verður vopninu hleypt mun hraðrar af og því beitt enn harðar á allt fólkið og afkomendur þeirra. Jólin í Brussel koma, alveg sama hvað.

Væri evran hins vegar alvöru mynt alvöru þjóðríkis þá myndi hún gagnast fólkinu en ekki valda því þessum hroðalega og örkumlandi efnahags- fullveldis- og þjóðríkisskaða sem hún er að gera. Óbætanlegum skaða, hægfara dauða þjóðríkja og sívaxandi einræði.

Fyrri færsla

Reglumynt og regluverk regluverkamanna

Viðræðurnar skammt á veg komnar