Ræða Davíðs Oddssonar, formanns bankastjórnar Seðlabanka Íslands

Í tilefni ræðu Davíðs Oddssonar, formanns bankastjórnar Seðlabanka Íslands, á morgunfundi Viðskiptaráðs Íslands, núna þriðjudaginn 18. nóvember 2008 -  þá hef ég viðlagt ræðuna í heild sem PDF skrá hér að neðan, og einnig sem slóð beint inná vef Seðlabanka Íslands 

Kæru Íslendingar

Ég ráðlegg eindregið sem flestum ykkar að lesa þessa ræðu vel og vandlega.Takið vinsamlegast eftir því kæru Íslendingar að það er ennþá til nægur og stór gjaldeyrisforði í landinu ykkar vegna þess að Seðlabanki Íslands stóðst þann ofur þrýsting og kröfur að eyða gjaldeyrisforðanum í að halda uppi of háu gengi í vonlausum aðstæðum, þeim vonlausu einum til handa. Ég ætla ekki að segja meira því allt sem þarf að segja stendur í ræðu Davíðs Oddssonar. En mig langar eiginlega mest til að gráta svolítið núna

  

- nema eitt -

 

Hvar var Morgunblaðið öll þessi ár?

Ég spyr ekki til annarra fjölmiðla því varla er hægt að hafa neinar væntingar til þeirra

 

Tengt efni:

Ingibjörg Sólrún: Bankakerfi Evrópusambandsins þoldi ekki Íslandsálagið 

Forsíða þessa bloggs  

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Ræða Davíðs Oddssonar, formanns bankastjórnar Seðlabanka Íslands

Athugasemdir

[Árni B (IP-tala skráð) 18.11.2008 kl. 14:07]

Heyr Heyr

 Það er vonandi að Þessi ræða fái þá verðskulduðu umfjöllun sem hún á skilið. Eftir allan þennan áróður á seðlabankann þá smán saman var maður að falla í þá gryfju að dæma án þess að hafa fyrir því neinar sannanir eins og svo margir aðrir Íslendingar.

Það var gott að kallinn kom og gerði hreint fyrir sýnum dyrum og vonandi fáum við að sjá gegnsæa ransókn á allri atburðarásinni. Og þá getum við fellt okkar dóm.

kv Árni

[Júlíus Björnsson, 18.11.2008 kl. 14:31]

Ég treysti opinberri stofnun sem er skipuð lögfróðum og hagfróðum mönnum til að skýra rétt frá.  Og tel nú steinanna ekki vera lengur hjá þeim sem köstuðu í ósekann.  Spurningin um trúverðugleika stjórnmálamanna svarar sér sjálf. Ræðan er áfellisdómur í sjálfum sér að mínu mati. Í ESB eru hefðir um ábyrgan úrdrátt á megin texta sem mætta taka upp hér: allavega í þeirri umræðu er nú ríkir.  Skil mbl. voru misvísandi að mínu mati.

[Loftur Altice Þorsteinsson, 18.11.2008 kl. 17:49]

Það er óvenjulegt að opinber stofnum veiti innsýn í fúskið, eins og Seðlabankinn/Davíð gerir. Ætli þeir muni skammast sín sem á liðnum vikum hafa viljað kenna Seðlabankanum um þær hremmingar sem yfir okkur hafa gengið ?

Ég hef talið um hríð, að Fjármálaeftirlitið ætti að færa aftur undir Seðlabankann. Að auki þarf Seðlabankinn að fá alvöru tæki til að hafa áhrif á bólumyndun, meðal annars "vaxtaálagið" sem ég fjalla til dæmis um hér: http://ea.blog.is/blog/ea/entry/711970/

[Egill Jóhannsson, 18.11.2008 kl. 21:00]

Þetta er mögnuð ræða og mikilvægt að lesa hana alla. Ég ætla lesa hana aftur í kvöld.

Því miður er mín reynsla að margir Íslendingar og þá ekki síður fjölmiðlamenn og álitsgjafar dæma yfirleitt án þess að hafa lesið allan textann.

Samhengi orðanna liggur í textanum og skilningur næst ekki nema lesa frá upphafi til enda. Það getur verið erfitt. Kannski er athyglisbrestur útbreiddari en maður hélt.

[Gunnar Rögnvaldsson, 18.11.2008 kl. 21:28]

Já Egill. Þetta er eins og hlutabréfamarkaðurinn. Það kemur út ný skýrsla og gulldrengirnir á W.S. byrja að lesa, svo falla bréfin því það er ýtt á SELL vegna þessa sem stendur í línu 20 á síðu 1. En svo hækka bréfin aftur því þegar þeir hafa náð til blaðsíðu 8 þá kemur í ljós að það sem stóð á síðu 2 var forsenda þeirra niðurstaða sem eru kynntar á blaðsíðu 8. Þetta getur gerst á einum og sama klukkutímanum. Ekki furða þó flestir institutional fjárfestar ná ekki meiri árangri en sá index sem þeir mæla sig við.

Á blöðunum kemur "publish" takkinn bara í stað "sell" takkans. Næsti !

[Urf (IP-tala skráð) 19.11.2008 kl. 00:42]

Sat bæði í sal og hlustaði á formann stjórnar seðlabankans sóa tíma sínum í endalaust langa varnarræðu fyrir sjálfan sig og las svo boðskapinn aftur vegna vantrúar á að þarna hafi í raun hvorki komið neitt bitastæðara fram um þau verkefni sem framundan eru né talað af meiri virðingu fyrir sannleikanum en raun ber vitni.

Bara rangfærslurnar um þau mikilvægu stjórntæki sem Seðlabankinn hefur haft allan tímann til að taka á málum (bindiskylda og lausafjárreglur, hvort sem er í innlendri mynt eða erlendri) hefðu dæmt þessa sjálfsréttlætingu úr leik en þegar við bætast fullyrðingar á borð við að ríkisstjórnin hafi verið að skuldsetja þjóðina langt umfram það sem gefa tilefni til og lítt dulbúnar árásir á þá efnahagsáætlun sem nú skiptir öllu að bæði ríkisstjórn og seðlabanki fylki sér á bakvið tekur steininn úr.

Annaðhvort hyggst seðlabankastjóri fara fullkomlega einhuga og af heilindum í verkefnin framundan með forsætisráðherra og ríkisstjórn eða sýnir þann lágmarks manndóm að segja af sér og rétta öðrum keflið.

Minnsta reisnin er að sitja í háu og rassmjúku sæti seðlabankastjóra og dæla þaðan dylgjum. Þetta er því miður ekki fyrsta dæmið um að menn þekkja ekki sinn vitjunartíma.

[Gunnar Rögnvaldsson, 19.11.2008 kl. 01:18]

Varðandi bindiskyldu og Davíð vonda 

Þeir sem halda að Evrópusambandið sé best til að stýra öllum mögulegum og ómögulegum hlutum eru annaðhvort vitskertir eða blindir. Þeir ættu einnig að spyrja samfylkingarbankana af hverju bindiskyldan var lækkuð? Af hverju haldið þið að það hafi verið gert? Sjálfgefið svar (default) er: af því að Davíð Oddsson er vondur. Það vita jú allir því það er búið að segja það svo oft.  Ef eitthvað er sagt nógu oft þá hlýtur það að vera rétt, er það ekki?

En þeir sem geta hugsað aðeins lengra, geta valið um heila þrjá nýja möguleika: a) vegna þess að Seðlabanki Íslands er svona góður? b) vegna þess að Seðlabanki Ísland er svona vondur? c) af því að samfylkingarbankarnir kröfðust þess? Þeir sem svara rétt fá að spila eitt gratís lag af plötunni Euroklang eftir herra ESB Kommissar Ímat Úrmat Ztampft.

Á árinu 2003 lækkaði Seðlabanki Íslands bindiskyldu sína frá 4% niður í 2%. Þessi breyting var gerð að kröfu íslenska fjármálakerfisins sem æskir þess að fá samskonar starfsskilyrði og þekkist á meginlandi Evrópu þar sem bindiskyldan er einnig 2%. Áhrif breytinga á þessum reglum má sjá af neðangreindri mynd

.

Ofangreint er frá bankanum Kaupþing (núna á hausnum í EEA h/f) 

Þessi fjármálakreppa sem er í gangi er að hluta til hægt að skrifa á reikning Evrópusambandsins því þeir hafa markvisst unnið að því að veikja magrar þrær sterku undirstöður sem þjóðirnar hafa byggt undir bankastarfsemi landa sinna í árhundruðir.

Evrópusambandið þvingaði svoleiðis Danmörku (2005) til að afnema það sem Danir kölluðu “hensættelser til tab” í fjármálastofnunum. Þetta var gamalt fyrirkomulag sem komið var á í Danmörku í kjölfarið á bankakreppum fyrri tíma og sem tryggði það að bankar settu til hliðar fjármagn til að mæta tapi sem KANSKI gæti komið fyrir í rekstrinum. Þetta tryggði einnig að bankar voru passasamir í lánveitingum til viðskiptavina og áttu alltaf stórar fúlgur á kistubotninum.

En þetta var dæmt sem "ólöglegur ríkisstuðningur" af Evrópusambandinu því bankarnir fengu skattafrádrátt út á það fjármagn sem þeir voru skyldaðir til að leggja fyrir til að mæta tapi. En þetta tryggði einnig varkárni í útlánum og hindraði þar með bólumyndun í fjármálageiranum. Þetta hefði til dæmis komið í veg fyrir gjaldþrot Roskilde Bank.

Evrópusambandið heldur eins og Sovétríkin héldu að þau vissu allt best og gætu allt best. Alveg eins og Sósíal-Demó-Kratar halda alltaf að allt fólk sé fífl.

Alveg eins og Ingibjörg Sólrún sagði: Skilaboðin frá Evrópusambandinu voru skýr. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir er hér fyrirsæta, lufsa og dyramotta Evrópusambandsins á Íslandi. Auðvitað fara menn eftir skilaboðum að hand. . afsakið . . skilaboðum frá Brussel. Það er jú þar sem allt í heiminum "er bara að gera sig"

Langar þig í fleiri skýr skilaboð frá Evrópusambandinu? 

[Ragnhildur Kolka, 19.11.2008 kl. 21:59]

Nei, sem svar við síðustu spurningunni.

En þakka þér Gunnar fyrir að upplýsa um bindiskylduna. Það er ansi margt sem tekið er sem gefið í umræðunni og síðan nýtt til að berja niður andstöðu við ESB. Og ef hægt er að kenna Seðlabanka (DO) um ófarirnar í leiðinni þá er það lang best. Þetta með bindiskylduna er gott dæmi.

Jón Sigurðsson sagði einmitt í Kastljósinu í kvöld að bindiskyldan væri eitt af verkfærum Seðlabankans. Ef bindiskylduvopnið er óvirkt vegna krafna ESB hefði verið heiðarlegra að greina frá því í leiðinni.

Getur þú ímyndað þér þytinn í tálknunum á bankasamfylkingarmönnum ef reynt hefði verið að setja hér stangari reglur um bindiskyldu en ESB legði til. Við hefðum öll þurft að ganga með heyrnarskjól.

[Loftur Altice Þorsteinsson, 19.11.2008 kl. 23:22]

Jón Sigurðsson er sjálfsagt vænsta skinn, en ósköp var léttvægt það sem hafði að segja um orsakir banka-fallsins og aðgerðir þess.

Hafði Fjármálaeftirlitið einhverjar áhyggjur af ástandinu ? Hvenær vaknaði Jón upp af værum blundi sjáls-ánægjunnar ? Til hvaða ráðstafana greip Fjármálaeftirlitið ?